Franja

Zadetki iskanja

  • disidente drugače misleč, razkolen, odpaden

    disidente m disident, odpadnik
  • dissideō -ēre -sēdī (—) (dis in sedēre) „narazen sedeti“, od tod

    1. ločen, oddaljen biti: Cl., omnem … sceptris (dat.) terram quae libera nostris dissidet externam reor V., quantum Hypanis Veneto dissidet Eridano Pr., ab omni dissidet turba procul Sen. tr., qui partitis dissederat ante maniplis Sil.; occ. raz(po)tegnjen biti: si toga dissidet impar H. če je toga poševno potegnjena, inaequalia dissident supercilia, supercilia dissidentia Q. narazen stoječe (naspr. constricta).

    2. pren.
    a) (o bitjih) ne skladati se, ne strinjati se, drugače misliti, drugačnega mnenja biti: de re una dissident, de ceteris congruunt Ci., cum Cleanthe dissidet Chrysippus Ci., me non cum homine solere, sed cum causa dissidere Ci., homines nobiles ita dissident a nobis animo et voluntate Ci., dissidere re, non verbis Ci.; pesn. z dat.: dissidens plebi Virtus H.; occ. (v sovražnem pomenu) spreti se, v sporu (neslogi) biti, nesložen biti, navzkriž si biti: cum is tribunus plebis capitali odio a Q. Pompeio … dissideret Ci., cum Octavio conlega Cinna dissedit Ci., non consiliis solum et studiis, sed armis etiam et castris dissidebamus Ci., dissidebat ab eo Eumenes N., dissidet hostis in Arminium et Segestem T. je razcepljen v Arminijevo in Segestovo stranko; pesn.: Medus infestus sibi luctuosis dissidet armis H. je razcepljen v stranke; abs.: Ph., quod … dissideat interim miles T. je uporen, mox dissedit (sc. a Iulia) Suet.; brezos.: propter quos (histriones) dissidebatur Suet.
    b) (o stvareh, poseb. o abstr.) ne ujemati se, razlikovati se, upirati se, nasprotovati (si), navzkriž si biti: scriptum a sententia dissidet Ci., cum corporis partes inter se dissident Ci., iracundia dissidens a ratione Ci., temeritas a sapientia dissidet plurimum Ci., opiniones inter se dissidentes Ci., cupiditates inter se dissident Ci., sensus (mnenja) dissidentes N., voluntas scriptoris cum scriptore dissidet Corn., dissidet (je polno protislovij) et variat sententia O., fama a fide dissidet O., feritas dissidet a studiis tuis O., ambitio dissidens Ph. uporna, non dissidet a voce gestus Q.
  • dissidieren misliti drugače, biti drugačnih nazorov; izstopiti iz cerkve ali verske skupnosti
  • distraibile agg. ki se lahko drugače uporabi:
    forze non distraibili dall'opera in corso delovna sila, ki je ni moč odtegniti z dela, ki je v teku
  • girare

    A) v. tr. (pres. giro)

    1. vrteti; obrniti, obračati:
    girare la chiave nella toppa obrniti ključ v ključavnici
    girare gli occhi, lo sguardo obrniti pogled, pogledati okrog
    girare una pagina obrniti stran

    2. mešati (juho)

    3. obkrožiti, obpluti, obiti:
    girare l'isola obpluti otok
    girare lo scoglio pren. zaobiti nevarnost
    girare il paese iti po vasi, prehoditi vso vas
    girare il mondo prepotovati svet

    4. postaviti, prenesti, poslati (tudi pren.):
    ti giro la domanda zastavljam ti vprašanje
    girare una telefonata a qcn. vezati telefonski pogovor
    girare il pallone in porta šport streljati na vrata (nogomet)
    girare un conto ekon. prenesti račun
    girare una cambiale indosirati menico

    5. film snemati, posneti:
    girare una scena in esterni snemati eksterier
    si gira! pozor, snemamo!

    6. pren. obrniti, zaobrniti, speljati, drugače prikazati, dati drugačno obliko:
    gira e rigira pren. če stvar še tako obračamo
    girare il discorso pren. zaobrniti pogovor na drugo temo

    B) v. intr.

    1. obračati se, vrteti se, krožiti:
    la terra gira attorno al sole zemlja se vrti okrog sonca
    la testa mi gira pren. v glavi se mi vrti
    girare al largo pluti na odprtem; pren. biti previden
    girare l'anima, le scatole pog. gnjaviti, iti na živce

    2. hoditi; krožiti:
    è da questa mattina che giro že od jutra hodim
    il sangue gira nelle vene e nelle arterie kri kroži po venah in arterijah
    il denaro gira pren. denar se obrača
    le notizie girano novice krožijo

    3. zaviti, zavijati:
    il viottolo gira a sinistra stezica zavije na levo

    4. iti, teči okoli, obkrožati:
    la balaustrata gira attorno alla sala stebriščna ograja obkroža dvorano

    5. pren. vrtinčiti se, vrteti se, rojiti:
    mille idee mi girano per la testa tisoč idej mi roji po glavi
    secondo come gira pren. kakršne je pač volje
    cosa ti gira? kaj ti je?, kaj ti roji po glavi?, kaj ti ne pade na pamet?

