Franja

Zadetki iskanja

  • cercar [c/qu] obdati (de s), ograditi; obkoliti, oblegati
  • cerchiare v. tr. (pres. cerchio)

    1. obroče nabijati

    2. obdati, obkrožiti, obkrožati:
    cerchiare la città di mura obdati mesto z obzidjem
  • cingere*

    A) v. tr. (pres. cingo)

    1. obdati, obdajati; okleniti, oklepati; objeti:
    cingere una città di mura obdati mesto z obzidjem
    cingere l'orto con una siepe ograditi vrt z živo mejo
    cingere d'assedio pren. oblegati

    2. opasati:
    cingere la vita con una fascia s trakom se opasati
    cingere la spada, le armi pren. oborožiti se
    cingere la corona pren. postati kralj
    cingere le braccia al collo di qcn. koga objeti

    B) ➞ cingersi v. rifl. (pres. mi cingo) opasati se; dati si okoli pasu, na glavo:
    cingersi d'alloro pren. s slavo se ovenčati
  • cinghiare v. tr. (pres. cinghio)

    1. redko opasati, s pasom stisniti

    2. knjižno obdati, obdajati; obkoliti, obkoljevati

    3. pog. s pasom pretepati
  • cingō -ere, cīnxī, cīnctum

    1. opasati (opasovati), prepas(ov)ati: Pl., dat teretem zonam, qua modo cincta fuit O., zonā aureā muliebriter cinctus Cu.; pogosto o orožju: (sinekdoha) ense latus cinxit O., ense latus cinctum... erat O., contentus ferro cingi latus Stat.; večinoma med.: cingi opasati se, oborožiti (oboroževati) se: Hispano cingitur gladio L. telis cingi V., cinctus ferro Cu., Suet. ali cultro venatorio Suet.; pesn. z grškim acc.: inutile ferrum (z železom) cingitur V.; abs.: cingitur ipse... in proelia Turnus V.; od tod: in alia militia cinctus Icti. drugje vpisan kot vojak; subst. cīnctī -ōrum, m sodniki v službi (naspr. discincti): Sid.; pren.: cingitur arcanis Saturnia... venenis Val. Fl. pripravlja se k...; occ.
    a) oblačilo si prepas(ov)ati, podvez(ov)ati: cinctas resolvere vestes O., sinūs cingere Sil.; večinoma med.= podvez(ov)ati se: cingitur, certe expedit se Pl., cincta coniunx Dialis O., ut (latus clavus) sit paullum cinctis submissior Q., Gabino ritu (cinctu) cinctus L. (gl. cīnctus), cincta ritu Dianae O., puer alte cinctus H., cingi fluxore cinctura Suet., linteo cinctus Icti.; pesn. z grškim acc.: cinctaeque ad pectora vestes bracchia docta movent O. v obleki, visoko pod prsmi prepasani, podvezani.
    b) ovi(ja)ti, (o)venčati, (o)kititi, obda(ja)ti: Val. Max., Col., Sil., muralique caput summum cinxere corona Lucr., c. aram coronis O., cincta ara cypresso O., c. tempora floribus Cat., pampino H., ramis, lauro V., myrto O., spicis Tib., cui tempora circum aurati bis sex radii fulgentia cingunt V., de tenero cingite flore caput O., cinxerat... barbara vitta comas O., lauro cinge volens, Melpomene, comam H., Gorgonis os cinctum anguibus Ci., ora Medusae Gorgonis anguineis cincta... comis O., flammis cingor V., (infantem filium) Germanicum appellavit cinxitque cunctis fortunae principalis insignibus T., anuli cingunt lacertos Mart.

