Franja

Zadetki iskanja

  • kränken jemanden žaliti, razžaliti, prizadeti; sich kränken žalostiti se
  • lacerō -āre -āvī -ātum (lacer)

    1. (raz)trgati, (raz)mrcvariti, (raz)mesariti, (raz)cefrati, (raz)drapati: vestem, genas, ora O., viscera laceranda dare O., l. alicuius corpus, aliquem omni cruciatu Ci., quae (sc. vestis zastrupljeno oblačilo) lateri inhaerens morsu lacerat viscera Ci. poet. (po Sofoklu), evisceratum corpus laceratum patris Ci. poet. (po Sofoklu), corpus uti volucres lacerent in morte feraeque Lucr., scissa veste tergum laceratum virgis ostendit L., l. aliquem verberibus, l. nasum auresque L., toto corpore laceratus L., lacerari morsibus canum Ph., lacerare suos artus morsu Q., aliquem dentibus suis Sen. ph., oculos unguibus Sen. tr., natantium manus stipitibus saxisque lacerabant Cu., lacerare ferro et frangere enitar … cornua monstri H. okrniti; occ.
    a) (raz)kosati, (raz)rezati, (raz)sekati: obsonium, anserem Petr.
    b) razbi(ja)ti, razde(ja)ti, (po)rušiti, uničiti (uničevati), raztrupati: omnes pontes L., Neptunus lacerat navem O., naves laceratae naufragio L., navigia lacerata pleraque Cu., l. hostium rates Fl., lectica confossa et lacerata Suet.
    c) mršiti, zmršiti, razmršiti, (s)kuštrati: capillos, comas O., crines Cu.; z gr. acc.: lacerata comas O., foedata genas lacerataque crinīs Sil.

    2. metaf.
    a) z besedami koga (raz)mrcvariti, zdela(va)ti, prizade(ja)ti, prizade(va)ti, (u)žaliti, (raz)trgati, precejati, grdeč poniž(ev)ati, podceniti (podcenjevati), podcenjevalno se izraziti (izražati) o kom ali čem, ob(i)rati, (o)grditi, (o)psovati, (o)sramotiti, (o)zmerjati, (o)karati, (po)grajati, (o)blatiti: cum verborum contumeliis optimum virum incesto ore lacerasset Ci., haec te … lacerat, haec cruentat oratio Ci., obtrectatio invidiaque, quae solet lacerare plerosque Ci., l. aliquem maledictis S., l. aliquem probris L., l. aliquem litteris, l. aliquem acerbissimā satirā Suet., invide, quid laceras Nasonis carmina rapti? O., crebro vulgi rumore lacerabatur (sc. Nero) T., Pitholai carminibus maledicentissimis laceratam existimationem suam (sc. Caesar) civili animo tulit Suet.
    b) (kak govor, pesem idr.) (raz)kosati, (s)kaziti, spakedra(va)ti: haec ipsa fiducia et lacerat et deformat orationem Q., nihil est tot ac tam variis affectibus concisum atque laceratum quam mala mens Q., Menecratis canticum l. Petr.
    c) (duševno) (raz)trgati (npr. srce), mučiti, trapiti, (o žalosti) potreti (potirati) ali pobiti (pobijati), (raz-, u-, o)žalostiti: aegritudo … lacerat, exest animum planeque conficit Ci., mens me maeror cotidianus lacerat atque conficit Ci. ep., angi ac lacerari cupidine S., quid laceras pectora nostra morā? O.
    d) pokonč(ev)ati, ugonobiti (ugonabljati), uničiti (uničevati), ukonč(ev)ati: cum Hannibal terram Italiam laceraret atque vexaret Ca. ap. Serv., quam (uxorem meam) vexavistis, raptavistis, omni crudelitate lacerastis Ci., vos fenore, hi male suadendo … lacerant homines Pl., ne te cuiusquam misereat, quin spolies, mutiles, laceres, quemquem nacta sis Ter., quo … bonorum emptores (conveniunt) … ad reliquias vitae lacerandas atque distrahendas Ci., l. patriam omni scelere Ci., rem publicam Ci., rem publicam largitionibus S. ali continuatis honoribus Vell., aliquem fame O., famam alicuius L., famam victoriae nuper partae T., urbes Lucan.
    e) (imetje) razkosa(va)ti = zapraviti (zapravljati), (po)tratiti, razsipa(va)ti: rem suam Pl., pecuniam Ci., manu, ventre, pene bona patria S.
    f) (čas) (po)tratiti, zapraviti (zapravljati), izgubiti (izgubljati): diem Pl. Adj. pt. pr. lacerāns -antis rezen, oster: est lacerantior … maritimus aër Cael.
  • laedō -ere, laesī, laesum

