Franja

Zadetki iskanja

  • dig for prehodni glagol
    iskati, stikati po čem
  • dīgnōscō, mlajše dīnōscō, -ere -nōvī (—) (dis in [g]nōscere) po znanih znakih spozna(va)ti, prepozna(va)ti, zazna(va)ti, razpozna(va)ti, razločiti (razločevati, razlikovati); abs.: inveni geminos … inter se similes, vix ut dignoscere possis O., quantum dinoscere erat Val. Max., galericulo capiti … adaptato … , ut nemo dinosceret (namreč lasulje od njegovih pravih las) Suet.; s samim acc.: din. bonum malumque Sen. ph., suos et alienos (pullos) Col., veri speciem Pers., pauci dinoscere possunt vera bona Iuv., din. duas species ellebori Gell.; z dvojnim acc.: ut (dolium) diligenter aptum usui possis dinoscere Ap. uporaben sod spoznati; z ACI in pass. z NCI: Cod. Th., quod aliquoties rei Romanae fuisse dignorat infaustum Amm.; si (libertus) inopiā laborare dinoscitur Dig.; z odvisnim vprašanjem: quae unde manaverint … , dinoscere arduum est Val. Max., dinosci arduum est, utrum … an … Val. Max., dinoscere cautus, quid solidum crepet Pers., ut possit dinosci, utrumne … an … Dig., exhibe omnes, ut possim dinoscere, quis sit Ulp. (Dig.). Od česa, od koga z a(b): vix ut (ea herba) dinosci possit a mastiche vera Plin., unde … dinoscitur … nomen a participio Char.; pesn. s samim abl.: curvo dinoscere rectum H., civem dinoscere hoste H. S čim? Po čem? z abl.: non haec (vox) minus auribus quam oculis illa (species) dignoscitur Q., sonis homines ut aera tinnitu dignoscimus Q., quod dinosci non potest nisi comitatu rerum Alexandri Magni Plin., din. illos his notis Sen. ph., aliquid sapore Col., dominum ac servum nullis educationis deliciis dignoscas T., invicem se vocibus din. Lact.; s per: cetera, per quae futura dignoscimus Ap.; z a(b): aliquem a vestitu din. Lamp.
  • disputare

    A) v. intr. (pres. disputo)

    1. razpravljati, diskutirati; polemizirati:
    disputare di politica razpravljati o politiki

    2. potegovati se; konkurirati:
    disputare con i colleghi per la promozione potegovati se s kolegi za napredovanje

    B) v. tr.

    1. razpravljati o čem

    2. spodbiti, spodbijati

    3. šport tekmovati (teči, igrati):
    disputare una gara tekmovati
    disputare una partita di calcio odigrati nogometno tekmo
    disputare il Giro d'Italia voziti kolesarsko dirko po Italiji

    C) ➞ disputarsi v. rifl. (pres. mi disputo) potegovati se; boriti se:
    disputarsi il posto potegovati se za mesto
    disputarsi il pallone šport boriti se za žogo (nogomet)
  • disquisire v. tr. (pres. disquisisco) učeno razpravljati o čem, natančno raziskovati:
    disquisire di argomenti astrusi razpravljati o zapletenih temah
  • dominer [dɔmine] verbe transitif, verbe intransitif vladati, prevlad(ov)ati; gospodovati (sur nad); nad-, ob-vladati; biti nad kom ali čem, dominirati; prekašati; presegati (de la tête za dolžino glave); preglasiti (šum)

    se dominer obvladati se
    dominer sa colère, ses instincts obvladati svoj srd, svoje nagone
    dominer ses concurrents prekašati svoje tekmece
    le château domine la ville grad gospoduje nad mestom
    il aime à dominer on je rad gospodovalen
    ce problème domine toute l'affaire ta problem prevladuje v vsej tej zadevi
    dominer la situation biti gospodar položaja
    le droit doit dominer la force pravo, pravica mora zmagati nad silo
  • excellō -ere (—) (—) (ex in cellō1) (po)vzdig(ov)ati se nad koga, presegati koga, odlikovati se pred kom, izkaz(ov)ati se: Mac. fr., Cu., Mel., Prud., Gell., scio solere plerisque hominibus (in) rebus secundis animum excellere Ca. ap., Gell., illud excellit regium nomen Ci., dixi me … electurum ea, quae maxime excellerent Ci., multarum artium scientia eminet atque excellit T. S čim? z abl. instrumenti: Lucr., Plin., excellere animi magnitudine Ci., ut excellas pulchritudine et viribus Ci., excellebat Aristides abstinentiā N., si qui excellit dignitate C., excellere arte colendi religiones L.; tudi v slabem pomenu: excellere improbitate Ci., singulis vitiis aut etiam pluribus Ci. V čem?: cum in omni genere artium Pompeius excellat Ci., excellere in aliqua arte et facultate Ci., maxime in amicitiis expetendis colendisque Ci. Pred kom?
    a) z dat.: Q., hunc hominem tantum excellere ceteris Ci. pred drugimi, qui dignitate principibus excellit Ci., in quibus tu longe aliis meā sententiā excellis Ci.
    b) s praep.: inter quos posset excellere Ci., excellere praeter ceteros Ci., super ceteros L., ante ceteros Ap. Kje?: excellit in ista provincia Ci. Od tod pogosto

