dēbeō -ēre -uī -itum (nam. dehibeō iz dē in habeō) „od koga kaj imeti“, od tod
1. dolgove imeti, dolžan biti, dolgovati: debebat? immo in suis nummis versabatur Ci., se debere fatentur C., ii, qui debent Ci. = debentes L. dolžniki; pogosto subst. pt. pf. dēbitum -ī, n dolg(ovi): debitum solvere Ci. ep.; z dat. personal: quibus debui Ter. moji upniki, ut illi quam plurimi deberent S.; z acc. rei: pecuniam Ci., S., debita pecunia Ci. dolžni denar, d. decumas Ci., frumentum Ci., C., Q.; preg.: animam debere Ter. (po gr. καὶ αὐτὴν τὴν ψυχὴν ὀφείλειν) = ves zadolžen biti; z obema sklonoma: ei mille drachmas debeo Ci. ep.; pren.: oratio iuventuti nostrae deberi non potest Ci. se ne more (pri)kratiti, navis, quae tibi creditum debes Vergilium H. ki si dolžna vrniti.
2. pren.
a) (po obvezanosti) dolgovati, dolžan biti, zavezan biti: iuvenem nil iam caelestibus debentem V., patriae poenas debeo V. zaslužil sem, da me domovina kaznuje, haec dextra debet Turnum gnato patrique V. dolguje Turna sinu in očetu = mora Turna ubiti za sina in za očeta; debetur alicui gre komu, pristoji komu: quanta diis gratia debeatur Ci., misericordia, quae tibi nulla debetur Ci., poena, quae tanto facinori debetur Ci.; od tod pt. pf. dēbitus 3 dolžen, pristojen: praemia reddant debita V., debitae laudes, lacrimae L., debita Nymphis corona H.; subst. dēbitum -ī, n dolžnost, obvezanost: omni debito liberatur Cu.; occ. debere z inf. (pomeni moralno dolžnost): dolžnost imeti, morati, non debere ne smeti: ne frumentum conferant, quod praestare debeant C., homines, qui te et maxime debuerunt et plurimum iuvare potuerunt Ci., qui pace volunt frui, bello exercitati esse debent N., se meritos esse, ut agri vastari non debuerint C. da se ne bi bila smela pustošiti, iam nunc debentia dici H. kar se mora že zdaj povedati, statim vicisse debeo Ci. treba bi bilo, da sem zmagal.
b) (po naravi ali usodi) dolžan biti (kaj storiti ali trpeti): tu nisi ventis debes ludibrium, cave H. če ti ni usojeno, da boš igrača vetrovom, urbem cerno debere nepotes O. da je vnukom določeno sezidati mesto, naturae debitum reddere Ci., N. naravi dolg vrniti (evfem.) = umreti, prim.: debemur morti nos nostraque H.; occ. (pesn.) deberi določen biti, namenjen biti: cui regnum Italiae Romanaque tellus debentur V., Aenean scis caelo deberi V.; dēbitus 3 določen, namenjen, pripadel: tellus fatis debita V. po usodi določena, od usode obljubljena, debitus fatis V. ali morti L. smrti namenjen, debita coniunx O. od usode določena.
c) α) hvalo dolžen biti komu za kaj, morati se komu zahvaliti za kaj: quamvis Priami deberem plurima natis V., alicui plurimum pro beneficiis debere C., cui debere salutem confiteor O., vitam tibi debere fatetur O. β) dolžan biti, hvaležen biti: d. bonis omnibus Ci., tibi O.
Zadetki iskanja
- dēbilitō -āre -āvī -ātum (dēbilis)
1. (o)hromiti, (o)mrtviti: hominem, membrum Cels., membra debilitavit lapidibus, fustibus, ferro Ci., corpus debilitatum Ci., vulnere debilitatus Cu.
2. occ. pohabiti (pohabljati), raniti, pokvečiti, poškodovati: saucii saepe homines, cum corpore debilitantur, animo tamen non cedunt Ci., debilitati inter saxa rupesque L., L hominum milia eo casu debilitata sunt T.
3. pren. (o)slabiti, ovirati, zadrževati, zmanjšati, zlomiti: quorum … audaciam … debilitavi in foro Ci., quae (hiems) nunc oppositis debilitat pumicibus mare H. jemlje morju moč, nisi civium suorum invidia debilitatus esset N., opes adversariorum debilitatae N., senectus debilitat vires animi V.; occ. (duševno) pobi(ja)ti, potreti, streti, zlomiti, vzeti komu kaj (npr. upanje, srce), pogum, srčnost vzeti (jemati) komu, zbegati ga: spem Ci. ep. ali animum alicuius Ci., ne cognitā filii morte animi militum debilitarentur N. da ne bi vest o sinovi smrti zbegala vojakov, recitatis litteris debilitatus atque abiectus conticuit Ci., dolor fortitudinem debilitat Ci., metus eloquentiam debilitat T. - dēcernō -ere -crēvi -crētum „odločiti“, le pren.
I.
1. (kaj dvomljivega) odločiti (odločevati), razločiti (razločevati), določiti (določevati), dognati: rem dubiam decrevit vox opportune emissa L., id quidem soli natura decernet Plin., de his Catonis praecepta decernent Plin.; z odvisnim vprašanjem: decernere, utra pars iustiorem habeat causam C., cum … non satis decernere possent, quā suis opem ferrent L.; odvisno vprašanje v mislih dostavimo: quid hoc malum infelicitatis? nequeo satis decernere Ter. = ne morem prav uganiti; pf. decrevi z ACI odločil sem se za to, da … = trdno verjamem (tega mnenja sem, menim, sodim), da … : duo talenta pro re nostra ego esse decrevi satis Ter. mislil bi, da zadostujeta, in quo omnia mea posita esse decrevi Ci., si id summum malum esse decreverit Ci., quod in me ipso satis esse consilii decreras Ci. (gl. opombo), ubi mihi reliquam aetatem a re publica procul habendam decrevi S; z dvojnim acc.: illum decrerunt dignum, suos cui liberos committerent Ter. razglasili (spoznali) so ga odločno za vrednega.
2. (kot razsodnik) soditi, razsoditi (razsojati); abs.: ita (da!), verum (pa) praetor decernebat Ci., sapiens praetor offensionem vitat aequabilitate decernendi Ci., si caedes facta, si de hereditate, de finibus controversia est, idem (Druides) decernunt C.; z obj. v acc.: Servius alia decernit L., decernere vindicias secundum servitutem L. pravno zadevo razsoditi v smislu sužnosti = prisoditi tožniku pravico do njegove sužnje; s praep.: fit, ut de eadem re saepe alius aliud decreverit Corn., alias revocabat eos, inter quos iam decreverat Ci., in eius controversiis quid decernas non a te peto Ci. ep., in iure dicundo ita decrevit, ut … Suet.; z dat. personae: alias inter aliquos contrarium … decernebat, ac proxumis paulo ante decreverat Ci. Kako? tu aliter decernere in eadem causa non potuisti Ci., Verres contra illud ipsum edictum suum sine ulla religione decernebat Ci., praetor decernit; quam aequum, nihil dico; unum hoc dico, novum Ci.
3. (o sklepajočih zborih, združbah) ukreniti (ukrepati), skleniti (sklepati); abs.: senatus satis severe decrevit Ci. je ostro ukrepal, qui ordo decrevit invitus Ci. je bil prisiljen k sklepu, exspectanda magis est decernendi ratio quam decertandi fortitudo Ci. bolj sklep na osnovi razuma kakor odločitev z orožjem, cum pontifices decressent ita Ci.; z obj. (acc. rei) ali s praep.: mihi uni gratulationem decrevistis Ci., d. bellum C., tu, miles, quid de imperatore Paulo senatus decrevit … , audi L., de summa salute vestra populique Romani. … decernite diligenter Ci., de imperio Caesaris et de amplissimis viris gravissime acerbissimeque decernitur C., simul de exercitu Catilinae et de omnibus coniuratis decernere S., sed ne id, quod placebat, decerneret (senatus) in (pri) tantae nobilitatis viris, ambitio obstabat L., at enim quis reprehendet, quod in parricidas rei publicae decretum erit? S. kar se bo ukrenilo zoper … , nuntiat inani populo pontifices secundum se (njemu v prid) decrevisse Ci., d. secundum Buthrotios Ci. ep.; z odvisnim vprašanjem: quo praesidio tuto et libere senatus quae vellet decernere auderet C.; s finalnim stavkom: senatus decrevit, darent operam consules S., decrevit senatus, ut Claudius leges conscriberet Ci., decrevistis, ne quis rem impediret Ci.; z inf. ali ACI: legiones decreverunt senatum defendere Ci., si hic ordo placere decreverit te ire in exilium Ci., omnes Numae Pompilio regnum deferendum decernunt L.; occ.
a) (s sklepom) določiti, izreči, izjaviti, razglasiti (razglašati): mea virtute patefactam esse coniurationem decrevistis Ci., mihi adsentiens senatus tumultum decrevit Ci. da je upor, da je država v vojnem stanju, Dolabellā hesterno die hoste decreto Ci.
b) odrediti, ukazati: senatus decrevit, ut pecunia solvatur Ci., decrevit senatus, ut eis agerentur gratiae Ci.
c) določiti, skleniti, dogovoriti se, postaviti (rok): pecunias ad ludos Ci., dilectus totā Italiā decreti sunt Ci., d. quaestionem de morte alicuius Ci. ali de morte alicuius per senatum L., quaestionem de bonis direptis decernunt C., supplicatio in dies XV decreta est C., d. tempus ad eam rem S., diem conloquio S.