    1. butniti (butati), suniti (suvati), treščiti (treskati), biti (bijem); prvotni pomen se kaže bolj v sestavljenkah, redko pri nesestavljenem glag.: aequora laedebant (po drugih: fligebant) navīs ad saxa Lucr.; pren.: haec me non laedunt Cu. to ne bije name, to me ne zadeva.

    2. (po)habiti (pohabljati), raniti (ranj(ev)ati), oškoditi (oškodovati), poškodovati, (po)kvariti, (o)kvariti: lembus ille mihi laedit latus Pl., lora laedunt brachia Pl., laedere rubigine ferrum V. (o)škrbiti, (o)škrbati, neu ferro laede retunso semina V., nec teneras cursu laesisset aristas V., l. robur cuspide V., ah, ne te frigora laedant V. o da bi mraz ne škodoval tvojemu zdravju!, zonā l. collum H. zadaviti (obesiti) se, signum lagoenae H. (o človeku, ki skrivaj pije iz nje), hominem vulnere l. O. raniti, Venus a cuspide laesa, vipera laesa pede, medullas telo laedere O., corpore non laeso O. nepoškodovan, laedentia pectus vincula O. žuleče, ut teneros laedunt iuga prima iuvencos O., herbas morsu l. O. (o)glodati, frondes laedit hiems O., grandine laesa Ceres O., laeditur ferrum O. se skrha, laedi O. (o telesnih udih) obole(va)ti, l. aliquem dente Ph., laesus nube dies Lucan. zamračen, pomračen, smaragdi sole laeduntur Plin., thymum laeditur imbribus Plin., si ignis alienum segetem vel vineam laeserit Dig.; pesn. pren.: l. oscula H. onečastiti, (o)skruniti, quae laedunt oculum H. ali oculos hoc meos laedit Sen. ph. boli, žali, si te pulvis strepitusque rotarum, si laedit caupona H. če ti mrzi, če ti je zoprn, če ne maraš, cantantes licet usque — minus via laedit — eamus V. pot je manj nadležna, je manj dolgočasna, qui tectos laesit amores, laedit amore pari O. škoduje, laesus ignis O. moten.

    3. metaf. (raz)žaliti, (u)žaliti, kvariti, prizadeti (prizadevati), škoditi komu, oškodovati koga, včasih tudi = odkupiti (odkupovati) se komu, povzročati komu težave, nadlegovati koga: facto nunc laedat licet Pl., minime multos l., si perget l. Ter., quia laesit prior Ter., nulli os l. Ter. nikogar ne žaliti v obraz, l. Pisonem, neminem iniuste, Caecinam periurio suo Ci., testimonio aliquem l. Ci. pričati proti komu, non minus nos stultitia illius sublevat quam laedit inprobitas Ci., diutius suspicionibus obscuris laedi famam suam noluit Ci., nullā laesus iniuriā Ci., laesa dignitas Ci., laedere aliquem in eo Ci. (v tem =) s tem, l. fidem Ci., C., H. zvestobo prelomiti, besedo prelomiti, ne držati besede, si quem timor armorum Caesaris laederet C. če bi koga vznemirjal, nullas inimicitias gessit, quod neque laedebat quemquem neque … N., laesa pietas N., Marius … singulos modo, modo universos laedere S., l. foedus V. (pre)kršiti, tristi l. versu aliquem H., tunc tua me infortunia laedent H. me bo tvoje trpljenje bolelo (ganilo), l. numen deorum H. varati voljo bogov, rogati se volji bogov, laesum numen O. razžaljeno božanstvo, laesum pectus O., laesus pudor O. razžaljena sramežljivost (ali oskrunjena nedolžnost), laesa maiestas Sen. rh. veleizdaja, laedere famam suam Plin. iun., pudicitiae eius famam nihil quidem praeter Nicomedis contubernium laesit, gravi tamen et perenni opprobio Suet., res laesae Sil. nadležnosti, zoprnosti.
  • laniō1 -āre -āvī -ātum (lanius)

