Franja

Zadetki iskanja

  • stár (-ja) m nekdaj (prostorninska mera ca. 100 l) staio (pl. staia)
  • stár -ja m (lat. sextarius) zastar. star, mjera, mera za žito i druge suhe stvari, 40 oka
  • stàr âgé, vieux (vieil) ; (že v letih) d'un âge avancé, d'un grand âge, chargé d'ans ; (prejšnji) ancien ; (starinski) antique ; (obrabljen) usé ; (kruh) rassis

    silno star extrêmement vieux, familiarno vieux comme les rues, les maisons, les pierres, le monde, Mathusalem, Hérode
    star in mlado jeunes et vieux, tout Le monde
    stari oče grand-père moški spol
    stara mati grand-mère ženski spol
    stari starši grands-parents moški spol množine
    stari Grki (Slovani) les anciens Grecs (Slaves)
    stari jeziki langues anciennes
    star lisjak (figurativno) un vieux renard (ali routier)
    stari in novi svet l'ancien et le nouveau monde
    stari testament l'Ancien Testament
    moj stari! mon vieux!, mon pote!, vieille branche!
    koliko ste stari? quel âge avez-vous?, quel est votre âge?
    za kako starega me imate? quel âge me donnezvous?
    star sem nad 60 let j'ai plus de soixante ans, j'ai soixante ans passés, j'ai dépassé la soixantaine
    toliko je star kot jaz il est du même âge que moi, il est aussi âgé que moi
    stara je 20 let elle a vingt ans, elle est âgée de vingt ans
    5 let star otrok un enfant de cinq ans
    on je dvakrat toliko star kot ona il est deux fois plus âgé qu'elle, il a le double de son âge à elle
    star postajati se faire vieux, avancer en âge
    dosti star za ženitev en âge de se marier, nubile, mariable, (dekle familiarno) bonne à marier
    nadaljevati po starem continuer comme par le passé (ali dans la même voie), suivre ses vieilles habitudes
    vse ostane pri starem tout reste comme par le passé, il n'y a rien de changé
    stara šara antiquaille ženski spol
    vreči kaj v staro šaro mettre quelque chose au rancart (ali au rebut)
    zelo stara je postala (zelo se je postarala) elle est devenue très vieille, elle a vécu très longtemps
  • stàr (stára -o)

    A) adj.

    1. vecchio; anziano:
    star človek uomo vecchio; vecchio; persona anziana; anziano
    biti star kot Metuzalem essere più vecchio di Matusalemme, di Noè; nareč. žarg. essere un matusa
    koliko si star? quanti anni hai?
    midva sva enako stara noi due abbiamo la stessa età

    2. vecchio, stantio:
    star kruh pane stantio

    3. vecchio, stravecchio, invecchiato:
    stari sir formaggio stravecchio
    staro vino vino invecchiato

    4. vecchio, antico:
    stari običaji vecchie usanze
    razvaline starega gradu le rovine del vecchio castello
    zbirati stare rokopise fare raccolta di manoscritti antichi
    stari Rim Roma antica
    stara Avstrija la vecchia Austria

    5. vecchio, straccio:
    star avtomobil una vecchia auto
    star papir carta straccia
    staro železo ferri vecchi

    6. pren. vecchio, provetto:
    star voznik vecchio autista
    star član društva vecchio socio
    star znanec policije vecchia conoscenza della polizia

    7. vecchio, originario:
    stare rastlinske vrste počasi izginjajo le specie vegetali originarie vanno scomparendo

