Franja

contāgium -iī, n (contingere), pesn. in poklas. beseda za klas. contāgiō; ker contāgiō ni uporabna beseda za daktilski metrum, so si najprej daktilski pesniki uvedli heteroclitum pl. contāgia -ōrum, n, od tod pa poklas. pisci še sg. contāgium (prim.: contagionem esse dicendum, non contagium P. F.)

1. vplivajoč dotik, dotikanje, vpliv, vplivanje: Gell., corporis atque animai mutua vitalis discunt contagia motus Lucr., contagium nimii umoris Plin., feminei generis contagia Mart.

2. occ. kužno (skrunilno) dotikanje, kužen (skrunilen) dotik, okuže(va)nje, nalezenje: nec mala vicini pecoris contagia laedent V., priusquam dira per incautum serpant contagia vulgus V. preden se razpase … kuga, nulla nocent pecori contagia H., contagia morbi Lucr., Sil. ali contagium morbi Cu. nalezljiva bolezen, contagium pestilentiae Plin. ali funestae pestis Cod. Th., agere contagia late O., contagium foedum carnificis Plin. iun.

3. pren. okuže(va)nje nravi = poguben (kvaren, zli) vpliv, slab (kvaren) zgled: aegrae contagia mentis O., contagia scelerum Lucr., cum tu inter scabiem tantam et contagia lucri (= inter scabiem contagiosam lucri) nil parvum sapias H. obdan s kužno, na daleč razširjeno gobavostjo dobičkaželjnosti.

contendō -ere -tendī -tentum

I.

1. trans. spe(nja)ti; le pren. vzporediti (vzporejati), primerjati: leges Ci., si … causas ipsas, quae inter se confligunt, contendere velimus Ci., c. vetera et praesentia T., suam quaeque (femina) nobilitatem, formam, … contendere T. je postavila v primero; večinoma s cum: vitam suam Atticam cum istac rusticana Caecil. fr., quidquid tu contra dixeris, id cum defensione nostra contendito; ita facillime causa Sex. Roscii cum tua conferetur Ci., annales nostros cum scriptura eorum contendere, qui … T.; redk. z ad: ut vim contendas tuam ad maiestatem viri Acc. ap. Non.; pesn. z dat. (čemu, komu): Sidonio ostro Aquinatem fucum H., me Frontoni Aus.; v posameznih primerih je primerjani predmet le naznačen: age nunc contende alterum genus philotheoron Varr. ap. Non., ali pa si ga je treba predstavljati: c. anulum Pl. ap. Non.

2. intr. sprijeti se s kom = meriti se, kosati se, poganjati se, tekmovati, boriti se, bojevati se s kom: turpe contendere erat, sed cedere visum turpius O., non tam turpe fuit vinci, quam contendisse decorum est O., pinxit et Antigonen ausam contendere quondam cum magni consorte Iovis O.; (o boju z orožjem): armis cum aliquo, contra populum Romanum armis, parvulis proeliis cum nostris, cum Sequanis bello, summis copiis cum aliquo C., nostri imperatores cum illo rege contenderunt C., ita se a maioribus didicisse, ut magis virtute quam dolo contenderent C., proelio equestri inter duas acies contendebatur C. bil se je … boj med …, c. cum victore C., H., Plin. iun., cum barbaro N., inimicā mente N., cum magnis legionibus parvā manu S., proelio uno cum Latino Volscoque L., contra Paridem V., contra saevum monstrum Cat., contra alicuius copias Auct. b. Afr., pro vitulis contra leones Ci. (o bikih), caeco Marte V., de regno aequo Marte Cu., adversus vires hostium, non adversus calamitates Iust.; (o tekmovalnih bojih): contendunt ludo et fulvā luctantur harenā V., c. cursu V., O. ali pedibus cum aliquo O. teči, v teku tekmovati, inter coaequales aut equo aut cursu aut viribus Iust. kosati se (tekmovati) z vrstniki ali v dirki ali v teku ali v merjenju moči, quoad stans complecti posset atque contendere N. v rokoborbi meriti se; pren.
a) (o politični tekmi): c. cum aliquo de principatu, cum Agesilao de honore regni N., de potentatu inter se multos annos C., de locis C. tekmujoč poganjati se za odlična mesta (častne službe), gratiā cum libenter pro homine …, tum acriter contra factionem et potentiam paucorum Hirt. boriti se.
b) (o besednem boju) prerekati se, spreti se, prepirati se, pričkati se, sporeči se, pregovarjati se: fictis verbis O., cum Libone de mittendis legatis C., non contendam ego adversus te (s teboj) Antonius in Ci. ep.; z notranjim obj.: nec cum Appio, … quod contenderent, fuit L. o čemer bi se mogli prerekati; poseb. pred sodiščem boriti se, pregovarjati se, pravdati se: c. inimicissime atque infestissime Ci., si contra verbis et litteris et, ut dici solet, summo iure contenditur Ci., cum aliquo c. iurgio, interdicto Ci., sacramento c. cum aliquo Ci., Val. Max. (gl. sacrāmentum), c. de bonis alicuius, cum improbissimis heredibus de paternis bonis apud centumviros Val. Max., translatio non habet quaestionem, de qua contendit orator, sed propter quam contendit Q., de his lite contenditur Q.; z notranjim obj.: tamenne vereris, ut possis haec contra Hortensium contendere? Ci. tudi v tem meriti se s Hortenzijem.
c) pri dražbi tekmovati = drug drugega prehite(va)ti, nabijati si (ceno), dražíti: is liceri non destitit; illi, quoad videbatur ferri aliquo modo posse, contenderunt Ci.
č) (o vsakem drugem tekmovanju z duševnimi ali telesnimi močmi) tekmovati s čim, meriti se s čim, boriti se s čim, proti čemu, zoper kaj, upirati se čemu: patĕre igitur rationem meam cum tua ratione contendere Ci., quis enim erat, qui non videret humanitatem cum dignitate … contendere? Ci., in hac causa improbitas et gratia cum inopia et veritate contendit Ci., c. contra vim gravitatemque morbi Ci., neque inter se contendant viribus (animae) Lucr.; z notranjim obj.: sic … est faciendum, ut contra universam naturam nihil contendamus Ci. da se v nobeni stvari ne upiramo … naravi; pesn. z dat. meriti se, tekmovati s kom: quid enim contendat hirundo cycnis …? Lucr., primo contendis Homero Pr., seu tibi Pindaricis animus contendere plectris sive … Stat., c. Latio Cl.; brez dat.: haec memini, et victum frustra contendere Thyrsim V.

II.

1. napenjajoč skrčiti (skrčevati), nape(nja)ti, naleči (nalegati) npr. lok, mišnico, nategniti, zategniti, raztegniti (raztegovati): muscipula contenta Luc. ap. Non., c. arcum V., contentus arcus O., c. vincla V., tormenta telorum contenta atque adducta vehementer Ci., navim contendens funibus C. k sebi vlekoč, sua perpetuo c. ilia risu O., membra in diversa (na razne strani) Cels.; pesn. (enalaga) puščice, kopja s česa napetega nameriti (namerjati), uperiti (uperjati), pognati (poganjati), spustiti (spuščati), (za)degati: arcu contenta parato tela tenens (= arcu contento parata tela) V. držeč na napetem loku za strel pripravljeno puščico, nervo equino contendere telum (= contento nervo equino emittere telum) V., sagittas c. nervo Sil.; podobno: aërias telum contendere in auras V., non ut tela tamen, non ut contenderet arcum V., contenta tela Lucan.; celo: inde Mago (dat.) procul infensam contenderat hastam V. je bil na Maga zadegal … kopje; occ.
a) (strune) ub(i)rati: in fidibus pluribus, si nulla earum ita contenta nervis sit, ut … Ci.
b) most razpeti = mostiti: Hellesponto pontem contendit in alto Enn. ap. Varr. most je razpel čez … Helespont.

2. pren. nape(nja)ti, napreti (napirati): onus dignum, in quo omnes nervos contenderem Ci., c. summas vires de palma (za nagrado zmage) Lucr. (o konju), c. se Lucr. (o očeh), quo se contendit dira lubido Lucr., c. animum tales in curas O.; s finalnim stavkom: contendit omnes nervos Chrysippus, ut persuadeat Ci., omnes tuos nervos in eo contendas, ne quid mihi … temporis prorogetur Ci. ep.; pren.: ad hunc alii cursum contendere iussi V. ravnati se po njegovem zgledu, mens contenta exsiliis (dat.) O. ves v mislih na pregnanstvo.

III. intr.

1. nape(nja)ti se, nape(nja)ti vse moči (žile), napreti (napirati) moči, ubadati se, truditi se, prizadevati si: c. lateribus aut clamore Ci., voce Cels., multis funibus C., vi C. silo uporabljati, s silo pomagati si, s silo doseči kaj; z inf.: iter a Vibone Brundisium terrā petere contendi Ci., Bibracte ire contendit, fugā salutem petere contendunt C., quae proxima litora, cursu contendunt petere V., dum ad cacumen pervenire contendis Cu.; s finalnim stavkom: quantum potero, voce contendam, ut populus hoc Romanus exaudiat Ci., contendere debet quam maxime possit, ut vincat Ci., remis contendit, ut eam partem insulae caperet C. vesla na vso moč, da bi …; occ.
a) z notranjim obj.: rectā plateā cursum huc c. suom Pl., nocte unā tantum itineris c. Ci. toliko poti opraviti.
b) z označeno smerjo = z naporom, na vso moč kam hiteti, hitro kam priti (dospeti) hoteti, hitro kam odriniti, kam odhiteti: inde ad Amanum Ci. ep., Lacedaemonem N., per ea loca N. z naporom marširati, quo contenderat, pervenit N., c. ad hostes, ad hostium castra, ad Rhenum finesque Germanorum, ad occupandum Vesontionem, in Italiam maximis itineribus, huc magno cursu, domum C., equo admisso Teanum Val. Max., per Armeniam in hostes Aur.; pren.: si potuissemus, quo contendimus, pervenire Ci., c. ad summam laudem gloriamque, ad ea rectis studiis Ci. ali ad victoriam Auct. b. Hisp. prizadevati si za, poganjati se za …, ad salutem C. rešiti se poskušati.

2. pren.
a) truditi se, prizadevati si, poganjati se za kaj, težiti, stremeti za čim, doseči kaj hoteti; abs.: c. dolis et fallaciis S. zvijačno in zahrbtno ravnati, illos quidem contendere, eniti, hos quiescere, remitti Plin. iun.; z notranjim obj. (acc. neutr. pron.): eadem c. in tribunatu Ci. za isto se poganjati, tantum c. in re publica, quantum probare civibus tuis possis Ci., (Caesar) id (za to) sibi contendendum … existimabat C.; za koga? s pro: contendebat gratiā pro illo homine Hirt.; z inf.: omnibus precibus petere contendit, ut … C.; večinoma s finalnim stavkom: ob eam causam contendi, ut plura dicerem Ci., contendebat, ne a rebus gestis eius decederet Iust.
b) occ. α) silno (na vse pretege, na vso moč, živo) zahtevati, tiščati v koga, pritiskati na koga, siliti v kaj, ne odstopati od česa; abs.: a quo facile, si contenderis, impetrare possis, ut … Q. Ci., unum instare de indutiis vehementissimeque contendere C., cum … illi pertinaciter contenderent Suet.; z obj. v acc.: honores Varr. fr., neque ego nunc hoc contendo Ci. ep.; v pass.: hic magistratus a populo … contenditur Ci.; poleg obj. z a(b): nihil ab ipso invito c. Ci., hoc a te ita contendo, ut in eo fortunas meas positas putem Ci. ep. to zahtevam od tebe tako resno zato, ker menim, da …; z de: c. a magistris e proferendo die Ci. ep.; večinoma s finalnim stavkom: contendit a Pythio, ut venderet Ci. je pritiskal na Pitija, da bi prodal, (Aedui) contendunt, ut ipsis summa imperii tradatur C., Caesar … a militibus contendit, ne … negotii gerendi facultatem dimitterent C., se id contendere, ne ea enuntiarentur C.; redk. z inf.: neque ego nunc hoc contendo, … mutare animum Ci. ep. ali z ACI: qui a Caesare dimittendos (esse) exercitus contendebant Vell. β) (stanovitno, neomajno) trditi, zatrjevati, zagotavljati; z ACI: Vell., Q., Plin. iun., contendere et dicere solebat eum esse beatum Ci., apud eos (ephoros) contendit falsa iis esse delata N., contendentibus numquam eam urbem fuisse ex Triphylia L., contendat laqueo collum (me) pressisse paternum H., cornua, quae contendere possis facta (esse) manu O.; s predhodno determinacijo: hoc contendo, me tibi ipsi adversario … rationem … redditurum Ci., illud alterum pro me maioribusque meis contendere ausim, nihil nos … scientes fecisse L.; abs. (kot vrinek): ut Asclepiades contendit Cels. — Od tod adj. pt. pf. contentus 3, adv. -ē

1. napet, nategnjen, tog: qui iam contento, iam laxo fune laborat H., contento poplite miror proelia rubrica picta H. z napetim podkolenjem = stoječ na prstih.

2. pren.
a) napet: onera contentis corporibus facilius feruntur, remissis opprimunt Ci., contentā voce atrociter dicere et summissā leniter Ci.; contentissimā voce clamitans Ap., (boves) contentā cervice trahunt stridentia plaustra V., oculorum acies contenta Lucr., contentis oculis persequi aliquem Suet. z uprtimi očmi, quo (plaga) est missa contentius Ci., contentissime clamitare Ap.
b) duševno napet, vnet, goreč, prizadeven, zavzet: ad tribunatum contento studio cursuque veniamus Ci., contente pro se dicere Ci., in ea ratione fuit contenta magis mens Lucr., feritate contentior Amm., comoedias curiose atque contente lectitare Gell., ornamentis isdem uti fere licebit alias contentius, alias summissius Ci.

contineō -ēre -tinuī -tentum (cum in tenēre)

I.

