Franja

prae-furnium -iī, n (furnus)

1. pečna (kurilna) odprtina, istéje, ístje: si uno praefurnio coques Ca., si duobus praefurnis coques, lacuna nihil opus erit; cum cinere eruto opus erit, altero praefurnio eruito Ca., ventus ad praefurnium caveto ne accedat Ca.

2. = gr. προπνιγεῖον (propnigeum) kurišče, kurilnica (v kopeli): ad hypocausim, uti pila, cum mittatur, non possit intro resistere, sed rursus redeat ad praefurnium ipsa per se Vitr., ante id fit fornacula habens in laconicum nares, et eius praefurnium magna diligentia comprimitur Vitr., caelum, quod est ibi ex praefurniis ab ignis vapore percalefactum, corripit ex pavimentis aquam Vitr.

praegnātiō -ōnis, f (praegnās)

1. oploditev, oplodba, nosečnost, brejost, tudi polnost, obilnost
a) pri ženskah: iam in sarcina praegnationis obsepto utero et repigrato fetu perpetua praegnatione damnavit Ap., quodsi viri sui faciem ignorat, deo profecto denupsit et deum nobis praegnatione ista gerit Ap., cum primum praegnationem tuam plenus maturaverit uterus Ap.
b) pri živalih: nun[c] appello feturam a conceptu ad partum: hi enim praegnationis primi et extremi fines Varr.
c) pri rastlinah: in eodem loco eodem anno nihil renascitur, quod praegnationis idem bis habere non potest Varr.

2. splošno kot plodnost, vzrok plodnosti, splošna ustvarjalna sila narave, plodilno počelo narave: o vitae vera vita, o naturarum omnium fecunda praegnatio Ps.-Ap.

praegressus -ūs, m (praegredī) napredovanje, napredek, razvijanje, razvoj, v pl. stopnje v razvoju: homo autem quod rationis est particeps per quam consequentia cernit causas rerum videt earumque praegressus et quasi antecessiones non ignorat Ci., his Iulianus, ut poscebat negotii magnitudo, praestructis expertus, quid in rebus tumultuosis anteversio valeat et praegressus Amm.

prae-iūdicium -iī, n (prae in iūdicium)

1. vnaprejšnja (predhodna, poprednja) (raz)sodba (ki je poznejši lahko ali ji mora biti vodilo), predsodba, prejudíc(ij), predhodna odločitev, predhodni izrek: Plin. iun., Q., Suet. idr., de quo non praeiudicium, sed plane iudicium iam factum putatur Ci., cur non eius damnatione aliquod ad hoc iudicium praieiudicii comparasti? Ci., praeiudicium se de capite C. Verris per hoc iudicium nolle fieri Ci.

2. metaf. vnaprejšnja (predhodna, poprednja) sodba, predsodba, vnaprejšnja odločitev (izven sodišča): praeiudicium tantae rei afferre L. vnaprej (prenaglo, prehitro) se odločiti glede tako pomembne zadeve (o tako pomembni zadevi).

3. meton.
a) prejudicialna tožba, tožba na vnaprejšnjo sodno odločbo, po kateri naj se določi kako pravno razmerje: Icti.
b) po kaki vnaprejšnji odločbi nastala škoda, prejudíc(ij): Sen. ph., Gell., Icti., neque veritati facit praeiudicium Icti. ne škoduje.
c) odločilni (vplivni, merodajni) zgled (primer): Pompeius vestri facti praeiudicio demotus Italiā decessit C., praeiudicia Africi belli C. dosedanji zloslutni (= nesrečo, slab izid napovedujoči) dogodki, orabat, ut se praeiudicio iuvarem Plin. iun.

prae-iūdicō -āre -āvī -ātum (prae in iūdicāre)

1. (kot jur. t.t.) vnaprej (raz)soditi, vnaprejšnjo sodbo izreči (izrekati), vnaprejšnjo (sodno) odločitev spreje(ma)ti, vnaprej se odločiti (odločati), prejudicírati: Icti., exponant, quid in magistratu gesserint, deque iis censores praeiudicent Ci., re semel atque iterum praeiudicatā Ci., quasi praeiudicata res ad has causas deferri solet Ci., ut per illum, qui hoc attulisset venenum de hoc praeiudicaretur Ci., id arroganter non praeiudico Brutus ap. Ci. ep., noli praeiudicare quid fuerit Ap., in eā re, quam tu iam praeiudicasti Ap.