    1. (raz)mrcvariti, (raz)trgati, (raz)kosa(va)ti, (raz)mesariti, (raz)drapati, (raz)cefrati, (raz)praskati: aliquem Ci. ep., Suet., obvios aliquot (o volkovih) L., aliquem dentibus L., artūs dentibus laniabant V., laniaverat unguibus ora O., et laniet digitis illius ora suis O., viscera O., digitos Suet., manum Gell., (sc. Galbae) crura bracchiaque ceteri foede laniavere T. so razkosali, so raztrgali na kose, laniatum corpore toto Deiphobum videt V., laniatus morsibus canum obiit Val. Max., laniata corpora epulando consumere Val. Max., ferramenta et alia, quae laniendae carnis causā parata sunt Icti., foede laniari Aur.; prolept.: laniata pectora plangens O. bijoč po razmesarjenih prsih; z gr. acc.: filia … roseas laniata genas V., laniata sinūs O., laniare tunicam O., vestem O., T., crinem manibus O. (iz)puliti, filia … manu flavos Lavinia crinīs (gr. acc.) … laniata V., laniati capilli Sen. rh., classis laniata O. ali laniata navigia S. fr. razbito, razbita, obsistitur illis (sc. ventis), … quin lanient mundum O. da ne uničijo.

    2. metaf. (raz)trgati = (po)grajati, (raz)žaliti, (duševno) raniti, prizade(va)ti: tua sacrilegae laniarunt carmina linguae O., proice, quaecumque cor tuum laniant Sen. ph.
  • lästern obrekovati, žaliti; sramotiti; slabo govoriti o; Gott: bogokletno govoriti
  • lastimar pomilovati; raniti, poškodovati; škoditi; žaliti

    lastimarse tarnati, tožiti
    lastimarse de imeti usmiljenje z
    lastimarse el pie nogo si poškodovati
  • lezá -éz vt.

    1. poškodovati, raniti

    2. prizadeti

    3. (raz)žaliti
  • libel [leibəl]

    1. samostalnik
    klevetniški spis, paskvil, kleveta, objava takega spisa ali slike, sramotenje
    pravno obtožnica

    2. prehodni glagol
    javno klevetati, objaviti klevetniški spis, obrekovati, žaliti, sramotiti
    pravno vložiti tožbo zoper koga

    it is a libel on niti malo ni podobno (komu, čemu)
  • male-dīcō -ere -dīxī -dictum (ixpt. male in dīcere) hudo, grdo govoriti o kom, opravljati, sramotiti, zasramovati, (raz)žaliti, (o)klevetati, (o)psovati, (o)zmerjati, (o)grditi koga, preklinjati (naspr. bene dicere); abs.: Fl., Ter., quis illo, qui maledicis, impurior? Ci., cupidus maledicendi Q. željan klevetanja; z dat.: Ter., Suet., cum Epicurus Aristotelem vexarit contumeliosissime, Phaedoni Socratico turpissime maledixerit (po drugih: male dixerit) Ci., m. Christo Plin. iun.; z acc.: Petr., Tert.; pass. impers.: indignis si maledicitur, maledictum id esse duco Pl., qui nobis maledictum velit Ter.; ločeno: ante hos sex menses male, ait, dixisti mihi Ph. Od tod adj.

