-
σαπρός 3 [Et. iz qjāqw̲, sor. σήπω] 1. gnil, pokvarjen (o ribah); slab, trohnel δένδρον NT. 2. neraben; nečist λόγος NT.
-
Σάρδεις, εων, αἱ [ion. Σάρδιες, ίων, ισι, ῑς]glavno mesto Lidije; adi. Σαρδιανός 3; preb. Σαρδιανοί in Σαρδιηνοί, οἱ.
-
Σαρδώ, οῦς, ἡ [gen. tudi -όνος, acc. Σαρδώ, όνα] Sardinija; preb. οἱ Σαρδό-νιοι; adi. Σαρδόνιος 3 in Σαρδονικός 3.
-
σαρκικός 3 (σάρξ) mesen, polten, čuten, grešen NT.
-
σάρκινος 3 (σάρξ) 1. mesen, od mesa. 2. polten, čuten, pregrešen NT.
-
σατυρικός 3 1. satiru podoben, razposajen, satiričen, satirdrami lasten. 2. μέρος satirska drama kot četrti del tetralogije.
-
σαώτερος 3 gl. σῶος.
-
σβεστήριος 3 (σβέννυμι) ki se rabi za gasitev, pripraven ali koristen za gasitev, τὸ σβεστήριον gasilo.
-
σεβαστός 3 (σεβάξομαι) častitljiv, vzvišen, cesarski σπεῖρα NT, ὁ Σεβαστός (Καῖσαρ) cesar Avgust.
-
σειραῖος 3 poet. (tudi s ἵππος) ki je privezan na konopcu, ἵππος vnanji konj, ki ni vprežen v jarem, temuč gre zraven jarma.
-
σεληναῖος 3 poet. od lune razsvetljen, mesečen.
-
σεμνός 3 (gl. σέβω) 1. častivreden, častitljiv; a) svet, dostojanstven, vznesen, slovesen, vzvišen; b) ugleden, plemenit, čaščen, dostojen, resen; τὸ πρὸς δόξαν σεμνόν ugled (dostojanstvo) v javnosti. 2. a) gizdav, veličasten, sijajen; b) ponosen, prevzeten, ošaben, ohol. – adv. -ῶς resno.
-
σηρικός 3 svilen, svilnat, τὸ σηρικόν svila NT.
-
σησάμινος 3 iz sezama narejen.
-
σθεναρός 3 (σθένω) ep. poet. krepek, močen, silen, mogočen.
-
σῑγαλόεις 3 ep. svetel, bliščeč, sijajen, leskeč, blesteč.
-
σῑγηλός 3 molčljiv, molčeč, tih, miren, σῴζοντες τά τ' ἐκ ποδῶν σιγηλὰ καὶ γλώσσης ἄπο ustavljajoč noge in jezik (da ne bi izdala hrušč in glas, kje da smo).
-
Σικελία, ἡ Sicilija. – adi. Σικελός in Σικελικός 3; preb. Σικελός, ὁ Σικελιώτης, ὁ.
-
σῑμός 3 1. navzgor upognjen; a) s topim ali (navzgor) zavihanim nosom; b) πρὸς τὸ σιμόν navkreber, vbreg. 2. upognjen, otel γαστήρ.
-
σῑτευτός 3 pitan, rejen.