Franja

Zadetki iskanja

  • dáviti dâvīm
    I.
    1. daviti: objeručke, oberučke uhvatiti koga za gušu pa ga daviti
    2. stiskati, pritiskati: zakrčili ljudi vrata pa dave jedan drugoga
    3. potapljati: daviti koga; nemojte, deco, ići na reku, ima tamo jedan starac što davi decu u vodi
    4. tiščati, dušiti: davi me u grudima; mora me davi
    II. daviti se
    1. daviti se: krava se davi debelom repom
    2. potapljati se: daviti se u Savi; ko se davi, za slamku se hvata
    3. dušiti se: daviti se u sobi punoj zagušljivih plinova; ne davi se đavo maslom zla ne boš pregnal z dobroto
  • delà [dəla] préposition

    au, en, par delà onstran, dlje, preko, še več; masculin onstranstvo
    je lui ai donné tout ce qu'il désirait et même au-delà dal sem mu vse, kar je hotel, in celó še več
    voilà la poste, la pharmacie est un peu au-delà tamle je pošta, lekarna je nekoliko dlje
    par delà les mers onstran morja
    par delà le bien et le mal onstran dobrega in zla
    c'est au delà de toute imagination to presega vsako domišljijo
    s'en aller au delà des mers iti onkraj morja
  • dēprecor -ārī -ātus sum

    I.

    1. za odvrnitev kakega zla prositi, kaj, koga proseč (s prošnjami) odvračati: d. periculum C., in deprecandis amicorum aut periculis aut incommodis N., d. mortem C., non mortem neque aerumnas S., saepe precor mortem, mortemque quoque deprecor idem O., d. virgarum vim Ci., ab sese calamitatem, iustam patriae querimoniam a se, ignominiam a familia Ci., ad deprecandam ignominiam L., d. iram senatūs L. ali illorum iratos animos Ci. s prošnjami potešiti, hoc unum deprecor O. prosim te, da edinole od tega odstopiš, lecto te deprecor uno Pr., d. poenam Cu., Suet., praecipiendi munus Q. proseč (= vljudno) odkloniti, deprecante populo T.; brahilogija: postquam (legati) errasse regem … deprecati sunt (= deprecandi causa dixere) S. ko so poskusili to odvrniti, češ, kralj se je zmotil. - Pt. pf. s pass. pomenom: deprecati belli remissio Iust. s prošnjami odvrnjene vojne.

    2. za koga, za kaj (živo) prositi, koga milosti prositi, (za)prositi: pro amico, pro civi, pro reditu Ci., pro se Vell., ei misericordiam me deprecante tribuatis Ci. na mojo priprošnjo, quem enim deprecarere, cum omnes essent sordidati Ci., d. numina versu Petr., superos Val. Fl., senatum ac principem T.; z nikalnim finalnim stavkom: deprecor, ne irascatur Ci., unum petere ac deprecari: … ne se armis despoliaret C., d. patres, ne festinarent L., deprecatus … senatum, ne maiestatis crimina tractarentur T.; za nikalnico s quominus ali quin: neque illum se deprecari, quominus pergat L., nihilum deprecans, quin privatus iterum in se saeviret L., nec deprecor, quin sic existimetis Ap.; z dat. osebe, za katero se prosi: d. seni, ne vapulet Pl.; abs.: arma deponat, roget, deprecetur Ci., legatos deprecandi causā ad Caesarem mittunt C., equidem merui, non deprecor V., XXX oratoribus missis ad deprecandum Cu. Pt. pf. deprecatus 3 s pass. pomenom = zaprošen: deprecato summo numine Ap.

    — II. koga ali kaj izprositi, priprositi, česa prositi; z acc. personae: non ego meis ornatum beneficiis a vobis deprecor, iudices, sed custodem salutis meae Ci., te assiduae lacrimae C. Marcelli, fratris optimi, deprecantur Ci.; z acc. rei: pacem deprecari Ci., d. fratris salutem a populo Romano Ci., quam multorum hic vitam est a L. Sulla deprecatus Ci., vitam sibi d. Auct. b. Afr., cum vitam etiam per ubera materna deprecaretur Iust., auxilium supplices deprecantur Iust., belli prosperos eventus deprecantes Iust., paucos dies exsolvendo donativo d. T.; s pozitivnim finalnim stavkom: deprecatus est eum … sepulturae traderet Hyg., nec deprecaturi sumus, ut crimen hoc nobis condonetis Ci., dispensatorem deprecari, ut servo poenam remitteret Petr., deprecabatur eum, ut imponat illi manum Vulg.; z inf.: non deprecor hosti servari Lucan., nec deprecor umbram accipere Stat.; z ACI: lumen oculorum divinitus sibi servari deprecatur Aug. živo prosi.

    — III.

    1. obr. preklinjajoč (zaklinjajoč) izreči (izrekati): uxor … diras devotiones in eum deprecata Ap.; pren. zakletve zoper koga izreči, koga zaklinjati: deprecor illam adsidue Cat.