č) dati, prisoditi (prisojati), izročiti, odkazati, dovoliti: honores alicui Ci., alicui coronam lauream, triumphum Ci., iudici praemium Ci., imperatori decem legatos Ci., duas Gallias duobus consulibus Ci., clarissimo viro decrevit imperium Ci., maiores nostri statuas multis decreverunt, sepulcra paucis Ci., eripueras senatui provinciae decernendae potestatem Ci., d. provincias privatis C.; z dvojnim acc.: praemium (za plačilo) servo libertatem d. S.
4. (o posameznem senatorju) glasovati za kaj, svoj glas oddati za kaj, izreči se za kaj: Silanus primus sententiam rogatus supplicium sumendum decreverat S., ea Sullae placuere, pauci ferocius decernunt S.; occ. (sploh o posamezniku ali posameznikih) skleniti, odločiti (se), nameniti se: Caesar Rhenum transire decreverat C., ibi manere decrevit N., decretum est non dare signum L.
II.
1. (v vojni) odločiti (z orožjem), odločilen boj biti, (odločilno) boriti (bojevati) se: d. proelium Ci., certamina L., primus clamor atque impetus rem decrevit L., pugna per se decerni non poterat L.; brez objektnega acc.: decernendi potestatem Pompeio fecit C. ponudil je Pompeju odločilen boj, si decerni placet L., hostem … trahere ad decernendum L., Darius statuit ipse decernere Cu., cum hoc eodem (P. Cornelio Scipione) Clastidii apud Padum decernit N.; de salute rei publicae decernitur Ci., de summa rerum decernere L. ali summis de rebus decernere Q.; inter se d. Auct. b. Hisp.; cum suorum paucitate contra magnam vim hostium d. Auct. b. Afr.; solus … pro omnibus nobis … decernens Amm.; z odvisnim vprašanjem: Samnis Romanusne imperio Italiam regant, decernamus L., ineamus aliquam viam, quā, utri utris imperent, sine magna clade … decerni possit L. Kako? S čim? z abl.: navali certamine L., classe paucis diebus erant decreturi N. so hoteli biti boj na morju, spopadli so se na morju, d. acie N., L. spopasti se po vseh pravilih, reden boj biti, exercitu N., armis Ci. ep., V., L., ferro Ci., V., certamen ferro Ci., d. artificio magis quam viribus Auct. b. Afr., Marte, equestri proelio Cu., proelio cum proditore, omnibus viribus in Sicilia Iust., lapidibus et subselliorum fragminibus Suet.; pesn.: cursibus et caestu V. v tekmovalnem teku in rokoborbi, cornibus inter se decernunt (tauri) V.
2. pren. (z besedami) boriti (bojevati) se, poseb. pred sodiščem: decernite criminibus, mox ferro decreturi L., d. uno iudicio de fortunis omnibus Ci., pro meo sodali … et pro mea omni fama prope fortunisque Ci., qui iudicio decernent Q. pravdajoče se (sprte) stranke. — Od tod subst. pt. pf. dēcrētum -ī, n
1. sklep, odlok, ukrep oblasti ali kakega oblastnika: Suet., d. praetoris, decurionum Ci., vestra decreta Ci., hoc decreto (senatūs) C., eorum (Druidum) decretis … parent C., patrum decreta H., senatus gravissima decreta perfregerat Ci., omnium imperatorum de Deiotaro decreta Ci., sua decreta confirmare N., decreto stare C., L. pokoriti se ukrepu, ravnati po njem
2. fil. (= δόγμα) načelo, pravilo: Sen. ph., qui (philosophus) … decretis suis pareat Ci., quoniam enim id haberent Academici decretum (sentitis enim iam hoc me δόγμα dicere) Ci., dubitare … de suis decretis, quae philosophi vocant δόγματα Ci.
Opomba: Sinkop. obl. dēcrērit = dēcrēverit, dēcrēram (-ās) = dēcrēveram (-ās), dēcrēsse(n)t = dēcrēvissent, dēcrēsse = dēcrēvisse: Kom., Luc., Ci., L. idr. - dēcertō -āre -āvī -ātum
I. intr.
1. (o vojski) odločilen boj biti, boriti (bojevati) se (na življenje in smrt): Suet., si iterum experiri velint, se iterum paratum esse decertare C., decertandi fortitudo Ci., animi … obstinati ad decertandum fuerant L., pronus ad decertandum T.; pogosto z abl. instrumenti: armis, pugnā C., proelio C., Vell., manu Ci., ferro inter se comminus Ci., ferro in ultima O., missilibus telis T., acie, navali acie, navali proelio Front.; nasprotnik v abl. s cum: id agerent, ne cives cum civibus armis decertarent C., cum toto exercitu (Caesaris) d. Hirt.; pesn. (o živalih): d. cornu cum mare (o ovnu) O.; (o stvareh) z dat.: praeceps Africus decertans aquilonibus H.; s praep. contra ali adversus: vi et armis contra vim Ci., adversus Corcyraeos Front. Kako? z adv. ali abl.: d. cum acerrimis nationibus … proeliis felicissime Ci., d. impigre Aur., pari condicione belli d. cum aliquo C., hoc animo (s takim pogumom) est decertandum, ut … Auct. b. Alx. Za kaj? pro libertate vitae periculo Ci., cum duobus ducibus de imperio in Italia est decertandum Ci.
2. occ. boriti (bojevati) se v telovadni tekmi: ludicra virginum inter se decertantium Mel.
3. pren. z besedami bojevati se, odločiti (odločati): is locus, ubi Demosthenes et Athenienses inter se decertare soliti sunt Ci., an decertare mecum voluit contentione dicendi? Ci., sunt duo genera decertandi, alterum per disceptationem, alterum per vim Ci., qua de re iure decertari oporteret, armis non contendere Ci., erat non iure, non legibus, non disceptando decertandum … , armis fuit … dimicandum Ci., et cum consulibus et cum multis consularibus tanta contentione decertavi, quanta numquam antea ulla in causa Ci. ep., neque quisquam de se, de patria hodierno die decertari putat Ci.
— II. trans. (toda le v participih)
1. prebojevati (prirediti, izvesti) tekmovanje (boj) za kaj: ad eas laudes decertandas venisse Gell. da bi priredil to tekmovanje (boj) v pohvalnih govorih.
2. z bojevanjem utruditi: ventis ut decertata aequora residunt Stat., regna profanis decertata odiis Stat., decertati labores Ci. - dēcĭdō2 -ere -cĭdī (—) (dē in cadere)
1. pasti (padati) s česa, pasti na tla, odpasti (odpadati): vide, ne, dum ad cacumen pervenire contendis, decidas Cu., Camillus subito lapsu decidit Val. Max., d. iuxta cubiculum eius Suet., columba decidit exanimis V., decidente equo Front.; (o stvareh): ut imber decidat Lucr., si decidit imber H., crustae decidunt Cels., pedes decidunt Cels. odpa-dejo, otrpnejo, lumen decidit Suet., si paulum progressis decidit toga Q.; (o laseh, perju, zobeh) izpasti (izpadati): cum … deciderint comae H., plumae, pavoni quae deciderant Ph., omnis fructus (= lana) iam illis (ovibus) decidit Pl., dens decidit, dentes postremi decidunt, equo dentes decidunt Plin.; (o rekah, vodovju) teči, iztekati se: Euphrates vaste decidit, amnis per uberrima arva decidens Mel., decidentium aquarum sonus Front.; (o zgradbah, gorah) podreti (podirati) se, (z)rušiti se, udreti (udirati) se: celsae graviore casu decidunt turres H., montium decidentium moles Plin. iun. Izhodišče v abl.: d. equo C., quae deciderant patula Iovis arbore glandes O., d. caelo Plin. (o meteorju); s praep.: poma ex arboribus … decidunt Ci., vidi guttas e flore cruentas decidere O., d. e summo toro O., ex alto, ex superiore loco Cels., e superiore caelo Plin., ex equo Plin., ab equo O., decidens ab Alpibus Rhenus Mel., decido de lecto praeceps Ter. Smer v acc. s praep.: in foveam Ph. in (pren.) Lact., in puteum foveamque H., in praeceps (v globino), in mare, in terram, in laqueos O., in dolium Iuv., fons in Larium lacum decidit Plin. iun., decidit fulmen in lacum Suet. ali in castra alicuius Front., d. cum ponte in Tiberim Aur., pars maior missilium (izmetanih darov) intra popularia deciderat Suet., vulnerato equo cum praeceps ad terram decidisset Iust. Izhodišče in smer: qui cum … in terram ex equis decidissent N., ex quo (dorso) Asiae omnia fere flumina in … mare … decidunt Cu., tunica … ex utraque parte ad pedes decidit Suet. — Pren.: occasio quasi decidit de caelo Pl. priložnost se je ponudila, kakor da bi z neba padla = nepričakovano, ex astris decidere Ci., ficta omnia celeriter tamquam flosculi decidunt Ci.
2. occ.
a) pasti v (med) kaj = priti v (med) kaj, zaiti v kaj, zabresti v kaj, ujeti se v kaj: fugiens hic decidit acrem praedonum in turbam H., ne oculis quidem captus in hanc fraudem … decidisti Ci., decidit in casses praeda petita meos O., sua sponte in hos laqueos d. Lact.; ne in malum habitum corpus eius decidat, metus est Cels. da ne bi njegovo telo obolelo (obnemoglo), qui ex atra bile huc deciderunt Cels. ki so zaradi težkokrvnosti za tem zboleli, is, qui ex quartana in hydropa deciderat Cels. ki je dobil vodenico po …
b) v grob leči, (pasti), umreti, mrtev zgruditi se: ita cuncti solstitiali morbo decidunt Pl., scriptor abhinc annos centum qui decidit H., nos ubi decidimus, quo pater Aeneas, … pulvis et umbra sumus H., decidit percussus ab apro Hyg., si decidat hostis Stat., Phoebeo domitus Python cum decidit arcu Cl.