    1. pt. pr. maledīcēns -entis sramoteč, preklinjajoč, psujoč, zmerjajoč, prostaški, žaljiv, klevetajoč, obrekujoč, opravljajoč, opravljiv, sramotilen, zlogolk, zlogolčen: ut nunc sunt maledicentes homines Pl., at ego maledicentiorem quam te novi neminem Pl., maledicentissima civitas Ci., maledicentissimus liber Gell., maledicentissima carmina Suet.

    2. pt. pf. maledictus 3 preklet: Vulg., Tert.
  • manquer [mɑ̃ke] verbe intransitif manjkati, primanjkovati; biti odsoten; odpovedati (npr. orožje); spodleteti, ne se posrečiti, zgrešiti (strel); umreti; pregrešiti se (à quelque chose proti čemu); odtegniti se (à quelque chose čemu); na cedilu pustiti (à quelqu'un koga); ne spoštovati, žaliti (à quelqu'un koga); zamuditi, opustiti, pozabiti (à quelque chose kaj); ne imeti (de quelque chose česa); verbe transitif zgrešiti (cilj); zamuditi; pokvariti; »špricati« (šolo)

    il manque deux élèves dva učenca manjkata, sta odsotna
    commencer à manquer začeti primanjkovati, pohajati (o blagu)
    ne se laisser manquer de rien ničemur se ne odreči
    venir à manquer poiti (blago)
    manquer d'argent, de pain, de cœur ne imeti denarja, kruha, biti brez srca
    manquer de caractère biti neznačajen
    la manquer belle zamuditi ugodno priliko
    manquer le coche (familier) zamuditi šanso
    manquer le train, une occasion zamuditi vlak, priložnost
    manquer son coup, sa vocation zgrešiti cilj, (svoj) poklic
    manquer l'école, les cours »špricati« šolo, predavanja
    manquer à son devoir, à ses engagements, à sa parole ne izpolniti svoje dolžnosti, svojih obveznosti, snesti (svojo) besedo
    manquer à sa foi prelomiti zvestobo, izneveriti se
    se manquer à soi-même škodovati svojemu ugledu, osramotiti se
    le pied lui a manqué spodrsnilo mu je
    ne pas manquer de trouver čisto zanesljivo najti
    elle a manqué mourir skoraj je umrla
    j'ai manqué (de) tomber malo je manjkalo, da nisem padel
    le cœur me manque nimam poguma; omedlim
    je manque de tout vsega mi manjka
    je ne manquerai pas (de l'avertir) ne bom zamudil, pozabil (obvestiti ga)
    je n'y manquerai pas storil bom to
    l'affaire a manqué z zadevo, s stvarjo ni bilo nič
    il ne manque plus que cela! samo še tega se manjka!
    il s'en manque de beacoup še veliko manjka (pri tem)
    vous n'avez rien manqué! ničesar niste zamudili, izgubili!
  • migrō -āre -āvī -ātum (iz *migu̯-ros menjavajoč kraj = potujoč, indoev. kor. *mei̯- iti, potovati; prim. tudi gr. ἀμείβω menjujem)

    I. intr. seliti se, izseliti (izseljevati) se, preseliti (preseljevati) se: V., H., Sen. ph., Amm., Suet., non solum inquilini, sed etiam mures migrarunt Ci., res ipsa cogit vastam incendiis ruinisque relinquere urbem et ad integra omnia Veios migrare nec hic aedificando inopem plebem vexare L., itaque ad generum Agathini migrare maluit Ci., in caelum Pl., finibus Plin., e fano foras Pl., ex urbe rus Ter.; pass.: Romam inde migratum est a propinquis raptarum L., ut aut sensus omnino omnes mors auferat aut in alium quendam locum ex his locis morte migretur Ci.; metaf.: Col., Plin., de vitā Ci., Vell. ali ex hac vitā Ci. ali ex hominum vitā Ci. preseliti se v večnost, ločiti se (iti) s tega sveta, umreti, verum equitis quoque iam migravit ab aure voluptas omnis ad incertos oculos et gaudia vana H. se je preselila, je prešla, mens officio migrat Pl. zahaja v dolžnosti, migrasset sane ex hominibus inertia Val. Max. bi bila minila človeka, amicitia, cuius in locum migraverant adsentationes, blanditiae et peior odio amoris simulatio Plin. iun. so stopila; podobno: m. ad alias nuptias, ad aliud matrimonium Icti. prehajati k drugemu zakonu, začeti z drugim zakonom, omnia migrant Lucr. vse se spreminja, nam quocumque modo perturbes caerula quae sint, numquam in marmoreum possunt migrare colorem Lucr. spremeniti se v marmornobelo, marmornobelo postati, cornua in mucronem migrantia Plin. ki (na koncu) prehajajo v ost. —

