Franja

Zadetki iskanja

  • abeō -īre -iī -itūrus

    1. oditi, iti od kod, odhajati, odpotovati: abeam an maneam Pl., abiit, excessit, evasit, erupit Ci.; pogosto imp.: abi, nuntia Romanis L. pojdi in naznani; (ljubeznivo zavračajoč): abi, ludis me, credo Ter. pojdi, ti me menda zasmehuješ , abi, virum te iudico Ter. pojdi, ti si možak; (zmerjaje odganjajoč): abito, quo lubet ali abito, quo voles Pl. poberi se, abi in malam rem ali in malam crucem Pl. vrag te nesi, bes te plentaj, abin' (gl. v opombi) hinc in malam rem? Ter. se ne pobereš = poberi se, pojdi zlodejem gost, quin tu abis in malam pestem malumque cruciatum? Ci. da bi te kuga pobrala in vse zlo, abi cum ... rogationibus tuis L. pojdi se solit s ...; (rahlo odpravljajoč): non es avarus, abi H. odpuščen si. Izhodišče: abire hinc Pl., L., illinc, inde Ci., unde abii? V., ut unde abissent, eodem statim redirent Ci., v abl.: urbe, domo Pl., comitio L., montibus his V., sedibus, Suriā T., toda abire fugā (abl. modi) V. bežeč, equis (abl. instrumenti) L. odjezditi; pren.: abire magistratu Ci., L., T. ali consulatu Ci. ep. ali flaminio L., Val. Max. ali sacerdotio Gell. ali honore Suet. ali tutelā Icti. odstopiti (odstopati) od ...; večinoma s praep.: ab urbe L., ab his locis Pl., a subselliis Ci.; ex concilio, ex regno L., ex agris atque urbibus Ci., ex Africā S.; de Siciliā, de provincia Ci.; poseb. ab oculis Pl., Sen. ph. ali ex oculis L. ali e(x) conspectu Pl., C., S. izpred oči izginiti; res abit ab aliquo Ci. uhaja komu, ne dobi je (na dražbi). Smer: huc Ter., quo, aliquo Pl., quorsum H., Val. Max., pretium retro abit Plin. iun. niža se; z acc.: foras Ter., rus Pl., domum Ter., L., suas domos L., abi tuam viam Pl.; s praep.: in aliquas terras Ci., in nubes O. vzplavati, in Tuscos in exsilium, in Volscos exsulatum L.; ad Pompeium Vell., per angiportum ad herum Pl.; sub iugum L.; trans mare Amm.; abis periturus (v smrt) V.; z inf.: abi quaerere Pl.; s predik. določilom: (na kak način) oditi, odhajati, odnesti jo, (poseb. o vojakih in vojnah) bojišče zapustiti (zapuščati): Ca. fr., Val. Max., Arn., sublimis abiit L., pauci integri abeunt S., omnia malle quam victi abire S., ne hostes inultos abire sinat S., bellis victor abibat omnibus V., nemo non donatus (prazen) abibit V., tu missus abibis H., boš (sodno) oproščen, Hector abit violatus vulnere nullo O., inde abiere Romani ut victores, Etrusci pro victis L. kakor že zmagovalci, kakor že premaganci; z adv.: honeste abire Ter., ne impune abeat Varr., impune abeuntem hostem sequi Cu.; od tod abs.: neque eum, si illo accessisset, abiturum Ci.; pren.: (o dejanju samem) osta(ja)ti brez posledic: Ter., Sen. ph. et tr., non posse istaec sic abire Ci. kar tako ostati, non hoc tibi sic abibit Cat. kazen za to ti ne uide.

    2. pren.
    a) preteči, miniti, (iz)giniti, izgubiti (izgubljati) se: Ca. fr., Val. Fl., Mel., abiit hora Ter., abiit ille annus, illud tempus Ci., fides, timor, terror L., pestilentia Ci., abit somnus, abibit amor O., abeunt pallorque situsque O., abeuntia vela O., abit sucus in aëra, spiritus in auras O., sol abit Pl. zahaja, abeunt in nubila montes Sil.: evfem.: oditi (o smrti): Luc. ap. Non., e medio Ter., in communem locum Pl., e vitā Ci., ad deos Ci., ad plures Petr., abiturus illuc, quo priores abierunt Ph.
    b) prodreti (prodirati): cornus sub pectus abit V., vis mali abit per artus O., longius nefas abiit O. se je razpasla.
    c) oddaljiti (oddaljevati) se, odstopiti (odstopati) od česa, zaiti (zahajati) vstran (v govoru): Naev. fr., non longe abieris Ci. ni ti treba daleč iskati zgledov, nec nunc incepto longius abierim T., vide, quo iudicium meum abeat Sen. ph. kam meri, quid ad istas ineptias abis? Ci., abeo a sensibus Ci., ne longius abeam Ci., etiam tu hinc abis? Ci. tudi ti se izneverjaš moji stvari? illuc, unde abii, redeo H., ab. a iure Ci. pravico kršiti, ab emptione Icti. razdreti kupčijo.
    č) preiti, prehajati na koga: Sen. rh., ad sanos abeat tutela propinquos H., abit res a consilio (ducis) ad vires ... pugnantium N., abire in avi mores L. privaditi se jim, in ora hominum pro ludibrio L. priti ljudem v zobe in posmeh; occ. preiti, prehajati, spremeniti (spreminjati) se v kaj: Luc. ap. Varr., abire in radices Ca. ali in semen Plin., vestes in villos abeunt O., deus in flammas abiit O., in auras aëraque umor abit O., abire in ventos O., abeunt studia in mores O. se spremene v načela; gram. e in u abiit Varr. je prešel.
    d) porabiti (porabljati) se, (po)trošiti se: in quos sumptus abeunt fructus praediorium? Ci.

