Franja

Zadetki iskanja

  • condūcō -ere -dūxī -ductum

    A. trans.

    I.

    1. spelj(ev)ati, zb(i)rati, zgrniti (zgrinjati): Varr. fr., conducendorum testium causā Larini est commoratus Ci., c. omnes clientes obaeratosque eodem C., exercitum in unum locum C., eo copias omnes auxiliaque C., ad conducenda viginti milia peditum C., dispersas per urbem cohortes in una castra c. T.

    2. occ.
    a) združiti (združevati), povez(ov)ati, spojiti (spajati): propositionem et assumptionem in unum Ci., partes in unum L., Peneus … nubila conducit O., velut si quis conducat cortice ramos O., plures puteos per specus in unum c. Vitr.
    b) skrčiti (skrčevati), stisniti (stiskati): coria et carnem trahit et conducit in unum Lucr., interiores (nervi) conducunt membra, superiores revocant Plin. —

    II. z zakupom ali najemom pridobi(va)ti si kaj =

    1. naje(ma)ti: coquum Pl., conductae operae Ci., in me impetus conductorum hominum parabatur Ci., qui ab eis conducebantur, ut aliquem occiderent Ci., conducta multitudo Ci., S., homo mercede conductus Cu., mercede diurna conductum pavit H. za dnino najetega, qui conducti plorant in funere H. (posploševalni „qui“ zajema tudi najete žalovalke = praeficae); z ad: consulem conducere ad caedem faciendam Ci. ali s sup.: coctum, non vapulatum conductum esse Pl.

    2. occ.
    a) vojsko, vojake naje(ma)ti, nab(i)rati za plačilo: milites Gallos mercede c. L., c. militem Cu., pedites mercede conducti Cu.; met.: bella conducta Sil. z najetimi četami; subst. masc.: ex Graecia conductorum tria milia Cu. 3000 najetih vojakov.
    b) priležnico, cipo naje(ma)ti si: scortum vidua mercede conducta N.; met.: torum c. O.
    c) denar izposoditi (izposojati) si: omnia conductis coëmens obsonia nummis H., pecuniam c. Iuv.

    3. v najem (zakup) vzeti (jemati), naje(ma)ti: domum non magno conduxit in Palatio Ci., hortum c. Ci., arabat agrum conductum in Segestano Ci., magnas arationes conductas habet Ci., c. portorium Ci. ali publica vectigalia L.; subst. conductum -ī, n v zakup vzeto posestvo: solebat extra portam aliquid conducti habere Ci.; poseb. najeta hiša, najeto stanovanje: in conductum accurrere Petr., manere biennio toto in suo conducto Vulg.

    4. za stalno ceno kako delo prevze(ma)ti, na zakup prevze(ma)ti: ad conducendum tres societates aderant L., praebenda c., quae ad exercitum Hispaniensem opus sunt L. dobave za vojsko, (Simonides) … laudem (hvalnico) ut scriberet, certo conduxit (po drugih: condixit) pretio Ph.

    5. s kupovanjem pridobi(va)ti (si) kaj, (po)kupiti: agnum caedendum (za zakol) Pl., pretio magno librum Gell.

    B. intr., nav. le kot v. impers. condūcit zaleže, koristi, v prid je, v korist je, učinkuje (prim. gr. συμφέρει): ea maxime conducunt, quae sunt rectissima Ci., conducit nihil Aur.; z dat.: H., Col., Q., T., huic aetati conducit latebrosus locus Pl., et virtute (star. dat.) tuae et caris conducere chartis Luc. fr., id quod minime conducit ipsis Ci., vinum maxime conducit alvo citae Plin.; z ad ali in in acc.: quae ad ventris victum conducunt Pl., conducat id necne ad vitae commoditatem Ci., quod in commune conducat loco sententiae proferre T., alia ad rem conducentia Gell.; z inf.: patriae conducit pios habere cives Ci.; z ACI: quod hoc maxime rei publicae conducit Syriam Macedoniamque decerni Ci. — Od tod adv. pt. pr. condūcenter pristojno, spodobno, prikladno: Gell.
  • condurre*

    A) v. tr. (pres. conduco)

    1. peljati; voditi, dovajati; povesti, privesti; spremiti, spremljati:
    condurre le mucche al pascolo peljati krave na pašo
    condurre un'automobile voziti avto
    condurre un'azienda voditi, upravljati podjetje
    condurre la nave, la barca in porto pren. srečno kaj izpeljati
    condurre il colore, l'elettricità prevajati toploto, elektriko

    2. pren. (ridurre) spraviti, spravljati (v neko stanje, položaj):
    condurre qcn. in miseria spraviti koga na beraško palico
    condurre qcn. alla disperazione spraviti koga v obup
    condurre qcs. a termine, a fine, a compimento kaj dokončati, izpeljati

    3. pren.
    condurre una vita tranquilla, grama mirno, bedno živeti

    B) v. intr.

