prō-volvō -ere -volvī -volūtum (pro in volvere)
1. naprej ali pred seboj valiti, valiti: V., Hirt., Lucr., Plin., Sen. tr. idr., saxa in subeuntes Cu., molares T., aliquem in mediam viam Ter. pahniti, se cum armis L. dol se valiti, Galba e sellā proiectus atque provolutus est T. je padel ven in se je valil naprej; metaf.: fortunis (abl.) provolvi T. biti vržen (izgnan) s posesti, izgubiti (izgubljati) posest, provolutus effususque in iram Gell. zanesen v kipečo jezo, hudo se razsrdivši, usque ad libita Pallantis provoluta T. potem ko se je ponižala …
2. refl. in med. vreči se na tla, pasti na kolena: provolvere se alicui ad pedes L. ali provolvi ad pedes L., Cu., ad pedes alicuius Fl. ali ad genua alicuius L., tudi genibus (dat.) alicuius T., Iust. pasti pred koga, pred kom (na kolena), poklekniti pred koga, pred kom.
Zadetki iskanja
- prō-vomō -ere (pro in vomere) (iz)bljuvati, (iz)bruhniti, (iz)bruhati: hic (sc. prester) ubi se in terras demisit dissolvitque, turbinis immanem vim provomit atque procellae Lucr.
- prō-vulgō (prō-volgō) -āre -āvī -ātum (prō in vulgāre) objaviti (objavljati), razglasiti (razglašati), proglasiti (proglašati), razkri(va)ti: eas litteras Ap., coniurationes Suet., qui de se tantum et adhuc invitus quiddam provolgat Don., id noluit provulgari, quod Petrus senserat Tert., opera Sid.
- psaltria -ae, f (tuj. ψάλτρια) igralka na strunsko glasbilo, glasbenica na strune, cítrarica, cítrarka: Ter., qui in coetum mulierum pro psaltria adducitur Ci., collocemus in culcita plumea, psaltriam adducamus Ci., tunc psaltriae sambucistriaeque et convivalia alia ludorum oblectamenta addita epulis L., sed omnes noverunt Mauri atque Indi quae psaltria penem maiorem quam sunt duo Caesaris Anticatones illuc Iuv., Leontiscus Aratum victorem cum tropaeo, psaltriam, Leon Sappho Plin., „quia sub illorum“, inquit, „supercilio non defuit qui psaltriam intromitti peteret“ Macr.
- pudor -ōris, m (pudēre)
1. občutek sramu, občutek za sram, čut za sramežljivost, sram (= čut, ki nam brani storiti ali reči kaj, zaradi česar bi nas mogel kdo grajati; prim. pudīcitia) = spolni sram, spolna sramežljivost, plašnost, plašljivost, boječnost, bojazen, zadrega: Sen. rh., Aug. idr., moderator cupiditatis pudor Ci., natura pudorque meus Ci. prirojena mi plašnost, ad dicendum impedimento est aetas et pudor Ci. mladostna plašnost, pudore posito O. brez sramu, si pudor est O., Pr. če te je sram, si ullus pudor est Mart. če te je kaj sram, si quis pudor V. ali si quis est pudor (sc. vobis) Val. Max. če imate kaj sramu, sit pudor Mart. sram te bodi, sramuj se; s subjektnim gen.: adulescentuli Ci.; z objektnim gen.: civium Enn. pred državljani, paupertatis H. zaradi uboštva, famae Ci. strah glede ogovarjanja, bojazen za dobro ime, detrectandi certaminis pudor L., quo (= cuius rei) pudore adducti C.; pudor est ali pudori est ali pudor habet aliquem z inf.: = pudet aliquem, pudor est referre O., pudori est narrare O., dum me pudor habet … illa proferre mysteria Arn.
2. occ.
a) spoštovanje, spoštljivost, obzir(nost); z objektnim gen.: patris Ter., divûm Sil.
b) čut za osebno čast, pravico, zakon = čustvo poštenja, čut za poštenje, poštenost, vestnost: homo summo honore, pudore Ci., adeo omnia regebat pudor L., ex hac parte pugnat pudor, illinc petulantia Ci.
c) čistost, krepost, čednost, neoskrunjenost: pudorem proicere ali tollere Lact., oblita pudoris O., deus rapuit (sc. virginis) pudorem O., membra, quae tibi pudorem abstulerunt (= mentula) O.; pesn. pooseb. Pudor -ōris, m Púdor = Sram, bog čistosti: V.
