Franja

Zadetki iskanja

  • antik antičen; staroveški; star, antikviteten, starinski
  • antique [ɑ̃tik] adjectif daven, (pra)star; starinski, staromoden; staroveški, antičen; ovenel (lepota); masculin antična umetnost, antična umetnina; antika
  • antiquísimo zelo star(odaven)
  • antīquus in star. (klas. zelo redko) antīcus 3, adv. antīquē (ante)

    I. krajevno:

    1. prednji: in anticam partem Ci., antica templi pars Varr., quae ante nos sunt, antica, et quae post nos sunt postica dicuntur P. F.

    2. pren.
    a) mat. numerus antiquus (= numerus perfectus) glavno (osnovno, popolno) število: Vitr.
    b) v komp. in superl. pomembnejši, najpomembnejši, imenitnejši, najimenitnejši: antiquior in senatu sententiae dicendae locus Ci. prednost, id antiquius consuli fuit L. temu je dal konzul prednost, Claudii genti... nihil antiquius... patrum maiestate fuit L., antiquiorem sibi fuisse laudem et gloriam quam regnum et possessiones suas Ci., in armorum ratione antiquior cavendi quam ictum inferendi cura est Q., nec habui quidquam antiquius quam ut... Ci. ep., nihil ei fuisset antiquius quam z inf.: Ci., neque antiquius quidquam habuit quam z inf.: Vell., nihil antiquius duxit (habuit) quam z inf.: Suet.; navalis apparatus ei semper antiquissima cura fuit Ci., (causam) antiquissimam se habiturum dixit Ci., longe antiquissimum ratus sacra publica... facere L. je imel za svojo prvo dolžnost.

    II. časovno:

    1. prejšnji (ki ga zdaj ni več), nekdanji (naspr. novus): concordia Pl., duritia Ter., munitiones C., Diana... in suis antiquis sedibus reponitur Ci., provincia in antiquum statum restitui non potest Ci., antiquam in patriam se contulerat L., templum coniugis antiqui V., dives antiquo censu H., immemor antiqui vulneris O., antiquae hiemes O., a. carcer Lucan., antiquior dies Ci. ep. prejšnji (starejši) datum, causa antiquior memoriā tuā Ci. iz dobe, ki je zunaj tvojega spomina, ki je ti ne pomniš, Scipio Africanus antiquior Gell. prejšnji = starejši.

    2. star, prastar, starodaven, starinski, staroveški, dolgoleten (naspr. recens): hospes Pl., Ter., amicus O., Iuppiter Stator, antiquissimus custos huius urbis Ci. najstarejši, prvi, antiquissimi fidelissimi socii Ci., formam tum vertitur oris antiquum in Buten V. v dolgoletnega služabnika Buta, deus (božanski kip) antiquo opere factus Ci., urbs antiqua Ci., V., antiqua templa deûm H., fanum antiquissimum Iunonis Ci., signa pulcherrima et antiquissima Ci., antiquissimum tempus C., antiquissima scripta H., nimis antique dicere H. prestarinsko. Od tod subst.
    a) antīquī -ōrum, m starodavniki, starodavni pisatelji, filozofi, državniki, zdravniki idr. (naspr. recentiores): plus apud me antiquorum auctoritas valet Ci., rancidum aprum antiqui laudabant H., traditum ab antiquis morem servare H.
    b) antīqua -ōrum, n staro, stare stvari, stari zgledi, dogodki, zgledi, dogodki iz starodavnosti, davnina, starodavnost: quid ego antiqua repetam? L., verum tamen antiqua neglegemus Ci., studiose antiqua persequi Ci., nam illa nimis antiqua praetereo Ci. dogodke iz davnih časov, quid antiqua perscrutor Sen. ph., vetera tantum et antiqua mirari T.; star in častitljiv, star in svet: terra, Troia, orae Curetum V., pro deo vates antiquus (anticus) colitur L., anticum consortium Gell.

    3. star = stare korenine, starega kova, poštenja, pošten, pravičen: antiquae artes tuae Pl., cives antiqua virtute et fide Ter., antiqui moris T., antiquis esse moribus Pl., vestigia antiqui officii Ci., homines antiqui, qui ex sua natura ceteros fingunt Ci., clientelam auferre a certissimis antiquissimisque patronis Ci., antiqui impetus (vzkipi) T., simplicius atque antiquius permutatione mercium uti T. po starejši navadi. Subst. antīquum -ī, n stara navada, stara miselnost: ex antiquo fricari Pl. po starem, po stari navadi, antiquum obtinere Kom.
  • anziano

    A) agg.

