Franja

Zadetki iskanja

  • cognizione f

    1. znanje, obvladanje, poznavanje, vednost, vedenje:
    parlare con cognizione di causa govoriti s poznavanjem podatkov, kot poznavalec stvari
    l'ho detto con cognizione di causa to sem rekel namenoma

    2. pravo pristojnost
  • command2 [kəmá:nd] samostalnik
    ukaz, povelje, nalog, odredba; vlada, poveljstvo; obvladovanje; oblast; znanje; vrhovno poveljstvo

    at s.o.'s command na razpolago komu
    to be in command of obvladati, znati kaj
    yours to command vam na razpolago
    at command na razpolago; po ukazu
    under command pod poveljstvom
    command of language znanje jezika
    to take command of prevzeti poveljstvo nad
    second in command namestnik poveljnika
  • connaissance [kɔnɛsɑ̃s] féminin spoznanje; znanje; zavest; (po)znanstvo; znanec, -nka; familier prijatelj, -ica, razmerje; juridique pristojnost; (lov) sled, znamenje, znak

    à ma connaissance kolikor vem
    en connaissance de cause dobro vedoč, za kaj gre; s polno zavestjo, kaj delamo; strokovno, z izvedenostjo
    en pays de connaissance (kot) med znanci, kot doma
    sans connaissance brez zavesti, nezavesten
    âge masculin de connaissance (juridique) razsodnost, prištevnosti sposobna starost
    gens masculin pluriel de connaissance znanci
    figure féminin, visage masculin de connaissance znan obraz
    une persanne de ma connaissance, une de mes connaissances neki moj znanec, neka moja znanka
    connaissance professionnelle strokovno znanje
    c'est une vieille connaissance (familier) to je že star (moj) znanec
    avoir toute sa connaissance biti pri polni zavesti
    donner connaissance de quelque chose à quelqu'un, porter quelque chose à la connaissance de quelqu'un komu kaj sporočiti, koga o čem obvestiti
    faire connaissance seznaniti se
    faire étalage de ses connaissances razkazovati svoje znanje
    faire de nouvelles connaissances dobiti si novih znancev
    faire, lier connaissance avec quelqu'un, faire la connaissance de quelqu'un seznaniti se, spoznati se s kom
    j'ai fait connaissance avec lui, j'ai fait sa connaissance seznanil sem se z njim
    faire quelqu'un faire la connaissance de quelqu'un seznaniti koga s kom
    perdre connaissance izgubiti zavest, onesvestiti se
    porter à la connaissance du public javno objaviti, razglasiti
    prendre connaissance de quelque chose vzeti kaj na znanje
    renouer connaissance obnoviti poznanstvo
    reprendre connaissance priti spet k zavesti, k sebi
    venir à la connaissance de quelqu'un komu na ušesa priti
  • conoscēnza f

    1. znanje, poznavanje, vednost:
    ha una buona conoscenza della fisica dobro pozna fiziko, dobro je podkovan v fiziki
    le sue conoscenze tecniche sono superate njegovo tehnično znanje je zastarelo
    prender conoscenza di qcs. poučiti se o čem, seznaniti se s čim
    a conoscenza kolikor se ve, kolikor je znano
    a conoscenza di tutti vsi vedo
    per conoscenza admin. v vednost

    2. spoznanje

    3. zavest:
    perdere (la) conoscenza onesvestiti se
    esser privo di conoscenza biti nezavesten
    riprendere la conoscenza ovesti se, zbuditi se iz nezavesti

    4. ekst. znanec:
    una vecchia conoscenza della polizia star znanec policije
  • contezza f knjižno vednost, znanje:
    aver contezza (di) vedeti (kaj)
    dar contezza (di) obvestiti, javiti (o)
  • cunoştínţă -e

    I. f

    1. poznavanje, vedenje, vednost, znanje

    2. spoznanje
    a face cunoştinţă seznanjati (se), seznaniti (se), spoznati

    II. m/f znanec (-nka)
  • disciplīna -ae, f (discipulus) (snovni pomen) šola; od tod:

    I.

