Franja

Zadetki iskanja

  • commerce [kɔmɛrs] masculin trgovina (tudi lokal), trgovanje; posel, kupčija; prodajalna; trgovski poklic ali stan; figuré promet; občevanje, spolno občevanje

    commerce adultère (juridique) zakonolom, prešuštvo
    commerce ambulant krošnjarjenje
    commerce de change trgovina z menicami
    commerce du change, des changes, des devises devizna trgovina
    commerce de commission komisijska trgovina
    commerce de contrebande, interlope tihotapstvo, črna trgovina
    commerce de détail, petit commerce trgovina na drobno
    commerce d'échange, de troc menjalna trgovina
    commerce d'exportation, d'importation izvozna, uvozna trgovina
    commerce extérieur, intérieur zunanja, notranja trgovina
    commerce de gros, gros commerce, commerce en gros trgovina na debelo
    commerce des idées izmenjavanje misli
    commerce illicite črna trgovina, črna borza
    commerce intermédiaire posredovalna trgovina
    commerce international, mondial (universel), transitoire mednarodna, svetovna, tranzitna trgovina
    commerce par substitution d'intermédiaires verižna trgovina
    commerce de lettres dopisovanje
    commerce maritime, d'outremer pomorska, čezmorska trgovina
    chambre féminin de commerce trgovinska zbornica
    code masculin de commerce trgovinski zakonik
    école féminin de commerce trgovska šola
    effets masculin pluriel de commerce vrednostni papirji
    employé, e masculin, féminin de commerce trgovski(a) nameščenec, -nka
    maison féminin de commerce tvrdka, trgovska hiša
    marine féminin de commerce trgovska mornarica
    navire masculin de commerce trgovska ladja
    le petit commerce mala trgovina, mali trgovci
    port masculin de commerce trgovsko pristanišče
    société féminin de commerce trgovska družba
    traité masculin de commerce trgovinska pogodba
    tribunal masculin de commerce trgovinsko sodišče
    voyageur masculin de commerce trgovski potnik
    de commerce sûr zanesljiv (oseba)
    avoir la bosse du commerce (familier) biti rojen trgovec
    avoir commerce avec quelqu'un imeti s kom nedovoljeno razmerje
    avoir un commerce d'amitié avec quelqu'un prijateljsko s kom občevati, biti s kom v prijateljskih odnosih
    être dans le commerce biti zaposlen v trgovini, ukvarjati se s trgovino
    cet article n'est pas encore, ne se trouve plus dans le commerce ta artikel se še ne prodaja, ni več v prodaji
    être d'un commerce agréable (difficile) biti (ne)priljuden, (ne)prijetnega občevanja
    faire du commerce trgovati, biti trgovec
    faire le commerce de trgovati z
    faire commerce de quelque chose kupčevati s čim
    fuir le commerce des hommes bežati pred ljudmi
    se mettre dans le commerce postati trgovec
    ouvrir un commerce odpreti trgovino
    rompre tout commerce avec quelqu'un prekiniti vsako občevanje s kom
    il tient un commerce près du pont (on) ima trgovino (lokal) pri mostu
  • commerciare v. intr. (pres. commērcio)
    commerciare in qcs. trgovati s čim
  • commērcio m (pl. -ci)

    1. trgovina, trgovanje:
    commercio d'importazione, d'esportazione uvozna, izvozna trgovina
    darsi al commercio začeti trgovati, ukvarjati se s trgovino
    essere in commercio, fuori commercio biti v prodaji, ne biti v prodaji
    commercio all'ingrosso, al minuto trgovina na debelo, na drobno
    fare commercio del proprio corpo svoje telo prodajati, prostituirati se

    2. ekst. knjižno odnos, zveza:
    commercio epistolare dopisovanje, korespondenca
    commercio carnale spolno občevanje
  • commercium -iī, n (commercārī)

    1. kupčija, trgovina, promet: Plin., Plin. iun., Fl., Icti., mare magnum et ignara lingua commercio prohibebant S., commercio aliquem prohibere L., Thraces commercio faciles L.; z gen. (s čim): Sen. ph., Plin., annonae c. L. epit. kupčija z žitom, postquam vitiorum commercium vulgavere Cu. trgovino z razkošnim blagom, pecuniae commercium Iust. denarna potreba; pesn.: belli commercia V., T. = izmenjava in odkup ujetnikov.

    2. met.
    a) pravica do kupčevanja, trgovska pravica, prometna pravica: Icti., arabat is agrum conductum, nam commercium in eo agro nemini est Ci., iis commercium istarum rerum (signorum et tabularum) cum Graecis non fuit Ci. niso imeli pravice kupovati, salis commercium dedit L. dovolil je uvoz soli, denorum equorum c. L. pravica, (po) deset konj kupiti, neque conubium neque commercium … inter se cuiquam extra fines regionis suae esse L.
    b) dovoz živil, zaloga živeža (poseb. med vojno), živila, živež: commercio laborare Front.; v pl.: commercia militaria Plin., in bellis semper commerciorum curam habere Plin.
    c) tržno mesto, tržišče: commercia ea et litora peragravit Plin., per Assyriae trahitur commercia ripae Cl.

