Franja

Zadetki iskanja

  • impuissant, e [-sɑ̃, t] adjectif brez moči, nezmožen; brezuspešen; médecine impotenten
  • impulvereus (inpulvereus) 3 brez prahu, metaf. = brez truda, breztruden: impulverea, ut dici solet, incruentaque victoria Gell.
  • impunctus (inpunctus) 3 (in [priv.], pungere) brez pik(anja): crystallum Ap. čist.
  • impune brez kazni, nekaznovan
  • impunément [ɛ̃pünemɑ̃] adverbe nekaznovano, brez kazni, brez škode, brez neugodnih posledic
  • impunemente avv. nekaznovano; brez škode
  • impuni, e [-ni] adjectif nekaznovan, brez kazni
  • impūnis (inpūnis) -e (in [priv.], poena) brez kazni, nekaznovan; kot adj. le poznolat. iam impunem me credebam fore Ap.; v klas. dobi samo adv. acc. n. impūne (star. impoene: Cat. fr.)

    1. brez kazni, nekaznovano: Enn., XII tabulae nocturnum furem interfici impune voluerunt Ci., lex iubet impune occidi eum, qui tribunum pl. pulsaverit Ci., impune (quaelibet) facere Ci., S. brez kazni delati, iniuriam impune accipere S. ne da bi jo (kaznoval) maščeval = impune laedi Ph., hoc pateris impune discedere? Ci. ali puščaš, da ostane brez kazni, hoc (mihi) est impune Pl., Ci. ep., L. mi ostane … ; nam. tega tudi: aliquid impune habere Ter. ali ferre Ci. ali relinqui Sil. brez kazni ostati, prim. haud ali non impune feres O. ne uide ti, kazen (za to) ti ne uide, to boš še čutil, neque tantum maleficium impune habendum T. naj ne ostane … ; v enakem pomenu: alicui non impune cedere Sen. rh., non i. abire C., Lact.; komp.: libertate usus est, quo impunius dicax esset Ci.; superl.: impunissime tibi vendere hasce aedes licet Pl.,

    2. metaf. brez škode, brez nevarnosti, varno: Plin., mercator revisens aequor impune H., saepe alterius ramos i. videmus vertere in alterius V., i. in otio esse possumus Ci., per silvas i. erravere V., risum tollant i. H. brez strahu.
  • impūnītus (inpūnītus) 3, adv.

    1. nekaznovan, brez kazni: Sen. rh., Vell., ista corruptela servi non modo impunita, sed etiam adprobata Ci., ceterorum quoque iniuriae impunitae sint et inultae Ci., aliquem impunitum dimittere S., Corn., ignominiam nominis Rom. inultam impunitamque dimittere Ci. pustiti … brez pokoritve, tibi direptio impunita fuit Ci. je ostala nekaznovana, si … tanta iniuria impunita discesserit Ci., libido impunitior L.

    2. metaf. samopašen, prostopašen, nebrzdan, razbrzdan: impunita omnium rerum licentia Ci., i. mentiendi licentia Ci. fr., impunitum in maledicto mendacium Ci.
  • inacabable neskončen, brez konca
  • in-aestimābilis -e ki se ne da (ki ga ni mogoče) ceniti, in sicer

    1. nepreračunljiv, neprešteven: hominum numerus Lact., mortuorum acervi Amm.; metaf. nepreračunljiv: nihil tam incertum nec tam inaestimabile, quam animi multitudinis L.; adv. inaestimābiliter: Eccl.

    2. kot fil. t. t.: neocenljiv, brez cene (vrednosti): aestimabile, quod selectione dignum sit, contra inaestimabile Ci.

    3. neprecenljiv, neprecenljive vrednosti, izreden: Sen. ph., Val. Max., Lact., i. gaudium L., se e grege velut inaestimabilem secernere L.
  • inanimado, inánime brez življenja
  • in-animālis -e brez duše, brez življenja, neživ(eč): nav. subst.: ut omnia constarent … ex animali et inanimali Tert.; večinoma v pl.: animalia inanimaliaque omnia L. (po drugih verzijah: inanimaque), inanimalia et incorporalia Tert., vel inanimalia vel muta Macr.
  • inanimato agg.

    1. neživ:
    cose inanimate nežive stvari

    2. (esanime) brez življenja
  • inanimé, e [inanime] adjectif brez življenja, mrtev, otopel, medel
  • in-animis -e (in [priv.], anima)

    1. brez sape, brez piha(nja): venti Ap.

