Franja

Zadetki iskanja

  • apuntar meriti na, naperiti, pomeriti na; priostriti; s prstom pokazati; namigniti; zabeležiti; speti; zakrpati; suflirati; narekovati; napočiti, pognati; začeti se; igrati (v loteriji); pojaviti se

    apuntar y no dar obljubiti, a nič dati
    apuntarse cikati (vino); malo opiti se
  • aufstecken

    1. (stecken auf) natakniti, natikati, nasaditi, (hochstecken) pripeti, speti, sich eine Miene: nadeti si

    2. (aufgeben) opustiti
  • bâtir [bɑtir] verbe transitif zidati, graditi; konstruirati; zasnovati (program); osnovati; gojiti (nade); speti (obleko); zazidati (teren)

    se bâtir zidati se, zgraditi se
    pierre féminin à bâtir gradbeni kamen
    terrain masculin à bâtir stavbišče, gradilišče
    bâtir des châteaux en Espagne (figuré) zidati gradove v oblake
    bâtir à chaux et à ciment sur le roc trdno (z)graditi
    bâtir en l'air (figuré) zidati v zraku
    bâtir de ciment, en pierre, en brique zidati s cementom, s kamnom, z opeko
    bâtir de ses propres mains z lastnimi rokami zidati
    bâtir sur le sable (figuré) na pesek zidati
  • brace2 [breis] prehodni glagol
    zvezati, speti
    figurativno ojačiti, okrepiti; napeti

    to be braced biti srečen, dobre volje
    to brace o.s. for zbrati moči za
    to brace o.s. up to opomoči se
  • buckle2 [bʌ́kl]

    1. prehodni glagol
    zapeti, speti, pripeti (on)
    opasati si

    2. neprehodni glagol
    upogniti se (on)
    lotiti se

    to buckle down to z vnemo se lotiti
  • capsá -éz vt spenjati, speti
  • clamp2 [klæmp] prehodni glagol
    speti, pripeti

    pogovorno to clamp down on s.o. trdo koga prijeti
    clamp dog vpenjalo
    clamping screw privojni vijak, privojka
  • colligō (conligō) -āre -āvī -ātum

    1. zvez(ov)ati, spe(nja)ti: Ter., Sen. ph., Col., Plin., conl. vasa, artē manūs Pl., lictor, conliga manūs Formula ap. Ci. et ap. L., plurimis eorum scutis uno ictu pilorum transfixis et colligatis C. ker je vsako zalučano kopje premnoge njihove ščite predrlo in spelo.

    2. obvez(ov)ati, zavez(ov)ati: crura fracta ferulis colligata Col., conligatis vulneribus Suet.

    3. pren.
    a) (z)vezati, (z)družiti, (z)ediniti: (mens) homines dissociatos sermonis vinculo conligavit Ci., aures exspectant, ut inter se conligentur sententiae Ci., se cum multis conl. (namreč v politične namene) Ci.
    b) koga kje „vezati“ = zadrž(ev)ati, zaustaviti (zaustavljati): ni Brutum conligassemus in Graecia Ci., impetum furentis (Antonii) vitae suae periculo conl. Ci.
    c) v pripovedovanju (z)vezati v celoto, spojiti (spajati): annorum septingentorum memoriam uno libro colligavit Ci. — Od tod adv. pt. pf. colligātē zvezano; v komp.: colligatius adhaerere Aug. tesneje se držati koga.
  • compaginar paginirati, speti, stakniti

    compaginar con su dignidad uskladiti s svojim dostojanstvom
    compaginarse ujemati se, skladati se
  • concatenate [kɔnkǽtineit] prehodni glagol
    (z verigo) speti
    figurativno zvezati, povezati
  • cōnectō, slabše connectō, -ere -nexuī -nexum

    1. speti (spenjati), (za)vozlati, (z)vezati: pallium conexum in humero laevo Pl., tibi conexos carpere crines O., (apes) pedibus conexae ad limina pendent V., laminae serie inter se conexae Cu., naves conexae validis trabibus T.; occ. s proleptičnim obj. speti, zvozlati, strniti: aeternis ex astris cupiens conectere nodum Ci. poet., qui sena leonum vinxerat inter se conexis vellera nodis O., alvus (navis) sine vinculo aeris aut ferri conexa T. strnjen, sklenjen.

