Franja

Zadetki iskanja

  • Schwur, der, (-/e/s, Schwüre) prisega, zaprisega
  • serment [sɛrmɑ̃] masculin prisega; trdna obljuba

    serment professionnel službena prisega (sodnih, upravnih uradnikov)
    déposition féminin sous serment izpoved pod prisego
    prestation féminin de serment položitev prisege
    (familier) serment de joueur, d'ivrogne prisega, na katero se ni zanesti, katere ne mislimo držati
    serment d'Hippocrate tekst, ki določa dolžnosti zdravnikov do bolnikov in do družbe
    serment politique obljuba zvestobe oblasti
    serment judiciaire prisega pred sodiščem
    faux serment kriva prisega
    affirmer par serment potrditi s prisego
    déclarer sous la foi du serment izjaviti pod prisego
    faire préter serment à quelqu'un zapriseči koga
    je vous en fais le serment prisegam vam to
    se lier par un serment zavezati se s prisego
    prêter serment priseči
    témoigner sous serment pričati pod prisego
  • super-stitiō -ōnis, f (super in stāre; prim. superstes)

    I. pozivanje za pričo, sklicevanje na pričo, vežoča (obvezujoča) prisega, (za)rotitev, prisega, starejše rotba: adiuro Stygii caput inplacabile fontis, una superstitio superis, quae reddita divis V.

    II.

    1. vraža, blodna vera, prazna vera, babja vera, praznoverje, praznoverni strah, praznoverna bojazen, nabožno (pobožno) sanjaštvo, versko navdušenje, verska prenapetost, verski fanatizem: Gell., Lact., Amm., Serv. idr., superstitionem a religione maiores nostri separaverunt Ci., neque intellegit pietate et religione … deorum mentes, non contaminata superstitione … posse placari Ci., huic barbarae superstitioni resistere Ci., superstitio anilis, superstitiones aniles Ci., ipse capti quadam superstitione animi L., tristis superstitio H., magna O., vana V., Sil., superstitio error insanus est Sen. ph.

    2. meton.
    a) praznoverje, v pl. vraže, praznoverni običaji ali obredi, vražno, tajnostno (skrivno) bogoslužje, skrivni (skrivnostni) obredi, skrivno čaščenje (češčenje), kult, religija: exitiabilis superstitio T. (o krščanstvu), quaenam illa superstitio, quod numen, interrogat T., superstitio Iudaica Q., Icti., vana (sc. Isidis) Suet., privata superstitio geniti apud ipsos Herculis Iust., religio veri dei cultus est, superstitio falsi Lact., hostes operati superstitionibus L., superstitiones magicae T., multae vetustis superstitionibus fidebant T., novas superstitiones introducere Q. (o Sokratu).
    b) (v blagem pomenu) pobožno vzdušje, verski duh, bogočastje, bogoslužje: superstitione facile est liberare, cum sustuleris vim deorum Ci., in superstitionibus ac cura deorum praecipua omnibus veneratio est Iust.
    c) sveti strah, ki ga kaj vzbuja, svetost: templi Iust.; occ. (brez verskega pomena): superstitione quadam virtutis teneri Sen. ph., superstitione praeceptorum … trahi Q.
  • swearing [swɛ́əriŋ] samostalnik
    priseganje
    pravno prisega; preklinjanje

    swearing-in zaprisega
    false swearing kriva prisega
  • vow1 [váu] samostalnik
    svečana obljuba, prisega
    religija zaobljuba

    vow of secrecy obljuba tajnosti, molčečnosti
    lover's vows obljuba zvestobe
    monastic vow samostanska zaobljuba
    marriage vows obljuba zakona
    to break a vow prelomiti obljubo
    to perform a vow izpolniti (držati) obljubo
    to take the vows religija zaobljubiti se (za redovnika, -ico), iti v samostan
    I have taken a solemn vow not to smoke any more svečano sem obljubil, da ne bom več kadil
  • zákletva ž prisega: položiti, prekršiti -u; izjaviti pod -om; potvrditi što -om; kriva zakletva; sudska, vojnička, poslanička zakletva
  • zaprisegnúće s zaprisega, prisega
  • божба f prisega, pridušanje
  • клятва f zakletev, prisega; (zast.) prekletstvo;
    дать клятву priseči
  • кля́тва ж., priséga -e ž.
    • да́ти кля́тву zapriséči
  • обі́тниця ж., priséga -e ž., zaobljúba -e ž.
  • присяга f prisega
  • прися́га ж., priséga -e ž., zaobljúba -e ž.
  • allegiance [əlí:džəns] samostalnik
    fevdna dolžnost; zvestoba, vdanost; prisega zvestobe
  • book-oath [búkouɵ] samostalnik
    prisega na biblijo
  • Bürgereid, der, historische Bedeutung, Geschichte civilna prisega
  • coniūrātiō -ōnis, f (coniūrāre)

    I. skupno priseganje, skupna prisega: adversarios coniuratione confirmat N. z vzajemno prisego, coniuratio fit in tumultu, quando urbis periculum singulos iurare non patitur Serv. —

    II. met.

    1. pod prisego sklenjena z(a)veza v kak namen: quae haec est coniuratio (mulierum) Ter., c. urbana Plin. iun. meščanska stranka; is (Orgetorix) … coniurationem nobilitatis fecit C., principum … coniurationem de bello … factam L., c. Acarnanica L.

    2. occ. zarota, naklep, naplet, kovarstvo: c. Catilinae S., servorum L., vindex coniurationis Ci. ep., auctores coniurationis Vell., conscius coniurationis S., in coniuratione esse S. soudeležen v zaroti biti, sozarotnik biti, extra coniurationem esse S. ne udeležiti se zarote, coniurationem facere contra Caesarem Hirt., c. contra rem publicam facta est Ci., coniurationem aperire, patefacere S., mea virtute perditorum hominum coniurationem patefactam esse Ci., c. coepta simul et aucta T., manifestus coniurationis T., coniurationem prodere alicui T., coniurationem detegere Suet., quod nefas … ad coniurationem pertinere existimabatur N., c. nefanda in omne facinus L., coniuratio deserendae Italiae ad Cannas facta L., convicti adversum se coniurationis Eutr.

    3. met. (so)zarotniki, zbor („klub“) zarotnikov, zarotniška drhal: hac in coniuratione quid tam coniunctum, quam ille cum Catilina? Ci., nemo est extra istam coniurationem perditorum hominum Ci., princeps (principes S.) coniurationis Ci., capita (caput Cu.) coniurationis L., Cethegus aliique ex coniuratione S., si c. valuisset S.
  • dēierātiō -ōnis, f (dēierāre) slovesna prisega, zarotitev: Tert.
  • Eidesdelikt, das, kriva prisega
  • Fahneneid, der, Heerwesen, Militär vojaška prisega