Franja

Zadetki iskanja

  • truck-load [trʌ́kloud] samostalnik
    poln kamion, vagon (kot količina)
  • trunkful [trʌ́ŋkful] samostalnik
    poln kovček; kolikor gre v kovček
  • trustful [trʌ́stful] pridevnik (trustfully prislov)
    zaupljiv, zaupen, poln zaupanja
  • trusting [trʌ́stiŋ] pridevnik (trustingly prislov)
    zaupen, poln zaupanja
  • tubercoloso

    A) agg.

    1. bot. poln tuberklov

    2. jetičen

    B) m (f -sa) med. jetičnik
  • tūberōsus 3 (tūber) poln grb(ic), grbičast, grbast, buličast, bulast, poln oteklin(ic), oteklin(ič)ast, poln tvorov, tvorast (starejše poln glut, grbat, glutav), poln vzpetin: campus Varr., tuberosissima frons Petr.
  • tubful [tʌ́bful] samostalnik
    polna kad, poln sod (čeber)
  • tumeō -ēre (indoev. baza *teu̯H- oteči, nabrekniti, nabuhniti; prim. túmraḥ poln (česa), zavaljen, tolst, strčeč, tutumáḥ obilen, tumalaḥ, tumulaḥ hrupen, tumalam hrup (prim. lat. tumultus), tavīti, tā́uti močan je, ima moč, tuvi- zelo, silno, got. þiuda ljudstvo, gr. τύμβος gomila, grob, τύλη, τύλος žulj, grba, žmula, lat. tumor, tumidus, tumultus, tumulus, tōmentum, tōtus, lit. túlas nekateri, taukaī mast, maščoba, tunkù, tùkti mastiti se, debeliti se, let. tulzuns oteklina, tauta ljudstvo, tūks oteklina, tūkt nabrekati, otekati, sl. til, tilnik, stvnem. diota ljudstvo, dioh stegno, bedro)

    1. biti nabrekel, biti nabuhnjen, biti napet, biti napihnjen (napuhnjen), biti otekel (otečen), biti narasel, biti poln, nabrekniti (nabrekati, nabrekovati), nabuhniti (nabuhovati), nape(nja)ti se, napihniti (napihovati) se, napuhniti (napuhati, napuhovati) se, oteči (otekati), narasti (naraščati), (na)polniti se, napolniti (napolnjevati) se: pedes tumentes V., quid hoc in collo tibi tumet? Pl., corpus tumet veneno O., tument tibi inguina H., tument lumina fletu Tib., bile tumet iecur H., tumet Achelous imbre O.; z gr. acc.: anguis colla tumens V.; pren.: vere tument terrae V. kipi(jo), unus ferebat fiscos cum pecunia, alter tumentes multo saccos hordeo Ph. polne, napolnjene, in tenero palmite gemma tumet O., anni (sc. virginis) tumentes Stat. zrela, tument vela sinu Mart.; poseb. o govoru in govorniku biti nabuhel, biti napihnjen, biti nadut, biti bombastičen (pompozen): Q., Mart. idr., Cicero obtrectatoribus tumens videbatur T. (Dial.).

    2. metaf.
    a) biti napihnjen, biti napuhnjen, biti napuhel, biti samovšečen, hvaliti se, bahati se, napihovati se, prevze(ma)ti se, prevzetovati (s čim, zaradi česa): nominibus O., gloriā Plin., laudis amore tumes H., tumens inani superbiā Ph., Nero longā serie Caesarum tumens T., alto stemmate Iuv.; z notranjim obj. (adv.): vana tumens V.
    b) biti razburkan, biti razburjen, biti razdražen, biti razsrjen, biti togoten, (vz)kipeti (od jeze), razburiti (razburjati) se, (raz)srditi se, (raz)togotiti se, (raz)burkati se, kipeti: tumet unda a vento O., sapientis animus numquam tumet Ci., tumet animus irā L., rabie fera corda tument V., tumentem lacrimis fatigant T., nescio quid animus … tumet Sen. tr. kaj da snuje razsrjeni duh, tum tumet Tib. žari od pohote.
    c) vreti, biti nemiren, upirati se, puntati se, buniti se, vstajati: tument negotia Ci., tument animi plebis Plin. iun., Galliae tument T. v Galijah vre.
    d) occ. pesn.: bella tument O. hočejo počiti.
  • tumulōsus 3 (tumulus) poln vzpetin (gričev, hribčkov), vzpetinast, gričevnat, grič(k)ast, gričevit, hribovit, hribast: locus S., loci, colles Amm., campus Prud., anfractus Ven.
  • turbulentus 3, adv. in turbulenter (turba)

    1.
    a) nemiren, viharen, vzburkan, razburkan: tempestas Fl., Ci., Auct. b. Alx.
    b) zmeden, neurejen, brez reda: atomorum concursio Ci., quartum genus est varium et mixtum et turbulentum Ci. pisana in zmedena (zbrojena) zmes, aqua Ph. skaljena, kalna.