    2. pren.
    a) (krajevno ali časovno) (z)vezati, (z)družiti, spojiti (spajati): inter se omnia conexa et apta Ci., persequere conexos his funeribus dies Ci. neposredno sledeče dni, Mosellam atque Ararim factā inter utrumque fossā c. T., conexa cacumina caelo Sil.
    b) (večinoma znotraj) zvez(ov)ati, spojiti (spajati): cum (virtutes) ita copulatae conexaeque sint, ut omnes omnium participes sint Ci., facilius est apta dissolvere quam dissipata conectere Ci., amicitia cum voluptate conectitur Ci. je tesno povezano, verba lyrae motura sonum conectere digner H. ritmično zvrstiti, unde … uno amne discretis conexum odium T. se je združilo.
    c) occ. α) koga v kako nevarnost idr. zamota(va)ti, zaplesti (zapletati): criminibus mariti conexa T., discrimini patris filiam c. T. β) sorodstveno zvezati: Aug., Silanus per affinitatem conexus Germanico T., tudi samo: conexus Varo, Caesari T. v sorodstvu z Varom, s Cezarjem. γ) fil. zvez(ov)ati, zvrstiti (zvrščati), (na)nizati: omne, quod ipsum ex se conexum sit, verum esse Ci. — Od tod

    1. subst. pt. pf. cōnexum -ī, n logična vrsta sklepov, logični zaključni niz: ipsa enim ratio conexi, cum concesseris superius, cogit inferius concedere Ci.

    2. adv. pt. pf. cōnexē v zvezi, v stiku: M.
  • cōnfīgō -ere -fīxī -fīxum

    1.
    a) (z žeblji) zabi(ja)ti, spe(nja)ti, spojiti (spajati): Ca., Auct. b. Alx., transtra … confixa clavis ferreis C., ex tabulis arca compacta et confixa Vitr.
    b) (z žeblji) okovati, ožebljiti (ožebljavati): robustam tabulam aculeis Col.

    2. prebosti (prebadati): Luc. ap. Ci., Sen. tr., Val. Max., Suet., capras sagittis Ci., Hercules filios suos configebat sagittis Ci.; pren.: confixus fortunae telis iniquis O.; brez abl.: c. cervam L. ustreliti, confixi (sc. telis) concĭderunt N., confixi exspirant animas V.; preg.: scriba, qui cornicum oculos confixerit Ci. „ki je vranam oči izkljuval“ = ki je celo najprevidnejše prevaral; pren.: ubi confixus desides? Afr. ap. Non. kakor pribit, homo ducentis confixus senatus consultis Ci. preboden = oviran, meminerant eius sententiis confixum Antonium Ci.
  • cōnserō2 -ere -seruī -sertum (cum in serere, seruī, sertum)

    1. zvrstiti (zvrščati), stakniti (stikati), zvez(ov)ati, spojiti (spajati): Cels., Sil., rudis … arbor conseritur (namreč v ladje) Lucan., c. navigia Cu., scutis inter se conserti L. drug na drugega pripeti, ille consertis manibus in se redeuntium (Gratiarum) chorus Sen. ph. s prepletenimi rokami, c. avium plumas in usum vestis Sen. ph.; z abl.: pellis aënis in plumam squamis auro conserta V. z bronastimi pernatimi luskami okrašena in z zlatimi sponkami (pod trebuhom) pritrjena, vehicula vinculis c. Cu., conseritur bibula Memphitis cumba papyro Lucan.; z dat.: lateri c. latus O. pritisniti k..., femuri c. femur Tib. (prim.: teneros c. sinus Tib.), hos (truncos) alium alii quasi nexu conserunt Cu., vir viro, arma armis conserta sunt Cu.; occ.
    a) spe(nja)ti: consertum tegumen spinis V., spinis conserto tegmine nullis O., tegumen omnibus sagum fibulā aut … spinā consertum T.
    b) splesti, sklopiti, zverižiti: Front., stipatque carinis ingens argentum, … loricam consertam hamis auroque trilicem V. iz obročkov, spletenih iz trogube zlate žice, tegimen ferreis laminis … aut corio consertum T., monile consertum margaritis gemmisque Suet. spletena iz nanizanih biserov in kamnov; pren. = sestavljen biti iz česa, sestajati iz česa: vita conserta voluptatum varietate Ci., exodia conserta sunt fabellis Atellanis L. sestoje iz atelskih snovi, ordo rerum tribus momentis consertus Q.