    2. voliti = komu kaj želeti: Pyrrho et Samnitibus eam sapientiam Val. Max.

    Opomba: Act. soobl.: orabunt, deprecabunt in hac domo It. ap. Aug.
  • dēveniō -īre -vēnī -ventum

    1. (dol) priti: ire restat, Numa quo devenit et Ancus H.

    2. kam dospeti, prispeti. Kam? z acc. (pesn.): locos d., ubi … V., speluncam Dido et Aeneas eandem deveniunt V.; s praep. in acc.: ad alias aedes Pl., ad legionem decimam C., ad senatum Ci., in urbem N., in Scythiam O.

    3. pren. kam priti, zaiti, podati se, na kaj preiti: quo modo ad hunc devenerim in servitutem ab eo, quoi servivi prius Pl., tantum devenisse ad eum mali Ter. da se je nadenj zgrnilo toliko zla, d. in victoris manus Ci. ep., ad hanc rationem, ad iuris studium Ci., in alicuius potestatem, in tutelam eius Suet.
  • devil1 [dévl] samostalnik
    vrag, hudobec, zli duh; hudobnež; nesrečnež, revež; stroj za trganje krp; močno začinjena jed

    between the devil and the deep sea med dvema ognjema, med Scilo in Karibdo
    devil's advocate zagovornik zla, tisti, ki dela medvedjo uslugo
    barrister's devil advokatov pomočnik
    the devil a bit niti malo ne
    blue devil otožnost
    devil's bones igralne kocke
    devil's books karte, hudičeve podobice
    what comes under the devil's back, goes under his belly kar si pridobimo po krivici, nam ne prinese koristi; kar hudič prikveka, nima teka
    to hold a candle to the devil pomagati hudobnežu, sodelovati pri zločinu
    the devil may dance in his pocket nima niti počenega groša
    zoologija, pogovorno devil's darning needle kačji pastir
    devil's delight pretep, prepir
    to give the devil his due biti komu pravičen (čeprav nam ne ugaja)
    to kick up the devil's delight povzročiti veliko zmedo
    as the devil likes Holy Water sploh ne, prav nič
    the devil's own luck vražja sreča ali smola
    lucky devil srečnik, -nica
    needs must when the devil drives sila kola lomi
    a devil of a go vražja stvar
    the devil of a velikanski; ogromno, neznansko
    to paint the devil blacker than he is smatrati za slabše kakor je v resnici; risati hudiča na steno
    the devil to pay velika neprijetnost, splošno razburjenje
    vojska, sleng devil's piano strojnica
    to play the devil with nevarno poškodovati, uničiti, slabo s kom ravnati
    poor devil revež
    printer's devil tiskarski vajenec; tiskarjev kurir
    pull devil, pull baker ➞ baker
    to raise the devil razgrajati
    the devil rebuking sin sova sinici glavana pravi
    devil's smiles sončni žarki iz oblakov
    devil on two sticks diabolo (otroška igrača)
    the devil take the hindmost bog je najprej sebi brado ustvaril
    talk of the devil and he is sure to appear ne kliči vraga
    devil's tatoo bobnanje s prsti po mizi
  • dubbio

    A) agg. (m pl. -bi)

    1. dvomljiv; negotov; vprašljiv:
    scelta di dubbio gusto izbor dvomljivega okusa
    dubbia fortuna zla sreča
    è dubbio se ne ve se, če; vprašanje je, če

    2. spremenljiv, nestalen:
    tempo dubbio nestalno vreme

    3. nerazločen, neopredeljiv; medel, slaboten:
    colore dubbio pren. politično neopredeljen
    luce dubbia medla svetloba

    4. neodločen, omahljiv:
    carattere dubbio neodločen značaj

    5. dvoumen, dvoličen, dvomljiv:
    persona di dubbia fama človek dvomljivega slovesa

    B) m

    1. dvom:
    dissipare ogni dubbio pregnati vsak dvom
    dubbio amletico iron. hamletovski dvom
    dubbio metodico filoz. metodični dvom
    senza dubbio, senza alcun dubbio, senza ombra di dubbio nedvomno
    essere fuori dubbio biti gotovo

    2. pomislek

    3. vprašanje, problem
  • dūcō (st.lat. doucō) -ere, dūxī, ductum (prvotno *deucō; prim. lat. dux, nem. ziehen vleči, Zeuge, zeugen)

    I.

