Franja

Zadetki iskanja

  • ēmīror -ārī čuditi se čemu, strmeti nad čim: aequora emirabitur H.
  • empören razjeziti, figurativ ogorčiti; sich empören biti ogorčen; sich empören gegen upirati se/upreti se (komu, čemu)
  • end1 [end] samostalnik
    konec, kraj, zaključek; meja; propad, smrt; namen, cilj; izid, uspeh, posledica, korist

    East End vzhodni del Londona
    at the far end na drugem koncu
    to be at one's wits' end ne vedeti, kako in kam
    up to the bitter end, to the end of the chapter do samega konca, do smrti
    to come to an end končati se
    to come to the end of one's tether doseči skrajno mejo, biti na koncu
    no end of a fellow sijajen dečko
    pogovorno to go off the deep end razburiti, razjeziti se, pobesneti
    my hair stood on end lasje so mi stali pokonci
    to have s.th. at one's fingers' end dobro vedeti ali znati
    to get hold of the wrong end of the stick začeti na napačnem koncu
    in the end na koncu, končno
    geometrija the end of the line krajišče
    no end of neskončno, neizmerno
    the end justifies the means namen posvečuje sredstva
    to keep one's end up pretolči, prebi(ja)ti se
    the latter end starost, smrt
    at a loose end brez posebnega opravila
    to make both ends meet prebi(ja)ti se z denarjem
    to no end zaman
    shoemaker's end dreta
    to the end that zato, da bi
    to what end? čemu?
    West End zahodni del Londona
    end to end po dolžini, drug za drugim
    at your end pri vas, v vašem kraju
    to have at one's tongue's end imeti na koncu jezika
  • ēnervō -āre -āvī -ātum in nervus)

    1. živce komu, čemu (od)vzeti: Ap.; pesn.: enervatus Melampus Cl. skopljeni.

    2. pren. (o)slabiti, (z)medliti: O., Petr., non plane me enervavit senectus Ci., ut enervetur oratio Ci., virīs quid enervet meas? H., corpora animosque enervare L., erectas mentium cervices … enervare Amm. Pogosto adj. pt. pf. ēnervātus 3 slab(oten), oslabel, onemogel, medel, mlahav, tudi: mehkužen, nemožat: Sen. ph., Gell., hominibus enervatis consulatus datus est Ci., enervati atque exsangues Ci., quid enim illo enervatius Ci., ratio et oratio enervare Ci., enervare sententia Ci., velut enervata civitas L., enervatus amore animus Vell.; subst. ēnervātī -ōrum, m skopljenci: Aur.
  • entbehren pogrešati; (auskommen ohne) shajati brez; (fehlen) manjkati (er entbehrt einer Sache manjka mu česa); nicht der Tragik entbehren ne manjkati (komu/čemu) tragike
  • enthalten*

    1. vsebovati, obsegati

    2. sich enthalten bei Abstimmungen: vzdržati se; odreči se čemu
  • entrer [ɑ̃tre] verbe intransitif vstopiti, stopiti v; priti noter; militaire vkorakati; marine pripluti; (vlak) pripeljati, zavoziti (na postajo); trčiti (dans v, ob); figuré spuščati se (dans v); udeležiti se (dans quelque chose česa); pristopiti; verbe transitif uvesti, vtakniti (dans sa poche v žep); commerce vnesti, vknjižiti; uvažati (des marchandises blago)

