Franja

δυστυχέω (δυσ-τυχής) [aor. ἐδυστύχησα, pass. ἐδυστυχήθην, pf. δεδυστύχηκα] 1. act. nimam sreče, sem nesrečen, εἴς τι v čem, imam nesrečo, izgubim bitko, ὁ τύμβος δυστυχῶν tvoj neposvečeni grob (grob v tuji deželi); εἰ κείνῳ γένος μὴ δυστύχησεν ko bi bil zapustil otroke. 2. pass. ponesrečim se, izpodleti mi kaj.

ἐπι-στέφω 1. act. poet. izlivam komu v čast na grob pitno daritev χοάς. 2. med. ep. napolnjujem do vrha (roba) τινός.

ἕρμα², ατος, τό [Et. prv. pom. vrhnje, lat. verruca (iz versuca), slov. vrh] 1. a) ep. opora, podpora, podpornik, podval νηῶν; b) steber, bramba, zaščita πόληος; c) povzročitelj, vir, ὀδυνάων. 2. sipina, pečina, kleč, čer. 3. grob τυμβόχωστον.

εὐνή, ἡ [Et. morebiti lat. ind-uo, ex-uo; gen. ep. εὐνῆφι] 1. a) ležišče, tabor, šator, spalnica; brlog, gnezdo; b) postelja, podzglavje; c) zakonska postelja; met. zakon, ženitev, možitev, žena. 2. grob, zadnje človekovo ležišče. 3. pl. sidra (kamni, ki so jih s sprednjega krna po vrvi v morje spuščali, da so držali ladjo kot sidra).

ἠρίον, τό [Et. iz ϝηρίον, kor. wer, varovati] hrib, grob, gomila.

θηκαῖος 3 ion. kar služi za grob, groben, οἴκημα grobnica.

κάπετος, ἡ (σκάπτω) ep. poet. 1. jarek, globel, globina, jama. 2. grob, grobnica.

κατασκαφή, ἡ 1. pokop, grob(nica). 2. razrušenje, uničenje.

κενο-τάφιον, τό (τάφος) prazen grob (brez mrliča), častni grob ali spomenik.

κτέρας, ους, τό [Et. kor. κτερ premoženje nakloniti] ep. 1. sg. (samo nom. in acc.) imetek, posest. 2. pl. κτέρεα vse, kar se daje umrlim v grob, (slovesen) pogreb, pogrebna svečanost.

λουτρόν, τό, ep. λοετρόν pogosto pl. (λούω) 1. kopanje; kopel, kopališče Ὠκεανοῖο v Okeanu, νυμφικόν kopanje (ženina ali neveste) na poročni dan. 2. pitni dar (ki so ga izlivali na grob umrlih), spravna daritev. 3. krst NT.

μνῆμα, ατος, τό, dor. μνᾶμα, μνημεῖον, ion. μνημήιον (μιμνῄσκω) spomin(ek); spomenik, nagrobni spomenik, grob NT.