    8. vecchio, annoso:
    stari problemi questioni annose

    9. (zastarel) antiquato, arretrato:
    imeti stare nazore avere idee antiquate
    FRAZEOLOŠKA/TERMINOLOŠKA RABA:
    na stare dni je moral beračiti da vecchio fu costretto a mendicare
    človek starega kova, stare šole un uomo di vecchio stampo, di vecchio stile
    biti star maček v čem saperla lunga in certe cose
    stari mesec, stara luna luna vecchia
    stari oče, stara mati nonno, nonna
    stari starši nonni
    ostati stara devica rimanere nubile, zitella
    vrniti se v staro domovino tornare in patria
    biti stara korenina essere un tipo robusto, nerboruto, gagliardo
    to je stara pesem è sempre la solita solfa
    pren. stara sablja vecchio commilitone
    pejor. biti, spadati med staro šaro esser antiquato
    staro leto l'ultimo dell'anno, S. Silvestro
    varčevati za stara leta mettere da parte per la vecchiaia
    stari zemeljski vek paleozoico
    lingv. stara visoka nemščina antico alto-tedesco
    stara cerkvena slovanščina paleoslavo
    rel. stara zaveza Antico Testamento
    hist. stari vek evo antico
    hist. boj za staro pravdo lotte, rivolte contadine (XV-XVIII sec.)
    star kot zemlja vecchio come il cucco
    pejor. star pedantnež parruccone
    star petdeset, šestdeset let cinquantenne, sessantenne
    stari stric prozio
    hist. stari Rimljan quirite
    stari ženskar scapolo inveterato
    stara coprnica megera
    stara kripa trabiccolo
    stara lokomotiva caffettiera
    stara pokora (vecchio) bacucco
    stara šara rigatteria, bric-à-brac
    pren. stara škatla scarpa vecchia
    lingv. stara tržaščina tergestino
    stara turščina osmanli
    PREGOVORI:
    če se star panj vname, dolgo gori non vi è cosa peggiore che in vecchie membra il pizzicor d'amore
    stara navada — železna srajca l'abitudine è una seconda natura

    B) stári (-a -o) m, f, n
    stari so posedeli okrog peči i vecchi sedettero attorno al fuoco
    kaj pravi na to tvoj stari? che dice in proposito tuo padre?, il capo?
    ostati pri starem rimanere immutato, come prima
  • stàr -a -o, komp. starejši
    1. star, stari: star kot zemlja, kot svet; -i prijatelji; star lisjak
    star lisac; -i vek
    stari vijek, vek; -i zakon
    stari zavjet; -a pravda; -a navada
    stara navada, stara navika, stari običaj; -a resnica
    stara istina; -a ljubezen
    stara ljubav; -a kost; -i Grki; -i Slovani
    stari Slaveni, stari Sloveni; človek -ega kova
    čovjek staroga kova; -a cerkvena slovanščina
    stari crkvenoslavenski, crkvenoslovenski jezik; pri nas je ostalo vse po -em; -o in mlado se je zbralo
    skupilo se staro i mlado
    2. drevan, drevni: -a legenda
    3. mator, vremenit, koji ima mnogo godina: star mož; moj -i
    moj matorac, moj muž; moja -a
    moja žena; Đuro Pucar Stari
    4. polovan, rabljen: -a obleka; -e knjige
    5. bajat: star kruh
    6. -i oče
    djed, ded; -a mati
    baka; -a šara
    starudija; -a devica
    usidjelica, usedelica; -a bajta
    stara kuća, student sa mnogo semestara a bez ispita; iti v -i kraj
    doći iz Amerike u posjete u zavičaj; biti za -ega pri hiši
    biti pod starost na izdržavanju kod sina gospodara, kćeri domaćice; -a je pripeljala piščance na dvorišče
    kvočka je izvela piliće u dvorište
    7. koliko si star koliko ti je godina; star sem dvajset let
    imam dvadeset godina; pet let star otrok
    dijete, dete od pet godina: danes sem -a deset let
    danas mi je deset godina
  • stàr prid., стари́й прикм., немолоди́й прикм.
  • stàr -ára -o prid.
    1. vechi
    2. bătrân, în vârstă
    3. antic
  • star bomb [stá:bɔm] samostalnik
    vojska svetilna bomba
  • star del credere m invar. ekon. delkredere; ekst. provizija (za posrednikovo poroštvo prodajalcu)
  • star dust [stá:dʌst] samostalnik
    kozmični prah, megla (od) zvezd
  • star papir moški spol das Altpapier
    zbiranje starega papirja die Altpapiersammlung
    dati v star papir einstampfen
  • abgelegt odložen, Kleid: star, ponošen
  • abocado okusen, star (vino); vdrt (sedlo)

    abocado a la muerte blizu smrti
  • accipiō -ere -cēpī -ceptum (ad in capere)

    A. Subj. je aktiven:

    I.