1. skupaj držati: regulas defigunt, quae lateres contineant C., fracturam manu c. Cels., sutura, si nimis rara est, non continet (sc. vulnus) Cels.; med. skupaj držati se = držati (intr.): membranas natura firmas fecit, ut continerentur Ci., agger altiore aquā (ob povodnji) contineri non posset C.; tako tudi act. (intr.): per hortum utroque commeatus continet Pl. se skupaj drži, je tesno zvezan.

2. skupaj držati = (s)hraniti: lacus (est) lacuna, ubi aqua contineri potest Varr., c. murenas in piscina Sen. ph.; pren.: privatā custodiā contineri Ci. (o spisih), Vestae custodiā contineri Ci., gens Aegyptiorum, quae plurimorum saeculorum … memoriam litteris continet Ci. hrani spomine.

3. occ.
a) množice skupaj držati, ne pustiti (puščati) jih narazen, zadrž(ev)ati jih; od tod tudi posameznike skupaj držati, ne pustiti (puščati) jih narazen. Z množinskimi obj.: maximos ferarum greges linea pennis distincta continet Ci., cum priores neque necessitate neque imperio continerentur C. Kje? naves … ibi C., milites in castris, intra castra, sub pellibus, manipulos apud signa, legiones uno loco C., ceteros in armis L., ventos carcere O. v ječi (skupaj) zaprte imeti; pogosto refl. in med. kje držati se, zadrževati se, muditi se, osta(ja)ti, tudi držati se česa: intra eas silvas hostes in occulto sese continebant C. so bili skriti, hostes se moenibus (za zidovjem) continuere O.; acies ad solis occasum continentur C. ostanejo na svojem mestu; pren.: quae vera audivi, taceo atque contineo optime Ter. dušim, c. Belgas in officio C. ali civitates in amicitia Hirt. ohraniti, obdrž(ev)ati, Hispanias in summa quiete Vell., suos silentio L., suas indignationes domi L. „doma držati“, skrivati, si sui iuris finibus matronas contineret pudor L., si … nec privata domus parietibus continere voces coniurationis tuae potest Ci.; tudi zase obdrž(ev)ati kaj: petimus ab Antonio, ut ea, quae continet …, explicet nobis Ci. kar zamolčuje, zatajuje; reliquos libros c. Ci. ep. ne izdati. S kolektivnim obj.: c. gregem voce Plin., exercitum castris C., quoad continuisset exercitum L., si Poenus (= Poeni) in angulo Alpium quietus se contineat L.; podobno: Caesar se (= suas copias) suo loco continuit C.; pren.: Galliam (= Gallos) in pace continere Hirt. Z edninskimi obj. (ob oslabljenem pomenu predloga) koga ali kaj kje držati, obdrž(ev)ati, zadrž(ev)ati, muditi: Pl., frigidus agricolam si quando continet imber V. če … zadržuje doma, c. aegrum lucido ali obscuro loco Cels., aliquem domi atque intra privatos parietes Q., quia me recens adhuc luctus limine contineret Plin. iun.; digitum ibi continere, donec … Cels., aeger manus sub multa veste continere debet Cels., c. sub lingua salem Plin., semper manum intra pallium Q., brachium veste Q., manūs paenulis Suet., aquam calidam ore Cels., oleum in ore Plin.; pogosto refl. in med. kje držati se, zadrž(ev)ati se, muditi se, osta(ja)ti, tudi držati se česa: homo … pauper … ruri fere se continebat Ter., se consulto domi c. Ci., alter consul se domi continet L., contineri tecto ac parietibus Ci. ali intra suum limen L.; pren.: c. eum in ea exercitatione Ci., c. se in suis perennibus studiis Ci. osta(ja)ti pri …, se suarum rerum finibus Ci., se in secundo gradu Cu. zadovoljiti se z …, c. aliquem sub tutela sua Sen. ph. imeti koga v varstvu, biti mu varuh; medic.: c. aliquem ieiunio Cels., qua ratione aeger continendus sit Cels. kako je treba ravnati z bolnikom.
b) (ločene stvari) (z)vezati, (z)družiti, združevati, spojiti (spajati), skleniti (sklepati): trabes artē C. tesno zvezati, oppidum Cenabum pons fluminis Ligeris continebat C. je vezal most … z nasprotnim bregom; večinoma pass.: omnium legionum hiberna milibus passuum centum continebantur C. so bila v dolžini 100.000 korakov (= 150 km) med seboj v zvezi, pars oppidi, … mari disiuncta angusto, ponte … continetur Ci. del mesta, … veže most z mestom, si … omnes eius (mundi) partes … ipsae per se atque inter se continentur Ci. če so … (med seboj) v stiku, eadem magni refert primordia cum quibus contineantur Lucr.; pren.: omnes artes … quasi cognatione quadam inter se continentur Ci., qui eius hospitio contineretur N. je bil z njim v gostinski zvezi, ut non beneficiis mutuis, sed communi odio … contineri viderentur N.

4. pren. (kako stanje) vzdrž(ev)ati, ohraniti (ohranjati), kaj v moči (veljavi) obdrž(ev)ati, ohraniti (ohranjati): haec ipsa virtus amicitiam et gignit et continet Ci., nec enim ulla res vehementius rem publicam continet quam fides Ci., haec, quae vitam continent omnem Ci., c. Romanis militarem disciplinam L., hostium imminens metus disciplinam veterem continebat Fl.; v pass.: id hominum genus, a quo uno … res publica … continetur Ci., augenda vis et multā exercitatione continenda est Q.

II.

1. obdajati, oklepati, obsegati: mundus, qui omnia complexu suo coërcet et continet Ci., ut (caro mollis) intestina non satis contineat Cels.; occ.
a) (kraje) obdajati, obsegati, omejevati: reliquum spatium mons continet Ci., Oceanus ponto quā continet orbem Tib.; večinoma pass. contineri aliqua re obdan biti, obkrožen biti, omejen biti: Aetolia medio Graeciae gremio continetur Ci., vicus positus in valle altissimis montibus undique continebatur C.; pren.: nec luctus muris urbis continebatur Cu. žalosti ni omejevalo zidovje = žalost je segala prek zidovja.
b) (sovražno, oviraje) obdajati, oklepati, koga v zaporu držati, zaprtega imeti: beluas immanes saeptis Ci., quam illum et honorate nec secure continet! Vell., c. catulos per diem catenis Col., aliquem vinculis Romae Suet., quos vincula continuerant, non castra Iust.; voj. obda(ja)ti, obkoliti (obkoljevati), obkrožiti (obkrožati), zaje(ma)ti: hostes superatos, equitatum Pompeianum ad Dyrhachium, Pompeium quam angustissime C., contineri munitionibus C.; pren.: hos omnes flumina continebant C.
c) držati = v sebi imeti, v sebi nositi, vsebovati, obsegati: cum praegnans hunc ipsum Dionysum alvo contineret Ci. ali spes illa, quam in alvo continebat Ci. je nosila pod srcem, ut omnia, quae alantur …, contineant in se vim caloris Ci., gelum, quod humor continet in se Lucr., quattuor aeternus genitalia corpora (prvine) mundus continet O., si membranae eum (humorem) continuerunt Cels., linea, quae centum continet pedes Q. ki meri; v pass. biti, nahajati se v čem: calor, qui aquis continetur Ci., sagittarii media continebantur acie C. so stali sredi bojne vrste; pren. (act.) v sebi imeti, v sebi nositi, (o)hraniti v čem: odium in omnes bonos conceptum iam diu continere Ci., c. a deo immissum dolorem Ci., omnium rerum, quae ad dicendum pertinent, fontes animo ac memoriā c. Ci.

2. pren. v sebi imeti, vsebovati, obsegati: tales res, quales hic liber continet Ci., primus (liber) continet res gestas regum populi Romani N., liber secreta civilium sacrorum continens Val. Max., tabellae senatus consultum continentes Val. Max., quod tabulae continent Q., litterae tuae partim laeta, partim tristia continent Plin. iun., simplex causa est, quae absolutam in se continet unam quaestionem Ci.; z ACI: tertia epistula continebat esse tibi redditam orationem pro Clario Plin. iun.; z odvisnim vprašanjem: quando ipsos loqui deceat, quartus liber continet Q.; v pass. biti, nahajati se, zajet biti v čem, sestajati iz česa: prima institutio et quasi disciplina illo libro continetur Ci., is liber, quo acceptae et expensae summae continebantur Val. Max., nonus liber, quo missa ad Achillem legatio continetur Q., tabulae, quibus centum talenta dedisse Thebanos continebatur Q., litteris insidiae continebantur Ci., epistulae ei redduntur, quibus bellum Aegidis in Graecia … continebatur Iust., facinus, in quo omnia varia contineri mihi atque inesse videntur Ci., noctis longitudo stupris et flagitiis continebatur Ci. dolga noč je sestajala iz …; occ. biti bistvo (jedro, pogoj, podstat) česa, čemu, biti vsebina (obseg) pojmu, biti glavna stvar (glavna točka) česa, pri čem, biti v bistveni zvezi s čim: quod rem continet ali quae rem continent Ci. tisto, za kar gre, bistveno, bistvo, totam causam, iudices, explicemus …; ita facillime, quae res totum iudicium contineat, … intellegetis Ci., quod hunc locum continet, de quo agimus Ci., videamus de summo bono, quod continet philosophiam Ci. ki je glavna točka filozofije, haec, quae vitam continent omnem Ci. kar bistveno zadeva življenje, kar je bistven pogoj za življenje, quae maxime rem continerent, erant L. glavne točke so bile; v pass. contineri (in) aliqua re bistveno stati v (na) čem, sestajati iz česa, opirati se na kaj: quo more eorum gravissima caerimonia continetur C., non enim venis et nervis et ossibus continetur (dii) Ci., vita corpore et spiritu continetur Ci., quasi terreno quae corpore contineantur Lucr., status rei publicae maxime iudicatis rebus continetur Ci., dolus malus in simulatione continetur Ci., artes, quae coniecturā continentur Ci., artis pars magna continetur imitatione Q., exemplis continetur Aesopi genus Ph. Romanum foedus, quo nostra omnia continentur L.; (o osebah) bistveno udeleževati se, (u)deležen biti česa: qui viri hoc sermone continentur Ci.

III.

1. trdno držati, obdrž(ev)ati, zadrž(ev)ati, ustaviti (ustavljati): caput Pl., Cels., dextram obambulantis Suet., colem masculi sinistrā manu (namreč pri rezanju) Cels., aliquem (namreč pri operaciji) Cels., Auct. b. Afr., Cu. in od tod se continendum praebere Cu. dati se držati; naves minus commode copulis continebantur C., aquam operibus c. C. zaustaviti, c. deprensum hostem O., ora frenis spumantibus Ph., artis frenis equos Sen. tr., expeditius manus rapiunt quam continent Cu., difficile est continere, quod capere non possis Cu., c. animam in dicendo C. ali c. spiritum Cels., Plin. sapo zadrževati, spiritum rigor continuerat Cu. sapo je bila zaprla, c. lacrimas Pl., Aur., risum Ci., vocem ali linguam Ci. jezik za zobmi držati, jezik brzdati, petulans non linguam, non manum continet Sen. ph., unde manum iuventus metu deorum continuit? H., c. gradum V., non c. bilem Sen. rh.; medic. trdno držati: (fascia) impositum medicamentum contineat Cels., ferulae circumpositae ossa in sede sua continent Cels., nisi utrimque recti valentesque nervi collum contineant Cels.

2. (sprejeto) pri (v) sebi držati, obdrž(ev)ati, (o)hraniti: alvus arcet et continet, quod recipit Ci., alvus alias cibos non transmittit, alias non continet Plin., onerati mero non continent cibum vino redundante Sen. ph.; abs.: stomachus non continet ali parum continet Cels.; v pass.: si cibus non continetur ali non contineri potest (sc. alvo) Cels., quia, quod infusum est (= dristlja), alvo continetur Cels.; (o spominu): velox mihi memoria erat ad continenda, quae acceperam Sen. rh., nec disci audiendo possunt omnia nec memoriā contineri Lact.; (o drugih stvareh): mollis lana, quae humorem intus contineat Cels., lapides rotundi, qui et contineant humorem et transmittant Plin., arida continent odorem diutius Plin.

3. pren.
a) na uzdi imeti, uzdati, brzdati, (u)krotiti, strahovati, zadrž(ev)ati, vladati: neque enim potest exercitum is continere imperator, qui se ipse non continet Ci., huius adventus Mithridatem continuit Ci. je zadržal, c. omnem regionem C., reliquos Macedonas, nauticos in navibus L., severitas imperii eos continuit L., metum continuisse ad eam diem Hispanorum animos L., formido mortales continet omnes Lucr. S čim? z abl. instrumenti: si Belgae, … Aedui, … exercitibus continerentur C., c. Asiam modico exercitu Cu., proprio bello Tiburtes, Etruscos non tam armis quam iudiciorum terrore L., aequitate animi plebem C. z zadovoljstvom v redu (ob)držati, fide populares Cu. z zvestobo v pokorščini držati = v zvestobi vzdrž(ev)ati, quae pauca (oppida) magis metu quam fide continebantur L., c. dolorem, gaudium L. zadrž(ev)ati; za predhodno nikalnico s quin: qui (Bituriges) unius legionis hibernis contineri non potuerint, quin bellum pararent Hirt. se niso mogli (dali) zadržati, da ne bi …; occ. (strasti) (u)brzdati, (u)krotiti, pomiriti (pomirjati): omnes cupiditates Ci. ep., appetitiones ali appetitūs animi Ci., insolentiam suam modeste Ci., ut metu contineatur audacia Ci., quosdam continet metus Q., in Scaevola c. dicta Ci.; refl. se continere in med. contineri vzdrž(ev)ati se, mero si da(ja)ti: vix me contineo, quin involem in capillum Ter., continere se in aliqua libidine Ci., iam se male continet amens O., non continentes (sc. se), quin protinus adicerent Vell., contineri, quin complectar, non queo Pl.; v stiku abs.: equidem cupio (sc. reducere) et vix contineor (sc. quin reducam) Ter.
b) (z označenim izhodiščem) zadrž(ev)ati, odvrniti (odvračati) koga od česa, (u)braniti komu kaj, ovreti (ovirati) komu kaj, koga pri čem: omni ope milites ab seditione L., suos a proelio C., temeritatem ab omni lapsu Ci., animum a consueta lubidine S.; refl. se continere vzdrž(ev)ati se česa ali da ne (bi) …: qui de omnibus rebus contineat se ab adsentiendo Ci., a praesenti supplicio tuo continuit populus Romanus se et repressit Ci.; s finalnim stavkom: ut contineat milites, ne studio pugnandi longius progrediantur C., ut vix ab amicis, quominus occideret eum, contineretur Cu.; za predhodno (včasih retorično) nikalnico s quin: nec contineri Macedones poterant, quin cursu quoque ad hostem contenderent Cu., male me, quin vera faterer, continui O. — Od tod

A.

