-
пошатнуть zamajati; (pren.) omajati
-
расстраивать, расстроить v nered spravljati, spraviti; omajati; zmešati (načrte); (glasbilo) razglašati, razglasiti; (po)kvariti |živce, želodec); v slabo voljo spravljati, spraviti; prekrižati (načrte);
р. здоровье zdravje spodkopa(va)ti
-
расшатывать,расшатать razmaj(ev)ati, omajati, (raz)rahljati; (pren.) spodkppa(va)ti
-
abocinarse Čile zrahljati se, omajati se
-
concutiō -ere -cussī -cussum (cum in quatere)
1. tresniti (treskati) s čim, skupaj (drugo ob drugo) udariti (udarjati): concussā manu O., c. manūs Sen. ph., frameas T.
2. hkrati (obenem) stres(a)ti, (za)vihteti, (za)degati: concutiens … caput O. z glavo stresajoč, zmajajoč, (manu) concutit arma O., concutiensque suis vibrantia tela lacertis O.
3. (z oslabljenim pomenom predloga) močno stres(a)ti, pretres(a)ti: tonitru concussa repente terra … concutit omnia motu Lucr., terra ingenti concussa motu est L., c. cantu freta O., oraque singultu concutiente sonant O., aries ballistave concutit arces O., c. arietibus munimenta Cu., concussae fores N., c. quercum V., concute pectus V. predrami, te ipsum concute H. pretresaj = preskušaj samega sebe, c. plebem Petr. poet. vzdramiti, tako tudi: c. se Iuv., Fl.
4. pren.
a) pretres(a)ti = omajati, (o)slabiti, izpodkopa(va)ti: rem publicam Ci., opes Lacedaemoniorum N., imperium L., senatūs consultum T., concussi orbis motus T., fides concussa T. omajana zvestoba.
b) pretres(a)ti = (pre)plašiti, (pre)strašiti, (z)ganiti, vznemiriti (vznemirjati): terrorem metum concutientem definiunt Ci., id factum primo populares coniurationis concusserat S., ingensque barbaros pavor … concusserat Cu., casu concussus acerbo V., concussa Caecinae mens T.; z grškim acc.: casuque animum concussus amici V. globoko ganjen, hoc concussa metu mentem Iuturna V., quone malo mentem concussa? H. — Od tod adj. pt. pf. concussus 3 vznemirjen, nemiren: Pallas aliquanto concussior M.
c) occ. (pre)plašiti koga s pretnjami, da bi izsilil denar: Icti.
č) strastno razburiti (razburjati), vzburiti (vzburjati), razvne(ma)ti, od tod pass. concuti razvne(ma)ti se: Sen. ph.
-
destabilizá -éz
I. vt.
1. destabilizirati, spraviti iz ravnovesja
2. spodkopavati, spodkopati
II. vr. izgubiti ravnovesje, omajati se
-
захита́тися -та́юся док., omájati se omájem se dov.
