Franja

Zadetki iskanja

  • annodare

    A) v. tr. (pres. annōdo) zavozlati; zvezati:
    annodare i lacci delle scarpe zavezati vezalke na čevljih
    annodare relazioni pren. navezati odnose

    B) ➞ annodarsi v. rifl. (pres. mi annōdo) zavozlati si, zvezati si:
    annodarsi la cravatta zavezati si kravato
    il gomitolo si è tutto annodato klobčič se je čisto zapletel, zavozlal; pren. zmesti se, zaplesti se:
    dopo alcuni bicchieri la lingua gli si annodava po nekaj kozarcih se mu je jezik zapletal
  • anschließen*

    1. priključiti (na), Elektrizität zvezati

    2. (befestigen) prikleniti

    3. eine Zugabe: dodati anschließen an navezovati, navezati na; sich anschließen slediti, einer Meinung usw.: pridružiti se

    4. ein Grundstück an ein anderes: mejiti (an na)
  • anudar zavozlati, zadrgniti, zvezati, zavezati; (zopet) navezati (stike)

    la voz se le anudó glas mu je zastal (odpovedal)
  • asociar združiti, zvezati, pridružiti

    asociarse ustanoviti (trgovsko) družbo; združiti se (a, con s, z)
  • atar zvezati; zapeti; ovirati

    atar de pies y manos zvezati roke in noge
    atar a un tronco privezati na drevo
    atar corto a uno koga na kratko držati, krotiti
    ni ata, ni desata ne ve, kaj naj bi naredil
    atarse zvezati se; osupniti
  • attach [ətǽč]

    1. prehodni glagol
    pritrditi, privezati, dodati, priložiti, zvezati
    figurativno pridobiti koga, navezati se na koga; pripisovati komu
    pravno aretirati, zapleniti; imenovati, določiti

    2. neprehodni glagol
    povezati se s kom, navezati se na koga; biti združeno s čim

    to be attached to s.o. biti vdan komu
    to attach importance smatrati za važno
    to attach blame to s.o. dolžiti koga
    no blame attaches to him on ni kriv
    to attach o.s. navezati se
    to attach a stamp nalepiti znamko
  • attacher [-še] verbe transitif na-, pri-, zvezati (à na), pritrditi, prikleniti; zapeti (zapnem); pribiti, prišiti; pripisovati (pomen), pritegniti nase; verbe intransitif prijeti se, prižgati se (à la casserole na ponev)

    s'attacher navezati se; oprijeti se; biti po-, zvezan (à z); zapenjati se; vztrajati (à pri); prizadevati si
    s'attacher à faire quelque chose prizadevati si, da bi kaj napravili
    attacher le chien à un arbre privezati psa k drevesu
    attacher ses (lacets de) chaussures zavezati si vezalke na čevljih, čevlje
    attacher ses regards, ses yeux sur upreti svoje poglede, oči v, na
    attacher sa veste, sa ceinture zapeti suknjič, pas
    le ragoût a attaché ragu se je prijel na dno ponve
    de vieilles habitudes m'attachent à ma maison stare navade me vežejo na moj dom
    ce professeur s'est attaché tous les élèves vsi učenci so vzljubili tega profesorja
    attacher du prix, de la valeur à quelque chose pripisovati ceno, vrednost čemu
    n'y attachez pas trop d'importance ne pripisujte temu preveč važnosti
    je me suis beaucoup attaché à cette ville zelo sem se navezal na to mesto
    les avantages qui s'attachent à ce poste ugodnosti, ki so povezane s tem (službenim) mestom
    il s'attache à la rendre heureuse prizadeva si, da bi jo osrečil
  • aunar združiti, zvezati
  • ausbinden* zvezati
  • bind up prehodni glagol
    zavezati, zvezati
    figurativno zediniti, povezati

    bind up with zaviti v kaj
  • brace2 [breis] prehodni glagol
    zvezati, speti
    figurativno ojačiti, okrepiti; napeti

    to be braced biti srečen, dobre volje
    to brace o.s. for zbrati moči za
    to brace o.s. up to opomoči se
  • bunch2 [bʌnč]

    1. prehodni glagol
    zvezati, združiti

    2. neprehodni glagol
    združiti se, skupaj se držati

    to bunch together strniti se
    to bunch out nabrekniti
  • bundle2 [bʌ́ndl] prehodni glagol & neprehodni glagol
    zvezati, zaviti, zviti, zamotati

    bundle away (ali off) neprehodni glagol izginiti ko kafra
  • catēnō -āre (catēna) (z)verižiti, zvezati, privezati: Col., Ven.
  • coalizzare

    A) v. tr. (pres. coalizzo) zvezati; združiti, združevati; koalirati

    B) ➞ coalizzarsi v. rifl. (pres. mi coalizzo) zvezati se; združiti, združevati se
  • cōgō -ere, coēgī, coāctum (iz *coagō)

    I.

