Franja

Zadetki iskanja

  • sperare1

    A) v. tr. (pres. spēro) upati, nadejati se (česa):
    sperare il successo upati na uspeh
    voglio sperare, spero bene kajpada, seveda:
    sarai promosso? Spero bene! Ali boš zdelal? Seveda!

    B) v. intr.
    sperare in upati, zaupati:
    sperare nell'aiuto di qcn. upati na pomoč nekoga
  • spērō -āre -āvī -ātum (spēs)

    1. (koga, kaj ali kaj ugodnega) pričakovati, upati na kaj, glede česa, nadejati se česa, gojiti up(anje), nado na kaj, glede česa, živeti v up(anj)u (nadi) na kaj, glede česa, pričakovati kaj, obetati si kaj (naspr. metuere, timere); abs.: sperat quidem animus Pl., ut neque accusator timere neque reus sperare debuerit Ci., ego sperare non destiti Ci. ep., bene ali recte sperare Ci. nadejati se (česa) dobrega, upati na kaj dobrega, recte spero Ter. upravičeno upam = vdalo se bo; kot vrinjeni stavek: spero Pl., Ter., Ci., ut spero Ci., N. ali quemadmodum spero Ci.; z de: de otio nostro spero iam Ci. ep., de (od) eo bene sperare N. nadejati se česa dobrega, upati na kaj dobrega; z obj. v acc.: deos teque Pl. upati na bogove in tebe, zaupati v bogove in vate, provinciam, pacem, meliora Ci., ab aliquo victoriam C., omnia ex victoria C., ne mortem quidem honestam S. fr., quod sapienter speravimus Col., quartanam sperantibus aegris Iuv. da mrzlico preležijo in da pritisne le vsak četrti dan; v pass.: plures nuntii sperabantur T., Germani, qui ab ipsis sperentur T., quo mitius imperium Romanum speraretur T., spem speratam obtulisti mihi Pl. gojeno nado, up, ki sem ga gojil, sperata libertas Ci. ali gloria Ci. ep., L. ali praeda C., favor speratus H.; z dvojnim acc.: quem praecipuum adiutorem speraverat Suet. na čigar pomoč se je bil prav posebej zanašal; z ACI, nav. fut.: Pl., Ter. idr., hanc sibi rem praesidio sperant futuram Ci., ex quibus sperant se maximum fructum esse capturos Ci., sperare pro eius iustitia, quae petierint, impetraturos C., sperans facile eum occasurum S., sperat se absolutum iri Ci.; (po gr. skladu): visura (= se visuram esse) et quamvis numquam speraret Ulixen Pr.; elipt.: qui … semper amabilem (sc. te fore) sperat H.; inf. fut. opisan: spero fore, ut contingat id nobis Ci.; v pass. skladu: legiones secuturae sperabantur T., plurimae gentes collaturae capita sperabantur Amm.; redkeje z inf. pr. pri istodobnem (sočasnem) dejanju, pri glag. posse pa vedno: Pl., Ter. idr., spero ex hoc ipso non esse obscurum Ci., quae volumus, reliquos sentire speramus C., magnitudine poenae reliquos terreri sperans C., mala mea cum tuis bonis misceri sperem S. fr., satis sperare perbrevis aevi Carthaginem esse L., sperabat se comparare salutem Corn., desine fata deûm flecti sperare precando V., neque ego hanc abscondere furto fugam speravi V., speravit explere se numerum posse C.; še redkeje z inf. pf. pri preteklem dejanju: Pl., Ter., Sen. ph. idr., de nostra Tullia spero cum Crassipede nos confecisse Ci. ep., quorum mentes nondum ab superiore bello resedisse sperabat C., mirifice sperabat se esse locutum Cat.; neklas. s finalnim stavkom: Sen. rh., Sen. ph., Iust. idr., quoniam, ut salvum vellent tyrannum, sperare non poterat L. — Od tod subst. pt. pf.
    a) sperātus -ī, m in spērāta -ae, f (o zaročencih) zaželeni, zaželena, ljubi, ljuba, zaročenec, zaročenka, ženin, nevesta: mecum speratum adducere Afr. ap. Non., sperata, salve Pl., speratam suam uxorem petiit Hyg., habent speratas Arn.; tudi o zakoncih: Amphitruo uxorem salutat laetus speratam suam Pl.
    b) spērāta -ōrum, n gojene želje, gojena nada, gojen(i) up(i): potiri sperata L. svoje upe videti uresničene, contra ali praeter sperata Amm.