    Opomba: Abin' = abisne: Kom.; impers.: abire me vis; abibitur Pl. pojdem, ne irrito incepto abiretur L.; pf. abī: Stat., abit: Pl., Ter. in poklas. pesn., abīvit Aug., ábiĕrunt Ph.; inf. pf. skoraj redno abisse, le pesn. abiise.
  • ablassen*

    1. puščati, izpustiti, izpuščati; ein Gefäß: izprazniti

    2. (abtreten) odstopiti; ablassen von einem Vorhaben, einem Glauben: opustiti načrt ipd., odpovedati se načrtu, veri ipd.

    3. eine Sünde: dati odpustek
  • absistō -ere -stitī

    1. odstopiti (odstopati), oditi, odhajati, oddaljiti (oddaljevati) se; abs.: Pl., miles abstitit T., absistit imago Sil. izgine poseb. voj. umakniti (umikati) se: nec absistens nec congrediens L., tandem abstiterunt L. Od kod? z abl.: limine, luco V.; s praep.: ab signis C., ab sole Plin. (o planetu); pesn.: ab ore scintillae absistunt V. oči se iskrijo.

    2. pren. odstopiti (odstopati) od česa, (od)nehati, opustiti (opuščati) kaj; abs.: Nisus: absistamus, ait V., ne absiste V., nec . . . ille (Piso) abstitit T. ni odstopil; z inf.: haud absisto petere L., absiste moveri V.; z abl.: magistratu, conatu, incepto, obsidione L., bello L., H., Cu., T. ali ferro V., spe L. nehati upati, izgubiti upanje, sequendo L.; brezos.: bello absistitur L.
  • abtreten*

    1. durch Gehen: obrabiti, shoditi; sich die Schuhe abtreten obrisati si čevlje

    2. (überlassen) prepustiti kaj, odstopiti, (verlassen) von der Bühne: zapustiti oder, von einem Amt abtreten odstopiti s funkcije
  • alargar [g/gu] podaljšati, raztegniti, razširiti, povečati, zvišati (plačo), podati, odpreti (roko), popustiti (vrv), prepustiti, odstopiti

    alargar el paso pospešiti korak
    alargarse narasti, daljši postati, vleči se (seja)
    alargarse en el discurso zaiti vstran v govoru
  • aliéner [aljene] verbe transitif odstopiti, odsvojiti, odtujiti, namerno pustiti; izgubiti (naravno pravico)

    le peuple a aliéné ses libertés entre les mains d'un dictateur ljudstvo je hoté prepustilo svoje svoboščine diktatorju
    aliéner un bien odstopiti svoje imetje
    aliéner sa liberté izgubiti svojo svobodo
    s'aliéner odtujiti si
    s'aliéner toutes les sympathies izgubiti vse simpatije
    le gouvernement s'est aliéné les syndicats vlada si je odtujila sindikate
  • apostatō -āre -āvī (apostata) od vere odpasti (odpadati), od vere odstopiti (odstopati), izneveriti (izneverjati) se: Cypr., Vulg.
  • arretrare

    A) v. tr. (pres. arrētro) potegniti nazaj, umakniti

    B) v. intr. umakniti se, iti nazaj, odstopiti (tudi pren.):
    non arretrerò dai miei propositi ne bom odstopil od svojih namer
    non arretrò di un passo niti za korak ni odstopil
  • assign1 [əsáin] prehodni glagol (to)
    dodeliti, zakonito izročiti; pripisati, določiti; nakazati; omejiti
    pravno prenesti, odstopiti; navesti
  • aufgeben*

    1. (übergeben) oddati, oddajati; eine Anzeige, Aufgaben: dati, dajati, einen Ball: servirati; Rätsel: zastaviti, zastavljati, (auferlegen) naložiti, nalagati; (angeben) Maße, Gewichte: navajati; Technik dodajati, dovajati, aufgeben in spuščati v

    2. (verzichten auf) odpovedati se čemu, opustiti kaj; eine Figur beim Schachspiel: žrtvovati; jemanden figurativ odvrniti se od; dvigniti roke od, obupati nad; bei Wettkämpfen: vdati se, (nicht mehr teilnehmen) odstopiti

