-
impuissant, e [-sɑ̃, t] adjectif brez moči, nezmožen; brezuspešen; médecine impotenten
-
impulvereus (inpulvereus) 3 brez prahu, metaf. = brez truda, breztruden: impulverea, ut dici solet, incruentaque victoria Gell.
-
impunctus (inpunctus) 3 (in [priv.], pungere) brez pik(anja): crystallum Ap. čist.
-
impune brez kazni, nekaznovan
-
impunément [ɛ̃pünemɑ̃] adverbe nekaznovano, brez kazni, brez škode, brez neugodnih posledic
-
impunemente avv. nekaznovano; brez škode
-
impuni, e [-ni] adjectif nekaznovan, brez kazni
-
impūnis (inpūnis) -e (in [priv.], poena) brez kazni, nekaznovan; kot adj. le poznolat. iam impunem me credebam fore Ap.; v klas. dobi samo adv. acc. n. impūne (star. impoene: Cat. fr.)
1. brez kazni, nekaznovano: Enn., XII tabulae nocturnum furem interfici impune voluerunt Ci., lex iubet impune occidi eum, qui tribunum pl. pulsaverit Ci., impune (quaelibet) facere Ci., S. brez kazni delati, iniuriam impune accipere S. ne da bi jo (kaznoval) maščeval = impune laedi Ph., hoc pateris impune discedere? Ci. ali puščaš, da ostane brez kazni, hoc (mihi) est impune Pl., Ci. ep., L. mi ostane … ; nam. tega tudi: aliquid impune habere Ter. ali ferre Ci. ali relinqui Sil. brez kazni ostati, prim. haud ali non impune feres O. ne uide ti, kazen (za to) ti ne uide, to boš še čutil, neque tantum maleficium impune habendum T. naj ne ostane … ; v enakem pomenu: alicui non impune cedere Sen. rh., non i. abire C., Lact.; komp.: libertate usus est, quo impunius dicax esset Ci.; superl.: impunissime tibi vendere hasce aedes licet Pl.,
2. metaf. brez škode, brez nevarnosti, varno: Plin., mercator revisens aequor impune H., saepe alterius ramos i. videmus vertere in alterius V., i. in otio esse possumus Ci., per silvas i. erravere V., risum tollant i. H. brez strahu.
-
impūnītus (inpūnītus) 3, adv. -ē
1. nekaznovan, brez kazni: Sen. rh., Vell., ista corruptela servi non modo impunita, sed etiam adprobata Ci., ceterorum quoque iniuriae impunitae sint et inultae Ci., aliquem impunitum dimittere S., Corn., ignominiam nominis Rom. inultam impunitamque dimittere Ci. pustiti … brez pokoritve, tibi direptio impunita fuit Ci. je ostala nekaznovana, si … tanta iniuria impunita discesserit Ci., libido impunitior L.
2. metaf. samopašen, prostopašen, nebrzdan, razbrzdan: impunita omnium rerum licentia Ci., i. mentiendi licentia Ci. fr., impunitum in maledicto mendacium Ci.
-
inacabable neskončen, brez konca
-
in-aestimābilis -e ki se ne da (ki ga ni mogoče) ceniti, in sicer
1. nepreračunljiv, neprešteven: hominum numerus Lact., mortuorum acervi Amm.; metaf. nepreračunljiv: nihil tam incertum nec tam inaestimabile, quam animi multitudinis L.; adv. inaestimābiliter: Eccl.
2. kot fil. t. t.: neocenljiv, brez cene (vrednosti): aestimabile, quod selectione dignum sit, contra inaestimabile Ci.
3. neprecenljiv, neprecenljive vrednosti, izreden: Sen. ph., Val. Max., Lact., i. gaudium L., se e grege velut inaestimabilem secernere L.
-
inanimado, inánime brez življenja
-
in-animālis -e brez duše, brez življenja, neživ(eč): nav. subst.: ut omnia constarent … ex animali et inanimali Tert.; večinoma v pl.: animalia inanimaliaque omnia L. (po drugih verzijah: inanimaque), inanimalia et incorporalia Tert., vel inanimalia vel muta Macr.
-
inanimato agg.
1. neživ:
cose inanimate nežive stvari
2. (esanime) brez življenja
-
inanimé, e [inanime] adjectif brez življenja, mrtev, otopel, medel
-
in-animis -e (in [priv.], anima)
1. brez sape, brez piha(nja): venti Ap.
2. brez življenja ali duše, neživ, brez občutka, skoraj mrtev: o osebah: Ap.
-
in-animus 3 (in [priv.], anima) brez duše ali življenja, neoživljen, neživ(eč): Corn., Lact., inter inanimum et animal hoc interest, quod … Ci., satiati caede animantium quae inanima erant parietibus affligunt L., rerum inanimarum (inanimatarum) nomina Ci.
-
inantherate [inǽnɵərit] pridevnik
botanika brez prašnic
-
inappetent [inǽpitənt] pridevnik
brez želja, brez teka
medicina neješč
-
inappetēnte agg. brez teka