Franja

Zadetki iskanja

  • can3 [kæn] prehodni glagol
    ameriško konservirati
    sleng snemati na plošče
    sleng odpustiti, odpraviti

    can it! molči(te), jezik za zobe!
  • cashier2 [kæšíə] prehodni glagol
    odpustiti, spoditi; vzeti službeno stopnjo, degradirati; zavreči
  • casser [kɑse] verbe transitif razbiti, zlomiti, polomiti, razdreti, pokvariti; raztrgati; juridique razveljaviti, ovreči (sodbo, odločbo, poroko, testament); militaire degradirati; odpustiti (iz službe), odstaviti (un fonctionnaire visokega uradnika); verbe intransitif razbiti se, zlomiti se, raztrgati se (nit)

    le verre a cassé en tombant kozarec se je razbil pri padcu
    se casser zlomiti se, familier utruditi se, (oseba) star, slaboten, betežen postati
    à tout casser nepremišljeno, predrzno, noró
    un film à tout casser izreden film
    conduire sa voiture à tout casser voziti avto z vso brzino
    ça coûtera 200 francs, à tout casser to bo stalo kvečjemu, največ 200 frankov
    casser une assiette, un verre, une vitre razbiti krožnik, kozarec, šipo
    casser du bois (aéronautique, familier) poškodovati se, razbiti se
    casser bras et jambes à quelqu'un (familier) popolnoma koga uničiti
    se casser le cou, la figure, la gueule, la tête (populaire) vrat si zlomiti, pasti; doživeti nezgodo, nesrečo
    casser la croûte jesti, prigrizniti, malicati
    se casser les dents sur quelque chose polomiti si zobe na čem
    casser la figure, la gueule à quelqu'un (familier) koga na pol pobiti, pretepsti
    casser aux gages odpustiti (iz službe)
    casser de son grade degradirati
    se casser la jambe zlomiti si nogo
    casser le morceau (figuré) priznati
    casser le morale demoralizirati
    se casser le nez pasti na nos, slabo naleteti, spodleteti
    se casser le nez à la porte de quelqu'un nikogar ne najti doma; biti odklonjen, zavrnjen
    casser les oreilles à quelqu'un na ušesa komu trobiti, oglušiti koga
    il en payera les pots cassés moral bo povrniti škodo
    casser les pieds à quelqu'un nadlegovati, dolgočasiti koga
    casser sa pipe (familier) umreti
    casser les prix nenadoma znižati cene
    son ressort est cassé on nima nobene volje več
    casser du sucre sur le dos de quelqu'un obrekovati koga
    casser la tête à quelqu'un (familier) oglušiti, utruditi, omamiti, zmesti, nadlegovati koga
    se casser la tête beliti si glavo
    se casser la tête contre les murs glavo si ob zid razbijati, figuré obupati, izgubiti vsako upanje, popolnoma obupati
    casser les vitres razbiti šipe, figuré ravnati brezobzirno, naravnost povedati svoje mnenje, napraviti škandal
    se casser les yeux (familier) oči si (po)kvariti
    ne rien se casser (familier) ne si dajati veliko truda, ne se pretegniti
    ça ne se casse rien (populaire) to ni nič posebnega
    tu nous la, les casses dolgočasiš nas!
    il faut casser le noyau pour avoir l'amande, on ne fait pas d'omelette sans casser d'œufs vsaka šola nekaj stane, brez dela ni jela
    qui casse les verres les paye kdor povzroči škodo, jo mora tudi plačati
    tout passe, tout lasse, tout casse (proverbe) vsake stvari je enkrat konec
  • cast1 [ka:st] prehodni glagol & neprehodni glagol
    vreči, metati, lučati; odvreči, zavreči; povreči, splaviti; obsoditi; bljuvati; goliti, leviti se; zgubiti, zgubljati (zobe); deliti vloge; izračunati; odpustiti (vojake)
    pravno obsoditi na plačilo stroškov; uliti, ulivati; zviti se (les); križariti
    preteklik & pretekli deležnik od cast