    3. den Geist aufgeben izdihniti
  • cedá -éz

    I. vt. prepustiti, odstopiti

    II. vi. popuščati, popustiti
  • cede [si:d] prehodni glagol (to komu)
    odstopiti, prepustiti, umakniti se
  • ceder odstopiti, prepustiti, cedirati; umakniti se, ukloniti se, odnehati; popustiti, vdati se; upogniti se

    ceder a la necesidad vdati se v neizbežno
    ceder a los ruegos dati se omehčati s prošnjami
    ceder de su derecho odstopiti od svoje pravice
    ceder el paso (a) komu popustiti
    no ceder a nadie za nikomer ne zaostajati
  • céder [sede] verbe transitif odstopiti, prepustiti commerce prenesti, cedirati; prodati (hišo); verbe intransitif popustiti, odnehati, umakniti se, podleči

    céder ses droits odstopiti svoje pravice
    ne le céder en rien à quelqu'un v ničemer ne zaostajati za kom
    céder le pas, le haut du pavé (figuré) dati komu prednost
    céder le passage à quelqu'un pustiti se prehiteti
    céder le terrain à quelqu'un biti manj vreden, slabši od koga, inferioren komu
    céder à la force umakniti se, popustiti sili
  • cēdere

    A) v. intr. (pres. cēdo)

    1. odstopiti, odstopati; umakniti, umikati se; popustiti, popuščati (tudi pren.):
    cedere al destino avverso vdati se v zlo usodo
    non cederla a qcn. pren. ne pokazati se slabšega od koga

    2. podati se, pogrezniti, pogrezati se:
    il terreno ha ceduto zemljišče se je pogreznilo

    B) v. tr.

    1. odstopiti, odstopati:
    cedere il posto odstopiti mesto
    cedere il passo dati prednost
    cedere la destra pustiti prosto desno stran

    2.
    cedere le armi pren. vdati se

    3.
    cedere la proprietà odstopiti, prepustiti last
  • cedírati cèdīrām (lat. cedere) cedirati, odstopiti: cedirati komu svoju tražbinu
  • cēdō2 -ere, cēssī, cēssum (najbrž iz ce sem [gl. to členico in prim. cĕdō] in indoev. korena sed iti, prim. gr. ὁδός pot)

    I.

    1. iti, hoditi, korakati, stopiti (stopati), sprehajati se: Varr., Lucr., Pr., si hinc aliquo cesseris Luc. ap. Non., cedunt de caelo ter quattuor corpora sancta avium Enn. ap. Ci. plava z neba, transvorsus,... cedit quasi cancer solet Pl., ibi cedit miles Pl., nitidus qua quisque per ora (pred očmi) cederet H., poena in vicem fidei cesserat L. je bila stopila na mesto...

    2. pren. uspe(va)ti, od rok iti, napredovati, izteči (iztekati) se: Pl., quā (kolikor) Parcae sinebant res cedere Latio V., si res (fortuna) cessisset Fl.; z adv.: Vel., Plin. iun., utcumque cessura res est Cu., dei munus bene cedit O. ima ugoden uspeh, optime c. Cels., Q., aliquid male cedit alicui O. komu se kaj izjalovi, quae prosperē (prospera L.) ei cesserunt N., feliciter c. O., parum c. T., Suet., opinione tardius c. Suet.; s prepozicionalnimi izrazi: temeritas in gloriam cesserat Cu. se je iztekla v slavo, c. pro bono (= bene) Suet., citra spem omnium Fl., supra vota Aur.; brez. subj.: utcumque cesserit Cu. kakor se izteče, si bene (male) cesserat H.

    3. (z označeno smerjo) preiti (prehajati) v (na) kaj, spremeniti (spreminjati) se v kaj, pretvoriti (pretvarjati) se v kaj: huc omnis aratri cessit honos V., vis aurea... humano de corpore cessit in amnem O., asperitas verborum in bacas cessit O.; occ.
    a) (kot last) preiti (prehajati) na koga, komu pripasti (pripadati): z in in acc.: quo (foedere) ab Tullo res omnis Albana in Romanorum cesserit imperium L., Pompei Crassique potentia cito in Caesarem, Lepidi atque Antonii arma (stranka) in Augustum cessere T., spolia in vulgus cedebant T., bona interfectorum in medium cedant T. naj pripadejo skupnosti, naj postanejo obče imetje, omnes (nationes) in unum cedebant T.; z dat.: Sil., Dig., ut etiam is quaestus huic cederet Ci., captiva corpora Romanis cessere L., regnorum reddita cessit pars Heleno V., cedet (ager) in usum nunc mihi, nunc alii H., cesserunt piscibus undae habitandae O., Ptolemaeus, cui Aegyptus cesserat Cu., certamen, tibi praeda cedat maior an illi H., praeda victoribus cessit T., tudi: cedit aliquid praedae alicuius ali in praedam alicuius L. kaj pripade komu kot plen.
    b) zgoditi se, primeriti (primerjati) se, priti (prihajati) na koga, zade(va)ti koga: nolle ominari, quae captae urbi cessura forent L.