    2. occ. (kaj neugodnega) pričakovati, zavedeti (zavedati) se, ovesti (ovedeti) se česa, domnevati kaj, bati se česa: Pl., Ter., Afr. ap. Char. idr., sin a vobis, — id quod non spero, — deserar Ci., haec iam mihi speranda fuerunt V., hunc ego si potui tantum sperare dolorem, et perferre … potero V., si genus humanum et mortalia temnitis arma, at sperate deos memores fandi atque nefandi V., sperare aliquod in Africa bellum Fl.; z ACI: haec spero vobis molesta videri Ci., mene efferre pedem, genitor, te posse relicto sperasti … ? V., non speravi te sequi Stat., exstinguine mea speravi te posse manu? Val. Fl.; v pass.: quae (sc. inedia) per multas difficilesque causas iam adfore sperabatur Amm.
  • ween [wi:n] prehodni glagol
    zastarelo, poetično misliti; predstavljati si; slutiti; nadejati se, upati, pričakovati
  • льститься на что biti lakomen na kaj, hrepeneti po čem; nadejati se.
  • надеяться nadejati se, upati; zanašati se na kaj;
    н. как на каменную гору trdno se zanašati
  • сподіва́тися -ва́юся недок., úpati -am nedov., pričakováti -újem nedov., nadêjati se -am se nedov.
  • чаять (zast.) pričakovati, nadejati se; domnevati;
    он в ней души не чает nadvse jo ljubi
  • maneō -ēre, mānsī, mānsum (iz *menei̯o; prim. skr. man- obotavljati se, mirno stati, gr. μένω in [z reduplikacijo] μί-μνω ostajam)

    I. nav.

    1. occ.
    a) osta(ja)ti: Pl., N., V., Sen. ph. idr., seu maneant seu proficiscantur C., quotannis singula milia armatorum bellandi causa suis ex finibus educunt; reliqui, qui domi manserunt, se atque illos alunt C., manere in patriā, esse domi suae cum uxore, cum liberis Ci., extra domum patris manere L.; pass. (impers.): quare sine periculo maneatur C., manebitur Ci., mansum oportuit Ter. ostal naj bi bil, mar bi bil ostal, moral bi ostati; occ.
    b) prenočiti (prenočevati): apud aliquem Ci., manet sub Iove frigido venator H., eo die mansurum esse Casilini L., aut inter vicos aut inter vias Suet.

    2.
    a) (o stvareh) v kakem stanju osta(ja)ti, obsta(ja)ti, še trajati, še biti, vzdržati, držati se, ohraniti (ohranjati) se: munitiones integrae manebant C., nihil semper suo statu manet Ci., huius ad nostram memoriam monumenta manserunt N., parietes, quorum ornatus tot saecula manserat Ci., manere his bellum L. še traja, Priamidum regna manebant V., urbs mansura V. ki naj obstaja, manent ingenia senibus Ci. starci obdržijo, in sapā condita manere pira Varr. se držijo, maneat (pri tem naj ostane, to naj velja, tako bodi), quod turpe sit, id numquam esse utile Ci.; pri S. manere = (diu) esse.
    b) (o osebah) v kakem stanju osta(ja)ti, vztrajati, trdno držati se česa ali držati kaj, vzdržati, zvest osta(ja)ti čemu: manet inperterritus ille V., in quā pactione mansit N., in amicitiā, in fide, in voluntate, ea in condicione ac pacto Ci.; pesn. z abl.: tu modo promissis maneas V., dictis, Albane, maneres V.

    3. (po)čakati: mane Pl., Ter., mane, mane Ter., vel mane etiam Pl. ali pa raje še počakaj, haud mansisti Pl., mane videam Pl., mane enarrem Ter.; metaf. čakati koga, usojeno biti komu, bližati se komu, pričakovati je komu kaj, nadejati se je komu česa: Lact., praemia manent V., cuius tibi fatum manet Ci., quae fato manent T.

