Franja

per-horrēscō -ere -horruī (per in horrēscere) „čisto (zelo, močno) se naježiti (namrščiti)“

1. intr. (s)tresti se, zdrzniti (zdrzovati) se, trzniti (trzati), prestrašiti se, vztrepeta(va)ti, čisto zgroziti se, groza navda(ja)ti koga, vzdrhte(va)ti, zadrhte(va)ti, vzburka(va)ti se, posta(ja)ti razburkan (o morju): clamore perhorruit Aetne O., totus perhorruit orbis O., latum perhorruit aequor O., cum ego ipse in commemoratione eorum non solum animo commovear, verum etiam corpore perhorrescam? Ci.

2. trans. zelo (močno) se prestrašiti (ustrašiti) česa, zelo (močno) se zdrzniti ob čem, zgroziti (zgražati) se zaradi česa, ob čem, nad čim: tribunum plebis, tantam religionem Ci., lamentationem matrum familias, tum fugam virginum atque puerorum ac vexationem virginum Vestalium perhorresco Ci., Bosporum H., cum perhorruerit casūs … nostros O. (gl. perhorreō); z inf.: iure perhorrui late conspicuum tollere verticem H., unus enim tribunus eam poenam novem collegis inferre ausus est, quam novem tribuni ab uno collega exigere perhorruissent Val. Max.

per-horridus 3 (per in horridus) zelo grozen, pregrozen: stagnaque et perhorridas (v novejših izdajah per horridas) silvas V.

per-hūmānus 3, adv. perhūmāniter (per in hūmānus) zelo vljuden, zelo priljuden, zelo prijazen, zelo ljubezniv: sermo, epistula Ci. ep., scripsit ad me Caesar perhumaniter Ci., vultu geniali et perhumano Ap.

per-humilis -e (per in humilis) zelo majhen, majcen, zelo nizek: corpus Amm.

perialogos -ī, m (gr. *περιάλογος) „Zelo nespametni (sc. oče)“, naslov Orbilijeve knjige: Suet.

per-idōneus 3 (per in idōneus) zelo pripraven, zelo primeren, zelo ustrezen, zelo prikladen: is locus castris (dat.) peridoneus habebatur C., gens ad furta belli peridonea S. fr., inter quos delegerat Iulium Postumum, per adulterium Mutiliae Priscae inter intimos aviae et consiliis suis peridoneum T., visus est peridoneus praeceptor, maxime ad poëticam tendentibus Suet., quippe etenim videbatur sibi peridoneum maritum matri repperisse, cui bono periculo totam domus fortunam concrederet Ap.

per-illūstris (per-inlūstris) -e (per in illūstris)

1. zelo viden, zelo jasen: quod quidem sub ipsa proscriptione perillustre fuit N.

2. zelo imeniten: ibi morati biduum perillustres fuimus honorificisque verbis omnis iniurias revellimus superiores Ci. ep.

per-imbēcillus 3 (per in imbēcillus) zelo slab, zelo šibek: qui propter cupiditatem saepe in pascendo, si radicem prenderunt, quam educere velint e terra, abrumpunt (sc. anseres) collum: perimbecillum (po nekaterih izdajah perinbecillum) enim id, ut caput molle Varr., quod quidem est natum perimbecillum est Ci. ep.

per-incertus 3 (per in incertus) zelo negotov: at Cn. Lentulus patriciae gentis, collega eius, cui cognomentum Clodiano fuit, perincertum stolidior an vanior, legem de pecunia, quam Sulla emptoribus bonorum remiserat, exigenda promulgavit S. fr. ap. Gell.

perínclito zelo slaven

per-incommodus 3, adv. perincommodē (per in incommodus) zelo (nadvse) neprijeten, zelo nedobrodošel, res nepravočasen (ob nepravem času), zelo (nadvse) neprimeren, zelo (nadvse) nepriličen, zelo (nadvse) neustrezen: sed accidit perincommode quod eum nusquam vidisti Ci. ep., quae nihil admodum Romanis, eadem perincommoda regiis erant L.

per-indigeō -ēre (per in indigēre) zelo potrebovati, zelo potreben biti: Tert.

per-indignus 3 (per in indignus) zelo nedostojen, zelo nespodoben, zelo nevreden: perindignum est deliberare Sid.; adv. perindignē zelo ne(je)voljno, z veliko ne(je)voljo: tulit etiam perindigne actum in senatu, ut titulis suis quasi Augusti, ita et Liviae filius adiceretur Suet.

per-indulgēns -entis (per in indulgēre) zelo prizanesljiv: magnus vir in primis et qui perindulgens in patrem idem acerbe severus in filium Ci.

per-ineptus 3 (per in ineptus) zelo neprimeren, zelo neustrezen: hoc enim perineptum est Porph.

per-infāmis -e (per in infāmis) zelo zloglasen, zelo razvpit: vir innocens et industrius, sed amore libertinae perinfamis Suet.; z gen. (zaradi česa? po čem?): alioquin publicitus maleficae disciplinae perinfames sumus Ap.; z abl. (zaradi česa? po čem?): viā Appiā est prope urbem monumentum Basili, qui locus latrociniis fuit perinfamis Asc.

per-infīrmus 3 zelo slab(oten), zelo šibek (šibak): sunt enim levia et perinfirma, quae dicebantur a te Ci., id enim ex viribus hominis colligendum est: et si is (sc. homo) perinfirmus est, potest satis esse quinquagies; si robustior, potest ducenties Cels.

per-ingeniōsus 3 (per in ingeniōsus) zelo bistroumen, zelo bister, zelo dovtipen, zelo iznajdljiv: alios, quod melius putent dicere se posse quam scribere, quod peringeniosis hominibus neque satis doctis plerumque contingit Ci.

per-ingrātus 3 (per in ingrātus) zelo nehvaležen: peringratus est, qui cum amisit, pro accepto nihil debet Sen. ph.

per-inīquus 3 (per in inīquus)

1. zelo nepravičen, zelo krivičen, zelo neprimeren: quare videant ne sit periniquum et non ferendum illorum auctoritatem de Cn. Pompei dignitate a vobis comprobatam semper esse (z ACI) Ci.

2. zelo ne(je)voljen, zelo (prav nič) hladnokrven: etsi periniquo patiebar animo te a me digredi Ci. ep. nikakor mi ni bilo vseeno, da … , id Romani, modo ne quid moverent, aeque satis, Poenus periniquo animo ferebat L.