    4. tržno iti za kaj, šteti se za kaj, veljati za kaj: Col., Icti., binae (oves) pro singulis in fructu cedent Ca., epulae... pro stipendio cedunt T., Chattis victoribus ea fortuna in sapientiam cessit T. se je štela za modrost.

    II.

    1. oditi (odhajati), proč iti, ločiti se, umakniti (umikati) se: quia postremus cedis hoc praemî feres Pl., ego cedam atque abibo Ci., ictum praevidit et cessit V., plagam cedendo arcebat O.; evfem. = umreti, preminiti: cesserit parum gratus Plin. iun., ut cessisse Othonem... certi auctores in theatrum adtulerunt T. Od kod? z abl.: patriā Ci., Iuv., Italiā Ci., N., T., Iust., civitate L., campis H., cede locis V. poberi se od tod! c. finibus alieni imperii Cu., bifero Paesto Mart., foro Sen. ph., Iuv., Dig. s trga se umakniti = ne moči plačati svojih dolgov, vitā Ci., H., T. ali mundo c. Vell. iti s tega sveta, senatu c. T. izstopiti iz senata; s praep.: ex civitate, e patriā, ab ali de oppido Ci. ab urbe sua O., de litore, ab ordine V., de sede secunda aut quarta H., ex contione Cu. Pred kom? ali komu? z dat.: di, quibus ensis et ignis cesserunt O. Occ. voj. umakniti (umikati) se, nazaj se pomakniti (pomikati), odstopiti (odstopati): his imperat, ut simulatione timoris paullatim cedant ac pedem referant C., nostri cedentes insequi non audebant C., cedentes violari vetuit N., dispersi a suis pars cedere, alii insequi S., Thesea cedentem celeri cum classe tuetur Cat., multitudo hostium cedit Cu., cui (Viriatho)... etiam exercitus nostri imperatoresque cesserunt Ci., c. instanti et paulo post instare S., hosti numquam c. N., c. loco (abl.) C., N., L., T., Suet. ali ex loco L. premakniti se z mesta, (ex) acie, de oppido L., in tutum, retro L.

    2. pren.
    a) (o abstr.) umakniti (umikati) se, preiti (prehajati), (pre)miniti, (iz)giniti, izgubiti (izgubljati) se: ut primum cessit furor V., non cessit fiducia Turno V. ni zapustila Turna, quo tibi fiducia cessit? V., non mea sententia loco cedit V. se ne gane, ne omahuje, cessit pudor O., (ex) memoriā c. L. uiti (uhajati) iz spomina, horae quidem cedunt et menses et anni nec praeteritum tempus umquam revertitur Ci., fit, uti... introrsum pars (animai) abdita cedat Lucr.; cedant curaeque metusque Stat.; occ. α) (o krajih) odmikati se: arva... semper cedentia retro V., hoc dorsum maris cedit introrsus Cu., ut ripae fluminis cedunt T. β) (o rečeh) pritisku umakniti (umikati) se, vda(ja)ti se: quacumque imus, videtur (aër) quasi locum dare et cedere Ci., pete cedentem aëra disco H., cedentes aurae O., ebur cedit digitis O., ponderi Plin. ali oneri c. Q., cedentes oneri rami Mart., sabulum... vestigio (vsaki stopinji) cedens Cu., aquae cedunt Cu. upadajo.
    b) z dat. umakniti (umikati) se = vda(ja)ti se, pokoriti (pokoravati) se, ukloniti (uklanjati) se, prilagoditi (prilagojevati) se, podleči: Pl., Pr., Plin. iun., Suet. idr., minis alicuius, tempori, rei publicae temporibus, rei publicae Ci., auctoritati Ci., N., cedant arma togae Poeta ap. Ci. fortunae c. C., S., fato c. L. evfem. = prostovoljno umreti, sam se usmrtiti, c. eius pertinaciae, invidiae civium N., pluribus (večini) Cu., malis O., Cu., tu ne cede malis, sed contra audentior ito V., cessit immanis tibi blandienti ianitor aulae H., c. amori turpi, timori Val. Fl., vincentibus vitiis Q., nocti Sil. zaspati; redko abs.: nec gravem Pelidae stomachum cedere nescii (gen. sg.)... (dicere) conamur H., ubi vinci necesse est, expedit cedere Q.; occ. podrediti (podrejati) se, zaosta(ja)ti za kom, slabši biti, ne dosegati koga ali česa: cedunt omnia Iovis regno O. animalia cedunt cuncta deo O., nulli cessura dearum O., cum tibi aetas nostra cederet Ci., salix quantum cedit olivae..., tantu tibi cedit Amyntas V., c. gloriae alterius Vell., naturae caelesti atque immortali Q.; z abl. limitationis: neque multum cedebant virtute nostris C., Minervae laudibus (po slavi) cedere O., mihi sorte cedit O., nulli in regem caritate c. Cu.; pass. (brezos.): ut... nihil omnino Graecis cederetur Ci.; s praep. in in abl.: Graeciae nihil in hoc genere Ci., cum in nulla re Agesilao cederet N.; redkeje abs.: cedo equidem nec, nate, tibi comes ire recuso V., subveniendum sociis virium aemulis cedentibusque per reverentiam T.
    c) z abl. odstopiti (odstopati) od česa, opustiti (opuščati) kaj, odreči (odrekati) se čemu, odpoved(ov)ati se čemu, izogniti se česa: Icti., possessionibus Ci., possessione agri publici, possessione rei publ. L., captae urbis titulo Cu. odreči se pravici do..., patrimonio toto Sen. ph., bonis Q., Suet.; komu na ljubo = komu v prid z dat.: alicui possessione hortorum Ci., honore collegae L., Achaeis non Argis modo, sed etiam Corintho L., alicui titulo imperii Vell., creditoribus villā Suet.; pass. (brezos.): Siciliā sibi omni cedi L.