    to cast anchor usidrati se
    to cast aspersion on s.o. očrniti koga
    pravno to be cast zgubiti pravdo
    to cast beyond the moon delati fantastične načrte
    to cast the blame on s.o. for s.th. valiti krivdo na koga zaradi česa
    cast down potrt
    to cast dust in s.o.'s eyes metati komu pesek v oči
    cast for s.th. primeren za kaj
    to cast lots žrebati
    cast in the same mould narejen po istem kalupu
    figurativno cast in a cart zapuščen
    to cast into s.o.'s teeth očitati komu
    cast iron lito železo, grodelj
    to cast loose odvezati (čoln)
    to cast a vote glasovati
    to cast the lead meriti morsko globino
    to cast spell on s.o. ureči, začarati koga
    figurativno to cast stones at s.o. obsojati obnašanje koga
    to cast skin leviti se
    to cast into a sleep uspavati
    to cast into prison zapreti v ječo
    the play is well cast igra je dobro zasedena
  • chasser [šase] verbe transitif loviti, hoditi na lov; goniti, poditi, spoditi, pregnati, zasledovati; zabiti (žebelj); odpustiti (delavca); automobilisme zanesti v stran

    chasser l'air zračiti
    chasser le diable izganjati hudiča
    chasser un clou zabiti žebelj
    chasser de race podedovati lastnosti svojih prednikov
    chasser sur les terres d'autrui hoditi komu v zelnik, posegati komu v njegove pravice
    la faim chasse le loup du bois (proverbe) v sili še vrag móli
    dans le virage, les roues arrière ont chassé na ovinku je zadnja kolesa zaneslo v stran
  • concediá -éz vt. odpustiti, odpuščati, odslavljati, odsloviti
  • concēdō -ere -cēssī -cēssum

    A. intr.

    I.

    1. odstopiti (odstopati), umakniti (umikati) se, oddaljiti (oddaljevati) se, oditi, odhajati, proč iti: concedite atque abscedite omnes, de via decedite Pl. umaknite se, stopite na stran, proč s poti!, tempus est concedere Ter.; pren.: ipsae rursus concedite silvae! V. proč z vami, gozdovi! = zapuščam vas, tumor omnis et irae concessere deûm V. sta izginili; Od kod? s samim abl.: ceterā Italiā L., iamque dies caelo concesserat V. svetloba je bila izginila z neba; pogosto pren.: c. vitā T. iti s tega sveta (evfem.) = umreti, concessit vitā Burrus, incertum valetudine an veneno T. umrl je ali naravne smrti ali zaradi strupa; tudi abs.: quandoque concessero T. kadar bom mrtev; s praep.: a foribus Pl., Ter., postquam … superis concessit ab oris V. z gornjega sveta, a parentum oculis c. Ci., pollicita est ea se concessuram ex aedibus Ter. da se umakne, izseli, ex praetorio in tabernaculum suum c. L.; v pass. brezos.: metu concessum barbarus ratus L.

    2. s krajevnim določilom kam? = kam podati se, napotiti se, kreniti, umakniti (umikati) se, odpraviti (odpravljati) se, odriniti: huc concede aliquantum Pl., huc tandem concede V., docet, quo fulmen concesserit Ci., c. retro Cu., T., Babylonem concessit Cu., c. cum aliquo Neapolim Gell.; s sup.: Argos habitatum concessit N. umaknil se je v Arge, da bi tam prebival; s praep.: c. Carthaginem novam in hiberna L., cum coniugibus ac liberis in arcem Capitoliumque L. zbežati, in turbam H. v vrvež, ad ianuam concessero Pl., vita per auras maesta concessit ad manes V. je izginilo, trans Rhenum c. T.

    3. pren. preiti (prehajati) h komu ali v kaj, zapasti (zapadati) komu ali čemu, pripasti (pripadati): ne omne belli decus illuc (na ono stran) concederet T., victi omnes in nomen imperantium concessere S. vsi premaganci so prešli k zmagovalcem, c. in Tyrias leges Sil., Edessa et Beroea eodem concesserunt L. sta pripadli; occ.
    a) kakemu nazoru, čeprav različnemu od svojega pritrditi (pritrjevati), pritegniti (pritegovati), h kaki stranki pristopiti (pristopati): c. in Attali sententiam L., in partes alicuius T. svoji stranki izneveriti se in potegniti s katero drugo, ut in sententiam Pisonis concederetur T., concessum est in condiciones L. pritegnili so pogojem = sprejeli so pogoje.
    b) iz kakega položaja v drugačnega priti (prihajati), ukloniti (uklanjati) se čemu, vda(ja)ti se čemu, v kaj: in voluntariam deditionem L., in paucorum ius atque dicionem S., L., in populi Romani dicionem imperiumque L., concessere illuc (= ad illos) S.