    3. pren.
    a) občevanje, izmenjava(nje), skupnost, zveza: Pl., Fl., voluptas nullum habet cum virtute commercium Ci.; z gen. personae: c. plebis L. s preprostim ljudstvom, aliarum gentium Cu., sunt nobis commercia caeli O. občujemo z nebeščani, commercio hominum frui vetuit Suet.; z gen. rei: Vell., Val. Max., Sil., exercent illi sociae commercia linguae O., sermonum c. facere L., non commercio linguae nobiscum cohaerere Cu., c. sermonis Plin., loquendi et audiendi T.
    b) occ. α) spolno občevanje: cum ea mihi fuit commercium Pl., commercium mutui stupri Suet. β) tajni sporazum, skrivno občevanje: Cod. Th.
  • commētō -āre -āvī (—) (frequ. glag. commeāre)

    I. pogosto prihajati in odhajati, obiskovati koga, zahajati kam ali h komu, navadno napotiti se kam: quo commetas? Afr. ap. Non., ad lupam commetant lupi Nov. ap. Non., c. ad mulierculam Ter.; z notranjim obj.: meus scruposam victus commetat viam Pl. —

    II. premeriti; šalj.: nimis bene ora commetavi Pl. njihove obraze sem le predobro premeril (s pestmi) = sem … s pestmi obdelal.
  • commettre* [kɔmɛtr] verbe transitif napraviti, narediti, storiti; zagrešiti, zakriviti; (s)plesti (vrv); vieilli na kocko postaviti, kompromitirati, izpostaviti (sumničenju), osramotiti, spraviti v zadrego; vieilli poveriti, zaupati (quelque chose à quelqu'un komu kaj); juridique imenovati, postaviti (quelqu'un à quelque chose koga za kaj)

    se commettre (vieilli) kompromitirati se, osramotiti se, spečati se (avec quelqu'un s kom); zaupati se (à quelqu'un komu); izpostaviti se (à quelque chose čemu)
    commettre une erreur de calcul uračunati se, ušteti se
    commettre un délit, un péché, une erreur napraviti prestopek, greh, napako
    commettre une trahison zakriviti izdajo
    commettre un attentat, un crime, un meurtre izvesti atentat, zakriviti zločin, umor
    commettre sa réputation kompromitirati svoj ugled
    se commettre avec des gens méprisables kompromitirati se, osramotiti se s preziranja vrednimi ljudmi
    il se commet bien des atrocités pendant les guerres v vojnah se zagreši, izvrši mnogo grczot
  • comminatoire [-twar] adjectif grozilen, pretilen

    lettre féminin comminatoire grozilno pismo
    peine féminin comminatoire grožnja s kaznijo
  • comminīscor -scī -mentus sum (prim. meminī, mēns)

    1. priklicati si kaj v spomin, spomniti (spominjati) se česa, domisliti se: age, comminiscere ergo Pl., iam commentu's? Pl.

    2. izmisliti (izmišljati) si kaj, izumiti (izumljati), iznajti: Mel., Epicurus monogrammos deos … commentus est Ci., c. vectigal L., Suet., litteras Suet.

    3. (v slabem pomenu) kaj neresničnega izmisliti (izmišljati) si, namisliti (namišljati), zlagati se; abs.: confingere et c. Corn.; z acc.: Ter., Dig., mendacium Pl., quid comminiscar? Ci. ep., c. crimen ex re fortuita L., tantum scelus Q.; z odvisnim vprašanjem: Pl. Od tod pt. pf. s pass. pomenom commentus 3 izmišljen, namišljen, zlagan: gemitus ficti commentaque funera O., c. sacra O. na laži sloneča, fraus Icti. Od tod subst. commentum -ī, n izmišljotina,

    1. izmislek, domislica, izum, iznajdba: Ter., Suet., Iust., opinionum commenta delet dies Ci., id vectigal … alterum commentum L., sine aliquo commento miraculi L. ne da bi se izmislilo kaj čudežnega.

    2. occ.
    a) namislek, naklep, nasnova, zvijača, prevara: novum et insigne c. Fl., commenta nefanda Iust., callidum c. Ulp. (Dig.)
    b) kot govorna podoba domislica: Visellius ap. Q.

    3. izmišljotina, laž: milia rumorum commenta O., commenta retexit O.
  • comminor -ārī -ātus sum (za)groziti, (za)pretiti, (za)žugati; abs.: Fr., Dig., vox comminantis Suet.; z inter: duo armati procurrebant comminatique inter se … persultabant L. grozeč drug drugemu; z dat. personae: alicui cuspide c. Suet.; z acc. personae = ogroziti (ogrožati) koga: Paul. (Dig.), filium Ulp. (Dig.); z acc. rei = pretiti s čim, zapretiti kaj (poseb. voj.) izzivati kaj: quid comminatust? Pl., c. pugnam, oppugnationem, obsidionem L., impetum Auct. b. Afr., carcerem et perpetua vincula, mortem denique violentam Ap., accusationem Icti.; z acc. rei in dat. personae: alicui necem Suet.; pt. pf. s pass. pomenom: comminata mihi mors Ap. ali comminata novercae nex Ap. zagrožena.
  • commīsceō -ēre -mīscuī -mīxtum (-mīstum)

    1. zmešati, pomešati, mešati: mulsum Pl., commixtus fumus in auras V. izginjajoč v zraku, clamor commixtus V. nejasen, zmeden, scarorum iocinora, phasianorum et pavonum cerebella Suet.; s cum: ignem Vestae cum communi urbis incendio Ci., ventus commiscet se cum igne Lucr., c. servos cum ingenuis Suet.; z inter: inter se omnia pariter Ca., plura inter se Lucr.; s samim abl.: frusta cruento commixta mero V., commixtae salivae melle Suet.; pren. (z)mešati = (z)družiti, pustiti (puščati), da kaj preide na (v) kaj: Pl., numquam … temeritas cum sapientia commiscetur Ci., gemitu commixta querella Lucr., ius accusatoris cum iure testimonii c. Corn.