3. pren. globoko pasti = v nesrečo zabresti, propasti (propadati), ponesrečiti se, po zlu iti: non enim virtute hostium, sed amicorum perfidiā decidi N., huc decidisse cuncta, ut … T. tako hudo, da je vse propadlo, nunc eo decidit, ut exsul de senatore, rhetor de oratore fieret Plin. iun. je tako globoko padel, ad eas rei familiaris angustias decidit, ut … Suet. prišel je v tako žalostne (neugodne) premoženjske razmere; (o govorniku in posnemajočem pisatelju): saepe illi bene cessit, saepe decidit Sen. tr., ego ab archetypo labor et decido Plin. iun.; occ. izpasti, izginiti iz česa, izgubiti, opustiti kaj, odpovedati, izogniti se čemu: an toto pectore deciderim Tib. ali sem (ji) povsem izginil iz srca, quanta de spe decidi! Ter. kakšno upanje mi je splavalo po vodi! Antiochus postquam a spe societatis Prusiae decidit … L., postquam spe decidit Suet. - Decius 3 Decij(ev), ime rimskega rodu; posebno znana sta P. Decius Mūs Publij Decij Mus, oče in sin, ki sta kot konzula prostovoljno dala življenje, da bi rešila domovino, prvi v latinski vojni l. 341, drugi v samnitski l. 296: Deciorum devotiones Ci., L. Od tod adj. Deciānus 3 Decijev: exercitus Dec. L. vojska mlajšega Decija.
- déconseiller [-kɔ̃sɛje] verbe transitif odsvetovati (quelque chose à quelqu'un kaj komu)
il me l'a déconseillé odsvetoval mi je to
je lui ai déconseillé d'acheter cette voiture odsvetoval sem mu, da bi kupil ta avto - décrocher [dekrɔše] verbe transitif sneti s kavlja, z žeblja ipd; (= décrocher le téléphone) sneti telefonsko slušalko; familier dobiti, doseči; (železnica) odklopiti; verbe intransitif izgubiti stik s sovražnikom, umakniti se; familier opustiti aktivnost; osvoboditi se česa
décrocher un tableau sneti sliko
décrocher un prix, une récompense dobiti nagrado
il a décroché la mention bien à son examen dobil je oceno dobro pri izpitu
décrocher la timbale doseči nagrado pri plezanju na mlaj ali jambor, figuré doseči težaven cilj, najbolje se odrezati
bâiller à se décrocher la mâchoire zdehati, da bi si skoraj čeljust izpahnili
le général a décroché à temps general se je pravočasno umaknil - decuria -ae, f (decem; prim. centuria)
1. deseterica, dekurija, poseb. = oddelek 10 senatorjev ali vitezov. Vsaka izmed treh prvotnih patricijskih tribuv je bila namreč v starejšem času razdeljena na deset kurij, vsaka kurija na deset rodov (gentes). Vsak rod je dajal enega senatorja in enega viteza; na vsako kurijo je torej prišla deseterica ali dekurija senatorjev in prav toliko vitezov: L.; tudi deseterica drugih oseb: Vitr., Gell., d. hominum Varr., sužnjev: Col., Sen. ph.
2. sinekdoha
a) dekurija = sploh oddelek (ne da bi mu bilo določeno število 10), razred: scribarum d. Ci., Suet., quod scribam eum quaestor … in decuriam legerat L., decurias (sc. scribarum, lictorum, viatorum, praeconum) … conscriptas T. (Annal. XIII, 27), d. iudicum Ci., d. senatoria Ci. razred sodnikov izmed starešinstva, equitum decuriae T., Suet. razred sodnikov izmed viteštva.
b) voj. dekurija = oddelek konjeništva (kakih 20 konjenikov): Varr.; v cesarski dobi so imeli konjeniški polki (alae) po deset čet (turmae), turma 3 dekurije ali vode.
c) šalj. = pivska družba: Caecil. ap. Non., exigam te ex hac decuria Pl. - dédaignabie [dedɛnjabl] adjectif preziranja, omalovaževanja vreden
cet avantage n'est pas dédaignabie ta ugodnost ni, da bi jo prezrl, zavrgel - dédaigner [dedɛnje] verbe transitif prezirati, omalovaževati, zametavati, smatrati za nevredno; ne smatrati za potrebno
il dédaigne de répondre ne smatra za potrebno, da bi odgovoril
dédaigner les menaces ne se ozirati na grožnje
ce n'est pas à dédaigner to ni, da bi človek zavrgel - dēdō -ere -didī -ditum
I. le v reklu dēditā operā = nalašč, namenoma: Pl., L., ne nos id, quod faciemus, dedita opera facere videamur Ci.
— II.
1. izročiti (izročati), preda(ja)ti: ancillas Ter., Vercingetorigem C., auctores belli L. ali discordiae Cu., Hannibalem concitorem belli Eutr., (Hannibal) verens, ne dederetur N., qui tum tribuni plebis erant, quod eorum auctoritate pax erat facta, dediti sunt L., senatum paenituit dediti principis L. se je kesal, da je kneza predal; z dvojnim acc.: multos mortales obsides d. S.; z dat.: filium carnifici Ci., aliquem vinctum (nudum Vell.) hostibus Ci., Antigono est deditus N., si quis infamem mihi nunc iuvencum dedat iratae H., d. eius rei auctores … Achaeis, noxios exposcentibus hostibus L., dedatur cupido iamdudum nupta marito Cat.; z napovedanim namenom (čemu?): orat, ne se hostibus in cruciatum dedant C., mulieri servum ad supplicium (da bi ga kaznovala) dedidit L., aliquem ad necem (da bi bil usmrčen) d. L., ad exitium dedi T., aliquem in pistrinum usque ad necem d. Ter.; tudi z dvojnim acc.: aliquem trucidandum populo d. L.
2. occ. v last izročiti (izročati), preda(ja)ti, prepustiti (prepuščati), podvreči: Vall., Suet., d. regnum, deditā Cirtā S., pueros in potestatem d. L., convenit, victi … urbem, agros, focos seque uti dederent ali si ego iniuste inpieque illos homines illasque res dedier (= dedi) mihi exposco, tum … Formula ap. L., populum Campanum urbemque Capuam, agros, delubra deûm, divina humanaque omnia in vestram … populique Romani dicionem dedimus L.; pren.: dede manūs Lucr. vdaj se; refl. in med. vdati se, preda(ja)ti se, izročiti se komu na milost in nemilost: se suaque omnia sine mora dediderunt C., sese dedere sine fraude C., Helorum atque Herbesum dedentibus ipsis recipit L. ki (ko) sta se sama predala; z dat.: praedones omnes unius huius se imperio ac potestati dediderunt Ci., d. se populo Romano C., se atque oppidum Caesari C., Athenienses se Lacedaemoniis dediderunt N., d. se hostibus L., velut hostibus se praetoribus S.; s praep.: d. se in arbitrium dicionemque populi Romani ali se prius in fidem quam in potestatem populi Romani L., ad Q. Fulvium consulem Hirpini … dediderunt sese L.; med.: bellum se cum iis, ni dederentur, gesturum L.; pogosto v pt. pf. dēditus 3 ki se je predal, kot subst. masc. v pl. podaniki, podložniki: incolumitatem deditis pollicebatur C. če bi se predali, si statim deditus traherer T. kot človek, ki se je predal, dediti victique C., L. idr.
3. pren. izročiti (izročati), prepustiti (prepuščati), izpostaviti (izpostavljati), žrtvovati, posvetiti (posvečevati): Davo ego istuc dedam iam negoti Ter., ut poëtis aurīs suas dederet Ci. da bi prisluhnil pesnikom, da bi jih rad poslušal, reum telis militum d. Ci., d. aliquem omnibus periculis Ci., ne Naevii cupiditati dedatur Ci., filiam suā manu occīdere potius, quam ea Appii Claudii libidini dederetur L., d. animum sacris L. svojo pozornost obračati na … , aliquem neci (Neci) V., O., aliquem noxae O., Sen. ph., collegam liberto T.; refl. vda(ja)ti se, posvetiti (posvečati) se: d. se doctrinae, litteris, ei studio Ci., lamentis muliebriter lacrimisque Ci., ego homo astutus ei me dedabam Ci., d. se amicitiae eorum C., se duritiae N. navaditi se trdega življenja, se non otiosis disputationibus, sed administrationibus rei publicae Q., se altioribus studiis artibusque Plin. iun.; z dvojnim acc.: d. se totum ab adulescentia Catoni Ci., se totum patriae Ci. ali rei publicae N.; tudi: voveo dedoque me pro re publica S. fr. ali d. se ad litteras Gell.; (v slabem pomenu) dedere se = čemu vda(ja)ti se, streči, služiti: qui se vitiorum inlecebris dediderunt Ci., si sese isti vitae dedidisset Ci., d. se languori desidiaeque Ci., pigritiae, voluptatibus Ci. — Od tod adj. pt. pf. dēditus 3,
1. komu vdan, privržen: auctoritati senatūs deditus Ci., populo Romano, equestri ordini d. Ci., optimus animus ac deditissimus tibi Dolabella in Ci. ep., cui (Lysidi) … sic fuit deditus (Epaminondas), ut … N.
2. čemu vdan, vnet za kaj, ki se čemu posveča, ki se s čim vneto ukvarja: deditus litteris ac studio doctrinae, studio litterarum, his studiis Ci., studiis ac litteris Sen. ph., liberalibus studiis Suet., religionibus Ci., L., lanae dedita (Lucretia) L. ki se posveča preji volne, ubi spectaculi tempus venit deditaeque eo mentes cum oculis erant L. so bile tja obrnjene misli in oči, nec studio citharae nec musae deditus ulli H., in pugnae studio quod dedita mens est Lucr.; (v slabem pomenu) čemu strastno vdan, čemu služeč, ki čemu streže: animus libidini deditus Ci., nimis voluptatibus esse deditum Ci., vita vitiis flagitiisque omnibus dedita Ci., vino epulisque dediti N. misleči le na pojedine in pijančevanja, homines violenti rebusque veneriis dediti N., homines rixis dediti N. prepirljivi, corporis gaudiis ali ventri atque somno deditus S., eo profusius … quaestui atque sumptui deditus erat S., ultra modum vino deditum esse Sen. ph., somno ciboque deditus T., uxoribus deditior Eutr.; in malā deditus vir adulterā Cat. - dēdūcō -ere -dūxī -ductum
I.