    III. trans.

    1. komu kaj odstopiti (odstopati) prepustiti (prepuščati), zapustiti (zapuščati): Vell., Iust., multa multis de iure suo Ci., permitto aliquid iracundiae tuae, do adulescentiae, cedo amicitiae, tribuo parenti Ci., currum (sc. trimphalem) ei cessuri L., ut sciam vestrum esse, quod ceditis Cu.; pass.: Dig., in dando et cedendo loco Ci., cessa hereditas Varr.

    2. dopustiti (dopuščati), dovoliti (dovoljevati), prizna(va)ti pravico komu; s finalnim stavkom (cedere v tem pomenu je pravzaprav brahilogija = cedere et constituere, ut): Dig., hac victoria contenta plebes cessit patribus, ut tribuni militum crearentur L., Caesar adulationibus senatus libens cessit, ut vicesimo aetatis anno consulatum Nero iniret T.; tako tudi: neque tamen protinus cesserit orator, quo minus... possit verum... dicere Q.; z ACI: Tert., tibi... aetherii dono cessere parentes aeternum florere genas Stat. — Od tod adv. pt. pr. cēdenter umikajoč se, popuščajoč: Cael.
  • commodō -āre -āvī -ātum (commodus)

    I.

    1. primerno urediti (urejati), prilagoditi (prilagajati): trapetum Ca., stirpium natura sic se commodat, ut … Col.

    2. pristaviti (pristavljati), nade(va)ti: spongiae commodandae podici Cael. —

    II. pren.

    1. ugoditi, ustreči, po godu komu storiti: commodabo: sequere hac sis Pl., neque enim cum tuā causā cuipiam commodes, beneficium id habendum est Ci., at publice (državi) commodasti Ci.

    2. iz prijaznosti komu kaj v korist odstopiti (odstopati), prepustiti (prepuščati), posoditi (posojati), da(ja)ti na razpolago, da(ja)ti sploh, podeliti (podeljevati): Pl., Ter., Sen. ph. et tr., Q., Plin. iun. idr., ut haec a Virtute donata, cetera a Fortuna commodata esse videantur Ci., se aurum Caelio commodasse non dicit Ci. da je posodil, quidquid sine detrimento possit commodari, id tribuatur etiam ignoto Ci., c. alicui aurem O. ali aurem patientem c. H. (potrpežljivo) poslušati koga, c. ex illis (iuvenibus) testes … falsos S. postaviti (dati) priče, rei publicae tempus L. časa dati, podaljšati rok, commoda manum Petr. posodi mi roko = usmrti me, parvis peccatis veniam, magnis severitatem commodare T. majhne pregrehe je spregledal, velike strogo kaznoval.

    3. (o stvareh) primeren biti, ugoden biti, znosen biti; abs.: quo (foro) parum commodante Aur.; z dat.: quod nobis commodet Macr., agrum rei publicae commodantem facere Aur. — Od tod

    I. adv. pt. pf. commodātē, v komp.: usurpatum … commodātius Fr., v superl.: si id commodātissimē facias Favorinus ap. Gell. —

    II. subst. pt. pf. commodātum -ī, n

    1. posojilo: Icti.

    2. posojilna pogodba: actio commodati Icti.
  • concēdō -ere -cēssī -cēssum

    A. intr.

    I.

    1. odstopiti (odstopati), umakniti (umikati) se, oddaljiti (oddaljevati) se, oditi, odhajati, proč iti: concedite atque abscedite omnes, de via decedite Pl. umaknite se, stopite na stran, proč s poti!, tempus est concedere Ter.; pren.: ipsae rursus concedite silvae! V. proč z vami, gozdovi! = zapuščam vas, tumor omnis et irae concessere deûm V. sta izginili; Od kod? s samim abl.: ceterā Italiā L., iamque dies caelo concesserat V. svetloba je bila izginila z neba; pogosto pren.: c. vitā T. iti s tega sveta (evfem.) = umreti, concessit vitā Burrus, incertum valetudine an veneno T. umrl je ali naravne smrti ali zaradi strupa; tudi abs.: quandoque concessero T. kadar bom mrtev; s praep.: a foribus Pl., Ter., postquam … superis concessit ab oris V. z gornjega sveta, a parentum oculis c. Ci., pollicita est ea se concessuram ex aedibus Ter. da se umakne, izseli, ex praetorio in tabernaculum suum c. L.; v pass. brezos.: metu concessum barbarus ratus L.

