Franja

Zadetki iskanja

  • intollerante agg.

    1. ki ne prenese

    2. nestrpen, intoleranten
  • intramontabile agg.

    1. ki ne zaide

    2. pren. neminljiv, neuničljiv
  • intrasportabile agg. neprevozen, ki se ne da prevažati
  • intrattabile agg. ki se ne da obdelati, obravnavati; pren. neprijazen, oduren:
    metallo intrattabile kovina, ki je ni mogoče obdelati
    problema intrattabile problem, ki ga ni moč obravnavati
    persona intrattabile neprijazna oseba
  • in-tremulus2 3 (in [priv.], tremulus) ne tresoč se: Cass.
  • in-trepidus 3, adv. „ne spravljen v nered“, od tod

    1. v redu, miren: sensim et intrepidi se receperunt Cu., postquam satis intrepide visum est fieri L., dicto intrepidi paruerant Val. Max.; ret.: i. hiems T. mirna, brez skrbi prebita.

    2. metaf. brez strahu, neustrašen, pogumen, vztrajen, neomajen, ki ne obupa: dux L., officia sua vir bonus exsequitur inconfusus, intrepidus Sen. ph., solus Ptolemaeus adventum Gallorum intrepidus audivit Iust.; z adversus: adversus utrumque fortunam intrepidus inconfususque Sen. ph.; z dat.: intrepidus minantibus T. proti tistim, ki so grozili; s pro: intrepidus pro se O.; z abl. loci: intrepidus vultu Lucan., intrepidus animo Sen. tr.; enalaga: vultus O., verba Sen. ph., intrepida incedendi modulatio Gell., natura, vis Amm.
  • intriguer [-ge] verbe transitif, verbe intransitif spletkariti, kovariti, intrigirati; napraviti radovednega, zbuditi radovednost (quelqu'un pri kom) osupiti, ne dati miru (quelqu'un komu), ne (hoteti) iti iz glave (quelqu'un komu)

    je suis intrigué par son silence prolongé čudim se njegovemu dolgemu molku
    sa conduite m'intrigue njegovo vedenje mi ne gre iz glave, me preseneča
  • in-trītus2 3 (in [priv.], terere) neodrgnjen: oliva Col.; metaf. še ne oslabljen, strt: cohortes intritae ab labore C.
  • in-ūber -beris ne poln: quum (ostreae) inuberes macraeque essent Gell.
  • invariable [invɛ́əriəbl]

    1. pridevnik (invariably prislov)
    nespremenljiv, stalen, trajen

    2. samostalnik
    kar se ne spreminja
    matematika konstanta, stalnica
  • invariable [-rjabl] adjectif nespremenljiv; stalen, commerce trden, ki ne pozna kriz
  • invendibile agg. ki ne gre v prodajo, nekuranten
  • invendible neprodajen, ne na prodaj

    (artículos) invendibles nekurantni artikli
  • invérifiable [ɛ̃verifjabl] adjectif ki se ne da kontrolirati ali preveriti
  • in-vidēns1 -entis (in [priv.], vidēre) tisti, ki ne vidi, slep: animalia Ap.
  • in-videō -ēre -vīdī -vīsum pravzaprav „pogledati“, in sicer

    1. z „zlobnimi očmi“ (po)gledati, koga (kar je po mnenju starodavnikov pogledanemu prinašalo nesrečo), grdo gledati, zavidati: invidiae nomen ductum est a nimis intuendo fortunam alterius Ci.; abs.: ne quis malus invidere possit Cat. z zlobnim pogledom škodovati; prvotno pesn. z acc. personae: florem quisnam liberūm invidit meum? Acc. fr.; k temu Ci.: invidere florem rectius quam flori dicitur, nos consuetudine prohibemur; poeta ius suum tenuit et dixit audacius Ci.; pass.: ego cur invideor? H. zakaj me grdo gledajo?; z acc. pron.: (id) quod multi invideant Acc. fr., N., id invīdēre dei L.; od tod pesn. invidendus 3 zavidanja vreden: aula H.

