sardéla (-e) f zool. sardina (Sardina picchardus); ekst. acciuga:
sardele v olju sardine sott'olio
biti natlačeni kot sardele stare pigiati come acciughe
Zadetki iskanja
- sardina ženski spol sardina, sardela; sprat (riba)
sardinas en aceite sardine v olju
sardina arenque (povojeni) slanik
sardinas en conserva sardine v konservi
sardinas en escabeche marinirane sardine
sardina salada sardela
arrimar el ascua a su sardina (fig) za svojo korist skrbeti
como sardinas en banasta stisnjeni kot sardine v škatli - sardína zoologija sardine
škatla, pločevinka sardín tin of sardines
natlačiti (se), natrpati (se), nabasati (se) kot sardíne to pack (to be packed, jammed together) like sardines
bili smo natlačeni kot sardíne v konservi (figurativno) we were packed like sardines - sardína sardine ženski spol
sardina v olju sardine à l'huile
ribič sardin sardinier moški spol, pêcheur moški spol de sardines
ribolov na sardine pêche ženski spol àla sardine
konserva sardin boîte ženski spol de sardines
biti stisnjen kot sardine v škatli être serrés comme des sardines (en boîte) - sardína sardina f (v olju en aceite)
ocvrta, marinirana sardina sardina frita, sardina en escabeche
ribič sardin sardinero m, pescador m de sardinas
prodajalec sardin sardinero m
kot sardine v škatli como sardinas en banasta (ali en conserva) - sardine1 [sa:dí:n]
1. samostalnik
zoologija sardina
we were packed like sardines bili smo natlačeni kot sardine v konservi
2. prehodni glagol & neprehodni glagol
nabito (se) napolniti; natlačiti (se), natrpati (se) - sardine [sardin] féminin sardina; populaire podčastniški našiv (na uniformi)
sardine fraîches, à l'huile sveže sardine, sardine v olju
pêche féminin à la sardine ribolov na sardine
boîte féminin de sardines pločevinka, konserva sardin
être serrés comme des sardines (en boite) biti stisnjen kot sardine v konservi - Sardīs2 (pravilneje kot Sardēs) -ium, f Sárde, glavno mesto Lidije, Krojzova prestolnica; nom. Sardīs H., PLIN.; gen. Sardium CU.; acc. Sardīs CI., N., CU., SEN. PH., IUST.; dat. in abl. Sardibus VARR. AP. NON., L., O., PLIN., VAL. MAX., FRONT. Od tod
1. subst. Sardī -ōrum, m (Σάρδοι) Sárd(ij)ci, preb. mesta Sarde: triginta Sardi (po novejših izdajah Sardīs, tudi Sardeis) PL. Sard(ij)ci = Lidijci nasploh.
2. adj.
a) Sardiānus 3 sárd(ij)ski: cubo in Sardianis tapetibus VARR. AP. NON., balani, iurisdictio PLIN.; subst. Sardiānī -ōrum, m Sárd(ij)ci: CI.
b) Sardēnsis -e sárd(ij)ski: HIER. - sardius -iī, m sárdij, dragulj, menda naš sárd, karneól: VULG., TERT., HIER., imenovan tudi sardius lapis VULG. ali lapis sardinus VULG. in (kot inačica) HIER.
- sardō -āre (morda iz Sardus „razumevati kot Sardin(ij)ec“) ume(va)ti, razume(va)ti: quod bruti nec satis sardare queunt NAEV. AP. P. F., sardare intellegere ... [Nae]vius belli Pu[nici libro ...: „quo]d bruti nec satis [sardare queunt“] FEST.
- sariō (boljše kot sarriō) -īre -īvī in -uī -ītum (prim. skr. sr̥nī́- srp, sr̥nyas srpast, sr̥ṇī́ḥ kavelj za priganjanje slonov; prim. lat. sarculum in iz razširjenega kor. glag. sarp(i)ō -ere) okopa(va)ti zemljo, setev s kopuljo (kopačo, motiko), (o)trebiti plevela, (o)pleti: frumenta bis CA., segetes VARR., COL., fabam PLIN., locum rastris ligneis PLIN., saxum MART.; abs.: non semper occant prius quam sariunt rustici PL.; impers.: saritur diebus XX PLIN.
- sarītor (sarrītor) -ōris, m (sar(r)īre) okopavač, plevec: VARR., COL.; pooseb. kot podeželsko božanstvo deus Saritor ali samo Saritor (bog) Sarítor = Okopa(va)č, Plevec: SERV. – V sinkop. obl. sartor -ōris, m: PROB.; pren.: sator et sartor scelerum PL. gojitelj, gojilec, negovalec.
