Franja

Zadetki iskanja

  • dēdiscō -ere -didicī (—) odučiti (odučevati) se, iz spomina izgubiti (izgubljati), pozabiti (pozabljati), odvaditi (odvajati) se česa: O., Lact., qui quod didicit, id dediscit Pl., multa oportet discat atque dediscat Ci., aliquid dediscere paene discendo Ci., haec verba mutari dediscique possunt Ci., nomen disciplinamque populi Romani dedidicerant C., dedisce captam Sen. tr., dedidicit iam pace ducem Lucan.; z inf.: eloquentia loqui paene dediscit Ci., dedidici Latine loqui O., qui mori didicit, servire dedidicit Sen. ph., meditari condiscere, loquitari dediscere Ap.
  • désapprendre* [dezaprɑ̃drə] verbe transitif pozabiti (naučeno); odvaditi se

    j'ai désappris tout ce que je savais pozabil sem vse, kar sem vedel; verbe intransitif preučiti se
  • dēsuēfaciō -ere -fēcī -factum (*dēsuēre in facere)

    1. kaj iz navade spraviti: Tert.

    2. pass. dēsuēfīō -fierī -factus sum česa odvaditi (odvajati) se: multitudo desuefacta a contionibus Ci., catuli desuefiunt (sc. a matre) Varr. se odstavljajo.
  • disimparare v. tr. (pres. disimparo) odvaditi se; ne znati več; pozabiti, pozabljati:
    disimparare a bere odvaditi se pijače
  • laugh out of prehodni glagol
    s smehom koga česa odvaditi
  • otpáditi se òtpādīm se
    1. odtujiti se: otpaditi se od svojega naroda
    2. izneveriti se: on se nešto otpadio od nas
    3. odvaditi se: otpaditi se od rada
  • outgrow* [autgróu] prehodni glagol
    prerasti (koga, obleko itd.); zrasti komu čez glavo
    figurativno odvaditi se (neke navade)

    to outgrow one's strength prehitro rasti
    to outgrow childish habits prerasti otroške navade
  • outwear* [autwɛ́ə] prehodni glagol
    dlje trajati; ponositi, obrabiti
    figurativno izčrpati; odvaditi se česa
  • одичать podivjati; zapustiti se; (pren.) postati plah, odvaditi se ljudi
  • отваживать(ся), отвадиться odvajati (se) česa, odvaditi (se) česa
  • отставать, отстаь zaosta(ja)ti; opuščati, opustiti (navade), odvaditi se; odpadati, odpasti (omet); odnehati;
    отстань от меня! pusti me pri miru!
  • отучаться, отучиться odvajati se. odvaditi se
  • разучиваться, разучиться priti iz vaje, odvaditi še, (naučeno) pozabljati, pozabiti
  • amictus -ūs, m (amicīre)

    1. zagrinjanje, zakrivanje: mihi amictui est Scythicum tegimen Ci. služi za ogrinjalo, indutui et amictui... sacerdotibus... usurpatur Ap.; occ. način ogrinjanja in nošnje kakega oblačila, nabranost, nabor gub (posebno na govornikovi togi), zgib, noša: nihil est facilius quam amictum imitari alicuius aut statum aut motum Ci., am. angustus, neglegentior Q.; na kipih: statuam esse eiusdem status, amictus, anulus, imago ipsa declarat Ci. ep.

    2. met. vrhnje oblačilo, ogrinjalo, halja, plašč: croceo velatus amictu O., duplicem ex humeris reiecit amictum V. plašč iz dvojnega blaga, purpureus am. H., Tyrii amictūs O. škrlatni plašči, lineus T. ali sacer am. Val. Fl. = daritvena halja (svečenikov), Graeci amictūs (= χλαῖναι pri javnih igrah) T.; preg. (po gr. pregovoru): quem mater amictum dedit, sollicite custodire Q. = skrbno držati (ne odvaditi) se tistega, česar se je človek v mladih letih navadil; pesn. tudi tančična oglavna poveza (vitta), ki so jo rabili pri molitvah, nekaka tančica ali koprena: capita ante aras Phrygio velamur amictu V., purpureo velare comas amictu V., caput glauco contexit amictu (nympha) V.

    3. pren. odevalo, pokrivalo, zastor: nebulae amictus V. ali nebularum amictus Stat. meglen zastor, caeli mutemus amictum Lucr. zrak, ki nas obdaja, curvi vomere dentis iam... scindite amictūs Col. poet. zeleno odejo zemlje, terras caeco nox condit amictu Sil.; pren.: amictu periurii fugiendi Amm. pod pretvezo.
  • āmittō -ere -mīsī -missum

    1. (predklas.) stran poslati, odposlati (odpošiljati), izpustiti, odpustiti (odpuščati): stulte feci, qui hunc amisi Pl., quia te servavi, me amisisti liberum Pl., nunc amitte, quaeso, hunc Ter. zdaj ga (iz)pusti, ne stori mu nič (žalega), lectos propter cariem et tineam Varr. proč dati, amisso pactione Publio legato S. fr.