I. adj. pt. pr. continēns -entis, adv. continenter

1. „skupaj držeč“, pren. (o značaju) vzdržen, vzdržljiv, zmeren, v oblasti se držeč: puer Ci., Epaminondas erat continens, clemens N., non intemperanter concupiscere continentis debet duci N. se mora imeti v oblasti, ne continentior in vita hominum quam in pecunia fuisse videatur C., moderatissimi homines et continentissimi Ci., in ceteris partibus vitae continentissimum fuisse (Augustum) constat Suet., parce, continenter, severe, sobrie vivere Ci., continentissime vivere Aug.

2. „skupaj se držeč“, od tod
a) α) (krajevno) držeč se, dotikajoč se česa, meječ, stikajoč se, neposredno zvezan s čim; abs.: continentia tecta L. stikajoče se; večinoma z dat.: aër est continens mari Ci., qui fundus fundo eius antiquo continens esset Ci., continens ripae collis C.; redk. s cum: Cappadociae pars ea, quae cum Cilicia continens est Ci. ep. Kot subst. neutr. pl.: continentia usque Atho montem Plin. mejne pokrajine, continentia urbis Icti. predmestja. β) (časovno) neposredno sledeč za čim, naslednji: continentes his funeribus dies Ci., continentibus diebus C. γ) pren. o abstr.: motus sensui iunctus et continens Ci. neposredno in trdno zvezan s …, timori perpetuo ipsum malum continens fuit L. za … strahom je nastopilo.
b) (v sebi) zvezan, vezen α) (krajevno) nepretrgan, zdržema tekoč, zdržen, zaporeden: agmen migrantium, grex elephantorum, iugum, ruinae L., silvae, silvae ac paludes C., flamma Hirt. razsežen, aedificia Icti., ripa H. ali litus L. celinska obala, Gallia C. galska celina, c. terra Ci. fr., N. celina, kopno, kontinent. Pogosto kot subst. continēns -entis, abl. večinoma -ī, redk. -e (sc. terra), f celina, kopno, kontinent: c. proxima Plin., continentis regio L., a continenti L., in continentem legatos mittere C., quem in continenti reliquerat C., Labieno in continente relicto C., ex continenti traicere (sc. in insulam) Cu. Kot adv. v nepretrgani vrsti, nepretrgoma: continenter quod sedetis insulsi Cat., montes continenter … expositi Mel. β) (časovno) nepretrgan, neprekinjen, neprenehen, neprestan, trajajoč, zdržen: continens spiritus Ci., e continenti genere Ci. v nepretrganem zaporedju rodov, totius diei continens labor C., continenti impetu Ci. ali continenti cursu L. v enem zaletu, nezadržno, c. bella C., continens die ac nocte proelium, c. imber, c. itinera L., c. somnus, continentes febres sine intermissione Cels., biduo continenti Suet.; kot adv.: continenter ferri Ci., totā nocte c. ire C., cum iam amplius horis sex c. pugnaretur C., uno spiritu c. multa dicere Corn., in Albano monte biduum c. lapidibus pluit L.; kot subst. neutr.: ex continenti ali in continenti Icti. nemudoma, takoj. γ) pren., poseb. o abstr.: continentia tua scripta Ci. ep. tvoja skladna glavna zgodovinska dela, continentem orationem audire malo Ci. nepretrgan, neprekinjen, c. memoria L. skladna (pragmatična) zgodovina, continens imperium usque ad nos habebitis L. nepretrgano vladarstvo. —

II. subst. pt. pr. continēns -entis, n (ret.) oporišče, glavna točka, glavna stvar v zagovoru, bistvo: causa quoque et iudicatio et continens est in omni genere causarum Q. (III, 6, 104; cfr. Q. III, 11, 9); v pl.: continentia causarum Ci., ea continentia vocentur, quasi firmamenta (opirališča) defensionis Ci.

B. adj. pt. pf. contentus 3, adv. -ē, le pren. v svojih željah omejen = zadovoljujoč se s tistim, kar kdo ima, zadovoljen, contentum esse tudi zadovoljiti (zadovoljevati) se s čim; z abl.: Pl., Ter., Sen. rh., Plin. iun. idr., suo contentus Enn. fr., eā condicione contentus est Ci., contentum esse parvo ali suis rebus Ci., domo eādem fuit contentus, qua Eurysthenes fuerat usus N., eo utrique quod statuit (Caesar) contenti fuerunt C., decies centena dedisses huic parco parvo contento H., ut nemo … illā (sorte) contentus vivat H., contentus eo, quod mi ipse parasset H., solā contenta Dianā V. zadovoljna z lovom samim, quae tua nequitia est, non his contenta fuisset O.; poleg abl. še s kakim drugim določilom: hoc fore contentam multos iurabit in annos O., virtutem ad beate vivendum se ipsā contentam esse Ci., quibus ego a tali viro (pri možu tolikšnega ugleda) contentus eram Ci. ep.; redk. z abl. gerundivi ali gerundii: nec iam possidendis agris publicis contentos esse L., ut contentus sim referendo paucarum morem regionum Macr.; v pozni lat. z gen.: contentus victoriae Tert., ut contentus esset partis dimidiae dotis Dig.; s kavzalnim stavkom: Vop., non fuit eo contentus, quod ei praeter spem acciderat, ut illam … terram umquam attingeret Ci., rex … contentus, quod per hostem moram fieri (ali tudi fuisse) pugnae scirent L.; z ne ali ut: ne intersimus armis, contentum ait se esse L., contentus hoc erat, ut manus iactaret Suet.; s kondicionalnim stavkom: neque eo potest esse contentus (populus Romanus), si condemnatus sit is, qui adesse noluerit Ci., eo ipso non contenti, si pro tribunis illos haberetis L.; pesn. in poklas. z inf.: tu face nescio quos esto contentus amores instigare (dobi se tudi indagare in inritare) tuā O., contenta est oculis hominum mea forma probari O., iam fugere contentus, contentus non lacessi, contentus iussisse, barbari hostem depulisse contenti Cu., hoc quoque notare contentus sum Q., Roma minanti impar Fidenae contentaque crescere asylo Sil., nec tantum … me fatigare contenta Ap.; poklas. tudi z ACI: Sen. ph., quod … enthymema tantum intenta intellegi contentum sit Q., non contenti … vires sibi duplicatas (esse) Iust.; abs.: Q., Plin. iun., Vop., dii deaeque contentiores mage erunt Pl. bolj z malim zadovoljni, cum … ipsum audires sine comparatione, non modo contentus esses, sed … Ci.; kot adv.: aliquem arte contenteque habere Pl. koga na tesnem in na uzdi imeti.

continuar (pres: -úo) nadaljevati (se), trajati (naprej)

continuar con salud še naprej biti dobrega zdravja
continuar en su puesto obdržati svoje mesto
continuará se nadaljuje (npr. podlistek)
eso no puede continuar tu se že vse neha!
continuar leyendo (kar) naprej čitati
continuarse nadaljevati se

contrā (abl. sg. nekega a-debla iz comcum in končnice ter, tra [prim. alter: alius], ki omejuje sožitje [cum = s, z] množine na dvojino predmetov)

I. adv.

1. (krajevno) nasproti, na nasprotni strani: c. aggrediar Pl., omnia contra circaque L., c. elata mari respondet Gnosia tellus V., ulmus erat c. O., cur non decidant c. siti Plin. protinožci; occ. nasproti = proti, zoper, z druge strani: petens, ut c. intueri fas esset L. gledati iz oči v oči, illum adspice c., qui vocat V. glej mu pogumno v obraz (v oči), sed non et figere c. est licitum V., cernitis, innuptae, iuvenes? consurgite c. Cat.; poseb. za izražanje odpora: c. facere Ter., qui c. fecerit Ci. kdor bi nasprotoval, c. consistere C., exercitum c. ducere Corn., neque c. feriundi … copia erat S., c. pugnare Lucr., qui c. pugnent, video Ci., c. omni ratione pugnare Ci. nasprotovati, c. disputare Ci., Q., c. iudicare Ci. neprijazno, neugodno, cum c. dicturus esset Hortensius Ci. ko je hotel ugovarjati (prim. contrādīcō), de corruptis litteris c. venit Ci. nasprotuje, si c. contenditur Ci., c. liceri C. nasproti kaj (več) ponuditi, Aeneas instat c. telumque coruscat V., nec nos obniti c. ... sufficimus V., tu ne cede malis, sed c. audentior ito V., c. oppugnare sagittis Pr., c. ire sententiae alicuius T. zoperstavljati se.

2. pren. (o odgovarjajočih si ali nasprotnih dejanjih) nasproti pa, nasprotno, ampak, narobe: mihi quoque edepol, cum hic nugatur, c. nugari lubet Pl., si laudabit haec illius formam, tu huius c. Ter., aliquem c. amare Pl. komu ljubezen vračati, auro (dat.) c. Pl., Ter. proti zlatu = zlatu enakovredno, tako tudi aurichalco c. Pl.; non caru'st auro c. Pl. ne da se z zlatom plačati, alienissimo sibi loco, c. hostibus opportunissimo N., dicit accusator haec, quid c. reus? Ci., nulla luxuries, c. summus labor Ci., utrumque c. accidit Ci. ep. ali at tibi c. evenit H. narobe, sic Venus et Veneris c. sic filius orsus V., Aeolus haec c. (sc. dicit) V. odgovori, odvrne, ego c. puto Plin. iun., c. vero Vitr. nasproti pa, e contra ali ēcontrā Aur., Hier. nasprotno, nasproti. Pogosto sledi kakor za izrazi enakosti in neenakosti atque (ac) ali quam vse drugače kakor, vse drugače nego: faciam … contra, atque in ceteris causis fieri solet Ci., iusserunt simulacrum Iovis … c, atque antea fuerat, ad orientem convertere Ci., si haec c., ac dico, essent omnia Ci., quod c., atque esset dictum …, proelium pridie commisissent C., ubi videt Catilinam c., ac ratus erat, magna vi tendere S., clamare c., quam deceat Ci., mater Habiti, … generi sui, c., quam fas erat, amore capta Ci., c., quam sanctum legibus erat L.

II. praep. z acc.

1. (krajevno) nasproti, na nasprotni strani: ex Britannia, quae c. eas regiones posita est C., quae (insula) c. Brundisinum portum est C., iacet insula c. Plemyrium V., adversi c. stetit ora iuvenci V., castellum c. arcem obiecit L., id, quod c. stomachum est Cels.; predlog je lahko zapostavljen: Carthago Italiam c. V., insulam advehitur, litora Calabriae c. sitam T.; occ. proti, zoper: tertium (latus) est c. septentriones C., c. meridiem Plin., ponere aliquid c. medium diem Col., (tigna) c. vim atque impetum fluminis conversa C., c. aquam remigare Sen. ph. ali c. aquas fluitare Plin. proti vodi, c. medium hominem Plin. naravnost proti človeku, c. scalas ferre Plin. po stopnicah navzgor, c. ardua trahere aliquid Sil. kvišku navzgor, c. ventum pascere Col., c. solem, c. solis radios Plin.; poseb.
a) za izražanje odpora, sovražnega razpoloženja: c. aliquem armis contendere, pugnare C., exercitum c. hostes mittere Ci., vestros nautas c. Carthaginem duxit Scipio Ci., arma ferre c. aliquem N., c. aliquem proficisci N., bellum gerere c. aliquem Auct. b. Alx., consistere c. aliquem Auct. b. Alx., coniurare c. rem publicam Ci. ali c. populum Romanum C., defendere aliquem c. aliquem Ci., nullius vita saepta erat c. tuam audaciam Ci., dicere c. aliquem ali c. aliquid Ci., disputare c. deos Ci., facere c. aliquem ali c. aliquid Ci., tu, … qui c. hunc venis Ci. ki nastopaš zoper tega, ire armatum c. iniurias alicuius S., sentire c. rem publicam S., c. postulata nuntios mittere S. po slih ugovarjati zahtevam, quid c. sonantem Palladis aegida possent ruentes? H.; poseb. aliquid est c. aliquem kaj je zoper koga, je komu neugodno: Sen. ph., Q., tuum testimonium c. te est Ci. govori zoper tebe, hoc non pro me, sed contra me est Ci., hoc non modo non pro me, sed c. me est potius S., sive illud pro plebe sive c. plebem est L.; od tod medic. (o zdravilih) proti, zoper: quibus hominibus c. serpentes inest venenum Plin.; zapostavljen predlog: quem c. veneris Ci. zoper katerega si nastopil, quem c. arma tulerant Ci., his magnum Alciden c. stetit V., Paridem solitus contendere c. V.; contra pri adj.: acerrimus c. seditionem Ci., pugnax c. imperatorem Ci., vir c. audaciam fortissimus Ci., c. pericula et insidias firmissimus S.; pri subst.: adiutor c. dominum Ci., cupiditas c. rem publicam Ci.
b) redk. v prijaznem pomenu (= erga, in) proti, do, clementia c. minus validos Plin.

