Franja

Zadetki iskanja

  • parimenti, parimente avv. knjižno enako
  • per-inde, adv. „prav odtod“ = prav tako, enako: Ci. idr.; večinoma s komparativnimi členicami: p. atque ipse sentio Ci., p. hoc valet … tamquam … aliquis … dicat L. prav toliko, kakor da bi … , p. erit, ut acceperis Ci., p. ac si conclusa sint Ci. prav tako, kakor da je … , perinde stultissimum regem in luctu capillum sibi evellere, quasi calvitio maeror levaretur Ci., p. quam T., Suet., haud p. quam T. ne tako kot … , temveč … , p. et. T., p. utcumque Ci., p. prout Plin. iun., Q. po tem kakor; z izpuščenim komparativnim stavkom, ki ga lahko v mislih dostavimo: si p. cetera processissent (sc. atque priora) L., crure sinistro non p. valebat (sc. ac dextro) Suet., ne mortuo quidem p. affectus est (sc. ut oportebat) Suet., nec p. moti sunt L. prav nič (nič kaj) posebej, non Pyrrhum p. metuendum fuisse T.
  • pȍdjednāko prisl.
    1. enako: hoću da se podjednako dijeli medu sve ljude
    2. enakomerno: podjednako rasporedene boje
  • proporzionalmante avv.

    1. proporcionalno, sorazmerno

    2. enako, analogno
  • proporzionatamante avv. skladno; enako, analogno
  • rávno prisl.
    1. naravnost: došao je ravno u grad; pogodio ga ravno u srce; reći, kazati nekome ravno u oči, u lice
    2. enako: dva puta dva je ravno četiri
    3. natanko: ravno u tri sata; sada je ravno deset
    4. do vrha: dohvati čašu, nalije ravno rakije
    5. vseeno: meni je sve ravno (do Kosova)
  • réciproque [resiprɔk] adjectif medsebojen, vzajemen, recipročen; obraten; féminin isto, enako

    amour masculin réciproque vzajemna ljubezen
    raison féminin réciproque obratno (so)razmerje
    rendre la réciproque à quelqu'un (figuré) ničesar komu ne ostati dolžan, vrniti komu milo za drago
  • retort2 [ritɔ́:t]

    1. samostalnik
    oster odgovor, primeren odgovor; spodbijanje, zavrnitev; povračilo

    2. prehodni glagol & neprehodni glagol
    odgovoriti na (kaj), odvrniti; hitro, ostro odgovoriti (with z)
    enako, z istimi merami odgovoriti na (ponižanje, žalitev itd.); obrniti (argumente) (against proti)