3. meton.
a) spoštovanje, ki ga komu izkazujejo drugi, čast, poštenje, dobro ime, dober glas, sloves, ugled, veljava: defuncti Plin. iun., pudorem suum purgare Icti.
b) vzrok za sram, vzrok sramovanja, sramota: tenebris pudorem celat O., removere pudorem O., cum pudore populi L. ljudstvu v sramoto, pro pudor! Mart., Petr., Stat., Val. Fl., Fl. o(j), sramota! o(j) kakšna sramota!, pro pudor imperii! Sen. ph. (za vladarstvo, za oblast(nike)), amicitiam sibi pudori esse L. prijateljstvo mu je v sramoto, prijateljstvo ga sramoti, nec pudor est O. ni se treba sramovati, ni sramota (sramotno).
c) rdečica, starejše čr(m)ljenec od (zaradi) sramu: famosus O.; metaf. rdečica kože sploh: Cl.
d) sram = spolovilo: pudor ubique vestitur Tert. - pūgnō -āre -āvī -ātum (pūgnus)
1. boriti se s pestmi, boksati (se): luctando pugnandoque invictus Q.
2. boriti se, bíti se, bojevati se, vojskovati se, spopasti (spopadati) se: Ter., Luc. ap. Don., Auct. b. Afr., Auct. b. Hisp., Vell., Gell. idr., constanter ac non timide C., male S., L. nesrečno, neuspešno, contra (adv.) O., cominus Cu., cominus gladiis C., eminus fundis, sagittis C., eminus glande aut lapidibus S., manu O., de genu Sen. ph. kleče, ex equo Ci., L., in hostem S. idr., in frontem lateraque L. od spredaj in od strani (s čela in s strani) napasti, adversus aliquem N., L. epit., inter se cornibus Varr., cum aliquo C., Ci., pro aliquo C., Cu., pro commodis patriae Ci., de gloriā Cu., de loco Ter. za prostor, ad bestias Cypr. (pri zvereh =) proti zverem, z zvermi, pugnam pugnare Pl., Ci., L. biti (bojevati) boj, boriti (biti, bojevati) se; tako tudi pugnare proelium S. ali proelia H., bella pugnata V. prebojevane (izbojevane, dobojevane) vojne, pugnandi tempora O.; subst. pt. pr. pūgnantēs -ium, m bor(il)ec, voj(šč)ak, bojevnik, bojevalec, bojník: C., Cu.
2. metaf.
a) boriti se, prepirati se, prerekati se, prekarjati se, biti v sporu (v svaji) s kom: pugnant materque sororque O., pugnant Stoici cum Peripateticis Ci., fortuna cum naturā pugnare videtur Ci., res cum re, ratio cum ratione pugnabat Ci., in eius animo metus cum cupiditate pugnat Ci., de diis immortalibus non magno opere pugnare Ci., sed ego tecum in eo non pugnabo, quominus, utrum velis, eligas Ci.; z ACI = v svojem prepiru (v svoji pravdi) trditi: Ci.; pesn. z dat. boriti se s kom, s čim, zoper koga, kaj, proti komu, čemu ugovarjati komu, upirati se, nasprotovati komu, čemu, zoperstaviti (zoperstavljati) se komu, čemu: ne cupias pugnare puellae Pr., placitone etiam pugnabis amori? V., equus pugnat habenis V., frigida pugnabant calidis, humentia siccis, mollia cum duris O.
b) nasprotovati (si), biti v nasprotju, biti v navzkrižju, biti nav(z)križ s kom, čim: secum Ci., mea cum pugnat sententia secum H., pugnat diu sententia secum O., pugnantia loqui Ci.
c) boriti se za kaj, gnati se za čim, poganjati se za čim, stremeti za čim, hlepeti za čim, delati na čem, siliti k čemu, truditi se za kaj, prizadevati si za kaj, težiti za čim; z inf.: Lucan., Lucr., Sil., Cl. idr., pugnat evincere somnos O., se attollere O.; z ACI: pugnabat se tunicā tegi O.; s finalnim stavkom: L. idr., hoc solum pugnatur, ut ad praedam damnatio Roscii accedat Ci., id ne impetremus, pugnabis Ci., quoque minus venias, invita pugnat hiems O.; pesn.: pugno in mea vulnera O. prizadevam si, da se sam ranim. - pullēiāceus 3 (pullus3) črnobarven, črn, črne barve: ponit assidue et pro stulto baceolum apud pullum pulleiaceum Augustus ap. Suet.