    2. pren.
    a) pass. nemiren, vznemirjen, poln nemira (zmešnjave, nereda), zmešan, neurejen, razburjen, buren, razburkan, turbulénten: res (naspr. placatae) Ci., res publica Ci., tribunatus Ci., annus turbulentior L., turbulentissimum tempus Ci., ea sunt et turbulenta et temeraria et periculosa Ci., medeantur animis nec eos turbulentos esse patiantur Ci.
    b) act. vznemirjajoč, vznemirljiv, razburjajoč, buren, viharen, rovarski, spletkarski, zvijačen, prevraten, uporen, uporniški, puntarski: contio, cives, consilia Ci., errores Ci. blazneče, blazne, ut vitā, sic etiam oratione turbulentus Ci., seditiosus civis et turbulentus Ci., tribuni plebis turbulentissimi C., turbulentae minae populi Q., leges Suet., non turbulente Ci. ne da bi kazal zmedenost, ne da bi izgubil glavo Ci., nos nihil turbulenter, nihil temere facimus Ci., egit de Caepione turbulentius Ci.
  • turgeō -ēre (morda iz *tr̥gē- (prim. tergus, gr. τέρφος, στέρφος trda koža, lupina), domnevno sor. s tumēre)

    1. biti nabrekel, biti napet, biti (pre)poln, imeti obilo česa, obilovati s čim, pokati od česa, bohotati, bohoteti, starejše strčati: Ca., Pac. fr., Iuv. idr., uva turget mero Mart., mammae turgentes Plin., lumina turgentia fletu Pr. objokane, turgentia ora O. od udarca otekel, herba turgens O., turgent in palmite gemmae V., frumenta turgent V., caules turgentes Plin.

    2. metaf.
    a) biti poln česa: turgent mendacia monstris Cl.
    b) (o govoru in govorniku) biti nabrekel, biti nabuhel, biti nadut, biti pompozen, biti bombastičen: oratio, quae turget et inflata est Ci., professus grandia turget H.
    c) kipeti od jeze (ihte), jeziti se, biti razkačen, hudovati se, besneti, srditi se nad kom (na koga): turget mihi uxor Pl.
  • twiggy [twígi] pridevnik
    poln vej
    figurativno tanek, fin, nežen
  • ulcéreux, se [-rö, z] adjectif, médecine gnojen, bulast, poln tvorov, čirov
  • ulcerōsus 3 (ulcus)

    1. poln (gnojnih) razjed, razjeden, poln tvorov, tvorast, poln turov, turast, čirav, úlkusen: Aug., Prud. idr., facies T.; pren.: iecur H. ranjeno srce.

    2. metaf. (o drevesih) poln bolezenskih izrastlin, izrastkast, grčast: ante omnia gemmantes nitere conveniet; nihil usquam ulcerosum aut retorridum spei favet Plin.
  • ūlīginōsus 3 (ūlīgō) poln vlage (mokrote), moker, mokroten, vlažen, močviren, močvirnat: ager, locus Varr., terra Plin., campi Col., viscera Arn. vodenično.
  • undō -āre -āvī -ātum (unda)

    I. intr.

    1. valoviti, valovati, gnati valove, kipeti, vreti: Enn. fr., Sen. ph. idr., undanti in freto Acc. ap. Ci., undans Nilus V., ahena undantia flammis V. kotli z vrelo (vrvrajočo) vodo, undans cruor V. val krvi, undans per domos sanguis T.

    2. metaf.
    a) valovati, valovito se gibati, valovito se dvigati, valiti se: Ap. idr., ad caelum undabat vortex (plameneči vrh, ognjeni steber) V., undans fumus V., undans buxo Cytorus V. z valovito se gibajočim zeleničjem (zeleniko, pušpanom), vidimus undantem Aetnam V. zaradi potresa valovito se gibajočo, suam undantem chlamydem quassando fecit Pl. mahedra (ot(r)epa) s hlamido; pesn.: undantes habenae, undantia lora V. nenategnjene, ohlapne; pren.: Aesonides undans curis Val. Fl. nemiren, nemirno se gibajoč.
    b) prekipevati = poln biti česa: regio undat equis Val. Fl., nigro undantia pectora felle Sil.

    II. trans. preplaviti (preplavljati): campos sanguine Stat. Od tod adv. pt. pr. undanter valovito, valasto: Ap., M.
  • unguinōsus 3 (unguen) „poln masti“, masten: cyprino viride fit, susino unguinosum (sc. unguentum) Plin., siccae unguinosiores et stomacho inutiles Plin.
  • unruhevoll nemiren, poln nemira
  • upòtljiv -a -o poln vozlov, vozlat, krotičav
  • ūrinus 3 (gr. οὕρινος) vetroven, poln vetra, vetrovit: ovum Plin. klopotec, zapŕtek (zaprtèk) (čisto lat. ovum irritum Plin.).