2. pren. proti, čemu nasproti, vprek, zoper kaj, v nasprotju s čim: contra naturam Ci., S., Plin., Q., quod aut secundum naturam esset aut contra (sc. eam) Ci., c. legem, c. (omnes) leges Ci., c. omnium instituta, c. edicta praetorum Ci., c. hesternam illam contionem licet vobis Ci., c. morem maiorum, c. morem consuetudinemque Ci., c. bonos mores G., c. consuetudinem Hirt., Plin., c. spem C., S., L. ne da bi se bilo (sploh) pričakovalo, proti pričakovanju (vseh), c. spem exspectationemque Sen. ph., c. omnium opinionem C. drugače kakor so vsi mislili, c. opinionem Iugurthae ad Thalam perveniunt S. česar se Jugurta ni nadejal, alia huiusce modi c. ius fasque S., c. decus regium, c. belli faciem S., c. ius gentium L., c. famam Plin., c. vetitum Suet.; tudi: c. priores auctores Cels.; pogosto c. ea N., C., L. ali c. id Cels. temu nasproti, nasproti pa, mihi c. ea videtur S. = jaz odobravam nasprotni način.

Opomba: Pesniki merijo tudi contră: Pl., Aus. — Contra stoji za substantivom le pri V. in T., za oziralnim zaimkom pa tudi pri Ci. (gl. zgoraj).

contrōversus 3 (contrō in vertere; contrō je abl. sg. nekega o-debla iz com, cum; prim. contrā)

1. nasproti obrnjen: perticae Ca., quod esset acuta illa gens et controversa in ea iura Ci. (Brutus 12, 46; dvomljivo mesto!) vso pozornost obračajoč na … ? — Od tod
a) nasproti ležeč, nasproti stoječ, nasproten: litora Isauriae scopulis controversa Amm., mons Athos et Caphareus longo spatio controversi Amm. v nasprotni smeri daleč vsaksebi (stoječa).
b) v nasprotni smeri tekoč, v nasprotno smer vlekoč se: spiritus (pih) Amm.

2. pren.
a) act. masproten, protiven, sovražen, navzkrižen, nasprotujoč si: Aus., manus, partes Amm., controversa sibi ac repugnantia Macr.
b) pass. o katerem se da še prepirati, prepiren, sporen: ius Ci., L., Q., res c. et plena dissensionis inter doctissimos Ci., sumere … pro certo, quod dubium controversumque est Ci., c. auspicium L., argumentum Q.; subst. neutr. pl. controversa confessis probare Q. Adv. acc. neutr. sg. contrōversum nasproti: Ap. (Apolog. 15; tu se dobi tudi controversim).

contumēlia -ae, f (iz cum in tumēre prek adj. *contumēlis = contumāx)

1. hudo (grdo, sramotno) ravnanje s kom, mučenje: per contumeliam frumentum exprimere Ci., quibus tu iniurias plurimas contumeliasque imposuisti Ci., contumeliae, quibus vexati oppressique erant Ci., os praebere contumeliis (ad contumeliam) L. ali praebere ora contumeliis T. ali os offerre contumeliis (= colaphis) T., edere in coniuges infandas contumelias L.; poseb. oskrunitev, oskrunjevanje (po zlorabi): ibi piratarum contumelias perpessus Ci., ad libidinem et contumeliam animum accendere L., quos post transacta convivia aliae cubiculi contumeliae exspectant Sen. ph., ita ei lecti sui contumelia vectigalis est Ap.; popolno contumelia stupri: Dig.; occ. nezgoda, nadlega, neugoden položaj: naves totae factae ex robore ad quamvis vim et contumeliam perferendam C., lignum inquinare omni contumelia Ph., queri de contumeliis debilitatis suae Plin. iun.

2. pren. grdenje, psovanje, zmerjanje, razžalitev (časti), (o)sramočenje, sramota: Val. Max., Vell., Plin. iun., Iust., patior facile iniuriam, si est vacua a contumelia Pac. ap. Non., c. mea (meni prizadejana) Ci., maledictum nihil habet propositi praeter contumeliam Ci., omnibus eum contumeliis onerasti Ci., cum verborum contumeliis optimum virum lacerasset Ci., facere contumeliam (alicui) Ci., L. idr. sramoto prizade(ja)ti komu, (o)sramotiti ga, toda contumeliam facere Ci. (Philipp. III, 9, 22) = sramoto trpeti; nullam adhibuit memoriam contumeliae N. za razžalitev ni imel nobenega spomina, quae contumelia eum non fregit, sed erexit N., accipere aliquid ad (in) contumeliam Ter., Cu. imeti kaj za sramoto, vertere aliquid in contumeliam suam C. imeti kaj za osebno razžalitev, contumeliā appellare aliquem perfugam C. zmerjati koga z uskokom, imponere alicui tantam contumeliam S., addere contumeliam iniuriae Cu., ultro dicere contumelias L., dicere alicui contumeliam (contumelias) Pl., Ter., dicere contumelias in Caesarem T.; v zvezi s praep.: contumeliae causā aliquem describere Ci., aliquem honoris potius quam contumeliae causā nominatum velle Ci., contumeliae causā aliquem nominare dominum Suet. ali contumeliae causā aliquos vocare auditores Sen. rh. pitati z gospodom, s poslušalci; ad, in ali per contumeliam v sramoto, sramot(il)no: praesidium per cruciatum et ad contumeliam necare L., nisi in contumeliam ignominiamque nostram certare iuvat L., per contumeliam beneficium populi Romani alicui extorquere C., per contumeliam saepe Thurinum vocari Suet.; cum contumelia nostra omnia prius experiri velle Lentulus in Ci. ep. nam v sramoto, magna cum contumelia verborum nostros ad pugnam evocare C. z zelo sramotečimi besedami, summa cum contumelia Ci. kar najsramotneje; sine contumelia nominari Ci. ne da bi bil osramočen, ne da bi bil v sramoto postavljen, non sine verborum contumelia in aliquem saevire Suet. — Pooseb. Contumēlia -ae, f Kontumelija, Sramota: fecerunt Contumeliae fanum Ci.

convellō -ere -vellī (-vulsī Sen. ph.) -vulsum (-volsum)

1. izruti (izruvati), izdreti (izdirati), podreti (podirati), odtrgati, iztrgati, raztrgati, strgati, potrgati s česa, porušiti, razvaliti: Ca., Lucr., Lucan., Stat., caudam equi Val. Max., claustra ianuae, carceris Val. Max., convulsis repagulis Ci., tu gradus Castoris convellisti Ci., c. pedem mensae O., nullam partem munitionum convellere posse Hirt., c. alterius (arboris) lentum vimen V., non hiemes illam (aesculam), non flabra neque imbres convellunt V., ne torrens fundamenta (villae) convellat Col., c. spolia hostium affixa templis Val. Max.; redk. z živimi obj.: teneros convellere fetus O. iz telesa iztrgati, splaviti (splavljati), convulsi laniatique centuriones T. S čim? z abl. instrumenti: vectibus infima saxa turris C., glebam vomere Cat., arboris fetus duro ferro V. odrezati, radices aratro, sarculo Plin., dapes avido c. dente O. razmle(va)ti; v pass.: convolsum remis rostrisque tridentibus aequor V. razrvano, septem (naves) convulsae undis Euroque V. razbite, razpokane, Iuppiter (Jupitrov kip) nullis convellitur procellis Plin. Od kod? s samim abl.: c. suā robora terrā O., turrim altis sedibus V., Roma prope convulsa sedibus suis Ci., mihi domus ipsa nutare convulsaque suis sedibus ruitura supra videtur Plin. iun.; s praep.: Herculem ex suis sedibus Ci., simulacrum Cereris e sacrario Ci., viridem ab humo silvam V. zeleno grmovje iz prsti izruvati, ab terra funem V. odvezati; pren.: aliquem ex suis paene hortulis convellere deducereque in Academiam Ci.; occ.
a) voj. c. signum, aquilam Val. Max. ali (nav.) signa Ci., L., Val. Max., Suet. ali vexilla T. vojaško znamenje, orla, vojaška znamenja, zastave iz zemlje izdreti (izdirati) = dvigniti (dvigati), odpraviti (odpravljati) se (na pot), odriniti.
b) ude raztegniti (raztegovati) α) pri padcu kak ud (člen) izpahniti si, izviniti si: artūs Lucr., armos Col. Od tod subst. pt. pf. convulsī -ōrum, m ki so si kak ud izpahnili (izvinili): Plin.; convulsa -ōrum, n izpahi, izvini: Plin. β) na natezalnici izviniti, izpahniti (izpahovati), nategniti (nategovati): omnia (membra) laniata, omnes partes convulsae sunt Sen. rh., convolsis laceratisque membris Sen. Rh.
c) convellī od krča držan biti, krč drži (trga, zvija) koga, kaj, komu kaj: convulso latere Suet., fauces convulsae Q. krču podvrženo.
č) besede nategniti (nategovati): verba Sen. ph.

2. pren. tako rekoč iz stikov iztrgati, koga ali kaj z njegove poti (iz njegovega tira) spraviti (spravljati), od tod stres(a)ti, pretres(a)ti, spodkopa(va)ti, omaj(ev)ati, razmajati, razdrmati, pogubiti (pogubljati), upropastiti, zatreti (zatirati), uničiti (uničevati): desine molle … verbis convellere pectus O. pretresati (trgati) mi čuteče srce, c. acta Dolabellae, statum civitatis Ci., cuncta auxilia rei publicae labefactare convellereque Ci., si eam opinionem ratio convellet Ci., c. Caesaris gratiam Hirt., vires aegri Cels., priscae consuetudinis auctoritatem Val. Max., fidem legionum, castrorum decus (čast) T. Od kod? z de: quae (epistulae) me convellerunt de pristino statu Ci. ep. so me spravila iz … V pass.: quo iudicio convolsam penitus scimus esse rem publicam Ci., caede Messalinae convulsa principis domus T., domus eorum convulsa T. spodmaknjena, discordiā nepotes suos convelli T. da se umaknejo … z mirne poti složnosti, cum Tiberius … vi dominationis convulsus … sit T. s svoje poti spravljen.

conveniō -īre -vēnī -ventum

I.

1. intr. sniti se, shajati se, skupaj priti, zb(i)rati se;
a) (sprva o množicah): convenisse video tribunos Ci., (tribuni) non desistebant clam inter se convenire Ci., conveniunt duces N., convenerant duces L., cum maiores manus hostium … convenissent C., convenientes manus dissipare Hirt., Tyrii per limina laeta frequentes convenere V., boni quoniam convenimus ambo V. Od kod? haruspices ex tota Etruria convenerunt Ci., milites, qui ex provincia convenerant C., conveniuntque (pisces) ex alto etiam ad quosdam odores Plin., quae undique convenerant auxilia C., ad certam diem frequentes undique c. L. Kje? omnīs Segestae matronas et virgines convenisse C., c. apud hiberna T. Kam? (v sl. kje?): c. huc Ci., illuc O., omnes etiam gravioris aetatis … eo (tam, ondi) convenerant C., c. eodem (prav tam, tudi tam, prav [tudi] ondi) Ci., quo (kjer) … omnes puberes armati convenire consuerant C., locus, quo conveniretur N. kjer naj bi se sešli, c. in senatum Ci. ep., in contionem, in eum locum Ci., in unum L., in una moenia S., ex fuga in oppidum C., in Remos T., in colonia Agrippinensi in domum privatam T., in coetus scholarum Q., viri ad me mane convenerant Ci., c. ad signa, ad ripam Rhodani C., ad regem L., omnem senatum ad se convenire iubet L., qui Romam frequentissimi convenerant Ci., c. Cales L. Čemu? ad propulsandum periculum homines convenerunt Ci., c. ad eum defendendum N., ad auxilium C., ad decuriatum aut centuriatum L., in domum Calvini ad officium Val. Max., ad delectationem Q. (o poslušalcih), in colloquium N., de communi officio Ci., ad aliquem de civitate impetranda Val. Max., ex oppidis finitimis visendi causā Ci., visendi eius gratiā ad aliquem Vell., spectandorum ludorum gratiā Romam Val. Max.; s sup.: totius fere Galliae legati … ad Caesarem gratulatum convenerunt C., c. undique Romam gratulatum L.; s finalnim stavkom: iussit eo omnes cotidie convenire, ut ibi de summis rebus consilia caperentur N., reguli in unum convenerunt, ut inter se de cunctis negotiis disceptarent S. Ob (pri) čem? Na kaj? ad bucinam inflatam certo tempore apros et capreas convenire ad pastum Varr., celeriter ad clamorem hominum circiter milia sex convenerunt C., ad nomen quoque barbari conveniunt Cu. Kdaj? c. mane in consilium Ci., ad aedes alicuius noctu Ci., primā nocte in oppidum C., c. ante lucem Plin. iun.
b) (potem o kolekt.) exercitus (multitudo) convenerat Ci., mei capitis conservandi causā Romam … Italia tota convenit Ci., magnaque … multitudo undique ex Gallia perditorum hominum latronumque convenerat C., centuria convenit C., agricolarum copia conveniens ex omni morbidaō parte Lucr.
c) (naposled o posameznikih, ki prihajajo z množico): neque quam in partem quisque conveniat, provident C., qui ex iis novissimus convēnit, … necatur C. ki je prišel zadnji na zbor, Eporedorix Aeduus, … et unā Viridomarus, … in equitum numero convenerant C. sta se bila znašla; occ. sestati se in tako celoto tvoriti = zediniti (zedinjati) se, združiti (združevati) se, strniti (strinjati) se: uti … tandem conveniant ea, quae convecta repente magnarum rerum fiunt exordia semper Lucr. (o atomih); (o bitjih) sniti (shajati) se zaradi spojitve = spojiti (spajati) se, plemeniti se, pariti se: ut nequeunt homines, armenta feraeque inter sese ullam rem gignere conveniundo Lucr., aranei conveniunt clunibus Plin. Čemu? c. in voluptatem veneriam Ap., gignendis liberis (dat.) Arn.