    2. occ.
    a) v pass. spolno občevati, telesno spojiti se: commiscendorum corporum libidines Ci. (prim. gr. [ἐν] φιλότητι μιγῆναι), commixti corpore V., Silvius Italo commixtus sanguine V. rojen iz mešanja z italsko krvjo (ker je bila Silvijeva mati iz Italije).
    b) primeša(va)ti, vmeša(va)ti kaj čemu: reliquias (Phyllidis) cineribus Iuliae Suet., libellum libellis ceteris Suet. podtakniti.
  • commisération [kɔmizerasjɔ̃] féminin usmiljenje, pomilovanje, sočutje

    avoir de la commisération pour quelqu'un imeti usmiljenje s kom
  • committō -ere -mīsī -missum skupaj da(ja)ti

    I.

    1. stakniti (stikati), zložiti (zlagati), strniti (strinjati), (z)vezati, (z)družiti: ea terra maria, quae nunc dividit, committeret, nisi … Cu., c. opera L., commissis mālis C. zvezavši gredi, plagarum orae committuntur Cels. se strnejo; z dat.: moles urbem continenti committit Cu. veže s … , vir equo commissus O. = Kentaver; pren.: c. ea, quae natura videtur diremisse Cu., nondum commissa inter se munimenta L., (Iuppiter) commisit duas noctes O.; med.: Hydaspes amnis Acesini committitur Cu. se združuje z … , pistrix delphinum caudas utero commissa luporum V. pošast z delfinjimi repi, zraslimi na trebušju morskih psov, commissa in unum crura O. zrasli, toda: dextram dextrae c. O. roko v roko položiti.

    2. occ. (z zunanjim obj.)
    a) k boju zgrniti (zgrinjati), v boj spustiti (spuščati), k boju izz(i)vati, na boj (vz)dražiti koga: infirmas legiones postibus committere non audebat Hirt., pugiles Latinos cum Graecis c., aequales inter se c. Suet., acies commissas solvere Pr.; pesn.: manum c. Teucris V. „roko na Tevkre položiti“ = napasti Tevkre.
    b) vzporediti (vzporejati), primerjati: sua scripta antiquae Corinnae Pr., vates Iuv.

    3. (s proleptičnim obj.) priče(nja)ti, zače(nja)ti, prirediti (prirejati); voj.: Caesar suos cohortatus proelium commisit C. je pričel boj, se je spustil v bitko, equites nostri cum hostium equitatu proelium commiserunt C. so se udarili s … , commissum erat proelium inter Macedones Ariosque Cu., c. certamen, bellum L. ali obsidionem Cu., infausto committitur omine pugna V.; sinekdoha tudi o nadaljevanju boja: pugna cum rege commissa est Ci. se je bíla; abs. = udariti se, bojevati se: priusquam committeretur Suet. pred začetkom boja, parva manu cum copiosissimo hoste Eutr.; pren. v nevojaškem pomenu: longo intervallo iudicium hoc primum committitur Ci. se drži ta sodba, c. rixam L., tuba commissos canit ludos V. naznanja pričetek iger, fausto committitur omine sermo O., c. agona musicum Suet. prirediti glasbeno tekmovanje.

    4. kaj nedopustnega poče(nja)ti, storiti, delati, kaj zagrešiti, zakriviti, abs. = pregrešiti se, biti kriv: Luc. ap. Non., Suet., Icti., multa antea commissa maleficia Ci., tanto scelere commisso Ci., qui tantum facinus commiserunt Ci., c. delictum maius C., facinora S., fraudem H., caedem O., caedes, nefas Cu., incestum cum filia Q., quid Aristides commisisset N., neque a se commissum esse (sc. quidquam), quare timeret C. da ni nič takega zakrivil, zaradi česar bi se mu bilo bati, multa enim et in deos et in homines impie nefarieque commisit Ci., quid meus Aeneas in te committere tantum, quid Troes potuere … ? V., quod secus a me erga te commissum videretur Ci. ep., quae Philippi … bello … adversus populum Romanum commisissent L., c. adversus testamentum Dig., contra legem Ci. ali contra leges Dig. protizakonito (nezakonito) ravnati, c. in legem Iuliam Dig. pregrešiti se zoper … , c. lege censoria Varr. ali lege de sicariis Q. prekršiti zakon … ; čisto abs.: nemo enim committeret Ci., cum verisimile erit aliquem commisisse Ci.