-
пошатнуться zamajati se; (pren.) omajati se
-
crédit [kredi] masculin kredit, dobroimetje; vera, zaupanje; ugled, veljava, vpliv
à crédit na up, na kredit, familier zastonj
à porter au crédit du compte v dobropis konta
à valoir sur mon crédit na konto mojega dobroimetja
crédit de banque, de caisse, de transition bančni, blagajniški, premostitveni kredit
crédit extraordinaire izreden kredit
crédit foncier zemljiški kredit(ni zavod)
crédit municipal zastavljalnica
crédit à long, à moyen, à court terme dolgoročen, srednjeročen, kratkoročen kredit
banque féminin de crédit kreditna banka
balance féminin du crédit et du débit ravnovesje v kreditu in debetu (ni debeta)
côté masculin du crédit stran (v knjigi) imetja, aktiva
dépassement masculin de crédit prekoračenje kredita
établissement masculin de crédit kreditni zavod
lettre féminin de crédit kreditno pismo
octroi masculin, ouverture féminin d'un crédit odobritev, odprtje kredita
restriction féminin du crédit omejitev kredita
accorder, octroyer un crédit odobriti kredit
acheter à crédit kupiti na kredit
avoir du crédit imeti, uživati kredit
avoir tout crédit pour faire quelque chose imeti vso prostost za kaj
dépasser, ébranler le crédit prekoračiti, omajati kredit
donner du crédit à quelque chose dati čemu veljavo
être en grand crédit, jouir d'un grand crédit auprès de quelqu'un biti pri kom dobro zapisan
faire crédit à quelqu'un verjeti, zaupati komu, imeti zaupanje v koga; oprostiti, odpustiti komu; commerce komu kredit dovoliti, kreditirati
mettre en crédit (commerce) lansirati
ouvrir un crédit en faveur de quelqu'un jusqu'à concurrence de ... odpreti, odobriti komu kredit do višine ...
passer, porter quelque chose au crédit de quelqu'un komu kaj v dobro pisati
user de son crédit auprès de quelqu'un uporabiti svoj vpliv pri kom
-
ébranler [ebrɑ̃le] verbe transitif (pre)tresti, (o)majati; ganiti, spraviti v premikanje; zbuditi (domišljijo)
s'ébranler začeti se premikati; biti pretresen, omajan
la bombe a ébranlé l'immeuble bomba je razmajala stavbo
ébranler la santé de quelqu'un komu zdravje zrahljati, omajati
les camions ébranlent la rue kamioni pretresajo ulico
ébranler quelqu'un koga omajati v njegovem prepričanju
-
mōtus -ūs, m (movēre) gib(anje)
I. fizično gibanje, premikanje, tek: Q. idr., navium, remorum C., siderum C., Val. Max., oculorum, oris Cels., venarum Cels. utripanje, caudae Plin. miganje z repom, terrae Ci., Cu., Front. idr. potres, quo maximo motu terra tremit V., pedum melior motu V. gibkejših nog, hitrejši, deus motum dedit caelo Ci., (sc. lepus) nullos audet dare corpore motūs O. si ne upa premakniti se (treniti, ganiti se); occ.
1. umetni telesni gib, gibljaj, premik, telesna kretnja, zasuk, obrnitev, obrat: Q., motus palaestrici et histrionum gestus Ci., gestus ac motus corporis Ci., rusticus alter motus, concesso mollior alter erit O., decens H. lična (mična, ljubka, prikupna) hoja.
2. ples, poseb. pantomimski: Ambr., motus dare L., V. plesati, motus doceri Ionicos H. učiti se plesati.
3. kot voj. t.t. vojaški okret, zasuk, obrat, premik, manever: milites ad motus leviores N.; podobno: motus futuri V. (Enejev) odhod, dvig, odplutje; tako tudi: ipse sub Aurorae primos excedere motus Lucan. —
II. metaf.
1. duševni gib, duševno gibanje: animi incredibiles motus Ci. duševna gibčnost; occ.
a) delovanje duha, duševna sila, duševna dejavnost: animorum motus voluntarii Ci., motus animorum duplices sunt, alteri cogitationis, alteri adpetitus Ci., et animi et ingenii celeres quidam motus esse debent Ci. srce in razum morata svoje sile zlahka uporabiti, motu mentis et ratione uti Ci. umsko delovanje.
b) duševno razpoloženje, ganjenje, duševni pretres, duševna razvnetost, razdraženost, čustvo, emocija, afekt, razburjenje, čustveni vzgib, vzburjenost, vzdraženje, strast: Sen. ph., T., m. turbidus Ci., motus animi turbati, quos Graeci πάϑη nominant Ci., perturbationes, id est motus animi nimii, rationi non obtemperantes Ci., m. mentis meae Ci. nemir moje duše.
c) nagib, (na)gon, vzgib, pobuda, spodbuda, impulz: naturae Ci., divino concita motu O., sine motu animi et cogitatione Ci.
d) nagib, povod, motiv: consilii mei motūs Plin. iun.