    6. toskansko kisati se, kvariti se, cikati:
    il vino comincia a girare vino je začelo cikati

    C) ➞ girarsi v. rifl. (pres. mi giro) obrniti, obračati se:
    mi girai d'improvviso e lo vidi nenadoma sem se obrnil in ga zagledal
  • mjȅstav -a -o (ijek.), mȅstav -a -o (ek.)
    1. različen, tu tako, tam drugače: ova je godina -a, nije svugdje jednako rodila
    2. pegast
  • obvenir* [ɔbvənir] verbe intransitif pripasti po nasledstvu ali drugače
  • odvòjiti òdvojīm
    I.
    1. ločiti: odvojiti dijete od roditelja
    2. spraviti na stran: to sam odvojio za tebe
    3. drugače izraziti: odvojiti svoje mišljenje
    II. odvojiti se ločiti se
  • prekùndačiti -īm
    I. narediti novo kopito za puško, dati novo kopito puški: prekundačiti pušku
    II. prekundačiti se obleči se drugače kot navadno
  • re-sipīo -ere (re in sapere)

    1. dišati po čem, imeti okus česa, po čem, imeti priokus po čem, vleči (cikati) na kaj; z acc.: quod (sc. mustum) resipit ferrum Varr., vinum resipit picem Plin. ima vonj (okus) po smoli, cika na smolo; metaf.: non dubium est, quin istae fabulae resipiant stilum Plautinum Gell., Epicurus … minime resipiens patriam Ci. ki prav nič ne diši po svojem rodnem mestu = ki mu manjka atiške dovtipnosti, ki je brez „atiške soli“.