    5. pogosto s finalnim stavkom zakriviti, povod da(ja)ti, privesti do tega, da … , napeljati tako, da … : Pl., Ter., Luc. ap. Non., committis, ut verum esse videatur Ci., neque committebant, ut ingrati existimarentur Ci. in niso dajali povoda, ne committeret, ut is locus … ex calamitate populi Romani … nomen caperet C., quos commisimus, ut quisquam ex Cannensi acie miles Romanus superesset L.; pesn. in poklas. z inf.: committit saepe repelli O., non committunt scamna facere Col.

    6.
    a) storiti, da kako pravno ali pogodbeno določilo pride v veljavo, tako določilo izpolniti (izpolnjevati), (iz)vršiti, uresničiti (uresničevati): distulit in seram commissa piacula mortem V. poravnavo storjenih pregreh, sponsio commissa L. prevzeto poroštvo, c. edictum, stipulationem Icti. izvršitev odredbe … dognati, stipulatio (cautio) committitur Icti. dobiva veljavo, dies committendi Icti. dan zapadlosti (dospelosti); pren.: hunc ego devotionem capitis mei convictam esse et commissam putabo Ci. in da je nastopil čas njegove izpolnitve, discrimen omne c. Q.
    b) zaslužiti kazen, zapasti (zapadati) kaj ali čemu: ut illam multam non commiserit Ci., poenam octupli commissam non persequebantur Ci., praedia committuntur in publicum Dig. se zasežejo; od tod pt. pf. commissus 3 zapa(de)l: hypothecae commissae Ci., hereditatem Veneri Erycinae commissam esse dixerunt Ci., hanc fiduciam (nepremičninska zastava, hipoteka) commissam esse dicis Ci. —

    II.

    1. preda(ja)ti, da(ja)ti, izročiti (izročati), prepustiti (prepuščati), zaupa(va)ti, poveriti (poverjati): alicui filiam, liberos suos Ter., gnatam suam alicui uxorem Ter., Africam Varo Ci., iurato aliorum tabellas Ci., locum, bella alicui Ci., imperium alicui N., aliquem fidei potestatique alicuius Ci., aliquem fidei tutelaeque alicuius Cu., salutem suam alicuius fidei Cu., gens … externo commissa duci V., c. semina sulcis V., terrae semina Tib., semen solo Col., collum tonsori Ci., caput tonsori H., qui … commisit pelago ratem H., c. iudici litem Petr., quaedam domestica litteris non c. Ci., c. mihi urbem tuendam Ci. poveriti obrambo mesta, alicui aliquem alendum O.; pogosto refl.: se alicui c. Ci. zaupati se komu, quis navigavit, qui non se mortis periculo committeret Ci. ne da bi se podajal v smrtno nevarnost, semel se ludis commisit Ci. si je upal iti gledat igre, si me huic itineri commisero Ci. če si bom drznil nastopiti to potovanje, c. se urbi Ci. upati si v mesto, se nocti ac solitudini C. upati si iti v noč … , se longius a portibus C., se nusquam proelio L., sese ponto V. upati si na morje, se in populi conspectum Ci. upati si v javnost, se in senatum Ci., se in aciem (v boj) L.; pren.: se civilibus fluctibus c. N. prepustiti se valovom političnega življenja.

    2. occ.
    a) kako zadevo komu poveriti, naročiti (naročati), vele(va)ti komu: cum senatus ei commiserit, ut videret, ne quid res publica detrimenti caperet Ci.
    b) zaupa(va)ti se, razode(va)ti se, odpreti (odpirati) se komu: sanan'es, quae isti committas? Pl., eis commisi et credidi Ter., quibus (ventis) necessario committendum existimabat C., haec cum scirem, commisi tamen Heio Ci., cui denique commisit, quo adiutore usus est? Ci.
    c) v kak položaj spraviti (spravljati), pustiti (puščati), da pride kaj do česa, pritirati kaj do česa: rem proelio C., rem in aciem L., rem in casum ancipitis eventus L. pripeljati do položaja, ko se ne ve, kakšen bo konec, rem publicam in discrimen L., ne rem committeret eo, ubi duae acies timendae essent L. — Od tod subst. pt. pf. commissum -ī, n

    I.

    1. podjetje, početje: supererat nihil aliud in temere commisso L.

    2. occ.
    a) prestopek, prekršek, pregrešek, krivda: Pl., Sil., Stat., c. audacius Ci., turpe H., poenā commissa luetis V., praemia commissi O., cum per ignorantium scripturae multa commissa fierent Suet. ker se je pripetilo mnogo prestopkov zaradi nepoznavanja zakonskega besedila.
    b) pripadnost državni zakladnici, zasega: in commissum venire Ps.-Q., in commissum cadere, in commissi causam cadere Icti., commisso tolli, vindicari Icti. —

    II. kar se komu zaupa, skrivnost, tajnost: commissum tegere H.; večinoma v pl.: ab homine propter vim doloris enuntiante commissa Ci., commissa celare N., Iuv., commissa tacere, prodere H.