- pulsō -āre -āvī -ātum (frequ. k pellere)
1. udariti (udarjati) na (ob) kaj, (s)tolči, butniti (butati), (po)trkati na kaj, (po)teptati, suniti (suvati), odriniti (odrivati): Sen. ph., Sil., Cl. idr., ariete muros V. stresati, tolči, pulsant arva ligones V. obdelujejo, ostium Pl., ostia H., Q., fores O., ianuam Ap., postes cuspide O., pede pauperum tabernas H., ad divitem Aug. potrkavati (trkati) pri bogatinu, solvite pulsanti loca Stat., humum moribundo vertice O., pede libero pulsanda tellus H., Amazones pulsant flumina V. topočejo (dirjajo) čez (zamrzlo) reko, campus assiduis pulsatus equis O., pulsare pedibus spatium Olympi O. (pre)teptati; pesn. = prehiteti; meton.: Phoebe curru pulsabat Olympum V. je drdrala po Olimpu, pulsant cacumina (ali saxa V.) fluctūs O. ali pulsant latera (sc. navis) ardua fluctūs O. se zaganjajo v bok(e), pljuskajo ob bok(e), caput (sc. montis) vento pulsatur et imbri V. veter in dež se zaganjata v vrh, rigentem (sc. nubem) pulsat Notus Val. Fl., chordas digitis et pectine V. ubirati strune, brenkati, tibia digitis pulsata Lucr., erupere aut ut nervo pulsante sagittae V. kakor puščice s prožeče tetive = kakor puščice, sprožene (izstreljene) s tetive, pulsare sagittam V. sprožiti, izstreliti, ipse arduus pulsat sidera V. zadeva ob zvezde, se dotika zvezd, vasto qui vertice nubila pulsat Val. Fl. (prim.: sublimi feriam sidera vertice H.) zadeva ob oblake, se dotika oblakov; pulsat tuas ululatus coniugis aures Cl. bije na tvoja ušesa, semen paulum pulsare Plin. stolči.
2. buhniti (buhati), suniti (suvati), odriniti (odrivati), odsuniti (odsuvati), dregniti (dregati), pahniti, pehniti (pehati), (s)tepsti, natepsti (natepati), pretepsti (pretepati), (na)tolči, (na)biti, gnjaviti, biti nasilen (grob) do koga, hudo (grdo) ravnati s kom: Iuv., Sen. rh., Petr., Suet., Prud., Amm. idr., pulsare verberareque ali pulsare et verberare aliquem Ci. idr., sic densis ictibus heros creber utraque manu pulsat versatque Dareta V., tu pulses omne, quod obstat H., tribunum plebis servi M. Tulii pulsaverunt Ci.; occ. proč suniti (suvati), odsuniti (odsuvati), od sebe pahniti (pehati), odpahniti, pregnati (preganjati), odstraniti (odstranjevati): pulsatos referens infecto foedere divos V. pregnane in razžaljene, pericula Cl., pulsatae maiestatis imperii reus Amm. zaradi (raz)žalitve.
3. metaf. dotakniti (dotikati) se koga, ganiti, premakniti (premikati), pretresti (pretresati), (močno) vplivati na koga, nagniti (nagibati) kam, k čemu, pridobi(va)ti si naklonjenost koga, nakloniti (naklanjati) si koga, gnati, spodbuditi (spodbujati), spodbosti (spodbadati), vzbuditi (vzbujati), razvneti (razvnemati) ipd.: censemus dormientium animos … externā et adventiciā visione pulsari? Ci., imaginibus pulsuntur animi Ci., quae te vecordia pulsat? O. te žene; occ.
a) vznemiriti (vznemirjati), pretres(a)ti, povzročiti (povzročati) drhtenje (strah): Sen. tr., Sil., Val. Fl. idr., pavor pulsans V., pulsare alicuius pectus T., urbem rumoribus Petr.
b) nadlegovati: superos vocibus Sen. tr., superos invidiā Stat., aliquem querelis Stat., Cl., existimationem viri fortis invidiā gravi Amm. težiti, tlačiti, uničevati, pogubljati, gonobiti, ut opulenti pulsantes praesidia potiorum Amm. degajoči = nadlegujoči (obdelavajoči) z denarjem (= s podkupovanjem).
c) nadlegovati s tožbo = s tožbo prije(ma)ti, tožiti, poda(ja)ti tožbo zoper koga, naperiti (naperjati) pravdo zoper koga: pro quo (sc. contractu) pulsabatur, aliis pulsantibus pozni Icti.; metaf.: iniusta Tartara Stat., pulsari falso crimine Cl.
Opomba: Inf. pr. pass. pulsarier: Lucr. - pūmiliō -ōnis, m, f (pūmilus) pritlikavec: sed et hic minimus qualisque necari a non armato pumilione potest Mart., haec, quae saepe solet vinci, quae vincere raro, parma tibi, scutum pumilionis erit Mart., non est magnus pumilio, licet in monte constiterit Sen. ph., quos „pumiliones“ dicimus, Graece νάνους appellari Gell., planum pro „sycophanta“ et nanum pro „pumilione“ dicit Gell., an recte supersederim „nanos“ dicere parva nimis statura homines maluerimque eos „pumiliones“ appellare Gell., ap[pellantur inde nani pumiliones] Fest.; (o ženski) pritlikavka: parvula, pumilio, chariton mia, tota merum sal Lucr.; metaf. pritlikava perutnina: pumilionum genus Plin.; tudi o raznem pritličnem rastlinju: Plin.