    1. zgnati (zganjati), skupaj spraviti (spravljati), zb(i)rati, (na kup) zgrniti (zgrinjati): oves intro Pl., Tityre, coge pecus V., pecudes stabulis c. V., cogit is, qui congregat homines et convocat Ci., homines emisti, coēgisti, parasti Ci., Orgetorix ad iudicium omnem suam familiam... undique coēgit C., amici, quos neque armis cogere neque auro parare queas S., omnes eodem cogimur H.; nab(i)rati, kopičiti, nakopičiti (nakopičevati): talenta ad quindecim Ter., vinum Pl. pridelati, oleam Ca., fructūs Varr., Col., Dig., spumantia mella V., bis gravidos cogunt fetus V. dvakrat naberejo obilen pridelek medu, c. aurum H., plura quam satis est H. occ.
    a) voj. zb(i)rati, zgrniti (zgrinjati), združiti (združevati): Vell., T., arma capere, manum cogere Ci., c. manus quam maximas posset C., peditatūs equitatūsque copias C., exercitum S., auxilia undique V., copias in unum locum C., multitudinem hominum ex agris C., equites ex Latio et a sociis S., socios ad litora V., Hesperiam sub arma V. združiti pod orožjem; (o ladjah): ingentem vim navium L., naves in Venetiam C., classem ex Asiā C.
    b) zb(i)rati = (po)klicati, poz(i)vati, sklic(ev)ati, poseb. o senatu: senatum frequentem coēgi Ci., senatum in curiam c. L., senatus cogitur Ci., (senatores) cogimur in senatum Ci., quid erat causae, cur in senatum hesterno di tam acerbe cogerer? Ci.; o sodnikih: cogendi iudices inviti Ci., c. consilium de reo Q., iudicia maiestatis Suet.; legitimum numerum decurionum Icti.; o zborih sploh: c. concilium C., V., L., bucina cogebat priscos ad verba Quirites Pr. je klicala na pogovor.
    c) (davke, denar) izterj(ev)ati, pob(i)rati: sestertium ducenta milia coēgit Ci., pecuniam c. a civitatibus Ci., pecunias L., ternos denarios Ci., nummos ab aratore Ci., quantus numerus frumenti cogatur ex omni agro Ci., bona Seiani aerario ablata in fiscum c. T. zaseči.
    č) voj. agmen cogere ali samo cogere (vojsko na pohodu) skupaj držati (da se četa ne razmakne), tvoriti zaplečje, biti v zaplečju, četo sklepati: impedimentorum agmen cogit legio undecima Hirt., agmen neglegentius c. L. prenemarno paziti na red v vrstah, primae legionariae cohortes ibant, levis armatura et equitatus cogebant L. so bili zadnji, cuneis coactis se agglomerare V. v strnjenih klinastih četah; o ladjah: prima praetoria navis Eudami erat; cogebat agmen Chariclitus; Pomphilidas mediae classi praeerat L.; pren. biti v zadnji vrsti, zadnji biti: ut nec duces simus nec agmen cogamus Ci., stellarum agmina cogit Lucifer O., itaque sic ordinandus est dies omnis, tamquam cogat agmen Sen. ph. kakor da je zadnji v življenju.

    2. pren. pass. združiti (združevati) se, skleniti (sklepati) se, strniti (strinjati) se: duae tunicae in unum coactae Cels., coactis cornibus in plenum novies lunaribus orbem O. krajčeva roglja sta se... zbližala in strnila v ščip, unde coactis cornibus in plenum menstrua luna redit Pr., in quo (caelo) nubes, imbres ventique coguntur Ci. se kopičijo, se tvorijo, tempestate coactā Lucr., magnum per inane coactā semina V. nerazkrojene prvine. occ.
    a) več snovi s kako tekočino pomešati in tako v eno tvarino združiti, (po)mešati kaj s čim: cogi aquā, ex aqua, ex aceto Cels. (o zdravilih).
    b) tekočo ali redko snov zgostiti (zgoščati): in nubem cogitur aër V., frigore mella cogit hiems V. zgošča, povzroča, da zmrzne, c. lac in duritiem Plin., lac coactum Varr., O. sesirjeno mleko, sanies tenuis, non coacta Cels., alvus coacta Cels. zapečeno telo, fel sole coactum ad crassitudinem mellis Plin., vestis coacta Plin. zvaljana, stopana; od tod subst. pt. pf. coācta -ōrum, n zvaljana (stopana) volna ali zvaljani lasje, klobučevina: milites aut ex coactis aut ex centonibus... tegimenta fecerant C.