1. z višjega mesta (navz)dol odpelja(va)ti, dol odvesti (odvažati), dol spraviti (spravljati), dol potegniti (potezati), dol odvleči: molliuntque … clivos, ut non iumenta solum, sed elephanti etiam deduci possent L.; pesn.: imbres nivesque deducunt Iovem H. v dežju in snegu pada Jupiter (z neba); z acc. rei: d. pectine crines O. navzdol počesati, caesariem barbae dextrā O. navzdol pogladiti, poma deducentia ramos pondere suo O. navzdol upogibajoče, d. vela O. spustiti, t. j. razpeti, molli gestu brachia Pr. gibati, tiaram Suet. z glave sneti; pren.: antiquissimum sollemne deduxisti L. si ponižal, v nič del. Od kod? pedes de lecto Pl., omnia de capite Ca., contionari conantem consul de rostris deduxit C., eosdem ad caedem civium de Appennino deduxisti Ci., summā vestem d. ab ora ali suas a pectore vestes O. od … roba strgati, s prsi strgati, cantando rigidas montibus (abl.) ornos V. ali caelo Iovem, cursu Lunam O. s čaranjem (z zagovori) potegniti dol (prim.: deducta luna Pr., cantus et e curru Lunam deducere temptat Tib.). Kam? omnes deducunt undas in mare O., in praecipitia iste cursus deducit Sen. ph., d. montes in planum Iust. dol prestaviti, non iniquo … aditu super caput hostium eos d. L., d. equitatum ad pedes L. konjenikom ukazati razjahati,, tunicam summā orā ad mediam O., manum ad imum ventrem Q., sinum ad ima crura, aliquem ad terram Suet.; pren.: carmen ab origine mundi ad mea tempora deducite O. speljite (razvijte) pesem od … do … , d. philosophiam e fastigio in planum Sen. ph., deduc orationem tuam de caelo ad haec citeriora Sen. ph.
2. occ.
a) voj. četam ukazati (navz)dol iti, korakati, marširati: d. copias ex locis superioribus in campum C., exercitum in campos L., suos in aequum locum, instructos ordines in locum aequum, in planum S., Benos in plana Front.; suas copias in campum Marathona deduxerunt (sc. z ladij) N.
b) navt. ladje s suhega na morje zvleči, odriniti, odpluti: d. naves ex navalibus L. ladje iz ladjedelnic spustiti na morje, splaviti jih, d. naves C., V., classem L., puppim Pr., navigia Sen. ph., quadriremes Plin. iun. Od kod? naves litore V. Kam? naves in aquam L., carinas in freta O., naves in Oceanum Cu.
3. pren. z zmanjševanjem spelja(va)ti, zvesti (zvajati): universitatem generis humani … d. ad (na) singulos Ci.
II.
1. proč peljati, odpelja(va)ti, odvesti (odvajati), odvleči, predvsem s silo: pecora C., naves ab Meloduno, onerarias naves in portum C., dominam Ditis thalamo V., regem ex possessione L. s silo pregnati, inde boves O., animalia deducta Q., a tribuno deductus est T.; aliquem de fundo d. Ci. z zemljišča zvleči (po stari navadi o posestni pravdi); occ.
a) drž.pr. naseljence kam odpeljati, odvesti (če so ustanovili kako naselbino, so odvedli naseljence po skupnem žrtvovanju s kapitolija): d. coloniam, colonias, colonos Ci. idr., illi qui initio deduxerant N. prvotni naseljenci. Kam? Capuam colonos C., coloniam Albam L., coloniam in Asiam Ci., illo (tja) coloniam, eo (tja) coloniam novam Ci., milites veteranos in colonias Ci.; v pass.: quo (kamor) plebs publice deducatur Ci., Aquileia colonia Latina in agrum Gallorum deducta est L., deductis olim … haec patria est T.
b) voj. odpeljati, odvesti: praesidia de oppidis Ci., legionem Orico, legionem ab opere, nostros de vallo C., exercitum ex iis regionibus C. vojski ukazati odpraviti se, praesidia C. straže umakniti (odpraviti), exercitum Numidiā, militari more vigilias S.
c) pren. odpraviti (odpravljati), odstraniti: brassica de capite … omnia deducet et sanum faciet Cu., quoniam haec (sc. vitia) deducuntur de corpore Ci., non aeris acervus et auri aegroto domini deduxit corpore febres, non animo curas H.
2.
a) (vodo) drugam spelja(va)ti, odvrniti (odvračati): aquam Albanam Ci., rivos V.; pren. (začetek, izvir, ime) izvesti (izvajati): Tert., Lact., mos unde deductus H. od kod izvirajoča šega, d. nomen ab Anco O., genus ab Achille Cu. ali ab Anchise et Venere Vell. ali originem ab ea (femina) Plin. izhajati, izvirati od …
b) od česa odvajati = ločiti, razločiti (razločevati): ipsum vocabulum ab appellatione Q. (prim. Q. I, 5, 40; V, 10, 62).
c) odtegniti, zmanjšati: cibum Ter.
č) (števila, vsote) odšte(va)ti, odtegniti (odtegovati): addendo deducendoque videre, quae summa fiat Ci., de capite (od glavnice) deducite, quod usuris pernumeratum est (plačane obresti) L.; z dat. (osebe ali vsote): de his divitiis sibi drachumam d. Enn. fr., deducto summae aeris alieni, si quid usurae nomine numeratum aut perscriptum fuisset Suet.; occ. abs. odtegniti, (u)trgati: arbitratu deducetur Ca.; subst. pt. pf. dēducta -ae, f (sc. pecunia ali pars) odtegljaj (odbitek) od volila, dovoljen prejemniku volila, da se je izognil nadležni dolžnosti, povezani z oporočnikovim imetjem, t. j. potratnemu obhajanju rodbinskega bogoslužja (sacra; gl. to besedo pri sacer): si in testamento deducta scripta non sit Ci.
d) s preslice nit vleči = nit odpresti (odpredati), (s)presti: plenā stamina longa colu Tib., pollice filum O., staminis pollice fila Hier., dexterā leviter d. fila Cat., gracili deducit aranea filum O., tereti filo et aequali stamina d. Plin. (o pajku); pren. (kakor kako tkanino pesmi, spise) umetelno izdel(ov)ati, umetelno sestaviti (sestavljati), umetelno zložiti (zlagati), spesniti: d. versum O. versūs H., Val. Max., tenui deducta poëmata filo H. tenko spredene pesmi, carmina proveniunt animo deducta sereno O., tibi saepe novo deduxi carmina versu Pr., toda: Iliacum carmen d. in actus H. v dramo razpletati, vetus in telā deducitur argumentum O. se predstavlja, se prikazuje; pesn.: Aeolium carmen ad Italos d. modos H. po italsko pesniti (peti); d. commentarios Q., deducta atque circumdata oratio Q. umetelno zasnovan in zaokrožen, subtilis deductā oratione Menelaus Aus. Od tod preneseno na glas = oslabiti: vocem deducas oportet Pomp. ap. Macr., Ὀδυσσεύς ad Ulixem deductus est Q.
e) spelj(ev)ati, nameta(va)ti: fossam … post castra Front., vallum per triginta duo milia a mari ad mare Eutr.
f) (pišoč, rišoč) potegniti (potezati), začrta(va)ti: litteram mero O., tamquam linea uno calamo deducta Cass.; pren.: d. formam bonorum virorum et lineamenta Sen. ph.
3. pren.
a) koga od česa odvrniti (odvračati), koga od česa odvabiti, odgnati: aliquem ab humanitate, a pietate, a religione, a tristitia, de fide, de hac animi lenitate Ci., hi homines deduci de sententia possunt Ci., d. aliquem a pristino victu N., aliquem de sententia L., aliquem vero Lucr.
b) zvabiti (zvabljati), zapeljati, zavesti (zavajati); abs.: a quibus deductum ac depravatum Pompeium queritur C., adulescentes et oratione magistratūs et praemio deducti C.; z naznačeno smerjo ali namenom: d. aliquem ad eam sententiam, ad condicionem, ad iniquam pugnam C., disciplina, ad quam me deducas Ci., neve legis improbissimae poenā deductus est, quominus hospitii et amicitiae ius officiumque praestaret Ci. ep., in ea loca erat deductus, ut … elabi non posset N., d. quasdam civitates dissentientes in causam L. zaplesti v … , Philippum et Macedonas in societatem belli L., Macedonas in bellum civile Iust., aliquem in insidias Front., Iust.