    II. z dat.

    1. odstopiti (odstopati), umakniti (umikati) se, vda(ja)ti se, ukloniti (uklanjati) se, pokoriti pustiti (puščati) se, podleči (podlegati) komu ali čemu: Casina concedit homini nemini Pl., voluptas concedit dignitati Ci., bellum ac tumultum paci atque otio non concessurum Ci., c. temporibus rei publicae Ci. vdajati se v okoliščine, concedat laurea laudi Ci. poet., tempus puerile concessit iuventae O., operi meo concedite O. dajte prostora, obsidioni c. T. oblegance na cedilu pustiti; redk. abs.: postquam concessum propemodum de victoria credebant L. da so se skoraj tik pred zmago umaknili; pren.: naturae c. S. ali fato c. T., Plin. iun. (evfem.) = svoje smrti umreti, magnis c. fatis Val. Fl.

    2. pren. komu prednost da(ja)ti, prednost prizna(va)ti, ne biti kos komu, slabši biti od koga, zaostajati za kom: (Germani dixerunt) sese unis Suebis concedere, quibus ne dii quidem immortales pares esse possint C., etsi nemini concedo, qui maiorem ex pernicie … rei publicae molestiam traxerit Ci. ep., c. aetati S., maiestati eius viri L., quantum concedant cornua ferro O.; V čem? ali glede na kaj? s samim abl.: nemini in illa causa studio et cupiditate Ci., nec amore in hanc patriam nobis concedunt T. ne zaostajajo za nami v ljubezni do …; s praep.: neque ei quidquam in desperatione concedo Ci. ep., ei de familiaritate c. Ci., ne Antonio … de gloria concederet T.; v pass. brezos.: Sulla, cuius fecundiae, non aetati a Manlio concessum S. čigar zgovornosti … je Manlij priznal prednost; abs.: is, concedentibus omnibus, … collega datur consuli L., nec, si muneribus certes, concedat Iollas V.

    3. volji koga vda(ja)ti se, privoliti (privoljevati) v kaj, k čemu, odnehati, podvreči se, ugoditi, komu kaj po volji storiti (delati): numquam hodie concedes mihi? Ter., concessit senatus postulationi tuae Ci., huic pertinaciae concessit N., c. veris H. čast dajati resnici, inter se c. T. med seboj odnehati, zediniti se; v pass. brezos.: concessum ab nobilitate plebi de consule plebeio L. plemstvo je popustilo preprostemu ljudstvu v zadevi plebejskega konzula; abs.: dissuadente primo Vercingetorige, deinde concedente C.; occ. prizanesti (prizanašati), odpustiti (odpuščati), spregledati komu kaj: poëtae non ignoscit, nobis concedit Ci., c. alienis peccatis Ci., temere dicto concedi propter aetatem Ci., cui (vitio) si concedere nolis H.; abs.: ut concedendum et ignoscendum videatur Ci.

    B. trans.

    1. komu kaj odstopiti (odstopati), prepustiti (prepuščati), dopustiti (dopuščati), dovoliti (dovoljevati): alicui sedes suas Ci., sedes habere in Gallia ab ipsis concessas C., militibus praedam c. C., nervos atque cutem morti concesserat atrae H., c. pueris ludum tempestivum H., alicui impunitatem, libertatem, vitam C. komu pustiti (puščati), Atheniensibus principatum N., Siciliam c. L., concedendo omnia L. z neomejenim dopuščanjem, c. alicui victoriam Cu.; pesn.: ei formam (lepoto) c. O., nil praeter hanc animam c. O., me consortem nati concede sepulcro V. privošči … skupen grob. Čemu? z ad ali in in acc.: oppidum militibus ad diripiendum c. C. prepustiti, Calydona Dianae in iras V. da ohladi nad njim svojo jezo.

    2. occ.
    a) izogniti se česa, (po)pustiti ([po]puščati) kaj, vnemar pustiti (puščati), zanemariti (zanemarjati): auguratūs petitionem mihi (meni na ljubo) te concessisse dixisti Ci., c. rei publicae (državi v prid) dolorem atque amicitias suas Ci., partem octavam pretii Plin. iun.
    b) kaznovanega pomilostiti, oprostiti ga na ljubo komu: (Caesar Attico) sororis filium concessit N., ut concessisti illum senatui, sic da hunc populo Ci., Montanus patri concessus est T.
    c) komu kako napako oprostiti, spregled(ov)ati, ne upoštevati, odpustiti (odpuščati): c. omnibus omnia peccata et maleficia Ci., alicui delicta maiora Ci., in iudicando peccata liberûm misericordiae parentum (iz sočutja do staršev) Ci.