    to retort an insult maščevati se za žalitev
  • semblablement [sɑ̃blabləmɑ̃] adverbe podobno, slično, enako, na isti način
  • similis -e, adv. similiter (iz *semilis, indoev. kor. *sem- = gr. ἕν; prim. skr. samá-ḥ raven, enak, isti, samám skupaj, samā enako, gr. εἷς, μία, ἕν [iz *σέμς, *σμία, *σέμ], ὁμαλός raven, gladek, enak, ὁμοῖος podoben, enak, ὁμοῦ skupaj, ὁμόϑεν iz istega kraja, istega rodu, ὁμόσε na isto mesto, v isti kraj, οὐδ-αμός nihče, ἅμα [iz *σάμα] skupaj, lat. semel, simul [stlat. semol, semul] = umbr. sumel, lat. semper, singuli, mille, sl. sam, sl. so-, se- [v zloženkah], got. sama = stvnem. samo isti, got. samath = stvnem. samet = nem. samt) podoben, sličen, enak
    a) abs.: Pl., Ter., Sen. ph. idr., animus Ci., par est avaritia, similis improbitas Ci., culpa C., simuli ratione C., omnia L., fortuna V., laudantur simili prole puerperae H., simillima proles V. (o dvojčkih, ki sta si zelo podobna), pares magis quam similes Q., similis Aristoteles Iuv. Aristotelova „slika in prilika“ = izrezan Aristotel, na moč podoben Aristotelu, cel Aristotel, isti Aristotel, quae similiter desinunt aut quae cadunt similiter Ci., quorum non similius fides est laudata Ph., simillime animus intentione sua depellit pressum Ci.
    b) večinoma (kadar se nanaša na osebe, pri Ci. skoraj vedno) z gen.: Pl., Ter., Naev. ap. Non., Lucr., Val. Max. idr., patris, hominis, sui Ci., nostri L., plures Romuli quam Numae similes reges L., ut sis tu similis Caeli Birrique latronum, non ego sim Capri neque Sulci; cur metuas me? H., tantum sui similis gens T., similiores Atticorum Ci., corpore simillimus sui N., nam tener et lactens puerique simillimus aevo vere novo est O.; o neživih subj.: simillima enim et maxime gemina societas hereditatis est Ci., similes meorum versus H.; poseb. vērī similis -e ali (kot ixpt.) vērīsimilis -e podoben resnici, verjeten, kazen: narrationem quod iubent verisimilem esse Ci., cuius rei veri similis causa afferebatur, quod … Hirt., quod est magis veri simile C., non est veri simile, ut … occīderit Ci., non veri simile est, quam sit in utroque genere et creber et distinctus Cato Ci. človek si ne more predstavljati, veri similius L., Plin., veri simillimum (verisimillimum) Ci., multa veri simillima proponere Auct. b. Hisp.; veri similiter Ap. in v komp. veri similius Ap., Tert.; tudi: simile veri Ci., similia veri L., mihi minus simile veri visum est (z ACI) L.
    c) redkeje z dat. in večinoma metaf.; o živih bitjih: Afr. ap. Suet., Plin., Suet., Lact. idr., sit suo similis patri Cat., par similisque ceteris S., si similes Icilio tribunos haberet L., vitas inuleo me similis, Chloe H., puroque simillimus amni H., hominem homini similiorem numquam vidi Pl., os umerosque (gr. acc.) deo similis V., simillimus deo Ci.; pogosto z dat. pt. pr.: fluctuanti similis L., similis pendenti magis quam volanti Cu., multum metuenti H., cognoscendi flenti, roganti O., estque cum dicit similis legenti Q.; o neživih subj.: Lucr. idr., quid simile habet epistula aut iudicio aut contioni? Ci. ep., quid illi simile bello fuit? C., ea quamquam similia veris (= veri) erant L., similius vero facit L., media simillima veris sunt L., omnia castris quam urbi similiora L., argumentum vero simile fingunt Q.; poz. nam. komp.: oratio fuit precibus quam iurgio similis L. (v novejših izdajah stoji komp.: precibus quam iurgio similior); adv.: similiter his et scorpiones terrestres vermiculos ovorum specie pariunt similiterque pereunt Plin.
    d) sklad z gen. in hkrati dat.: lac lacti magis simile quam ille mei Pl., plectri similem linguam nostri solent dicere, chordarum dentes, mares cornibus Ci., tum similes matrum materno semine fiunt ut patribus patrio Lucr.
    e) včasih ni mogoče ugotoviti, za kateri sklon gre (gen. ali dat.): similis aquae Pl., similis fugae C.
    f) s praep.: sit similis cultus cum aequalibus Sen. ph., homines inter se cum formā tum moribus similes Ci., nihil est uni tam simile, tam par, quam omnes inter nosmet ipsos Ci., in deae Iunonis speciem similis Ap. glede na … (prim.: formā haut dissimili in dominum T.)
    g) z atque (ac), ac si, ut(i) si, tamquam si: simili ratione atque ipse fecerit C., aliquid ab isto simile atque a ceteris esse factum Ci., similem habeat vultum ac si ampullam perdidisset Ci., similesque sunt, uti si qui gubernatorem in navigando nihil agere dicant Ci., similes sunt, tamquam si Poeni in senatu nostro loquerentur sine interprete Ci.; poseb. similiter atque (ac), similiter ac si, similiter ut si = prav tako, enako, ne (nič) drugače: illum similiter atque ipse eram commotum esse vidi Ci., laudantur similiter atque homines Q., similiter facis ac si me roges Ci., similiter facere ut si nautae certarent Ci., simillime atque ut illa lege excipitur Ci. Subst. simile -is, n prilika, podoba, primerjava, prispodoba, metafora, podoben primer, podoben zgled: utentur simili Ci., hoc simile ponitur Ci., ut in eodem simili verser Ci., ecce aliud simile dissimile Ci., memoriam ab aliquo simili transferunt Q.; pl. similia, et similia ali similiaque = in podobno: latitatio, metus, similia Q., ignavi et erepti et similia Q., de philosophia, de re publica similibusque Q. Star. soobl. simil: pol haut parasitorum aliorum [hic] simil est … Naev. fr., homo formicae pol per simil est rusticus Tit. fr., tu pueri pausilli simil es, quia enim ad os fers quicquid nanctu's Nov. fr.
  • totúna adv. enako; vseeno
    a-i fi totuna biti vseeno
  • uguale

    A) agg.

    1. enak:
    essere uguale di, per biti enak po čem
    tre più tre è uguale a sei mat. tri in tri je šest

    2. raven, gladek

    3. pren. enakomeren; istovrsten, homogen; umerjen

    B) avv. enako

    C) m, f
    uguali pl. enaki
  • ugualmente avv.

    1. enako

    2. vseeno, kljub vsemu
  • на́рі́вні присл., enáko prisl.
  • одинаково enako, na isti način, ravno tako;
    о. хороши! drug drugega sta vredna!; eden kakor drugi!
  • одна́ково присл., enáko prisl.
  • равно (zast.) enako; tudi;
    мне всё равно meni je vseeno
  • рі́вно присл., rávno prisl., enáko prisl.
  • ambidēstro agg.

    1. oberočen, enako spreten z desnico in levico

    2. pren., knjižno zvit, prekanjen
  • ambidexter2 [ǽmbidékstə] samostalnik
    človek, ki ima obe roki enako spretni
    figurativno navihanec, neodkritosrčnež