    1. vleči: d. sacra pilentis per urbem V., pondus aratri O., navem per adversas undas (proti vodi) O., difficile iter, vix quā singuli carri ducerentur C. koder so se … mogli peljati, d. capellam V. za seboj vleči, sidera crinem ducunt V. vlečejo za seboj, d. retia ducentia pisces O., subtemen ductum inter stamina O., d. ferrum per alicuius viscera Sil. meč v telo poriniti; d. os Ci. ali vultum ad fastidia, ad suspiria O. zategniti; sibi quisque ducere trahere rapere S. (gl. traho II., 2.); occ. s proleptičnim obj. (vlekoč) narediti, delati, napraviti, tvoriti, ustvariti,
    a) = presti: fila, lanas O., stamina O., Tib., pensa manu Iuv.; pren.: forte epos ducit H. plete junaško pesnitev, d. carmina, versūs O. pesniti; d. lineam Cels., Plin., Q. povleči, potegniti, litteram in pulvere O. narisati, orbem Sen. ph., Q., flamma apicem per aëra duxit O. (gl. apex), colaphum alicui d. Q. klofuto pripeljati komu, klofniti, gravem, sibi alapam duxit Ph. močno se je klofnil.
    b) iz kovine, marmorja idr. (iz)oblikovati, izdel(ov)ati, ustvariti (ustvarjati): alii thoraces aēnos aut lēvīs ocreas lento ducunt argento V., vivos ducunt de marmore vultus V., d. lateres Vitr., aliquem ex aere Plin.
    c) stavbe idr. (z)graditi, postaviti (postavljati), spelj(ev)ati: parietem Ci., murum L., muros H., vallum C. nasuti, fossam C., Plin. iun. izkopati, vallum fossamque L., viam L., arcum O.

    2. = producere iztegniti (iztezati), raztegniti (raztezati): ut muliercula mihi digitulos ducat Sen. ph., pren. na dolgo vleči, na dolgo raztegniti (raztezati): longas voces in fletum V., amores (svoje hrepenenje) in longum V.; od tod d. tempus Ci., N. odlašati, zavlačevati, bellum Ci., N. idr. vojno zavlačevati, vitam longius V., O. podaljš(ev)ati, vitam per extrema V. ali animam L. životariti, horas flendo V. ure prejokati, noctem ludo V. preigrati, aetatem H. ali aetatem in litteris Ci. preživeti, cum res diu ducta esset N. se je bila zavlekla, diem ex die d. C. odlašati iz dneva v dan.

    3. nase vleči, k sebi vleči (potegniti): minutum ferrum (železni koščki), quod similes (magnetae) lapides similiter ducunt Varr., magnes ducit ferrum Pr., d. frena manu O. nategniti, remos O. veslati, bracchia (arcūs) V. nape(nja)ti, alterna bracchia O. pri plavanju krčiti in iztezati = plavati; occ. nase vzeti, nase jemati, dobi(va)ti: formam O., pallorem ducunt rami O. bledijo, ducit uva colorem O. se barva, dobiva barvo, rimam duxerat paries O. je bila počila, cānentem plumā d. senectam V. osiveti in postarati se, d. cicatricem L.; pren.
    a) k sebi privabiti (privabljati), mikati, zanimati, zabavati, razveseljevati: nescio quā natale solum dulcedine captos ducit O., (Orpheus) dum carmine silvas et saxa ducit O., pocula ducentia somnos H., O., ducit uterque color Pr., quos ipsa pericula ducent Lucan., ducite ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnin V.; v pass.: fabellarum auditione ducuntur Ci.
    b) koga prevze(ma)ti, zavajati: errore duci Ci.

    4. iz česa vleči, potegniti, izdreti (izdirati): sortes d. Ci. žrebati, ea, quae aequatis sortibus ducuntur Ci., stat ductis sortibus urna V., sacerdos sorte ductus V. izžreban, tako tudi: sorte ducti e primoribus T., sorte iudex in reum ductus Suet.; vaginā d. ferrum (meč) O., auxilium ducto mucrone petebat V.; pren.: d. anhelitūs O. sopsti, gemitūs de (ab) imo pectore V. globoko vzdihovati, alto suspiria pectore O., fletum Pr. stokati, verba longā morā Pr. izjecljati; pren.
    a) zaje(ma)ti, povze(ma)ti, izvesti (izvajati), (rod) nadaljevati: ingressionem non ex oratoriis disputationibus d. Ci., unde haec omnis causa ducitur Ci., unde hoc mendacium ductum est? Ci. od kod se je … vzela? d. genus Olympo V., originem ab aliquo H., ortūs ab Elide O., generis primordia ab aliis O., a sanguine Teucri d. principium O.; tua sectus orbis nomina ducet H. bo dobil tvoje ime, qui duxit ab oppressa meritum Carthagine nomen (= Scipio Africanus minor) H.; poseb. etimološko izvesti (izvajati), izpelj(ev)ati: ab eundo nomen (Iani) est ductum Ci., di Penates sive a penu ducto nomine … , sive ab eo, quod penitus insident Ci., quod (nomen) utrumque a Graeco est ductum Q.
    b) duci = izhajati, zače(nja)ti, izvirati: ab eodem verbo ducitur saepius oratio Ci.