2. metaf. pt. pf. praeiūdicātus 3 vnaprej odločen (določen), vnaprej presojen (dosojen): eventus belli L., opinio Ci. predsodek, vir praeiudicatissimus Sid.; od tod subst. praeiūdicātum -ī, n vnaprej odločeno, vnaprej odločena stvar: ne id ipsum quod consultationi reliquerant pro praeiudicato ferret L. imeti za že vnaprej odločeno.

3. meton. škoditi (škodovati), imeti škodljiv (negativen) vpliv, uničiti (uničevati), (u)gonobíti: Ambr., Icti. Prim. praeiūdicium.

prae-lābor -lābī -lāpsus sum (prae in lābī)

1. naprej drčati, naprej hiteti, naprej leteti, naprej dreviti: ales bestiam praevenit et secundo flatu propassis utrimque pinnis praelabitur et anticipat Ap.

2. mimo (z)drčati, mimo švigniti (švigati), mimo smukniti (smukati), mimo (z)leteti, mimo (s)teči, mimo (od)hiteti, mimo (s)plavati, mimo se peljati (voziti): Val. Fl., Sen. ph., pisces, quorum alter paulum praelabitur ante Ci., placidis praelabitur undis Hesperios inter Sicoris non ultimus amnis Lucan., quam iuxta Lethon tacitus praelabitur amnis Lucan., Germani nando praelabantur T.; z acc.: rotis flumina praelabi V. peljati se mimo rek; pren.: similiter in pectoribus ira considit: feras quidem mentes obsidet, eruditas praelabitur Petr., tempus praelabens Col.

praelātiō -ōnis, f (praeferre) dajanje prednosti komu ali čemu: Ambr., et erant ab eo instituti heredes … alieni et humiles, ut non solum flagitiosum silentium, sed etiam praelatio contumeliosa videri posset Val. Max., alterius Tert.

prae-ligō -āre -āvī -ātum (prae in ligāre)

1. spredaj privezati: fasces cornibus boum L., cauda pecoris artissime praeligata Plin.

2.
a) vezati, obvez(ov)ati, povez(ov)ati, prevez(ov)ati, zvez(ov)ati, zavez(ov)ati: praeligata infra caput vipera Plin., coronam auream candidā fasciā praeligatam Suet., os obvolutum est folliculo et praeligatum Ci., praeligare vulnera Plin., non praecluduntur nec praeligantur (sc. funes) Vitr.
b) pren.: praeligatum pectus Pl. zakrknjeno srce.
c) metaf. pokri(va)ti, zakri(va)ti, ogrniti (ogrinjati), zagrniti (zagrinjati): capita vestibus Petr.

3. podvez(ov)ati: dextro teste praeligato Plin.

prae-loquor -loquī -locūtus sum (prae in loquī)

1. omeniti kaj uvodoma, povedati nekaj uvodnih besed, napisati uvod (predgovor, predslovje): haec necessarium fuit praeloqui dicturo de tonitru fulminibusque ac fulgurationibus Sen. ph., oratores quoque ea, quae prius quam causam exordiantur ad conciliandos sibi iudicum animos praelocuntur, eadem appellatione signarunt Q., de quibus brevissime praelocutus, quid ipse sentiam Q., quod mihi causam praeloquendi dedit Plin. iun., an merito, scies, cum legeris librum, cuius amplitudo non sinit me longiore epistula praeloqui Plin. iun.