    entrez! vstopite! naprej!
    défense d'entrer! on n'entre pas! vstop prepovedan!
    faire entrer privesti noter, spustiti noter
    faire entrer une lettre dans une enveloppe vtakniti pismo v zalepko
    faire entrer en ligne de compte upoštevati, vzeti v poštev
    laisser entrer le jour, le soleil odpreti okna svetlobi, soncu
    faire entrer dans le secret uvesti v skrivnost
    entrer en action stopiti v akcijo (tudi militaire)
    entrer dans les affaires des autres vmešavati se v tuje zadeve
    entrer pour beaucoup dans quelque chose imeti velik vpliv na kaj, mnogo k čemu prispevati ali pripomoči, igrati veliko vlogo, mnogo pomeniti pri čem
    entrer en but (sport) doseči točko (gól)
    entrer dans la caisse pri(haja)ti v blagajno (denar)
    entrer en campagne (militaire) iti na vojsko
    entrer dans une carrière, dans le commerce lotiti se nekega poklica, postati trgovec
    entrer dans la chair (za)rezati (se) v meso (o vrvi)
    entrer en charge, en fonctions, en service nastopiti, prevzeti službo
    entrer en circulation priti v obtok (denar)
    entrer en colère, en fureur razjeziti se, pobesneti
    entrer en communication (téléphonie, télégraphie, télévision) dobiti (telefonsko) zvezo
    entrer en comparaison začeti primerjati
    entrer dans la composition tvoriti sestavni del (de quelque chose česa)
    entrer en considération priti v poštev, biti upoštevan
    entrer en conversation avec začeti, spustiti se v pogovor z
    entrer en correspondance avec začeu si dopisovati z
    entrer en coup de vent privihrati v
    entrer dans les détails iti, spuščati se v podrobnosti
    entrer dans l'enseignement stopiti v učiteljski poklic
    entrer dans une famille primožiti, priženiti se
    entrer en gare (vlak) zavoziti v postajo
    entrer en guerre stopiti v vojno
    entrer dans les intérêts de quelqu'un varovati interese "kake" osebe
    entrer en jeu (figuré) pri- vključiti se; začeti veljati
    entrer en ligne de compte priti v poštev, iti za (kaj)
    entrer en matière priti k stvari
    entrer en ménage omožiti se
    il lui entra ses ongles dans la main zadrl, zapičil mu je svoje nohte v roko
    entrer en pourparlers začeti pregovore
    entrer en pratique priti v prakso
    entrer en relation d'affaires stopiti v poslovne zveze
    entrer en religion, au couvent iti, stopiti v samostan
    entrer pour rien dans biti brez pomena pri (v, za)
    entrer en scène (théâtre) stopiti na oder, nastopiti (na odru)
    entrer dans le sens de quelqu'un razumeti koga
    entrer dans le vif du sujet priti k (jedru) stvari
    entrer en vigueur stopiti v veljavo
    entrer dans les vues de quelqu'un deliti s kom mišljenje, biti istega naziranja
    cela ne m'est pas entré dans la pensee to mi niti v glavo ni padlo, še v sanjah nisem pomislil na to
    on ne peut rien! ui faire entrer dans la tête ničesar mu ne moreš razložiti, dopovedati
    cela ne veut pas entrer (dans ma tête) to mi ne gre v glavo
    je ne veux pas entrer dans ces considérations ničesar ne maram vedeti o tem
  • 2 -īre -iī (pesn. in neklas. tudi -īvī) -itum

    I. na splošno o telesnem gibanju in premikanju, torej = iti, priti, hoditi, jezditi, voziti se, jadrati, plavati, leteti, letati, premikati se idr.; vrste premikanja določajo samostalniki;

    1. abs.: Syrum ire video Ter., i, lictor L., eat nobiscum Ci., copias suas non ituras esse N., negant medici sine nervis posse ire Petr.; kot imp., uvajajoč druge imp.: ite, ferte citi V.; iron.: i, nunc, offer te V., i nunc et versus meditare H.; z notranjim obj. (= ἰέναι ὁδόν): iter altum ire V., itque reditque viam V., ire novas vias Pr. potovati (na pot iti) v neznane dežele, ignotas ire vias Val. Fl.