    Opomba: Sinkop. pf. commīstī (= commīsistī): Ter.
  • commodus 3 (cum in modus)

    1. primeren, prikladen, ugoden, ustrezen, pristojen, po volji: c. statura Pl., vide, quam commodam defensionem excogitaris Ci., spes salutis commoda Ci., commodissima belli ratio C.; z dat. prikladen, pripraven za koga ali kaj: nec pecori opportuna seges nec commoda Baccho V. pripravna za trtje, nulla lex satis commoda omnibus est L.; tudi z ad: vestis c. ad cursum O. Pogosto commodum est primerno (po volji, po godu, všeč) je: ut commodum est et lubet Pl., dum erit commodum Ter., utrum tibi commodum est, elige Ci., quantum commodum est, aufert Ci.; z inf. ali ACI: si quando tibi peregrinari commodum est Ci. ep., nihil duco esse commodius quam de his rebus nihil iam amplius scribere Ci. ep., commodissimum esse statuit omnes naves subduci C.; od tod z relat. atrakcijo (glag. dostavimo le v mislih): quam tibi commodum est (sc. eligere), tribum unam elige Ci., eum iudicem, quem commodum erat (sc. dare), dabat Ci., quos ei commodum fuit, compellavit Ci.

    2. occ. (po)poln: viginti argenti commodae minae Pl. polnih = celih 20 min, tribus aut novem miscentur cyathis pocula commodis H., valetudo minus commoda C. ne povsem trdno, vivere filium atque etiam commodiorem esse simulabat Plin. iun. da mu je celo bolje.

    3. zlóžen, udoben, prilagojen, lahek: potuisti ad tuum ius faciliore et commodiore iudicio pervenire Ci., aliud longius, ceterum commodius iter ostenditur L., commodissimus in Britanniam traiectus C.; pesn. (iron.): intervalla vides humane commoda H. = inhumane incommoda.

    4. primerno ležeč, priročen, ugoden: Ter., hiberna L., litterae satis commodae Ci. ep., si commodius anni tempus esset Ci. ep., commodior status (rerum) C., stella homini commoda Pr.

    5. uslužen, ustrežljiv, ugodljiv, udvorljiv, vljuden, prijazen, obziren, spregledljiv, prizanesljiv, ljubezniv, prikupljiv: Pl., Ter., Enn. fr., Corn., Suet., at mores commodi Ci., multo et iam esse commodiorem mitioremque nuntiant Ci.; z dat.: mihi commodus uni H. skrbeč samo zase; pesn. pren.: spondeos stabilīs in iura paterna recepit commodus et patiens H. voljan in potrpežljiv. — Od tod

    I.

    1. adv. commodē
    a) primerno, prikladno, ustrezno: Pl., Ter., Varr., Q. idr., numquam tam male est Siculis, quin aliquid facete et commode dicant Ci., eam pro dignitate c. laudare nemo potest Ci.
    b) dobro, prav, prav dobro, izvrstno, spretno: c. cogitare Ter., orationem Lysiae c. scriptum esse Ci., parum c. scribere Plin. iun., multo commodius dicitur apud regem verba fecisse N., commode saltare N., non minus commode Ci. prav tako dobro, minus c. audire Ci. ne na prav dobrem glasu biti, res minus c. gerere Ci., perficere rem commodius Ci., commodius rem publicam administrare C., commode facere Cels. (o zdravilih) dobro deti, commode valere Plin. iun.
    c) zložno, prilagodljivo, udobno, brez težav, lahko: c. navigare Ci. ep., in Tusculano commodius ero Ci. ep., non satis commode pugnare poterant C., quo itinere commodissime vallem transire posset C., commodius quam tu vivo H.
    č) ustrežljivo, ugodljivo, vljudno, prijazno, prikupljivo: bene et c. accipi Pl., c. respondere Pl., commodius loqui Ter., facis commode, quod … Ci. ep. prav godi mi (tvoja) usluga, da … , tribuni commodius fecissent, si … Ci.
    d) o pravem času, pravočasno, ravno prav: c. exire Pl., Tit. ap. Char., c. de parte superiore descendere Sis. ap. Char.

    2. adv. acc. neutr. sg. commodum
    a) pravočasno: c. adveni domum Pl.
    b) pravkar, ravnokar, zdajci, ravno: ecce autem c. aperitur foris Pl., id cum hoc agebam c. Ter., c. enim egerem diligentissime Ci. ep., c. enim volo ad Serapim defferri Cat., sectatoribus c. dimissis Gell.; v zvezi s temporalnimi stavki: postquam me misisti ad portum … , c. radiosus sese sol superabat ex mari Pl., cum hac respicio ad virginem, illa sese interea c. huc advorterat Ter., adtrahitur Lollius, c. cum Apronius e palaestra redisset Ci.; z et: c. limen evaserant et fores … resurgunt Ap. —

    II. subst. commodum -ī, n

    1. zložnost, prikladnost, udobnost, ugodnost, ugodni položaj, ugodni (pravi) čas: naves, quas sui quisque commodi causā fecerat C., commodo meo, tuo, suo itd. Ci. meni, tebi itd. (zame, zate itd.) udoben ex utriusque commodo dies sumitur Ci. dan, ki je bil za oba ugoden, quod tuo commodo fiat Ci. ep. cum erit tuum commodum Ci. Ep. če ti bo ustrezalo, per commodum ali ex commodo ali samo commodo = udobno, lahkotno, ob ugodnem času, ob ugodni priložnosti: ubi … copias per commodum exponere posset L., percunctatusque, satin' per commodum omnia explorassent L., melius ratus ex commodo pugnam facere S., cum (ex) commodo mori non licuisset Sen. ph.; commodum alicuius exspectare Ci. čakati ugodnega časa.