    I. adj. pt. pr. excellēns -entis, adv. excellenter,

    1. vzvišen, visok: oppida excelentibus locis constituta Auct. b. Hisp., unus e barbaris corpore excellens Vell.

    2. pren. odlikujoč se, odličen, izbran, izvrsten, vrl, poseben, slaven: Galba fuit inter aequalīs unus excellens Ci., excellens ars, virtus, venustas Ci., natura excellens atque praestans Ci., excellentissima virtus Ci., C., Sen. ph., hominis excellens bonitas N., qui dominatum … tenuerunt, excellentissimi fuerunt Persarum Cyrus et Darius N., excellens studium C., ingenium L., cycnus V. krasen, ova excellentiora, aurum excellentissimum Plin., quae … fortiter excellenterque gesta sunt Ci., in re publica excellentius se gerere Ci. imenitnejše mesto zavzemati, excellenter pronunutiare (predavati) N., excellenter accrescens fama Amm., cuius nomen excellenter clarebat apud servos tuos Aug. S čim?: excellens omni genere laudis Ci., homo excellens cum ingenio tum etiam doctrinā Ci., dii rerum omnium praestantiā excellentes Ci. V čem?: homo in omni virtute excellens Ci., nihil illo (Alcibiade) fuisse excellentius vel in vitiis vel in virtutibus N.; subst. neutr. pl.: nec excellentia, sed cotidiana tractabo Aus.

    — II. adj. pt. pf. excelsus 3, adv. -ē,

    1. vzvišen, visok: Plin., Suet., editus atque excelsus locus Ci., porticus Ci. ep., Diana posita in excelsa basi Ci., aves excelsae Cels., excelsus mons C., vertex montis V., cornu excelsius C., excelsissimus mons C., vitis scandit excelsius Col.; subst. excelsum -ī, n višava: Plin., Iovis simulacrum in excelso conlocare Ci. na visoko mesto, ab excelso aspicere O., gloria in excelsis deo Vulg. na višavah.

    2. pren. vzvišen, veličasten, odličen, vrl: Q., Iust., in hanc excelsissimam sedem dignitatis Ci., ad omnīs virtutes magnus et excelsus homo Ci., grandior et quodammodo excelsior orator Ci., tua in me humanitas excelsior quam in te mea Ci. ep., animus excelsus et magnificus Ci., excelso et illustri loco sita est laus tua Ci. ep., duces excelsi Vell., excelsissima victoria Vell. sijajna, species magnae excelsaeque gloriae T., hic qui omnibus excelsior inconcussus stetit Plin. iun., excelse ornat Plin. iun. (o govorniku), excelsius … et dicet et sentiet Ci., excelsissime floruit Vell. (o državi); kot subst. neutr. visokost, visok položaj, visoko dostojanstvo: cuius opes in excelso sunt S. je na vrhuncu, in excelso aetatem agunt S. žive kot visoki dostojanstveniki, excelsa spectare L. po časteh (dostojanstvih) hlepeti. Poznejša soobl. excelleō -ēre -celluī: Prisc., Prud., excelleat Ci. ap. Prisc., gens … sapientiā excellet bonisque moribus regitur Cu., excelluit Aug., excelluerunt Gell.

    Opomba: Neutr. sg.: excellente (od adj. *excellentis -e) Petr.
  • exercitō -āre -āvī -ātum (intens. glag. exercēre) dobro vaditi, dobro (iz)uriti, dobro (iz)vežbati: Varr., corpus atque ingenium S., se ac suos cursu Mel., liberos Sen. ph., discentium ingenia Suet., milites Aur. Pogosto adj. pt. pf. exercitātus 3

    1. zelo zaposlen: facilius (famem fert) inexercitatus quam exercitatus homo Cels.