- sátan (-a) m
1. rel. demonio, diavolo; Satana; pog. satanasso:
pren. biti zvit kot satan saperne una più del diavolo
2. malvagio
3. zool. satanasso (Chiroptes satanas)
4. pog. (v medmetni rabi) diavolo:
da bi te satan! che il diavolo ti porti! - satanasso1 m
1. pog. hudič
2. ekst. obsedenec, nasilnež, srboritež:
gridare come un satanasso kričati kot obseden - satin [satɛ̃] masculin saten (tkanina)
avoir une peau comme satin imeti kožo kot saten - sátir (-a) m mitol. satiro:
pohoten kot satir lussurioso come un satiro - satis, okrajšano sat (gl. sat), adv. (okameneli nom. sg. subst. *sati-s, nasičenje, sitost; prim. gr. ἄω [iz *σάω] s homerskim inf. aor. ἆσαι in fut. ἄσειν (na)sitim, ἅδην (za)dosti, ἄατος nenasiten, lat. satur, satiās, satiēs, satietās, satiāre, got. saþs = stvnem. sat = nem. satt = sl. sit, got. sōþ sitost, gasoþjan nasititi, lit. sótis sitost, sotùs sit, zlahka nasitljiv, sótinti nasititi, sl. sitost)
I. adj. indecl.
1. zadosten, dovolj(š)en, (za)dosti, dovolj; kot predik. pri pomožniku: PL., TER., TIT. AP. NON., H., SEN. TR. idr., id (hoc O.) mihi satis est CI. mi zadostuje, id sibi sat esse ad ... C., cui, si coniuret populus, vix totus s. sit LUC. FR. bi bil kos, s. est tibi praesidium in legibus CI., is numerus s. erat L., si ad arcendum Poenum consul alter s. esset L., in poenas non s. unus eris O.; satis (sat) est z inf. ali ACI kot subj.: L., LUCR. idr., s. erat respondere CI., nec vidisse semel s. est V., non s. est dixisse H., non est s. aestimare PLIN. ni mogoče dovolj ...; s kondicionalnim stavkom: PL. idr., mi s. est, si ... vitam famaque tueri incolumem possum H.; tako tudi: satis est, dum ... TER. Kot odvisni predik. pri glag. habere, credere, putare imeti (šteti) za zadostno, komu zadostovati kaj, dovolj biti komu kaj, zadovoljiti (zadovoljevati) se s čim: quando id, quod s. erat, satis habere noluit PL., neque vero id s. habuit N.; z inf.: CA., TER., LUCR., VELL. idr., nostri s. habebant discedere C., vos s. habebatis animam retinere S., si non s. habet avaritiam suam explere CI., s. habeant se defendere N., non ille s. cognosse habet O., illud notasse s. habeo Q., non s. credunt excepisse, quae relicta erant Q., dum s. putant vitio carere Q.; s kondicionalnim stavkom: si, quae similia veri sint, pro veris accipiantur, s. habeam L., s. habebant, si salvi esse possent N., s. habebam, si tenues res meae nec mihi pudori nec cuiquam oneri forent T.; s quod: IUST. idr., senatus censuit s. habendum, quod praetor iusiurandum polliceretur L. Pogosto subst. z gen.: PL., TER., Q., DIG. idr., si s. aetatis atque roboris haberet CI., s. firmitatis CI., praesidii CI., N. amicorum S., honorum, virium L., habebat enim s. eloquentiae N. precej, iam s. terris nivis atque dirae grandinis misit pater H.
2. poseb. v komp. satius bolj(š)e, koristnej(š)e, uspešnej(š)e, primernej(š)e, ustreznej(š)e; satius esse ali satius censere, credere, existimare, putare, videri z inf. in ACI: satiust (= satis est) mihi quovis exitio interire PL., plus scire satiust quam loqui servom hominem PL., mori satius esse CI., mori me satius est TER., inter feras satius est aetatem degere quam in hac tantā immanitate versari CI., id, quod neque obest neque adiuvat, satius est praeterire CORN., obrui Aetnae ignibus aut mergi freto satius illi insulae esse quam ... L., bono vinci satius est quam malo more iniuriam vincere S., satius esse in Asia quam in Europa dimicari N., nonne fuit satius tristis Amaryllidis iras atque superba pati fastidia? V., ut satius multo iam sit parēre quietum quam regere imperio res velle LUCR., satius existimans concedere quam armis contendere N., satius putaverunt in urbe eum comprehendi N., quis satius censeat absinthite vino utendum potius quam absinthio ipso? PLIN., satius tenues ducere credis acos MART., terga hostium impugnare satius visum est L.; satius est z ut: NOV. FR. idr., satius est, ut se ab uxoris congressione contineat LACT.; satius = potius „raje“ je le napačna razvozlava besedila pri VARR. (Rerum rusticarum libri 1, 2, 26) in pri PR. (3, 32(38), 31). –
II. adv.
1. (za)dosti, zadostno, dovolj (naspr. parum, minus)
a) pri glag.: PL., TER., CORN. idr., s. consequi, s. ostendere CI., te s. laudare non possum CI., s. providere S., omnibus s. compositis L.; abs.: de hoc s. CI. ali sed s. de hoc N. (sc. dictum est).