    2. pren. stakniti, pritakniti (pritikati) = združiti (združevati), strniti (strinjati): nocti c. diem O. noči pritakniti dan = delati noč in dan, c. sermonem Cu., Front. pogovarjati se (med seboj), cantus et verba medentia Stat., virtutes consertae et inter se cohaerentes Sen. ph.

    3.
    a) occ. sovražno skupaj spraviti (spravljati), voj. v zvezi manūs ali manum conserere spoprije(ma)ti se, spopasti (spopadati) se, z(a)grabiti se, spustiti (spuščati) se v boj: signa contulit, manum conseruit, magnas copias hostium fudit Ci., neque … conserundi manum copia erat S., conserendi manum fortuna data est L., manum c. cum hoste Varr., cum aliquo Ci. ep., cum his manum conseruit N., manūs conserere Val. Fl., consertis deinde manibus L., ut decet … cum inparibus manus conserturos, … tantum dextras armemus L., manus inter se c. S. fr., L., manus comminus c. L., manus comminus conserta Fr. dvoboj; pesn.: c. dextras Stat.
    b) s proleptičnim obj. c. pugnam, proelium idr. = boj priče(nja)ti, spustiti (spuščati) se v boj, udariti se: Romanus conserere pugnam … velle L., c. pugnam alicui (s kom) Pl., comminus pugnam coacti conserere Cu., quo minus pugnam consererent, ne flumine quidem interiecto cohibebantur T., temperatum aegre est, quin missilibus … pugnam inter se consererent L., proelium c. L., multaque per caecam congressi proelia noctem conserimus V., c. certamen L.; abs.: levis armatura conserere (sc. proelium) L.; pass. = boj se prične (pričenja), vname (vnema), utrne (utrinja): quales (pugnae) in oppugnationibus urbium … conseri solent L., proelium conseritur L., arcis pugna conserebatur Cu., ibi levia proelia conserebantur Cu., certamine tanto conseruere acies Sil., consertae campis acies Sil., consertā acie T. v pravšnjem boju iz bližine (mož na moža). Posebne zveze: c. bella Val. Fl., bella c. bellis Lucan., sicubi conserta navis esset L. se je bila spustila v boj, duo acerrimā pugnā conserti exercitus Val. Max.; pren.: haud ignotas belli artes inter sese … conserebant L. so poskušali drug proti drugemu.
    c) jur. in iure ali ex iure manum conserere pred sodiščem roko položiti na sporno stvar, seči po sporni stvari = lastninsko pravdo pričeti tako, da tožnik in toženi vzameta sporno stvar v roko: Gell., si qui in iure manum conserunt Tab. XII ap. Gell., non ex iure manum consertum (sup.), sed mage ferro rem repetunt Enn. in Ci. ep., aliquem ex iure manum consertum (sup.) vocare (povabiti) Formula vetus ap. Varr. et Ci. — Od tod adv. pt. pf. cōnsertē prepleteno = v tesni zvezi, tesno povezano: Ci.

    Opomba: V rokopisih in tudi v izdajah so obl. iz perfektove osnove glagolov cōnserō1 in cōnserō2 pogosto zamenjane.
  • cōnstringō -ere -strīnxī (po drugih -strĭnxī) -strictum