    II. trans. čakati, pričakovati koga, kaj: Pl., Ter., qui nudus atque inermis hostem maneat L., manebo te domi H., ipse hostium adventum mansit L., si plausoris eges aulaea manentis H.; metaf. čakati koga, usojeno biti komu, pričakovati je komu kaj ali nadejati se je komu česa: Tib., Pr., Suet., mors sua quemque manet O., nos manet Oceanus H., te triste manebit supplicium V., indigna, quae manent victos L., si nocentem innocentemque idem exitus maneat T., quod praemium ipsos manere? Cu., sin autem aliud me fatum manet Antonius ap. Ci.

    Opomba: Sinkop. pf. mansti (= mansisti) Luc. ap. Gell.
  • altus 3, adv. (prvotno pt. pf. glag. alere, potem adj.: „vzrejen“, od tod = „odrasel“, „velik“), in to:

    I. (če se meri od spodaj navzgor)

    1. visok (naspr. humilis, profundus): mons altus L. ali altissimus C., altus tumulus L., arbor a. Lucr., alta nix H. visok ali debel, altae nives Cu., altissimae ripae C., alta terra, turris Cu., stabula alta ferarum V. = visokorasli (visokodebelni) gozd, altus equo V. visoko s konja, medio est altissima (via) caelo O., se ex altissimo muro praecipitavit Ci., alte in terram cadere Varr. fr. ali samo alte cadere Ci. visoko (z višine) dol, se tollere a terra altius Ci., alte extollens pugionem Ci., puer alte cinctus H. visoko opasan; o človeški rasti: altior illis ipsa (dea) est O. je večja; pren.: altum incedere Sen. ph. glavo pokonci nositi, prevzeten biti (prim.: ošabno nos'jo ti pokonci glave Prešeren), altiorem fieri Ci. vzpeti se na prste = bahati se. O mestih = visoko stremeč, kvišku kipeč: Carthago, Roma, Troia V. (prim. Ἴλιος αἰπεινή Hom.), urbes H.; o morju = širok, širen, odprt: aderant aequore in alto ratibus repentibus Poeta vetus ap. Varr. na širnem morju = na odprtem morju, permensus maria alta velivola L. Andr. ap. Macr. Raztezanje se izraža: z acc.: signum septem pedes altum L.; z gen.: singula latera pedum tricenûm, alta quinquagenûm Varr. ap. Plin., cohors... clauditur altā novem pedum maceriā Col.; z abl. mensurae pri komp.: columella tribus cubitis non altior Ci.; s tenus in gen.: aqua ferme genūs tenus (do kolena) alta L.; subst. neutr. pl.: altiora petrae Cu. višji del.

    2. pren. visok: sua virtute in altiorem locum pervenit Ci. se je vzpel na višjo stopnjo, praecipitari ex altissimo dignitatis gradu Ci., Carthago altior Italiae ruinis H. povzdignjena, altior ordo Sen. ph., altissima fortuna Cu. najvišja stopnja (vrhunec) sreče, altissimum maiestatis fastigium Val. Max., altissimae civium dignitates Plin. iun.; subst. neutr. pl.: excelsa et alta sperare L. nadejati se imenitnega in visokega mesta, nimis alta cupere S. po nedosežnem hlepeti, altiora petere S. za višjim težiti, altissima cupere T., altiora meditari Suet., amor in altioribus standi Arn. do višjega mesta, alte ascendere Ci., alte spectare Ci. oči visoko povzdigovati = visoko meriti, za visokim težiti, ingenium altissime assurgit Plin. iun.; occ. visok = visokomiseln, vzvišen, vznesen, veličasten: homo alta mente praeditus Ci. z visokomiselnostjo obdarovan, visokomiseln, qui altiore animo sunt Ci., magnus et altus vir, vir altus et excellens Ci., altus, excelsus, humana despiciens Ci., digna prorsus cogitatio animo tuo, sed altior nostro Cu., altissimum planeque poëticum ingenium Plin. iun., nihil altum, nihil magnificum ac divinum suscipere possunt qui... Ci., neque humilem et abiectam orationem nec nimis altam et exaggeratam probat Ci., alta in senatu sententia Val. Max. pomenljiva, tehtna, artes altiores, altiores disciplinae, altissima eruditio ac prudentia Q., altior prudentia, altissima moderatio Val. Max., altiores litterae Sen. ph., ille dies virtutem Catonis altissime illuminavit Vell. zelo veličastno; pesn.: alto vultu dona reicere H. s ponosnim obrazom = s ponosno prevzetnostjo; kot epiteton bogov, imenitnih oseb in poosebljenih bitij prevzvišen, veličasten: Apollo, Iuppiter V., Caesar H., Roma O.; po rojstvu visok, visokoroden, visokega rodu: Sarpedon V., Aeneas H., inter altissimas condiciones generum eligere Plin. iun. izmed najvišjih krogov; o glasu zvočen, zveneč: altiore voce Cat., altissimus sonus Q.