    3. sestaviti (sestavljati), zvez(ov)ati, vezati: Q., dum haec, quae dispersa sunt, cogantur Ci., in alternos cogere verba pedes O.; logično sklepati, izvajati, zaključiti (zaključevati): ex quibus id, quod volumus, efficitur et cogitur Ci., hoc cogere volebat, falsas litteras esse Ci.

    II.

    1. vtisniti, stisniti, potisniti (potiskati), (s)tlačiti v kaj, vriniti (vrivati): quercum cuncis coactis scindebat V. z zabitimi, zagozdenimi klini, arbores in sulcum c. V. zasaditi v brazdo; (o vetru): vis ventorum invitis nautis in portum navem coëgit Ci., est specus ingens, quo plurima vento cogitur unda V.; pren.: ita hac re in angustum nunc meae coguntur copiae Ter. so v skrajni stiski, qui quinquennalem ante censuram intra sex mensum et anni coēgisset spatium L. ki je stisnil v dobo, me in semihorae curriculum coēgisti Ci.; occ. o krajih in rekah zožiti (zoževati), utesniti (utesnjevati), omejiti (omejevati): torrens... iter cogit Cu., eum (amnem) ripae in tenuem alvum cogunt Cu.; poseb. pogosto v pass.: ubi in artissimas ripas cogitur amnis L., saltus in fauces coactus L. zožen v sotesko, structura tuguriorum in artius cogitur Cu. se zožuje.

    2. pren.
    a) s silo v kak položaj spraviti (spravljati), (pri)siliti, primorati v kaj: Boios in ius indiciumque populi Romani L., hostes in obsidionem iustam L.; poseb.: c. aliquem in provinciam L. (o cenzorju) odkazati komu mesto (torišče), zavrniti ga na..., c. aliquem in ordinem L. koga v vrsto zavrniti = opomniti ga, naj se drži reda, ponižati ga, nimium in ordinem se ipsum c. L. sam sebe preveč ponižati, crudelitatem suam in ordinem coactam putat Sen. ph.
    b) k čemu (pri)siliti, primorati, nagnati (naganjati), priganjati, vzpodbujati; abs.: invitus feci, lex coēgit Ter., non cogente, sed invito senatu Ci. ne na priganjanje, ampak proti volji senata, si res coget Ci., „non licet“; at causa cogit Ci., nullo cogente O. brez sile; z acc. personae: non uterer, si ille me non coēgisset Ci., quid enim refert, qua me ratione cogatis? cogitis certe Ci.; v pass.: coactus lacrimis Ci.; z acc. rei (toda klas. skoraj le z acc. neutr. kakega pron., z notranjim obj.) = (pri)siliti k čemu, izsiliti (izsiljevati) kaj: Vell., Plin., etiamne id lex coëgit? Ter., quod natura cogeret N., quod sors iniqua cogeret L. fr.; redkeje z acc. kakega drugega imena: persuadere aliquid, non omnia vi et minis cogere Ci., cogis adulterium dando tempusque locumque O.; z acc. personae in acc. rei: quod vos vis cogit, id voluntate impetret Ter., c. cives id omnes imperio legumque poenā Ci.; pesn.: quid non mortalia pectora cogis? V. k čemu ne siliš...?, v pass.: ego hoc cogor Ci., si quidem cogi aliquid pro potestate ab tribuno consules... possent L., vos id cogendi estis L.; nam. acc. rei skloni s praep.; z ad: c. aliquem ad militiam S., ad bellum, ad defectionem L., multo auro ad scelus T., ut ingratis ad depugnandum omnes cogerentur N.; z in: c. oppida vi atque armis in deditionem L., cogi in supplicium alicuius contra naturam suam Hirt.; z inf.: feminas in virorum conventum prodire cogis Ci., quae necessitas coēgit perferre, pertulit Ci., cogunt illi eum iurare C., invitos consistere cogunt C., metus cogebat fugere Cu.; z acc. personae in inf.: Lentulum se abdicare praeturā coēgistis Ci., regni novitas me talia cogit moliri V.; v pass.: senatum cogor reprehendere Ci., necessario puteos fodere cogebantur C., pugnam conserere coacti Cu.; z ACI pass.: centuriones ante pedes suos iugulari coēgit Ci., quod arma omitti cogebat L.; s finalnim stavkom: cogere incipit eos, ut absentem Heraclium condemnarent Ci., vi coacturos, ut per suos fines eos ire paterentur C., prece cogit (me),... ut tibi se laudare et tradere coner H.; v pass.: Eumolpidas sacerdotes a populo (esse) coactos, ut se devoverent N. Pogosto pt. pf. coāctus 3 izsiljen, prisiljen, primoran: coacti necessario se aperiunt Ter., quis umquam audivit, cum ego de me nisi coactus ac necessario dicerem Ci., expressum et coactum periurium Ci., lacrimae coactae O., c. nox Lucan., scelus Sen. tr., iniuria Plin., thalamus Stat., mors, deditio T.; z abl.: coactus egestate ali inopiā Ter., coactus fame Ci., re necessariā ali necessitate Ci., N., coactus metu ali terrore Ci. Od tod adj. pt. pf. coāctus 3 (pri)siljen, natezan, nenaraven: lacrimae coactae V. nenaravne, prihlinjene, „mačje“ (različno od lacrimae coactae O., gl. spredaj), numeri... non arcessiti et coacti Q., quod absurdum et nimis coactum foret Gell. Adv. coāctē

    1. v kratkem, na kratko; v komp.: coactius et festinantius aliquid facere Gell.