    3. pren. dopustiti (dopuščati), dovoliti (dovoljevati), podeliti (podeljevati): concessa petere V. ali concessa amare O. kar je dovoljeno, abhorrere a maiorum consuetudine et concessis Ci. dopuščanja, te, dulcis amice, reviset cum Zephyris, si concedes H.; s finalnim stavkom: cetera lascivae faciant, concede, puellae O., concessit ei, ut regnaret Enn. fr., priusquam concessum sit, arma uti capiant et ad castra contendant C., concedant, ut hi viri boni fuerint Ci., conceditur, ne in conspectum cuiusquam veniat Hirt.; navidezno abs.: Caesar concedendum non putabat (sc. ut … proficiscerentur) C., si colloqui vellent, concessum est (sc. ut colloquerentur) C., ut ipsi concedi non oporteret, si in nostros fines impetum faceret C.; z inf., toda klas. le v pass.: de re publica nisi per concilium loqui non conceditur C., conceditur commune quiddam dicere Ci., sibi concessum esse transire in Africam L.; pesn.: fatis numquam concessa moveri adparet Camerina V. ki ji usoda ni dovolila, da se kdaj spreobrne; šele poklas. z inf. v act.: di faciles, peccasse semel concedite tuto O., servis concedere pueros huius aetatis verberare Cu.; z atrakcijo predik. imena: mediocribus esse poëtis non homines, non di, non concessere columnae H.; occ. (kako trditev) dopustiti (dopuščati), pripozna(va)ti, privoliti na kaj: iam istuc coacti a te paulo ante concessimus Ci.; s povedjo
    a) v ACI: age, iam concedo non esse miseros, qui mortui sunt Ci., haec ubi concedentur esse facta Ci.; navidezno abs.: beatos esse deos sumpsisti; concedimus (sc. deos esse beatos) Ci., faciet, quod oportet; concedo Sen. ph. dobro, naj le stori.
    b) kot vrinek s koncesivnim cj.: concedo, forsitan aliquis … quidpiam fecerit Ci., quare concedo, sit dives Cat. pren.: naturae c. S. ali fato c. T., Plin. iun. (evfem.) = svoje smrti umreti, magnis c. fatis Val. Fl.

    2. pren. komu prednost da(ja)ti, prednost prizna(va)ti, ne biti kos komu, slabši biti od koga, zaostajati za kom: (Germani dixerunt) sese unis Suebis concedere, quibus ne dii quidem immortales pares esse possint C., etsi nemini concedo, qui maiorem ex pernicie … rei publicae molestiam traxerit Ci. ep., c. aetati S., maiestati eius viri L., quantum concedant cornua ferro O.; V čem? ali glede na kaj? s samim abl.: nemini in illa causa studio et cupiditate Ci., nec amore in hanc patriam nobis concedunt T. ne zaostajajo za nami v ljubezni do …; s praep.: neque ei quidquam in desperatione concedo Ci. ep., ei de familiaritate c. Ci., ne Antonio … de gloria concederet T.; v pass. brezos.: Sulla, cuius fecundiae, non aetati a Manlio concessum S. čigar zgovornosti … je Manlij priznal prednost; abs.: is, concedentibus omnibus, … collega datur consuli L., nec, si muneribus certes, concedat Iollas V.

    3. volji koga vda(ja)ti se, privoliti (privoljevati) v kaj, k čemu, odnehati, podvreči se, ugoditi, komu kaj po volji storiti (delati): numquam hodie concedes mihi? Ter., concessit senatus postulationi tuae Ci., huic pertinaciae concessit N., c. veris H. čast dajati resnici, inter se c. T. med seboj odnehati, zediniti se; v pass. brezos.: concessum ab nobilitate plebi de consule plebeio L. plemstvo je popustilo preprostemu ljudstvu v zadevi plebejskega konzula; abs.: dissuadente primo Vercingetorige, deinde concedente C.; occ. prizanesti (prizanašati), odpustiti (odpuščati), spregledati komu kaj: poëtae non ignoscit, nobis concedit Ci., c. alienis peccatis Ci., temere dicto concedi propter aetatem Ci., cui (vitio) si concedere nolis H.; abs.: ut concedendum et ignoscendum videatur Ci.