    1. učenje, poučevanje, pouk, nauk: Col., Suet., adulescentīs in disciplinam ei tradite! Ci., dare aliquem alicui in disciplinam Ci., ad eos (druidas) magnus adulescentium numerus disciplinae causā concurrit C., adhibere disciplinam alicui L. koga v uk da(ja)ti, educatio et d. Q., omnis disciplina memoriā constat (je v spominu) Q.; disciplinae esse aliis Pl. drugim za zgled biti; s subjektnim gen.: iudicum d., relictā virorum bonorum disciplinā Ci., d. caelestium praeceptorum Vell., parentum Iust.; z objektnim gen.: philosophia continet bene vivendi disciplinam Ci., res, quarum disciplina est Ci. ki se dajo učiti, do illis multarum artium (v mnogih umetnostih) disciplinam Ci.

    2. met. izobrazba, znanje, veda, vednost, umetnost, učni predmet, stroka: homo summā disciplinā Ci., plus veritatis quam disciplinae (znanja) possidet in se Ci., Etruriae a dis tradita d. Ci. vedeštvo, erat Italia tunc plena Graecarum disciplinarum Ci., e ludo atque pueritiae disciplinis (od učnih predmetov deške dobe) … in militiae disciplinam profectus est Ci., disciplinis erudiri N. v strokah, Corinthus disciplinis erudita Corn., disciplinis fallacissimis eruditus Auct. b. Alx. v umetnostih kar najbolj pretkanega sleparstva, habere quasdam etiam domesticas (že lastne) disciplinas Ci., disciplina iuris civilis Ci. pravoznanstvo, bellica Ci. ali militaris N. vojaška taktika, navalis Ci. izurjenost v mornarstvu, magorum Ci. mantika, iusti Ci. nravoslovje, etika, dicendi Ci. govorništvo, memoriae Ci. mnemonika, Etrusca Ci., d. populorum Ci. umetnost v vladanju nad ljudstvi, sapientiae L. filozofija, disciplinae liberales (= pesništvo, govorništvo, pravoznanstvo) Vell., animum disciplinis exercuit Vell., disciplina musices Q., animum disciplinis meliorem fieri Q., d. augurandi Suet.; occ.
    a) učenje, učni način, učna metoda: Hermagorae d. Ci.
    b) (filozofska ali retorska) šola, (filozofska) struja: d. mollis Ci., qui sunt ab ea disciplina Ci., summus doctor istius disciplinae Ci., d. Stoicorum, Peripateticorum Ci., tres trium disciplinarum principes Ci.
    c) pl. konkr. α) učilišča: itinera … disciplinarum Ci. β) ločine: philosophorum Ter.

    II.

    1. pren. vzgoja, vzreja, red: d. puerilis Ci., ut eum disciplina patris similem esse cogeret Ci., d. familiae (sužnjev) gravis Ci., in furis atque divisoris disciplina educatus Ci., d. civitatis Ci. red v državi, severa domi disciplina Ci., vetus illa equestris d. Ci., a pueris nullo officio aut disciplina assuefacti C., labante (labente) disciplinā L., d. veterum Sabinorum L., vetus d. regum Ci. strogost, d. maiorum T., disciplinam domesticam diligenter severeque regere Suet.; occ. (vojaška) disciplina, strogi red: militiae (vojaške šole) d. Ci., d. populi Romani Ci., maiorum S., militaris L. idr., castrensis Ps.Q., castrorum Plin. iun., Suet., modestia militaris, veteris disciplinae decus T., disciplinam (militarem) severissime regere Suet., Eutr.