    2. natančno: Hier.; v komp.: coactius impretari verbum Gell.

    3. prisiljeno, nenaravno: coacte conicere aliquid Tert.; v komp.: Tert.
  • collegare

    A) v. tr. (pres. collego) zvezati; povezovati (tudi pren.)

    B) ➞ collegarsi v. rifl. (pres. mi collego)

    1. zvezati se; povezati se

    2. povezan biti:
    questi concetti non si collegano ti pojmi niso povezani
  • colligate [kɔ́ligeit] prehodni glagol
    zvezati
    figurativno logično povezati, posplošiti
  • colligō (conligō) -āre -āvī -ātum

    1. zvez(ov)ati, spe(nja)ti: Ter., Sen. ph., Col., Plin., conl. vasa, artē manūs Pl., lictor, conliga manūs Formula ap. Ci. et ap. L., plurimis eorum scutis uno ictu pilorum transfixis et colligatis C. ker je vsako zalučano kopje premnoge njihove ščite predrlo in spelo.

    2. obvez(ov)ati, zavez(ov)ati: crura fracta ferulis colligata Col., conligatis vulneribus Suet.

    3. pren.
    a) (z)vezati, (z)družiti, (z)ediniti: (mens) homines dissociatos sermonis vinculo conligavit Ci., aures exspectant, ut inter se conligentur sententiae Ci., se cum multis conl. (namreč v politične namene) Ci.
    b) koga kje „vezati“ = zadrž(ev)ati, zaustaviti (zaustavljati): ni Brutum conligassemus in Graecia Ci., impetum furentis (Antonii) vitae suae periculo conl. Ci.
    c) v pripovedovanju (z)vezati v celoto, spojiti (spajati): annorum septingentorum memoriam uno libro colligavit Ci. — Od tod adv. pt. pf. colligātē zvezano; v komp.: colligatius adhaerere Aug. tesneje se držati koga.
  • cōmō -ere, cōmpsī, cōmptum (iz coemō*)

    1. skupaj vzeti, zvezati: quibus (animaï natura) e rebus cum corpore compta vigeret, quove modo distracta rediret in primordia Lucr., rami vittā compti V. opleteni.

    2. occ. (lase) nab(i)rati, urediti (urejati), splesti (spletati), (po)česati: Q., erant illi compti capilli Ci., seu solvit crines … seu compsit Tib., c. caput, c. se Tib., c. comas hastā recurvā O.; pesn. z grškim acc.: compta puella comas O.; (o telesu in njegovih delih) lišpati, lepotičiti, ličiti: dum comit dumque se exornat Pl., c. corpora vulsa et fucata muliebriter Q., colla genasque Stat., comunt se et vestibus et munditiis Hier.; (orožje) (o)snažiti, (o)čistiti, (iz)likati: phaleras et lucida arma manu, cassidis iubam Stat.; (orodje) priravna(va)ti, prirediti: colus compta Plin.; (obleko) poravna(va)ti: vestes et cingula saepe manu Cl.; pesn. (o neživem) subj.: alternas comunt praetoria ripas Aus. krasijo, resultanti non comet malleus ictu saxa Sid. ne bo ugladil.

    3. pren.
    a) (o)dičiti, (o)krasiti: iam venit Augustus, nostros ut comat honores Aus., his illa (ecclesia) gemmis comitur Prud.; pesn. z grškim acc.: Cleopatra simulatum compta dolorem Lucan.
    b) govor ličiti, (z)gladiti: non quia comi expolirique non debeat (oratio) Q., linguae orationisque comendae gratiā Gell. — Od tod adj. pt. pf. cōmptus 3, adv. okrašen, ličen, všečen: praecincti recte pueri comptique H. naličeni, anima mundissima atque comptissima Aug.; (poseb. o govoru in govorniku) všečen, prikupen, ličen, uglajen, pravilen: oratio Ci., apud senatum non comptior Galbae, non longior quam apud militem sermo T., Isocrates in diverso genere dicendi nitidus et comptus Q., compte disserere de aliqua re Sen. ph., compte rem agere Gell.