    1. vzeti, jemati, preje(ma)ti, prevze(ma)ti; abs.: et dans et accipiens L., tradentis accipientisque concordia Q.; z acc.: accipe, si vis, accipiam (sc. et ego) tabulam H., acc. ensem, galeam V., arma obsidesque C., pecuniam Ci. denar vzeti, jemati; v slabem pomenu: pecuniam ab aliquo, ab aliquo per aliquem Ci. denar prejeti od koga, od koga po kom, dati se podkupiti komu, komu po kom, rationes ab aliquo Ci. dobiti zahtevani račun od koga, iuvenis epistulam a Pausania ad Artabazum accepit N. je prevzel pismo od Pavzanija, da ga izroči Artabazu; z dvojnim acc.: ut id ab se donum (za dar) acciperet L.

    2. occ.
    a) posl. (denar) preje(ma)ti: in quibus (tabulis) sibi expensa pecunia (stroški, izdatki) lata sit acceptaque (prejemki, dohodki) relata Ci., (alicui aliquid) acceptum referre Ci. ali acceptum facere Plin. iun., G., zabeležiti kot prejeto, zapisati med prejemke (dohodke), zapisati (vknjižiti) komu kaj v dobro, podobno: sponsionem acceptam facere Ci. pogodbo pismeno potrditi; od tod subst. pt. pf. acceptum -ī, n (pogosto v pl.) prejeto, prejemek, dohodek (naspr. expensum, expensa, data): ratio accepti Pl., codex ali tabulae accepti et expensi Ci., ratio acceptorum et datorum Ci. račun o prejemkih in izdatkih, in acceptum referre Ci. ali in acceptum ferre Dig. ali accepto ferre, facere Dig. med prejemke (dohodke) postaviti, zapisati, kot prejemek vknjižiti; naposled jur. acceptum = pobotnica: accepto liberare Dig. pobotnico dati o popolnem prejemu. Pren.: aliquid (alicui, alicui rei) acceptum referre Ci. ali acceptum ferre Val. Max., Sen. ph. ali acceptum facere Sen. ph., Plin. iun. ali accepto ferre Vulg. ali accepto facere Tert. kaj (komu, čemu) na račun zapisati, v račun vzeti, dolgovati kaj (komu, čemu), hvalo dolžan biti (komu, čemu) za kaj: detrimenta belli Gutruato accepta referebant Hirt., salutem alicui acceptam referre C., omnem ... quietem senectutis acceptam refert clementiae tuae Ci.; sibi aliquid acceptum referre Auct. b. Afr. (pri)lastiti si kaj.
    b) (kako breme, kaj težkega) nase vzeti (jemati), (pre)vze(ma)ti: terga (boum) declarant non esse se ad onus accipiendum figurata Ci., apes onera accipiunt venientum V.; pren.: litem Pl., contumeliam in se, hunc metum Ter., iugum L. jarem nase vzeti, rem in cervices L. obesiti (obešati) si kaj za vrat, nakopati si kaj na glavo, decumas Ci. obremeniti (obremenjevati) se z ...
    c) (jed, pijačo) použi(va)ti, zauži(va)ti: herbam in potu Iust., cibum militarem Lamp.; od tod subst. pt. pf. acceptā -ōrum, n zaužito: Cael.
    č) obleči kaj, obleči (oblačiti) se v kaj: endromidem Iuv., praetextam togam Lamp., purpuram Eutr., loricas minores Veg.
    d) v roko vzeti, jemati: stilum Plin. iun.
    e) v kak spis (pre)vzeti: modica ex his accepi Gell.
    f) (s seboj) vzeti, odvzeti: duas uxores It. ap. Aug., panes, spolia eorum Vulg.

