dilapidare v. tr. (pres. dilapido) (sperperare, scialaquare) zapraviti, zapravljati; tratiti:
dilapidare il patrimonio zapraviti imetje
Zadetki iskanja
- dilapider [-de] verbe transitif zapravljati; razsipati
dilapider sa fortune zapravljati svoje imetje - disipar razpršiti; razsipati, zapravljati
disipar el temor strah pregnati
disiparse razpršiti se (oblaki); izginiti, izhlapeti - dispērdere*
A) v. tr. (pres. dispērdo)
1. razpršiti, razkropiti, raztresti; razgnati, razganjati:
la polizia ha disperso i dimostranti policija je razgnala demonstrante
2. (sperperare) zapraviti, zapravljati; razsipati:
disperdere un patrimonio zapraviti premoženje
disperdere le proprie energie razsipati energijo
3. kem., fiz. dispergirati
B) ➞ dispērdersi v. rifl. (pres. mi dispērdo)
1. razpršiti se, porazgubiti se
2. zgubljati se, zapravljati sile:
si disperde in studi disordinati zapravlja svoje sile v neorganiziranem študiju
3. kem. dispergirati se - dispērgere* v. tr. (pres. dispērgo) knjižno
1. razkropiti; razpršiti, razprševati
2. zapraviti, zapravljati; tratiti - dissipare
A) v. tr. (pres. dissipo)
1. razpršiti; razgnati:
dissipare i dubbi razpršiti dvome
2. (sprecare, dilapidare) zapraviti, zapravljati:
dissipare il tempo, il patrimonio zapraviti čas, premoženje
B) ➞ dissiparsi v. rifl. (pres. mi dissipo) izginiti - dissipate [dísipeit]
1. prehodni glagol
(raz)trositi, razgnati, razpršiti, razpoditi; zapraviti, zapravljati; tratiti, pod ceno prodajati
2. neprehodni glagol
(po)veseljačiti; izginiti, izginevati, zgubiti, razpršiti se - distrahō -ere -trāxī -trāctum (po drugih -trăctum)
1. narazen vleči (trgati), raztrga(va)ti, trgati, (na silo) razstaviti, razdreti: Lucr., C., d. aliquem equis Varr. fr., corpus … , quod dirimi distrahive non possit Ci., iam corpus distrahendum dabis L., turbatis distractus equis (Hippolytus) V., distracta in diversum actis curribus membra Sen. ph., quadrigis religari et in diversa distrahi Aur. razčetverjen biti, vallum distrahere et dirripere L., d. saxa Sen. ph. razgnati; pesn. (zevgma): d. (alicui) comam … , lumina … , genas O., razmršiti lase … , razpraskati oči … , razmrcvariti lica; pren.: haud fallebat Tiberium moles cognitionis quāque ipse famā distraheretur T. kako ga obrekujejo.
2. occ.
a) raztegniti (raztezati), razširiti (razširjati), osamiti (osamljati), (raz)deliti, razkropiti: turmas T., Caecinam cum quadraginta cohortibus Romanis distrahendo hosti … misit T., familiarissimos fuga distraxit Ci., d. hostem Fl., populus Romanus per diversa terrarum distractus Fl.; med.: Pompeius suis praedixerat, ut Caesaris impetum exciperent neve se loco moverent aciemque eius distrahi paterentur C., Euphrates distrahitur ad rigua, in paludes Plin. se deli, se razteka.
b) narazen spraviti, (raz)ločiti: non prius distracti sunt (pugnantes), quam alterum anima relinqueret N.
c) koga imetje razsipati, razmeta(va)ti, zapravljati: quom absenti hic tua res distrahitur tibi Pl., non hercle minus distrahitur cito Pl.
č) drž.pr. (posamično) (raz)prodajati, s prodajo razkosati, na dražbi proda(ja)ti: dividant … distrahant Luc. ap. Non., quanto quis obaeratior, aegrius distrahebant (agros) T., coëmendo quaedam, tantum ut pluris postea distraheret Suet., d. bona Gell., merces Iust., modico (za zmerno ceno), viliori, vilissimo d. aliquid Icti.
d) gram. med dvema besedama (v verzu) zev (hiatus) dopuščati, dve besedi z zevom izgovarjati: voces Ci.
3. pren.
a) zveze razvez(ov)ati, razdreti (razdirati), ukiniti, razpustiti, razgnati: amorem Ter., quae sententia omnem societatem distrahit civitatis Ci., haec naturā cohaerentia distraxerunt Ci., d. concilium Boeotorum L., societatem cum aliquo Sen. rh., collegia (zadruge) Sen. ph.; occ. (osebe) razdvojiti (razdvajati), spreti; v pass. razdvojiti se, spreti se: distrahi cum filio Ci., Pompeium et Caesarem perfidiā hominum distractos (sprta) rursus in pristinam concordiam reducas Balbus in Ci. ep.
b) kaj ubraniti, preprečiti, brezuspešno narediti: subicitur etiam L. Metellus, … qui hanc rem distrahat C.
c) prepire poravna(va)ti, pomiriti (pomirjati), spraviti (spravljati): controversias Ci., Suet.