Opomba: Napačno pomilio: Stat. (Silvae 1, 6, 57). - pūnītiō -ōnis, f (pūnīre) kaznovanje, kazen: Vulg., Tert., itaque forti punitione liberata fratris dextera tantum consanguineo quantum hostili cruore gloriae haurire potuit Val. Max., non ut supra scripsi quosdam dicere, sed ita ut promisce dici solet pro omni punitione Gell.
- pūre-faciō -ere (pūrus in facere) čistiti, snažiti: februare positum pro purgare et purefacere Non.
- putō -āre -āvī -ātum (putus čist; prim. purus)
1. čistiti, očistiti (očiščati, očiščevati), (o)čediti, (o)snažiti: vellus Varr., lunam Tit. ap. Non., tracta (sc. licia) de niveo vellere dente putat Tib., putare dolia Ca., aurum putatum P. F.; occ. kot hort. t.t. (drevje, trte) trebiti, otrebiti (otrebljati), obrezati (obrezovati, obrezavati), obsekati (obsekovati, obsekavati), (o)klestiti: Col., Gell., Iust., Don., Ambr. idr., putum est purum, unde putare vites dicimus Fest., arbores Ca., vites, vitem putando fingere V.
2. metaf.
a) (račun) na čisto da(ja)ti (spraviti, spravljati), poravna(va)ti, (na)računati, poračunati (poračunavati), obračunati (obračunavati), izračunati (izračunavati), preračunati (preračunavati), urediti (urejati) račun(e): Pl., Afr. fr., Macr., Gell. idr., antiqui purum putum dixerunt: ideo ratio putari dicitur Varr., rationes Ca., vilicus rationem cum domino crebro putet Ca., rationes putare cum publicanis Ci. obračuna(va)ti, urediti (urejati) račune; occ. duševno, v duhu (pre)računati = preudariti (preudarjati), premisliti (premišljati, premišljevati), razmisliti (razmišljati, razmišljevati): Pl. idr., multa suo cum corde V., constitit multa putans (sc. Aeneas) V., illud debes putare z ACI: Ci.
b) (v)šteti, (za)računati, v poštev vzeti (jemati), upoštevati, v ceno vračuna(va)ti: colliciares … pro binis putabuntur Ca., si denariis quadringentis Cupidinem putasset Ci.; od tod sploh (po notranji vrednosti) (o)ceniti (ocenjevati), čislati, imeti, šteti za kaj: tyrannis magnarum opum putabatur N. tiranija (samodrštvo, samosilništvo) se je štela za zelo mogočno; z gen. pretii: tanti (toliko) putat conubia nostra O., honores si magni (visoko) non putemus Ci., putare commoda parvi (malo) Cat., pluris (več, više) putare quod utile est, quam quod honestum Ci., divitias minimi (prav (zelo) malo, najmanj) putare Ci., auspicia, populi iudicium nihili putare Ci. za nič šteti; s pro: leges pro nihilo, damnationem pro praeturā Ci.; s praep. in z abl.: Ter. idr., aliquem in hominum numero putare Ci. imeti za človeka, šteti med ljudi, imperatorem in aliquo numero Ci. nekoliko šteti = nekoliko čislati, imeti nekoliko v čislih, aliquid in expetendis rebus Ci. šteti med … , maximum bonum in celeritate putabat S.; s supra z acc.: ratio, quae supra hominem putatum est Ci.; večinoma s predik. acc., v pass. z dvojnim nom.: Ter., H., Eutr. idr., nullius pepercit uitae, quem eius insidiatorem putaret N., nihil rectum putabant N., putare hominem prae se neminem, se solum beatum, se solum potentem Ci., quae apud illos turpia putantur N. velja za sramot(n)o, ea regio putabatur locupletissima N. je veljala za posebej bogato; z inf. kot obj.: leporem gustare fas non putant C. imajo (štejejo) za nedovoljeno, praeesse agro colendo flagitium putas Ci. kmetovanje ti je sramota, kmetovanje šteješ za sramoto.
