Franja

Zadetki iskanja

  • corrupt1 [kərʌ́pt]

    1. prehodni glagol
    pokvariti, poslabšati; razkrojiti; spačiti; podkupiti

    2. neprehodni glagol
    pokvariti se, zgniti, strohneti
  • debase [dibéis] prehodni glagol
    ponižati, degradirati; znižati; poslabšati; ponarediti; razvrednotiti
    kemija denaturirati
  • dépraver [-ve] verbe transitif spriditi, pokvariti; popačiti; poslabšati

    dépraver le goût pokvariti okus
    les mauvais exemples l'ont dépravé slabi zgledi so ga spridili
  • desmejorar poslabšati

    desmejorarse poslabšati se, hirati
  • deteriorá -éz vt./vr. poslabšati (se), kvariti (se), pokvariti (se)
  • deteriorar poslabšati, pokvariti, poškodovati

    deteriorarse poslabšati se, pokvariti se
  • deteriorare

    A) v. tr. (pres. deterioro) poslabšati; pokvariti:
    il caldo deteriora gli alimenti vročina kvari hrano

    B) ➞ deteriorarsi v. rifl. (pres. mi deterioro) kvariti se
  • détériorer [-rjɔre] verbe transitif pokvariti, poškodovati; poslabšati

    se détériorer poslabšati se
    détériorer sa santé, une machine pokvariti si zdravje, pokvariti stroj
    la situation internationale s'est detériorée mednarodni položaj se je poslabšal
  • disimprove [disimprú:v] prehodni glagol & neprehodni glagol
    poslabšati (se)
  • embitter [imbítə] prehodni glagol
    (za)greniti, ogorčiti; (raz)dražiti, razkačiti; poostriti, poslabšati
  • empeorar poslabšati (se)

    empeorarse poslabšati se
  • empirer [ɑ̃pire] verbe intransitif poslabšati se; verbe transitif poslabšati

    l'état du malade a empiré bolnikovo stanje se je poslabšalo
    le traitement n'a fait qu'empirer le mal zdravljenje je bolezen samo (še) poslabšalo
  • envenimer [ɑ̃vnime] verbe transitif zastrupiti; inficirati; figuré poslabšati

    s'envenimer inficirati se
    envenimer une plaie inficirati rano
    envenimer une querelle netiti, podpihovati prepir
    envenimer des relations poslabšati odnošaje
  • esacerbare

    A) v. tr. (pres. esacērbo)

    1. večati, povečati, slabšati, poslabšati:
    esacerbare un dolore povečati bolečino
    esacerbare un'infezione poslabšati infekcijo

    2. pren. dražiti, razdražiti, razjeziti:
    esacerbare qcn. con parole offensive koga razjeziti z žaljivimi besedami

    B) ➞ esacerbarsi v. rifl. (pres. mi esacērbo) razburiti, razburjati se, razdražiti se
  • exaspérer [ɛgzaspere] verbe transitif ogorčiti, razdražiti, razjeziti; poslabšati; (do skrajnosti) stopnjevati (une douleur, un sentiment bolečino, čustvo)

    s'exaspérer ogorčiti se; médecine poslabšati se
  • exulcerō -āre -āvī -ātum

    1. ognojiti = storiti, da se kaj gnoji, raniti, ožuliti: aures Varr., pulices solent ea exulcerare Varr., exulcerare cutem Cels., ventrem Cels., Sen. ph., vulvas ferro Col., vitem Col., cicatrices, stomachum Plin., exulcerata et aegra corpora Sen. ph.; brez obj.: omnis agitatio exulcerat Cels.

    2. pren.
    a) poslabšati, pokvariti, (za)greniti: ea, quae sanare nequeunt, exulcerant Ci., in rebus ab ipso rege clam exulceratis Ci. ep., non modo non exulcerare vestram gratiam, sed etiam conciliare Ci., exulcerare dolorem alicuius Plin. iun.
    b) hudo užaliti: cetera, quibus exulceratae mentes ad sanitatem revocantur Petr.
    c) ogorčiti, razjeziti, razsrditi: in exulcerato animo Ci., ira exulceratos ignominiā stimulabat animos L., ad tuam mentem si in aliquo exulcerassem deleniendam Aug., exulcerati suspicionibus Lamp.
  • gravō -āre -āvī -ātum (gravis)

    I. intr. težiti: daemones a caelo deorsum gravant MIN. težijo ... navzdol = otežujejo pogled na nebo. –

    II. trans.

    1. težiti, obtežiti (obteževati), obložiti (oblagati), obremeniti (obremenjevati): furtivum gravabat membra onus (= telesni sad) O., ne ... unda gravet pennas O. da ne obteži, poma gravantia ramos O., praefectum castrorum sarcinis gravant T., Actora magno ense gravat Caponeus STAT., v pass.: crescunt ipsae (arbores) fetuque gravantur LUCR., nodis gravatum robur V. grčava (grčasta) gorjača, težka gorjača, caput gravatum O. povešena; pren.: non est ingenii cymba gravanda tui PR.