III. (z oslabljenim pomenom predloga in poudarjeno smerjo)
1.
a) najprej voj. kam (pri)peljati, prestaviti: exercitum C., L. vojski ukazati odpraviti se (odmarširati), exercitum in hiberna C. ali in aciem L., classem in proelium N., praesidia eo C., legiones duas in interiorem Galliam C., exercitum … in hiberna Lunam et Pisas L., in cornua leves armaturas L.; z dat. (čemu?): tres in arcem oppidi cohortes praesidio C. za posadko postaviti.
b) potem sploh koga kam (pri)peljati, privesti, spraviti: ex qua (provincia) Q. Ennium poëtam deduxerat (sc. Romam) N., Pydnam eum deduci iussit N. dal ga je (kot jetnika) odvesti v Pidno, deduci ad Eumenem N. ali in conspectum Caesaris C., d. testem ad iudicium Ci., aliquem ad Ianitorem quendam hospitem Ci., hospites domum Corn., transfuga duci se ad consulem iubet deductusque traditurum urbem promittit L., d. mulierem triumpho H. (kot jetnico) ob zmagoslavju privesti, aliquem in regnum, hunc in possessionem Armeniae T. uvesti; pesn.: primus ego in patriam … deducam … Musas V. = prvi bom jaz presadil grško pesništvo na domača tla; poseb. mladega človeka kam ali h komu, da bi si pridobil višjo (zlasti politično) izobrazbo, pripeljati, izročiti ga komu, da si pridobi višjo izobrazbo: ego autem a patre ita eram deductus ad Scaevolam, ut … Ci., hunc (M. Caelium) a patre continuo ad me esse deductum Ci., sic ad se Caelium deductum a patre Cicero profitetur Q., iuvenis … deducebatur a patre … ad eum oratorem, qui … T., d. ephebum in gymnasium Petr.
2. occ. slovesno spremiti (spremljati), najprej o častnem spremstvu ljudstva: haec … ipsa sunt honorabilia, … adsurgi, deduci, reduci Ci., d. aliquem ad forum Ci., in forum Q., ad curiam Val. Max., cum magna multitudo optimorum virorum me de domo deduceret Ci., frequentes eum domum deduxerunt L., plebes consules ambo sacrā viā deductos … invadit S. fr.; d. aliquem tudi = mrtveca spremiti (spremljati): Aug.; abs. (o posameznem spremljevalcu): deducam H. (Sat. I, 9, 59) domov spremiti; potem spremiti, (pri)peljati, privesti nevesto iz očetove hiše na ženinov dom: eorum habentur liberi, quo (= ad quos) virgo quaeque deducta est C., velut auspiciis nobilissimis populis deductus esse L., d. virginem ad aliquem L., virginem iuveni marito Tib., illa mihi dextrā deducta paternā Cat., quae mihi deductae fax omen praetulit Pr., deducta in domum patrui filia T.; (o ženinu samem): d. uxorem domum, illam domum in cubiculum Ter.; (v slabem pomenu, evfem.) komu kako žensko privesti kot priležnico: sine prius deduci Pl., d. ad Docimum Tertiam Ci., Liviam Orestillam … ad se deduci imperavit Suet., Tertia deducta est (dvoumno!) Suet.
3. pren. pripraviti (pripravljati) koga k čemu, napelj(ev)ati koga k čemu ali da kaj stori, spraviti, pripraviti koga ali kaj v kako stanje: d. aliquem ad fletum Ci., rem huc, ut … Ci. skušati prignati do tega, … d. aliquem ad eam sententiam C., aliquem in periculum C., rem ad arma, ad otium, in summum periculum, in controversiam C., si in eum casum deducerentur C. če bi prišli v ta položaj, res in eum locum deducta est, ut … C. ali res eo deducta erat, ut … N. prišlo je do tega, da … , cuius errore eo deductam esse multitudinem, ut omnes de salute pertimescerent N. — Od tod adj. pt. pf. dēductus 3,
1. navznoter ukrivljen, upognjen: nasus d. Lamp. potlačen, nasus ab imo deductior Suet.
2. (o glasu) oslabljen, tenek, tih, zamolkel: deductā voce Luc. ap. Non., Afr. et Corn. ap. Macr., Pr.; enalaga: d. carmen V. z bolj tihim glasom peta.
Opomba: Star. imp. deduce: Ter. - défaillance [defajɑ̃s] féminin omedlevica; napad slabosti, slabost; nesposobnost; technique nesprožitev, zatajitev, odpoved(anje); juridique neizpolnitev (pogodbenih obveznosti); sport slaba forma
moment masculin de défaillance trenutek slabosti
défaillance de mémoire slab spomin
sans défaillance ki nikoli ne odpove
en cas de défaillance de quelqu'un če bi kdo izpadel
il est tombé en défaillance obšla ga je slabost - défaut [defo] masculin napaka, hiba; pomanjkljivost; (po)manjkanje, nedostatek; juridique izostanek, odsotnost
défaut de vitamines, d'organisation, de main-d'œuvre pomanjkanje vitaminov, organizacije, delovne sile
à défaut de zaradi nedostatka, zaradi pomanjkanja
à défaut de vin, on boit de l'eau ker ni vina, pijemo vodo
par défaut (juridique) v odsotnosti
jugement masculin par défaut sodba v odsotnosti
sans défaut(s) brezhiben
ma mémoire est en défaut spomin me zapušča
c'est là son moindre défaut to je njegova najmanjša napaka
défaut de la cuirasse (figuré) šibka točka, ranljivo mesto
défaut de fabrication tovarniška napaka
je cherche un appartement ou, à défaut, un studio iščem stanovanje ali, če tega ni, garsonjero
être en défaut izgubiti sled (lovski pes), figuré napraviti napako, pogrešek, biti na nepravi poti, ne izpolniti svojih obveznosti
faire défaut manjkati, izostati, juridique biti odsoten
le temps me fait défaut pour (+ infinitif) manjka mi časa, da bi ...
mettre en défaut varati; spraviti na napačno sled (pse)
se mettre en défaut napraviti napako
prendre en défaut napačno pojmovati, razlagati
(sur)prendre, trouver quelqu'un en défaut koga zasačiti, zalotiti
juger, condanmer quelqu'un par défaut koga v odsotnosti soditi, obsoditi - défendre* [defɑ̃drə] verbe transitif braniti (tudi juridique); ščititi, potegniti se, zavzeti se (quelqu'un za koga); zastopati (mnenje); prepovedati, zabraniti, ne dopustiti
se défendre braniti se (de quelque chose česa, pred čim)
le fruit défendu prepovedani sad
défendre chèrement sa vie dragó braniti svoje življenje
les rideaux défendent la chambre du soleil zavese ščitijo sobo pred soncem
je ne pouvais me défendre de rire nisem si mogel kaj, da se ne bi smejal
il est défendu de fumer prepovedano je kaditi
se défendre comme un lion braniti se kot lev
se défendre du froid zaščititi se pred mrazom
il ne se défend pas mal en peinture pour un amateur on se za amaterja kar dobro znajde v slikarstvu
(familier) ça se défend to se da braniti (zagovarjati), to ni slabo - dēferō -ferre -tulī -lātum
I.
1. dol nesti, dol prinesti (prinašati), dol odnesti (odnašati), dol (za)peljati, dol spraviti (spravljati). Od kod? z abl.: faces ramaliaque arida tecto (s podstrešja) detulit O.; z dat. (pren.): harmoniaï nomen, … alto delatum Heliconi (z visokega Helikona) Lucr.; s praep.: amoeno ex Helicone … coronam Lucr., ab Iliacā … purgamina Vestā O. od svetišča trojanske Veste dol … Kam? fulmen detulit in terram mortalibus ignem Lucr., Iri, … quis te mihi nubibus actam detulit in terras? V., signa ex aerario prompta in campum L., ferrum a latere diripuit elatumque deferebat in pectus, ni … T. = elatum gladium deorsum iam dirigebat in pectus atque se interfecisset, ni … je že namerjal dol na prsi in bi se bil usmrtil, če ne … , natos ad flumina … deferimus V., d. pueros protinus ad ripam Tiberis Val. Max., aliquid ad inferos Sen. ph., materiam omnem infra Veliam L., hunc sub aequora O. potopiti; v pass.: semen, quod ex arbore per surculos defertur in terram Varr., deferri in culeum vento ad iussam delata domum O., deferri in imum Cels. ali ad ima Petr. usesti (usedati) se (v kaki tekočini), utopiti se; pren.: dol prestaviti, dol preložiti, dol pomakniti ali veleti pomakniti se: d. aedes suas sub Veliam Ci., aedes in planum, castra in viam L., acies in campos delata est L., elephanti … deferebantur, donec ad aequiorem vallem perventum est L. slonom so pustili (iti) naprej dol, deferor in vicum H. pošljejo me dol, fortunam suam in planum d. Sen. ph. (gl. plānus)
2. occ.
a) (po vodi) dol nesti (nositi, gnati): dolia, quae amnis defert L., amnes plurimum limi deferentes Plin., Rhodanus segnem deferens Ararim Plin.; od tod pt. pr. dēferēns -entis (sc. se) v svoji strugi dol tekoč: flumina liquida ac deferentia Plin. iun.; pass.: secundo Tiberi ad urbem defertur L. da se dol gnati, plava dol, obsequio deferri spernit aquarum O., quo (sc. amne) delatus Cu.; (o rekah samih) dol teči, dol dreti: nec Euphrates nisi per Tigrim defertur in mare Plin., flumina, quae in mare deferuntur Plin. iun.
b) act. (dol) pahniti, strmoglaviti, zvrniti, podreti (podirati): aliquem in abruptum barathrum Cat., (terrae motus) defert montes Sen. ph.; pren.: ut … cerneretur, quem et ex quanto regno ad quam fortunam detulisset N.; pass.: in foveas deferri Cu., deferri ad terram L., Sen. ph. na zemljo (na tla) pasti (telebniti), casu in terram Q. s padcem zvaliti se na tla, ruinā tota prolapsa acies in praeceps deferri L. se je vdrla (zvrnila) v prepad, per praecipitia deferri Q.; med. dol planiti, strmoglaviti se, zagnati se: praeceps aërii speculā de montis in undas deferar V., dorso (equi) delatus ab alto Sil. … je skočil z …
II. (s prave poti) zapeljati, speljati, zanesti. Kam? si forte eo deferret fuga regem L., quod (iaculum) detulit error (napačen strel) in Idan O., miratur, quis deus iuvenes tam urbanos in suam regionem detulerit Petr.; v pass.: (včasih = zaiti, priti, dospeti): Galli in scrobes delati C., Germani ad castra Romanorum delati C., hic rumor est Asinium delatum (esse) vivum in manus militum Ci. ep., iumenta errore delata Cu., putant se in alium terrarum orbem delatos Petr., Perseus rex fugā … Samothraciam defertur Iust.; pren.: hos ad magistratus si qua te fortuna, Cato, … detulisset Ci., alio eum cupiditas gloriae detulit Ci., ille (Lucilius) si foret hoc nostrum fato delatus (inačica: dilatus) in aevum H. ko bi ga bila usoda zanesla v našo dobo, optatum negotium sibi in sinum delatum esse Ci. da mu je padlo v naročje = da mu je iznenada pripadlo; occ. (ladje in brodnike) zanesti (zanašati): d. aliquem ex alto ignotas ad terras Ci. (o nevihti), si … aestus … deferre naves in terram posset L.; v pass.: Val. Max., Iust., una (navis) delata Oricum C., onerariae duae paulo infra delatae sunt C., longius delatus aestu C., Danaë delata noto V., huc ubi delati portum intravimus V., deferri Siculam ad Aetnen O.