    2. pren. obda(ja)ti, obkrožiti (obkrožati), obkoliti (obkoljevati), okleniti (oklepati): tellus oras maris undique cingens Lucr., collem cingit palus, colles cingunt oppidum, flumen... paene totum oppidum cingit C., oppida fossae cingebant silvae V., campum collibus cingebant silvae V., cinxerunt aethera nimbi V., mediu diem cinxerunt tenebrae Sen. tr.; v pass.: Auct. b. Afr., Cu., urbe portus ipse cingitur, insula duobus portubus cincta Ci., quod moenibus cingebatur T., (insula) cingitur tribus milibus (pasuum) Plin. meri 3000 korakov v obsegu; voj. obrambno obda(ja)ti, kriti, (za)varovati: castra vallo L., hiberna vallo pedum IX et fossā pedum XV C. utrditi, urbem moenibus V., muris urbem, oppida muris O., domos muris Val. Fl., portas aggere Stat., segetem saepibus O., moenia flammis (s stražnimi ognji) V., equitatus latera cingebat C., equites cornua cinxere L., c. ultimum agmen validā manu Cu., universas copias plaustris Front.; pren.: diligentiusque urbem religione quam ipsis moenibus cingitis Ci.; occ.
    a) (o poslušalcih) obstopati koga, obsipati koga: non enim coronā consessus vester cinctus est, ut solebat Ci.
    b) kot spremljevalec ali zaščitnik koga obda(ja)ti, spremljati, biti v spremstvu koga, iti s kom: Vell., Sil., Cl., regi praetor Achaeorum et unus ex purpuratis latus cingebant L. kralja sta spremljala, latera regis duo filii iuvenes cingebant L., latus sancti cingit tibi turba senatus O., cinctăque adest virgo matrum nuruumque catervā O., ne egredientes in publicum (histriones) equites Romani cingerent T.
    c) pesn. kak kraj obkrožati, obiti: cycni coetu cinxere polum V. c terrā syrtim Lucan., longa per extremos pomeria fines Lucan.
    č) pesn. bivati ob čem: lacum Bycen c. Val. Fl.
    d) (sovražno) obda(ja)ti, obkoliti (obkoljevati), obstopiti (obstopati), zaje(ma)ti: urbem coronā ali omnibus copiis L., urbem obsidione V., ne murus quidem cingi potest C., Geticis si cingar ab armis O., c. domum undique Cu., hostium copias Front.; pren.: Sicilia undique cincta periculis Ci.
    e) drevesa krog in krog (o)lupiti, da se posušijo: arbores Ulp. (Dig.), silvam Dig.
  • circondare

    A) v. tr. (pres. circondo) obdati, obdajati

    B) ➞ circondarsi v. rifl. (pres. mi circondo) obdati se:
    circondarsi di amici obdati se s prijatelji
  • circonfondere* v. tr. (pres. circonfondo) knjižno obdati, obdajati; obliti, oblivati; prežemati
  • circumagō, agere -ēgī -āctum

    1. okoli voditi, obrniti (obračati), vrteti: suovetaurilibus circumaguntur verres, aries, taurus Varr., in adorando totum corpus c. Plin. celo telo sključiti = do tal pripogniti; circumagi (o sužnju) osvoboditi (osvobajati) se, ker je gospodar na forumu prijel sužnja za desnico in ga vodil okrog, v znamenje, da je osvobojen, pren.: Sen. ph.; med. circumagi ali refl. circumagere se vrteti se, obrniti (obračati) se: chamaeleonis oculos ipsos circumagi totos tradunt Plin., collum circumagit se Plin., rotunda, quae perpetuo diebus ac noctibus vice mundi circumageretur Suet.

    2. occ.
    a) circumagere aliquid vleči se okoli česa, obsegati kaj: Aegaeum pelagus... terras... magno ambitu... circumagit Mel.
    b) c. aliquem aliqua re obda(ja)ti koga s čim: eos muro circumegit Lact., erat pallio circumactus M. ogrnjen, solis... caput radiis perfusum circumactumque M.
    c) c. aliquid kaj okrog potegniti, izpeljati: aratro circumagebant sulcum Varr.
    č) circumagere se ali circumagi (v loku, okrog) se vleči, se razprostirati: circumagente se terrarum fronte in occasum Plin., conchae in orbem circumactae Plin. krožno zavite, circumacta curvataque litora Plin. iun.

    3. v loku voditi = obrniti (obračati), kreniti, zasukati: equos L., Cu., hastas in venientem ex transverso hostem L., aciem, signa L. vojsko zasukati, circumagi in frontem Cu. poravnati se, c. navem in proram Plin., corpora, unde clamor acciderat T., se ad dissonos clamores L., quacumque classis se circumegerat L., circumagente se vento L. ker se je sprevrgel; preg.: circumagetur hic orbis L. potegnil bo drug veter; pren.: quo te nunc circumagas? Iuv. kam se boš zdaj obrnil? kako se boš zdaj branil? hic paulum circumacta fortuna est Fl. se je obrnila; c. alvum, vesicam Plin. v nered spraviti.