    1. šport voditi:
    la squadra conduce per una rete a zero moštvo vodi z ena proti nič

    2. pren. peljati, voditi:
    la strada conduce in piazza cesta pelje na trg

    C) ➞ condursi v. rifl. (pres. mi conduco) vesti se, obnašati se
  • confarsi* v. rifl. (pres. mi confaccio) knjižno

    1. pristajati, biti primeren:
    un comportamento così non si confà a una persona educata tako obnašanje ne pristaja olikani osebi

    2. prijati, biti pogodu:
    l'aria di mare non mi si confà morski zrak mi ne prija
  • conferencia ženski spol razgovor, posvet, konferenca; (javno) predavanje

    conferencia de desarme konferenca o razorožitvi
    conferencia de la paz mirovna konferenca
    conferencia telefónica telefonski pogovor
    salón de conferencias predavalnica
    celebrar una conferencia imeti konferenco
    dar una conferencia imeti predavanje
    dar conferencias predavati
  • conferēnza f

    1. konferenca; sestanek:
    conferenza internazionale mednarodna konferenca

    2. konferenca (vodstveni organ):
    conferenza episcopale škofovska konferenca

    3. predavanje:
    tenere, fare una conferenza imeti predavanje, predavati
    conferenza stampa tiskovna, novinarska konferenca
  • conferma f potrditev, potrjevanje; dokaz, potrdilo:
    trovare, avere conferma (di qcs.) biti potrjeno
    a conferma di v potrditev česa
    chiedere la conferma di una nomina prositi za potrdilo o imenovanju
  • confermare

    A) v. tr. (pres. confermo)

    1. potrditi, potrjevati:
    confermare un ordine potrditi nalog
    confermare una sentenza pravo potrditi razsodbo

    2. (riconfermare) ponovno potrditi; obnoviti, obnavljati; podaljšati (mandat):
    gli è stato confermato l'incarico obnovili so mu mandat

    3. relig. birmati

    B) ➞ confermarsi v. rifl. (pres. mi confermo)

    1. krepiti se

    2. potrditi, potrjevati se:
    la sua tesi si venne confermando col tempo njegova trditev se je s časom potrdila
  • confessare

    A) v. tr. (pres. confēsso) priznati; izpovedati:
    confessare una colpa priznati krivdo
    confessare i propri peccati relig. izpovedati grehe

    B) ➞ confessarsi v. rifl. (pres. mi confēsso)

    1. priznati:
    confessarsi colpevole priznati krivdo

    2. relig. spovedati se, iti k spovedi

    3. zaupati se (tudi šalj.)
    PREGOVORI: peccato confessato è mezzo perdonato preg. kdor prizna, mu je pol oproščeno
  • confessione f

    1. pravo izpoved, priznanje:
    estorcere una confessione a qcn. prisiliti koga k priznanju

    2. relig. spoved:
    sigillo, segreto di confessione spovedna molčečnost

    3. relig. veroizpoved; vera:
    confessione cattolica katoliška vera

    4. relig. (altare) svetnikov grob

    5. pl. lit. izpovedi, spomini
  • confidēnza f

    1. domačnost:
    essere in confidenza con qcn. biti s kom domač, v pristnih odnosih
    prendere confidenza con qcn., con qcs. seznaniti se s kom, s čim; postati domač s kom, s čim
    prendersi una confidenza biti predomač

    2. zaupanje:
    avere confidenza in se stessi zaupati sam vase

    3. zaupno sporočilo, skrivnost:
    fare una confidenza a qcn. komu kaj zaupati
    in confidenza zaupno
  • cōnflō -āre -āvī -ātum

    I.

    1. v ogenj pihati, pihaje vne(ma)ti: ignem Pl., Plin.; pren.: ignis conflatus amore Lucr., quorum operā id conflatum (esse) incendium L., c. tantum incendium (bojni plamen), ut … Fl.

    2. pren. (pod)netiti, snovati, povzročiti (povzročati): bellum inter Aegyptios et Persas c. N., civile bellum conflatum operā tuā Ci., summum bellum conflatur Hirt., primum conflato gladiatorum ac fugitivorum tumultu Ci., in exercitu seditionem esse conflatam Ci., c. coniurationem Suet., nihil mali timuit, quod non … a matre esset conflatum Ci. —

    II.