    2. metaf.
    a) otežiti, poslabšati, povečati: mala alicuius O., tu fortunam parce gravare meam O., gr. invidiam matris T., iniusto fenore gravatum aes alienum T. dolg, ki je ... postal še bolj težeč, ne obsidio ipsā multitudine gravaretur officium, quod me gravat H., IUST.
    b) koga nadlegovati, stiskati, tlačiti, treti, zatirati: nec me labor iste gravabit V. da ne postane hujša, gr. caput PLIN. in (o podnebju) L., gravat invitum nova vis O., gravari iniuriis militum L. Pogosto pt. pf. gravātus aliquā re: gravatus vulneribus L. ves ranast, ves v ranah, telis gravatus CU. obsut s ..., oculi morte gravati O. na katere je legla smrt, choreis somnoque gravati V. trudni od rajanja in zaspani, gravati omnes vino somnoque L. pijani in zaspani, gravatus cibo vinoque L. poln jedi in vina, poln jedače in pijače, gravata ebrietate mens CU. omegljena zavest, gravati longinquā militiā IUST. utrujeni. – Kot dep. med. gravor -ārī -ātus sum

    1. intr. obteženega, nadlegovanega se čutiti, ne(je)voljen biti, krčiti (= braniti) se, obotavljati se, okolišiti, izmikati se: cupiam, ne gravetur PL., ne gravare TER., primo gravari coepit, quod ... CI., non gravarer, si ... CI., ille non gravatus „Primum“, inquit ... VARR. brez okolišenja; z abl..: militiā gravari L. nerad biti vojak (komu se ne ljubi služiti vojaščine, mu ne diši vojaščina); z de: de nuptiis non gravari DON.; z inf. krčiti se = braniti se: ne graveris exaedificare id opus CI., gravati sunt prodire in campum Martium CI., ut in colloquium venire gravaretur C., legatus ire Fabio Gurgiti filio gravatus non est VAL. MAX.

    2. pesn. in poklas. tudi trans. v pomenu nerad kaj prevzeti, – prenesti, – storiti, koga (česa) ne marati, komu kaj preseda ali mrzi, komu je kaj zoprno: Pegasus terrenum equitem gravatus H. nerad nosi, illum acerbum et sanguinarium necesse est graventur stipatores sui SEN. PH., gr. aspectum civium T. nerad se da državljanom videti, spem ac metum iuxta gr. T., gr. dominum PLIN. IUN., matrem, ampla praetoria SUET.; z dvojnim acc.: gr. aliquem fratrem (kot brata) SEN. RH. – Od tod

    1. adv. pt. pr. gravanter nerad, z ne(je)voljo: CASS., reguli Gallorum ... haud gr. ad Poenum venerunt L.

    2. adv. pt. pf. gravātē težko, nerad: gr. alicui dare veniam PL., gr. ille primo CI. on je sprva okolišil (= se je izmikal), manus ... ad saviandum gravatius porrigere FRONT.; pogosto litota: haud ali non gravate CI. ne nerad, prav rad.
  • impair [impɛ́ə] prehodni glagol
    poslabšati, oslabiti; oškodovati, škodovati; škoditi (zdravju)
  • in-clīnō -āre -āvī -ātum m (prim. gr. κλίνω)

    1. nagniti (nagibati), pripogniti (pripogibati), ukloniti (uklanjati), prikloniti (priklanjati): Q., genua (in) harenis i. O. pripogniti in nasloniti na … , inclinatus temo O. navzdol nagnjeno, mālos i. L. jadrnike, cursum i. O. v loku leteti, aquas ad litora i. O. zasukati, napeljati; occ. pri spolnem odnosu položiti: i. aliquam Iuv., se i. cum liberta Pl. leči k osvobojenki.

    2. refl. med. in intr. nagniti (nagibati) se: milites inclinant in unum locum L., terra inclinatur Lucr.; occ.
    a) (o soncu in dnevu) nagniti (nagibati) se: sol se inclinavit meridie L., inclinare meridiem sentis H., dies inclinat Iuv., quin inclinabat dies T.; od tod intr.: inclinat dies T., meridies H. se nagiblje.
    b) (o bojnih vrstah kot voj. t. t.) nagibati se k begu, začeti omahovati, umikati se: confestim Romana inclinatur acies L., res inclinatur in fugam L.; pren.: timore inclinari L.; intr.: in neutram partem inclinabant acies L., milites in fugam inclinarunt L.
    c) (o bolezni): nagniti ali obrniti se na boljše ali slabše: morbis ad sanitatem inclinantibus Cels., inclinatae in deterius principia valetudinis senserat Vell.; od tod tudi: pojenja(va)ti, manjšati se: morbus inclinatus Cels., febris se inclinat Cels.
    č) (o barvi): nagibati se k, bližati se: herba coloris in luteum inclinati Plin. umazano rumena.

    3. kot gram. t. t.
    a) končnico pregibaje tvoriti, sklanjati: Gell.

    4. metaf. nagniti (nagibati), obrniti (obračati) kam: culpam in collegam Ci. zvračati, onera in divites L., animos in hanc causam inclinavit L. je pridobil za … , opes inclinantur in Sabinos L. se nagnejo k, pripadejo … , haec animum inclinant, ut credam L. me nagiblje, da … ; occ.
    a) na slabše obrniti, poslabšati: omnia inclinat fortuna L.; med. in refl. fortuna se inclinaverat C. se je obrnila (na slabše).
    b) na eno stran nagniti, odločiti; podoba je vzeta od tehtnice: ait ipsos rem inclinaturos L., fraus rem inclinavit L.

    5. refl., med., intr. (duševno) nagibati se k, naklonjen biti komu ali čemu; refl.: inclinare se ad Stoicos Ci.; med.: inclinati ad credendum animi T. nagnjeni; intr.: sententia senatus inclinat ad pacem Ci., dubii inclinant ad nomina danda L., in stirpem regiam inclinavere studiis Cu.; s finalnim stavkom: eo inclinabant sententiae, ut tempus differretur L. — Od tod adj. pt. pf. inclīnātus 3.
  • invelenire

    A) v. tr. (pres. invelenisco) razdražiti; poslabšati

    B) ➞ invelenire, invelenirsi v. intr., v. rifl. (pres. /mi/ invelenisco)
    invelenirsi contro jeziti se, hudovati se nad kom