Franja

Zadetki iskanja

  • dispendiōsus 3 (dispendium) kvaren, škodljiv: Col., Cod. Th., Cassian.
  • disserviceable [dissə́:visəbl] pridevnik (disserviceably prislov)
    škodljiv, slab
  • disutile agg.

    1. nekoristen, odvečen; ekst. škodljiv, kvaren

    2. len, delomrzen, postopaški
  • dommageable [dɔmažabl] adjectif škodljiv
  • evil1 [í:vl] pridevnik (evilly prislov)
    hudoben, grešen, škodljiv; nesrečen

    to fall on evil days obubožati, doživeti hude čase
    an evil genius zli duh
    the evil one hudobec, vrag
    of evil repute na slabem glasu
    an evil tongue hudoben jezik
  • foul1 [faul] pridevnik (foully prislov)
    umazan, smrdljiv, gnil, gnusen, pokvarjen, škodljiv, slab; grd; blaten; viharen; nepošten, protizakonit

    foul copy koncept
    foul language prostaško govorjenje
    the foul fiend vrag
    foul dealings grdo ravnanje
    foul play zločin, prevara
    medicina foul tongue obložen jezik
    foul weather slabo vreme, neurje
    foul wind nasprotni veter
    to fall (ali run) foul of s.o. trčiti, spreti se s kom
  • funeste [fünɛst] adjectif pogubonosen (à za); poguben, smrten; žalosten, nesrečen; škodljiv

    conseil masculin funeste pogubonosen, nesrečen, škodljiv nasvet
    accident masculin funeste smrtna nesreča
  • harmful [há:mful] pridevnik (harmfully prislov)
    škodljiv (to)
    kvaren
  • hurtful [hə́:tful] pridevnik (hurtfully prislov)
    škodljiv (to za)
    ranljiv
  • ill1 [il] pridevnik
    slab, zloben, zèl; poguben, škodljiv, zlohoten; neugoden; sovražen, okruten; bolan (of, with)

    to do an ill turn to s.o. škoditi komu
    to do s.o. an ill service napraviti komu medvedjo uslugo
    he is ill to please težko mu je ugoditi
    to be taken (ali to fall) ill (of, with) zboleti (za)
    with an ill grace nerad, nevoljno
    ill moment neugoden trenutek
    ill wind neugoden veter
    it is an ill wind that blows nobody good v vsaki stvari je tudi kaj dobrega
    ill weeds grow apace kopriva ne pozebe, plevel dobro uspeva
  • infēsto agg. škodljiv; nadležen; sovražen; okužen:
    acqua infesta nečista, okužena voda
  • inimical [ínímikəl] pridevnik (inimically prislov)
    neprijateljski, sovražen (to do)
    škodljiv, neugoden (to za)
  • in-imīcus 3, adv. -ē, stlat. inimīciter: Acc. ap. Non., Enn. ap. Prisc. (in [priv.], amicus, „neprijazen“) od tod

    1.
    a) sovražen, zloben, zoprn, nasprotujoč, nasproten, protiven: tecum non ago inimice Ci., si inimicissime … contendere perseveret Ci., inimice insectari aliquem Ci., de nullis quam de vobis infestius aut inimicius consuluerunt L., inimice vitia orationis insequi Q., inimice corripere Q.; z dat.: utrum tibi Siculos amicos an inimicos existimari velis? Ci., consul inimicus Clodio Ci., Galliam sibi inimicam cognovit Ci., gentes inimicae huic imperio Ci., homo mihi inimicissimus Ci. ki živi z menoj v hudem sovraštvu, cum ei omnia inimica fuerint Ci.; enalaga: crimen venit ex inimicā domo Ci., animo inimico venire Ci., i. edictum Ci., clamor Ci., aliquem inimico dente carpere Ci., inimica oratio Ci., inimicissimum testimonium dixit Ci., animorum motus inimicissimi Ci. Od tod subst. inimīcus -ī, m (osebni) sovražnik, nasprotnik, inimīca -ae, f (osebna) sovražnica, nasprotnica; z gen.: cum inimici M. Fontei nobis minentur Ci., multo acrius otii et communis salutis inimici Ci., i. regis Cu., soceri T., tantam laudem adeptus est ipsius inimicissimus Ci. najhujši sovražnik; tako tudi s svojilnim zaimkom: inimicus meus in tribunatu Ci., hoc si tuus inimicus fecisset Ci.; z adj.: paternus inimicus Ci.; abs.: huic mortem maturabat inimicus Ci., quis plenior inimicorum fuit Ci., inimicorum primoribus Iuv., inimicos ulcisci N., capere Ter., eum insectatur tamquam inimicum et hostem L. kot sovražnika iz osebnih in političnih razlogov.
    b) (o stvareh) neugoden, škodljiv, kvaren: ea sunt inimica otio communi et dignitati tuae Ci., ad haec inimicissima iura decurrebas Ci., consilia sibi inimica capere N., i. imber, lux V., odor nervis inimicus H., nec iuri quicquam tam est inimicum Ci., ad corpus alendum i. Varr., aequora Colchis inim. Val. Fl., fulmina i. H., amnis pontibus i. Sil., raphani dentibus inimici Plin., inimicum est H., Varr. ni za nič, quidquam inimicius orationi Ci., nihil inimicius V., vox inimicior V., brassica stomacho inimicissima Plin.
    c) pesn. in poznolat. = hostilis sovražnikov: humeris inimicum insigne gerebat V. = sovražniku vzeto orožje, priusquam tela inimica sequantur V., inimicam findite terram V., i. cohors Iuv., vela, gaudia, pectora Val. Fl., aliquid inimicum moliri Amm. —

