-
χαλκεό-κρᾱνος 2 (κρανίον) poet. z bronasto konico (ostjo).
-
χαλκεό-φωνος 2 (φωνή) ep. z bronastim, močno donečim glasom.
-
χαλκ-ήλατος 2 (ἐλαύνω) iz brona kovan.
-
χαλκ-ήρης 2 (ἀραρίσκω) ep. z bronom okovan, kovan, bronast.
-
χαλκί-οικος 2 v bronasti hiši (templju) prebivajoč; Atenin pridevek v Sparti.
-
χαλκο-βαρής 2 (βάρος) s pos. fem. χαλκο-βάρεια z bronom obložen, bronast.
-
χαλκο-βατής 2 (βαίνω) ep. z bronastim pragom.
-
χαλκό-δετος 2 (δέω) poet. z bronastimi pločami obložen ali okovan.
-
χαλκο-πάρῃος 2 ep. (παρειά) z bronastim licem κυνέη.
-
χαλκό-πλευρος 2 (πλευρά) poet. z bronastimi stranmi (stenami), bronast.
-
χαλκό-πληκτος 2 (πλήσσω) poet. iz brona kovan.
-
χαλκό-πυλος 2 (πύλη) ion. z bronastimi vrati.
-
χαλκό-στομος 2 (στόμα) poet. z bronastimi usti.
-
χαλκό-τευκτος 2 (τεύχω) iz brona narejen, bronast.
-
χαλκό-τυπος 2 (τύπτω) ep. od brona(stega orožja) zadan, usekan ὠτειλή.
-
χαλκο-χίτων, ωνος 2 (χιτών) ep. z bronastim oklepom, v bronastih oklepih.
-
χαμαι-γενής 2 poet. na zemlji rojen.
-
χαμαί-ζηλος 2 (ζηλόω) majhen, nizek; subst. ὁ (sc. δίφρος) nizek stol, podnožnik, podnožje.
-
χαμαι-πετής 2 (πίπτω) ki je padel na zemljo, na tleh (v prahu) ležeč.
-
χαριστήριος 2 (χαρίζομαι) kar spada k hvaležnosti ali k zahvali; subst. τὰ χαριστήρια zahvalna žrtev, zahvalna daritev, znaki (dokazi) hvaležnosti.