    II. trans.

    1. odpraviti (odpravljati), spraviti (spravljati) stran (proč), prestaviti (prestavljati), odstraniti (odstranjevati): relicta, quae migratu difficilia essent L., nidum Gell., num migrantur Rhoeteia regna in Libyam superis? Sil., divitias ab occidente in orientem Aug.; pren.: in se tantam gloriam migrare Hyg. nakloniti (naklanjati) si.

    2. metaf. prestopiti (prestopati), (pre)kršiti, žaliti (naspr. servare): ius civile Ci., facere promissum quaeque pertinent ad veritatem et ad fidem ea migrare interdum et non servare fit iustum Ci.

    Opomba: Star. cj. pf. migrassit: Ci.
  • milováti -ujem
    1. sažaljevati, žaliti: vsi ga milujejo zaradi nesreče
    2. milovati: milovati otroka po glavi
  • mordeō -ēre, momordī, morsum (nam. *(s)mordéi̯ō; prim. skr. mardayati mleti, drobiti, gr. ἀμέρδω oropati, odvzeti, σμερδ-νός, σμερδ-αλέος strašen, stvnem. smerzan = nem. schmerzen boleti, ang. smart bister, premeten, pameten, pren. zajedljiv, piker, jedek, pekoč)

    1. gristi, ugrizniti (ugrizovati), grizljati, žvekaje gristi, žvekati, žvečiti, jesti, (o)glodati: Enn. ap. Gell., Mart., canis timidus vehementius latrat quam mordet Cu., canes mordent Ci., pabula dente momordi O., vitem V., tunicatum cum sale caepe Pers.; preg. o umirajočih (= gr. ὀδὰξ λαζοίατο γαῖαν Hom.) humum ore momordit V. zagrizel je v zemljo = umrl je, šel je pod rušo; subst. pt. pf. morsī -ōrum, m ugriznjenci: morsi a rabioso cane Plin.; morsa -ōrum, n grižljaji = koščki: lanea Cat.; occ.
    a) zajesti (zajedati) se, zaseka(va)ti se, zadreti (zadirati) se v kaj, prije(ma)ti, (z)grabiti: mordet fibula vestem O., laterum, iuncturas V., vomer mordet terram Plin., locus (sc. corporis), qui mucronem (sc. teli) momordit Cels. kamor se je zasekala ost, kamor se je zadrla ost, id, quod a lino mordetur Cels. kar (kjer) predre nit.
    b) trdno se držati česa: fraxinus arentem mordebat humum Stat.
    c) (o rekah) oplakujoč objedati kaj, oplakujoč se zajedati v kaj, pljuskati ob kaj: rura, quae Liris quietā mordet aquā H.
    d) (o)žgati, ož(i)gati (o)smoditi, skeleti, ščemeti, zaje(ma)ti, prevze(ma)ti, napasti (napadati), poškodovati: urtica foliis non mordentibus Plin., radix gustu acri mordet Plin., m. oculos Plin., mordeat … fortior aura nemus Mart., aceto morderi Plin. čimžati (namakati) se, quia oleam momorderit aestus H., frigora parum cautos mordent H.