    5. vase vleči,
    a) z dihanjem vase vleči, vdiha(va)ti: spiritum (auram bonam floris Min.) naribus Varr., spiritum Ci., Corn., Cu., Sen. ph. dihati, portūs, quibus vitam et spiritum ducitis Ci., ab aëre eo, quem spiritu ducimus Ci., quae (anima) ducta est spiritu Ci., neque habet quas ducat spiritus auras O. nima zraka, ki bi ga mogel dihati, frigus ab umbra d. O. hladni zrak v senci dihati, naribus d. tura H.; pesn.: somnos d. V. dremati, spati.
    b) piti, (v)srkati, vsrkavati, srebati: nectaris sucos, pocula Lesbii, Liberum H., situlas duas plenas mero Vop.; pren.: d. sollicitae iucunda oblivia vitae H. prijetno pozabljati … življenja (prim.: longae ducentem oblivia poenae Val. Fl.); z metonimičnim obj.: puer ducens (ubera) O. sesajoč.

    II.

    1.
    a) peljati, voditi: loro equum N., loris equos L., principes obsidum loco C., aliquem ante currum L., vinctum ante se Thuynem agebat, ut si feram bestiam captam duceret N., d. aliquem per omnia V., ducente deo V. ob božjem vodstvu, nullo ducente O. brez vodnika, illum … non equus impiger curru ducet Achaico victorem H., quem ducit priva navis H.; poseb. se ducere pobrati se, zmuzniti se, popihati (jo): Kom., Ci. ep.; pren.: duci ventre levem H. trebuhu rad streči. Kam? se ad regem Pl., se duxit foras Ter., d. aliquem intro ad aliquem Ter., qui hospites ad ea, quae visenda sunt, ducunt Ci., manu d. aliquem ad limina in tecta V.; occ. α) drž.pr. in jur. koga za kazen kam odpeljati, odvesti: d. aliquem in carcerem, in vincula Ci., L. idr., ad mortem Ci., N. idr., ad necem Ci., ad supplicium Ci., Suet., in ius (pred sodišče) L., tudi samo ducere, duci (sc. ad supplicium) Sen. ph., Plin. iun., Suet., ducite nos quo lubet tamquam quidem addictos Pl., ducite, ubi ponderosas crassas capiat compedes Pl., addictus Hermippo et ab hoc ductus est Ci., nos iube duci Cu., toto itinere non ducitur, sed trahitur Sen. rh. β) medic. odvajati: sanguinem Plin., alvum Cels. trebuh sčistiti, drisko imeti.
    b) koga odpeljati, odvesti; od kod? eum hinc domum Ci., quadrupedes praesepibus (abl.) O., se a Gadibus Asin. Poll. in Ci. ep.
    c) pren. α) napelj(ev)ati: aquam non longe a villa Ci., aquam per fundum alicuius Varr., Ci. ep., aquam in urbem L. β) kam peljati, držati (o cestah, poteh): quā te ducit via, dirige gressum V., Brundisium Minuci melius via ducat an Appi H., duxit via in leniter editum collem L., monstro viam, quae ducat ad undas O., via … ducit ad infernas sedes O., iter, … Stygiam qua ducat ad urbem, ignorant O. γ) koga k čemu gnati, nagniti (nagibati), usmeriti (usmerjati), napotiti: quo quemque ducebat voluntas Ci., ali spes Cu., ita me ad credendum tua ducit oratio Ci.; v pass.: litteris eorum et urbanitate Chrysogonus ducitur, ut … Ci., cives laude et gloria ducuntur Ci., rerum ordine ducor O. hočem se pustiti voditi. Pogosto pt. pf. (ki se ne prevaja): studio philosophiae ductus N. iz nagnjenja do … , amore ductus N. ali caritate patriae ductus N. iz ljubezni, suspicione ducti N. zaradi suma.
    č) koga za nos voditi, vleči, potegniti, za norca imeti, varati: repperi, qui senem ducerem Pl., etiam nunc me ducere istis dictis postulas? Ter., ut phaleratis dictis ducas me Ter., calamo salientes ducere pisces O., promissis ducere amantem Pr.