c) meniti, misliti, soditi, smatrati, misli (mnenja) biti; nav. z ACI, v pass. z NCI: Ter., Iuv. idr., putant id esse certissimum Ci., nullos omnino esse (sc. deos) putare Ci., te reum fore putas Ci., Apronium absolutum iri putabat Ci., prudens esse in iure civili putabatur Ci., cuius (sc. solis) lumine conlustrari putatur (sc. luna) Ci.; pogosto brez esse: S., H. idr., tempus transmittendum putavi Ci., etiam iniquo loco dimicandum putare C., neque satis causae putamus C. nimamo za (ne zdi se nam) dovolj tehtno, facta puta (imej, štej za storjeno), quaecumque iubes O., dictum puta Ter., putare deos Ci. verovati v bogove; pesn. včasih brez acc.: stare putes O. človek bi mislil, bi utegnil misliti, sensisse putares O. človek bi bil mislil, bi bil utegnil misliti, acies mea (moje oči) videt aut videre putat O.; v opisni konjugaciji brezos.: anne putandum est ((ali) je verjetno) animas ire ad caelum? V.; pogosto pri Ci. pleonast. (torej glag. ni treba sloveniti): coniecturā perspicite, quantum id bellum factum putetis; pri istem piscu včasih elipt.: insula et Cappadociae regnum de me loquentur; puto enim regem Deiotarum (sc. de me locuturum esse) Ci. ep.; abs.: recte putas Ter., non putaram Ci.; kot vrinjeni stavek puto, ut puto: cuius modi velim, puto, quaeris Caelius ap. Ci. ep., non, puto, repudiabis Vatinius ap. Ci. ep., hunc unum excipio, ut puto pudenter Cat.; vrinjeni stavek je včasih postavljen na čelo: puto, inter me teque convenit Sen. ph., ut puto, non poteris ipsa referre vicem O.; iron.: at, puto … O., puto, licuit Suet. — Od tod imper. pută kot adv. (= „vzemi“, „misli si“ =) vzemimo, recimo, na primer (naprimer), namreč: Dig., Cels. idr., „Quinte“ puta aut „Publi“ H., hoc, puta, non iustum est Pers.; tako tudi ut puta kakor (kot) na primer (npr.): ut puta in fronte Cels., ut puta funis, frumentum, navis Sen. ph. - putridus 3 (putrēre)
1. poln gnilobe, gnil, nagnit, nagnil, trhel, preperel: dentes Ci., si quid in nucleo putridi fuerit Plin., iam pro putrido his piscis occisus est Sen. ph., membra Lucan.
2. metaf. prhek, mehek, medel, ohabel: pectora Cat. - quaestus -ūs, m (quaerere nam. quaesere)
1. iskanje: in quaestibus istic et voluptatibus amoribusque hominum fuit Gell. iskan, čislan in ljubljen od vseh.
2. pridobivanje, pridobitek, (pri)dobiček, pridel, prislužek, zaslužek: Pl., Ter., Ca., L., H., Cl., Cels. idr., maximum existimans quaestum memorem cognoscere N., legibus ad quaestum abuti Ci., quaestus pecuniae C., quaestus ac lucrum unius agri et unius anni Ci., emendi aut vendendi quaestu et lucro duci Ci., quaestui habere aliquid C. okoriščati se s čim, izkoriščati kaj, quibus … honesta atque inhonesta omnia quaestui sunt S., quaestus forensis Ci. na foru, frumentarius Ci. od žita, inopia quaestūs T., lingua esse coepit in quaestu Q. je začel prinašati denar; pl. quaestūs često = pridobitni viri ali načini: constituere sibi quaestus magnos Ci.
3. meton. nepoštena obrt, poseb. kurb in dečkov (popolnoma: meretricius quaestus), vlačuganje, kurbanje, prostitucija: Pl., Ter., Sen. rh., sordidi quaestūs mercennariorum Ci., te a meretricio quaestu abduxit Ci., quaestum corpore facere L., T., Val. Max. opravljati obrt (obrtovati) s svojim telesom, ponujati svoje telo naprodaj, prostat et in quaestu pro meretrice sedet O. se vlačuga.
Opomba: Star. gen. sg. quaestuis: Varr. ap. Non., Fest.; quaestī: Pl., Ter., Caecil., Varr.; dat. sg. quaestū: Pl. - quam (adv. acc. sg. f. relat. pron. quī)
I. kako? kako zelo? v kolik(šn)i meri? Ker quam vedno stopnjuje, stoji nav. pred adj. in adv., redko pred glag. in subst. v neodvisnem vprašanju in vzkliku (obliki ret. vprašanja): Pl., Ter., Q. idr., quam multis custodibus opus erit? Ci., quam veri simile est? Ci., quam diu vos eludet? Ci., quam multa quam paucis! Ci., quam cito illa omnia ex laetitiā … ad luctum reciderunt! Ci., quam cupiunt laudari! Ci.; v odvisnem vprašalnem stavku: Ter., V., Petr., Q. idr., quam sit amicus, adtendite Ci., quod quam late pateat, videtis Ci., videte, quam despiciamur Ci. kako zelo, quam hostis sit, animadvertite Ci. —