    3. pren. vzeti kaj, jemati kaj, spreje(ma)ti kaj, ne braniti se česa (naspr. reicere, repudiare): o konkr.: munera N., praeter vitulinam nihil accepit N., acc. frenum V. ali frenos L. voljno se dati obrzdati (pren.), est in non accipiendo nonulla gloria Ci.; o abstr.: accipe daque fidem V., acc. beneficium Sen. ph.; occ. spreje(ma)ti = odobriti (odobravati), dopustiti (dopuščati), privoliti v kaj, pritrditi (pritrjevati) čemu, prista(ja)ti na kaj, zadovoljiti se s čim (naspr. abnuere, repudiare); condicionem Pl., Ter., Ci., C., N., L., satisfactionem Ci., C., orationem, excusationem C., iudicium Ci. prista(ja)ti na, spustiti (spuščati) se v sodno razpravo, pacem L., augurium L., Val. Fl. ali omen Ci., L. = kot veljavno spozna(va)ti, legem, rogationem Ci. sprejeti, lex accipitur Vell., acc. nomen L. sprejeti ime (kandidata za častne službe), de plebe consulem non accipere Ci., acc. vitam Vell. V pogovoru brez obj.: accipio (sc. quae tu dixisti) Ter., Ci. ep., H. pritrjujem! tako bodi! dobro!

    II.

    1. spreje(ma)ti, vzeti, jemati koga, kaj: quas ego te per terras vectum accipio! V., te comitem (za spremljevalca) accipio V.; o neživih subj.: Delos errantem accepit O., terra vos accipiet reduces V., tum te quoque, Medica, putres accipiunt sulci V., sortem accepit galea V., navis accipit aquam (aliquantum aquae) L. ali imbrem V. ali campi accipiunt fluvium Cu. pijejo, accipit (Peneus) amnem Orcon nec recipit Plin. jo pripušča, a ne vpija, fluvius accipitur mari Cu., fugientes amnis accepit, Samnites castra sua accepere L., locus accipit austrum Cu. = leži proti jugu; pesn.: cervix crines fusos accipit V., alter ab undecimo me acceperat annus V., ubi (equum) quarta acceperit aestas V.; kje? (pravzaprav "s čim", sl. večinoma kam?) sam abl.: te gremio accipiet ... Dido V., hunc tu caelo accipies V., acc. milites urbe tectisve L., tellus fessos portu accipiet V., acc. auras follibus V. prestrezatī z ..., noctem oculis V.; kam? z in in acc.: armatos in arcem, Romanos in urbem L., eum in sinus suos O.; pren.: aliquem in civitatem Ci., L. med državljane, in amicitiam Ci. za prijatelja, in deditionem C., L., Cu. sprejeti predajo koga, in societatem L., in fidem Cu., aliquam in matrimonium T., Suet., Iust. (tudi samo aliquam Eutr.) vzeti za ženo, aliquem in matrimonium regnumque T. za moža in sovladarja, te ... in regnum meum accepi S. v svoje kraljestvo, toda: Vononem in regnum accipiunt T. za kralja (vladarja).

    2. occ. (gostoljubno) spreje(ma)ti, pogostiti koga (s čim): illos porticibus rex accipiebat in amplis V.; večinoma z adv. določili: aliquem bene, eleganter Ci., laute H., hospitaliter Cu., aliquem hospitio Pl., Varr., Ci. ep., L., me accepit Aricia hospitio modico H., aliquem regio apparatu Ci., apparatis epulis L., socios dapibusque meroque O., regem convivio Cu.

    3. pren. koga (dobro ali slabo) spreje(ma)ti, s kom kako postopati, ravnati: aliquem clementer Ci., L., honorifice, leniter Ci., quemadmodum essent accepti, audistis ex ipsis Ci.; večinoma v slabem pomenu = grdo spreje(ma)ti koga, obdelovati koga, zagosti komu: ut sum acceptus Pl. sem naletel, acc. aliquem vehementer Ci., aliquem verbis male Ci. razjeziti se nad kom, aliquem verberibus ad necem Ci., accipitur satis male a Curione Ci. ep.; voj.: male acc. aliquem Lentulus ap. Ci., N. koga v vojni hudo zdelati, potolči, poraziti.