    1. kovino s pihalom, mehom (s)taliti, (s)topiti, zli(va)ti: Sen. ph. et tr., Q., Icti. idr., aes c. et temperare Plin., argenteas statuas omnes c. Suet., falces conflantur in enses V. se prelijejo; denar (s)kovati: lateres argentei atque aurei primum conflati Varr. ap. Non., c. nummos Paul.; pren. (sarkastično): aut flandae aut conflandae pecuniae ratio Ci. denar si bodisi kovati bodisi prekovati = na kakršen koli način si delati denar.

    2. pren.
    a) zli(va)ti = združiti (združevati), spojiti (spajati): ut una ex duabus naturis conflata videatur Ci., monstrum tam ex diversis cupiditatibus conflatum Ci., consensus conspirans et paene conflatus Ci. kakor iz enega zlitka.
    b) skupaj spraviti (spravljati), zb(i)rati, zgrniti (zgrinjati): exercitum cum nullum habuisset, repente conflavit Ci., ex perditis … conflata improborum manus Ci., aes alienum grande c. S. nakopati si dolgov, globoko zadolžiti se.
    c) kaj (s)kovati = (za)snovati, napraviti (napravljati), izvesti (izvajati), tudi izmisliti (izmišljevati) si: Ter., Corn., Vell., quibus ipsis periculum tum conflari putabatur Ci., quod in se tantum crimen invidiamque conflaret Ci. si nakopava, unde hoc conflatum mendacium est? Ci. kje se je skuhala? iudicia (razsodbe) domi conflabant, pronuntiabant in foro L. so si doma izmišljevali, portentum inusitatum conflatum est Poeta ap. Gell., artes meditatione conflatae Arn. izvedene. —

    III. medic. nape(nja)ti: intestina conflata Cael.
  • confronto m

    1. primerjava:
    mettere a confronto una cosa con un'altra primerjati kaj s čim
    reggere al confronto con qcs., con qcn. biti enakovreden čemu, komu
    non temere confronti biti nenadkriljiv
    senza confronto, confronti neprimerno
    termine di confronto primerjalni izraz
    nei confronti di v odnosu do

    2. pravo soočenje:
    mettere a confronto i testimoni soočiti priče
  • cōnfundō -ere -fūdī -fūsum

    1. zli(va)ti, sesuti, sesipati, (z)mešati: Plin., Sil., Icti., unā multa iura Pl. juhe, arenti ramo iampridem mitis olivae omnia confudit O. je premešal, aestu confundente dispares undas Cu., cum eius lacrimis lacrimas c. nostras O., venenum confusum (sc. cum pane) Ci.; refl.: cum ignis oculorum cum eo igni, qui est ob os offusus, se confudit Ci.; pass. z dat. ali z in in acc.: (ius) confusum sectis inferbuit herbis H., cruor in fossam confusus H., aes auro argentoque confusum Plin.; med.: qui (Alpheus) nunc ore, Arethusa, tuo Siculis confunditur undis (dat.) V. se steka, se meša z …, in chaos antiquum confundimur O., ex pluribus corporibus in unum cruor confusus est Val. Max.

