-
ilímite pesniško neomejen, brez meja
-
il-labōrātus 3 (in1 + labōrātus)
1. neobdelan: terra Sen. ph.
2. brez truda in dela narejen, — pridobljen, brez truda: Q.
-
il-lātābilis (in-lātābilis) -e (in [priv.] + *lato, to pa iz lātus 3) brez širjave: Gell. (prevod gr. ἀπλατής).
-
il-lepidus (in-lepidus) 3, adv. -ē (in [priv.] + lepidus) nenežen, zoprn, neokusen, neslan, brez soli, neduhovit, okoren: Caecil. fr., Pl., Gell., Plin. iun., deliciae illepidae atque inelegantes Cat., crasse compositum inlepideve (sc. poëma) H.
-
il-lēx1 (in-lēx) -lēgis (in [priv.] + lēx) brez zakonov, ki se ne ravna po zakonih: Caecil.
-
il-līberis (in-līberis) -e (in [priv.] + līberī = gr. ἄπαις) brez otrok: Tert.
-
il-licitus (in-licitus) 3 (in [priv.] + licitus) nedovoljen: amor T., exactiones T., lampas caeli Stat. (o streli, ker se ni smel nihče dotakniti stvari, ki jo je zadela); subst. licita atque inlicita foedatus T.; adv. il-licitē (in-licitē) brez dovoljenja, nedovoljeno: Icti. idr.
-
illico [iliko] adverbe, familier takoj, nemudoma, brez odlašanja, po najhitrejši poti
-
il-līmis (in-līmis) -e (līmus) brez blata, neblaten, čist: fons O. idr.
-
il-locālis (in-locālis) -e (in [priv.] + locus) brez določenega kraja (mesta): Eccl.
-
il-lūminus (in-lūminus) 3 (in [priv.] + lūmen) brez svetlobe, temen: Ap.
-
il-lūnis (in-lūnis) -e (in [priv.] + lūna) brez meseca, brez luninega svita: nox īll. Sil. — Soobl. illūnius 3: Ap.
-
illusionslos brez iluzij
-
iluminado prosvetljen, brez predsodkov; opit, v rožcah
-
ilusorio iluzoren, varljiv, brezsmotrn, brezkoristen; brez moči
resultar ilusorio izkazati se za iluzorno
-
im-bēcillus (in-bēcillus) 3, redko (Ci. fr., Sen. ph., Aur.) im-bēcillis (in-bēcillis) -e (gl. baculum)
1. (stvarno, telesno) slab(oten), netrden in sicer
a) (o stvareh): imbecillissima moenium Sen. ph. najšibkejši deli, agnus Col., oculi Sen. ph.
b) (o osebah): slaboten, šibek, bolehen, nebogljen: Cels., si gladium imbecillo seni dederis Ci., aetas imbecilla H. otroška doba, quam fuit imbecillus P. Africani filius Ci., valetudine imbecillior Ci.; subst. tot unum, valentes imbecillum, non superant Ci.
2. meton.
a) (o jedi in pijači): slab, neredilen: vina Plin., prout (vinum) ingenio imbecillum aut validum fuit Macr., imbecillissimam vero materiam esse omnem caulem oleris Cels.
b) (o zdravilu): neučinkovit, brez učinka, brez moči: sed nescio quomodo imbecillior est medicina quam morbus Ci.
3. metaf.
a) sploh: brez moči, slaboten, onemogel, neznaten: regnum firmum erit, si boni eritis; si mali, imbecillum S., simulacra … imbecilla sunt, forma mentis aeterna T., i. suspicio T., in hoc loco falsa invidia imbecilla esse debet Ci.
b) (duševno) slab, ničeven, brez krepke volje: mulier imbecilli consilii Ci., superstitio imbecilli animi Ci.; adv. imbēcilliter slabo(tno), omahovaje, neodločno: Aug.; nav. komp. imbecillius: imb. horrere dolorem Ci., imb. assentiri Ci.
-
im-bellis (in-bellis) -e (in [priv.], bellum)
1. nebojevit, ki nima rad vojne, ki mrzi vojno: maior numerus, sed imbellior T. manj sposobno za boj, i. multitudo L. žene in otroci, i. dii O. Venera in Amor, i. lyra, cithara H., fulgor auri Q.; pesn.: imbelle telum V. ki se ni vrglo z močjo vojaka.
2. occ. ne hraber, bojazljiv, strahopeten: ut imbelles timidique videamur Ci., ignavus et imb. L.
3. brez vojne, miren, spokojen, tih: imbellis … Indus V., imb. cervi V., i. columba H.; potem: imb. Tarentum H., imbellem annum agere L., i. fretum Stat., i. somnus Stat.
-
imberbe nebradat, brez brade
-
im-berbis (in-berbis) -e (in [priv.], barba), brez brade, golobrad: quos aut imberbes aut bene barbatos videtis Ci. Soobl. imberbus 3: Luc., Varr. ap. Non., H., imberbus adulescentulus Ci., imberba iuventus Ci.
-
im-meditātus (in-meditātus) 3 neprisiljen, preprost, naraven, brez sijaja, skromen: incessus Ap., animalium inm. sonores Ap.; adv. immeditātē Gell.