    2. pren.
    a) (prostovoljno, nalašč) kaj (o)pustiti (opuščati), popustiti (popuščati), odreči (odrekati) se čemu, izogniti se čemu: rem inquisitam Pl., unam hanc noxiam Ter., amittenda fortitudo aut sepeliendus dolor Ci., priore (sacramento) amisso Ci., am. omnes has provincias Ci., fidem N. besedo prelomiti, spiritum ante quam ultionem T., matrimonium T.; z dvojnim acc.: ne tantum scelus impunitum amittatis S. (drugi berejo: omittatis).
    b) (proti svoji volji) koga ali kaj (iz)pustiti (izpuščati), vnemar pustiti (puščati), zanemariti (zanemarjati), prezreti (prezirati): anulum Ter., praedam manibus ali de manibus Ci., ex oculis manibusque L., aliquem prope e manibus inter tumultum L.; poseb. am. occasionem Ter., Ci. ali tempus Ci. ugodno (lepo) priliko vnemar pustiti, zamuditi, amissi tot dies rei gerendae Ci.
    c) (po svoji krivdi ali brez nje, po pomoti, spregledu, naključju) izgubiti (izgubljati): regem Cu., optimates (naklonjenost plemstva) N., arma et impedimenta N., praedam omnem L., exercitum L., T., patriam L., oppidum Ci., S., classes Ci., rem publ. verbo retinere, re ipsa amisisse Ci., oculos C., lumina oculorum C. ali samo lumina Ci., aspectum Ci., colorem Ci. ep., H., O., Cels., messem, pecuniam grandem, bona, fortunas suas, mentem, causam, litem, ius imperii Ci., vitam Pl., Ci., Corn., animam Corn., Lucr., fidem Ph. verjetnost, plumam ali pennas Plin. (o ptičih) goliti se, usum pedum Plin. iun. odvaditi se (pozabiti) hoditi, odvaditi se hoje, verba Aur. onemeti, obmolkniti; amissa recuperare N.; poseb. zaradi smrti izgubiti: uxorem N., puer amisso patre Ci., patres amissis filiis irati Ci., res publ. tot duces amisit Ci., amittere magnam partem exercitus fame aut frigore L., amissi aut gladio aut morbo cives Vell., multum in Valerio Flacco nuper amisimus Q., liberi amissi (naspr. superstites) Plin. iun.; subst. pt. pf. āmissī -ōrum, m izgubljenci (zaradi smrti), pokojniki, rajniki Aus.

    Opomba: Sinkop. pf. āmīstī: Ter., āmīssis = amiseris: Pl.
  • āvellō -ere -vellī in -vulsī (-volsī), -vulsum (-volsum)

    1. odtrgati, iztrgati, utrgati, izdreti (izdirati): sigillis avulsis argentum reddidit Ci., sibi avelli iubet spiculum Ci., avellere frondes O., Cu., avulsum caput O., avolsa membra V., leporum avulsi armi H., cum ripa simul avolsos ferat Aufidus H.; od kod? z abl.: Plin., T., avulsus radicibus oculus Lucr., avolsum humeris caput V. odsekana, av. templo Palladium V. zmakniti, saxa saxis V. odkrhniti, veste aliquid Pr.; z dat.: avolsa hosti cervix Sil., Euboea avolsa Boeotiae Plin., bitumen non quit sibi avelli Plin.; s praep.: poma ex arboribus cruda si sint, vi avelluntur Ci., hoc (simulacrum) iste e signo Cereris avellendum... curavit Ci., sive secetur aliquid sive avellatur a corpore Ci.

    2. pren.
    a) iztrgati = (na silo) ločiti, odstraniti (odstranjevati), odpraviti (odpravljati): non potes avelli O., morbus et aegrotatio, quae avelli inveterata non possunt Ci., de matris hunc complexu avellere Ci., ex complexu avelli Ci., avulsus a meis Ci., oriens incendium belli... a portis avellere Ci. odvrniti (odvračati), complexu avolsus Iuli V., filii sinu matris avolsi Sen. tr., ut avellentur castris (veterani) T., gentes avolsae Plin.; med.: servant busta neque avelli possunt V. in se ne morejo ločiti.
    b) iztrgati = ugrabiti, vzeti, oteti iz česa: rus ab aliquo Ter., pueros a lacte non subito a consuetudine av. Varr. ne na mah odvaditi, convicio hunc ab errore avellere Ci. iz zmote oteti, avulsum est enim praeter spem, quod erat spe devoratum lucrum Ci., an tibi mavis insidias fieri pretiumque avellier (= avelli) H., liberalitas (darovi) Augusti avulsa T., avellere fundum emptori, nummos alicui Dig.
  • burst2 [bə:st] samostalnik
    razpoka; (raz)pok, izbruh, eksplozija
    figurativno prodor; popivanje, veseljačenje

    sleng to make a burst odvaditi se
    to be on the burst popivati, veseljačiti, krokati
    burst of applause viharno pritrjevanje
  • corriger [kɔriže] verbe transitif popraviti, popravljati; omiliti, ublažiti; (telesno) kaznovati; typographie korigirati

    se corriger (po)boljšati se
    se corriger de quelque chose odvaditi se česa
    corriger un devoir, son jugement popraviti nalogo, svojo sodbo
    corriger le sort ublažiti usodo
    se corriger d'une mauvaise habitude, de sa paresse znebiti se razvade, svoje lenobe
    il s'est fait corriger d'importance pošteno je bil tepen
  • disintossicare

    A) v. tr. (pres. disintōssico) razstrupiti, dezintoksicirati

    B) ➞ disintossicarsi v. rifl. (pres. mi disintōssico) razstrupiti se, dezintoksicirati se:
    disintossicarsi dal fumo odvaditi se kajenja
  • divest [daivést, divést] prehodni glagol
    sleči, razgaliti; odvze(ma)ti, (o)ropati; znebiti, pripraviti ob kaj

    to divest o.s. odvaditi se česa, opustiti kaj, znebiti se česa