    4. pren.
    a) (o času) circumagi ali se circumagere tek dovršiti, preteči, miniti: Lucr., Plin. iun., nobis in ipso apparatu annus circumactus est L., aestas se circumegit L., circumactis decem et octo mensibus L. po preteku, triennio circumacto Plin.
    b) (o duhu, srcu) dovesti (dovajati) na druge misli, preveriti (preverjati): rumoribus vulgi circumagi L., alieni momentis animi circumagi L., una voce circumegit et flexit Suet., universum prope genus humanum in se c. Plin. na svojo stran spraviti.
    c) o drugih abstr.: volubili orbe circumagi Plin. iun. v hitrem menjavanju vrstiti se.

    5. v pass. da(ja)ti se od kraja do kraja voditi, gnati, tirati, vlačiti: nil opus est te circumagi H. z menoj pohajati, huc illuc clamoribus circumagi T.
  • circumclūdō -ere -clūsī -clūsum (circum in claudere)

    1. (krog in krog) okleniti (oklepati), obda(ja)ti: parietes, qui circumcludunt porticus ambulationes Vitr., cornua argento c. C. okovati, si nubes solem circumcludent Plin.

    2. sovražno obda(ja)ti, obkoliti (obkoljevati), zaje(ma)ti: cum aliquot cohortibus... Caesaris equites Auct. b. Hisp., circumcludi duobus exercitibus C. ali vallo Auct. b. Hisp., iniquitate loci circumclusus Suet.; pren.: Catilina consiliis, laboribus, periculis meis circumclusus Ci. zajet.
  • circumdō -dare -dedī -datum obda(ja)ti

    1. okrog da(ja)ti, postaviti (postavljati), položiti (polagati), ovi(ja)ti: ligna et sarmenta Ci., umbras Pr. (o drevesu) senco naokrog dajati, fasciam circa alvum Cels.; z dat.: bracchia collo O. = (v tmezi) collo dare bracchia circum V. okoli vratu položiti, vincula collo O., vincula plantis V. privezati si sandale, arma humeris V. nase dajati, lectis aulaea Cu., capiti diadema Cu. nadeti si; o osebah: donec... circumdaret principi ministeria T. dokler ni... obdal cesarja s služabniki, utrique lateri equite circumdato T.; med.: hinc patre, hinc Catulo lateri circumdatis L. ko je šel oče ob eni, Katul ob drugi strani; occ. okrog česa postaviti (postavljati), napraviti (napravljati), zgraditi: murum Col., murus circumdatus C., c. munitionem Auct b. Afr., exercitum S., stationes T.; z abl. loci: turres toto opere C. po celi črti utrdbe, Caninius toto oppido circumdat munitiones Hirt.; z dat.: fossam cubiculari lecto Ci. murum silvae Sen. ph. ali nemori Cu., urbi murum Iust., equites cornibus, exercitum hostium castris L., satellites armatos contioni L. zbor obkrožiti z oboroženci, sibi milites T.; pren. pridobiti, podeliti, da(ja)ti: quos (cancellos) mihi ipse circumdedi Ci., famam paci circumdedit T., Catilina et Milo Ciceroni famam circumdederunt T., corruptis moribus libidines c. T. pridružiti.

    2. z abl. instrumenti obda(ja)ti s čim, obkoliti (obkoljevati), obkrožiti (obkrožati), opasati, ograditi (ograjevati): Troiam flammis V., totam arborem flammis Ph., portus moenibus circumdatus N., regio insulis circumdata Ci., nemus muro circumdatum Cu., c. saltūs canibus V., argentum auro V., aciem raedis V., oppidum quinis castris C., oppidum munitione Hirt., senex circumdatus sertis Sen. rh. ovenčan; pogosto o obleki: ipse agresti duplici amiculo circumdatus N. oblečen, ogrnjen, c. tempora vittis O., corpus amictu O.; v pass. pesn. z grškim acc.: virgineos circumdata comptus Lucr., Sidoniam picto chlamydem circumdata limbo V.; pren.: figuram mundi levitate circumdedit Ci. mu je dal gladko lice, exiguis quibusdam finibus totum oratoris manus c. Ci. nekako tesno omejiti, minus octoginta annis circumdatum aevum Vell. omejena, Britannici pueritiam robore c. T. z okrepitvami oskrbeti.
  • circumeō (circueō) -īre -iī (-īvī) -itum

    1. okoli iti, hoditi, teči, obiti, obhoditi: aras O., circumitis hostium castris C. ko so objezdili... tabor, opus navibus c. C. objadrati, tantum agri, quantum arando uno die circumire posset Sen. ph. oborati; o stvareh: ut circuit sol Plin. iun., utrum mundus terrā stante circumeat an mundo stante terra vertatur Sen. ph.