    2. hasek, korist, obrestek, prid, dobiček, tudi (poseb. v pl.) blaginja, sreča; v sg.: Ter., Cat., Q., Lact., sui commodi causā nocere alteri Ci., commodo rei publicae facere aliquid Ci., C. državi v prid, quod commodo valetudinis tuae fiat Ci. ep. če ni tvojemu zdravju v škodo, contra valetudinis commodum laborare Ci. zdravju v škodo, ne id contra commodum (valetudinis) faceret Suet., si per commodum rei publicae posset L. ali quantum per commodum rei publicae fieri posset L. ne da bi bilo državi v škodo, amicitias inimicitiasque non ex re, sed ex commodo aestumare S. ne samih po sebi, ampak po koristi; v pl.: Pl., Ter., O., Q., commoda vitae Ci., Lucr., rei familiaris commoda C. zasebne koristi, salutem sociorum suis omnibus commodis … praeferre Ci., commoda consequi, praetermittere C., adversus populi commoda stare N., in publica commoda peccem H. zoper državno blaginjo, c. plebis Vell., communia T.

    3. v pl. = od države podeljene ugodnosti, prednosti, pravice, svoboščine, privilegiji: tribunatūs commoda contemnere Ci. ep., militum c. Ci. ep., veteranos commodis augere Brutus et Cassius in Ci. ep., provincialia ornamenta commodaque Ci., Romule, militibus scisti dare commoda solus O., c. emeritae militiae, emeritorum praemiorum, missionum, sacerdotum Suet., primipili Dig.

    4. v sg. = (iz)posojilo, (iz)posojene stvari: qui forum et basilicas commodis hospitum, non furtis nocentium ornarent Ci.

    5. (po katahrezi) meritev, merjenje: commoda verborum Fulg., metrica verborum commoda Fulg. — Od tod adv. abl. sg. commodō po udobnosti, poljubno, po želji: dictitare Pl. fr.
  • commonefaciō -ere -fēcī -factum, pass. commonefīō -fierī -factus sum koga česa (na kaj) spomniti (spominjati), opomniti (opominjati), (živo) na srce polagati komu, zabič(ev)ati komu kaj; z acc. personae: c. aliquem etiam atque etiam Ci. ep.; šalj.: aliquem monumentis bubulis Pl.; z gen. rei: uti quemque … extulerat, commonefacere benefici sui S.; z acc. personae in gen. rei: aliquem veteris amicitiae Corn.; z acc. rei (redk.): quae (inrisio) commonefaceret istius … praeturam Ci., c. mores vetustatis Vitr.; z acc. personae in acc. rei: vos commonefaciet vias meas Vulg.; z odvisnim vprašanjem: simul commonefacit, quae ipso praesente … de Dumnorige sunt dicta C.; z ACI: simul commonefecit … sanxisse Augustum T.; s finalnim stavkom: Vitr., Cod. I., illi eum commonefaciunt, ut … utatur instituto suo Ci.; z acc. rei in de: de illis extraordinariis hoc unum commonefaciam Sen. ph.; z acc. personae in de: subditos nostros c. de religione Cod. I. V pass.: quin tu sceleris et crudelitatis ex illa oratione commonefiat Ci., nocturni commonefactus oraculi Ap.
  • commoneō -ēre -uī -itum

    1. spomniti (spominjati) koga česa (na kaj); abs.: quarum (notarum) recordatio commoneat Q.; z acc. personae, toda večinoma v pass.: re ipsa modo commonitus sum Pl.; z acc. personae in gen. rei: mearum me absens miseriarum commones Pl., non illae te nuptiales tibiae eius matrimonii commonebant? Corn., grammaticos officii sui commonemus Q.; s samin gen. rei: horum tamen utcumque commonet locus Q.; z acc. personae in acc. rei (stvar je izražena le z neutr. kakega zaimka ali pridevnika): Pl., quod vos lex commonuit Ci.; z acc. personae in de: te neque praesens filius de liberûm caritate neque absens pater de indulgentia patria commonebat? Ci.; z odvisnim vprašanjem: Ter., qui timor bonis omnibus iniectus sit … , nolite a me commoneri velle Ci., cum … anulus … commoneat nos, cur id fecerimus Q.; z ACI: quae (auctoritates) te … commoneant fortissimum tibi patrem … fuisse Ci.

    2. occ. opomniti (opominjati) koga česa (na kaj), poučiti (poučevati), nagovoriti (nagovarjati), na srce polagati, predočiti (predočevati) komu, spodbuditi (spodbujati), poz(i)vati; abs.: non enim exprobrandi causā, sed commonendi gratiā dicam Ci., quod frumenti copia commonet Ci. ker tako zahteva obilna zaloga žita; z acc. personae: c. populum pro rostris Suet.; v pass.: ut commoneri nos satis sit Ci.; z acc. rei (neutr. kakega zaimka): cum amice aliquid commonemus Q., quod commonet usus Sil.; z acc. personae in acc. rei: c. aliquem officium suum Pl.; z acc. personae in de: de iis te … commonebo Ci. ti hočem svoja opažanja na znanje dati, c. animos de periculo Ci.; z ACI: Aug., cum quidam ex illis amicis commonerent oportere decerni Ci. da se mora nemudoma skleniti; s finalnim stavkom: ut neque me consuetudo neque amor … commoveat neque commoneat, ut servem fidem Ter., qui (orator), ut ordini rerum intendat, etiam commonendus est Q.; z odvisnim vprašanjem: quam id mihi sit facile atque utile, aliorum exempla commonent Ter. mi dokazujejo.