    2. brez življenja ali duše, neživ, brez občutka, skoraj mrtev: o osebah: Ap.
  • in-animus 3 (in [priv.], anima) brez duše ali življenja, neoživljen, neživ(eč): Corn., Lact., inter inanimum et animal hoc interest, quod … Ci., satiati caede animantium quae inanima erant parietibus affligunt L., rerum inanimarum (inanimatarum) nomina Ci.
  • inānis -e, adv. inaniter

    1. prazen, prost: Pl., Varr., Val. Fl. idr., domum eius iste reddiderat inanem Ci., in loculis ante inanissimis tantum nummorum positum vidit Ci., navis i. Ci., C., N. brez moštva, navem paene inanem contra praedones ducit Ci. a tudi = brez tovora, neotovorjena Ci., C., inanis basis Ci. nepopisan, subsellia inania Ci. ki na njih nihče ne sedi, tempus inane V. čas počitka (miru), agri inanes Ci. neobdelane, equum inanem reliquerunt Ci. brez jezdeca, inanis laeva sine anulo H. brez zlatega prstana, litterae Ci. brez vsebine; tako poseb. o mrtvecih: inane corpus Ci. brez duše (življenja), mrtvo; od tod enalaga: inanis umbra O. imago O. mrtveca, inane vulgus O. mrtvecev, inania regna V., Tartara O. kraljestvo (brezbitnih) senc; pesn. tudi: inania lumina O. prazne očesne votline, inane vulnus O. globoka, votla, inanis galea V., O. ki ni več na glavi (naspr. galea plena Sil. nataknjena na glavo), i. leo Stat. levova koža, i. Gaurus Iuv. razpokan. Pogosto subst. n.: prazen prostor, praznina: lapis per inane volutus V., raptus per inania currus O. po praznem ozračju; pri L. (38, 7, 9) = prazno mesto, podkop. Dopolnjuje se z abl.: insula cultoribus inanis S. fr.; natančneje z ab in abl.: foro a bonis et a liberis inani Ci., i. a marsupio Prud.; pesn. (analogno gr. κενός) z gen.: inane lymphae dolium H., corpus inane animae O.

    2. occ.
    a) s praznimi rokami: duo sigilla perparvula tollunt, ne omnino inanes revertantur Ci., si illinc inanis profugisses Ci., si pulset inanis Pr. brez daril.
    b) ubog, reven: Pl., misera in civitate atque inani Ci., fratres egentes inanesque discedebant Ci. neobogateni.
    c) oplenjen, oropan, izsesan: Siciliam inanem offenderant Ci. so dobili (našli) …
    č) tešč, lačen, gladen: inanis venter H. „prazen želodec“, od tod: i. parasitus Pl., siccus inanis sperne cibum vilem H. lačen in žejen.

    3. metaf. prazen česa, brez česa; z abl.: epistola inanis aliquā re utili et suavi Ci.; z gen.: omnia plena consiliorum, inania verborum Ci. (zevg.); occ.
    a) prazen, puhel, plitev, jalov, plehek, brez vrednosti, nepomemben, malenkosten: Q., Cels. idr., paleae inanes V. ki v njih ni več zrnja; od tod: inania nobilitatis nomina Ci., inania delectamenta puerorum Ci., cum inanibus syngraphis venit Ci., pecuniae falsae et inanes Ci., ei quaedam inania pollicebar Ci.; subst.: inane abscindere soldo H. nebistveno ločiti od bistvenega (važnega); pl.: inania honoris T. nebistvene zunanjosti.
    b) prazen, neosnovan, neutemeljen, brez (pravega) vzroka, ničev: Cat., Cu., Lucr., Q. idr., inanem aucupari rumorem Ci., ex curia se proripuit cum inanibus minis Ci., crimen inane Ci., i. credulitas T.; pesn. (adv.): meum pectus inaniter angit H. muči s praznim strahom (s tvorbami svoje domišljije).
    c) prazen, zastonj(ski), brezuspešen, ničev(en), brez koristi: Val. Fl., Q. idr.: inane funus H. ki je bil zaman (po drugih: „brez trupla“, ker se je telo spremenilo v laboda), opes fallaces et cogitationes inanes meae Ci., inaniter artes exercere O., inane decus purpurae H., causas nequiquam nectis inanes V., inania opera H.; subst. pl. n.: inania: inania captare H. hlastati po praznih stvareh.
    č) puhel, puhloglav, nečimrn, domišljav, samovšečen, spogledljiv, gizdav, nadut, širokoust(en), visokonošen: inanes adulescentiae cupiditates Ci., inaniter loqui Ci., inaniter arrogans Gell. strašanski širokoustnež, inaniter cogitare Amm., homo i. et regiae superbiae S., Asia inaniora parit ingenia L., i. animus Ci., inanissimi homines Lact.; subst. m.: inanes H. gizdalini, puhloglavci.
  • inantherate [inǽnɵərit] pridevnik
    botanika brez prašnic
  • inappetent [inǽpitənt] pridevnik
    brez želja, brez teka
    medicina neješč