-
ἀει-θαλής 2 (θάλλω) vedno cvetoč (zelen).
-
ἀ-εικέλιος 3 in 2 ep. ἀ-εικής 2 nepristojen, neprimeren, sramoten, grd; slab, malovreden (χιτών); neznaten, majhen (μισθός); – οὔ οἱ ἀεικές spodobi se zanj; οὐκ ἀεικές = εἰκός naravno, samo ob sebi razumljivo; ἀεικέα ἕσσαι slabo si oblečen.
-
ἀεικῑ́νητος 2 (κινέω) ki se vedno giblje ali premika.
-
ἀεί-μνηστος 2 (μιμνῄσκω) vedno se spominjajoč, večen, nepozaben.
-
ἀεί-ναος 2 gl. ἀέναος.
-
ἀεί-ρῠτος 2 (ῥέω) poet. vedno tekoč, neusahel (κρήνη).
-
ἀεί-φρουρος 2 (φρουρέω) poet. vedno čuvajoč, ki ima koga vedno ujetega.
-
ἀ-εκήλιος 2 (ἕκηλος) nezaželen, neprijeten, zoprn.
-
ἀ-εκούσιος 2 in 3 ion. = ἀκούσιος.
-
ἀελλής 2 [Et. iz σm̥ϜελϜης; ἀ copul. in εἴλω, kor. vel.] ep. gost.
-
ἀ-ελπής 2 ep. = ἄελπτος.
-
ἄ-ελπτος 2 (ἐλπίς) nenaden, nepričakovan, ἐξ ἀέλπτου nenadno; οὐκ ἔστιν ἄελπτον οὐδέν biti moram na vse pripravljen.
-
ᾱ͗έ-ναος 2, ion. ἀείναος, ep. αἰε-νάων, ἀε-νάων 3 (ἀεί, νάω) 1. vedno tekoč, neusahel. 2. pren. neprestan, večen, neprenehljiv, vedno trajajoč.
-
ἀεξί-φῠτος 2 (ἀέξω, φυτόν) ki daje rastlinam živež.
-
ἀ-εργός 2 = ἀργός.
-
ἄ-ερκτος 2 (εἴργω) neograjen, odprt.
-
ἀερώδης 2 (ἀήρ, εἶδος) poet. zračen, meglen.
-
ἀεσί-φρων 2 (ἀάω, φρήν) ep. nespameten, nepremišljen, zaslepljen.
-
ἄ-ζηλος 2 1. brez zavisti, nezaviden. 2. nezavidan; pren. nesrečen, grozen, strašen; θέα dovoljen.
-
ἀ-ζήλωτος 2 (ζηλόω) kdor ne zasluži zavisti (sovraštva).