III. (s poudarjeno smerjo)
1. kam nesti, prinesti (prinašati), zanesti (zanašati), privesti, odvesti, (od)peljati, spraviti (spravljati): compilare quidquid domi est atque hinc ad amicam d. Pl., d. argentum ad aliquem Ter., id (candelabrum) quam occultissime in praetorium Ci., ad causas iudicia iam facta domo Ci. že sklenjene (gotove) s seboj prinesti, alicui epistulam Pl., Ci., ad aliquem epistulam, litteras C., litteras ad aliquem in Hispaniam L., eādem lecticā in cubiculum deferebatur Ci., lecticā deferri in aciem Val. Max. ali in castra atque in curiam Suet. ali ad consules Lact., captum omnibus membris deferri in curiam L., deferre aliquem allevatum in tabernaculum Cu., Pompeium Carteiam (sc. lecticā) Auct. b. Hisp., clam in Ciliciam delatus N., deferre formā excellentes (virgines) domos L., eodem pecuniam, quae superest L., commeatum ob viam (ob pot) L., quo me deferre paratis? O., quo merces odorum deferunt Plin., d. aurum ex omnibus delubris Praeneste Plin., omnia aliunde alio deferentur Sen. ph., arma sua extra vallum deferri … iussit Val. Max., d. funus Romam Aur.; pren.: huc impetus hastam detulerat V., detulit aura preces ad me non invida blandas O.
2. occ.
a) drž.pr. kaj komu (kje, kam) odda(ja)ti, izročiti (izročati), vložiti (vlagati): d. pecuniam ali aurum et argentum in aerarium L., aes in aerarium ad quaestores L., omne aurum, argentum, aes signatum ad triumviros mensarios L., aera poenae nomine in aerarium Val. Max., senatus consultum ad aerarium L., senatus consulta in aedem Cereris ad aediles plebis L., decreta patrum ad aerarium T.; d. rationes (sc. ad aerarium) Ci. ep. račune vložiti, d. censum Romam L. cenitvene izkaze odposlati v Rim, vadimonia Romam L. epiteton; d. in publicas tabulas pri cenitvi (census) v javne listine vpisati: in publicas tabulas delato modo Ulp. (Dig.) na način, vpisan v javne listine; d. sitellam žrebovnico (z žrebi) prinesti ali dati prinesti (za glasovanje v komicijah): Ti. Gracchum cum videor contionantem … videre de M. Octavio deferentem sitellam Ci. kako daje glasovati o M. Oktaviju.
b) trgovsko na trg prinesti (prinašati), naprodaj postaviti, naprodaj imeti, v prodajo dati: pallium Petr., dum virent, nexos deferte maniplos Col. poet., duas Veneres (Venerina kipa) eodem pretio d. Plin.; v pass.: deferri in vicum vendentem tus H., videamus hoc, quod concupiscimus, quanti deferatur Sen. ph.
IV. pren.
1. da(ja)ti, podeliti (podeljevati), nakloniti, izročiti (izročati), ponuditi (ponujati): alicui palmam eius rei, alicui praemium dignitatis Ci., optare, quod non ultro Caesar mihi detulerit Ci., d. hoc illis in beneficii loco Ci., studium et benevolentiam ad te Ci. ep., si quid petet, ultro defer H., d. fasces indigno H., ultro delatis capsis H., d. pacem hostibus L., obvias opes T., cum praecipua et cupita aliis (= ab aliis) prior (vnaprej ustreči njihovim željam) deferret T., alicui Octaviam sororis neptem condicionem d. Suet. kot (v) dobro ženitev ponuditi; jur.: iusiurandum d. Q., Icti. na prisego gnati; occ.
a) (v izvršitev) izročiti (izročati), poveriti (poverjati), naročiti (naročati), ponuditi (ponujati) komu kaj: propter frequentes delatos honores N., delatum accipere nolle N., d. summum imperium ad aliquem N., Cu., qui tibi detulerat ex latronibus suis principatum Ci., alicui regnum d. Ci., regnum et diadema uni H., mihi legationem, quam vellem, detulit Ci., causam ad eum d. Ci. pravdo izročiti mu.
b) (v reševanje, odločanje) predložiti (predlagati): controversiae secreto deferebantur Ci., d. rem (causam) ad senatum Ci., hac re ad consilium (vojnemu svetu) delatā C., decumanos convocat; rem defert; statuunt illi atque decernunt Ci., id senatui detulit N.
2. sporočiti (sporočati), naznaniti (naznanjati), povedati: d. alicuius voluntatem per litteras Ci., mandata C., V., qui haec ab illo mandata defertis Ci., quam vocem eius ad hunc M. Catonem statim Favonius detulit Ci., defertur res ad Caesarem per aliquem, ab aliquo C., his falsa d. N., de quibus quod inimici deferrent N., d. id Carthaginem N., d. sociorum populique Romani querimonias L., nec deerant, qui haec iisdem verbis … Senecae deferrent T.; z ACI: Fama furenti detulit armari classem V.; z odvisnim vprašanjem: delatum est ad vos, quemadmodum fecerit Ci.; s finalnim stavkom: d. ad Pergamenos, ut reciperent emptiones Ci.; occ.
a) jur. (oblastnikom) kako obtožbo prijaviti (prijavljati) ali naznaniti (naznanjati), ovaditi (ovajati), obtožiti (obtoževati) koga česa: novum crimen … ad te Q. Tubero detulit Ci., crimina in dominum delaturum se esse Ci., d. crimen ad senatum diluendum L., ad deferenda de Perseo crimina (sc. ad senatum) L., d. crimen atrociter T.; haec omnia indices detulerunt, rei confessi sunt Ci., d. publicae pecuniae peculatum T., ea, quae audiverat, ad Neronem (Neronu) detulit T.; de defectione patris detulit N. ovadil je očetov odpad, commodius fecissent tribuni plebis, … si, quae apud vos de me deferunt, ea coram potius me praesente detulissent Ci., de noverca d. Q., quaedam de coniuratione ultro ad eum d. Suet.; z osebnim obj.: reos eiusdem criminis Q., d. Capitonem T., reos … ad praetorem T., aliquem ad fiscum Suet.; z dvojnim acc.: Cossutianum Cilices detulerant maculosum foedumque T.; v pass.: a duobus indicibus delatus Cu., per indicem ad senatum deferri Suet.; z gen. criminis (česa): ab aliquo deferri furti Ci., maiestatis, adulterii deferri T.; z NCI: Libo Drusus defertur moliri res novas T., Lepida defertur simulavisse partum T.; s stavkom, uvedenim s tamquam: Hilarius … detulerat, tamquam propriam ipse (Cluvius Rufus) potentiam tentasset T.; abs.: unus ex consciis deferebat Sen. ph., et minari et deferre etiam non orator potest Q., domesticorum aliquo deferente Suet. — Poseb. nomen alicuius ali alicuius rei deferre ad aliquem (de aliqua re) ime kake osebe ali stvari razglasiti (oglasiti) pri kom (zaradi česa) = ovaditi koga komu (pretorju), (ob)tožiti koga (česa) pri kom, pod obtožbo ga dati (zaradi česa): Sex. Roscii nomen deferendum curavit Ci., consilium ceperunt … , ut nomen huius de parricidio deferrent Ci., eidem Sopatro idem inimici ad C. Verrem … eiusdem rei nomen detulerunt Ci.; podobno indicium deferre ad aliquem (kak zločin) ovaditi komu, ovadbo česa razglasiti pri kom ali komu: indicium d. ad praetores L., huius rei delatum indicium ad ipsum suppressit Cu.