č) na razne strani vleči (nagibati): feror, differor, distrahor Pl., obsessos hinc fides, inde egestas inter decus ac flagitium distrahebant T. tu je bilo pomanjkanje vzrok, da so … omahovali med … , cum Tiberium anceps cura distrahere, vine militum servum suum coërceret, an … T. ko je … nagibala sem in tja; v pass. tudi = omahovati, kolebati: in deliberando animus in contrarias sententias distrahitur Ci., cum Tiridates … distrahi consiliis, iret contra an … T., in subtilitatem inutilem distrahi Sen. ph. izgubljati se v nepotrebne malenkosti; distrahi (abs.) Ci. v dvome zaiti; v pomenu vznemiriti (vznemirjati): distrahi litibus, ancipiti contentione Ci., multiformibus curis Amm.; v pomenu raztrositi, razcepiti (razcepljati): eius (oratoris) industiam in plura studia distrahere Ci., d. rem publicam L., T., si matrimonium Liviae velut in partes domum Caesarum distraxisset T.
4. odtrg(ov)ati, iztrg(ov)ati, odtegniti (odtegovati), odvrniti (odvračati), odpraviti (odpravljati), na silo ločiti: d. aliquem a complexu suorum Ci., qui a me mei servatorem capitis … distrahat Ci., ab eis membra citius distrahi posse Ci., illam a me distrahit necessitas Ter., d. socium a rege, socius a me distractus Ci.; med. odtrgati se, ločiti se: non potui ab illo tam cito distrahi Sen. rh., ne vi distrahitur anima a corpore Sen. ph.;
a) pren. ut enim sapientiam, temperantiam, fortitudinem copulatas esse docui cum voluptate, ut ab ea nullo modo nec divelli nec distrahi possint, sic … Ci.
b) occ. koga komu odtujiti (odtujevati): quid ego illum ab eo distrahere conarer? Ci. — Od tod adj. pt. pf. distrāctus (distrăctus) 3 razdeljen, raztresen: divisior inter se ac distractior actus Lucr.; pren. zaposlen: tamquam distractissimus ille tantorum onerum mole Vell. vsestransko zaposlen. - divorare
A) v. tr. (pres. divoro)
1. požreti, požirati:
divorare un libro požirati knjigo
la divora con lo sguardo požira jo s pogledom
2. pren. žreti; uničiti, uničevati; glodati; ugonobiti, ugonabljati:
l'odio lo divora gloda, žre ga sovraštvo
3. pren. zapraviti, zapravljati; pognati:
divorare le sostanze pognati, zapraviti imetje
4. pren. preteči, preleteti:
divorare la strada hitro prevoziti
B) ➞ divorarsi v. rifl. (pres. mi divoro) žreti se; glodati se:
divorarsi dalla rabbia žreti se od jeze - ēgurgitō -āre (ē in gurges) izsipati, razsipati, zapravljati: argentum domo Pl.
- esborsare v. tr. (pres. esborso) izplačati, zapraviti, zapravljati
- fiddle away prehodni glagol
zapravljati - fool away prehodni glagol
zapravljati - frivol [frívəl] prehodni glagol & neprehodni glagol
pogovorno (away) biti razsipen, zapravljati - gâcher [gɑše] verbe transitif pokvariti, skaziti; šušmariti; malto mešati; (denar, čas) zapravljati, (priliko) zamuditi
une jeunesse gâchée zapravljena mladost
gâcher le métier kaziti posel, prepoceni delati
gâcher du linge izplakovati perilo
gâcher son argent metati denar skoz okno - gaspiller [-pije] verbe transitif tratiti, zapravljati, razsipavati z
gaspiller l'argent, ses économies, son temps, son talent zapravljati denar, prihranke, čas, talent
gaspiller sa santé (po)kvariti si zdravje - hȁrčiti -īm
I.
1. trošiti: harčiti na luksus
2. tratiti, zapravljati
II. harčiti se imeti stroške: kad se harči, nek se harči če se zapravlja, naj se zapravi vse - hēlluor (hēluor, ēl(l)uor) -ārī -ātus sum (morda z nepristnim „h“ iz *ēd-louor, sor. z edō jem, žrem) žreti, razsipno —, razkošno —, potratno živeti, zapravljati: tu meo periculo helluabare Ci., quibuscum iam in exostra helluatur Ci., parum eluatus est? Cat., h. in patrimoniis Gell. vse svoje imetje zapraviti; pren.: quasi helluari libris Ci. naslajati se s knjigami, ille gurges helluatus tecum simul rei publicae sanguine Ci. ki se je … gostil s krvjo državljanov.
- irosí -ésc vt. (po)trošiti, zapravljati, zapraviti
- kočopériti se -òpērīm se
1. šopiriti se, košatiti se: ona se kočoperila u gizdavim haljinama
2. zapravljati, košatiti se: ti se kočoperiš, a mi skapavamo