    2. s krajevnim določilom kam? = kam podati se, napotiti se, kreniti, umakniti (umikati) se, odpraviti (odpravljati) se, odriniti: huc concede aliquantum Pl., huc tandem concede V., docet, quo fulmen concesserit Ci., c. retro Cu., T., Babylonem concessit Cu., c. cum aliquo Neapolim Gell.; s sup.: Argos habitatum concessit N. umaknil se je v Arge, da bi tam prebival; s praep.: c. Carthaginem novam in hiberna L., cum coniugibus ac liberis in arcem Capitoliumque L. zbežati, in turbam H. v vrvež, ad ianuam concessero Pl., vita per auras maesta concessit ad manes V. je izginilo, trans Rhenum c. T.

    3. pren. preiti (prehajati) h komu ali v kaj, zapasti (zapadati) komu ali čemu, pripasti (pripadati): ne omne belli decus illuc (na ono stran) concederet T., victi omnes in nomen imperantium concessere S. vsi premaganci so prešli k zmagovalcem, c. in Tyrias leges Sil., Edessa et Beroea eodem concesserunt L. sta pripadli; occ.
    a) kakemu nazoru, čeprav različnemu od svojega pritrditi (pritrjevati), pritegniti (pritegovati), h kaki stranki pristopiti (pristopati): c. in Attali sententiam L., in partes alicuius T. svoji stranki izneveriti se in potegniti s katero drugo, ut in sententiam Pisonis concederetur T., concessum est in condiciones L. pritegnili so pogojem = sprejeli so pogoje.
    b) iz kakega položaja v drugačnega priti (prihajati), ukloniti (uklanjati) se čemu, vda(ja)ti se čemu, v kaj: in voluntariam deditionem L., in paucorum ius atque dicionem S., L., in populi Romani dicionem imperiumque L., concessere illuc (= ad illos) S.

    II. z dat.

    1. odstopiti (odstopati), umakniti (umikati) se, vda(ja)ti se, ukloniti (uklanjati) se, pokoriti pustiti (puščati) se, podleči (podlegati) komu ali čemu: Casina concedit homini nemini Pl., voluptas concedit dignitati Ci., bellum ac tumultum paci atque otio non concessurum Ci., c. temporibus rei publicae Ci. vdajati se v okoliščine, concedat laurea laudi Ci. poet., tempus puerile concessit iuventae O., operi meo concedite O. dajte prostora, obsidioni c. T. oblegance na cedilu pustiti; redk. abs.: postquam concessum propemodum de victoria credebant L. da so se skoraj tik pred zmago umaknili; pren.: naturae c. S. ali fato c. T., Plin. iun. (evfem.) = svoje smrti umreti, magnis c. fatis Val. Fl.

    2. pren. komu prednost da(ja)ti, prednost prizna(va)ti, ne biti kos komu, slabši biti od koga, zaostajati za kom: (Germani dixerunt) sese unis Suebis concedere, quibus ne dii quidem immortales pares esse possint C., etsi nemini concedo, qui maiorem ex pernicie … rei publicae molestiam traxerit Ci. ep., c. aetati S., maiestati eius viri L., quantum concedant cornua ferro O.; V čem? ali glede na kaj? s samim abl.: nemini in illa causa studio et cupiditate Ci., nec amore in hanc patriam nobis concedunt T. ne zaostajajo za nami v ljubezni do …; s praep.: neque ei quidquam in desperatione concedo Ci. ep., ei de familiaritate c. Ci., ne Antonio … de gloria concederet T.; v pass. brezos.: Sulla, cuius fecundiae, non aetati a Manlio concessum S. čigar zgovornosti … je Manlij priznal prednost; abs.: is, concedentibus omnibus, … collega datur consuli L., nec, si muneribus certes, concedat Iollas V.

    3. volji koga vda(ja)ti se, privoliti (privoljevati) v kaj, k čemu, odnehati, podvreči se, ugoditi, komu kaj po volji storiti (delati): numquam hodie concedes mihi? Ter., concessit senatus postulationi tuae Ci., huic pertinaciae concessit N., c. veris H. čast dajati resnici, inter se c. T. med seboj odnehati, zediniti se; v pass. brezos.: concessum ab nobilitate plebi de consule plebeio L. plemstvo je popustilo preprostemu ljudstvu v zadevi plebejskega konzula; abs.: dissuadente primo Vercingetorige, deinde concedente C.; occ. prizanesti (prizanašati), odpustiti (odpuščati), spregledati komu kaj: poëtae non ignoscit, nobis concedit Ci., c. alienis peccatis Ci., temere dicto concedi propter aetatem Ci., cui (vitio) si concedere nolis H.; abs.: ut concedendum et ignoscendum videatur Ci.