    1. star, prileten:
    è troppo anziano per queste cose prestar je za kaj takega

    2. najstarejši (v neki službi, funkciji)

    B) m (f -na) žarg.

    1. starostnik, starostnica

    2. žarg. stara bajta
  • archaeus 3 (gr. ἀρχαῖος) star: Porph.
  • archaïque [arkaik] adjectif arhaičen; star(inski), zastarel; prastar, pradaven
  • arqueológico arheološki; star, zastarel
  • arretrato

    A) agg. zaostal; nerazvit; star:
    aree arretrate zaostala, nerazvita področja
    numero arretrato stara številka (periodične publikacije)

    B) m (zlasti v pl.) zaostanek; zaostali račun, dolg:
    percepire gli arretrati prejeti zaostanek
    ho un arretrato con te pren. midva imava še neporavnane račune
    avere un arretrato con la giustizia pren. biti sprt s pravico, imeti neporavnane račune s sodiščem
  • as2 (uspešen letalec) ace; šport star player, star
  • assectātor (adsectātor) -ōris, m (as-, adsectārī)

    1. zvesti spremljevalec, slednik, pristaš, privrženec: Q. Ci., Q., Plin. iun., cum ducibus ipsis, non cum comitatu adsectatoribusque confligant Ci., quidam vetus assectator ex numero amicorum Ci.

    2. occ.
    a) pristaš kakega nauka ali učitelja, učenec: sapientiae Plin. modrijan, eloquentiae Plin. retor, Democriti Plin., Protagorae Gell.
    b) vztrajni zasledovalec kake ženske = α) snubač: Plin. β) ženskar, zapeljivec, o starcu = star pohotnež, babjak: Q.
    c) zasledovalec česa, stremljivec po čem: patrimoniorum pereuntium Sen. ph., bonarum cenarum Sen. ph. „prežalec“, cancer dapis ass. Plin. ki hodi za svojim živežem.
  • atrasado zaostal; star, zastarel

    de moda atrasada staromoden
    pagos atrasados plačila v zaostanku
    andar atrasado zaostajati (ura)
    estar atrasado con los pagos biti v zaostanku s plačili
  • bàjat -a -o, bàjatan -tna -o (t. bajat, ar.)
    1. star, postan, plehek, plevek: zašto da jedemo bajat hljeb, hleb; -o jelo, meso
    2. starikav, uvel: kapetanica s -im licem
  • barcasse [barkas] féminin barkasa, (motorni) velik čoln vojne mornarice; familier star čoln
  • barnacle [bá:nəkl] samostalnik
    zoologija lopar; arktična gos; klešče (kot mučilno orodje)
    sleng, množina ščipalnik, nanosnik
    figurativno človek, ki noče oditi
    pogovorno star izkušen mornar
  • bătrân -ă (-i, -e)

    I. adj. star, ostarel

    II. m/f starec (-rka); starostnik (-nica)
  • battered [bǽtəd] pridevnik
    obrabljen, ponošen, oguljen; zgneten; star, izmučen
  • bezant [bézənt] samostalnik
    bizantinec, star zlat ali srebrn kovanec
  • bimē(n)stris -e, abl. -ī, (pesn.) tudi -e (bi in mēnsis) dvomesečen, dva meseca star ali trajajoč: porcus H., porca O., consulatus Plancus in Ci. ep., Suet., stipendium L., triticum Plin., stella Plin. ki je dva meseca na istem mestu, spatium Aus.
  • bīmus 3 (iz *bihimus: bis in hiems) „dvozimen“ = dveleten, dve leti star: taurus, vacca Varr., bos, capra, equus Plin., sus Petr., minus bimus hic Tiberius Caesar Vell., vix annui et bimi (principes) Lamp. ki vladajo eno ali dve leti, legio Plancus in Ci. ep. komaj dve leti stara = šele pred dvema letoma ustanovljena; nix O., merum H., semen, lateres Plin.; honor O. dvojno konzulstvo, sententia Plancus in Ci. ep. nasvet, naj se podaljša namestništvo na dve leti, pensio Mart. dve leti zastala najemnina, dies Icti. dveletni rok.