    B. trans.

    1. komu kaj odstopiti (odstopati), prepustiti (prepuščati), dopustiti (dopuščati), dovoliti (dovoljevati): alicui sedes suas Ci., sedes habere in Gallia ab ipsis concessas C., militibus praedam c. C., nervos atque cutem morti concesserat atrae H., c. pueris ludum tempestivum H., alicui impunitatem, libertatem, vitam C. komu pustiti (puščati), Atheniensibus principatum N., Siciliam c. L., concedendo omnia L. z neomejenim dopuščanjem, c. alicui victoriam Cu.; pesn.: ei formam (lepoto) c. O., nil praeter hanc animam c. O., me consortem nati concede sepulcro V. privošči … skupen grob. Čemu? z ad ali in in acc.: oppidum militibus ad diripiendum c. C. prepustiti, Calydona Dianae in iras V. da ohladi nad njim svojo jezo.

    2. occ.
    a) izogniti se česa, (po)pustiti ([po]puščati) kaj, vnemar pustiti (puščati), zanemariti (zanemarjati): auguratūs petitionem mihi (meni na ljubo) te concessisse dixisti Ci., c. rei publicae (državi v prid) dolorem atque amicitias suas Ci., partem octavam pretii Plin. iun.
    b) kaznovanega pomilostiti, oprostiti ga na ljubo komu: (Caesar Attico) sororis filium concessit N., ut concessisti illum senatui, sic da hunc populo Ci., Montanus patri concessus est T.
    c) komu kako napako oprostiti, spregled(ov)ati, ne upoštevati, odpustiti (odpuščati): c. omnibus omnia peccata et maleficia Ci., alicui delicta maiora Ci., in iudicando peccata liberûm misericordiae parentum (iz sočutja do staršev) Ci.

    3. pren. dopustiti (dopuščati), dovoliti (dovoljevati), podeliti (podeljevati): concessa petere V. ali concessa amare O. kar je dovoljeno, abhorrere a maiorum consuetudine et concessis Ci. dopuščanja, te, dulcis amice, reviset cum Zephyris, si concedes H.; s finalnim stavkom: cetera lascivae faciant, concede, puellae O., concessit ei, ut regnaret Enn. fr., priusquam concessum sit, arma uti capiant et ad castra contendant C., concedant, ut hi viri boni fuerint Ci., conceditur, ne in conspectum cuiusquam veniat Hirt.; navidezno abs.: Caesar concedendum non putabat (sc. ut … proficiscerentur) C., si colloqui vellent, concessum est (sc. ut colloquerentur) C., ut ipsi concedi non oporteret, si in nostros fines impetum faceret C.; z inf., toda klas. le v pass.: de re publica nisi per concilium loqui non conceditur C., conceditur commune quiddam dicere Ci., sibi concessum esse transire in Africam L.; pesn.: fatis numquam concessa moveri adparet Camerina V. ki ji usoda ni dovolila, da se kdaj spreobrne; šele poklas. z inf. v act.: di faciles, peccasse semel concedite tuto O., servis concedere pueros huius aetatis verberare Cu.; z atrakcijo predik. imena: mediocribus esse poëtis non homines, non di, non concessere columnae H.; occ. (kako trditev) dopustiti (dopuščati), pripozna(va)ti, privoliti v kaj: iam istuc coacti a te paulo ante concessimus Ci.; s povedjo
    a) v ACI: age, iam concedo non esse miseros, qui mortui sunt Ci., haec ubi concedentur esse facta Ci.; navidezno abs.: beatos esse deos sumpsisti; concedimus (sc. deos esse beatos) Ci., faciet, quod oportet; concedo Sen. ph. dobro, naj le stori.
    b) kot vrinek s koncesivnim cj.: concedo, forsitan aliquis … quidpiam fecerit Ci., quare concedo, sit dives Cat.
  • condonar odpustiti, spregledati
  • condonare v. tr. (pres. condono)

    1. oprostiti, oproščati:
    condonare un debito, una parte della pena oprostiti dolg, del kazni

    2. knjižno odpustiti, odpuščati
  • condōnō -āre -āvī -ātum

    1. (ob)darovati, podariti (podarjati), v dar da(ja)ti, pokloniti (poklanjati), razda(ja)ti: illam (pallam) non condonavi, sed utendam dedi Pl., c. alicui pateram Pl., apothecae nequissimis hominibus condonabantur Ci., utrum M. Antonio facultas detur … agrorum suis latronibus condonandi Ci.; occ. dolg komu (od)pustiti (odpuščati), spregled(ov)ati: pecunias creditas debitoribus c. Ci., cum aliis adimuntur, aliis condonantur pecuniae Ci.; star. z dvojnim acc.: argentum, quod habes, condonamus te Ter., si quam (malam rem) dehibes (= debes), te condono (sc. eam) Pl.