b) drž.pr. α) aliquid ad aerarium deferre, v stiku tudi samo aliquid deferre (prim. aerārium pri aerārius) pri državni blagajni prijaviti (prijavljati) kaj: horum (iudicum) nomina Ci. v zapiske državne blagajne vpisati ali dati vpisati; aliquem in beneficiis ad aerarium d., v stiku tudi samo aliquem d. koga državni blagajni za nagrado priporočiti (priporočati): in beneficiis ad aerarium delatus est a L. Lucullo Ci. za nagrado ga je L. Lukul priporočil državni blagajni, in consulatu praefectum fabrum detulit Ci., d. tribunos militares et praefectos Ci. ep. β) deferre aliquid in censum kaj v cenitev (pri cenitvi) napoved(ov)ati: patrimonium Val. Max., scire liceat, quanti (kako visoko) quidque in censum deferendum sit Sen. ph., in censum deferre non amplius quam mille quingentûm aeris Gell. ali salinas, lacus piscatorios Ulp. (Dig.); occ. (o osebah) deferri in censum Eutr. priglasiti se za cenitev (k cenitvi). γ) deferre censum svoje imetje (cenzorju) napoved(ov)ati: collatis censibus, quos ante detulerat Plin., Clitarum natio … quia nostrum in modum deferre census … adigebatur T. ker je moralo … svoje imetje napovedovati, d. vestes, currūs in censum L. pri cenitvi napovedati, prijaviti; toda: d. censum Romam L. gl. zgoraj pod III. 2. a). - dēficiō -ere -fēcī -fectum (dē in facere)
I. intr. (v refl. pomenu)
1. odpraviti (odpravljati) se, od tod odpasti (odpadati) od koga, česa, izneveriti (izneverjati) se komu, čemu: ut civitates eius insulae … numquam postea deficerent Ci., ne cuncta Gallia deficeret, ne civitas eorum impulsu deficeret C., defecerat Samus, descierat Hellespontus N., iam nonnullae insulae propter acerbitatem imperii defecerant N., dubiis ne defice rebus V., ne Apulia omnis ad (ob z loc.) praesentem terrorem deficeret L., ne illi ad (ob) spem amicitiae Romanorum deficerent L., deficientes populi Cu. odpadli, verolomni. Od kod? (redko s samim abl.): illis legibus populus Romanus prior non deficiet; si prior defexit (st.lat. fut. II.) publico consilio dolo malo, tum … Formula vetus ap. L.; pogosteje s praep. a(b): consules … a senatu, a re publica, a bonis omnibus defecerant Ci., qui (Tissaphernes) ab amicitia regis defecerat N., quod oppidum primum omnium … ab rege defecerat S., numquam isti populi … a nobis deficient L.; pren. izneveriti se komu, čemu, odstopiti (odstopati) od česa: ut a me ipse deficerem Ci., si a virtute defeceris Ci., si plane a nobis (od našega nazora, od našega mnenja) deficis Ci. Kam? z odpadom (izneverjenjem) prestopiti (prestopati) h komu: quae (urbes) ad se defecerant S., defecere … ad Poenos hi populi L., maior pars Asiae ad eum defecit Iust. Od kod? in kam? quod primus a patribus ad plebem defecisset L., Athenienses et Thebanos ab eo ad Persas defecisse Iust.
2. pren. poiti, pohajati, manjkati, zmanjk(ov)ati, izginiti (izginjati), miniti (minevati), neha(va)ti: manebat insaturabile abdomen, copiae deficiebant Ci., cum eius generis copia deficeret C., non materia, non frumentum deficere poterat C., vel superans aliquid vel deficiens Cels. kaka obilica ali kak primanjkljaj, si lacrimae deficient O., iam arma deficiunt, iam aqua defecerat Cu., radices quoque et herbae defecerant Sen. ph., pabulo circa deficiente Plin.; (o osebah): cum esset Demosthenes, multi oratores magni et clari fuerunt … nec postea defecerunt Ci., Pygmaei, minutum genus et quod … defecit Mel.; o abstr.: deficit non voluntas, sed spes Ci., nec vero levitatis Atheniensium exempla deficiunt Ci., bellum ibi aliquando defecit Fl., deficiente cotidie regis maiestate Iust.; (časovno) primanjkovati, manjkati, prekratek biti: dies deficiat, si velim numerare Ci., si tempus anni ad bellum gerendum deficeret C.; z dat.: sermoni deficiente die O. Pogosto pren.: opes familiares defecerant S., deficit oratio L. besed zmanjkuje, deficit ultimus spiritus Cu. pojema, zastaja, munimenta deficiunt Cu. razpadajo, deficit vox Cu., vox sanguisque defecerant Cu. (mož) je obmolknil in obledel, quā deficit ignis V. kjer se neha = kamor ni prodrl, in deficiente iam porticu Petr. že ob koncu stebrišča, ultima pars aulae deficientis Mart. ob koncu, ubi deficit buxus Plin. iun. kjer se nehava, silvae deficiunt O. gozdov ni več; (o dnevu) nagniti (nagibati) se k večeru: ubi dies deficit, ibi noctem agunt Mel., die iam deficiente Petr.; (o soncu) zahajati, v zaton iti: quā venit (deus = sol) exoriens, quā deficit Pr.; (o soncu in luni) mrkniti (mrkati): Gell., Iust., sol deficiens Ci., luna deficiens Cu., solem lunae oppositu solere deficere Ci., serenā nocte subito … plena luna deficit Ci.; (o ognju in luči) pojemati, ugasniti, ugašati: ubi ignem deficere extremum videbat V., quoties defecerat lumen, renovabat Petr.; (o vodovju) upasti (upadati), uteči (utekati) se, odteči (odtekati), uplahniti: utcumque exaestuat aut deficit mare L. kakor pač morje narašča ali upada (ob plimi ali oseki), fons meridie semper deficit Plin.; (o studencih in rekah) usahniti (usihati), posušiti se: deficiunt … fontis aquae O., Euphrates … deficit Mel.; (o svetu) propasti (propadati): Q. (V, 10, 79); (o drugih stvareh): non deficiente crumenā H. dokler je še kaj denarja v mošnji, naspr.: deficiente cruminā Iuv.; v pomenu nehati se = odmreti (odmirati), izumreti (izumirati): deficientis affinitatis gradus Plin. iun., progenies Caesarum in Nerone (z Neronom) defecit Suet. Occ. (jur.)
a) odpasti (odpadati), ne vršiti se, ne biti: deficit actio, interdictum Icti.
b) si cautio medio tempore defecerit Pap. (Dig.) če je varščina … zapadla (= če se varščina zaradi dolžnikove nezmožnosti plačila ni mogla izpolniti).
c) (o osebah) propasti (propadati), obubožati, priti na boben, brez dohodkov ostati: deficit Matho Iuv., nisi principales debitores defecerint Dig.
3. obnemoči, omagati, (o)pešati, (o)slabeti, omrtveti, odpoved(ov)ati (o udih): equus deficiens procubuit Ci., quamvis consenuerint vires atque defecerint Ci., multi tot bellis defecerant C., pugnando non deficiebant C., nervi deficiunt O., me tenuit moriens deficiente manu O., deficiunt ad coepta manus O., quorundam adversus hostes deficit manus Sen. rh., deficiunt corpora Q., in ipso gelu deficientia corpora Cu., deficiens caput Cu., id membrum, quod deficit Cels. omrtveli ud, membra deficere coeperunt Cu., navis deficit undis (abl.) V. se ne drži na valovih = ni kos valovom; pren.: utcumque defecere mores H. so propadle, deficit ars O. ali pictura deficit Petr. propada; nisi memoria forte defecerit Ci. ne opeša; cur deficiat animus? Q. zakaj bi upadlo srce? tako tudi: primum animi … deficere coeperunt Cu.; mihi iam toto hic furor non deficit anno Pr. me ne mine; ut id (odium) in me uno … deficeret Ci. da bi se … izdivjalo, tako tudi: duo milia, in quibus occidendis defecerat rabies Ci.; tota mente d. O. popolnoma onesvestiti se; occ. umirati (umreti): vitā d. Pl.; potem samo deficere: cum eum amici deficere viderent Cu., deficiens T. umirajoči; pren.: animo d. Ci., C. srce izgubiti (izgubljati), non tamen defecere animis Tyrii Cu., tudi samo deficere: Ci. ep., hortari milites, ne deficerent S., deficit luctu rex V., comites deficiunt O.
II. trans.
1. koga zapustiti (zapuščati), na cedilu pustiti (puščati), komu se izogniti (izogibati): me Leontina civitas defecerit Ci., genitor Phaëthontis … cum deficit orbem O., me mea deficit aetas O., Somnus sollicitas deficit ante domus Tib.; pesn.
a) z inf.: nec me deficiet nautas rogitare citatos Pr. in ne preneham.
b) z acc. rei: noctes lentus non deficit humor V., linguam defecerat humor O. jezik je usahnil; v pass. deficitur aliquis ali aliquid (ab) aliqua re koga ali kaj zapušča kaj, komu ali čemu zmanjka (zmanjkuje) česa, komu primanjkuje česa: defici a viribus C., deficior prudens artis ab arte mea O., mulier abundat audaciā, consilio et ratione deficitur Ci., animo defici Cu. omedleti, onesvestiti se, defici copiā pabuli frumentique Hirt., tempore deficiar, tragicos si persequar ignes O., quae (mulier) … , si lac habet, menstruis defecta est Cels. pri njej je mesečno perilo izostalo, lacte defici Col (o psici), si memoriā deficitur, quo minus agnoscat cuiusque progeniem Col., defici pecuniā, clientium turbā, nobilitate Sen. ph., non defici extemporali facultate Suet., defici facultatibus Ulp. (Dig.) (gmotno) propasti, priti na boben, obubožati.
2. occ. komu poiti (pohajati), zmanjk(ov)ati, primanjkovati: ipsos res frumentaria deficere coepit C., res (denar) eos iam pridem, fides (kredit) nuper deficere coepit Ci., cum me vires deficere coepissent Ci., si me in ea querimonia non modo vires, verum etiam vita deficiat Ci., quem iam sanguis viresque deficiunt C., nostros vires lassitudine deficiebant C., cum non solum vires, sed etiam tela nostros deficerent C., cum oppidanos iam tela, iam vires, iam ante omnia animus (srčnost) deficeret L., consulem ad regendum equum vires deficiebant L., cupidum me vires deficiunt H., deficiunt inopem venae te H. odpovedale ti bodo žile = zmanjkalo ti bo življenjske moči, sectantem lēvia (gladkost) nervi deficiunt animique (pesniški duh) H., me dies, vox, latera deficiant, si hoc nunc vociferari velim Ci., dies iam me deficiet (mi bo prekratek), si … coner expromere Ci., tempus te citius quam oratio deficeret Ci., tempus deficiet domestica narrantem Val. Max., eum ingenium et dicendi exercitatio defecit Ci., prudentia numquam deficit oratorem Ci., animus si te non deficiet aequus H., si te deficient poscendi munera causae O., ut eorum, quae didicerimus, memoria nos deficiat Col.
