lacertus1 -ī, m, večinoma v pl.
1. mišica, mišice: lacertos exercitatio expressit Q., corpora … lacertis expressa sunt Q.
2. poseb. nadlahtne mišice, mišičast (močan) nadlaket, nadlaht (od rame do komolca), rama, v pl. nadlahti (naspr. brac(c)hium podlaket); pri živalih pleče (gen. plečeta), n., v pl. pleča (gen. pleč): bracchia tum porro validis ex apta lacertis esse manusque datas Lucr., subiecta lacertis bracchia sunt O., lau-dat digitosque manusque bracchiaque et nudos … lacertos O., brachia quoque et lacertos auro colunt Cu., nervi rubetae dextro lacerto adalligati Plin.; pogosto cela roka (od rame do prstov): qui (sc. Milo Crotoniates) cum iam senex esset … , aspexisse lacertos suos dicitur inlacrimansque dixisse: „At hi quidem mortui iam sunt“ Ci., neque enim ex te umquam es nobilitatus, sed ex lateribus et lacertis tuis Ci., laevo dependet parma lacerto V., laevo suspensi loculos tabulasque lacerto H., gravi librata lacerto fraxinus O., lacertos collo imponere, lacertos circum colla implicare, lacertis colla innectere, complectens infirmis membra lacertis O., lacertum excutere O., Sen. ph. roko iztegniti za namerjenje (za zamah), adducto contortum hastile lacerto immittit V., lacertis tenere et fovere aliquem Pr., puellares lacerti Sen. ph.
3. meton.
a) močna roka = moč, sila, silna moč: arma Caesaris Augusti non responsura lacertis H. nezmožno upirati se (postavljati se po robu) vladarski moči Cezarja Avgusta, sub Traiano principe movit (imperium) lacertos Fl., aptantque lacertos (apes) V. in se pripravljajo na boj; poseb. govornikova moč, govorniška sila: in Lysia saepe sunt lacerti sic, ut fieri nihil possit valentius Ci., a quo cum amentatas hastas acceperit, ipse eas oratoris lacertis viribusque torquebit Ci., carnis plus habet (Aeschines), minus lacertorum Q.
b) met, udar(ec) močne roke: ventos anteire lacerto, famam letalis amare lacerti Sil.
4. metaf. (o roki podobnih stvareh)
a) drevesna veja: populus alba, validis accisa lacertis, scinditur Sil.
b) rečni rokav: porrigit amnis lacertos C.
c) škorpijonove (ščipalčeve) ščipalnice: flexis utrimque lacertis (scorpius) O.
Zadetki iskanja
- Lehrkraft, die, učitelj, učiteljica, učna moč; die verfügbaren Lehrkräfte razpoložljivi učitelji/učni kadri
- Leistungsbedarf, der, potrebna moč
- Leistungseinheit, die, Physik enota za moč; im Kraftwerk: blok
- Leistungsgrenze, die, meja zmogljivosti/storilnosti/moči, mejna moč
- lībrāmen -inis, n (lībrāre) zalet, (za)mah, vzmah, razmah, polet, zagonska moč: huic (spiculo) ad libramen pinnae tres … circumdabantur L. (42, 65, v novejših izdajah nam. ad libramen: abiegnae breves).
- lichefiábil -ă (-i, -e) adj. ki ga je moč utekočiniti
- Liebeskraft, die, spolna moč, potenca
- Löwenstärke, die, levja moč
- mācerō -āre -āvī -ātum (prim. māceria)
1. (o)mehčati, (o)mečiti, (raz)močiti, namočiti (namakati), omočiti (omakati), zamočiti, čímžati: lupinum Varr., salsamenta Ter., lini virgas Plin. namakati, calcem, calcis glebas Vitr. namočiti (namakati; prim. mācerātiō), fimum assiduo liquore Col., aliquid fumo Plin. (po)vodíti, prekaditi (prekajevati).