    2. iti kam
    a) z acc.: ire malam rem ali malam crucem Kom. = iti k vragu, ire exsequias Ter., ali pompam funeris O. za pogrebom iti, ire Tolosam Ci., Italiam V., nos sitientes ibimus Afros V., infitias ire Cu. tajiti, quod nemo infitias ibit N.
    b) pesn. tudi z dat.: ibat bello (v boj) Virbius V., ire viro Pr., ire sorori Sil. iti k … ; z dat. commodi: ire (suis) subsidio (na pomoč) C., N.
    c) s sup.: cubitum ire Pl., Ci., dormitum ire H., venatum (na lov) iri V., ludos spectatum ire N.; pren. (prim. II. 4.) hoteti, nameravati kaj storiti: tu mihi laudem is quaesitum Ter., ei servitum ire V. služiti mu hoteti, ultum ire iniurias S., ultum ire, repletum ire Cu., neu gentem perditum iret L., alienas pecunias ereptum ire Plin., res Romanas armis scelestis raptum ire T., illusum ire pueritiae T., Arsacidarum fastigium ultum ire volens T.; v tej zvezi tudi inf. pr. pass. īrī, s katerim se tvori inf. fut. pass.: rescitum iri Ter., occisum iri Ci., leve visum iri N., relictum iri S.; s stopljenim m tudi npr. defensuiri, reddituiri.
    č) z inf.: it visere Ter., in Ephesum hinc ibit aurum arcessere Pl.
    d) s praep.: ire ad tonsorem Pl., ad cenam, ad forum Ter., ad Dionem eant inermes N., ire in colloquium ad aliquem L., ad solitum opus O., ad mortem Cu., ad urbes Ausonias Val. Fl., ad Graeciam Amm., in carcerem Pl., i in malam crucem Pl., ali in malam rem Ter. = da te zlodej! vrag te nesi! ire in exsilium Ci., in idem conclave Ci., in consilium Ci., in suffragium L.; drž.pr. (o glasovanju v kuriji, v senatu): in alicuius sententiam (pedibus) ire Ci., L. pritegniti komu, sprejeti mnenje ali nasvet koga, ire in eam partem, qua sentitis Plin. iun., itum in sententiam Rubelli Blandi T., itum est in voluntatem quorundam Amm. obveljalo je mnenje nekaterih, ire in alia omnia Ci. ali in aliena omnia Ci. ep. glasovati zoper, za nasprotno, nasvet zavreči; jur: in ius ire Pl., Ci., N. pred sodišče stopiti, pred sodnika priti, in ius ire ad aliquem Aur. na sodbo iti h komu, ire ad iudicem L., in forum Q.; ire sub furcam H., sub terram Suet. — Od kod? z adv.: unde is? Ter., eodem, unde ierat, se recepit N.; pren.: nesciebam, quorsum tu ires Ter. kam meriš (s tem); z abl.: portis V. pri vratih ven, sacris O. od darovanja, it tectis manus Val. Fl.; s praep.: a navibus, de imis sedibus, e consilio V. Kje? sl. večinoma kod? z abl. loci: viā L., quā viā itur Hennam Ci. koder se gre v Heno, ibam forte viā sacra H., eodem itinere ire L., ut eā (sc. via) elephantus … ire posset, quā … N.; s praep.: in via Ter., per Italiam L., per amnes O. Kako? z adv.: i prae Pl., modestius ire obviam Pl., obviam ire alicui N., ire celeriter Ci., L., tuto Ci., tardius S., retro Cu., cessim Iust.; z abl. modi: maximis itineribus L. v kar najbolj pospešenih pohodih, immissis habenis ire Val. Fl. jezditi; s predik. določilom: cui Achates it comes V. ki ga spremlja Ahat, praecipitem ire Iuv., Suet., mores ire coepisse praecipites L., propadati, L., errantem ire Q.; z abl. instrumenti: gradibus grandibus ire Pl., pedibus ire peš iti: Pl. ali po suhem iti: L., navibus ire V., Suet., ali puppibus ire O. (od)pluti, equo ire V., equis ire L. (od)jezditi (prim.: super equos ire Iust. jezditi), curru, plaustro ire L. voziti se, alis ire Val. Fl. po zraku leteti, leteti; cursu ire Val. Fl. podobno: in equis quattuor ire O. voziti se v četverovprežnem vozu, bigis it Turnus in albis V. se pelje, ire in reda Mart.; pesn. abs.: prosequitur surgens a puppi ventus euntes V. proč plujoče, odrivajoče, equites ibant tercentum V. je jezdilo proč, je odjezdilo, ventus adspirat (Iridi) eunti V. leteči.

    3. occ. (voj.)
    a) ire ad saga Ci. po vojni plašč iti = ire ad arma Caelius in Ci. ep., L., Vell., ali in arma Fl. (za) orožje zgrabiti, za orožje prijeti, na boj (vojno) pripravljati se, ire in ordines Cu., ali in aciem Q., T.
    b) ire ad (adversus, in, contra) aliquem iti nad koga, napasti ga, lotiti se ga, nasproti iti (stopiti) komu: infestis signis ad se ire C., veriti, ne ad se iretur L., ad hostes isse Q., ire contra hostem C., in hostem L., Cu., Stat., in hostes Val. Fl., in Euryalum V., in Iovis ire domum O. (o Gigantih), ire adversus hostem T.; tudi (o krajih, utrdbah): ire in Capitolium L., in turrim Iuv.; z adv.: obviam ire hostibus N., ire contra T.; pren. (v nevojaškem pomenu): dictis it contra dicta tyranni V., tu ne cede malis, sed contra audentior ito V.