πέμπω [fut. πέμψω, aor. ἔπεμψα, pf. πέπομφα, pass. pf. πέπεμμαι, aor. ἐπέμφθην, fut. πεμφθήσομαι, med. fut. πέμψομαι, aor. ἐπεμψάμην, adi. verb. πεμπτέον, πεμπτός, ep. praes. inf. πεμπέμεν(αι), aor. med. opt. 3 pl. πεμψαίατο, ion. impf. iter. πέμπεσκε] I. act. 1. a) (od)pošiljam, τινά (τί) τινι koga (kaj) h komu, πρός, παρά τινα, εἰς κατασκοπήν kot ogleduha, na stražo, ἐπί τινα pošljem po koga, ἐπ' ὕδωρ po vodo, ἐπὶ βοήθειαν po pomoč, ἐπὶ πολέμῳ v vojno, ἐπὶ ξυλλογῇ στρατιωτῶν da naberejo vojake, κατὰ ζήτησιν ἀνδρός da poišče moža; namen se izraža tudi z inf. ali pt.: πέμπω τινὰ φέρειν, ἄγειν, καλοῦντα, ἐροῦντα da nese, prinese, pokliče, pove; πατρὶ τυμβεῦσαι χοάς da nesem na očetov grob pitno daritev; πέμπει με σοὶ φέροντα τάσδ' ἐπιστολὰς φυλάσσειν pošilja me k tebi s tem naročilom, da ga čuvaš; b) pošiljam poslance (povelje), πέμψασιν ἡμῖν ἀντέπεμψεν (Fojb) je odgovoril našim poslancem, πέμπων κελεύω pošljem poslance s poveljem, πέμπουσιν οἱ ἔφοροι ἀπολιπόντα Λάρισαν στρατεύεσθαι efori so poslali poslance s poveljem, da naj zapusti L. in; c) pren. πρὸς αὐλὰν πόδα grem k stanovanju, εἰς Ἀΐδαο umorim, βαιὰν πέμπε λόγων φάμαν tiho mi povej, λέσχην skličem. 2. a) doli pošiljam, naklonim komu kaj κακόν τινι, ἐπί τινι; b) kvišku pošiljam, pustim, da raste, dajem αἶα. 3. a) pošiljam domov, odpuščam ἐς πατρίδα, οἴκαδε, τὸν ξεῖνον; b) izženem γῆς ἄποικον, ἀνάστατον. 4. spremljam, ὁ πέμπων (Ἑρμῆς) ki spremlja, πομπήν spremljam slovesen izprevod, obhajam (bogu na čast) slovesen obhod. II. med. 1. pošiljam po koga πῶς δῆτα σ' ἂν πεμψαίαθ'. 2. pošiljam koga h komu (da ga pripelje k meni) τινὰ ἐπί τινα.

πολυάνδριον, τό skupen grob, skupno grobišče.

πυρά, ἡ, ion. πυρή 1. grmada; grob. 2. darilnik, žrtvenik.

σῆμα, ατος, τό, dor. σᾶμα [Et. iz kor. dhjā-, misliti] 1. znamenje, znak; a) (od boga poslano) usodno znamenje, pomembno čudežno znamenje, čudež; b) sled; c) znamenje, naj se kaj stori; v vojni: geslo, povelje. 2. slika, podoba; a) pečat; b) črke, pismenke; c) bojno znamenje, zastava, znak; d) grob(išče,) nagrobni spomenik, σῆμα κέω napravim (nasujem) gomilo; e) dokaz τινός.

τάφος², ου, ὁ (θάπτω) 1. pokop, pogreb, pogrebščina, sedmina, δαίνυμι napravim pogrebščino, ποιοῦμαι udeležim se je. 2. grob, grobišče, nagrobni spomenik.