2. trans.
a) sniti se, shajati se s kom, priti h komu (da bi z njim govoril, da bi se dogovarjal), obiskati, doiti, srečati koga, naleteti na koga, zateči se h komu, govoriti s kom: hominem, fratrem Pl., te per eos dies nemo tuae domi convenire potuit Ci., si ipse Verrem convenisset Ci., c. Epaminondam, c. adversarios eius N., tres equites C., per Gabinium ceteros S.; s predikatnim acc.: c. Atilium spargentem semen Ci.; v pass.: sunt qui volunt te conventam Pl., quod esse ambas conventas volo Pl., nunc conveniundus Phormio est Ter., conveniundi patris tempus capere Ter., alicuius conveniendi habere potestatem N., in conveniendis magistratibus et senatoribus Ci., conveniri nolle Ci., nocte conveniri et interdiu ab omnibus mortalibus posse Sen. ph., prius P. Scipione convento L., opus esse sibi domino eius convento L. da mora z njegovim gospodarjem govoriti; s predikatnim nom.: cum forte Romam rediens ab nuntio uxoris erat conventus L. Obj. je včasih izpuščen (lahko se dostavi v mislih): post convenero (sc. eum) Pl., die convenisse (sc. me) Ter., illae … conveniunt (sc. eum), cuius de periculo timebant N. Kje? ubi eos convenit? Ci., dic, ubi te conveniam? Mart., ibique (sc. Arimini) tribunos plebis … convenit C., cum legati eum in itinere convenissent C., ad Thempe … Philippus est conventus L. so dohiteli Filipa, convento Cn. Octavio Demetriade Ci., non uno est omnis convenienda loco O., ubi (sc. Megarae) cum Theodorum domi convenire vellet Val. Max.
b) occ. (jur.) convenire aliquem s tožbo prije(ma)ti koga, (po)klicati, poz(i)vati ga pred sodnika, tožiti ga: Icti., c. aliquem de (pro) aliqua re Icti. tožiti koga zaradi česa, za kaj; od tod c. aliquid tožiti zaradi česa, za kaj: Icti.

3. pren. sniti se, shajati se, skupaj priti, strniti (strinjati) se; (o neživih subj.): facite hodie, ut mihi munera multa huc ab amatoribus conveniant Pl. da mi pride mnogo daril, huc convenit utrumque bivium Plin. tu se stika(ta); (o abstr.): cum multae causae convenisse unum in locum … videntur Ci., quae (sc. bellum intestinum et externum) si in unam conveniant L. če se strneta obe vojni v eno; occ.
a) drž.pr. convenire aliquo (loco) shajati se kje ob sodnem dnevu = spadati v kak sodni okraj v provinci: ut … iudices dentur ex iis civitatibus, quae in id forum convenirent Ci., Carthaginem conveniunt populi LXV Plin.
b) jur. convenire in manum (zaradi možitve) priti (prihajati) pod moževo oblast: c. viro in manum Ci., quaeque (= et quae) in manum flaminis conveniret T.; abs. (brez dat. ali gen.): G., quae in manum convenerunt Ci., „in manum“, inquit, „convenerat“ Ci., quae in manum non convenerit Q.; od tod sploh stopiti v zakon: c. in matrimonium alicuius Pap. (Dig.) ali cum aliquo Gell., c. in nuptias Cod. Th.

II.

1.
a) klas. le convenit s stvarnim subj. ali brez njega = dogovori se, dožene se, sklene se kaj, domenijo se, dogovorijo se, zedinijo se o čem, zastran česa, pogodijo se za kaj, strinjajo se v čem. Z imenskim subj.: colloquium convenit N. se je zvršil, tempus et locus convenit L., id convenerat signum L., eo signo, quod convenerat, revocantur C. z dogovorjenim znamenjem, na dogovorjeno znamenje, Corinthus, ut ibi deponerentur obsides, convenit L., Marcellus posse rem convenire ratus L., addebant praeterea rem conventuram Ci., pax convenit S., L. ali non convenit Iust., saepe pacem conventam frustra fuisse S., si condiciones pacis non convenissent L. ko se ne bi bili zedinili o mirovnih pogojih, in eas condiciones cum pax conveniret L., pax ita convenerat, ut Etruscis Latinisque fluvius Albula finis esset L., quae significatio … convenerat T., quod convenisset C. dogovor, pogodba, quibus conventis L.; z označbo dogovarjajočih se strank: ratio inter nos convenit Pl., „pactum“ est, quod inter aliquos convenit Ci., iudex inter adversarios convenit Ci., iudex (predikatni nom.) inter eos convenit Atilius Calatinus Val. Max., ea, quae inter regem Pausaniamque convenerant N. o čemer sta se bila kralj in Pavzanija zedinila, quod tempus inter eos committendi proelii convenerat C., si quid inter nos convenit Corn., postquam nihil inter utrumque convenit H., illud unum inter nos non convenit Sen. ph., pax, quae cum T. Quinctio convenisset, ut rata esset, petierunt L. o katerem so se bili zedinili s T. Kvinkcijem; tudi z dat.: omnibus amicis (= inter omnes amicos) idem convenit Pl., saepius ultro citroque agitantibus rem conventuram L., pax, quae non ipsis civitatibus conveniret Iust., cum his mihi nec locus nec sermo convenit Pl., haec fratri mecum non conveniunt Ter., ut notam apponam eam, quae mihi tecum convenit Ci. ep. o kateri sem se dogovoril s teboj, quid nobis conveniat cum adversariis Corn. Nam. imenskega subjekta s subjektnim stavkom, in to α) s finalnim stavkom: Val. Max., G., pro argento si aurum dare mallent, darent convenit L., convenit, … urbem, … agrum … seque uti dederent Pl., nunc ita convenit inter me atque hunc, ut te … mittam ad patrem Pl., mihi cum Deiotaro convenit, ut ille in meis castris esset cum suis copiis Ci. ep., pacto convenit, ut Himera amnis finis regni Syracusani ac Punici imperii esset L., ad ultimum convenit, ut comprehenderentur tam seditiosae vocis auctores Cu., convenerat, ne interloquereris Sen. ph. β) z odvisnim vprašanjem: cum eo … convenerat iam, quemadmodum aedes traderetur Ci., quibus consulibus interierit, non convenit N. v tem se (pisci) ne strinjajo. γ) s povednim stavkom (ACI): convenit mihi cum adversario damnum passum esse M. Tullium Ci. v tem se ujemava z nasprotnikom, da … , convenit iam inde per consules reliqua belli perfecta (esse) L., inter omnes convenit Sibyllam tres libros attulisse Plin., signum, quod ab eo dari convenerat Suet., veneno quidem occisum (esse Claudium) convenit; ubi autem aut per quem dato, discrepat Suet. δ) s quod stavkom (poleg imenskega subj.): id modo non conveniebat, quod (da) senatus consulesque nusquam alibi spem quam in armis ponebant L. Brez subj. (brezos.): ut (uti) convenerat Hirt., S. ali ita enim convenerat L., ita, ut convenerat, factum est L. kakor so se bili zedinili, si ita conventum est Cod. I., sic sibi cum Caecina convenisse Ci., se dare operam, ut Lacedaemoniis cum rege conveniret N., non modo inter patres, sed ne inter consules quidem satis conveniebat L. ne le očetje, ampak niti konzula si nista bila dovolj edina, ut inter omnes oratores convenit Q.; včasih pristopi dopolnilo z de: Sen. ph., Plin. iun., Iust., cum de facto conveniret Ci., cum de legibus conveniret, de labore tantum discreparet L. so si bili edini … , … needini, quamquam de numero parum convenit Q., ea, de quibus inter creditorem et debitorem conventum est Cod. I.
b) poklas. z osebnim subj. zediniti (zedinjati) se, ujemati se, strinjati se: quos negant inter se convenisse Hyg., cum de praeda non convenirent Iust., de rebus litigosis et convenire et transigere possumus Paul., ideo plerumque artifices convenire solent (z ACI) Ulp. (Dig.).

2. occ. bene (optime) convenit alicui cum aliquo (prav) dobro se (spo)razumeva kdo s kom, v (prav) prijateljski zvezi je kdo s kom, (prav) dober je kdo s kom, (prav) dobra sta (sva) si, (prav) dobro se ujameta (ujameva): sororis vir, quîcum optime ei convenisset Ci., cui cum paupertate bene convenit, dives est Sen. ph.; tako tudi: ut ei cum Curio consessore facillime possit convenire Ci., pulcre convenit inprobis cinaedis Cat.; brez adv.: idne agebas, ut tibi cum sceleratis conveniret? Ci.; podobno bene convenit ali samo convenit inter aliquos dobro razmerje je, dobri odnosi so, razumevanje (sloga) je med … : primo … bene conveniebat sane inter eas Ter., nec conventurum inter nos posthac arbitror Ter.

III.

1. prilegati se čemu, oprije(ma)ti se česa, poda(ja)ti se, prista(ja)ti, dobro stati, prav biti komu; abs.: noli mirari, si (corona) non convenit; caput enim magnum est Ci.; s praep.: conveniebatne in vaginam tuam machaera militis? Pl., eo fistulam ferream indito, quae in columellam conveniat et in cupam Ca., si cothurni laus illa esset ad pedem apte convenire Ci.; z dat.: dicitur Afrani toga convenisse Menandro H. je baje dobro pristajala Menandru (ker se je Afranij, začetnik rimske „togate“, zgledoval po Menandru).

2. pren. le convenit (s subj. in brez njega) prilegati se čemu, ujemati se, skladati se, zlagati se, strinjati se s čim, primeren biti čemu, pripraven biti za kaj, všeč(en) biti, prijati komu. Z imenskim subj.; abs.: Suet., Iust., conveniunt adhuc utriusque verba Pl., conveniunt mores Ter., non bene conveniunt … maiestas et amor O., conveniet etiam ambulatio quaedam Q.; s praep.: convenit arundinetum cum coruda Ca., intellegatis illa tempora cum societatis tabulis convenire Ci., ceterae vites in quemvis agrum conveniunt Ca., non in omnes omnia convenire Ci., poteram ego, verbum (πάϑη) ipsum interpretans, morbos appellare, sed non conveniret ad omnia Ci. bi ne bilo primerno za vse; c. in ali ad aliquem pogosto = nanašati se ali nanašati se moči (utegniti) na koga, meriti na koga, tikati se koga, zadevati koga: erat nemo, in quem ea suspicio non conveniret Ci., haec maxime in Alcibiadem convenire videbantur N., quae (contumelia) non ad maximam partem civium conveniret Ci.; z in in abl.: nihil autem minus in perfecto duce quam festinationem temeritatemque convenire arbitrabatur Suet.; z dat.: mulier mulieri magis convenit Ter., quae (praedia) mulieri maxime convenirent Ci., hic introitus eius adulescentiae maxime convenit Ci., negavit id suae virtuti convenire N., munditias mulieribus, viris laborem convenire S.; pesn. z inf.: nec mea conveniunt duro praecordia versu Caesaris in Phrygios condere nomen avos Pr.; occ. z inf. ali ACI kot subj. pristaja, spodobi se, primerno je, dostojno je: ilicone ad praetorem ire convenit? Ci., ad quos devenire convenerit Ci., quo sidere terram vertere … conveniat V., quî convenit in minore negotio legem timere, cum eam in maiore neglexeris S., respondebam non convenire moribus meis aliud palam, aliud agere secreto Plin. iun.; ubi sementem paraveris, glandem parari legique convenit Ca., haud convenit unā ire cum amica imperatorem in via Ter., quo ex senatus consulto confestim te interfectum esse convenit Ci. Brez subj. (brezos.): convenit Pl. prija mi! dobro! naj bo! ad nummum convenit Ci. ujema se do beliča, si tibi ita conveniat Ci. če ti tako prija, videte nunc illum primum egredientem e villa, … tarde; quî convenit, praesertim id temporis? Ci. kako je to mogoče? in quam cuique feminae convenisset domum nuberet L., quam sibi conveniat, ipse viderit Ci. kako mu pristoji, si tibi curae, quantae conveniat, Munatius H. če ti je Munacij toliko pri srcu, toliko je vreden. — Od tod

I. adj. pt. pr. conveniēns -entis, adv. convenienter,

1. prilegajoč se, priležen: sit bene conveniens et sine labe toga O.

2. pren.
a) skladen, ujemajoč se, soglasen, primeren, priličen, dostojen, pristojen, spodoben, prijajoč: hunc tam superbum apparatum … convenientes sequebantur contemptus hominum omnium L., oculi convenientes Fr. prijajoče (ugodne?), non enim potest convenienter dici nihil comprehendi posse, si … Ci., propter quod utroque numero significari convenientissime potuit Aug.; kot subst. neutr. pl.: recta enim et convenientia … natura desiderat Ci. Skladi: s praep.: cum populi vultu conveniente die O., convenienter cum natura vivere Ci.; ut … in vita omnia apta sint inter se et convenientia Ci., convenientes inter se motus Lucr., minime inter se convenientes orationes L.; redk. z ad ali in z acc.: nihil est … tam conveniens ad res vel secundas vel adversas Ci., ad formam tauri conveniens sonus O., convenienter ad praesentem fortunae nostrae statum locuti estis L., forma in illam conveniens amplitudinem Vell.; posamič z in in abl.: gratulatio conveniens in ea victoria L.; pogosto z dat.: c. hostia rebus suis Ci., oratio tempori conveniens L. času primeren, conveniens prudenti viro gestus Sen. ph., maiora nec feminae convenientia negotia Suet., quid enim his (abl. comparationis), quae supra retuli, facto Mucii convenientius? Val. Max., disciplina convenientissima viris, vox convenientissima conscientiae suae Vell., congruenter naturae convenienterque vivere Ci., constanter convenienterque sibi dicere Ci.; kot subst. neutr. pl.: sibi convenientia finge H., reddere personae scit convenientia cuique H.; convenientius ali convenientissimum est z ACI: Plin., isto skupaj z dat.: Plin. iun.; nihil convenientius ducens quam z inf.: Suet.
b) (o osebah) bene (optime) conveniens složno (v slogi, v razumevanju, v soglasju) živeč, složen: bene convenientes propinqui Ci., cum Ameriae … tot propinqui cognatique optime convenientes (essent) Ci., uxor bene conveniens Suet. —

II. subst. pt. pf. conventum -ī, n dogovor, domemba, domenek, pogoditev, pogodba: Sil., Gell., Icti., facere promissa, stare conventis Ci. držati se dogovora, dictorum conventorumque constantia Ci., dii testes conventorum L., ex convento Corn., ex pacto et convento Ci., pacta conventaque Sen. ph., conventum et pactum Iuv., tudi asindeton: pactum conventum stipulatio ali pacta conventa stipulationes Ci.