    2. met. red, uredba, način (življenja), ureditev (življenja), šega, navada, običaj, načela, pravila, politika: earum artem et disciplinam colere Pl., nostra illa disciplina vetus, non haec, quae nunc increbruit Ci., certa vivendi d. Ci., mores et disciplinam avi imitari Ci. značaj in navade, barbariam ex Gaditanorum moribus disciplināque delere Ci. iz navad in načina življenja, meretricia d. Ci. načela vlačuge, d. sacrificandi L. obred, Macedonum regum, Persarum Cu., tenax disciplinae Cu. trdno zvest načinu svojega življenja, novitas incognitae disciplinae Vell., d. publica Icti., Eccl. javni red, redarstvo; v pomenu politika: eādem disciplinā uti Pl., nam disciplina est eis adnumerarier ancillas primum … Ter., disciplinae sanctitas L. poštenost politike; occ. državni red, ustava, ustavna ureditev: d. rei publicae, Lycurgi, Lacedaemoniorum Ci., d., quam a maioribus accepimus Ci., disciplinam dare Ci., d. civitatis Sen. ph., earum civitatum severissima d. T. — Soobl. discipulīna -ae, f: Pl.
  • doctrina ženski spol učenje, nauk, doktrina; znanje, učenost

    hijas de la doctrina cristiana uršulinke
    beber la doctrina zvesto se držati doktrine
    no saber la doctrina (fig) biti zelo neveden
  • doctrīna -ae, f (docēre)

    1. uk, pouk: Q., d. puerilis Ci., sine doctrina haec credere Ci., non aliqua mihi doctrina tradita, sed in rerum usu causisque tractata Ci., illud adiungo, saepius ad laudem … naturam (prirojena nadarjenost) sine doctrina quam sine natura valuisse doctrinam Ci., virtutem doctrina paret naturane donet H., rudes elephanti multorum annorum disciplinā … vix edocti Auct. b. Afr.; z objektnim gen. (pouk v čem): honestarum rerum Ci.; doctrinam alicuius habere Iust. učiti (poučevati) koga.

    2. met.
    a) nauk, veda, znanje, znanost, umetnost, doktrina, v pl. nauki, pravila (poseb. filozofska), učni predmeti, znanosti: Vell., Iust., doctrina quaedam subtilior Ci. teorija, Graecis doctrinis eruditum esse Ci., omnibus doctrinis filium erudire N., in doctrinis tanto antecessit condiscipulos, ut … N., Babylonica Chaldaeûm d. Lucr.
    b) znanstvena (poseb. filozofska) izobrazba, učenost: Suet., in qua cum virtute nostri multi valuerunt, tum plus etiam doctrinā Ci., studium doctrinae Ci. učene študije, cum ad naturam eximiam … accesserit ratio quaedam conformatioque doctrinae Ci. učena izobraženost, pridobljena metodično (ratio) in skladno dovršena, neque id fecit naturā solum, sed etiam doctrinā N., doctrinā floruit Graecia N., cum in eam civitatem (= Athenas) se contulisset, quae humanitate doctrināque praestaret omnes N., in quibus (libris) multa … diligentia comparet, nulla doctrina N.
  • dottrina f

    1. znanje, učenost:
    uomo di grande dottrina velik učenjak, učen mož, erudit

    2. nauk, znanstvena teorija; doktrina:
    la dottrina della relatività relativnostna teorija

    3. relig. cerkvene dogme, cerkveni nauki

    4. relig. verouk, kateheza:
    andare a dottrina hoditi k verouku
  • ērudītiō -ōnis, f (ērudīre)

    1. poučevanje, pouk: de eius eruditione, quod labores, nihil est Ci. ep., cum potiorem in scholis eruditionem esse quam domi dicerem Q.; v pl. = mnogovrstni pouk: Gell.