II. relat. kakor, kot, ko (nego, li).
1. pogosto v soodnosnosti z determinativnim tam: quid tam populare quam libertas? Ci., non tam generosus quam pecuniosus N. ne toliko plemenit kot bogat, denaren (manj plemenit kot bogat, bolj bogat kot plemenit), si tam cavere potuisset quam metuere solebat Ci.; ret. z izpuščenim tam: Tib., homo non, quam isti sunt, gloriosus L., obicias illi, quam voles saepe Ci. kolikorkrat hočeš, nocte (sc. hiemem), quam longa (sc. est) V. vso dolgo noč (zimo). Od tod pogosto pri possum (queo): tam consimilis (sc. imago) est, quam potest Pl. pravzaprav: je tako podobna, kakor le more (namreč biti podobna) = je kolikor (le) mogoče podobna, je kar najbolj podobna, tam confido, quam potest Pl. kar le mogoče; brez tam: tusa cribrataque vino quam possit excellenti Plin. s kolikor (kar le) mogoče izvrstnim vinom; pogosteje s superl.: quam celerrime potuit C. kakor hitro (brž ko, čim hitreje) je mogel, kolikor mogoče hitro, kar najhitreje, quam maximā possum voce dico Ci. s kar najmočnejšim glasom, kar najglasneje, quam verissime potero, dicam S. kar najbolj po resnici, quam queas minimo Ter. če se izpusti glag. possum (queo), nastanejo govorniški obrati kakor npr.: quam magnus (maximus) numerus C. kolikor mogoče veliko (kar največje) število, quam magnis itineribus C. s kar najbolj pospešeno hojo, v kar najhitrejših pohodih, cena quam opima Auct. b. Hisp. kar najobilnejša, quam plurimi colles C. ali dies Plin. iun. ali quam plurimae serpentes N. kar največ … , quam plurimo vendere Ci. kar najdražji, sementes quam maximas facere C. kar najobilneje (največ) zasejati, supplicium quam acerbissimum Ci. kar najhujša (najostrejša), quam primum Ci. idr. brž (prej) ko mogoče, kar najhitreje, quam maxime Ter., Ci. idr. kolikor le mogoče, neizrečeno, quam saepissime, longissime, diutissime, minime idr. kolikor mogoče pogosto (dolgo, malo), kar najpogosteje (najdlje, najmanj) itd. Ret. se nadomešča determinacija s tantus: Ci., L. ali sic: quam … nimbi crepitant, sic heros V.
2. nanašajoč se na komparative ali komparativne izraze
a) za komparativi: ignoratio futurorum malorum utilior est quam scientia Ci., eum magis milites quam qui praeerant suspiciebant N., amplius quam centum iugera N., potius quam N. idr., his quam physicis potius credendum Ci., atrocius quam pro numero hostium L. kot je bilo treba glede na število sovražnikov. V drugem členu (quam) s popolnim stavkom: epulabatur luxuriosius, quam qui aderant perpeti possent N. razkošneje, kot so mogli … , prerazkošno, da bi bili mogli navzoči prenašati, periturum se potius dixit, quam cum flagitio rediret N.; tako tudi quam ut, quam qui (relativni sklop) za komparativom, ki zaznamuje previsoko stopinjo: indulgebat sibi liberalius quam ut invidiam vulgi effugere posset N., maior sum, quam cui possit Fortuna nocere O. prevelika (prevzvišena) sem, da bi mi mogla … Za komp. plus, amplius, minus, longius se quam tudi izpušča: plus septingenti C. več kot, spatium amplius pedum CCC C.; ko se primerjata s quam dve lastnosti enega subj., lahko stoji v obeh členih komp.: ne libentius haec in illum evomere videar quam verius Ci. bolj iz posebnega veselja kot iz prepričanja, Caecina recuperare gloriam avidius quam consultius properabat T., Romani bella quaedam fortius quam felicius gesserunt L. bodisi samo v prvem členu z magis opisani ali nam. njega pravi komp.: ad dicendum veniebat magis audacter quam parate Ci., Agricolae … ingenium … speciem excelsae … gloriae vehementius quam caute appetebat T. (v sl. stoji v vseh treh primerih v prvem členu „bolj“ s poz., v drugem „kot“ s poz.). Po nekakšnem anakolutu stoji lat. adj. v obeh členih v poz.: claris quam vetustis maioribus T. bolj slavnih kot starih prednikov, tacita bona est mulier quam loquens Pl. Tako tudi pri primerjanju dveh subst.: nec me mea ars quam (bolj ko) benevolentia perturbat Cu., cedere loco consilii quam formidinis arbitrantur T. Nanašaje se na superl. s pomenom krepkejšega komp.: cum tyranno, quam qui umquam saevissimo L.