2. (vna)prej govoriti (izreči, povedati): isti[c] infortunium, qui praefestinet ubi erus adsit praeloqui Pl., occupas praeloqui quae me[a] oratiost Pl., collegae … de communis officii necessitatibus praelocuti excusare me et eximere temptarunt Plin. iun.

3. (vna)prej oznaniti (oznanjati): Lact., alicui de aliquo Aug.

prae-lūcidus 3 (prae in lūcidus) zelo svetel, zelo sveteč: Cass., Iuvenc., Arabicae (sc. sardonyches) excellunt candore, circulo praelucido atque non gracili Plin.

praemium -iī, n (nam. *prae-emium iz prae in emere)

1. plen, lovína: Pl., Tib., Val. Fl. idr., spectat sua praemia raptor O., praemia pugnae V., praemia malle quam stipendia T., leporem et gruem iucunda captat praemia H. (o lovcu), captare calamo (sc. aucupatorio) praemia Pr.

2. metaf.
a) plačilo, častno darilo, nagrada (naspr. poena, supplicium): Ter., V., Lucan., Stat., Suet. idr., legibus et praemia praeposita sunt virtutibus et supplicia vitiis Ci., honores et praemia Ci., aliquem praemio afficere Ci. naplačati, poplačati, nagraditi koga, praemio aliquem donare Ci., alicui praemium (praemia) dare pro aliqua re Ci., alicui praemium tribuere Ci., praemium exponere Ci., praemium proponere Ci., honores et praemia spondere Ci., praemio elicere Ci., praemia extorquere Ci., alicui praemium persolvere Ci., alicui praemium deferre Ci., praemia ab aliquo expectare C., praemio deduci C., praemium ponere S. ustanoviti, postaviti, določiti, alicui praemium reddere Cat., hederae doctarum praemia frontium H., si sibi praemio foret L. ko bi bil naplačan, praemia dare O., praemium dare Plin. iun.; praemium est z ACI: age, hoc non est praemium, unum spectare omnium cruces? Sen. rh.; iron. plačilo = kazen: cape praemia facti O. plačilo (= kazen) za zločin.
b) nadpravica, predpravica, posebna pravica, korist, dobiček, odlikovanje, ugodnost, izkazovanje naklonjenosti (milosti), protežiranje, v pl. tudi darovi, zakladi (ki jih ima kdo pred drugimi): omnia praemia donaque fortunae Ci., frontis urbanae praemia Ci. predpravica velikosvetne (velikosvetske, svetovljanske) drznosti, praemia vitae Lucr., praemia insani scribae H., licebat celerius legis praemio Ci. po posebni ugodnosti zakona.

praemolestia -ae, f (prae in molestia) vnaprejšnja (predhodna, začasna) težava (neprijetnost, nadloga, nadlega): itaque non nulli aegritudinis partem quandam metum esse dicebant, alii autem metum praemolestiam appellabant, quod esset quasi dux consequentis molestiae Ci.

prae-moneō -ēre -uī -itum (prae in monēre)

1. vnaprej opozoriti (opozarjati), (vna)prej (po)svariti, (vna)prej spomniti (spominjati), (vna)prej opomniti (opominjati), (vna)prej pripomniti (pripominjati), (vna)prej svetovati, (vna)prej namigniti (namigovati) na kaj, (vna)prej nakaz(ov)ati na kaj; z acc.: conatūs hostis L. na sovražnikove napade, caeli varietatem mutationemque (glede na … ) ex hoc commentario praemoneri Col.; pass. z nom. personae: praemoniti a filio vatis legati Plin., praemoniti oraculo Plin.; z ACI: licet nobis futuros (sc. principes) praemonere, nullum locum, nullum esse tempus … Plin. iun., hic ipse fraudes esse praemonuit dolus Sen. tr.; s finalnim stavkom: benevolo animo me, ut magno opere caverem, praemonebat Ci., ut te sortitum provinciam praemonerem plurimum tibi credas nec cuiquam satis fidas Plin. iun., iam tunc praemonente fortuna, ut diu penitusque perdisceres Plin. iun., igitur praemoneo, ne villicum ex eo genere servorum … instituamus Col., praemonito filio, ne alii … cederet Iust.; z odvisnim vprašalnim stavkom: convenit … praemonere, quid debeas fugere Plin. iun., ut futuri principes … praemonerentur, quā potissimum viā possent ad eandem gloriam niti Plin. iun.; s quod (da): praemones, numquam scripta quod ista legat O.; z de: de ipsā regionis eius horā praemonuisse conveniat Plin.; subst. neutr. pl. pt. fut. pass.: praemonenda praemonuit Ap.

