-
ἀ-στράτευτος 2 (στρατεύω) kdor ni služil kot vojak, vojaščine oproščen.
-
ἄ-στροφος 2 (στρέφω) kdor se ne ozira nazaj, ne da bi se obrnil ali ozrl, neozrši se.
-
ἄ-στρωτος 2 (στρώννυμι) nepokrit, brez strehe ali postelje.
-
ἄ-στυ, εος, εως, τό [Et. kor. wes, bivati; nem. ge-wes-en, war, das Wesen] glavno mesto, pos. Atene; ἄστυδε v mesto.
-
ἀ-συγκόμιστος 2 nespravljen, nepožet.
-
ἀ-συγκρότητος 2 (συγκροτέω) neizurjen, neizvežban.
-
ἀ-σῡλία, ἡ (ἄ-συλος) neoskrunljivost, svetost, osebna varnost.
-
ἀ-συλλόγιστος 2 nelogičen, brez razuma za kako stvar. – adv. -ίστως ἔχω τινός ne morem česa pre-, izračunati.
-
ἄ-συλος 2 (συλάω) neoropan, nepoškodovan, neoskrunljiv, varen pred čim.
-
ἀ-σύμβατος, staroat. ἀξυμ- (συμβαίνω) ki se ne more ali noče združiti, nezdružljiv, ne družeč se; τὸ ἀσύμβατον nemožnost, skleniti pogodbo, odklonitev, odklanjanje pogodbe.
-
ἀ-σύμβλητος, ἀξυμ- (συμ-βάλλω) poet. neumeven, nedoumen, nerazločen μαθεῖν.
-
ἀ-σύμβολος 2 brezkoristen, neraben.
-
ἀ-σύμμετρος 2 nesomeren, neprimeren.
-
ἀ-σύμ(-ξύμ)φωνος 2 neskladen, nesoglasen, nesložen NT; ἀσυμφωνότερος bolj nasproten ali protisloven.
-
ἀ-σύμφορος 2 (ἀξύμ-) neprikladen, brezkoristen, neprimeren, škodljiv.
-
ἀ-σύν(ξύν)ετος 2 (συν-ίημι) neumen, nespameten, nerazumen NT.
-
ἀ-σύν(ξύν)θετος 2 (συν-τίθημι) 1. nesestavljen, preprost, enostaven. 2. nezanesljiv, nezvest. 3. NT verolomen.
-
ἀ-σύν(ξύν)τακτος 2 (συν-τάττω) neurejen, brez bojnega reda, neuvrščen v vojsko; ἀναρχία needinost v vrhovnem poveljništvu.
-
ἀ-συντόνως adv. nenapeto, polagoma, ἀσυντονώτατα ἔχω πρὸς τὴν πορείαν počasi korakam (hodim).
-
ἀ-σύ(ξύ)στατος 2 (συν-ίστημι) 1. nezdružen, nespojen. 2. neurejen, nesložen.