    Opomba: Vulg. fut. I. commoneam: Vulg.
  • commorior -morī -mortuus sum hkrati (skupaj) s kom umreti (umirati); abs.: Plin., Icti., Eccl.; Commorientes Soumirajoči, naslov izgubljene Difilove komedije, ki jo je polatinil Plavt: Ter.; pren.: duo venena commoriuntur Plin. izgubita obenem svojo moč, commoritur ea dimicatio Plin. te borbe je hkrati konec = za oba dela skupni konec (ali: commoriuntur [sc. elephanti et dracones] ea dimicatione), verbum commoriatur in te Vulg.; z dat.: hostibus c. S. fr., hostibus suis morte sua Fl., multa milia (hominum) tibi commorerentur Sen. ph., simul tibi c. Vulg.; s cum: c. cum Arrunte filio L. epit., cum Telesino Val. Max.
  • commovēns -entis s komp., gl. commoveō.
  • commoveō -ēre -mōvī -mōtum

    1. (z)ganiti, (za)gibati, premakniti (premikati): vectibus subiectis signum Ci., columnas Ci. odpraviti, glebam commosset (gl. opombo) in agro … nemo Ci. nihče ne bi bil razbil grude, si una littera commota sit Ci. ko bi se z mesta vzela, nummus in Gallia nullus … commotus est Ci. noben belič se ni obrnil = porabil, ni prišel v promet, c. languentem ali aliquem sui commodi causā Ci. na noge spraviti, radit iter liquidum neque commovet alas V. in pri tem ne gane s perutmi, c. caput Petr., colla Col. izviniti, izpahniti, aequora Lucr. razburkati, saxa, membra stupentia Cu., limites Tert., commoto simul omnium aere alieno T. ker se je vsem hkrati odpovedalo posojilo; pren.: alicui bilem c. Ci. ep. žolč razdražiti = razjeziti; arma c. Cu., Sil. orožje premakniti = (za) orožje zgrabiti, vojno začeti. Od kod? aliquem ab Amalthea Ci. ep., favos sedibus suis (abl.) Col. Posebne zveze: hunc (cervum) … rabidae venantis Iuli commovere canes V. so vzdignile (podžgale); obr.: sacra c. V. (o praznikih) sveto premo zganiti (okrog nositi), tako tudi: c. tripodes Sen. tr., ancilia Serv., struem deo ali samo struem Ca.; pren. (šalj.): mea si commovi sacra (= prevaro) Pl.; voj.: agmen loco c. Sis. ap. Non. premakniti, posteaquam … praetorem commosse (gl. opombo) ex eo loco castra senserunt Ci. da se je pretor vzdignil, da je odrinil, c. aciem L. bližati se v bojnem redu, hostem ali hostium aciem L. prisiliti k umiku; pren.: experiamurque, si possimus cornua commovere disputationis tuae Ci. Pogosto refl. se commovere ganiti (gibati) se, premakniti (premikati) se: neque me commovere possum prae formidine Pl., quis sese commovere potest, cuius ille (Roscius) vitia non videat? Ci., commovere se non sunt ausi N., si se commoverit L., Lanuvii hastam se commovisse L., iam se omnis turba commoverat Plin. iun. Od kod? c. se istim Ci. ep., se ex eo loco Ci., domo ali Thessalonicā se non c. Ci. ep. ne ganiti se, ne oddaljiti se.

    2. pren. telesno ali duševno vzdražiti, razdražiti, dražiti, razvne(ma)ti, (z)motiti: quod perleviter commotus fuerat Ci. ep., quae causa Oppianici mentem maxime commovebat Ci., mente commotus Plin. zmeden, commotus habebitur H. za zmešanega, norega, mens commota H., Plin. zmešanost, norost; occ.
    a) ganiti koga, seči komu do srca, pretres(a)ti, prevze(ma)ti, zbuditi (zbujati), mikati, zanimati koga: (puella) commorat (gl. opombo) omnes nos Ter., c. iudices Ci., theatrum Q., multitudo misericordiā commota, populus lacrimis Iunii commotus, commoveri Roscii morte, civium fletu Ci., commoti patres vice fortunarum humanarum L., non odio, sed miseratione commotus Cu. ganjen, fortes viri dulcedine gloriae commoti Ci. ki jih je prevzela slast; nec sane satis commoveor animo ad ea, quae vis, canenda Ci. ep. te stvari, ki naj jih opevam po tvoji želji, me sploh ne zanimajo dovolj.
    b) vzburiti (vzburjati), razburiti (razburjati), vznemiriti (vznemirjati), (pre)strašiti, osupniti: si quos adversum proelium commoveret C., non solum commoveor animo, sed etiam toto corpore perhorresco Ci., senatus commotus perturbatusque discedit Ci., quibus rebus vehementer commotus C., quibus ex rebus Caesar vehementer commovebatur Auct. b. Afr., nova re commoti N. preplašeni, militum interitu commotus rex Cu., commotus est Tiberius T.; in hac (virgine) commotus sum Ter. pri tej (devici) sem se presenetil, zaljubil sem se vanjo, vidi enim vos in hoc nomine, cum testis diceret, commoveri Ci. da ste pri tem imenu osupnili.
    c) (raz)dražiti = razjeziti, razkačiti, razsrditi, razbesneti: animi iudicum impudentiā defensionis commoventur Ci., cum esset ex aere alieno commota civitas Ci., sensit Neptunus graviter commotus V., qui me commorit (gl. opombo), flebit H., c. contionem Cu.
    č) omajati, spodnesti (z neslogo): commotā principis domo T.
    d) koga nagniti (nagibati), spodbuditi (spodbujati), napotiti, priganjati k čemu: commovit me Ci., neque aequitate orationis neque auctoritate Marcelli commotus est Ci., ab his historia commota est, ut auderet uberius … dicere Ci., usque eo commotus est, ut … Ci., commoveri et amore fraterno et existimatione vulgi C., tua nos voluntas commovit, ut de ratione dicendi conscriberemus Corn., c. homines ad turpe compendium Corn.; pogosto pt. pf. commōtus 3, ki se večinoma ne sloveni: his iniuriis commotus Ci. zaradi teh krivic, hoc nuntio commotus C., N. na to vest, his litteris nuntiisque commotus C.