b) za komparativnimi izrazi; taki so: malle (pleonast. magis malle, potius malle), velle, praestare, probare, statuere idr.: Pl., Ter., N. idr., perire maluit quam navem relinquere N., Uticae potius quam Romae esse maluisset Ci., malae rei se quam nullius … duces esse volunt L., eos laudare quam lugere praestabit Ci., pacem quam bellum probabam T., statuit congredi quam cum tantis copiis refugere N.; nadalje za alius, aliter (s kako nikalnico), contra, secus, aeque, iuxta, supra, ultra, perinde, diversus, dissimilis: Pl., Suet. idr., nihil aliud quam bellum comparare N. (gr. οὐδὲν ἀλλ' ἤ) nič drugega kot … = zgolj, le; z izpuščenim alius: ne quis (sc. alius) Asiae rex sit quam ille Cu., quid est compati quam cum alio pati Tert., quid de vestro iure … contra quam proposueram, disputabo? Ci., ne quid fiat secus quam voluimus Ci. ep., iuxta eam rem aegre passi patres, quam cum consulatum vulgari viderent L., corpus patiens inediae … supra quam cuiquam credibile est S., nec ultra moratus quam dum … auxilia conciret T.; za števnimi pojmi: Pl., Col., Suet. idr., sexiens tanto quam quantum satum sit Ci., ut vix dimidium, quam quod acceperat, tradiderit L., multiplex quam pro numero damnum est L.
3. poseb. pogosto za komparativnimi časovnimi izrazi: prius, ante, antea, post, postea (prim. priusquam, antequam itd.): Ter., C., V., H., N., Pr. idr., prius itaque quam alter consequi posset L., si quid mihi acciderit prius, quam hoc tanti mali videro Ci., neque ante dimisit eum, quam fidem dedit adulescens L., Achaei non antea ausi capessere bellum, quam … revertissent legati L., non multo post, quam tu a me discessisti Ci. ep., postea vero quam participem negoti Scaurum accepit S.; tako tudi za: pridie, postridie, postero (tertio, septimo) die idr.: haec epistula est pridie data quam illa Ci. ep., cum postridie eo venissemus, quam apud Catulum fuissemus Ci., postero die, quam venit L., septimo die, quam profectus erat L., die vicesima, quam creatus erat, dictaturā se abdicavit L., terram attingere ore triduo proximo, quam sit genitus, negant posse Plin. - quamde (podaljšana obl. iz quam) kakor, kot: quamde pro quam usos esse antiquos, cum multi veteres testimonio sunt, † tamen huius † in primo: „Iuppiter ut muro fretus magis quamde manus † impe † … secundo: „quande tuas omnes legiones, ac popularis.“ et Lucretius: „clarus ob obscuram linguam magis inter inanes, quamde gravis inter Graios, qui vera requirunt“ Lucr., Enn. ap. Fest., L. Andr. ap. Fest.
- quandō (iz *quām in dō; prim. dē)
1. adv.
a) vprašalno kdaj?, obklej?: v neodvisnem vprašanju: Pl., Ter. idr., quando hoc quisquam audivit? Ci., o rus, quando ego te aspiciam quandoque licebit? H.; v odvisnem vprašanju: Q. idr., non intellegitur, quando obrepat senectus Ci., quaeres, quando iterum paveas H.
b) relat. kadar, (takrat, kdaj) ko: Pl., L. Andr. ap. Gell., Pac. ap. Non., H. idr., utinam tum essem natus, quando … Ci., nec mortale sonans, adflata est numine quando iam propiore dei V.
c) nedoločno (za besedicami si, ne, num) kdaj, nekdaj: ut, si quando auditum sit, prodigii simile numeretur Ci., ne quando liberis bona reddantur Ci., num quando amici novi veteribus sint anteponendi Ci.; okrepljeno: si quando umquam … meminerint L.; abs.: nunc mihi, si quando, valete O.
2. conj. causalis ker: Pl., Ter., Pac. ap. Non., Varr., V., T., Col., Plin., Plin. iun., Q. idr., quando me in hunc locum deduxit oratio, docebo … Ci., id omitto, quando vobis ita placet S., quando ita maiores voluerunt H., pro urbe … dimicandum esse, quando Italiam tueri nequissent L.; quando quidem, gl. quandoquidem. - quā-rē (ixpt.; adv. abl. h quae res; piše se tudi narazen)
I. s čimer, po čimer, pogosto = da bi s tem, da bi; s čim? po čem?: Ter., H., multas res novas in edictum addidit, quare (= ut eā re) luxuria reprimeretur N., omnia exscogitantur, quare nec sine periculo maneatur C., quare intellegatur tibi facultatem fuisse Ci., qua re nisi vi et malo cogebantur? Ci. —
II.
1. vprašalno zakaj?, zaradi česa?; neodvisno: Ter., quare ausus? Pl., quare adesse noluis? quare periuras, surripis, aufers? H.; odvisno: quaesivit, quare id faceret N., utendum est excusatione, quare id necesse fuerit Ci., nunc accipe, quare desipiant omnes H.