    2. pren.
    a) (z)mešati = zediniti (zedinjati), združiti (združevati), strniti (strinjati): Cels., Sen. ph., Q., cuperem equidem utrumque (unā diiudicare), si posset, sed est difficile confundere Ci., tantā multitudine confusā C., duo populi confusi in unum L., in unum sermones confundi L. pogovor se je zlil v eno, nec … cum Marte confundet Thytoneus proelia H. in se ne bo spustil v boj, c. Venerem cum multo vino O., totum illud est cum virtute confusum T.; z dat.: diversum confusa genus panthera camelo H. pol panter pol kamela = žirafa, c. Atticis Dorica dicta Q.; poseb. o nasprotjih: fasque nefasque confusura ruit O., c. summa imis Cu. vse narobe postaviti, mare caelo Iuv., sacra profanis Cl.; tudi: ea philosophia, quae confundit vera cum falsis Ci.
    b) v neredu (z)mešati, pomešati, v nered spraviti (spravljati): Lucr., Lucan., Val. Fl., Sil., Suet., signa et ordines peditum et equitum c. L., eques pedesque confusi Cu., c. beluas (slone) Cu., confusis vocibus Cu. z zmedenim krikom, c. iura gentium L., in hac confusa et universa defensione Ci., an tu haec ita confundis et perturbas Ci., nec confundent ex diversis orationem Q.; o posameznih pojmih: iussus confundere foedus V. skaliti, prekršiti (gr. συγχεῖν), c. ordinem naturae, testamenti Val. Max., confusus ordo militiae, disciplinae T.; occ. α) skaziti, spačiti, popačiti, (do nespoznavnosti) potvoriti (potvarjati), zabrisati: Sen. tr., (Perseus) fractis confundit in ossibus ora O., confuderat oris exsanguis notas pallor Cu. je bila spačila znane poteze obraza, vultum c. Lunae O. omračiti, c. voltum, confusis voltibus Lucan., c. oris decorem vulneribus Val. Max., omnia corporis lineamenta Petr. ali si temporis spatio confusa corporum lineamenta essent Iust., signo cerae non confuso Plin. ne zabrisano, ne zalito. β) telo (o)slabiti, poseb. dušo zmesti, zbegati, zmesti: Lucr., Sen. ph., Stat., Iuv., Iust., neque apparet, quod corpus confuderit Cels., confusa pudore O. od sramu zmedena, non irā solum, sed etiam pudore confusus Cu., maerore recenti confusus L., haec tanto dicta animo … confudere audientium animos L., animus confusus cogitatione tantae rei L., nec minus Venus confusa est moriente Tibullo O. potrta, nunc male defensae confundant moenia Troiae O., confunditur animus et fatigatur tot disciplinis Q., hoc nomine vehementius confusus et sollicitus Val. Max., confundit plerosque similitudo nominum Plin., c. animum imagine tristi T., aliquem dolore confundit nuntius Plin. iun., c. aliquem festis diebus (ob praznikih) Plin. iun.; pogosto = v sram spraviti (spravljati), (o)sramotiti koga: Eccl. — Od tod adj. pt. pf. cōnfūsus 3, adv.

    1. zmešan, zmeden, neurejen: agmen Hirt., confusae stragis acervus V. kup vsevprek ležečih mrtvecev, c. ruina mundi, c. natura Lucr., c. clamor L. nejasno, zamolklo, verba c. O., vox c. Lucr., Val. Max., os c. Plin. iun. nerazločna izgovorjava, confusae urbis sonus V., castra confusa tumultu L., ita confusa est oratio, ita perturbata, nihil ut sit primum, nihil secundum Ci., homines inconditis vocibus incohatum quiddam et confusum sonantes Ci., spectandi morem confusissimum ordinavit Suet., confusae quaestiones (kot naslov knjige) Gell. spisi mešane vsebine; utraque res coniuncte et confuse comparata est Corn. zmešano, confuse et permixtim dispergere Ci., confuse loqui, agere Ci., confusius hesterno die est acta res Ci., confuse universis municipiis constituere pretium Icti. vsem, vsevprek, brez razlike, informis materia confuse habens caelum et terram Aug.; subst. neutr. pl.: onusti cibo et vino perturbata et confusa cernimus Ci. neurejene in zmedene sanje.

    2. zmeden = zbegan, preplašen, zaprepaden, osupel, potvorjen: vultus L., confusi vultus O. žalostni, ore confuso magnas perturbationis notas prae se ferens Cu., confusior facies T., pavor confusior Plin.; (o osebah): Ap., confusus et incertus animi L., confusus animo L., confusus ex recenti morsu animi L.; pesn. (o poosebljenih stvareh): carmina confusa pudore (od sramu) O., tako tudi: rosa confusa rubore (od rdečice) Col. poet.
  • confusione f

    1. zmešnjava, zmeda; nered; trušč:
    il ragazzo ha una gran confusione in testa v dečkovi glavi je velika zmeda

    2. med.
    confusione mentale umska zmedenost, konfuznost
  • congērie f invar. kup, kopica, mešanica:
    una congerie di errori kopica napak
  • congiura f zarota:
    ordire, tramare una congiura kovati zaroto
    sventare una congiura preprečiti zaroto
    la congiura del silenzio pren. zarota molka
  • congregātīvus 3 (congregāre) združitven, združilen, združevalen: Boet., adverbia (npr. simul, unā) Prisc.
  • congressiō -ōnis, f (congredī)

    1. shajanje, shod, sestanek: una nostra vel severa vel iocosa c. Ci., hoc malum minus acerbum fuit, quam fuisset cum congressio, tum disgressio nostra Ci. ep.; evfem. = telesna združitev, spolni odnos: prima c. maris et feminae Ci., ab congressione uxoris se continere Lact.