    B. trans.

    1. komu kaj odstopiti (odstopati), prepustiti (prepuščati), dopustiti (dopuščati), dovoliti (dovoljevati): alicui sedes suas Ci., sedes habere in Gallia ab ipsis concessas C., militibus praedam c. C., nervos atque cutem morti concesserat atrae H., c. pueris ludum tempestivum H., alicui impunitatem, libertatem, vitam C. komu pustiti (puščati), Atheniensibus principatum N., Siciliam c. L., concedendo omnia L. z neomejenim dopuščanjem, c. alicui victoriam Cu.; pesn.: ei formam (lepoto) c. O., nil praeter hanc animam c. O., me consortem nati concede sepulcro V. privošči … skupen grob. Čemu? z ad ali in in acc.: oppidum militibus ad diripiendum c. C. prepustiti, Calydona Dianae in iras V. da ohladi nad njim svojo jezo.

    2. occ.
    a) izogniti se česa, (po)pustiti ([po]puščati) kaj, vnemar pustiti (puščati), zanemariti (zanemarjati): auguratūs petitionem mihi (meni na ljubo) te concessisse dixisti Ci., c. rei publicae (državi v prid) dolorem atque amicitias suas Ci., partem octavam pretii Plin. iun.
    b) kaznovanega pomilostiti, oprostiti ga na ljubo komu: (Caesar Attico) sororis filium concessit N., ut concessisti illum senatui, sic da hunc populo Ci., Montanus patri concessus est T.
    c) komu kako napako oprostiti, spregled(ov)ati, ne upoštevati, odpustiti (odpuščati): c. omnibus omnia peccata et maleficia Ci., alicui delicta maiora Ci., in iudicando peccata liberûm misericordiae parentum (iz sočutja do staršev) Ci.

    3. pren. dopustiti (dopuščati), dovoliti (dovoljevati), podeliti (podeljevati): concessa petere V. ali concessa amare O. kar je dovoljeno, abhorrere a maiorum consuetudine et concessis Ci. dopuščanja, te, dulcis amice, reviset cum Zephyris, si concedes H.; s finalnim stavkom: cetera lascivae faciant, concede, puellae O., concessit ei, ut regnaret Enn. fr., priusquam concessum sit, arma uti capiant et ad castra contendant C., concedant, ut hi viri boni fuerint Ci., conceditur, ne in conspectum cuiusquam veniat Hirt.; navidezno abs.: Caesar concedendum non putabat (sc. ut … proficiscerentur) C., si colloqui vellent, concessum est (sc. ut colloquerentur) C., ut ipsi concedi non oporteret, si in nostros fines impetum faceret C.; z inf., toda klas. le v pass.: de re publica nisi per concilium loqui non conceditur C., conceditur commune quiddam dicere Ci., sibi concessum esse transire in Africam L.; pesn.: fatis numquam concessa moveri adparet Camerina V. ki ji usoda ni dovolila, da se kdaj spreobrne; šele poklas. z inf. v act.: di faciles, peccasse semel concedite tuto O., servis concedere pueros huius aetatis verberare Cu.; z atrakcijo predik. imena: mediocribus esse poëtis non homines, non di, non concessere columnae H.; occ. (kako trditev) dopustiti (dopuščati), pripozna(va)ti, privoliti na kaj: iam istuc coacti a te paulo ante concessimus Ci.; s povedjo
    a) v ACI: age, iam concedo non esse miseros, qui mortui sunt Ci., haec ubi concedentur esse facta Ci.; navidezno abs.: beatos esse deos sumpsisti; concedimus (sc. deos esse beatos) Ci., faciet, quod oportet; concedo Sen. ph. dobro, naj le stori.
    b) kot vrinek s koncesivnim cj.: concedo, forsitan aliquis … quidpiam fecerit Ci., quare concedo, sit dives Cat. pren.: naturae c. S. ali fato c. T., Plin. iun. (evfem.) = svoje smrti umreti, magnis c. fatis Val. Fl.

    2. pren. komu prednost da(ja)ti, prednost prizna(va)ti, ne biti kos komu, slabši biti od koga, zaostajati za kom: (Germani dixerunt) sese unis Suebis concedere, quibus ne dii quidem immortales pares esse possint C., etsi nemini concedo, qui maiorem ex pernicie … rei publicae molestiam traxerit Ci. ep., c. aetati S., maiestati eius viri L., quantum concedant cornua ferro O.; V čem? ali glede na kaj? s samim abl.: nemini in illa causa studio et cupiditate Ci., nec amore in hanc patriam nobis concedunt T. ne zaostajajo za nami v ljubezni do …; s praep.: neque ei quidquam in desperatione concedo Ci. ep., ei de familiaritate c. Ci., ne Antonio … de gloria concederet T.; v pass. brezos.: Sulla, cuius fecundiae, non aetati a Manlio concessum S. čigar zgovornosti … je Manlij priznal prednost; abs.: is, concedentibus omnibus, … collega datur consuli L., nec, si muneribus certes, concedat Iollas V.