    2. dišati drugače kot prej = bolje dišati: ut insulsa resiperent Aus.
  • respell* [ri:spél] prehodni glagol
    zopet črkovati; drugače izgovoriti; fonetično opisati, navesti izgovor
  • reword [ri:wə́:d] prehodni glagol
    nanovo izraziti z istimi (ali drugimi) besedami, prestilizirati, drugače stilizirati, predrugačiti, dati (besedam) novo obliko; dobesedno ponoviti
  • similis -e, adv. similiter (iz *semilis, indoev. kor. *sem- = gr. ἕν; prim. skr. samá-ḥ raven, enak, isti, samám skupaj, samā enako, gr. εἷς, μία, ἕν [iz *σέμς, *σμία, *σέμ], ὁμαλός raven, gladek, enak, ὁμοῖος podoben, enak, ὁμοῦ skupaj, ὁμόϑεν iz istega kraja, istega rodu, ὁμόσε na isto mesto, v isti kraj, οὐδ-αμός nihče, ἅμα [iz *σάμα] skupaj, lat. semel, simul [stlat. semol, semul] = umbr. sumel, lat. semper, singuli, mille, sl. sam, sl. so-, se- [v zloženkah], got. sama = stvnem. samo isti, got. samath = stvnem. samet = nem. samt) podoben, sličen, enak
    a) abs.: Pl., Ter., Sen. ph. idr., animus Ci., par est avaritia, similis improbitas Ci., culpa C., simuli ratione C., omnia L., fortuna V., laudantur simili prole puerperae H., simillima proles V. (o dvojčkih, ki sta si zelo podobna), pares magis quam similes Q., similis Aristoteles Iuv. Aristotelova „slika in prilika“ = izrezan Aristotel, na moč podoben Aristotelu, cel Aristotel, isti Aristotel, quae similiter desinunt aut quae cadunt similiter Ci., quorum non similius fides est laudata Ph., simillime animus intentione sua depellit pressum Ci.
    b) večinoma (kadar se nanaša na osebe, pri Ci. skoraj vedno) z gen.: Pl., Ter., Naev. ap. Non., Lucr., Val. Max. idr., patris, hominis, sui Ci., nostri L., plures Romuli quam Numae similes reges L., ut sis tu similis Caeli Birrique latronum, non ego sim Capri neque Sulci; cur metuas me? H., tantum sui similis gens T., similiores Atticorum Ci., corpore simillimus sui N., nam tener et lactens puerique simillimus aevo vere novo est O.; o neživih subj.: simillima enim et maxime gemina societas hereditatis est Ci., similes meorum versus H.; poseb. vērī similis -e ali (kot ixpt.) vērīsimilis -e podoben resnici, verjeten, kazen: narrationem quod iubent verisimilem esse Ci., cuius rei veri similis causa afferebatur, quod … Hirt., quod est magis veri simile C., non est veri simile, ut … occīderit Ci., non veri simile est, quam sit in utroque genere et creber et distinctus Cato Ci. človek si ne more predstavljati, veri similius L., Plin., veri simillimum (verisimillimum) Ci., multa veri simillima proponere Auct. b. Hisp.; veri similiter Ap. in v komp. veri similius Ap., Tert.; tudi: simile veri Ci., similia veri L., mihi minus simile veri visum est (z ACI) L.
    c) redkeje z dat. in večinoma metaf.; o živih bitjih: Afr. ap. Suet., Plin., Suet., Lact. idr., sit suo similis patri Cat., par similisque ceteris S., si similes Icilio tribunos haberet L., vitas inuleo me similis, Chloe H., puroque simillimus amni H., hominem homini similiorem numquam vidi Pl., os umerosque (gr. acc.) deo similis V., simillimus deo Ci.; pogosto z dat. pt. pr.: fluctuanti similis L., similis pendenti magis quam volanti Cu., multum metuenti H., cognoscendi flenti, roganti O., estque cum dicit similis legenti Q.; o neživih subj.: Lucr. idr., quid simile habet epistula aut iudicio aut contioni? Ci. ep., quid illi simile bello fuit? C., ea quamquam similia veris (= veri) erant L., similius vero facit L., media simillima veris sunt L., omnia castris quam urbi similiora L., argumentum vero simile fingunt Q.; poz. nam. komp.: oratio fuit precibus quam iurgio similis L. (v novejših izdajah stoji komp.: precibus quam iurgio similior); adv.: similiter his et scorpiones terrestres vermiculos ovorum specie pariunt similiterque pereunt Plin.
    d) sklad z gen. in hkrati dat.: lac lacti magis simile quam ille mei Pl., plectri similem linguam nostri solent dicere, chordarum dentes, mares cornibus Ci., tum similes matrum materno semine fiunt ut patribus patrio Lucr.
    e) včasih ni mogoče ugotoviti, za kateri sklon gre (gen. ali dat.): similis aquae Pl., similis fugae C.
    f) s praep.: sit similis cultus cum aequalibus Sen. ph., homines inter se cum formā tum moribus similes Ci., nihil est uni tam simile, tam par, quam omnes inter nosmet ipsos Ci., in deae Iunonis speciem similis Ap. glede na … (prim.: formā haut dissimili in dominum T.)
    g) z atque (ac), ac si, ut(i) si, tamquam si: simili ratione atque ipse fecerit C., aliquid ab isto simile atque a ceteris esse factum Ci., similem habeat vultum ac si ampullam perdidisset Ci., similesque sunt, uti si qui gubernatorem in navigando nihil agere dicant Ci., similes sunt, tamquam si Poeni in senatu nostro loquerentur sine interprete Ci.; poseb. similiter atque (ac), similiter ac si, similiter ut si = prav tako, enako, ne (nič) drugače: illum similiter atque ipse eram commotum esse vidi Ci., laudantur similiter atque homines Q., similiter facis ac si me roges Ci., similiter facere ut si nautae certarent Ci., simillime atque ut illa lege excipitur Ci. Subst. simile -is, n prilika, podoba, primerjava, prispodoba, metafora, podoben primer, podoben zgled: utentur simili Ci., hoc simile ponitur Ci., ut in eodem simili verser Ci., ecce aliud simile dissimile Ci., memoriam ab aliquo simili transferunt Q.; pl. similia, et similia ali similiaque = in podobno: latitatio, metus, similia Q., ignavi et erepti et similia Q., de philosophia, de re publica similibusque Q. Star. soobl. simil: pol haut parasitorum aliorum [hic] simil est … Naev. fr., homo formicae pol per simil est rusticus Tit. fr., tu pueri pausilli simil es, quia enim ad os fers quicquid nanctu's Nov. fr.
  • sonstwie, sonst wie kako drugače; kdovekako; figurativ prav posebno
  • spoilsman množina spoilsmen [spɔ́ilzmən] samostalnik
    ameriško, politika oseba, ki glasuje ali pomaga stranki ter po njeni zmagi dobi državno službo ali se drugače osebno okoristi
  • übrigens sicer, drugače pa, razen/mimo tega
  • umlernen začeti drugače misliti/ravnati; izučiti se drugega poklica, preučiti se
  • umräumen preurediti, drugače razporediti
  • umstimmen einen Menschen: pregovoriti; Medizin eine vegetative Reaktion: preusmeriti; etwas doseči spremembo; Musik drugače uglasiti
  • umstufen drugače uvrstiti