    II. pren. (o stvareh)

    1. iti, hoditi, vzdigniti (vzdigovati) se, prodreti (prodirati), teči: qua sucus non it in artus Lucr., sanguis naribus ibat Lucr. je udarjala iz nosa, it naribus ater sanguis V., per artus it cruor V., per artus sudor iit V., it fumus in auras V., Euphrates ibat iam mollior undis V., Timavus it mare proruptum V. teče, da bi prodrl v morje, per caelum ibit (Phoebe = luna) V., tempestas it per campos V. razsaja, buči, Eurus … desinit ire Pr. veti (pren.: cum a Theodosii partibus in adversarios vehemens ventus iret Aug., telum it Lucr., iit (ali īt) hasta Tago per tempus utrumque V., quantum semel ire sagitta missa potest O., quamvis remige puppis eat O., duce te … it ratis? Val. Fl., it bello tessera signum V. gre okrog, kroži, circulus auri it per collum V. obdaja vrat; alvus non it Ca. telo je zapečeno; pesn.: ibat tripes grabatus Mart. je šla s teboj; (o rastlinah) pognati (poganjati), (vz)kliti: Ca.; o abstr.: iti, širiti se, razširiti (razširjati) se: it clamor ad aethera = (dat.) caelo V., fama it per urbes V., per oppida facti rumor it O., si non tanta quies iret V. ko bi ne nastopil (nastal), pugna it ad pedes L. začne (začenja) se bojevanje peš.

    2. preiti, preteči, (pre)miniti ([pre] minevati), (iz)giniti: dies it Pl., quotquot eunt dies H., it dies et redit Val. Fl., homo it Lucr., eunt anni O., sex mihi natales ierant O., sic eat quaecumque Romana lugebit hostem L. pogini.

    3. napredovati, od rok iti; izteči (iztekati) se: ut res ire coepit, haud scio, an id futurum sit Ci., de Attico optime it Ci. ep., saevae nutu Iunonis eunt res V., di … eodem cursu … res ire patiantur Cu., miror ista sic ire Sen. ph., omnia fatis Caesaris ire videt Lucan., ponerent odia in perniciem itura T.

    4. preiti v kaj, prehajati v kaj: sanguis it in sucos O., ire in corpus Q. v meso iti, (o)debeleti.

    5. it in saecula vest pride do poznih vekov: ibit in saecula fuisse principem, cui … Plin. iun.

    6.
    a) v kako stanje spraviti se ali priti, začeti kaj, spustiti (spuščati) se v kaj, zagnati se v kaj, vda(ja)ti se čemu, lotiti se česa, nameravati kaj: ire in matrimonium Pl. stopiti, cogit amor homines ire in lacrimas V. razjokati se, ierat in causam praeceps L. zagnal se je bil na vrat na nos v stvar, in subsidium (= dat.: subsidio) ire Ci., ire in poenas V., O., in scelus O., ire exemplis deorum O. primerjati se z bogovi, ire per leges O. vdati se zakonom, prevzeti jih, ire in crudelitatem O., in litem certaminis O., in rixam Q., ibatur in caedīs T., ire in exemplum T., ire in sudorem Fl. spotiti se; pomni: ire in duplum Ci. še enkrat tolikšno globo dati (plačati).
    b) ire per aliquid tako rekoč kaj prehoditi = kaj prebiti, doživeti: ire per laudes (slavna dejanja) tuorum O., ire per exempla cognata O. isto kazen trpeti kakor sorodniki, ire per disciplinas Q.

    7. v podkrepitev imp. ali fut.: ite agite Pl., i verbis virtutem illude superbis V., i sequere Italiam V., i nunc et iuvenis specie laetare tui Iuv., ibo et modulabor V.

    Opomba: Ker je glag. intranzitiven, se lahko v pass. rabi le brezos. (v 3. osebi sg.): itur, ibatur, eatur, eundum est. — Star. inf. pr. īrier (= īrī): Pl. Skrčene obl.: isti(s) = iisti(s), isse(m) = iisse(m) Ci. idr.; īt = iit V., O., Sil.
  • épouser [epuze] verbe transitif poročiti, vzeti za ženo, za moža; poročiti se (quelqu'un s kom); figuré pridružiti se, priključiti se (quelque chose čemu)

    s'épouser poročiti se
    épouser par amour, pour sa fortune poročiti se iz ljubezni, zaradi njenega (njegovega) denarja
    épouser la cause de quelqu'un, de quelque chose potegniti s kom, priključiti se čemu
    épouser une grosse dot priženiti veliko doto
    épouser la forme privzeti obliko, podobo (de quelque chose česa); prilagoditi se, slediti (de quelque chose čemu)
    épouser les idées de quelqu'un prisvojiti si, privzeti, deliti ideje neke osebe
    épouser quelqu'un en premières, en secondes noces poročiti koga v prvem, drugem zakonu
    épouser le parti, la querelle de quelqu'un potegniti s kom
  • equal1 [í:kwəl] pridevnik (equally prislov) (to)
    enak, enakovreden; ravnodušen, miren; primeren, sposoben
    arhaično pravičen

    equal mark enačaj
    to be equal to biti kos čemu
    equal laws zakoni, ki veljajo za vsakogar
    once ten is equal to ten enkrat deset je deset
    equal fight boj med enakima nasprotnikoma
    to be equal to doing s.th. biti zmožen kaj narediti
    to be equal to the occasion biti kos čemu
  • ergeben* dati, dajati; izkazati se pri (eine Nachprüfung ergab pri preverjanju se je izkazalo); ein Verhältnis: nastati, dobiti (die Buchstaben ergeben ein Wort iz črk dobimo besedo); sich ergeben vdati se, predati se, izkazati se; sich ergeben aus slediti (iz); sich ergeben in (sich fügen in) vdati se v; sich einer Sache ergeben predati se (čemu); dem Spiel, Trunk: zapasti
  • erheben*