    III.

    1. (s čutili ali duhom) spreje(ma)ti, zazna(va)ti: eae res, quae sensu accipiuntur Ci. čutno dojemljive stvari, acc. oculis animove sensum Ci., ut non solum auribus acciperetur, sed etiam oculis cerneretur N., acc. aliquid animo magis quam vultu L., accipite haec animis V. vzemite si to k srcu, pomislite na to, acc. aliquid benignis Pl. ali secundis L. ali pronis auribus T. rad (drage volje) poslušati, slišati (naspr. sinistris auribus acc. aliquid L. nerad slišati, poslušati); acc. solacia (tolažilne besede) O.

    2. occ. slišati, poslušati, zaslišati: sonitum, gemitum V., clamorem S., L., orationem Ci., rationem consilii C., nostram nunc accipe mentem (naklep) V., acc. vocem, imperium Cu., acc. aliquid aequo animo, severe Ci.; abs.: acc. volenti animo (rad, rade volje) de ambobus S., moleste et acerbe Auct. b. Hisp.; z odvisnim vprašanjem: accipite nunc, quid imperarit Ci., accipe, qua ratione queas ditescere H., accipe z neodvisnim govorom: H. (Sat. II, 3, 307).

    3. pren. z razumom spreje(ma)ti = z razumom doseči, doje(ma)ti, razume(va)ti: quae parum accepi Ci., haec accipi posse Ci., accepto causae genere et cognito Ci., ut ... celeriter acciperet, quae tradebantur N.; occ. kaj (v posebnem pomenu) razložiti (razlagati); z adv. določili: non recte accipis Ter., aliter tuum amorem atque est accipis Ter., id omen ita acceptum est L., sermones militum durius acc. C.; s predikativnim acc.: vzeti, jemati kaj za/kot kaj, šteti kaj v/za kaj: beneficium contumeliam Ci. ep., te auctorem frugum V., aliquid velut belli omen L., aliquid omen Cu., aliquid tamquam suum crimen T.; quid accipere debeamus figuram Q. kaj da si moramo predstavljati pod besedo "figura"; tako tudi pass.: Urbis appelatio etiam si nomen proprium non adicitur, Roma tamen accipitur Q. pod imenom "Mesto", ... se razume Rim; ret. (nam. predikativnega acc.) razne različice: acc. aliquid ad contumeliam Ter. ali in contumeliam Cu., Suet., aliquid in omen L., in prodigium, in superbiam, in deminutionem sui T., in bonam partem Ci. ep. ali bonas in partes Ph. z dobre strani, verbum in duas pluresve sententias Corn., aliquid in maius L., in solutum bonam voluntatem Sen. ph.; prodigii loco accipiebatur ipsa aquarum penuria T., funesti ominis loco acceptum est T.; quaeque dixerat, oraculi vice accipiens T.; acc. verisimilia pro veris L., omen pro tristi Cu., gurdos, quos pro stolidis accipit vulgus Q.

    B. Subj. je pasiven:

    1. preje(ma)ti, dobi(va)ti (naspr. dare, tradere, reddere): tres praemia primi accipient V., acc. litteras, nuntios Ci., adulterinos nummos pro bonis Ci., mare acceptum O. pogoltnjeno, acc. potionem, venenum Q., Suet.; pass. pomen v pogosti zvezi z ab (redkeje z de): pecuniam numeratam ab aliquo, hereditatem a patre N., rem a maioribus Ci. podedovati, exercitum ab aliquo C., stipendium de publico L., quas (res) eum dolo malo mancipio accepisse de Vario diceret Ci. ep.; z abstraktnim obj.: plausum Ci., salutem ab aliquo Ci., voluptatem ex re Ci. ep. slast (ob)čutiti ob čem, beneficiis ultro datis acceptisque Ci., acc. nomen C., Cu., praecepta C., veniam pro coniuge O., sacra Ap. oprijeti se skrivnostnega nauka, dati se uvesti vanj, pacem, veniam Iust.; pogosto = dobi(va)ti kaj v upravljanje, v oskrbo: provinciam, honorem ab aliquo Ci., munitionem S., muneris partem L., Albam regendam V., mare placandum Eutr. dobiti nalogo pomiriti morje; occ. (kaj neprijetnega) preje(ma)ti, dobi(va)ti, (pre)trpeti: plagam Varr., dolorem Ci., iniuriam (ab aliquo) Ci., C. idr., cladem C., L., Q. ali detrimentum C. poražen biti, calamitatem N. nesreča zadene koga, damnum H., vulnera, quae circum patrios muros accepit V.; pren.: accepit vulnus morte filii N. sinova smrt je zadala njegovemu srcu hudo rano.