    2. v loku
    a) skreniti: circumire, discurrere in cornu Cu.
    b) naokrog iti, izogniti se česa, čemu; abs.: circumire cogemur Q.; z acc.: c. terga suorum, locum insidiarum, saltum Cu.; v pass.: metaque ferventi circuenda rotā O., brevi spatio eluvies circumiri poterat Cu.; pren.
    a) kak pojem opis(ov)ati: res plurimae carent appellationibus, ut eas necesse sit... circumire Q.
    b) v govoru kaj preiti, ne omeniti (omenjati), zamolčati: Vespasiani nomen... circumibant T.
    c) ukaniti, (pre)varati: facinus indignum, sic circumiri! Ter., puerum tunc arte dolosā circuit Mart.

    3.
    a) obda(ja)ti, obkrožiti (obkrožati), okleniti (oklepati): circuit extremas oleis pacalibus oras O., cuius non hederae circuiere caput Pr. ni ovijal, hoc (regium capitis insigne) caerulea fascia... circumibat Cu., hippodromus platanis circumitur Plin. iun.; abs.: quae circumibit autem linea, eiusdem spatii erit Q.
    b) poseb. voj.: obkoliti (obkoljevati), obstopiti (obstopati), zajeti: cohortes sinistrum cornu... circumierunt C., c. ultimos hostium, muros Cu., classis moenia circumibat Cu., a fronte et a tergo circumiturus hostem Cu.; v pass.: angustias enim Themistocles quaerebat, ne multitudine circumiretur N., quibus (cornibus) circumibantur L., ne superante numero et peritia locorum circumiretur T.; pren.: qui se totius belli fluctibus circumiri... maluit Ci. da valovi vojne pljuskajo obenj.
    c) s posebnim namenom okrog iti, hoditi, obiti, obhoditi; abs.: quare circumirent, suas quisque contraheret copias N., ipse equo circumiens unum quemque nominans appellat S. med četami jahajoč; z acc.: c. fores aedificii N., aciem manipulos, ordines C. (hrabreč, bodreč) obhoditi, hibernis circuitis C. ko je pregledal, c. vigilias S., L., rex agmen circumibat pedes (peš) Cu., c. urbem, plebem L., c. ibi et homines prensare coepit L. hoditi tam kot prosilec, c. senatum cum veste sordida L. laziti od senatorja do senatorja, senatum circumirent, senatui supplicarent Plin. iun., c. saucios T. zaporedoma obiskati, tentoria Aus.; s finalnim stavkom: illum circumire veteranos, ut acta Caesaris sancirent Ci. ep.; occ. kak kraj, kako deželo obhoditi, prepotovati, potovati po čem: praedia, oram maris Ci., Marcio et Atilio Epirus, Aetolia et Thessalia circumeundae assignantur L. se določijo za obhod, pater omnipotens ingentia moenia caeli circumit O.; z ad: haud ignarus erat circumitam ab Romanis eam (Hispaniam) legatis ad sollicitandos principum animos L.

    Opomba: Star. inf. pr. pass. circumirier Pl.; vulg. fut. circumiet It.
  • circumfundō -ere -fūdī -fūsum

    I.

    1. naokrog liti: amurcam ad oleam Ca.; večinoma med. (redko refl.) obli(va)ti, obda(ja)ti, obkrožiti (obkrožati); z dat.: Plin., amnis circumfunditur insulae L., mare urbi circumfusum L., nympha circumfunditur iuveni O. vodna Nimfa se oprijemlje mladeniča (pesnik misli na vodo); poleg dat. z a(b): unda terrae a lateribus circumfunditur Sen. ph.; abs.: Tib., gens circumfusis invia fluminibus O., circumfusa nubes V., Eccl. zastirajoči oblak, circumfuso igni L. po obsevajočem ognjenem žaru, mel circumfusum Vitr., vis circumfusi aëris Mel.