2. kaj prihodnjega (iz prihodnosti, prihodnost) naznaniti (naznanjati), napoved(ov)ati, prerokovati: futura Iust., haruspices praemonuerunt superna vulnera Plin., et vatum timeo monitus, quos igne Pelasgo Ilion arsurum (sc. esse) praemonuisse ferunt O., quae tum maxime accidebant, casura praemonens L., plurima animalia pericula praemonent non fibris modo extisque, sed aliā quādam significatione Plin., si quartam lunam orbis rutilus cinget, et ventos et imbres praemonebit Plin., ferunt terribiles tubas auditaque cornua caelo praemonuisse nefas O. — Od tod subst. pt. pf. praemonitum -ī, n = praemonitiō: Gell.

praemonitus -ūs, m (praemonēre) vnaprejšnji opomin, svarilo, prerokovanje, prerokba: non tamen insidias venturaque vincere fata praemonitus (pl.) potuere deûm O.

prae-mōnstrō -āre -āvī -ātum (prae in mōnstrāre)

1. naprej (po)kazati, (po)kazati pot k čemu: currenti spatium Lucr.

2. metaf.
a) napotiti (napotovati), napelj(av)ati k čemu: te praemonstrante Stat. po tvojem navodilu, po tvojih napotkih.
b) prej naznaniti (naznanjati), prej povedati, prej omeniti (omenjati): praemonstra docte, quid fabuletur Pl., praemonstro tibi, ut (kako) te aliorum misereat Pl., ut praemonstravimus in bucolico esse positum Prisc.
c) (vnaprej) napoved(ov)ati, prerokovati: ventos futuros Ci. poet., magnum aliquid populo Romano praemonstrare et praecinere (sc. deos) Ci., non est dubium hanc suavitatem praemonstratam esse efficaci auspicio Plin.

prae-nōscō -ere -nōvī -nōtum (prae in nōscere) (po)prej spozna(va)ti, ugotoviti (ugotavljati), dozna(va)ti, v pf. prej vedeti, prej (po)znati: Suet., Gell., Ap., Veg., Macr., Amm. idr., neque non possunt futura praenoscere Ci., officium autem esse eius praenoscere Ci., hoc signum veniens poterunt praenoscere nautae Ci. poet., nate deā, nam te famā praenovimus, inquit O., promissumque sibi voluit praenoscere caelum O., quae praenoscere sine lumine animi Col., posse praenosci Sen. ph., facta sentiat (sc. mens), quae futura praenosci non possint Plin., qui stimulante metu fati praenoscere cursus Lucan., si praenoscere casus contentus Lucan., rerum praenoscere fata iubetur Sil., aut ego multo nequiquam didici casus praenoscere Marte Sil., at grandaeva deum praenoscens omina mater Sil., parens Latius, cuius praenoscere mentem fas mihi Stat., mille etiam praenosse vices Stat., iter praenosse Stat., praenosse laborem Stat., cui genitor tribuit monitu praenoscere divum omina Val. Fl., siquid ab excitis melius praenosceret umbris Val. Fl., ab ea se quae agenda aut vitanda essent praenoscere adseverabat Front.

prae-obdūrō -āre (prae in obdūrāre) spredaj (za)mašiti: in quo catino fiunt asses in superioribus naribus fistularum coagmentatione subtili collocati, qui praeobturantes foramina narium non patiuntur [redire] Vitr.