2. politično gibanje: Catilinae motūs conatūsque Ci., se ad motus fortunae movere coepit C. plašč po vetru obračati = ravnati se po okoliščinah; occ.
a) politični dvig (v dobrem pomenu): Italiae magnificentissimus m. Ci.; (v slabem pomenu) vstaja, upor, nemir: populi Ci., Galliae, urbanus C., servilis L., domi motus orti L., civicus H., magnus et implacabilis T., hic tantus motus rerum Ci., T. tako burni časi.
b) menjava politične struje (usmeritve), državni preobrat, prevrat: in re publica non tantum motum impendere video, quantum … Ci. ep., rei publicae motum adferre Ci. državo omajati, concussi orbis motus T. prevrat zemlje, vesoljni prevrat, ut Persarum imperium magno motu concuterent magis quam affligerent Cu.
3. kot ret. t.t. „preobrat izraza“, besedni obrat, in sicer meton. = trop: reddam nunc, quam proximam esse dixeram partem de tropis, quos motus clarissimi nostrorum auctores vocant Q., nam plerique has tropos esse existimaverunt, quia, sive ex hoc duxerint nomen, quod sint formati quodam modo, sive ex eo, quod vertant orationem, unde et motus dicuntur, fatendum erit esse utrumque eorum etiam in figuris Q.
4. kot vrtnarski t.t. „pogon“, kal, klica, mladika, poganjek: Celsus quoque et Atticus consentiunt tres esse motus in vite seu potius in omni surculo naturales, unum, quo germinet, alterum, quo confloreat, tertium, quo maturescat Col.
-
prepríčanje conviction ženski spol , persuasion ženski spol , croyance ženski spol , opinion ženski spol , pensée ženski spol
koga omajati v njegovem prepričanju ébranler quelqu'un
po mojem prepričanju dans ma conscience, en mon âme et conscience
politično prepričanje convictions ženski spol množine politiques
govoriti z velikim prepričanjem parler d'un ton pénétré
priti do prepričanja, da acquérir la conviction que, convenir que
ravnati po svojem (trdnem) prepričanju agir selon (ali d'après) ses convictions (personnelles)
-
quatefaciō -ere -fēcī (quatere in facere) (o)majati, (s)tresti, spodkopa(va)ti (metaf.): quatefeci Antonium Ci. ep. Antoniju omajati ugled (veljavo).
-
rütteln tresti, stresti, stresati; (durchrütteln) pretresti (an kaj); Technik stresati, potresati; Tierkunde Turmfalk: lebdeti; rütteln an figurativ spodkopavati; daran ist nicht zu rütteln to se ne da omajati; gerüttelt voll zvrhan
-
véra religion; faith; creed; belief; persuasion
brez vére irreligious
državna véra established faith
krščanska véra Christian faith
apostolska véra Apostles' Creed, Credo
kriva véra heresy
prazna véra superstition
v dobri véri in good faith
pri moji véri, ne! upon my word, no!
svoboda vére religious liberty, freedom of worship
izgubil sem véro vanj I have lost all faith in him
izpovedovati véro to profess a religion
omajati koga v njegovi véri to shake someone in his belief
-
Wackeln, das, majanje; ins Wackeln bringen omajati
-
Wanken, das, majanje; opotekanje; ins Wanken bringen omajati; ins Wanken geraten zamajati se
-
wankend: wankend machen omajati
-
колебать, колебнуть (za)majati, (za)gibati, zganiti; (za)zibati; (pren.) (o)majati;
к. основы государства omajati temelje države;
-
подрывать, подорвать1 razstreljevati, razstreliti, v zrak pognati; uničevati, uničiti;
подорвать доверие omajati zaupanje