Opomba: Star. sinkop. pr. coveniātis: Ca. fr.; fut. convenībo: Pl.

converrō, st.lat. convorrō, -ere -verrī (-vorrī) -versum (-vorsum)

1. zmesti (zmétati): tu hoc convorre Pl., revorram hercle hoc, quod convorri modo Pl., quidquid ovilibus stabulisque conversum progresserunt Col.; pren.: hereditates omnium posse converrere Ci. zgrebsti, nagrabiti.

2. pomesti (pometati), s pometanjem (o)čistiti: conversa et munda villa Ca., c. cellas servorum Publilius Syrus ap. Prisc., locum, stabulum Col., limina templorum osculis Arn.; šalj.: convorret iam hic me totum cum pulvisculo Pl. dodobra me bo izprašil = dodobra me bo pretepel.

cōpia -ae, f (iz coopia: cum in ops, prim. inopia)

1. obilica, obilnost, obilje, obilna zaloga, vse polno česa; v sg. s partitivnim gen.: Dig., agri frugum, pecuniae, vectigalium, rerum omnium Ci., ferramentorum, frumenti, pabuli, eius rei (sc. pabuli) C., lactis pressi V. zaloga sira, lymphae H., rei frumentariae T., aliarum rerum copiā abundare Cu. obilovati z drugimi rečmi; abs.: locum domicilio ex magna copia (sc. locorum) deligere C., copia mala H. prenapolnjenost (želodca); redk. s subjektnim gen.: omnis c. narium H. obilica vsega, kar prija nosu (= vse dišeče rastline in cvetke); occ. obilica = preobilica (preobilnost), bogastvo, premoženje: postremo copia cum egestate confligit Ci., avaritia semper infinita, insatiabilis est, neque copiā neque inopiā minuitur S., bonam copiam eiurare Ci. ep. (jur. o človeku, ki prisega [je prisegel], da ni zmožen plačevanja), s prisego dokopati se do pravice revežev, quae cuique est copia V. kolikor vsak premore; pogosto pro copia po meri premoženja, po moči, po premoženju: Ca., Pl., pro rei copia S., pro temporis huius copia L. kolikor je dopuščal ta čas, pro copia cuiusque Cu.

2. v pl. occ.
a) živila, živež, zaloge: Plin. iun., exercitum Cn. Domiti suis tectis et copiis sustentavit Ci. je imel pod streho in mu dajal hrano, domesticis copiis adornare convivium Ci., alere se eorum copiis C., Tusculanus ager opimus copiis L.
b) voj. vojne zaloge, živež za vojake, dovoz, „proviant“: copias Dyrrhachii comparare C., cum frumentum copiaeque aliae … suppeterent L., inops copiarum hostis Vell., copias in castra convehere T., peditem copiis onerare T.
c) denarna sredstva, denarna zaloga, denar, novci, bogastvo, imovitost, premoženje, blagostanje, blaginja: Philodamus copiis facile princeps Lampsacenorum Ci., senatores copiis rei familiaris locupletes et pecuniosi Ci., conferre suas copias in provinciam Ci. svoj denar v provinci naložiti, Sicilia florebat opibus et copiis Ci. je cvetela v moči in bogastvu, suppetunt cotidianis sumptibus copiae Ci., tu civem perditum Gallorum copiis instrues? Ci., copias Gallorum adamasse C., genere et copiis amplissimus C., rex genere, famā atque copiis potens S., c. domesticae L., moritur copiis familiaribus tam exiguis, ut funeri sumptus deesset L.
č) gradivo: exiguitas copiarum, id est, marmoris, materiae reliquarumque rerum, quae parantur Vitr.

3. pren.
a) (o bitjih) množica, množina, (obilno) število: c. meretricum Pl., ex amicorum atque hospitum copia (cognitorem) eligere Ci., virorum fortium atque innocentium tanta c. Ci., c. principum C., remigum gubernatorumque magna c. C., c. necessariorum S., latrones … , quorum in ea religione magna c. erat S., sociorum atque civium c. S., c. procorum O., honestorum Suet.; v stiku abs.: est tibi ex iis, qui adsunt, bella copia Ci. imaš jih (namreč pametnih ljudi) lepo število; occ. poseb. voj. (redk.) v sg. tolpa, četa, krdelo, moštvo: Auct. b. Afr., Auct. b. Hisp., c. sociûm Acc. fr., omnis armatorum c. Ci. ep., eā copiā, quam secum eduxit, se hanc civitatem oppressurum arbitratur Ci., pedites … , quos ex omni copia singuli singulos … delegerant C., augebatur illis copia C. moštvo se jim je pomnožilo, dobivali so okrepitev (pomoč), nequaquam pari latronum manu et copia C., ex copia militum S., Catilina ex omni copia … duas legiones instituit S., quae sit me circum copia, lustro V., c. Teucrûm V.; pogosto v pl. (vojaške) čete, (vojaška) krdela, vojna moč, vojska: magnas copias hostium fudit Ci., ab hoc rege adiuti sumus et equitatu et pedestribus copiis Ci., urbem vi copiisque capere Ci. v naskoku z vojaškimi četami zavzeti, cum tantis copiis N. s tako številnimi četami, abundare omni genere copiarum, deducere suas copias in campum Marathona N., terrestres urbiumque copiae C. čete na kopnem in v posadkah, parvae c. Hirt., c. navales N., L., maritimae Cu., copias magnas cogere C., copias armare, parare S.; pren.: copias eloquentiae ponere in medio Q.
b) (o abstr. pojmih) množica, obilica, obilje: in magna copia rerum (snovi) S., c. argumentorum Lucr., abundare debet orator exemplorum copiā Q., c. legum, responsorum Q., litterarum Val. Max. obilje znanja, obilno znanje; poseb. kot lastnost pisateljev, govornikov in govora: rerum copia verborum copiam gignit Ci. obilica snovi (misli) poraja obilico besed, copiam sententiarum atque verborum perspexistis Ci., copia verborum sic paratur Q., c. dicendi ali orationis Ci., Q. ali sermonis ali scribendi Ci. obilje (bogastvo) v govoru, v pisavi, larga … semper tibi copia fandi V. vedno ti obilno teče gladka beseda, c. inveniendi ali inventionis Q.; occ. α) obilje (obilnost) v govoru, zgovornost: (Periclis) ubertas et copia Ci., materies digna facultate et copiā tuā Ci. ep., c. Platonis, Senecae Q. β) obilnost znanja, obilno znanje, mnogovednost: Aristoteles, vir summo ingenio, scientiā (vednosti), copiā Ci., nec ipse Aristoteles admirabili quadam scientia et copia ceterorum studia restinxit Ci., huius virtutem in scribendo et copiam repetere Ci.
c) met. možnost, prilika, priložnost, dopustitev, pripustitev, moč, vpliv: aliam copiam quaerere Ter. drugo priožnost (za ljubezen) iskati. V zvezi α) z esse: at populo Romano numquam ea copia fuit S. ni imel nikdar te sreče; z objektnim gen.: alicui copia est somni L. more spati kdo, Pharnabazi copiam fore Cu. da bo možno s Farnabazom govoriti; z gen. gerundii ali gerundivi: ab Hispanis materiam emundi aut mutandi copia non est S. ni mogoče kupiti ali … , est alicui copia dimicandi cum hoste L., quia tui videndi copia est Pl., copia placandi sit modo parva tui O., Adherbalis appellandi copia non fuit S.; z inf.: quibus in otio … vivere copia fuit S.; z ut: apud patrem tua amica tecum sine metu ut sit copiast Ter. β) s facere: facere alicui alicuius conveniundi copiam Pl. omogočiti komu sestanek s kom, novarum (sc. fabularum) qui spectandi faciunt copiam Ter., facere alicui copiam alicuius (puellae) Ter. nakloniti komu deklico, facere alicui consilii sui copiam Ci. nasveta iščočemu biti dostopen , facere alicui copiam frumenti C. koga z žitom preskrbeti, pugnandi copiam facere S. spustiti se v bitko, facere alicui copiam scientiae suae Plin. iun.; v pass.: si eadem illi copia fieret S., ab hoste copia pugnandi fit S., copia pugnae fit (sc. ab hoste) L.; s qui in cj.: non redderes … nec qui deterior esset faceres copiam Pl.; tako tudi efficere alicui copiam z ut: huic amanti ac Philocomasio hanc ecficiamus copiam, ut hic eam abducat Pl. γ) z dare: date copiam crescendi Ter., postquam … data copia fandi V. je bilo dovoljeno govoriti, copia pugnae datur V. priložnost … se (po)nudi, modo copia detur O. ko bi se le priložnost ponudila = ko bi ga le dobil v pest, senatūs copiam dare T. pred senat pustiti; z inf.: nec te … adfari … miserae data copia matri V. in ni se omogočilo … materi, da bi te nagovorila, simul ac fessis dederit fors copiam Achivis urbis … solvere vincla Cat. δ) s habere: quoniam Iugurthae copiam haberet S. ker ima priložnost prijeti Jugurto, ker ima moč do Jugurte, habere tum magnam copiam societatis amicitiaeque coniugendae S. velik vpliv imeti na … Redk. ex copia, pro rei copia, ex copia rerum S. po možnosti, po okoliščinah, okoliščinam primerno.

4. pooseb. Cōpia -ae, f Kopija, Obilica, boginja obilnosti kakor Abundantia: Pl., aurea fruges Italiae pleno defundit Copia cornu H., apparetque beata pleno Copia cornu H. (prim.: hic tibi copia [po drugih Copia] manabit ad plenum benigno ruris honorum opulenta cornu H.), divesque meo Bona Copia cornu est O.

cōpiōsus 3, adv. -ē (cōpia)

1. obilen, bogat, imovit, premožen: victus Ci., cibus Cels., Ap., lacrimae Cu., aqua bona et c. Plin. iun. (o vodovodu), domus Ph. bogato opremljena, patrimonium amplum et copiosum ali lautum et copiosum Ci., celebris urbs et c., urbes locupletes et copiosae Ci., provincia copiosior Auct. b. Alx., oppidum copiosissimum C., agri copiosissimi Hirt. prebogata, copiosissimum genus venandi Plin. iun. zelo bogat lov, copiosa via N. ki drži skozi bogate krajine, c. stativa L., c. cornu Petr. rog izobilja, pastum large et copiose comparare Ci., senatorum urna copiose absolvit Ci. ep. z veliko večino, exit sanguis ex ore interdum etiam copiose, frigidam aquam copiose praestare, copiosius vinum bibere ali vino uti Cels., sponte nascuntur (bulbi) copiosissime in Balearibus Plin.; (o osebah): quae mulier ante hunc quaestorem copiosa plane et locuples fuit Ci., opulenti homines et copiosi Ci., domus (rodbina) copiosa Plin. iun., hostis copiosissimus Suet., Eutr. kaj dobro z živežem preskrbljen.

2.
a) z ad dovolj bogat za kaj: quamquam erat provincia minime copiosa ad alendos exercitus Auct. b. Alx.
b) z abl. bogat s čim, česa, obilujoč, (dobro) založen s čim: tu agris, tu aedificiis, tu argento, tu familiā, tu rebus omnibus ornatus et copiosus sis et dubites … ? Ci., Bruttedium artibus honestis copiosum … festinatio exstimulabat T., Arion grandi pecunia et re bona multa copiosus Gell., oppidum copiosum re cibaria Gell., vinea compluviata copiosior vino Plin.
c) z a(b) bogat od česa, po čem: copiosus a frumento locus Ci. ep.

3. pren.
a) (o jeziku, govoru in govorniku) bogat, besedljiv, gostobeseden, mnogobeseden, zgovoren, obširen, na široko razpreden, misli poln: lingua, disputatio Ci., oratio Ci. obširen, sermo, senatus consultum Plin. iun., loquacitas Q., homo Ci., vir L., vir c. in dicendo Ci., Plin. iun., c. homo ad dicendum, orator copiosior et melior Ci., oratores copiosiores Q., Hortensius homo copiosissimus Ci. kaj spreten govornik, copiose Sosippus dixisse dicitur, copiose loqui ali defendere causas reorum, copiose laudatur Apronius Ci., copiose tractare aliquid Q., causam copiosissime disputare Ci. ali copiosissime defendi Cu. zelo obširno; (o snovi) jedrnat, bogatega jedra: materia Plin. iun., copiosa rerum varietas Ph.
b) darovit = zelo nadarjen, mnogoveden, preučen, obsežnega znanja: ingenium facile et c. Q., ingenium facile, copiosum, suave Lact., ingenium copiosissimum Plin. iun.

Coptos -ī, f (Κοπτός aliΚοπτώ) Kopt, mesto v gornjem Egiptu ob Nilu: Plin., Iuv., Amm., Vop. (tu se dobi acc. Copten). Od tod adj.