    2. occ.
    a) družabno občevanje, druženje, družba: nemo illum aditu, nemo congressione … dignum putabat Ci., aliquem congressione prohibere Ci., sermo in … congressionibus familiarium versetur Ci. v zaupnih sestankih.
    b) sovražni sestanek = napad, boj: prima belli c., prima c. navalis certaminis ali navalis proelii Iust.
  • congruō -ere -gruī (—) (prim. ruō)

    1. steči (stekati) se, sniti se, shajati se, sesta(ja)ti se: guttae in vas aquae converruntur et ibi inter se congruunt Vitr., ut vicesimo anno ad metam eandem solis, unde orsi essent, dies congruerent L., Zenon congruere iudicat stellas et radios inter se committere Sen. ph.; o osebah: arcem nata petit, quo iam manus horrida matrum congruerat Val. Fl.

    2. pren.
    a) hkrati (obenem) primeriti se, pripetiti se, zgoditi se, nastopiti (nastopati), časovno uje(ma)ti se, strinjati se, znajti se: Q., Suet., quoi tam subito tot congruerint commoda Ter. ki me je hkrati doletelo toliko …; brezos.: forte congruerat, ut Clodii Macri et Fontei Capitonis caedes nuntiarentur T. se je bilo obenem znašlo; večinoma s praep.: tempus … ad id ipsum congruere L.; (Siculi ceterique Graeci) suos dies mensesque congruere volunt cum solis lunaeque ratione Ci.
    b) po bistvu skladati se, strinjati se, ujemati se, zlagati se, prikladen (primeren) biti: Ter., Q., Plin. iun., sensus nostri ut in pace semper, sic etiam in bello congruebant Ci., de re una solum dissident, de ceteris mirifice congruunt Ci., congruere artes honestas T.; s praep.: pars legis, quae cum iudicio senatus congruebat Ci., cum virtute c. semper Ci., si aliquem nacti sumus, cuius cum moribus et natura congruamus Ci., cum … dicta cum factis congruerent L.; illi inter se congruunt concorditer Pl., ut re nos inter nos congruere sentiant Ter., nulla parte corporis inter se non congruenti Varr., in quo scelere … multae causae … inter se congruere videntur Ci., quod sermo inter omnes congruebat L., initia inter se et exitus congruant Sen. ph.; omnium in unum congruerunt sententiae L. so vsa na eno merila, Bruttii congruentes in eum morem L. ki se ujemajo v tem običaju; z dat.: non omni causae nec auditori neque personae neque tempori congruere orationis unum genus Ci. ne pristoji, animi corporis doloribus congruentes Ci. sočutne, oratio ita scripta, ut deorum videretur congruere sententiae N., ubi responsa haruspicum … tacitae religioni congruerunt L., cuius abditis adhuc vitiis per avaritiam … mire congruebat T.; brezos.: Canidius timidius decessit quam professioni ei … congruebat Vell. — Od tod adj. pt. pr. congruēns -entis, adv. congruenter,

    1. ujemajoč se s čim, s kom, prikladen, primeren: oratio verbis discrepans, sententiis congruens Ci., haec duo pro congruentibus sumere tam vehementer repugnantia Ci., saturas motu congruenti peragebant L., ad aliquid apte congruenterque dicere Ci., congruenter numeros dividere Lact.; s praep.: congruens cum ea disciplina, quam colebat Ci., cum illis re congruentes, genere docendi differentes Ci.; ex prodigiis congruens ars Acc. fr.; z dat.: orationĭ vita admodum congruens Ci., actiones virtutibus congruentes Ci., mors minime congruens vitae Suet., quid congruentius deo? Lact., congruenter naturae convenienterque vivere Ci.; congruens est (videtur) z inf. primerno je (se zdi), umestno je (se zdi): congruens crediderim recensere videtur primordia eius (urbis) aperire T.; v istem pomenu tudi z ACI: Plin. iun. ali z ut: Gell., Ulp. (Dig.); tako tudi congruentius videtur z inf.: Cod. I. in congruentissimum est z ACI: Tert. Subst. congruentia -ium, n kar se ujema, ujemajoče se stvari: congruentia ad consulem referre L.; z dat.: congruentia his disserere T. Adv. v komp. congruentius: Fr., Min., v superl. congruentissimē: Eccl.

    2. sam s seboj ujemajoč se, skladen, soglasen, someren, enoličen: is concentus ex dissimillimarum vocum moderatione concors tamen efficitur et congruens Ci., congruens (soglasno) clamor a Romanis, … dissonae illis voces L., vox congruentissima Ap., exta laeta et congruentia T.; o osebi: ceteris membris usque ad imos pedes aequalis et c. Suet. somerne in skladne rasti.
  • coniare v. tr. (pres. cōnio)

    1. kovati (denar, medalje)

    2. pren. kovati:
    coniare una parola skovati besedo