    2. pren. gnesti se, vrveti okoli koga ali česa, s hrupom obda(ja)ti, obsuti, obsipati; abs.: magna multitudo ab utraque parte circumfundebatur C., circumfunditur equitatus Caesaris C., circumfunditur corona T., circumfusus satelles O.; z dat.: cedentibus curcumfusi C., circumfundebantur obviis sciscitantes L., circumfusos regi barbaros adoriri Cu., tanta multitudo circumfundi paucioribus potest Cu. obsuti; redko refl.: equites Hannoni Afrisque se circumfudere L., a tergo se c. L.; še redkeje med. z acc. = okleniti (oklepati) se koga: hunc (Mavortem) tu, diva, circumfusa super Lucr.; akt. v med. pomenu: circumfudit eques frontemque pedites invasere S. konjenica napade; pren.: undique circumfusae molestiae Ci. od vseh strani vsute, quantum periculum ab circumfusis undique voluptatibus L. od povsod privrevajočih slasti.

    — II.

    1.
    a) (o tekočini sami) tekoč obdajati: quam (terram) crassissimus circumfundit aër Ci.
    b) obli(va)ti, poli(va)ti: (Agesilaum mortuum) amici cerā circumfuderunt N., Venus eos nebulae circum dea fudit amictu (tmeza) V. jih je ogrnila z meglenim plaščem; v pass.: omnis terra... circumfusa illo mari,... quem Oceanum appellatis Ci., circumfusum esse caligine, crassis tenebris ali luce Ci.

    2. pren. obda(ja)ti, obkoliti (obkoljevati), obkrožiti (obkrožati): praefectum milites circumfundunt T.; nav. pass.: Pompeius copiis circumfusus Ci., sedens in bybliotheca circumfusus Stoicorum libris Ci. zakopan v knjige, Ascanium fusis circum (tmeza) complectitur armis V., turbā circumfusus L., collo parentis circumfusa O. ovita, oklenjena okoli..., neque enim stipatus satellitum manu, sed circumfusus undique nunc senatūs, nunc equestris ordinis flore Plin. iun.; v sovražnem pomenu: circumfusus hostium concursu N., densis circumfundimur armis V. oboroženci nas gosto obsujejo, undique circumfusi Cu.
  • circumgredior -gredī -gressus sum (circum in gradī)

    1. iti (hoditi) okrog česa: lacunam Amm.

    2. sovražno obda(ja)ti, obkoliti (obkoljevati), obstopiti (obstopati); abs.: barbari... lacessunt, circumgrediuntur, occursant T.; z acc.: exercitum S. fr., terga T., Syriam Aur.
  • circumiciō -ere -iēcī -iectum (circum in iacĕre)

    1. okrog (česa) vreči, metati, (na)okrog ali okoli (česa) (na)metati, postaviti (postavljati), (z)graditi: Varr., vallum circumicere L. okrog nasuti, circumiecta vehicula ali circumiecti custodes T. naokrog postavljeni, z dat.: fossam et alia munimenta verticibus L. izkopati jarek in nasuti... okoli..., circumiecta multitudine hominum totis moenibus C. (po drugih: totis moenibus = abl. loci = na vseh mestih obzidja); v pass. (zaradi circum) z acc. stvari, okrog katere se kaj meče: quod anguis domi vectem circumiectus fuisset Ci. ker je bila ovita (omotana) okrog droga.

    2. c. aliquid aliquā re obda(ja)ti, okleniti (oklepati) kaj s čim: extremitatem caeli rotundo ambitu Ci., planities saltibus circumiecta T. — Od tod adj. pt. pf. circumiectus 3 ležeč (stoječ) okoli, v okolici ali v bližini česa, okoliški, soseden, sosednji (o krajih, mestih, državah idr.); abs.: lucus L., nemora, campi, valles Cu., silvae Suet., oppida T., nationes T. okoli bivajoči, sosedni, z dat.: silvae circumiectae itineri L. na obeh straneh poti stoječi, incendit aedificia circumiecta muris L. (stoječa) okrog zidovja, moenia circumiecta regiae T.; subst. circumiecta -ōrum, n okolica: T.; pren. o govoru poleg stoječ: circumiectae orationis copia Q.
  • circummūniō -īre -īvī (-iī) -ītum

    1. obzid(o-v)ati, z zidom obda(ja)ti, obgraditi: pomarium maceriā aut fossā Col., plantas caveis Col.