    2. occ.
    a) privesti, pripeljati: duc nigras pecudes V., equum duci iubet V.; pren.: (Lucifer) ducit diem V., (sidera) ducunt noctem V., ducere soporem Tib.
    b) kam s seboj vzeti (jemati): suas mulierculas secum in castra Ci., in provinciam poëtas Ci., Ennium in Aetoliam Ci. poet., uxorem in convivium N., in Hispaniam secum duxit filium N., iube dona (me) ducere V. daj (mi), da vzamem s seboj, quos Mincius ducebat in aequora pinu V. ki jih je Mincij s seboj ven … peljal, mihi ducendus est comes H., vellem, me duxisses O. da bi me bil s seboj vzel, duxit sua praemia victor O. je s seboj vzel = je dobil.
    c) žensko (kot nevesto, ženo) na svoj dom peljati, žensko v zakon vzeti, za ženo vzeti, poročiti, z žensko poročiti se, (o)ženiti se: qui … ducit uxorem domum Pl., quis east, quam vis ducere uxorem? Pl., hodie uxorem ducis? Ter., duxit uxorem … optumi et calamitosissumi viri filiam Ci., Orgetorigis filiam in matrimonium duxerat C., una (uxor), … quam domo secum duxerat (= in matrimonium duxerat) C., ducere ex plebe L. plebejko poročiti, coniuges, quas iuvenes duximus Cu., coniuges ducunt Iust. ženijo se; v pass.: tibi ducitur uxor V., datur ducenda (za ženo) Lavinia Teucris V.; abs.: si tu negaris ducere, ibi culpam in te transferet Ter., dic te ducturum Ter., qui ducit O. ženin; sramotilno: scortum (scorta) ducere Pl.; redko o ženski = omožiti se: Cod. I.
    č) (sprevod idr.) voditi, prirediti (prirejati), pripraviti (pripravljati): pompam, materno cineri pompam O., pompas ad delubra V., alicui funus Ci., tristia funera d. V., exsequias Cu., Plin., choros H. rajati, plesati, quae (Naïdes) … festas duxere choreas O.

    3. voj.
    a) čete peljati, voditi, veleti korakati (marširati): in Galliam mutilatum ducit exercitum Ci., vestros nautas contra Carthaginem Scipio duxit Ci., d. exercitum Uticam, ali in Bellovacos, ali in fines Suessionum, ali ab Allobrogibus in Segusiavos, d. reliquas copias contra Labienum, cohortes ad eam partem munitionum C., Epaminondas exercitum duxit in Peloponnesum adversus Lacedaemonios N., naves ex Syria in Asiam ducere iussus erat N., recto itinere d. exercitum ad eos, quos … L., iussus partem legionum ipse aut per filium in Armeniam ducere T.; pass. (o vojakih): quam in partem aut quo consilio ducerentur C.
    b) abs. (o vojskovodji) marširati, naprej pomakniti (pomikati) se, naprej iti, napredovati: (Mettius) ducit quam proxume ad hostem potest L., Tullus … contra hostes ducit L., profectus ex hibernis in Etruriam ducit L., castra in viam deferunt, qua Hannibal ducturus erat L.
    c) voditi = na čelu iti (korakati, marširati), veleti komu na čelu korakati: pars equitum ducebant T., agmen d. Cu. biti sprednja četa, legiones expeditas d. C.
    č) poveljevati, velevati, zapovedovati komu: qua in legatione (Murena) duxit exercitum Ci., L. Catilina ducit exercitum hostium Ci., cum (Eumenes) … imperator (kot vojskovodja) exercitum duxisset N., qui primum pilum ad Caesarem duxerat C. ki je bil pri Cezarju (= v Cezarjevi vojski) poveljeval prvemu manipulu (triarijev), ordinem d. C. centuriji poveljevati, biti stotnik, cum adhuc ordines duceret Suet., d. aciem, turmas, Rutulos V.; pren. prvi biti, glavar biti, načelnik biti, načelovati (v čem, čemu): d. ordines, familiam Ci., toros O., classem (discipulorum) Q.

    III.

    1. meniti, imeti za kaj, šteti za kaj, smatrati za kaj (gr. ἡγεῖσϑαι): sic equidem ducebam animo rebarque futurum V.; v act. z dvojnim acc.: malum quom amici tuom ducis malum Pl., repulsam tuam duxerunt triumphum suum Ci., omnia pericula levia duxerunt Ci., ista nimis antiqua ac stulta ducimus Ci., aliquem victorem d. N., nil rectum nisi quod placuit sibi ducunt H., id optimum d. Cu.; v pass. z dvojnim nom.: poenā ille dignus ducitur N.; z ACI: qui se regem esse ducebat Ci., ut omnia tua in te posita esse ducas Ci., si vectigalia nervos esse rei publicae semper duximus Ci., qui ei quoque rei fructum suo iudicio tribuendum esse duxerunt Ci., quod nefas esse duceret N., nihil eum efficere non posse ducebant N. menili so, da more vse storiti, quae mox usui fore ducebat S., equidem ego fabulam fictamque rem esse ducebam L.; s predikatnim gen.: (id) continentis debet duci N. (to) se mora šteti za vzdržnost, tutelae deinde nostrae duximus L., tamen officii duxit Suet.; z gen. pretii: d. aliquid parvi, d. aliquid pluris Ci. kaj malo, više ceniti; s finalnim dat.: vos eritis iudices, laudin' an vitio duci id factum oporteat Ter., si quis despicatui ducitur Ci. če koga zaničujejo, aliquid laudi d. N. v slavo šteti, honori ducitur S. šteje se v čast (prim.: id mihi honori est Ci.); s prepozicionalnimi izrazi ali samim abl.: d. aliquid in malis Ci. med zla šteti, aliquem in hostium numero C. med sovražnike (za sovražnika) šteti, deorum numero eos solos ducunt, quos cernunt C. med bogove štejejo le tiste, d. in gloria Plin. v slavo šteti, za slavno imeti, tu ausus es pro nihilo … tot res sanctissimas ducere? Ci., supra ea veluti ficta pro falsis ducit S., d. aliquem pro hoste Lact., vos adfinium loco ducerem S.