    2. met. s poukom pridobljeno znanje, omika, učenost: Q., Suet., Aus., eruditione atque doctrina … ornati Ci.; v pl. = znanstvene stroke, učene stroke, učeno znanje: Vitr.
  • étude [etüd] féminin učenje, uk, študij, šolanje, študiranje, čas študiranja; preučevanje, raziskovanje; znanje, učenost; študija, razprava; pretvara, umetničenje; musique etuda; študija (v upodabljajoči umetnosti); delovna soba; učilnica, čas učenja v učilnici; odvetniška pisarna; klientela, praksa; pluriel pripravljalna dela, študije

    étude de notaire, d'avocat notarska, odvetniška pisarna
    études des marchés raziskovanje tržišč, konjunkture
    études primaires, secondaires šolanje v osnovni, srednji šoli
    études supérieures, universitaires visokošolski, vseučiliški študij
    bourse féminin d'études štipendija
    cabinet masculin d'études delovni kabinet
    camarade masculin d'études študijski tovariš
    certificat masculin d'études odhodno, zaključno spričevalo
    dessinateur masculin d'études projektant risar
    homme masculin d'étude učenjak
    maître masculin d'étude pomožni učitelj; nad
  • experientia -ae, f (experiēns)

    1. poskus, poskušnja: aliter ut faciamus experientiā tentare quaedam Varr., aegritudinem suscipere pro experientia Ci., experientia patrimonii amplificandi Ci., unde nova ingressūs hominum experientia cepit? V., experientia veri O., fidē (= fideī) O., belli (v vojni) Vell.

    2. met. izkušnja, izkustvo, znanje: Cels., Vell., mentis Lucr., apibus quanta experientia parcis V. koliko izkušenj je treba, da se maloštevilni roji pomnože, Agrippa non aetate neque rerum experientiā tantae moli par t., multarum rerum experientiā cognitus T.
  • gnāritās -ātis, f (gnārus) (po)zna(va)nje: locorum S. FR., AMM. Soobl. nāritās -ātis, f: DON.
  • gnose [gnoz] féminin, religion, histoire gnoza, (spo)znanje
  • historia -ae, f (gr. ἱστορία)

    I.

    1. povpraševanje, poizvedovanje, preiskovanje: ut est in omni historia curiosus Ci.

    2. (po poizvedovanju pridobljeno) znanje: si quid in ea epistula … historiā dignum Ci. ep.

    3. meton. znanstvena vsebina: liber multae variaeque historiae refertus Gell. —

    II.

    1. meton. pisna povest, pisno poročilo (o tem, kar se je zgodilo ali slišalo), popis: h., rerum cognitio praesentium Verr., amaras … historias ut captivus audit H., maxima de nihilo fiet historia Pr.; konkr. predmet govorice: ut fieres nobilis historia Pr. mestna govorica; occ. mitološka povest, bajka, pripovedka, v pl. = bajeslovje, mitologija: peccare docentes historiae H., omnibus historiis se meus aptat amor O., h. fabularis Suet.

    3. sinekdoha
    a) abstr. zgodovina = raziskovanje zgodovine, zgodovinopisje, zgodovinska znanost, zgodovinoznanstvo: antiquis temporibus historia nihil erat nisi annalium confectio Ci., h. magistra vitae Ci., rem historiae mandare Ci., obscura est historia Romana Ci., historiae fides Ci. zgodovinska resnica, apud Herodotum, patrem historiae Ci., prima historiae lex est, ne quid falsi dicere audeat Ci., alias in historia leges observandas putare, alias in poëmate Ci., historias (com)plures novisse Vitr. veliko vedeti o zgodovini.
    b) konkr. zgodovina = sestavni opis zgodb (zato pogosto v pl.), zgodovinopis, zgodovinska knjiga, zgodovinsko delo, „zgodbe“: h. Italici belli et civilis Ci., h. Graeca Ci. v grščini napisana rimska zgodovina, h. Romana Val. Max., conditor historiae O. = historiae scriptor Gell. = historiarum scriptor Q. ali auctor Vell. zgodovinar, zgodovinopisec, historiam scribere Pl., Ci., N., Iust. ali conscribere Fl., historias scribere N., historiam relinquere N. ali edere Suet. ali componere Suet., Plin. iun., historias Latino sermone conponere Iust., historias legere Q., Iuv., quod semper in historiis legimus Sen. ph., naturalis historia Plin. naravoslovje, prirodopis (znamenito delo Plinija starejšega v 37 knjigah); pooseb.: quem (sc. C. Iulium Hyginum) … quidam Historiam vocabant Suet. živo Zgodovino.
  • instrucción ženski spol navodilo; predpis; pouk, izobrazba, znanje; obvestitev; preiskava