    2. pren. (za)slišati, izvedeti, preje(ma)ti (od prednikov): rem rumore C., reliquos deos ne famā quidem acceperunt C. o drugih bogovih niti govoriti niso slišali, haec audivimus (smo sami slišali) de clarissimorum virorum consiliis et factis, haec accepimus (smo izvedeli, vemo) haec legimus Ci., sic a patribus accepimus Ci., ut de Hercule accepimus Ci. kakor se poroča o Herkulu, acc. tertium signum tubā Cu., acceptā clade partium Fl.; z ACI: sic a maioribus nostris accepimus, praetorem quaestori suo patris loco esse oportere Ci., accipio patres id aegre tulisse L.; z odvisnim vprašanjem: quae gerantur, accipies ex Polione Ci. ep.; occ. (na)učiti se česa: usus (vojna vaja) ac disciplina, quae a nobis accepissent C., acc. primas artes ab iisdem magistris O., elementa prima literarum Eutr. Od tod adj. pt. pf. acceptus 3 "prijazno (ljubeznivo) sprejet", dobrodošel, drag in mil, priljubljen, prijeten, všečen; o osebah: accepti affines Val. Max.; z dat.: qui maxime plebi acceptus erat C., homo tam acceptus popularibus S., quo carior acceptiorque omnibus erat S., longe ante alios acceptissimus militum animis L., longe acceptissimus Parmenioni Cu., divitibus gens acceptissima nostris Iuv.; s praep.: servus apud te acceptissimus Pl., pacis artibus vix quisquam Traiano ad populum acceptior exstitit Fr.; o stvareh: munus gratum acceptumque N., quod vero approbaris, id gratum acceptumque habendum Ci., acceptius genus gratiarum Plin. iun.; z dat.: eam rem senatui populoque Romano gratam acceptamque esse Ci., nihil est deo acceptius quam ... Ci., oratio plebi acceptior L., quae acceptissima diis essent, sacra instituere L.; z in: tanto acceptius in vulgum, quanto ... T.

    Opomba: Accipin = accipisne, accep(i)stin = accepistine: Kom. Star. fut. II. accēpsō: Pac. ap. Non.
  • aerūgō -inis, f (aes)

    1. bakrena rja, zeleni volk, zelenica (samorodna): Ca., Vitr. idr., aes Corinthium in aeruginem incidit Ci. korintske medi se prime volk; met. zelenica, zaničlj. = zelenorjast star denar: Iuv.

    2. pren.
    a) = zavist, ki razjeda kakor rja: haec est aerugo mera H., versus tincti viridi aerugine, nimiā aerugine capus Mart.
    b) lakomnost, koristoljubje, sebičnost: animos aerugo et eura peculi cum semel imbuerit H., homo aerugini semper intentus Ap.
  • âgé, e [aže] adjectif star

    âgé de 10 ans 10 let star
    homme masculin âgé star človek, starec
    le moins âgé des deux enfants mlajši obeh otrok
  • aged [eidžd]

    1. pridevnik
    star, postaren

    aged ten deset let star
    an aged horse nad šest let star konj

    2. samostalnik
    starci, starke
  • ageless [éidžlis] pridevnik
    ki ni star, ki se ne stara; večen
  • age-old [éidžould] pridevnik
    pradaven, zelo star
  • agnel [anjɛI] masculin star francoski zlatnik s podobo jagnjeta