prae-optō -āre -āvī -ātum (prae in optāre)

1. bolj želeti, raje hoteti: Cat., C., Val. Max., T. Q. Front. idr., nemo non illos sibi quam vos dominos praeoptet L., sterilem platanum tonsasque myrtos quam maritam ulmum et uberes oleas praeoptaverim? Q.; z inf.: meumque potius me caput peric[u]lo praeoptavisse quam is periret ponere Pl., ut obliti cladium suarum perire ipsi quam non perdere eos praeoptarent Iust., perire T., nudo corpore pugnare C., immerito quam iure violari Cu.; z ACI: adeo n' pervicaci esse animo, ut puerum praeoptares perire Ter.; s finalnim stavkom: praeoptavisti amorem tuom uti virtuti praeponeres Pl.

2. praeoptare aliquid alicui rei prednost da(ja)ti čemu pred čim, postaviti (postavljati) kaj nad kaj: equitis filiam nuptiis generosarum N., Punicam Romanae societatem L., suas leges Romanae civitati L., otium urbanum militiae laboribus L.

prae-parō -āre -āvī -ātum (prae in parāre) (vna)prej (poprej) pripraviti (pripravljati), (vna)prej (poprej) imeti kaj pripravljeno, (vna)prej (poprej) preskrbeti (preskrbovati), (vna)prej (poprej) (s potrebnim) oskrbeti (oskrbovati), (vna)prej (poprej) opremiti (opremljati), (vna)prej (poprej) oborožiti (oboroževati): Lucan., Eutr. idr., ova Mart., hiberna Vell., exercitum Vell., machinationes Vitr., bellum Veg., suos milites ad proelia Veg., res necessarias Ci., ea, quae videntur instare Ci., hortos Ci., rem frumentariam C., locum domestici belli causā C., classem Cu., pecunia stipendio militum praeparata Cu., se proelio (dat.) magis quam fugae praeparare Cu., naves, scaphas, frumentum, commeatum L., praeparato ad talem casum perfugio L., praeparatis iam omnibus ad fugam L., onerarias naves ad incendium C. za zažig, profectionem Suet. odpravljati se (odhajati, napravljati se) na pot, gladios Suet., se et suos milites ad proelia S., se bello (dat.) Sen. ph., praeparat se pugnae Plin., cibos hiemi Plin., potum cantharidum Plin., arva frumentis Col., necem fratri T.; metaf.: Petr., aditum nefariae spei Cu. krčiti si pot do upanja, praeparata accusatio, oratio L., qui praeparati erant gratiā principum L., bene praeparatum pectus H. srce, dobro pripravljeno za vse, praeparare animos ad (k) sapientiam concipiendam Ci., meditata et praeparata Ci., praeparato animo se dare quieti Ci., aures (sc. auditorum) praeparatae Ci., gratiam adversus publicum odium T., praeparare se poenae Sen. rh., se scholae Iuv., Suet., omnia efficere nitens, quae animo praeparasset Eutr.; z inf. = nameravati, kaniti, imeti namen, misliti, namerjati: ex ea (sc. Massilia) navigare ad filium praeparabat Eutr., pro quibus sanguinem fundere praeparabat Aug. — Subst. praeparātō: quam nihil festinato, nihil praeparato fecisse videtur Milo! Q. ali ex praeparātō: non enim ex praeparato locutus est, sed subito deprehensus Sen. ph. s pripravljanjem (pripravo), toda ex ante praeparato L. iz pripravljenih zalog.

prae-pinguis -e (prae in pinguis) zelo debel, zelo tolst, zelo masten (naspr. exilis): solum V., ubertas, mares Plin., penuriam lactis praepingues sentiunt Plin., cum in eodem genere praepingues alii capiantur Plin., terra Col., quod praepinguis fuerit visus Suet., equitibus corpulentis et praepinguibus Gell., gobio, non maior geminis sine pollice palmis, praepinguis Aus., caespes Amm.; metaf.: vox Q. predebel, premočan.