    1. (heben) dvigniti (sich se) (aufragen) dvigati se, vzpenjati se; zu etwas: povzdigniti v, postaviti za; Gebühren: zaračunavati, Steuern: pobirati, Forderungen: postavljati; eine Klage erheben tožiti, vložiti tožbo; Einspruch erheben ugovarjati; Vorwürfe erheben očitati; in die Potenz erheben Mathematik potencirati

    2. sich erheben gegen upirati se (čemu, komu), upreti se

    3. den Schaden amtlich erheben lassen: ugotoviti, ugotavljati
  • ēripiō -ere -ripuī -reptum in rapere)

    1. iztrg(ov)ati, odtrg(ov)ati, izdreti (izdirati): familiaris sui telum eripuit N. Od kod? z abl.: ensem vaginā, ferrum vaginā V., viscera vivis (pecudibus) eripiunt V.; s praep.: tibias ex ore Pl., deos ex aedibus suis Ci., sacra ex incendio L. epit., faces de manibus Ci., torrem ab igne O., ensem a femine V.; pesn.: orationem alicui ex ore Pl., ali vocem ab ore loquentis V. vzeti komu besedo iz ust, sam spregovoriti, eripiunt subito nubes caelumque diemque ex oculis V. zakrijejo in zatemnijo nebo; z dat. personae: tune hinc eripiare mihi? V. ti da bi mi ušel? oculis eripi O. izginiti izpred oči, oculos alicui eripere. H.

    2. vzeti, po sili vzeti, jemati, ugrabiti, upleniti, uropati: ne lucem hanc eripere cupiat Ci., scaphia confiteris erepta? Ci., mortalem formam eripere V., prospectum oculis, mentem, auxilium, coniugem V., pecuniam alicui, animam, vitam S., victoriam ex manibus, legis praesidium, probitatem, faciundi licentiam S., velis armentisque ereptis omnis usus navium uno tempore eriperetur C.; s praep.: hereditas erepta a liberis Ci., ornamenta ex fanis erepta Ci.; tudi z dat.: eripies pupillae togam? Ci., eripere pellem iuvenco V. odreti ga, pudicitiam militi Ci.; pren.: hunc mihi timorem eripe Ci., errorem, dolorem eripere Ci., posse loqui eripitur O. vzame se ji možnost govorjenja; occ. (o usodi, smrti idr.) koga ugrabiti, pobrati; poseb. pogosto v pass., ki se bolje sloveni z act.: quae virum … subito de sinu civitatis eripuit Corn., saevus et illum exitus eripuit Iuv., lux et eum ereptura vitā Amm..; ereptus fato V., uxorem sibi fato ereptam L., si fatis erepta fuisses O., in ipso robore aetatis eripior Cu. in flore aetatis ereptus rebus humanis (dat.) Cu. človeštvu (svetu) odvzet, paene vobis ereptus sum Cu.; tudi abs.: primā erepta iuventā est V. v zgodnji mladosti, erepto patre Cu. po očetovi smrti, Scipio … ereptus, vivit tamen Ci. čeprav mrtev, vendar živi, primis coniux ereptus in annis Val. Fl., matre mihi ereptā Q., Marcellum flagrantibus plebis studiis intra iuventam ereptum T., morte ereptus Amm., v pomenu usmrtiti, v pass.: reppulit erepto cunei ductore Menalca Stat.