1. Coptis -idis, f (Κοπτίς) kopška: arena Plin.

2. Coptītēs -ae, m (Κοπτίτης) kopški: nomos (z glavnim mestom Koptom) Plin.

3. Copticus 3 koptovski = egiptovski: adyta Ap.

coquō (st.lat. quoquō) -ere, coxī, coctum (iz quequō za *pequō; prim. gr.πέσσω kuham, prebavljam, πεπτός kuhan, lat. coctiō, coctor, coquus, culīna, popa, popīna; sem spadajo tudi izpos. iz lat. coquere v nem. kochen, v sl. kuhati)

1. (s)kuhati, (z)variti, (s)peči, jed (zdravilo, strup) pripraviti (pripravljati); abs.: ire coctum Pl., coquendo sit faxo et molendo Ter., difficilis in coquendo cyma Plin., vas ad coquendum Dig.; z zunanjim obj.: is, qui illa coxerat Ci., c. cibum Varr., Lucr., cochleam ali cochleas Cels., Varr., humana exta, pavonem H., ova columbina Cels., dulce dedit tostā quod coxerat ante polentā (iz ječmenove moke) O.; v pass.: cibus coctus S., cibaria cocta N., L. močnik; s proleptičnim obj.: c. cenam Ca. et Caelius ap. Gell., Pl., cotidie sic ei cena (hrana) coquebatur, ut … N., c. panem Varr. ap. Non., Plin., Icti., medicamenta, venena L., ius H., liba in subito cocta foco O. Od tod subst. pt. pf.
a) coctum -ī, n in pl. cocta -ōrum, n skuha, kuhovina, (s)kuhane jedi: quid tu … curas, utrum crudum an coctum ego edim Pl., cocta vendere Suet.
b) cocta -ae, f kuhana pijača, prevretek, zvarek: niveae custodia coctae Mart.

2. coquī = vreti, kipeti (zaradi vročine): iam non solum ardet unda, sed coquitur Sid.

3. (človeka) na železni mreži peči, pražiti: Lact.

4. occ.
a) kuhati = žgati, (o)paliti, (s)topiti, sušiti, presušiti, posušiti, izsušiti (izsuševati): calcem Ca., Vitr., Dig., carbones Ca., Dig., laterculos Ca., laterem Mart., coctus later Vitr., Iust. žgani kamen, opeka, agger coctus Pr. iz žganih kamnov, iz opeke, fidelia cocta Pers., murrhea in Parthis pocula cocta focis Pr., robur coctum V. na ognju sušen čvrsti les, ligna cocta Ulp. (Dig.) izsušen les (ki se ne dimi) = ligna acapna Mart.), coctus pulvis Stat., coquere aera fornacibus Lucan. ali aurum cum plumbo Plin. (s)topiti, rastra et sarcula Iuv. kovati, locus is melior, quem non coquit sol Varr., glaebasque … coquat maturis solibus aestas V., cava flumina … radii tepefacta coquebant V., vidi ego … rosaria Paesti sub matutino cocta iacere Noto Pr., coquiturque vaporibus aër Val. Fl.
b) (do)zoriti, (do)goditi, v pass. zoreti, dozore(va)ti, kuhati se: eas (arbores) … sol et luna coquunt Varr., cum frumentum aestas et debita maturitas coxit Sen. ph., c. messem Mart., vinum prius quam coctumst pendet putidum Pl., mitis in apricis coquitur vindemia saxis V., poma matura et cocta Ci. zrelo in godno, (fructus fici) solibus coctus Plin.
c) zaužite jedi v želodcu prekuha(va)ti, razkrojiti (razkrajati), raztvoriti (raztvarjati), prebaviti (prebavljati): Lact., ut … omnia cocta atque confecta in reliquum corpus dividantur Ci., cibi … , qui potius difficulter coquuntur quam facile vitiantur Cels., ut balineae ardentes, quibus persuasere in corporibus cibos coqui Plin.; od tod šalj.: at vos praesentes, Austri, coquite horum obsonia! H. storite, da segnijejo.

5. pren.
a) kaj „kuhati“, „zakuha(va)ti“ = naklepati, snovati, izmisliti (izmišljati) si: quidquid est, … bene coctum dabit Pl., bene cocto, condito, sermone bono Luc. ap. Ci. ep., inpotentibus instructi consiliis, quae secreto ab aliis coquebant L., principes occulte Romanum coquebant bellum L., c. iras cum fraude, Latio extrema coepta Sil., trucem invidiam Stat.
b) vznemiriti (vznemirjati), stiskati, težiti, ujedati, mučiti, trapiti: egomet me coquo Pl., quae cura nunc te coquit Enn. ap. Ci. te tare, quam (Amatam) … femineae ardentem curaeque iraeque coquebant V., quos ira metusque coquebat Sil., nec oratorem macerat et coquit (sollicitudo) Q. — Od tod adj. pt. pf. v komp. z gen.: hodie iuris coctiores non sunt, quam qui lites creant Pl. bolj premeteni v pravu.

cornū -ūs, n, redk. cornus -ūs, m in cornum -ī, n (indoev. kor. ker kvišku moleti, štrleti; prim. gr. κέρας = kelt. karn = got. haā̆rn = nem. Horn, gr. κραγγών neka rakovica, lat. cerebrum, cervus [iz *kerasvos])

1. rog, v pl. rogovi, rogovje: Cat., Lucr., Sen. tr., Col. idr., cornu hirci V., bubulum Plin., arietinum Plin., M., alias (animantes videmus) esse cornibus armatas, alias habere effugia pennarum Ci., cornua cervi Varr. idr., cornua tauri Varr., O. ali Tauri (ozvezdja) O., dextrā cornum (tauri) tenet O., cornua iuvencorum N., boum C., torta cornua arietis V. ali Arietis (ozvezdja) Ci. poet.; pesn.: surgens in cornua cervus V. svoje rogovje visoko držeč, irasci in cornua discit ali temptat (taurus) V. svojo besnost v rogove poganjati, armenti modo dux vires in cornua sumo O., torvi in cornua tauri Sil. (prim.: ταῦροι εἰς κέρας ϑυμούμενοι Euripid.); rečne in druge bogove (poseb. Bakha) so upodabljali z bikovo glavo (z bikovimi rogovi) v znak plodnosti in obilnosti ali moči in silovitosti: gemina auratas taurino cornua voltu Eridanus V., Achelous lacerum cornu caput abdidit undis O., cornibus aureis receptis Mart. (o Renu), Bacche, veni dulcisque tuis e cornibus uva pendeat Tib., te (sc. Bacchum) vidit insons Cerberus aureo cornu decorum H., tibi (sc. Baccho), cum sine cornibus adstas, virgineum caput est O.; cornu Copiae rog (iz)obilja, med zvezde umeščeni rog koze Amalteje, iz katerega se je baje cedil nektar, podoba plodnosti in obilnosti: Gell., nam haec allata (epistula) cornu copiae est Pl.; prim.: hic tibi copia manabit ad plenum benigno ruris honorem opulenta cornu H., divesque meo Bona Copia cornu est O.; pozneje kot ena beseda Cornūcōpia -ae, f: Lact., Amm.; isto tudi cornu copiosum: Petr. Pren.: alicui obvortere cornua Pl. ali cornua vertere in aliquem Ap. ali in aliquem tollere cornua H. rogove (zobe) komu pokazati, tu (amphora) … addis cornua pauperi H. daješ revežu srce, ga opogumiš, tum (mero) pauper cornua sumit O. se opogumi, venerunt capiti cornua sero meo O. pozno so mi zrasli rožički = pozno sem se opogumil, coeperunt mihi hinc inde cornua increscere Hier.

2. occ.
a) rog, roženina (na kljunu ali kopitu): Ca., Sil., oraque cornu indurata rigent O., solido graviter sonat ungula cornu O.
b) roženica (v očesu): Plin.
c) pl. cornua škarje (rakov): Plin.
č) cornua elephanti slonovi zobje, okli: Varr., Plin.; od tod cornu Indicum Mart. slonova kost, slonovina.

3. met. iz roženine narejene stvari,
a) roženina (rog) kot kadilo ali zdravilo: cornu cervinum incendere Varr., cornu cervinum purgat, cornu bubulum combustum Cels.
b) rog = trobilo, rožnica, lovski, pastirski rog, poseb. pa bojni rog, s katerim so vojski dajali znamenja: Varr., Lucr., O. idr., ille arma misit, cornua, tubas, fasces, signa Ci., cornuque recurvo Tartaream intendit vocem V., aereaque adsensu conspirant cornua rauco V., saeva tene cum Berecyntio cornu tympana H., minaci murmure cornuum perstringis aures H., datur cohortibus signum cornuaque ac tubae concinuere T.; bojni rog je bil sprva iz živalskega roga, okovan s srebrom, pozneje pa iz pločevine: non tuba directi, non aeris cornua flexi O.; tudi rožiček, ki se je nataknil na spodnji del frigijske piščali, da se ji je ojačal glas, potem frigijska piščal sama: adunco tibia cornu, infracto (ali inflexo) Berecyntia tibia cornu O., nullo gemit hic tibicina cornu Iuv., cum tibia lumbos incitat et cornu pariter vinoque feruntur … maenades Iuv.
c) rožén lijak (livek): Col., latices infundere cornu (abl.) V.
č) rožena steklenica (za olje): cornu ipse bilibri caulibus instillat H.
d) rogova, iz katerih je sestavljen lok, zato v pl., potem tudi lok sam: flexumque a cornibus arcum tendit O., viderat adducto flectentem cornua nervo O.; pa tudi v sg.: libet Partho torquere Cydonia cornu spicula, Ascanius curvo direxit spicula cornu, spicula torquebat Lycio Gortynia cornu V., flexile cornu O., crebra Cydoneo fundebat spicula cornu Sil.
e) roženina svetilke in od tod rožena svetilka sama: Vulcanum in cornu gerere Pl., lumen per cornu transit Lucr., cornu lanternae translucidum Plin.
f) rožen odmevnik pri liri; lira je bila sestavljena iz dveh odmevnih rogov, ki sta bila spojena s kobilicama (prečnicama), na katerih so bile napete strune: in fidibus testudine resonatur aut cornu Ci., cornibus iis, qui ad nervos resonant Ci.

4. pren. rogu podobne stvari,
a) rog = mesnat izrastek, velika bradavica na čelu: tua cornu ni foret exsecto frons H.; pri Kampancih so bili taki izrastki na glavi baje precej pogosti, od tod: Campanus morbus H.
b) cornua rogovi = čopi na glavah Germanov, ki so kakor rogovi moleli kvišku: Iuv. (XIII, 165).
c) cornu ali cornua (lunae) rogova (roglja) polmeseca, lunin krajec: Ci. ap. Non., Sen. tr., Lucan., Val. Fl., Stat., nunc senescentem exiguo cornu fulgere lunam non mirarentur L., lunae se cornua complent V., nec nova crescendo reparabat cornua Phoebe O., lunaria cornua O., luna nova curvata in cornua Plin., ad cornua redire Aug. (o luni).
č) cornua rogaste ali lijakaste konice na stožčastem vrhu čelade, v katerem je tičala na več čopov razdeljena perjanica, rogovi, stožci na čeladi: rubrae cornua cristae V.; v sg.: alterum cornu galeae L.
d) zakrivljen konec jadrnice (rajne) in met. jadrnica, rajna: cornua velatarum obvertimus antennarum V., torquent cornua nautae H., ardua iamdudum demittite cornua O., navita cornua locat in arbore (na jadrnik) O., iam diductis extendunt cornua proris Lucan., cum rapidum hauriret Borean et cornibus omnīs colligeret flatus Sil.
e) slonokoščen ali zlat in poslikan glavič na paličici, okrog katere so bili omotani knjižni zvitki: candida (slonokoščene) nec nigrā cornua fronte geras (sc. lĭber) O., inter geminas pingantur cornua frontes Tib., explicitum nobis usque ad sua cornua librum et quasi perlectum … refers Mart. do … glavičev = do zadnje vrstice.
f) rokav reke: Isi, Paraetonium … quae colis et septem digestum in cornua Nilum O.
g) rt(ič), ab utroque portūs cornu moles iacimus C. in Ci. ep., promunturia, quae cornibus obiectis ab alto portum faciunt L., angustis inclusum cornibus aequor O., terrae cornua trina O., quod (iugum montis) … altero cornu in diversum litus excurrit Cu., excurrit deinde in altum vasto cornu promunturium Plin., Cnidus in cornu paene insulae posita Mel., Ambracii sinūs cornua Fl.
h) vrh, sleme, vršina gore, rtina: cornua Parnassi Stat.
i) (skrajni) konec, krilo kakega kraja: in duobus velut cornibus Graeciae (na Peloponezu in v Makedoniji) L., in cornu primus sedebat Casca L. v najbolj sprednji vrsti klopi, postquam filium in cornu scribae humiliorem fortuna sua locum obtinentem conspexisset Val. Max., iudiciis adsidebat in cornu tribunalis T., in cornibus comitii positae statuae Plin., cornibus in summis ponere membra Iuv., cornibus inter se coëuntibus fecit amphitheatrum Plin. iun., iacēre cornu sinistro (stibadii) Sid.; occ. (voj.) krilo vojske: Ter., S. idr., dextrum, sinistrum c. C., ipse a dextro cornu … proelium commisit C., (Epaminondas) alterum tenuit cornu N. je poveljeval na enem krilu, je zapovedoval enemu krilu, ipse, quo cornu rem gessit, fuit superior N., circuire hostem a cornibus L., cornua facere, extendere, diducere, producere L., dextrum, laevum navium c. Vell.; pren.: cornua disputationis commovere (k umiku prisiliti) Ci.

Opomba: Nom. sg. cornum: Varr.; acc. sg. cornum: Lucr., O., Gell., Veg., Prisc.; nom. sg. cornuum ali cornuus, od koder acc. cornuum: Isid.; nom. sg. cornus: Varr. ap. Non., od tod abl. pl. cornibus s sledečim qui (gl. zgoraj) Ci. (De nat. deor. II, 59, 149); gen. sg. cornuis: M.

corrigō -ere -rēxī -rēctum (cum in regere)

1. (v)zravna(va)ti, naravna(va)ti, uravna(va)ti, na pravi tir spraviti (spravljati): catenas Ca., pampinos teneros, uti recte spectent Ca., lectum triclinii, quem imparem posuerunt Varr., detorta hastilia Sen. ph., pedamenta declinata Col., puerorum depravata crura Varr., aliquem (= alicui artūs ali membra) Varr., alicui digitum corrigere non posse Plin., c. cutem in facie Plin., malas labentes Suet., cerae correctae O. spet zglajene, c. aciem nostram a Volscis inclinatam Val. Max., cursum (classis) L. po pravi poti zaviti (z ladjevjem); preg.: c. curva Sen. ph. (Apocol.), Plin. iun. vse gore zravnati moči.