    3. (s prolept. obj.) vzbuditi (vzbujati), povzročiti (povzročati), napraviti (napravljati): risum, alicui misericordiam Ci., miserationem Q., qui desideria imperitorum misericordiā commovet Ci., c. magnum et acerbum dolorem Ci., invidiam in me Ci., suspicio commovebatur Ci. sum se je začel vzbujati, ira tyranni commota est O., c. tumultum aut bellum in Sicilia Ci. povzdigniti, magnos belli aestus Lucr., tempestates certo signo commoventur Ci., hoc infiniti clamores commoventur Plin. iun., plures lacrimas c. Cu. izvabiti; occ. sprožiti, zastaviti besedo, začeti govoriti o čem: nova quaedam c. Ci. Od tod

    I. adj. pt. pr. commovēns -entis ganljiv, v srce segajoč, živ; v komp.: hoc castigandi genus commoventius visum Sen. rh. —

    II. adj. pt. pf. commōtus 3

    1. omahljiv, negotov, nestalen, neodločen: genus (dicendi) in agendo Ci., aes alienum T.

    2. vzburjen, razburjen, razvnet, razsrjen, srdit, vzdražen, razdražen, pobesnel: Sen. ph., Aur., commoto similis Suet., commotus maiorem in modum Claudius T., commotior animus Ci., commotius ad omnia turbanda consilium L. sklep, sprejet v razburjenosti in zmožen, da vse sprevrže, commotissima et familiaris oratoribus figura Fr. Adv. v komp.: contradicere aliquanto commōtius Aug.

    Opomba: Kontr. obl. iz perfektove osnove: commōrunt (= commōvērunt): Lucr., commōrit (= commōverit): Caelius in Ci. ep., H., commōrat (= commōverat): Ter., commōssem, commōsset, commōsse (= commōvissem, commōvisset, commōvisse): Ci.
  • commun, e [kɔmœ̃, ün] adjectif skupen, splošen, obči; navaden, vsakdanji, običajen, preprost; prostaški; grammaire enak za oba spola; masculin skupnost, splošnost; veliko število; (navadno) ljudstvo; (hišno) osebje, služinčad; pluriel gospodarski prostori, stranska poslopja (za služinčad)

    d'un commun accord složno, enodušno
    d'une commune voix enoglasno
    en commun skupno, skupaj
    hors du commun izreden
    le commun des mortels večina ljudi
    but masculin commun skupen cilj
    fosse féminin commune skupen, množičen grob
    dénominateur masculin commun (mathématiques) skupni imenovalec
    homme masculin du commun človek iz ljudstva, poprečen človek
    intérêt masculin commun skupen interes, splošna blaginja
    lieu masculin commun banalna, obrabljena, splošno znana stvar
    maison féminin commune občinska hiša
    nom masculin commun občno ime, apelativ
    réunion féminin commune skupno zborovanje, skupna seja
    sens masculin commun zdrava pamet
    vie féminin commune skupno življenje, skupno gospodinjstvo
    voix féminin commune glas ljudstva, javno mnenje
    avoir quelque chose de commun avec quelqu'un imeti s kom kaj skupnega
    faire cause commune združeno nastopati (v kaki stvari), solidarizirati se
    faire bourse commune imeti skupno blagajno
    vivre sur le commun živeti na stroške skupnosti
    qui sert au commun sert à pas un (proverbe) vsem ljudem ne more nihče prav narediti
  • commūnicātiō -ōnis, f (commūnicāre) (s)poročilo, (s)poročanje, oznanilo, tudi medsebojno priznavanje: Tiro ap. Gell., Ap., Icti., civitatis, utilitatum Ci., sermonis Ci. ep. pogovor, nominum Plin. enako poimenovanje več stvari; tudi ret. (= ἀνακοίνωσις) govorna podoba, s katero se govornik obrača na poslušalce in se z njimi posvetuje, „občevanje“: Ci., Q.