    1. zadrgniti (zadrgovati), zategniti (zategovati), z(a)vez(ov)ati: Ca., Cels., sarcinam Pl., galeam Val. Fl., vivorum corpora cadaveribus adversa adversis (tako da so obrazi obrnjeni drug proti drugemu) alligata atque constricta Val. Max., cervicalia … linteis c. Plin. iun.; occ.
    a) trdno vezati, zvez(ov)ati, povez(ov)ati, privez(ov)ati, spe(nja)ti, v spone da(ja)ti (poseb. blazneže, zločince idr.): aliquem Ter., Ci., alicui manūs Pl., aliquem ad carnarium Pl., tu mentis compos? tu non constringendus? Ci., c. aliquem laqueis Ci., Val. Max., corpora constricta vinculis Ci., membra (infantium) in rectum exitura c. Sen. ph.; s predikatnim acc.: aliquem quadrupedem c. Ter. komu roke in noge zvezati; pogosto pren. (z)vezati = omejiti (omejevati), utesniti (utesnjevati), (u)kratiti, zavreti (zavirati), ovreti (ovirati), (u)brzdati, (u)krotiti: soluti huc convenistis, ne constricti discedatis, cavete Ci., senatum tribuno tradere constrictum Ci., tradunt se libidinibus constringendos Ci. predajajo se strastem kakor sužnji sponam, voluptates … compressae et constrictae Ci., uxore paene constrictus Ci. zaviran, da se ni mogel niti ganiti, Italiam omnibus vinclis constrictam tenere Ci., Caesaris et Pompei concordia communis sanguinis vinculo constricta Val. Max., ut … illum … legum, si posset, laqueis constringeret Ci., hanc belluam constrictam legum catenis solvit Ci., orbem terrarum c. novis legibus Ci., cum multis fenebribus legibus constricta avaritia esset L., mulieres Oppianis quondam legibus constrictae T., regnum (vladarske pravice) legitimis vinculis c. Val. Max., constrictam iam omnium horum conscientiā teneri coniurationem tuam non vides? Ci., fides religione constricta Ci. utrjena, psephismata iureiurando constricta Ci. s prisego potrjeni, constrictus vinculis suis Q. (o govorniku).

    2. zadrž(ev)ati, ustaviti (ustavljati): prosperos sudores Cael.

    3. krčiti, skrčiti (skrčevati),
    a) telesne dele (s)krčiti: supercilia constricta Q. skupaj potegnjene, strnjene, frons constricta Petr. nagubano.
    b) (o mrazu) storiti, da se kaj skrči, da kaj skrepeni, da kaj zmrzne, v pass. = skrčiti se, skrepeneti, zmrzniti: bruma nivali cuncta constrinxit gelu Sen. tr., nives … gelu constrictae Cu.
    c) (o zdravilih in jedeh) krčiti, skrčiti (skrčevati): Cael., constringens vis (namreč zdravila) Plin.; pt. pr. kot subst. neutr. pl. = zdravila, ki skrčujejo: erunt magis constringentia procuranda Cael.
    č) (o drugih stvareh) constringi skrčiti se = uskočiti se, stisniti se: charta iterum constricta erugatur atque extenditur malleo Plin.

    4. pren.
    a) (moralno) zavezati, obvezati: nec ulla religione, ut scelus tegat, se posse constringi Cu. in z nobeno prisego se ne da zavezati, da bi …, iureiurando se constrinxit, ne quem adscriptum haberet Lamp.
    b) (v govoru ali pismu) kratko povze(ma)ti: sententia aptis constricta verbis Ci., rem dissolutam … ratione quadam c. Ci., constricta narratio Q. — Od tod adj. pt. pf. cōnstrictus 3

    1. stisnjen = obrezan, ostrižen, obsekan: arbor Plin., folium constrictius Plin.; adv. v komp. tesneje: constrictius iungi alicui Aug.

    2. zgoščen, gost: pulticula constrictior Cael.
  • coudre* [kudrə] verbe transitif šivati, prišiti, sešiti; pripeti; speti, sešiti (knjigo)

    coudre à l'entour obšiti, ob-, zarobiti
    coudre à la main, à la machine šivati ročno, na stroju
    coudre un bouton au vêtement prišiti gumb na obleko
    coudre une plaie zašiti rano
    masculin à coudre naprstnik
    machine féminin à coudre šivalni stroj
  • cramp4 [kræmp] prehodni glagol
    stisniti, speti; ovirati; okleniti

    pogovorno to cramp s.o's style v slabo voljo koga spraviti, potlačiti ga
    to cramp up stisniti
  • embastar speti, pripeti, sešiti
  • enchain [inčéin] prehodni glagol
    prikleniti, priklepati; okovati; speti (z verigo)
    figurativno prevzeti, očarati
  • enlink [inlíŋk] prehodni glagol (to, with)
    spe(nja)ti; trdno spojiti, spajati
  • fish4 [fiš] prehodni glagol
    zvezati, speti

    to fish the anchor pričvrstiti sidro