    2. occ.
    a) ceniti, računati, v račun vzeti (jemati), preračuna(va)ti: ut peraeque ducerent Varr., nonaginta medimnûm milia duximus Ci., fenus quaternis centesimis d. Ci., dico me centesimas ducturum Ci. ep., centesimis sexennii ductis Ci. ep., non duco in hac ratione eos (oratores), quibus … Ci. ne jemljem v račun, ne vštevam, sicuti fit, cum ter terna ducuntur Gell.
    b) rationem alicuius rei ducere kaj v poštev vzeti (jemati), upoštevati kaj, ozirati se, gledati na kaj: facultatis ad agendum ducta ratio est Ci., qui dicerent, … officii rationem in omni vita, non commodi esse ducendam Ci., d. rationem salutis meae Ci. ep., d. suam quoque rationem Ci. tudi svojo korist upoštevati, duxi meam rationem Ci. ep.

    Opomba: Star. imp. duce: Pl.; inf. pr. pass. ducier: Ter. Sinkop. pf. duxti (= duxisti): Varr., Cat., Pr.; inf. pf. act. duxe (= duxisse): Varr.
  • expūmicō -āre s plovcem odrgniti; pren. kakega zla rešiti (reševati): ab omnibus iniuriis passionis Tert.
  • fortuna ženski spol sreča, srečen slučaj; slučaj; usoda; denar, premoženje

    Fortuna Fortuna, boginja sreče (usode)
    bienes de fortuna vse imetje
    hombre de fortuna premožen človek; srečnež
    lance de fortuna nepredviden slučaj
    mala fortuna nesreča, zla usoda
    con fortuna srečno
    por fortuna slučajno, k sreči, morda
    acumular fortuna nabirati premoženje
    (mor) correr fortuna prestati vihar
    estar de fortuna srečo imeti
    hacer fortuna (svojo) srečo najti
    probar (la) fortuna poskusiti svojo srečo
  • hard1 [ha:d] pridevnik
    trd; trden; težak, težaven, naporen; žilav, zdržljiv, odporen; močan, silen; priden, delaven, zmožen; strog, nepopustljiv, neusmiljen; trd, mrzel, oster (podnebje)
    ekonomija pod težkimi pogoji, oster, visok (cena); težko razumljiv, težko izvedljiv; preudaren, trd (gospodarstvenik); rezek, močen (pijača)
    slovnica trd (glas, soglasnik)

    to be hard on s.o. biti prestrog s kom
    to be hard upon s.o. biti komu za petami
    to be a hard case biti zakrknjen
    hard of belief nejeveren
    hard to believe težko verjeten
    hard to imagine kar si kdo težko predstavlja
    hard to please ki se mu težko ugodi
    a hard blow težak udarec, silen udarec
    as hard as brick trd kakor kamen
    šport in hard condition v dobri formi
    hard drinking pijančevanje
    hard of digestion težko prebavljiv
    to drive a hard bargain ne popustiti pri kupčiji
    hard facts neomajna dejstva
    hard fare slaba in nezadostna hrana
    hard of hearing naglušen
    hard of heart trdosrčen
    to have a hard head preudarno razsojati
    to have a hard row to hoe imeti težko nalogo
    hard life težko življenje
    hard lines težko življenje, težko delo, zla usoda
    hard liquor močne (žgane) pijače
    hard lot trda usoda
    hard luck nesreča, "smola"
    a hard luck story jadikovanje
    a hard master strog gospodar
    figurativno a hard nut to crack trd oreh
    as hard as nails žilav, trd kakor drenov les, trd kakor kamen
    hard rain močan dež
    hard swearing kriva prisega
    a hard saying težko razumljive besede; predpis, ki ga je težko izpolnjevati
    hard times težki časi
    hard task težka naloga
    to try one's hardest pošteno se potruditi
    hard up na tesnem z denarjem
    hard work trdo, naporno delo
    hard worker priden delavec
  • improbus (inprobus) 3, adv. ( improbiter: Petr.) ne dober, torej

    1. slab (le pesn.): tako v napol resni psovki: improbe! O. porednež!, improba … merx Pl., improbus … coquus Pl., i. panis Mart.; kot adv. = ne prav pri poznejših tudi v prozi: verba pleraque ignoratione et inscitia improbe dicentium … deflexa ac depravata sunt a ratione recta Gell., improbe indocteque Gell.