    2. prepustiti (prepuščati), izročiti (izročati), izpostaviti (izpostavljati): hoc capite … omnīs gentīs … decemvirorum dicioni … permissa et condonata esse dico Ci., vitam matris crudelitati c. Ci., Macedonia condonata barbaris C.

    3. pren.
    a) opustiti (opuščati) kaj, odreči (odrekati) se čemu, odpoved(ov)ati se čemu, žrtvovati kaj: c. suum dolorem eius voluntati ac precibus C. na njegovo željo in prošnje, Philaeni seque vitamque suam rei publicae condonavere S.
    b) pregreho, prekršek spregled(ov)ati, odpustiti (odpuščati), krivca pomilostiti, ne kaznovati, krivcu prizanesti (prizanašati): ut crimen hoc nobis propter merita condonetis Ci., non sibi ac defensioni suae (njemu … na ljubo) condonatum esse Oppianicum Ci., id agi, uti per paucos factiosos Iugurthae scelus condonaretur S., lubidini malefacta c. S., praeterita se Diviciaco fratri (bratu D. na ljubo) condonare dicit Ci., sibi (njemu na ljubo) ut condonarent filium orabat L.; v pass. (star.) z nom. personae in acc. „pregreška“: habeo alia multa, quae (is) nunc condonabitur Ter. kar naj se mu zdaj odpusti.
  • congedare

    A) v. tr. (pres. congēdo)

    1. odsloviti, odslavljati; zavrniti; pospremiti, spremljati:
    congedare qcn. bruscamente osorno koga zavrniti
    stava congedando gli ospiti con grande cordialità pospremil je goste zelo ljubeznivo

    2. voj. odpustiti, odpuščati

    B) ➞ congedarsi v. rifl. (pres. mi congēdo) posloviti, poslavljati se:
    congedarsi da qcn. posloviti se od koga
  • congédier [kɔ̃žedje] verbe transitif komu dopust dati; odsloviti, odpustiti (iz službe); odgnati

    congédier un salarié, un employé, un domestique odpustiti delojemalca, uslužbenca, služabnika
  • débaucher [deboše] verbe transitif

    1. odpustiti (delavce), odvračati (delavce) od dela

    2. pokvariti, zapeljevati v razuzdanost

    se débaucher zaiti na stranska pota, predati se razvratnemu življenju, razuzdanosti
    débaucher des ouvriers odvračati delavce od njihovega dela, ščuvati k stavki, pregovarjati delavce, da zapuste svojega delodajalca
    débaucher du personnel odpustiti osebje
    débaucher des filles, des jeunes gens zavajati dekleta, mladino v razuzdano življenje
    (familier) débaucher quelqu'un odvrniti koga od dela k (dostojni) zabavi
  • defenestrare v. tr. (pres. defenēstro)

    1. vreči, metati skoz okno, defenestrirati

    2. pren. odsloviti, odslavljati; odpustiti, odpuščati; zapoditi (s funkcije)
  • dégommer [-gɔme] verbe transitif odstraniti gumi (une enveloppe z nalepke); familier odpustiti, spoditi iz službe
  • démissionner [-sjɔne] verbe transitif (ironično) odpustiti (iz službe)

    on l'a démissionné odpustili so ga iz službe; verbe intransitif podati ostavko, demisionirati; figuré, familier opustiti, odpovedâti se, odreči se
  • depose [dipóuz] prehodni glagol & neprehodni glagol
    odstaviti, odpustiti; izpričati, izpovedati; prisegati
  • deposit1 [dipɔ́zit] prehodni glagol
    položiti, polagati; odložiti, odlagati; zaarati; nesti (jajca); odstaviti, odpustiti (iz službe); spraviti, spravljati; (v banko) vložiti; naplavljati, sedimentirati

    to deposit in the earth pokopati
  • despedir [-i-] vreči, zalučati; odsloviti, odpustiti (služabnika); odbiti od sebe

    despedir el espíritu izdihniti dušo
    despedirse posloviti se
    se despide (krajšava s. d.) se posavlja (poslovilna formula na vizitki)
  • destituer [dɛstitüe] verbe transitif odstaviti; odpustiti (uslužbenca) (de iz)

    le souverain fut destitué vladar je bil odstavljen
    le chef de l'Etat destitua le commandant en chef de l'armée vodja države je odstavil vrhovnega poveljnika