III. pt. pf. dēfectus 3,
1. zapuščen, pogrešajoč, brez česa: defecta vigore cervix O., sanguine defecti artus O. izkrvaveli, sol defectus lumine Tib., defectus aetatis viribus et acie oculorum Val. Max., defectus pilis Ph. plešast, aquā ciboque defecti Q., defectum corpore caput Plin. iun. od trupa ločena, brez trupa, ars nec exemplis pauperior nec oratione defectior Ap.; brez abl.: currus Hyg. pomanjkljiv (ker nima osnikov); jur. od dolžnika na cedilu puščen: defecta nomina Paul. Dig. neizterljivi dolgovi.
2. oslabljen, oslabel, slab, onemogel: quod sibi defectis illa tulisset opem O., defecto poplite O., defectus (defectissimus Col.) annis Ph., defectus senio Col., sidera obscura attributa defectis Plin., defectum corpus T., non usque eo defectum (esse) Germanicum T., homo defectae senectutis Icti., in tumidis (speculis videntur) omnia defectiora, at contra in cavis auctiora Ap.; subst. dēfectī -ōrum, m slabiči: Plin.; pren.: defectus amor O. - degradirati glagol
1. (znižati veljavo) ▸ degradál, leminősítdegradirati delo ▸ degradálja a munkátdegradirati ženske ▸ degradálja a nőketRatzon je ženske degradiral na raven suženj. ▸ Ratzon a nőket a rabszolgák szintjére degradálta.
2. (o položaju ali delovnem mestu) ▸ degradál, lefokoz, leminősítdegradirati na nižje delovno mesto ▸ alacsonyabb beosztásba helyezSalvatore ga degradira na mesto navadnega delavca. ▸ Salvator közönséges munkássá minősítette le.
Tvoj klub bi zveza degradirala v tretjo ligo. ▸ A szövetség harmadosztályúra minősítené le a klubodat.
3. (prizadejati škodo) ▸ degradáldegradirati okolje ▸ degradálja a környezetet - dēiciō -ere -iēcī -iectum (dē in iacere)
I.
1. (dol) vreči, (dol) metati: pernam et prandium Pl. v lonec vreči, libellos Ci. (s česa) strgati, antemnas C., equo vulnerato deiectus est C., neque eorum (consulum) sortes deiciuntur (sc. in urnam) C., deiectam aerea sortem accepit galea V., cum deiecta in id (v ta namen) sors esset L., d. comam, crines Afr. ap. Non. (z glave) strgati, crinibus deiectis T. z nerodno spuščenimi lasmi, ramenta pellis cervinae deiecta pumice Plin. odrgnjeni, odstranjeni, d. togam Q. (dol) spustiti. Izhodišče s samim abl.: aliquem saxo O., T., aliquem equo L., deici gradibus Aur.; s praep.: aliquem de ponte Ci., aliquem de saxo L., togam de humero ali ab humeris Suet., iugum servile a cervicibus Ci., lecto graviter deici ab alto O. Smer s praep.: librum in mare Ci. ep., conservos in piscinam Ci., e summo … ictos … in Tartara Lucr., fulmen caelo in terras V., securim in caput L., in arma hostis caesim … ensem L., in viam equos L. dol pognati, stipites in cavernas Cu., naves in altum Vop. pognati v globočino = potopiti, saxa alia super alia deiecta Plin. iun.; z dvojnim acc.: Sopatrum de porticu … praecipitem in forum d. Ci. Refl. in med. zagnati (zaganjati) se, strmoglaviti se, (dol) skočiti: se in mare, se de superiore parte aedium N., se de muro, se per munitiones C., in locum deiectus inferiorem C., saxi vertice deicior V.; pren. zagnati (zaganjati) se, spustiti (spuščati) se, (o solzah) udreti se: venti ab … praealtis montibus se deiciunt L., foeda tempestas … caelo deiecta L., deiectae montium iugis procellae Plin., flatūs rursus deiecti Plin., tanta vis aquae se deiecit Plin. (o dežju), amnis deiectus per (čez) scrupulosa Plin., Tanais ex Rhipaeo monte deiectus Mel., deiecta saxis (čez skale) flumina Val. Fl., deiectis lacrimis Pr.
2. na tla vreči (metati), podreti (podirati), prevrniti (prevračati), rušiti, porušiti: status Ci., L., signa aēnea L., ut … omnes Hermae deicerentur N., d. turrim C., hostium castra L., muri bracchia Iust., muros L., moenia O., arces V., H., alta Ceraunia telo V., arbores L., Vitr. (po)sekati, toda: arbores … vi ventorum deiectae Ulp. (Dig.) podrta; pesn.: vidimus … Tiberim … ire deiectum (sup.) monumenta regis templaque Vestae H.; occ. na tla zvaliti, (do smrti) pobiti: d. Typhoëa O., paucis deiectis C., deiectis circum stipatoribus T., super iuvencum stabat deiectum leo Ph., Thetidi d. iuvencam Val. Fl. za žrtev zaklati, toda: d. animal P. Veg. podreti žival (za operacijo); poseb. lovsko ubiti, ustreliti: feram Cu., Mart., avem ab alto caelo (visoko z neba) V.; pren. (oči) pobesiti (pobešati), povesiti (povešati): d. ocellos O., vultum V., Sen. ph., deiectus in humum vultus O., vultus pudore deiectus Sen. tr., deiecti in terram militum vultus T., deiecto capite Q., id (caput) deiectum semper in terram Plin., deiecto in pectora mento O., euntes deiecta cervice Getae Cl.; pesn. z grškim acc.: deiectus oculos V. s pobešenimi očmi, deiectus vultum Stat. s povešenim obrazom.
3. (politično) koga izpodriniti, vreči, poraziti: hoc (Critiā) deiecto N., de possessione imperii deiectus L., Pontica signa deiectum meminisse piget Lucan., Artavasdes non sine nostra clade deiectus T.; brahilogija: infra Ventidium deiectus oriens T. poraženi vzhod, ki je prišel pod Ventidija, v pozni lat. poraziti (= ponižati): Eccl.
II.
1. odbiti: Anxuris ense sinistram … deiecerat V., uno deiectum comminus ictu … caput V., deiectum ense caput Sil.; occ. (ladje) zanesti; v pass.: tanta tempestas coorta est, ut naves ad inferiorem insulae partem deicerentur C., classis … foedā tempestate vexata ad Balearīs insulas deicitur L., quae (classis Punica) tempestate deiecta ad Baliarīs erat L.; (o ladjah): Menelaus ad terram Libyam deiectus est T.; pren.: in epilogis deiecti sumus Q.
2. pren. odvrniti (odvračati), odpraviti (odpravljati), odstraniti (odstranjevati): mucrones a iugulis vestris Ci., oculos nusquam a re publica Ci., si tantulum oculos deiecerimus Ci. = če smo le malce manj pazljivi, quantum mali de humana condicione deieceris Ci., d. metum, vitia a se ratione, cruciatum a corpore, aliquem de sententia Ci., philosophos de negotio Petr. od njihovega predmeta odvračati = njihove razprave pobi(ja)ti, Zeno omnia negotia de negotio deiecit Sen. ph. je pobil vse trditve, uxore deiectā (sc. conubio) T. ko je bila odstranjena.
3. medic.
a) odvajati, odpraviti (po dristitvi ali bljuvanju): alvum ali alvum superiorem Ca. (gl. alvus), casei, qui facillime deiciantur Varr. ki se jih prav lahko otrebiš; abs. deicere Cels. dristiti.
b) vsrkavati da(ja)ti: per nares d. P. Veg.
III.
1. boriteljsko koga z mesta (položaja) premakniti, iz(pod)riniti, odriniti: de loco hominem Quadr.; pogosto pren.: eum de statu omni Ci. povsem zbegati, aliquem de omni vitae statu Ci., de gradu deici Ci., Auct. b. Alx., studio feriendi … deiectus (sc. de gradu) non pugnat, sed rixatur (orator) T.
2. voj. nazaj potisniti, v beg zapoditi, pregnati: praesidium C., praesidium Claternā Ci., praesidium loco munito, praesidium ex saltu, hostes muro turribusque, nostros ex utraque munitione C., hinc celeriter deiecti C., d. praesidium inde Cu., equitatum hostium de colle Auct. b. Afr., tenentes locum Romani cum deiecissent L.
3. pren.
a) koga (s posestva) pregnati, izriniti iz česa, pripraviti ob kaj: aratores, aliquem per insidias vi de agro, aliquem de possessione fundi, fortunis, consulem de urbis praesidio, magistratūs templo Ci., deicitur familiaritate suetā T., d. aliquem vi, de fundo, de possessione fundi, de solo Icti.
b) vzeti komu upanje, v pass. deici aliqua re, aliquo tudi = izgubiti upanje na kaj, izgubiti kaj, koga: deicere aliquem aedilitate Ci., deici praeturā, de honore Ci. ali honore L., deiecti principatu, Helvetii ea spe deiecti C., opinione trium legionum deiectus C. je izgubil upanje, da bi dobil tri legije, deiecta coniuge tanto V.; abs. odvzeti komu upanje na kako častno službo, izpodriniti ga: Caelius ap. Ci. ep., cum … inimicum eo quoque anno petentem deiecisset L. — Od tod adj. pt. pf. dēiectus 3,
1. znižan, nizko ležeč: loca C.
2. pren.
a) (po pomembnosti) nizko stoječ, nizek: neutrum altero sublimius aut deiectius Tert.; adv. komp. dēiectius niže: Tert.
b) pobit, potrt, malosrčen, malodušen: quamquam vis alto volnere tardat, haud deiectus V., deiecti et infracti Q., res super Argolicas haut sic deiecta videbis Stat.