    2. (nravno) slab, nepošten, zavržen, brezbožen, hudoben, malopriden, malovreden: Pl., S., O., Q. idr. qui eundem et virum optimum et hominem improbissimum esse diceres Ci., improbi sunt, qui pecunias contra leges cogunt Ci., a re publ. civem improbum removere Ci., improbus consul Cn. Carbo fuit Ci., Ballionem improbissimum lenonem agere Ci. igrati; tako poseb. kot pridevek, s katerim govornik označuje politične nasprotnike: neminem fore, qui auderet suscipere contra improbos (naspr. boni) civīs salutem rei publicae Ci.; subst. improbus -ī, m lopov, zlobnež, podlež: quod nemo nisi improbus fecerit Ci.; enalaga: (od človeka) preneseno na stvari: i. appellatio, confessio, cupiditas, defensio, facinus, furtum, largitio, lucrum, mores, quaestus, ratio, rumor Ci.; tako v adv.: multa improbe fecisti Ci., improbissime populum fraudare Ci., improbe mentiri videris Ci.

    3. occ.
    a) nesramen, predrzen, drzovit, hud, zloben, poreden: scurra improbissimus Ci., os improbissimum, Ci., V., i. puer V. = Amor, i. advena V. bojaželjni, i. fortuna V. muhasta, improbe decerpere oscula Cat. nesramno, improbissime respondere Ci.; o živalih: i. aquila V. kot ujeda (ropar), i. cornix V. ker prerokuje dež, i. anser V., lupus, anguis V. požrešen; pren.: fertur in abruptum magno mons improbus actu V. zla (druga možnost = z velikansko silo!); podobno: i. Siren desidia H.; pozneje pesn. z gen.: nympha improba conubii Stat. poželjiva.
    b) nespodoben, umazan, nečist: improba verba, carmina O. = umazane, i. satureia Mart. pohotnost vzbujajoče.

    4. metaf. brezmeren, čezmeren, pretiran, prevelik, zelo velik: labor omnia vicit improbus V. vztrajen, i. rabies ventris V. divja lakota; pri poznejših: res etiam deo improba Plin. zelo težavna; potem tudi o bolj konkr. stvareh: i. lumen Sen. ph. premočna, i. genua Col., barbarum villus Plin., arva, tegmina Val. Fl.
  • indirect [indirékt, -dai-] pridevnik (indirectly prislov)
    indirekten, posreden; ovinkast
    figurativno kriv, skrivljen, dvoumen, nepošten

    ekonomija indirect bill domicilna menica
    ekonomija indirect expenses splošni izdatki
    ekonomija indirect labour proračunski delavci
    slovnica indirect object predmet v dajalniku
    slovnica indirect speech odvisni govor
    pravno indirect intent dolus eventualis, zla nakana
    indirect route ovinek
    pogovorno Indirect Rule upravljanje s pomočjo domačinov
    ameriško, politika indirect initiative glasovanje na zahtevo volivcev
  • izvòr origin; source; root; (osebe) birth, extraction

    izvòr besede the origin (ali derivation) of a word
    imeti izvòr to originate
    izvòr Baskov ni znan the origin of the Basque race is unknown
    nihče ne pozna izvòra njegovega premoženja no one knows the source of his wealth
    treba je najti izvòr zla the source of the evil must be discovered
    imeti svoj izvòr v to owe one's origin (ali birth) to..., to derive one's origin from...
  • jenseits onstran, na drugi strani; jenseits von Gut und Böse onstran dobrega in zla
  • korenin|a1 ženski spol (-e …) rastlinstvo, botanika die Wurzel (dihalna Atemwurzel, glavna Hauptwurzel, hoduljasta Stelzwurzel, oporna Stützwurzel, oprijemalna Haftwurzel, Klammerwurzel, plezalna Kletterwurzel, prezračevalna Atemwurzel, primarna Primärwurzel, srčna Herzwurzel, Pfahlwurzel, zračna Luftwurzel); anatomija pri zobeh, laseh: die Wurzel (Zahnwurzel, Haarwurzel); tehnika, metalurgija pri litju: der Knochen
    v kuhinji: peteršiljeva korenina die Petersilienwurzel
    brez korenin wurzellos
    tvorba korenin die Wurzelbildung
    na lastnih koreninah (necepljen) wurzelecht
    agronomija in vrtnarstvo z dobro izoblikovanimi koreninami mit kräftiger Wurzelbildung
    imeti korenine (v) wurzeln (in)
    odstraniti korenine abwurzeln
    medicina zdravljenje korenine die Wurzelbehandlung
    lotiti se zla pri korenini das/ein Übel an der Wurzel packen
  • korenína root

    pognati koreníne to strike (ali to take) root
    pognati globoke koreníne to strike deep roots
    s koreníno vred izpuljena rastlina plant torn up by the roots
    izruvati s korenínmi vred to pull up by the root
    príti do koreníne zla to get at (ali to) the root of an evil
    posekati koreníne zla to lay the axe to the root of an evil
    nastaviti sekiro na korenín (česa) to lay the axe to the root (of something)
    udariti po koreníni, odrezati koreníno (česa) to strike at the root (of something)
  • korenína raíz f

    korenina zla raíz del mal
    pognati korenine (tudi fig) echar raíces, arraigar
    pognati globoke korenine arraigar profundamente
    iztrebiti s korenino vred arrancar de raíz, desarraigar; extirpar
  • libīdō (stlat. lubīdō) -inis, f (libet, lubet)