τίθημι, vzpor. obl. τιθέω [Et. kor. dhē, deti, dejati, lat. facio; fēc(i) = (ἔ) θηκ(α); slov. de-ti, dejati, delo, (blago)det; nem. Tat, tun. – Obl. at. pr. ind. 2 sg. τίθης, τίθεις, τιθεῖς, 3 sg. τίθησι, τίθει, τιθεῖ; pl. τίθεμεν, τίθετε, τιθέασι, cj. τιθῶ, opt. τιθείην, imper. τίθει, τιθέτω, inf. τιθέναι, pt. τιθείς, impf. ἐτίθην, ἐτίθειν, pl. ἐτίθεμεν, -ετε, -εσαν; fut. θήσω, med. θήσομαι, aor. ἔθηκα, ἔθετον, ἔθεμεν, cj. θῶ, opt. θείην, med. ἐθέμην, redko ἐθηκάμην, pf. act. τέθηκα, pass. aor. ἐτέθην, fut. τεθήσομαι, adi. verb. θετός, θετέος; za pf. pass. κεῖμαι; ep. pr. ind. 2 sg. τίθησθα, 3 pl. τιθεῖσι, inf. τιθήμεναι, med. pt. τιθήμενος, impf. 3 sg. τίθει, aor. ind. θῆκε, 1 pl. θέμεν, 3 pl. θέσαν in (ἔ) θηκαν, cj. θήω, θείω, 2 sg. θήῃς, 3 sg. θήῃ, θῇσιν, 1 pl. θήομεν, θείομεν, inf. θέμεναι; med. fut. 2 sg. θήσεαι; aor. 3 sg. ind. θέτο, θήκατο, 3 du. θέσθην, cj. θήομαι, θείομαι, opt. θείμην, imper. θέο; ion. impf. act. 1 sg. ἐτίθεα, 3 sg. ἐτίθεε, aor. cj. θέω, θέωμεν, θέωσι, med. ἔθεο, cj. 2 sg. θῇ, 3 sg. θῆται, opt. θέοιτο in θοῖτο. – pozn. aor. ἐθήκαμεν]. I. act. 1. denem, postavim, položim, posadim λίθον, θεμέλιον, θρόνον τινί, πόδα hodim, korakam, τὰ ἄνω κάτω vse preobrnem (zmešam), ἔν τινι, ἔς τι na kaj, ἐν χερσί izročim, ἐς χεῖρα δεξιάν sežem v roko, ἐν λεχέεσσι položim v posteljo; ἐς λάρνακα, κάπετον, ἐν τάφῳ, ἐν τάφοισι položim v grob, pokopljem; ἐς μέσον položim v sredo (o bojni nagradi); ἐς τὸ κοινόν izročim splošni uporabi; τινί (poet.) n. pr. ἄορ κολεῷ vtaknem, χρήματα μυχῷ ἄντρου; ἐπί τινος (τινι), ἐπί τι, ἀνά τινι (τι), ὑπό τι itd.; pren. a) τὴν ψυχὴν ὑπέρ τινος zastavim (dam) svoje življenje za koga NT; plačam τὸ γιγνόμενον, dam ime ὄνομά τινι; b) določim, odredim, uredim, ukrenem, obrnem οὕτως, καλῶς; z inf. storim (učinim), da σπεῖραι; ἄεθλα določim bojno nagrado, δέπας, βοῦν itd. določim za bojno nagrado; νόμον dam zakon, ἀγῶνας priredim, ἀγοράν skličem; c) položim v srce, vdahnem, vlijem μένος ἐν θυμῷ, dam, podelim νόον, τλητὸν θυμόν, τιμήν; προθυμίαν τινί skrbim za koga, ἔριν μετ' αὐτοῖς vnamem med njimi prepir; d) štejem med koga, prištevam komu ἐν τοῖς φίλοις, εἴς τινας, εἰς τὸν δῆμον; τῆς ἀμελείας pripisujem nemarnosti; pren. smatram (imam) za kaj, ἔλεγχος za sramoto, δαιμόνιόν τι smatram za božji ukrep, εὐεργέτημά τι za dar, dobroto, ὡς ἀληθῆ ὄντα za resnično, ὡς ἀδίκημα za krivico, ἐν αἰτίῃσί τινα pripisujem komu krivdo, dolžim koga; e) mislim si, denem, θῶμεν δύο εἴδη τῶν ὄντων denimo, da, vzemimo … 2. a) naredim, pripravim, napravim, zgradim, n. pr. δῶμα, οἰκία, δόρπον, νειόν, ἀλωήν; b) pren. povzročim, napravim ἄλγεα, ἔργα, snujem