-
per-timēscō -ere -timuī (incoh. pertimēre) zelo se prestrašiti, zelo se (z)bati, zgroziti se, prepasti se: quem procul Aspis conspiciens ad se ferentem pertimescit N., pertimuerunt, ne descisceret N., p. de aliqua re Ci. zbati se za kaj, ob ea, quae … Gell.; trans.: religionem, nullius potentiam, bellum Ci., legatum Iugurthae S., fames esset pertimescenda C., impetum Auct. b. Alx.
-
per-tināx -ācis, adv. pertināciter (per in tenāx)
1. trdno (krepko, močno) držeč: ales unguibus pertinax Ap., pertinaciter haerere Q. trdno, pertinacissime retinere Plin.; occ. „denar trdno držeč,“ zelo skop (škrt), skopuški, preskop: Pl.
2. metaf.
a) dolgo se držeč, dolgo se ohranjajoč, dolgo trajajoč, dolgotrajen: siligo Plin., spiritus Q., flatus Sen. ph.
b) trdovraten, trmast, vztrajen: Varr., Val. Max., Plin. iun., Prud. idr., fortuna Ca. nepremagljiva, p. non ero Ci., certamen non minus periculosum quam p. L., pertinaces concertationes in disputando Ci., digitus non male p. H. ki se dosti ne upira, pertinax ad obtinendam iniuriam L., p. adversus temerarios impetūs L., in quod coepit p. et intenta Sen. ph., magis p. in rebellando animus fuit Fl., pertinaciter resistere L., pertinaciter (pertinacius Hirt.) insequi L., pertinaciter rem retinere S. fr.
c) vztrajen, stanoviten: vicit omnia pertinax virtus L., acclamatio p. Cu. krepek, živ, p. in repugnando L.; z gen.: iustitiae Ap.; pesn. z inf.: ludum ludere H., pertinacissime studiis deditus Suet.
-
per-tractō (tudi, vendar slabše per-trectō) -āre -āvī -ātum (per in tractāre)
1. povsod (o)tipa(va)ti, pretipa(va)ti, (o)šlatati: Auct. b. Afr., barbatulos mullos Ci., caput dormienti Iust., manum hominis Ap.; pesn.: vulnera visu Sil. natančno pregled(ov)ati.
2. metaf.
a) natančno preisk(ov)ati, premisliti (premišlj(ev)ati), preučiti (preučevati), obravnavati, miselno se ukvarjati, pečati se s čim: Q., Plin. iun. idr., totam philosophiam Ci., perceptae penitus et pertractatae res humanae Ci.
2. (dušo, duha) obdel(ov)ati, nagniti (nagibati), (na duha, dušo) vplivati: sensūs mentesque hominum, hominum animos, animos iudicum Ci. — Od tod adv. pt. pf. pertractātē na zelo obrabljen (navaden, običajen, ustaljen) način: non pertractate facta est (sc. fabula) Pl.
-
per-trīcōsus 3 (per in trīcōsus) zelo zapleten, težko dosegljiv: res Mart.
-
per-trīstis -e (per in trīstis)
1. zelo (nadvse) žalosten, prežalosten: carmen Ci.
2. zelo čemeren, zlovoljen, nerazpoložen: quidam patruus Ci.
-
per-tumultuōsē, adv. (per in tumultuōsus) zelo vznemirjeno, zelo razvneto, v silnem vznemirjenju (razvnetju): nuntiare Ci.
-
per-turbidus 3 (per in turbidus) zelo nemiren, poln nemira, prenemiren: civitas Vop.
-
per-turpis -e (per in turpis) zelo nespodoben: num tibi perturpe aut perflagitiosum esse videatur? Ci.
-
per-urbānus 3 (per in urbānus)
1. zelo olikan, zelo vljuden; zelo dovtipen: Torquatus … toto genere perurbanus Ci., Lucillius et doctus et perurbanus Ci.
2. (v slabš. pomenu) velikomesten, preveč (pretirano) vljuden, „malomeščanski“ (naspr. rusticus): hi perurbani Ci. ep.
-
per-urgeō (per-urgueō) -ēre -ursī -ursūrus (per in urg(u)ēre) zelo stiskati koga, zelo pritisniti (pritiskati) na koga, zelo pestiti, zelo trapiti, zelo mučiti, zelo degáti, zelo nadlegovati koga, zelo siliti, zelo tiščati v koga: Amm., aliquem summā vi ad capessendam rem publicam Suet., Constantium parentem fata ultima perurguebant Aur.
-
per-ūtilis -e (per in ūtilis) zelo (nadvse) koristen, prekoristen: dixit perutile esse consilium … sed minime honestum Ci., in hac enim fortuna perutilis eius et opera et fidelitas esset Ci., illud autem scire perutile est Boet.; adv. perūtiliter: Plin. Val.
-
per-vagor -ārī -ātus sum (per in vagārī)
1.
a) intr. (vedno) klatiti se, potikati se, potepati se, potovati: omnibus in locis C., hic praedonum naviculae pervagatae sunt Ci., in omnes partes C. jezditi, jezdariti.
b) trans. obhoditi (obhajati), prehoditi (prehajati), iti skozi: errabundi domos suos p. L., bello prope orbem terrarum p. L.
2. metaf.
a) intr. razširiti (razširjati) se, razvedeti se: de quo pervagatum est usque ad ultimas terras Ci., ne is honos nimium pervagetur Ci.
b) trans. obvze(ma)ti, prevze(ma)ti, navda(ja)ti, prešiniti (prešinjati): dolor omnia membra pervagabatur Plin. iun., cupiditates omnium mentes pervagantur Ci. — Od tod adj. pt. pf. pervagātus 3
1. zelo razširjen, na daleč znan, splošno znan: gloria est pervagata fama meritorum Ci., pervagatissimus versus Ci.; subst. pl. n: ista communia et pervagata Ci. tista ustaljena in splošno znana pravila.
2. splošen: pars autem est pervagatior Ci. — Act. soobl. pervagō -āre (metaf.): ut primos quosque locos … celeriter animo pervagemus Corn.
-
per-validus 3 (per in validus) zelo močan: Eccl., agmina Amm., contritio Vulg.
-
per-variē, adv. (per in varius) zelo raznoliko, zelo raz(no)lično, raznovrstno, mnogovrstno: pervarie narrantur Ci.
-
per-venustus 3 (per in venustus) zelo ljubek, zelo čeden, zelo prikupen: homo Sid.
-
per-vereor -ērī -veritus sum (per in verērī) zelo se (z)bati, zelo se zgroziti, zelo se prestrašiti: senem perveritus Don.
-
per-vetus -eris (per in vetus) zelo star, prastar: rex, amicitia, oppidum, epistula Ci., navigium Sen. rh., vinum Cels.
-
per-vetustus 3 (per in vetustus) zelo star, prastar: pervetustis verbis uti Ci., vocabulum Varr.
-
per-vīlis -e (per in vīlis) zelo (nadvse, res) poceni: annona eo anno pervilis fuit L., quei (sc. nummis) pretium pietas pervilibus aurea fecit Paul. Nol.
-
per-viridis -e (per in viridis) zelo (močno, izrazito) zelen: color Plin., campus minutā arundine gracilique perviridis Mel.