    3. odtegniti koga čemu, oteti koga (kaj) iz česa, rešiti koga (kaj) koga, česa, osvoboditi koga (kaj) česa, od česa: eripe me Val. Fl.; (redko) s samim abl.: eripere flammā (igne O.) Palladium Ci. oteti iz ognja; pren.: se flammā eripere Ci.: s praep.: eripere aliquem ex istorum insidiis et mucronibus Ci., aliquem e flamma atque ferro ac paene ex faucibus fati Ci., servos ex media morte Ci., se ex pugna, se ex infamia, se ex hoc iudicio vi Ci., eripere aliquem ex (e) periculo C., S., ereptus e manibus hostium C., me ex manibus impiis eripite S., eripere aliquem ex manibus impiorum Cu., aliquem ex servitute S., aliquem ex obsidione L., eripere se ab illa miseria Ci., filium a morte Ci., de severitate istum Ci., aliquem de Macedonum manibus Val. Max.; aliquem umeris (abl. instrumenti, na ramah) per flammas et tela V.; z dat.: civitatem periculis ereptam esse S., eripere aliquem morti, se leto V., se pugnae V., se hosti L., se hosti fugā Cu., se sequentibus L. odtegniti se zasledovalcem, fatis eripi O., eripi praesenti periculo Cu., eripere se calamitatibus, se huic servituti Sen. ph., qui te legibus atque urnae dira eripuere minanti Sil., se quam primum contumeliis eripere Suet.; pesn.: eripe te morae H. odtegni se obotavljanju = ne obotavljaj se, nutans distorquensque oculos, ut me eriperet H. da bi me rešil (nadležnega spremljevalca), eripe fugam V. reši si možnost bega = reši se, dokler je še čas, vix tamen eripiam (= impediam), … velis quin … H., illis eriperes verbis mihi sidera caeli lucere Tib. bi me mogel pripraviti ob vero, da … svetijo. S finalnim stavkom: per eos se eripuit, ne causam diceret C. se je odtegnil zagovoru (sodni obravnavi).
  • ērumpō -ere -rūpī -ruptum

    I. trans. bukniti dati čemu

    1. refl. in med. planiti iz česa, zagnati se iz česa, prodreti (prodirati) iz česa: Ca., portis se foras erumpunt C., se erupit cupido Lucr., vis foras erumpitur Lucr., faucibus erupti ignes Lucr. izbruhnjen, caput, unde … se erumpit Enipeus V. pridira; occ.
    a) kaj predreti (predirati), iz česa predreti, prodreti: erumpere portas L., iamdudum erumpere nubem ardebant V., erumpere nebulam Val. Fl., liquores terra erumpit Tib., erumpere Pontum T., vincula Icti.
    b) storiti, da se kaj (kak tvor idr.) predre: Ca.

    2. pren. izpustiti (izpuščati), iztres(a)ti, izsuti, izsipati, duška dati čemu: hoc gaudium Ter., ne in me stomachum erumpant Ci. ep. da ne izlijejo žolča nad menoj, in eas naves … iracundiam erupit C., erumpere diu coërcitam iram in hostes L.

    — II. intr.

    1. iz česa predreti (predirati), prodreti (prodirati), udreti jo, planiti, zagnati se: ut Catilina erupit ex urbe Ci., abiit, excessit, evasit, erupit Ci., ignes ex Aetnae vertice erumpunt Ci. ogenj šviga, bruha, fistulae puris eruperunt N.; occ.
    a) voj. udariti, udreti iz (tabora, trdnjave): tandem erumpunt et castra relinquunt V., legio … velut cuneo erupit T. Od kod? z abl.: ne quo loco erumperent Pompeiani C., erumpunt portis S., V., duabus simul portis erumpitur L. planejo skozi dvoje vrat; s praep.: ex castris, ex silvis C., a porta L.; solus inter tela hostium vitabundus erumpit S., per hostes L. vrste sovražnikov prebiti. Kam?: ad Catilinam S., in hostem, in populatores L. planiti na …
    b) (o rastlinah): (pri)kliti, pognati (poganjati) iz česa: folium e latere, qui (lentor) ex cortice erumpit, dentes erumpunt Plin., erumpunt … cornua fronte Sil.
    c) medic. izpahniti si, izviniti si: ne (femur) rursus erumpat Cels.

    2. pren.
    a) (iz)bruhniti, nasta(ja)ti, zače(nja)ti se, vne(ma)ti se, pojaviti se, na dan priti, razodeti se: furor erupit Ci., erumpunt odia Ci., erumpentes tempestates C., erupit scelus L., erupit deinde seditio L., erumpentis seditionis indicia T., fletus erumpit Q., quae (lacrimae) erumpunt dolore Q. se utrnejo, se uderejo; ut id, quod latebat, erumperet Ci., illa coniuratio ex latebris erupit Ci. je prišla na dan, erumpat … aliquando vera … vox Ci. pridi iz mojih ust, sentire potuit sermones iniquorum in suum nomen erumpere Ci. da bijejo (merijo) nanj, audacia in nostrum tempus erupit Ci.
    b) sprevreči se, preiti, prehajati, zaiti v kaj, izteči (iztekati) se, končati (končevati) se (s čim): erumpere ad perniciem civitatis Ci., in omnium perniciem L., in publicam perniciem T., haec quo sint eruptura, timeo Ci., necesse est ex avaritia erumpat audacia Ci., quonam esset eius cupiditas eruptura Ci. kako se bo končala, erumpere ad ultimum seditionis L., nox in scelus erupta T., er. ad. minas T., zagnati grožnje, in omne genus crudelitatis Suet., in iurgia patris (objektni gen.) Iust.
    c) (od svoje stvari) nanagloma zaiti, zahajati: qui ex media erumpit Q.
  • essor [ɛsɔr] masculin vzlet (ptice); figuré polet, elan, vzpon; razmah, razvoj, razcvit; napredek