    2. metaf.
    a) zavidati komu kaj, zavideti komu kaj, zavidljiv, nevoščljiv biti, ne privoščiti, ujedati se nad kom, zavistno odreči (odrekati), kratiti komu kaj; abs.: more hominum invident Ci., tum erunt mihi, qui invident, extimescendi Ci. nevoščljivci, zavidneži; od tod pt. pr. invidēns -entis nevoščljivec, zavidnež, zavistnik: Ci., T., H. Skladi:
    a) (analogno po glag. nocere, obesse idr.) z dat. personae: multi huic invident Ci., qui amicis L. Cornelii invident Ci., invideo magistro tuo Ci., invident homines maxime paribus aut inferioribus Ci., mihi, aliis, cui i. Pl., sibi ipsa i. O.; z dat. rei: non ego invideo commodis tuis Pl. ti ne zavidam tvojih … , invidisse vestrae laudi videtur Ci., est enim haec saeculi macula virtuti invidere Ci., animus invidens gloriae meae Cu., honori meo i. Ci., nullius honori L., rei minime humanae Sen. ph., cuius poenae favebat, gloriae invidit Sen. ph.; v pass. impers.: non modo non invidetur illi aetati, verum favetur Ci., invidetur commodis hominum ipsorum, studiis autem eorum ceteris commodandis favetur Ci., superioribus saepe invidetur vehementer Ci.
    b) pesn. in poznolat. (da se pisec ali govornik izogne dvema dat. in zaradi njiju nastalemu dvoumju) z dat. personae in acc. rei: Liber pampineas invidit collibus umbras V., alicui honorem, laudem H., Cu., nobis caeli te regia invidet V. nam zavida tebe, alicui usum lignorum H., eiusdem laudis commemorationem externis Val. Max., homini misero non invideo medicinam Petr., oleum ac vinum (Africae) natura invidit Plin.; nam. tega
    c) abl.: non invidere laude suā mulieribus L. njih slave, quid enim est, quare illis bono loco invideat? Sen. ph., quā (ratione) nulli mortalium invideo Sen. ph., alicui infelicissimo honore i. Plin. iun., invideo aliis bono, quo ipse careo Plin. iun., i. rogi igne miseris Lucan.; tako tudi brez dat. personae: ne hostes quidem sepulturā invident T. niso nevoščljivi glede pogreba (= ne odrekajo pogreba), spectaculo proelii i. T., in quā rē tibi invideo Ci. to ti zavidam, in hoc Crasso i. Ci.
    č) popolnoma gr. sklad (gr. φϑονεῖν τινί τινος): neque ille (po drugih: illi) sepositi ciceris invidit H.
    d) z ob: secundas res malorum hominum Sen. ph.
    e) z inf. ali ACI: i. aliis bene esse Pl., componi tumulo non invideatis eodem O., plurima invident adparere tibi rem H. premnoge okoliščine preprečujejo (ovirajo); pass.: mulier (navibus) invidens deduci H. ki ne privošči ladjam, da se … ; s finalnim stavkom: invidisse deos, ut Calydona viderem V. da bi videl, invidit fortuna mihi, ne regna videres V. ni dovolila, da bi … ; s quod: invideo illi quod ambulat et iocatur tecum Ci.; s quotiens: invidebis, quotiens aliquem in fastis saepius legeris Sen. ph.
    f) occ. alicui i. Ci. (ep. 5, 21, 2) koga iz zavisti zapostavljati, — prezirati.
  • invulnerabile agg. neranljiv; ki ga nič ne more prizadeti
  • irracontable [-kɔ̃tabl] adjectif kar se ne da pripovedovati, povedati
  • irrécouvrable [-kuvrabl] adjectif kar se ne more dobiti nazaj, nepovraten; neizterljiv

    créance féminin irrécouvrable neizterljiv dolg
  • irrecuperabile agg.

    1. ki se ne da dobiti nazaj

    2. pren. nerešljiv