    2. metaf.
    a) ugrizniti (gristi) = ujesti (ujedati), zbosti (zbadati), ob(i)rati, opravljati, ogovarjati, obrekovati, udrihniti (udrihati) po kom, zabavljati čez koga ali kaj, po kom ali čem, prizade(va)ti, (u)žaliti, (u)žalostiti, (o)zmerjati; kako se je razvila metafora, kaže stavek: livor iniquo nullum de nostris dente momordit opus O. se ni lotila; od tod m. clanculum Ter., mordebere dictis O., mordear opprobriis H., iocus mordens Iuv. zajedljiva, valde me momorderunt epistulae tuae Ci. ep., conscientia mordet Aug. in pass. conscientiā mordeor Ci. vest me grize, peče, paupertas mordet Ci. ali mordet cura medullas O. grize, gloda, pekli, grudi, dolore mordeor O. boli me, scribis morderi te interdum, quod … Ci. ep. da te boli.
    b) (duševno) zagristi se v kaj = držati se česa: hoc tene, hoc morde Sen. ph. tega načela se trdno drži.

    Opomba: Star. pf. act. memordī: Gell.
  • mortificare

    A) v. tr. (pres. mortifico)

    1. ponižati, poniževati, žaliti; trpinčiti:
    mortificare la carne trpinčiti meso, mrtvičiti čutnost

    2. med. mrtviti

    B) ➞ mortificarsi v. rifl. (pres. mi mortifico)

    1. kaznovati se; trpinčiti se

    2. relig. zatajevati, mrtvičiti se
  • objokováti -ujem
    1. oplakivati: objokovati svojo usodo
    2. žaliti, kajati se: to boš še objokoval
  • ob-terō -ere -trīvī -trītum (ob in terere)

    1. (z)meti, (z)mleti, (s)treti, (z)mečkati, pohoditi, (s)teptati, razteptati, potepta(va)ti, (s)phati: Varr., Ph., Lucr., Lucan., Plin., Sen. rh., Suet. idr., auriga obteritur Ci., pedibus obtriti Cu., obtriti sunt plures quam necati L., obtritos intergnoscere Ci., pellem serpentis obtritam cum vino miscent Col.

    2. metaf.
    a) uničiti (uničevati), zatreti (zatirati), poraziti, razbi(ja)ti: Lucan., satis instructus ad obtergendum hostem Cu., alam prope universam obtriverat T.
    b) poniž(ev)ati, v nič da(ja)ti, izničiti (izničevati), podceniti (podcenjevati), (raz)žaliti, (o)sramotiti, spodkopa(va)ti: Lucr., Sen. tr., Philippi res (dejanja) obterere orsus Cu., Hannibalem extollit; populi Romani obterit maiestatem L., o. invidiā laudem virtutis N., obteritur laus imperatoria criminibus invidiae Ci.

    3. (z)drgniti: dentes carbone Ap.

    Opomba: Sinkop. cj. plpf.: obtrisset: L. Nenavadni cj. pf. obterierit: Ap. (po nekaterih izdajah obtriverit.).
  • obžalováti -ujem
    1. sažaljevati, žaliti: vsi so ga obžalovali
    2. kajati se, žaliti zbog čega: to boš še obžaloval
    3. žaliti se: obžalovala je, da je sin ne uboga
  • ofender (raz)žaliti, raniti, škoditi, slabo ravnati z; odvraten biti

    ofender a Dios grešiti
    ofender la vista očem škoditi
    ofenderse užaljen biti, zameriti
  • ofensá -éz vt. žaliti, užaliti, razžaliti; vr. zameriti
  • offend [əfénd]

    1. prehodni glagol
    žaliti, užaliti, jeziti, razjeziti

    2. neprehodni glagol
    zagrešiti, grešiti (against)

    to be offended at (ali with) s.th. biti jezen na kaj, biti užaljen radi česa
    to be offended with (ali by) s.o. biti jezen na koga, biti užaljen radi koga
    it offends the eye v oči bije
    it offends the ear na ušesa bije