    donner un essor à quelque chose dati čemu polet, razmah
    être en plein essor biti v polnem razmahu, razcvitu
    laisser l'essor à son imagination dati prosto pot svoji domišljiji
    prendre l'essor, son essor vzleteti; razvijati se
    prendre un grand essor močno se razmahniti
  • estampille [-pij] féminin žig; pečat

    marquer quelque chose de son estampille (figuré) dati čemu svoj pečat
  • ēvādō -ere -vāsī -vāsūrus

    I. intr.

    1. iti iz česa, priti (prihajati) iz česa: supra castra cum turmalibus suis evasit L. je odjezdil, Eurytus evadit Sil. gre naprej. Od kod? s samim abl. (redko): evadere oppido S., silvā opacā, undis V., puteo Ph., patriis tectis Val. Fl.; večinoma z ex: ex aqua Pl., ex alvo Varr. (o čebelah), ex balneis Ci., cum ex … corpore evasisset animus Ci. ko se je duša od … telesa ločila, ko je … telo zapustila. Kod?: per quas (angustias) spiritus evadit Cels. Kam? z in in acc.: ex illis sedibus in haec loca Ci., in terram L., Cu. na suho stopiti, in mare evadit (flumen) Cu. se izteka; tudi splezati, (po)vzpeti se: adverso colle evadunt S. planejo naravnost na hrib, in iugum, in muros evadere L., per praeruptum … saxum in Capitolium evadit L., evadere ad summi fastigia culminis, ad auras superas V., super capita hostium Cu., in cacumen Cu., in cacumina Q., ad culmina Sil., ad adversum villae parietem Suet., ad summitates collium Amm.; abs.: equi inter virgulta evasere S.

    2. „srečno priti iz česa“, uiti, uteči, ubežati, bežeč se rešiti: abiit, excessit, evasit, erupit Ci., evasti (gl. opombo): credo, … cavebis H., evadere pet tela L., retro Cu. nazaj bežeč uiti, evadere hoc furto (s tem ugrabljenim blagom) Val. Fl., evadere rate Q., nando Suet., per aciem Polyphemi Iuv., quasi evaserat Fl., data evadendi copia Amm. Od kod? z abl.: periculo L., tanti periculi, quo evaserat Cu.; pogosteje in bolje s praep. z abl.: evadere ex insidiis Ci., e periculo Ci., ab iudicibus Ci., ex fuga (= bežeč) C., e manibus hostium L.; (redko) z dat.: evadere pugnae V.; pesn.: evasit ante oculos et ora parentum V. pribežal je pred obličje staršev.

    3. pren.
    a) kam priti, kam dospeti: ad coniecturam Pl., ne in infinitum quaestio evadat Q., da ne zaide v …
    b) iziti (se), izteči (iztekati) (se), obnesti se, konč(ev)ati se s čim: nescio, quo (kam = kako) haec evasura sint Ci., cum, quorsum (kako) evaderent, timeret N., pestilentia in morbos evadit L., hucine … beneficia tua evasere, ut … ? S. do tega so prišle tvoje dobrote … ? occ. (o osebah) α) kam hoteti = meriti na kaj, namerjati kaj: timeo, quorsum evades Ter. plašno pričakujem, kam meriš s svojo pripovedjo. β) z dvojnim nom. biti kaj, postati kaj, razviti se v kaj: evaserat perfectus Epicureus Ci., quos iudicabat non posse oratores evadere Ci., iuvenis (Servius) evasit verae indolis regiae L., ut plebicola … omnisque aurae popularis captator evaderet pro truci saevoque insectatore plebis L., ex infami ganeone maximus philosophus evasit Val. Max., ex defensore senatoriae causae repente patronus plebis evasit Iust.; tudi o stvareh: si quando aliquod somnium verum evaserit Ci. če so se … izšle (uresničile), vereor, ne haec quoque laetitia … vana evadat L. —

    II. trans.

    1. pot (notranji obj.) docela prehoditi, preiti: omnemque videbar evasisse viam V., lapis evasit totum spatium V. je premeril; occ.
    a) kaj preiti = iti čez kaj, priti čez kaj, skozi kaj, mimo česa, prekoračiti kaj, prestopiti kaj: vadum O., ripam V., media castra L., limen, vestibulum Col., amnem T.; pren.: vitam Ap. umreti.
    b) na kaj plezati, splezati, zlesti, povzpeti se: gradūs altos V., celsos gradus Sil., ardua L. na vrh splezati; pren.: supina evadere Q.