2. relat. priklepajoč konsekutivne glavne stavke: Ci. ep., Iust., Plin. iun., Sen. ph. (in) zato, (in) zatorej: quare eos quam infirmissimos esse volebant N., qua re … pro certo habetote vos simul de exercitu Catilinae … decernere S., quare … desine matronas sectarier H., accendis, quare cupiam magis illi proximus esse H. tako, da zato … Tako poseb. pred vprašalnimi stavki: quare, quis me reprehendet? Ci. in zato (vprašam), torej (vprašam), kdo bi me grajal?; nescio quare Pl., Ci. ep. ne vem zakaj (reklo o čudovitih rečeh); tako tudi: nec quid nec quare Petr. (o tem, kar je nedoumljivo). - queror, querī, questus sum (beseda nedognanega izvora)
1. tožiti, pritoževati se (kot izraz bolečine ali nezadovoljstva), tarnati, javkati, obžalovati: at queritur Ci., queruntur Siculi universi Ci., querebar applorans tibi H.; s quod (ker, da): queri libet (obžalovati je), quod … non inquirant principes Plin. iun.; trans. tožiti o čem, nad čim, pritoževati se zaradi (glede, vsled, zastran) česa, obžalovati kaj: O., H. idr., illam labem atque ignominiam rei publicae Ci., abditi in tabernaculis … suum fatum querebantur C.; z notranjim obj.: questus haud faciles Stat. glasiti, motura duros verba queror silices O. izrekam tako otožne besede, da bi se razjokali tudi kamni, flebile nescio quid queritur lyra O. toži.
2. pesn. (o živalih) oglašati se s tožečim (otožnim) glasom, otožno grleti, otožno žvrgoleti, otožno cvrčati, otožno skovikati (o sovi) idr.: posse queri tantum rauco stridore reliquit (otožno cviliti (o opicah)) O., dulce queruntur aves O., queruntur in silvis aves H., philomela queritur amissos fetūs V.
3. tožiti = pritožiti (pritoževati) se nad čim, zaradi (glede, vsled, zastran) česa: soli ne in occulto quidem queri audebant Sequani C.; z de: S., Plin. iun., Sen. ph., Suet. idr., Ubiorum legati de iniuriis Sueborum queruntur C., de Milone per vim expulso Ci. da je bil Milo(n) nasilno izgnan; z apud komu, pri kom: Plin. iun., Aur. idr., apud novercam Pl., apud senatum de aliquo T., apud aliquem per litteras Ci. ep.; tudi: aliquid ad aliquem (po)tožiti komu kaj: Pl.; s pro v imenu koga: haec pro re publicā queri Ci.; z obj.: Pl. idr., iniurias Ci., indignam necem Maelii L., quae civitas queratur C., multa de vestro casu querabatur Ci., nihil de suo patrimonio queritur Ci.; tudi z dat. personae: Oceano furta mariti O. Oceanu se potožiti (pritožiti) zaradi soprogovega skrivnega ljubimkanja, patri Iuv., queri deis Sil., magno Tonanti Stat., alicui de iniuriā Eutr.; s kavzalnim stavkom: L., H., queri cogimur, quod (da) sermo est totā Asiā dissipatus Ci., gravius queritur, quod (češ da) sit destitutus C., legatos miserunt Athenas questum, quod bellum gereret N.; vsebina pritožbe v ACI: H., Hirt., Sen. ph. idr., querebantur opus nihilominus fieri N., Chrysogonum tantum posse queruntur Ci., cum Varus suam fidem ab eo laedi quereretur C. Toda queri cum aliquo
a) prerekati se, prepirati se, svajevati se, pričkati se s kom, tožiti, obtožiti (obtoževati) koga: Sen. rh., Vell. idr., cum Iove visa queri O., questa cum fatis O., querere tecum Ci. ep. obtožiti se, queri cum deo, quod … Ci., cum Caesaris irā, quod … O., consul questus est cum patribus conscriptis, quod … L. pritožiti (pritoževati) se komu, pri kom, tožiti, obtožiti (obtoževati) pred kom, vpričo koga: Venus cum Iove queritur Naev. ap. Macr., et mea cum muto fata querar cinere Tib.
4. (redko: na sodišču) tožiti, pritožiti (pritoževati) se: queri de proconsulatu alicuius Plin. iun. - quīn-gentī -ae -a, gen. pl. tudi quīngentûm (Varr. idr.), num. cardinale (nam. *quīnquecentī, analogno po septingenti, sinkop. quīn-centī: Fest.) petsto, označeno z IↃ, iz česar je nastalo pozneje znamenje D (prim. M): Pl., Varr., V., H., Iust., Suet., Gell. idr., iubet in tabulas pro med. V̄īīī C referri V̄īī IↃ Ci. namesto 8 x 100 ukaže zapisati 7 x 500, illa HS milia IↃ hereditaria Ci. 500.000 sestercijev; gre za nedoločeno veliko število = „tisoči“: Pl.; milia quingenta Cat. tisoč in tisoč.