2. klas. le metaf.
a) (telesno) (o)slabiti, vzeti (jemati) moč, izčrpa(va)ti, (iz)mučiti, mrcvariti, trpinčiti, trapiti, izčimžati: Col., Plin., Vell., Fl., multos iste morbus macerat Pl., siti maceratus Cu., alterum annum circumvallatos inclusosque nos fame macerant L. nas mučijo.
b) (duševno) potreti, gristi, žalostiti, cvéliti, pekliti, ujesti (ujedati), gristi, mučiti, vznemiriti (vznemirjati), uničiti (uničevati), povzročiti (povzročati) tesnobnost, spraviti (spravljati) v slabo voljo, ugonobiti (ugonabljati), trapiti: Pac. ap. Non., Q., illorum me alter cruciat, alter macerat Pl., me macerat Phryne H., macerat invidia Lucr., quae vos … cum reliqueritis, macerent desiderio L., egomet me coquo et macero et defetigo Pl., cur me excrucio? cur me macero? Ter.; med. = medle(va)ti, trepetati: macerari desiderio Sen. ph. ali ex desiderio Afr. fr., macerari lentis ignibus H. medleti od trajne žarne (strastne) ljubezni, maceror interdum, quod sim tibi causa dolendi O.; pren.: non tamen exspectationem nostram macerabo singulos producendo Sen. ph. = ne bom nas predolgo puščal v negotovosti (v pričakovanju). - magnétisme [-tism] masculin magnetizem; magnetična moč, čar, fasciniranje
magnétisme terrestre Zemeljski magnetizem
magnétisme animal (osebni) magnetizem, privlačnost, vpliv; hipnotizem - māgnopere: C., L., Lucr. (adv. abl. v ixpt.) in ločeno māgnō opere (poseb. pri Ci.), komp. māiōre opere: Ca. ap. Gell.; superl. māximopere: Ter., L. ali māximō opere: Ter., Ci., v večini primerov le pri glag.
1. pogosto je še mogoče razbrati prvotni pomen „z veliko truda (prizadevnosti)“, torej prizadevno, živo, iz vsega srca, iz dna duše, izrecno, prizadevno, močno, na moč, silno, zelo, prim.: magnopere aliquem cohortari C., magnopere ridere, curare, alicui suadere L., hoc magnopere orare Suet., magno opere oro, quaero, requiro, defendo Ci., magnoque opere abs te peto Ci. ep., nihil est in vitā magno opere expetendum nisi laus Ci., senectus nullas voluptates magno opere desiderat Ci., legatos ad Demosthenem venisse magnoque opere orasse S. prav posebej, opere magno edicite Acc. fr., expetivisse opere tam magno senem Pl., quo maiore opere dico suadeoque Ca. ap. Gell., a te maximo opere … etiam atque etiam quaeso et peto Ci. ep., id maximo opere censeo perferendum Ci., maximo te orabat opere Ter., opere maximo dabamus operam Ter.
2. prvotni pomen je polagoma oslabel v pomen zelo, močno, (prav) posebno, (prav) posebej: magnopere perturbari C., magno opere prodesse Plin., populus magno opere ludis delectatur Ci., quorum frequentiā magno opere laetor Ci., magno opere iucundus Ci., maximopere indigne ferentes L.; z nikalnico pogosto = ne (prav) posebej (posebno), nič kaj posebej (posebno), neznatno, ne ravno: nemo magnopere eminebat L., nulla magnopere clade accepta L. brez znatnega poraza, L. quorsum recidat responsum tuum, non magno opere laboro Ci., praeterea magno opere nemo Ci. zlahka ne kdo. - maledettamente avv.
1. prekleto
2. strašno
3. na vso moč, zelo prizadevno - Manneskraft, die, moška moč
- Mannschaftsstärke, die, številčna moč moštva (Heerwesen, Militär žive sile)
- Maschinenleistung, die, moč stroja; zmogljivost stroja
- medianità f medijska moč
- membri-potēns -entis (membrum in potēns) ki ima (pre)moč nad udi, ude obvladujoč, močan: membripotens regina mentium Iulianus ap. Aug.
- mendigar [g/gu] (na)beračiti; na vso moč prositi, rotiti
- Militärmacht, die, vojaška moč