    instrucción cívica državljanska vzgoja
    instrucción primaria osnovnošolski pouk
    instrucción profesional poklicna (strokovna) izobrazba
    instrucción pública javno šolstvo
    con instrucción técnica tehnično izobražen
    sin instrucción, falto de instrucción neizobražen
    instrucciones pl navodila, napotki
    instrucciones para el empleo (uso) navodila za uporabo
    seguir (contravenir) las instrucciones držati se (ne se držati) navodil
  • instruction [-ksjɔ̃] féminin pouk, vzgoja, šolanje, šolstvo; izobrazba, znanje; juridique preiskava, proces; pluriel navodilo (za uporabo), (službeni) predpis

    instruction primaire, secondaire, supérieure ljudskošolsko, srednješolsko, visokošolsko šolstvo
    instruction pastorale škofovsko pastirsko pismo
    instruction judiciaire sodna preiskava
    juge masculin d'instruction preiskovalni sodnik
    instruction militaire vojaška vzgoja
    instruction obligatoire, gratuite obvezno, brezplačno šolanje
    instruction préalable, préliminaire, préparatoire predpreiskava
    instruction professionnelle poklicna, strokovna izobrazba
    instruction publique (javno, državno) šolstvo
    instruction religieuse verouk
    instruction de service službeni predpis
    instruction d'une cause, d'un procès vódenje pravde
    instruction civique državljanska vzgoja
    instruction criminelle kazenska preiskava, kazenski postopek
    instructions d'emploi navodilo za uporabo
    instructions secrètes tajna navodila
    code masculin d'instruction criminelle kazenskopravni pravilnik
    cours masculin d'instruction izobraževalni tečaj
    défaut masculin d'instruction pomanjkanje vzgoje
    avoir une instruction solide imeti solidno izobrazbo
    être sans instruction biti brez izobrazbe, neizobražen
    cela servira à son instruction to mu bo v pouk
  • intellegentia -ae, f (intellegēns)

    1. sprevidnost, preudarnost, razsodnost, razum(nost), razumskost, doumljivost: deus intellegentiam in animo, animum inclusit in pectore Ci., pars animi rationis et intellegentiae particeps Ci., haec fretus intellegentiā vestrā dissero brevius Ci., id in nostram intellegentiam cadit Ci. moremo razumeti, res sub intellegentiam cadentes Ci., in gustatu et oduratu intellegentia, etsi vitiosa, est quaedam tamen Ci., intellegentiam excutere Ci., anteire omnes intellegentiā Ci.

    2. occ. znanje, védenje, poznavanje, izvedenost v čem: qui intellegentiam ruris habuerunt Ci., quā intellegentiā in rusticis rebus est? Ci., in eo homine intellegentia est, non avaritia Ci. óni človek nabira kot veščak, ne iz skoposti, i. popularis Ci., pecuniae quaerendae Ci., ponere intellegentiam in audiendi fastidio Ci., somniorum intellegentiam condere Iust. umetnost v razlaganju sanj.

    3. meton. pojem, misel, predstava: rerum adumbratas intellegentias animo concipere Ci., difficilis erat animi intellegentia Ci. težko si je bilo predstavljati.
  • intelligence [intélidžəns] samostalnik
    inteligenca, razumnost, bistroumnost, pamet; razumevanje, znanje, poznavanje; poročilo, -la, novica, -ce

    britanska angleščina Intelligence Department, ameriško Intelligence Bureau vojna obveščevalna služba
    ameriško intelligence office obveščevalni urad, borza dela
    intelligence officer vojni obveščevalec
    intelligence with the enemy izdajalski stiki s sovražnikom
    intelligence service obveščevalna služba
    intelligence quotient inteligenčni kvocient
    intelligence test inteligenčna preskušnja