    2. kakor z zidom obda(ja)ti, okleniti (oklepati): paene ut ferae circummuniti C. zaprti; večinoma voj.: z obkopi in nasipi okleniti (oklepati), obgraditi, obda(ja)ti, obkoliti (obkoljevati): oppidum Auct. b. Afr., quos circummunitos superius demonstravimus Auct. b. Hisp.; z abl.: Uticam vallo, eos vallo fossaque, montes opere, copias opere C., vallo... castellisque circummuniti C. obgrajeni; brez acc.: opere circummunire instituit Auct. b. Hisp.

    3. krog in krog utrditi: vites defixis arundinibus circummunitae Col.
  • circumplector -ī -plexus sum obje(ma)ti, okleniti (oklepati), obda(ja)ti: Plin., Stat., Suet., domini patrimonium circumplexus quasi thesaurum draco Ci. skupaj držati, balteus circumplectitur pharetram V.; pren.: collem opere C. obgraditi, oppidum tragulis Auct. b. Hisp.; animum... meum... imago quaedam circumplectitur Gell. — Star. act. soobl. circumplectō -ere: Gell., Ap., meum collum circumplecte Pl., foramina laminis circumplectito Ca.
  • circumsaepiō (slabše circumsepiō) -īre -saepsī -saeptum

    1. ograditi (ograjevati): semitam meam circumsepsit Vulg., silvae circumsaeptae Paul. (Dig.).

    2. pren.: braneč obda(ja)ti, obkoliti (obkoljevati), naokrog zavarovati: Vulg., classem aggeribus V., loca circumsaepta parietibus Col., stagnum circumsaeptum aedificiis Suet.; o živih bitjih: Front., Fulg., corpus armatis c. L.
  • circumstō -āre -stetī (-)

    1.
    a) intr. okoli (okrog) stati: Lucr., Sen. ph., Suet., circumstant cum ardentibus taedis (Furiae) Enn. ap. Ci., circumstant properi aurigae V., ad circumstantes tendens sua bracchia silvas O., circumstans exercitus, circumstantes amici Cu.; pogosto subst. pt. pr. circumstantēs -ium, m okoli (okrog) ali na obeh straneh stoječi: L., Q., Suet., T.
    b) trans. stati okoli (okrog) koga ali česa, obda(ja)ti, obkrožiti (obkrožati), obkoliti (obkoljevati): senatum Ci., sellam L., Suet., Solem, sacra O., regem, lectum Cu.; poseb. v sovražnem pomenu: desinant... circumstare tribunal praetoris urbani Ci., c. urbem Romanam L., regis tecta V., undique muros O.; pesn.: te Lernaeus circumstetit anguis V. je ovila.

    2. pren.
    a) intr. krog in krog biti, od povsod pritiskati, pretiti: cum tanti undique terrores circumstarent L., scio acerba meorum circumstare odia V., tot circumstantibus iudiciis, iurgiis,... clamoribus Q.
    b) trans. koga ali kaj obda(ja)ti, obstirati, pritiskati, pretiti komu: Sil., Plin. iun., circumstant te summae auctoritates Ci., cum omnia nos undique fata circumstent Ci., quae te circumstent pericula, cernis V., circumsteterat... Palatium publica exspectatio magni secreti impatiens T.... je obdala čakajoča množica, nestrpna izvedeti veliko skrivnost.
  • circumvādō -ere -vāsī (-) od vseh strani obiti, obkoliti (obkoljevati), obda(ja)ti, napasti (napadati), navaliti na koga: Plin., immobiles naves L., Claudium clamoribus turbidis circumvasere T., circumvaditur civitas Amm.; pren.: anceps terror... barbaros circumvasit L. je obšel od vseh strani.
  • circumvāllō -āre -āvī -ātum

    1. krog in krog z okopom obda(ja)ti, obkoliti (obkoljevati): duas turres constituit, nam circumvallare loci natura prohibebat C., c. Pompeium Ci., hostes L.

    2. pren. obda(ja)ti, obkrožiti (obkrožati): Cl., tot res repente circumvallant Ter., c. locum duobus sulcis Col., paradisum igni Lact.