b) pri adj.: PL., TER., DIG., AUR. idr., s. honestus CI., quod supplicium s. acre reperietur in eum? CI., sed iam s. multa de causa (sc. dixi) CI., vix s. exercitatus in dicendo N., s. providens S., s. sanus, s. certus, s. gnarus CU., responsa non dabantur s. fida V., s. beatus, s. spectatus, s. inter vilia fortis H.
c) pri adv.: s. diu PL., s. bene, s. honeste CI., neque s. me commode dicere neque s. graviter conqueri posse intellego CI., s. saepe S., s. adhuc TER., L. zadosti dolgo, sic s. TER. že velja, še precej. – V pogovornem jeziku pogosto sátine ali satin (satin') = satisne: satine est id ad illam vitam? CI., satine recte? TER. ali satine salve? ali satin salvae? PL., TER., S. FR., L., FR., AUS.
2. satis agere imeti dosti opraviti (opravka) s čim, imeti težave s čim: te in somnis egi satis PL., instruebatur acies a consulibus de vi ac multitudine hostium satis agentibus GELL., satisque agerent Romani GELL.; z gen. (s čim): satis agentes rerum suarum AP.; brezos.: pugnatur acriter, agitur tamen satis CI. EP.
3. satis kot jur. t. t. = zadostna (primerna) varščina (kavcija, jamčevina, založnina), zadostno poroštvo v zvezah
a) satis cavere ICTI. ali satis dare (pisano tudi kot sklop satisdare) da(ja)ti zadostno varščino (jamčevino, založnino, poroštvo), biti porok, porokováti: CA., ICTI. idr., de satis dando te rogo, quoad eris Romae, ut tu satis des CI.; z gen. (za kaj, zaradi česa, glede česa): satis dare (satisdare) damni infecti CI. spričo škode, ki se je je bati, če bi nastala kaka škoda, fideicommissi ICTI., iudicatae pecuniae VAL. MAX.; od tod abl. satis datō (satisdatō), npr. debere CI. EP. ali promittere ICTI. z dano varščino, z danim poroštvom.
b) satis offerre zadostno varščino (kavcijo, jamčevino, založnino) ponuditi (ponujati): ICTI.
c) satis accipere (pisano tudi kot sklop satisaccipere) zadostno varščino (kavcijo, jamčevino, založnino) preje(ma)ti: PL., ICTI. idr., satis accipio, quae accipiunda sunt, satis accipiantur CA., iudicatum solvi satis accipiat; quibus a me verbis satis acceperit, isdem ipse, quod peto, satis det CI.; pren.: satis (po nekaterih izdajah sat) acceptum habere PL. = biti (za)trdno prepričan, trdno ((za)gotovo) vedeti, tako tudi: satis (po nekaterih izdajah sat) acceptum est alicui PL.
d) satis exigere ali satis petere zadostno varščino (kavcijo, jamčevino, založnino) zahtevati: ICTI.; z gen. (za kaj, zaradi česa): ne satis fideicommissi peteretur DIG.
e) satis facio -ere, gl. satis-faciō. –
III. pogosto se uporablja v zloženkah, gl. satis-acceptiō, satis-accipiō, satisdatiō, satisdato, satisdator, satis-dō, satis-faciō, satisfactiō, satisfactīonālis. - sator -ōris, m (serō2)
1. sejalec, sadilec: VARR., COL., PLIN.; pooseb. kot božanstvo: SERV.
2. klas. le metaf. začetnik, povzročitelj, povzročník (povzróčnik), (s)početnik, roditelj, oče: PH., SEN. TR., SIL., FR. idr., omnium rerum ... seminator et sator et parens est mundus CI., sator sartorque scelerum PL., litis L., aeternûm humanûm (= deorum hominumque) sator PAC. FR., caelestum sator CI. POËT. = hominum sator atque deorum (= Iuppiter) V., annorum nitidique sator pulcherrimus mundi (= Ianus) MART., omnium deorum sator (= Saturnus) LACT. - saturitās -ātis, f (satur)
1. sitost, nasičenost, nasičenje: AUR., saturitate ebrius PL. dodobra opit, quid causae est, quin virgis te usque ad saturitatem sauciem? PL. da boš imel zadosti; šalj. pooseb. kot boginja nekega zajedavca: ita me amabit sancta Saturitas PL. sveta Sitost.