    2. nepriljubljen, mrzek, zoprn: Sen. tr., dis inimice senex H., sepulcrum inimico nomine inscriptum Ci., gener invisus inimici soceri T.

    Opomba: Gen. pl. inimicûm: Pl.
  • injurious [indžúəriəs] pridevnik (injuriously prislov)
    škodljiv, kvaren (to komu)
    ranljiv, žaljiv, obrekljiv; nepravičen
  • insano nezdrav, škodljiv; blazen, nor
  • in-ūtilis -e, adv. inūtiliter

    1. nekoristen, brezkoristen, neraben, neprikladen, nesposoben, neroden: truncus eram ficulnus, inutile lignum H., impedimenta L., rami H., equus Cu., quid enim stultius quam inutilem potentiam anteferre verae gloriae? Ci., ferrum V., non rerum notitia Vell., aliqua i. relatio Val. Max., non inutiliter respondere L.; z ad: naves ad navigandum inutiles C., quod et acutum genus est et ad usus civium non inutile Ci.; z dat.: acuendis puerorum ingeniis non inutiles lusus Q., sunt et illa excitandis ad audiendum non inutilia Q.; utile ali non utile est z inf.: Ci., Q.; z ACI: Q.; o osebah: non bonus poëta, sed tamen non inutilis Ci. ki vendar koristi, gloriosus insulsus inutilis Pl.; zlasti nesposoben za boj: homo ad bellum (pugnam) inutilis C., equitatum eius ad rem gerendam inutilem facere C.; z dat.: aetate inutiles bello C., armis O.; z abl.: aliquā parte membrorum inutiles Cu.; abs.: inutiles milites L., corpus O., imbelle et inutile vulgus Iuv., militum turba L., infirmissimus et inutilissimus quisque Col.

    2. škodljiv, kvaren, poguben, pogubonosen, nevaren: tum bella inutilia suscipiebant Ci., aurum H., aquae Sen. ph., res, rogationes, pudor L., exemplum Vell., quod (vitium) an inutilius sit an foedius nescio Q., omnium annorum trucidatio inutilissima (est) Plin.; z dat.: dicam, cur inutile rei publicae sit Ci., orationem habuit inutilem sibi et civitati L., quod inutile esset Graeciae N., potio a balneo venientibus inutilis Cels., huic generi inutilissimum balneum est Cels., sucus stomacho i. Plin., interlucatio arboribus inutilissima Plin., aqua bibitur inutilius Varr.; o osebah: seditiosus et inutilis civis Ci., homines Amm., inutiles fiunt propter seditiones Varr.; z dat.: sibi inutilis Ci., O. sam sebe kvareč, quod mihi reique publicae inutilis fuit Auct. b. Afr.; inutile ali non inutile est z inf.: Q., Cels., inutile factu H.
  • kváran -rna -o, dol. kvârnī -ā -ō
    1. kvaren: kvaran uticaj
    2. škodljiv: kvaran vazduh, zrak; -a hrana
    3. načet, gnil: kvaran zub
    4. kilav: kvaran čovjek
  • lesivo agg. škodljiv; žaljiv:
    atto lesivo dell'onore di qcn. dejanje, ki žali čast nekoga
  • malefic [məléfik] pridevnik (malefically prislov)
    škodljiv, kvaren
  • maleficent [məléfisnt] pridevnik
    hudoben, zloben, zločinski; škodljiv (to komu)