    2. (podobno kot effugere) uiti, uteči, ubežati, (iz)ogniti se (čemu): Val. Fl., Sil., Suet. idr., angustias L., hostes atque locos V., pestem belli V., nostras manus V., da flammam evadere classi V. daj, da ladjevje uteče plamenu, evadere loca mortis O., Libitinam Iuv., Caesares Plin. iun.; pren.: evadere aegritudinem Luc. fr., casus omnes V., gravem casum T., omnia vitae incommoda Sen. ph., necem Ph., mortem Ap., sermones malignorum Plin. iun., patrum sententias T.

    Opomba: Sinkop. pf. act. ēvāstī (ēvāsistī): H., Sil.
  • ēvergō -ere storiti, da se kaj izteka, da izvira, teči da(ja)ti (čemu): montes nullos rivos evergunt L.
  • exaequō -āre -āvī -ātum

    1. docela (i)zravna(va)ti, izenačiti (izenačevati): Auct. b. Hisp., argentum argento exaequabitur Pl., exaequare planitiem Vitr.; pren.: omnia iura pretio exaequare Ci., ut militibus exaequatus cum imperatore labor esset S., quod facta dictis exaequanda sunt S. ker se morajo dejanja primerno opisati, exaequato periculo S., ad hanc regulam omnem vitam tuam exaequare Sen. ph. enakomerno uravnati.

    2. vzporediti (vzporejati), primerjati: exaequare se cum inferioribus, neminem secum dignitate C., exaequari cum aliquo S.; z dat.: certamina belli ferro C., nos caelo Lucr., bonis exaequari Ci., qui cum plures erant, paucis nobis exaequari non poterant Ci., se diis exaequare Cu.

    3. refl. trans. enačiti se komu, čemu, doseči (dosegati) koga, kaj, kos biti komu, čemu: ut longitudo aut plenitudo harum (syllabarum) multitudinem alterius … exaequet Corn., exaequare tetricas Sabinas O.
  • exagitō -āre -āvī -ātum

    1. iz kakega položaja spraviti, pognati, spoditi, splašiti: Col., Sil., vis (venti) exagitata foras erumpitur Lucr., lepus hic aliis exagitatus erit O. (preg. = zajec bo pognan za druge, t.j. za druge boš delal, sam pa boš na izgubi).

    2. goniti, preganjati, poditi: Suet., Aug., confugi ad te exagitatus a tota Graecia N., at omnes di exagitent me, si … H., exagitet nostros manes, sectetur et umbras Pr., exagitat et Lar et turba Diania fures O.; occ.
    a) vznemiriti (vznemirjati), stiskati, mučiti: quod a Suebis plures annos exagitati bello premebantur C., aratores exagitati istius iniuriis Ci., omnes, quos … conscius animus exagitabat S., rem ad senatum refert, iam antea volgi rumoribus exagitatum S.
    b) z besedami preganjati, prečesavati, grajati, ne odobravati, (o)sramotiti, zasramovati: causa senatus exagitata contionibus improborum Ci., exagitabantur omnes eius fraudes Ci., cum etiam Demosthenes exagitetur ut putidus Ci., inventi sunt, qui hanc dicendi exercitationem exagitarent Ci., hi omnes convicio consulis correpti exagitabantur C., nobilitatem exagitandi causā S.

    3.
    a) čemu ne dati mirovati, čemu ne dati ustaviti se, (državo idr.) v zmešnjavo spraviti, razburiti: rem ad senatum refert, iam antea volgi rumoribus exagitatam (sc. rem, po drugih exagitatum, sc. senatum, gl. zgoraj) S., seditionibus rem publicam exagitare S.
    b) duh razvneti: exagitatae mentis concursatio (nemir) Sen. ph.
    c) kak čut, kako čustvo prebuditi (prebujati), vzbuditi (vzbujati): maerorem Ci. obnoviti, furores Cat., curas Lucan., conscientiam, odium T.
    č) (ljudstvo) razdražiti, (na)ščuvati: plebem, volgum S., quia in tali tempore tanta vis hominis leniunda magis quam exagitanda videbatur S.; v dobrem pomenu = spodbuditi: philosophorum disputationibus exagitatus orator Ci.