2. pren.
a) popraviti (popravljati), poravna(va)ti, izboljš(ev)ati, poboljš(ev)ati, spremeniti (spreminjati), odpraviti (odpravljati): Pl., Ter., Petr., Plin. iun. idr., suam consuetudinem, si mala est Varr., mores aliorum Ci., vel corrumpere mores civitatis vel corrigere Ci., emendare vitia corrigereque mores Q., c. testamenta virorum Ci., fabulas Aeschyli Q., quod mendum ista litura correxit? Ci., perpauca mutans, sed ita, ut ea, quae corrigere vult, mihi quidem depravare videatur Ci., corrigeres haec (to nasilje) postea Ci., c. delicta S., flagitium L., peccatum Ps.-Q., vitium Q., errorem Suet., acceptam in Illyrico ignominiam L., quidquid corrigere est nefas H., c. sua vota O. kaj boljšega si želeti, moram cursu O. zamudo dohiteti, nadomestiti, maciem corporis Plin.; v pass.: hac rogatione non iudicum sententia, sed legis vitium corrigebatur Ci., pueri facillime corriguntur in discendo, cum vitia imitantur emendandi causā magistri Ci., ancipitis fortuna temporis maturā virtute correcta Vell.; refl. poboljšati se (poseb. nravno): si populus perperam est consuetus (namreč kar se tiče govorice), corrigere se ipsum (debet) Varr., non modo superiores, sed etiam se ipse correxerat (namreč glede na ritem govora) Ci., tu ut umquam te corrigas? (namreč nravno) Ci., iam te ipse monuisti, iam correxisti (sc. te)? Sen. ph.; o govorniku, ki uporablja govorno podobo, imenovano correctio: cum corrigimus nosmet ipsos quasi reprehendentes Ci.
b) (osebe) poučiti (poučevati), (po)svariti, (po)karati: corrigendus potius quam leviter inflectendus videtur Ci., ipsā re corrigi S. spremeniti (poučiti) se dati, corrigi et emendari castigatione hac L., obiurgatione corrigi Q. — Od tod adj. pt. pf. corrēctus 3 poboljšan: nihil officiunt peccata vetera correcto Lact., attentior fiat correctiorque Gell. boljši, correctior disciplina Front.

corrumpō -ere -rūpī -ruptūm

1. zlomiti, od tod pokvariti (pokvarjati), poškodovati, ugonobiti (ugonabljati), uničiti (uničevati), izničiti, v nič da(ja)ti, v pass. tudi propasti, izničiti se, po zlu iti ipd.: aequo animo sua ipsi frumenta corrumpunt C., c. alimenta Cu., res familiares S. ali rem domini Col. na nič spraviti, corrumpente (frumentum) humore Plin., pituitae cursus acerrimus … aciem quoque ipsam (oculorum) corrumpit Cels. S čim? (z abl. instrumenti): coria autem, ne rursus igni ac lapidibus corrumpantur, centonibus conteguntur C., c. vineas igni et lapidibus S., se suosque cum omnibus copiis suis ferro et igni Fl.; pogosto samo igni corrumpere sež(i)gati: oppida S., illaque et domum et semet igni corrumpunt S., alia opera disicere, alia igni c. L.; z abstraktnim obj. iznakaziti, uničiti (uničevati), spodnesti (spodnašati), spodkopa(va)ti, onemogočiti, ob kaj spraviti (spravljati) sebe ali koga drugega, izgubiti (izgubljati), poseb. po nemarnem: ille mihi hodie corrupit diem Pl., ob rem corruptam domi poenas metuere S. zaradi napravljene škode, c. se suasque spes S., gratiam (naklonjenost) Ph., dei beneficia Sen. ph., libertatem T., fidem artis (vero v umetnost) T., corrupta totiens victoria T.; z abl.: quodcumque addebatur subsidio, id corruptum timore fugientium C. je onemogočil strah, c. dubitando et prolatando magnas opportunitates S. izgubiti, illis multo corrupta dolore voluptas H. skaljena, c. tot meritorum gratiam (hvalo za … ) maiore culpā, quam causae culpa est L., his factis magnifice gestarum rerum gloriam Val. Max.

2. pokvariti (pokvarjati), iznakaziti = (po)slabšati, (o)slabiti, izpriditi (izprijati), v pass. pokvariti se, izpriditi se ipd.: pabulum et aquarum fontes S., vinum, oleum Auct. b. Afr., morbo caeli coorta tempestas corrupit lacūs V. je okužila, aqua amara, quae corrumpit dulcem Cu., c. maria Fl. vznemirjati; v pass.: corrumpitur iam cena Pl., prandium corrumpitur Ter., conclusa aqua facile corrumpitur Ci. se izpridi, se usmradi, imbri frumentum corrumpi patiebatur Ci., Ceres corrupta undis V., nec casiā liquidi corrumpitur usus olivi V., assa caro danda est … , quae non facile corrumpitur Cels., vino forma perit, vino corrumpitur aetas Pr. slabi mladost, rura neglegentiā villici corrupta et perdita Val. Max., ebur corrumpitur ostro Stat., humor ex hordeo aut frumento in quandam similitudinem vini corruptus T. (s primesmi) v slabo vino ponarejena, vinum in acorem corrumpitur Macr. se skisa; occ.
a) skaziti = (s)pačiti, popačiti, potvoriti (potvarjati), onesposobiti (onesposabljati), (o)grditi: ne plora; oculos corrumpis tales Pl., quid fles et madidos lacrimis corrumpis ocellos O., teneros c. febribus artus O., dentibus ungues Pr. razgristi, fama honestatis formam corrumpit Ci., forma ne illā quidem sorte corrupta Cu., corpus exanimum nulla tabe, ne minimo quidem livore corruptum Cu.; (živa bitja) izmučiti, (o)slabiti, v pass. shujšati: corrumpi equos in insula inclusos L., corrupti equi macie C. shujšani, onemogli, mršavi, quia corruptos nuper viderat boves Ph.; z abstraktnim obj. (o)grditi, (o)madeževati: famam rerum gestarum Cu., professionem honestarum artium malis moribus Cu.; (po glasu, izreki) popačiti, sprevreči (sprevračati): nomen eorum paulatim Libyes corrumpere barbarā linguā Mauros pro Medis appellantes S., Chloris eram, quae Flora vocor; corrupta Latino nominis est nostri littera Graeca sono O., os in peregrinum sonum corruptum Q., littera continuata cum insequente in naturam eius corrumpitur Q.
b) (po vsebini, smislu) popačiti (popačevati), ponarediti (ponarejati): sententias iudicum Ci., tabulas ali litteras publicas ali samo litteras (listine) Ci., totidem generibus corrumpitur oratio, quot ornatur Q., corruptae in adulationem causae T. v prilizovanje spačeni razlogi; o neživem subj.: simulatione honestatis formam eius (gloriae) pulchritudinemque corrumpit Ci. podaja popačenko (česa).

3. pren. (moralno) pokvariti (pokvarjati), (po)pačiti, izpriditi (izprijati): neque equidem illum me vivo corrumpi sinam Pl., tu illum corrumpi sinis Ter., c. mores Ci., N., Cu., corrumpi mores (puerorum) in scholis Q., naturam fortuna corrumpit Cu., Hannibalem ipsum Capua corrupit Ci., genus hominum ad honestatem natum malo cultu … corruptum Ci., populus largitione magistratuum corruptus est N., c. acceptam nobilitatem S., milites … licentia atque lascivia corruperat S., postquam luxu atque desidiā civitas corrupta est S., inter tanta vitia aetas (moja slabotna mladost) ambitione corrupta tenebatur S., invidia vulgi vanum ingenium dictatoris corrupit L., omnia perversas possunt corrumpere mentes O., me non ullae poterunt corrumpere taedae Pr. noben drug plamen ljubezni me ne bo mogel onečastiti, quae manus obscaenas depinxit tabellas, illa puellarum ingenuos corrupit ocellos Pr. je okužila, ne otium corrumperet militem Vell., c. iuventutem Q., disciplinam T. ali disciplinam castrorum Plin. iun., corruptos depravatosque mores principatūs reformare et corrigere Plin. iun., non corrumpi ea in deterius, quae aliquando a malis fiunt Plin. iun.; occ.
a) zapelj(ev)ati, zavesti (zavajati), onečastiti (onečaščati), (o)skruniti: herilem filium Pl., mulierem Ter., qui homo? adulescentulus corruptus? Ci., uxorem quondam magni Minois, ut aiunt, corrupit torvi candida forma bovis Pr., potuit corrumpere taurum mater O., c. puerum praetextatum et ingenuam virginem Val. Max., plurimas et illustres feminas, fratris filiam Suet.
b) podkupiti (podkupovati): iudicem Ci., sacerdotes fani, oraculum Delphicum N., a rege corruptus N., plerisque ex factione eius corruptis S., c. scribae servum Plin. iun.; z abl. instrumenti: aliquem pecuniā, pretio ali turpi largitione Ci., aliquem auro S., aliquem donis S., Cu. ali muneribus H., O., servum spe et muneribus N., corrumpi regiā mercede Val. Max.; s per: tu doce, per quem sequestrem, quo divisore tribus corrupta sit Ci. Čemu? c. aliquem ad scelus, ad societatem, in spem rapinarum T. S kakšnim namenom? (s finalnim stavkom): c. centuriones ducesque turmarum, uti transfugerent S., huius filiam virginem auro corrumpit Tatius, ut armatos in arcem accipiat L.; met.: c. comitum curam nutricisque fidem O. — Od tod adj. pt. pf. corruptus (st.lat. corrumptus) 3, adv. -ē, pokvarjen, iznakažen, pohabljen: hordeum C. plesniv, caelum Lucr., caeli tractus V., aqua, dens, corpus Cels., humor Q., longum carpentes iter et factum corruptius imbri H., lacus sapore corruptior T., corruptissimum genus (unguentorum) Plin.; kot subst. corrupta -ōrum, n pokvarjeni, pohabljeni (telesni) deli: Cels.

2. pren.
a) (v izreki ali pisavi) nepopoln, napačen, nepravilen: Q. (I, 5, 68), verba corrupte pronuntiare Gell.
b) v izrazih in mislih pokvarjen, popačen, napačen, sprevržen, pogosto neokusen, neslan: consuetudo (govorni običaj, govorica) vitiosa et corrupta Ci., vitiosum et corruptum dicendi genus Q., multo corruptior sententia Sen. rh., corruptissima res omnium, quae umquam dictae sunt Sen. rh.; (o govorniku, pesniku idr.): ingenio corruptus, tumidi et corrupti Q., corrupti (naspr. culte dicentes ali laeti) Sen. ph.; de aliqua re neque depravate iudicare neque corrupte Ci., non minus multa magnifice dicere quam corrupte Sen. ph., multa facunde explicuit, corruptius quam Fabianus, sed dulcius Sen. ph., non illi peius dicunt, sed hi corruptius iudicant Sen. rh., Damas corruptissime (dixit) Sen. rh.; kot subst. corrupta -ōrum, n sprevržene misli (naspr. sana): Sen. rh.
c) nravno pokvarjen, popačen, izprijen, hudoben, malopriden, brezbožen: civitas S., civitatis corrupti mores S., c. Baiae Pr., nihil urbis eius corruptius moribus Cu., Sardanapalus vir muliere corruptior Iust., homines omnium ordinum corruptissimi S. fr., corruptissima res publica, corruptissimum saeculum T., adversus modestiam disciplinae corruptus T., intimi libertorum servorumque corruptius quam in privata domo habiti T. bolj na rahlo držani, manj ustrahovani; occ. α) zapeljan, oskrunjen: quis corruptor iuventutis, quis corruptus (= cinaedus), quis perditus inveniri potest, qui … Ci., c. virgo Val. Max. β) podkupljen: iudicia Ci., iudex H., adversarius Suet.; enalaga: c. iudicium Ci. s podkupovanjem dosežena ovadba.

cortex -icis, m, redk. (in večinoma pesn.) f (indoev. kor. qer, razširjen v sqert rezati; prim. lat. careō, carō, cēna, corium, scortum) pravzaprav „olupljena, odrezana skorja“, od tod

1. drevesna skorja, lub, lubje: Lucr., Plin., obducuntur aut libro aut cortice trunci Ci., muscus amarae corticis V., domus antra fuerunt … et vinctae cortice virgae O. butarice šib, pokrite s skorjo, scribitur et vestris Cynthia corticibus Pr., cortices arborum Hier.

2. occ. pluta, plutovina, probkovina: Ca., raptus de subere cortex V., aspicis, ut summā cortex levis innatet undā O.; uporabljali so jo za zamaške: hic dies … corticem adstrictum pice dimovebit amphorae H.; kot plavalni pas, kot plavalni pripomoček (kakor še danes): L.; od tod preg. pren.: nabis sine cortice H. = ne bo ti več treba nadzorstva, in (zaradi njene lahkosti o lahkomiselnem človeku): tu levior cortice H.

3. pren.
a) lupina sadežev idr.: c. glandis, nucum Plin., ovi Vitr.
b) želvja lupina, oklep: c. testudinis Plin.; pesn.: super scopulum illidere corticem (= testudinem) Ph.; tudi koža: c. phalangiorum Plin.
c) odevalo: corporeus Varr.

cotiser [kɔtize] verbe intransitif plačati članarino

se cotiser zbrati med seboj denar za kak skupen izdatek
ses amis se sont cotisés pour lui offrir un cadeau d'anniversaire njegovi prijatelji so zbrali med seboj denar, da so mu poklonili darilo za rojstni dan
(familier) as-tu cotisé pour le cadeau? si (že) prispeval za darilo?

coucou! [kuku] interjection kuku!

coucou! coucou! le voilà! kuku! kuku, tu je! (klic, ki veselo naznanja nepričakovan prihod kake osebe)