παλίωξιν, κέλαδον, κέλευθον odprem, γέλωτα vzbujam smeh, φῶς τοῖς ἑταίροις pripravim rešitev; c) z dvojnim acc. napravim koga za kaj αἰχμητήν τινα, μάντιν, βραβῆ, ἄλοχον dam za ženo, σῦς ἑταίρους izpremenim v svinje, τινὰ λίθον (λᾶαν) izpremenim koga v kamen, οἴκους ἀναστάτους uničim, παῖδά τινα vzamem za sina, posinovim; τινὰ τυφλόν, νέον, πηρόν, εὐδαίμονα; νεκρούς umorim, ἀνάπυστα razglasim. II. med. ima iste pomene kakor aktiv, poleg tega pa še izraža, da vrši kdo dejanje zase, v svojo korist, s svojimi sredstvi ali na sebi 1. postavim si, položim si, δίφρον, θρόνον dam si postaviti, postavim sebi, ἐν καρδίᾳ ἐμαυτοῦ ženem si k srcu NT, εἰς τὰ ὦτα zapomnim si, ἐν πνεύματι sklenem v duhu, βουλήν sklenem NT; γυναῖκα vzamem za ženo, παῖδα vzamem za svojega sina; δῶμα zgradim sebi hišo, οἰκία naselim se, αὖλιν utaborim se (pod milim nebom); posebno a) ἀγορήν sklicujem, ἡμέραν postavim si rok; b) νόμον dajem si zakon (o narodu); c) τὴν ψῆφον glasujem, ἐμαυτῷ glasujem za sebe; d) τὴν γνώμην izrekam svoje mnenje, svetujem, μὴ στρατεύεσθαι glasujem proti vojni, γνώμην ταύτῃ sem istega mnenja, soglašam; e) shranim, spravim τὰ ὄντα, τὰ χρήματα παρά τινα; f) χάριν τινί izkažem komu uslugo; g) τὰ ὅπλα τίθεμαι gl. ὅπλον; παρά τινα, μετά τινος prestopim oborožen h komu, περὶ τὴν σκηνήν obstopim z oboroženo silo šator, τὴν ἀσπίδα odložim; toda σάκος ἀμφ' ὤμοισιν vzamem na rame; h) πόλεμον τίθεμαι: α.) vojskujem se; β.) končam vojno; γ.) τὸ νεῖκος poravnam, εὖ τὸ ἀπρεπές prikrijem na lep način sramoto; τὸ παρόν uredim svoje razmere, εὖ τὰ ἐμαυτοῦ uredim si dobro svoje zadeve. 2. a) naredim koga za kaj, γέλωτά τινα smešim koga, smejem se komu, ὡς μ' ἔθεσθε προσφιλῆ kako prisrčno vas ljubim, τοὺς πιστοὺς ἐμαυτῷ pridobim si (sam) zveste ljudi; ἄγριον θυμὸν ἐν στήθεσσιν zelo sem razkačen (v srcu); b) sodim, mislim, smatram za, ποῦ χρὴ ταῦτα τίθεσθαι; kako naj si to razlagam? τὰ δίκαια ἔκ τινος presojam pravico po čem, ἐλέγχεα ταῦτα to smatram za sramoto; οὐ μεγάλα τίθεμαι ne smatram za važno, παρ' οὐδέν (οὐκ ἐν λόγῳ) ne menim se za, ἐν ὑστέρῳ zapostavljam, manj cenim, πόρρω τίθεμαί τί τινος smatram za manj važno, ἐν ἀδικήματι smatram za zločin; ἐν παρέργῳ, ἐν εὐχερεῖ, ἐν οἰωνῷ gl. πάρεργον, εὐχερής, οἰωνός. 3. opisuje različne glagole: φειδωλήν, σιγήν, φόνον, φροντίδα, τάφον, μῆκος, ἐν τιμῇ = φείδομαι, σιγάω, φροντίζω, θάπτω, μηκύνω, τιμάω itd.; πόνον καὶ δῆριν srdito se bojujem, μάχην začnem boj.

τύμβευμα, ατος, τό poet. grob, gomila, grobnica.

τυμβεύω (τύμβος) poet. 1. pokopavam, χοάς τινι izlivam komu pitno daritev na grob. 2. intr. sem pokopan, počivam (ležim) v grobu.