2. metaf.
a) sitost, nasičenost, nasičenje, polnost (barv): ille pallor saturitate fraudata PLIN.
b) (pre)obilnost, (pre)obilje, izobilje, prebitek, presežek, preostanek: saturitas copiaque omnium rerum CI., saturitas Aegyptia TERT.
c) konkr. preostanek zaužitih jedi = izpraznitev, praznjenje, otrebki: faris saturitatem emittere PLIN. - Sāturnus -ī, m (ime etr. izvora; starejša izpeljava imena iz serere, satus preko *Sēturnus [prim. stlat. Saeturnus] v Sāturnus je zgolj ljudska etim.) Satúrn, latinski bog setve in saditve (ab satu est dictus Saturnus VARR.). Ta staroitalski bog, čigar soproga je bila Ops, boginja zemlje in rodovitnosti, in so ga pozneje poistovetili z grškim Kron(os)om (Κρόνος), je bil sin Urana in Gaje, najmlajši Titan, soprog Re(j)e (Rhea), oče Jupitra in najimenitnejših božanstev; potem ko ga je Jupiter pahnil s prestola, je bil kralj v Laciju. V času njegovega vladarstva je bila baje v Italiji zlata doba. Po ljudski etim. (Κρόνος – χρόνος) je tudi bog časa: VARR., CI., V., O., H. idr., Saturni sacra dies TIB. sobota; meton. Saturnus H. planet (premičnica) Saturn = Saturni stella CI., V. ali sidus Saturni PR.; metaf. = feničanski Baal, Moloh, bog sončne vročine in uničujočega ognja: CU. – Od tod adj.
1. Sāturnālis -e satúrnski, Satúrnov: festum MACR.; nav. in klas. le kot subst. Sāturnālia -iōrum (redko -ium, dat. -ibus) n Satúrnov praznik, Satúrnova svečanost, saturnálije, staroitalski praznik, ki so ga obhajali od 17. decembra po več dni, po ljudskem verovanju v spomin na srečno obdobje Saturnove vladavine v Laciju. Ob saturnalijah so se Rimljani medsebojno obdarjali in se zabavali na pojedinah in raznih javnih veselicah; gospodarji so gostili sužnje pri svoji mizi in jim sami stregli: CA., VARR., CI. EP., L., MACR., FEST. idr., io Saturnalia, rogo mensis December est? PETR. (gl. iō). Prvi dan tega praznovanja se je imenoval Saturnalia prima L., drugi Saturnalia secunda CI. EP., tretji Saturnalia tertia CI. EP.; metaf.: vestra Saturnalia MART. = feriae Matronales (ker so na ta praznik dobivale soproge in ljubice darila, gospodinje pa so gostile svoje sužnje (gl. mātrōnālis). Preg.: non semper Saturnalia erunt SEN. PH. niso vsak dan saturnalije = ni vsak dan praznik = v nesrečo se mora človek vdati. – Od tod adj. Sāturnālicius 3 saturnálijski: tributum MART. saturnalijsko darilo = na praznik saturnalij poslano darilo, tako tudi nuces, versus MART.
2. Sāturnius 3 Satúrnov, satúrnijski: stella CI. planet (premičnica) Saturn, sidera (= Capricornus) VAL. FL., regna V. = zlati vek, zlata doba, arva, tellus V. = Italija, terra O. = Lacij (ker je Saturn tam vladal), gens O. = Italci, mons Varri IUST. (staro ime Kapitol(ij)skega griča), falx O. (pridevek, s katerim so upodabljali Saturna), Saturnius pater V. saturnijski oče = Jupiter, Saturnius domitor maris V. = Neptun, Saturnia Iuno V. Saturnijka (= Saturnova hči) Junona, virgo O. = Vesta, hči (po drugih mati) Saturna, coniux SIL. = Re(j)a (Rhea), proles (= Picus) O. Saturnov sin, „Saturnovič“, templa LUCAN., aera PERS. bronasto posodje = borno posodje (v času Saturnove vladavine še niso poznali zlata in srebra), numerus Saturnius H. ali versus Saturnius FEST. staroitalsko (okorno) pesništvo, saturnijski verz ⏑—⏑—⏑—— || —⏑—⏑—— (npr. Dabúnt malúm Metélli Naévió poétae), stagna CL. severna morja. Subst.
a) Sāturnius -iī, m Satúrnijec = Saturnov sin = α) Jupiter: O. (Metamorphoses 8, 703), CL. β) Pluton: O. (Metamorph. 5, 420).
b) Sāturnia -ae, f Satúrnija α) Satúrnijka = Saturnova hči = Junona: V., O. β) Satúrnija βα) mesto v Etruriji: L. ββ) mesto na Kapitol(ij)skem griču, ki ga je baje ustanovil Saturn (Kapitol se je sprva imenoval mons Saturnius, gl. zgoraj): VARR., V., PLIN., MIN., FEST. γ) Italija: PLIN.
c) Sāturnigena -ae, m, gl. Sāturni-gena.