    1. hlepenje, pohlep, želja, poželenje, mik, sla po čem, do česa, volja: ubi libido veniet nauseae Ca., quod cuique libido venerit Lucr., l. voluptatum Ci. poželenje po nasladah, cum sit hoc naturā commune animantium, ut habeant libidinem procreandi Ci., quamquam ipsa iracundia libidinis est pars; sic enim definitur iracundia: ulciscendi libido Ci., iuventus … in decoris armis et militaribus equis … lubidinem habebant S. mladino je mikalo lično orožje, tanta lubido cum Mario eundi plerosque invaserat S. tolikšna želja je obšla, nisi forte quem inhonesta et perniciosa lubido tenet potentiae paucorum decus atque libertatem suam gratificari S., ex libidine sanguinis T. krvoželjnost, krvoločnost, adulandi, assentandi T. slepo nagnjenje, aliquem libido urinae lacessit Gell. kdo mora mokriti (scati), koga tišči na stran; pesn. z inf.: est lubido orationem audire Pl., hunc inridere lenonem lubidost Pl., si sit peccasse libido O.

    2. napačno, polteno poželenje, (poltena, čutna) želja, (poltena, čutna) sla, (poltena, čutna) slast, naslada (tudi v pl.): poltenost, pohlep(nost), poželjivost, pohota, pohotnost, nasladnost, čutnost, sladostrastje, razkošnost, razbrzdanost, razuzdanost, razvratnost, razpašnost, (pre)drznost, nezmernost, nemoralnost, objestnost, samopašnost, samovolja: ut accendatur tua lubido Ter., libidine incensus Ci., lubidine accendi S., non libidinis causā libertinam duxit uxorem Ci. iz poltenosti, nullum signum libidinis N. pohlepa po nasladnosti, Sex. Tarquinium mala libido Lucretiae per vim stuprandae capit L. zla želja, zlobna sla (strast), libidinem muliebrem finire L. omejiti žensko samopašnost, libidinis in mares pronioris Suet.; poseb. pederastija, nečisto dečkoljubje (gr. παιδεραστία): puer emptus libidinis causā Ci.; (o živalih) = gonjenje, pojanje, poja, pojalica, ježalica: et in mare et in femina commiscendorum corporum mirae libidines Ci., ultima parte hiemis concitantibus libidinem cibis utriusque sexus accendenda venus est Col., equorum libido adhinniens Hier.; meton. pohotna, nemoralna, opolzka prikazovanja (prikazi, predstavitve) upodabljajočih umetnosti, opolzkosti: quis non frangeret eorum libidines, nisi illi ipsi, qui eas frangere deberent, cupiditatis eiusdem tenerentur? Ci., in poculis libidines caelare iuvit Plin., pinxit et minoribus tabellis libidines Plin.

    3. svojevoljnost, samovolja, samovoljnost, samohotnost, (dobra ali slaba) volja, trma, „muha“: iudicum Ci., nimia l. suffragandi Ci., lex erat libido tua Ci., muliebrem libidinem comprimere Ci. trmo ženske, ratio, quae in libidinem venit Ci. ki se komu zahoče, idcircone … nobilitas … rem publicam recuperavit, ut ad libidinem suam liberti servulique nobilium bona vexare possent? Ci. ali instruitur acies ad libidinem militum L. zgolj po (samo)volji, tako tudi: ea (sc. fortuna) cunctas res ex lubidine magis quam ex vero celebrat obscuratque S. bolj po samovolji, samovoljno; v enakem pomenu tudi samo: libidine Ci.
  • mal, e [mal] adjectif, vieilli zli; smrten

    à la male heure ob smrtni uri
    la male fortune zla usoda
    être pas mal biti čeden, prijeten
    bon gré, mal gré hočeš nočeš; več ali manj rad
    bon an, mal an kljub nasprotnim, različnim situacijam, eno z drugim
    il est mal c'est mal de (mentir) (to) ni lepo (lagati)
    mourir de male mort umreti nasilne smrti
  • malattia f

    1. med. bolezen:
    malattia professionale profesionalna bolezen
    malattia venerea spolna bolezen

    2. pren. tegoba, nezgoda

    3. pren. bolezen, zlo:
    le malattie della società družbene bolezni, družbena zla