    2. dobro izurjen, dobro izvežban, dobro izšolan: exercitatiores copiae N., exercitatissimum habere exercitum Ci. S čim? in abl.: usu bellorum gerendorum Ci., proeliis C., bello exercitatus N. V čem? z in in abl.: exercitatus in re militari Ci., de rebus, in quibus versatus exercitatusque sit Ci., ille exercitatus est in propagandis finibus, tu in regendis Ci., in armis exercitatissimi C., exercitare in dicendo N. Čemu?: lictores ad pulsandos homines exercitatissimi Ci., exercitati in audaciam S. pripravljeni storiti vsako hudodelstvo. Adv. le v komp. in superl.: quae fieri videmus aut peritius aut exercitatius Sen. ph., rationem exercitatissime comprehendere Arn.

    3. pren.
    a) preizkušen, izvéden, vešč česa: (an sum) rudis in re publica? quis exercitatior? Ci., homo in uxoribus necandis exercitatus Ci., homo in edictis praetoriis exercitatus Ci., Etrusci ostentorum exercitatissimi interpretes Ci., homines in maritimis rebus exercitatissumos … vicerunt Ci.; z gen.: exercitatissimus scripturarum Tert.
    b) hudo zdelan, (iz)mučen, zelo nadlegovan, zelo vznemirjen (vznemirjan): illi miseri … glebis subigendis exercitati Ci., curis de salute patriae agitatus et exercitatus animus Ci., exercitata bellis regio Hirt. ki je mnogo pretrpela, exercitatas … petit Syrtīs noto H., non sane alias exercitatior … Britannia fuit T.
    c) otožen: vultus Petr.
  • famish [fǽmiš]

    1. neprehodni glagol
    gladovati, lakoto trpeti, hirati, umirati od lakote ali žeje
    figurativno hrepeneti po čem

    2. prehodni glagol
    z lakoto prisiliti, izgladovati
  • fiancheggiare v. tr. (pres. fiancheggio)

    1. zapirati ob bokih, obdajati z dveh (obeh) strani, biti ob čem, iti vzdolž česa, obrobljati, spremljati:
    una siepe di biancospino fiancheggia la strada ob cesti raste glogova živa meja

    2. pren. pomagati, podpirati, stati ob strani
  • fissare

    A) v. tr. (pres. fisso)

    1. pritrditi, pričvrstiti; fiksirati:
    fissare un chiodo zabiti žebelj
    fissare gli occhi su qcn., qcs. zastrmeti se v koga, v kaj
    fissare una negativa foto fiksirati negativ

    2. določiti, rezervirati:
    fissare un appuntamento dogovoriti se za sestanek
    fissare un posto a teatro rezervirati sedež v gledališču

    B) ➞ fissarsi v. rifl. (pres. mi fisso)

    1. nastaniti se, ustaliti se:
    dopo mille peregrinazioni si è fissato a Roma po brezkončnem romanju se je ustalil v Rimu

    2. pren. stalno misliti na kaj, vztrajati pri čem, vtepsti, zapičiti si v glavo:
    si è fissato di divenire un pittore v glavo si je vtepel, da bo postal slikar
  • fluibundus 3 (fluere) topeč se, plavajoč v čem; pren.: puella fluibunda luxu M.
  • forage2 [fɔ́ridž] prehodni glagol
    preskrbeti krmo; iskati hrano; stikati po čem; pustošiti, ropati
  • form upon neprehodni glagol & prehodni glagol
    oblikovati (se) po čem
  • gloat1 [glout] neprehodni glagol (over, upon)
    uživati ob čem; (škodoželjno) se veseliti, triumfirati
  • go upon neprehodni glagol ➞ go on
    ravnati se po čem; opirati se na kaj
  • gripe1 [graip]

    1. prehodni glagol
    zgrabiti, prijeti, stisniti; seči po čem; mučiti, boleti, ščipati, zavijati
    ameriško, pogovorno gnjaviti, jeziti, žalostiti
    mornarica privezati, pritrditi

    2. neprehodni glagol
    lotiti se
    ameriško, pogovorno godrnjati, pritoževati se; upirati se; izsiliti pozornost poslušalcev
    navtika ujeti vetrno stran; imeti črevesne krče
  • hammer at neprehodni glagol
    kovati, tolči, razbijati po čem
    figurativno naporno delati za kaj, truditi se s čim
  • hammer away neprehodni glagol
    vztrajno delati pri čem ali za kaj
  • hold by neprehodni glagol
    vztrajati pri čem, držati se (npr. besede)
  • impeach [impí:č] prehodni glagol
    obtožiti (of, with česa)
    pravno javno obtožiti zlorabe položaja
    pravno napasti (npr. sodbo, veljavnost dokumenta, verodostojnost priče); poklicati na odgovornost, podvomiti o čem; škoditi komu, vzeti komu dober glas