    3. volji koga vda(ja)ti se, privoliti (privoljevati) v kaj, k čemu, odnehati, podvreči se, ugoditi, komu kaj po volji storiti (delati): numquam hodie concedes mihi? Ter., concessit senatus postulationi tuae Ci., huic pertinaciae concessit N., c. veris H. čast dajati resnici, inter se c. T. med seboj odnehati, zediniti se; v pass. brezos.: concessum ab nobilitate plebi de consule plebeio L. plemstvo je popustilo preprostemu ljudstvu v zadevi plebejskega konzula; abs.: dissuadente primo Vercingetorige, deinde concedente C.; occ. prizanesti (prizanašati), odpustiti (odpuščati), spregledati komu kaj: poëtae non ignoscit, nobis concedit Ci., c. alienis peccatis Ci., temere dicto concedi propter aetatem Ci., cui (vitio) si concedere nolis H.; abs.: ut concedendum et ignoscendum videatur Ci.

    B. trans.

    1. komu kaj odstopiti (odstopati), prepustiti (prepuščati), dopustiti (dopuščati), dovoliti (dovoljevati): alicui sedes suas Ci., sedes habere in Gallia ab ipsis concessas C., militibus praedam c. C., nervos atque cutem morti concesserat atrae H., c. pueris ludum tempestivum H., alicui impunitatem, libertatem, vitam C. komu pustiti (puščati), Atheniensibus principatum N., Siciliam c. L., concedendo omnia L. z neomejenim dopuščanjem, c. alicui victoriam Cu.; pesn.: ei formam (lepoto) c. O., nil praeter hanc animam c. O., me consortem nati concede sepulcro V. privošči … skupen grob. Čemu? z ad ali in in acc.: oppidum militibus ad diripiendum c. C. prepustiti, Calydona Dianae in iras V. da ohladi nad njim svojo jezo.

    2. occ.
    a) izogniti se česa, (po)pustiti ([po]puščati) kaj, vnemar pustiti (puščati), zanemariti (zanemarjati): auguratūs petitionem mihi (meni na ljubo) te concessisse dixisti Ci., c. rei publicae (državi v prid) dolorem atque amicitias suas Ci., partem octavam pretii Plin. iun.
    b) kaznovanega pomilostiti, oprostiti ga na ljubo komu: (Caesar Attico) sororis filium concessit N., ut concessisti illum senatui, sic da hunc populo Ci., Montanus patri concessus est T.
    c) komu kako napako oprostiti, spregled(ov)ati, ne upoštevati, odpustiti (odpuščati): c. omnibus omnia peccata et maleficia Ci., alicui delicta maiora Ci., in iudicando peccata liberûm misericordiae parentum (iz sočutja do staršev) Ci.

    3. pren. dopustiti (dopuščati), dovoliti (dovoljevati), podeliti (podeljevati): concessa petere V. ali concessa amare O. kar je dovoljeno, abhorrere a maiorum consuetudine et concessis Ci. dopuščanja, te, dulcis amice, reviset cum Zephyris, si concedes H.; s finalnim stavkom: cetera lascivae faciant, concede, puellae O., concessit ei, ut regnaret Enn. fr., priusquam concessum sit, arma uti capiant et ad castra contendant C., concedant, ut hi viri boni fuerint Ci., conceditur, ne in conspectum cuiusquam veniat Hirt.; navidezno abs.: Caesar concedendum non putabat (sc. ut … proficiscerentur) C., si colloqui vellent, concessum est (sc. ut colloquerentur) C., ut ipsi concedi non oporteret, si in nostros fines impetum faceret C.; z inf., toda klas. le v pass.: de re publica nisi per concilium loqui non conceditur C., conceditur commune quiddam dicere Ci., sibi concessum esse transire in Africam L.; pesn.: fatis numquam concessa moveri adparet Camerina V. ki ji usoda ni dovolila, da se kdaj spreobrne; šele poklas. z inf. v act.: di faciles, peccasse semel concedite tuto O., servis concedere pueros huius aetatis verberare Cu.; z atrakcijo predik. imena: mediocribus esse poëtis non homines, non di, non concessere columnae H.; occ. (kako trditev) dopustiti (dopuščati), pripozna(va)ti, privoliti v kaj: iam istuc coacti a te paulo ante concessimus Ci.; s povedjo
    a) v ACI: age, iam concedo non esse miseros, qui mortui sunt Ci., haec ubi concedentur esse facta Ci.; navidezno abs.: beatos esse deos sumpsisti; concedimus (sc. deos esse beatos) Ci., faciet, quod oportet; concedo Sen. ph. dobro, naj le stori.
    b) kot vrinek s koncesivnim cj.: concedo, forsitan aliquis … quidpiam fecerit Ci., quare concedo, sit dives Cat.
  • decampare v. intr. (pres. decampo) podreti, podirati šotore, odriniti; pren. odstopiti, odstopati; odreči, odrekati se:
    decampare dalle proprie pretese odreči se zahtev