    3. kot subst. neutr. višina, vrh: aedificia in altum edita T., in altum editae arces Sen. ph., quae nervo tormentisve in altum exprimuntur Sen. ph., arcu alta petens V. na vrh mereč, Troes alta tenent V. vrh (zidovja); pren.: ordo (senatorius) quasi... editus in altum Ci., quidquid in altum fortuna tulit, ruitura levat Sen. tr.; occ.
    a) nebeška višava, nebo: ex alto... praepes laeva volavit avis Enn. ap. Ci., altum petiere nidis relictis V., Maiā genitum demittit ab alto V., glomerant tempestatem imbribus atris collectae ex alto nubes V., Iuppiter ex alto periuria ridet amantum O., vapor ex alto cadit rursumque in altum redit Plin., surgentia in altum cacumina oleae Q.
    b) (visoko =) široko (odprto) morje (= mare ali aequor altum), morje: in alto iactari Ci., in portum ex alto invehi Ci., vela in altum dare L., Auct. b. Afr., V., (naves) in altum provectae C., naves... nisi in alto constitui non poterant C., multum ille et terris iactatus et alto V. po kopnem in po morju, altum tenere V., eminet... in altum lingua, in qua sita est (Cassandrea) L.; pren.: ipsa sibi imbecillitas indulget in altumque provehitur imprudens nec reperit locum consistendi Ci., ego in alto vitiorum omnium sum Sen. ph. zibljem se na morju vseh napak.

    II. (če se meri od zgoraj navzdol)

    1. globok (naspr. summus): gurges, portus, flumina V., ponti maria alta V. globoko morsko valovje, altior aqua C., flumen latissimum atque altissimum C., altissima flumina C., Cu., altus limus Cu., alta fundamenta theatri V., altae stirpes stultitiae, altissimae radices Ci., pectus altum, vulnus altum V., caput abdidit alte V., alte vulnus adactum V., ferrum haud alte in corpus descendisse L., non alte percusso corde sagittā O., nunquam tam alte penetrasse telum... cognoverant Cu., sulcus altius impressus Ci., alte finditur cuneis in solidum via V., repetiti (tracti Sen. ph.) altius gemitus Sen. rh. Raztezanje z acc.: fundamenta bona facito alta pedes V Ca., quinquaginta cubita altum mare Plin., minimum alte pedem Col.; z abl. mensurae pri komp.: lacus XL cubitis altior Plin. iun.

    2. pren. globok = trd(en): somnus altus H., L., Cu. ali altior Cu. ali altissimus Sen. ph., quies V., sopor Cu., otium Plin. iun., silentium Sen. ph., silentia alta V., altissimum silentium Q., Amm., tranquillitas altissima Plin. iun., a. oblivio Sen. ph., nox Sen. ph. et tr., Ap. trda, črna, alte conquiesse Afr. fr.; occ. globok =
    a) ki je notri (v globini), ki tiči globoko notri v..., ki tiči globoko, notranji: manet alta mente repostum iudicium V. globoko v srcu (κατα φρένα βαϑεῖαν Hom.), premit altum corde dolorem V. globoko v srce, altus gemitus V. globok, ki prihaja iz globoke notranjosti, altiores gemitus Sen. rh., altius malum Cu., altus pudor Plin. iun., timor a. Petr., altior pavor T., altior sollicitudo, altior animi motus Q., penitus atque alte... sententiam legis introspicere Gell., quod verbum altius in eius pectus descendit S., verbum transferre altius Ci. presmelo, altius animis maerere T., haec odia altissime sedent Ps.-Q.
    b) tajen, skrit: sin altior istis sub precibus venia ulla latet V., alta dissimulatione premere consilium Cu., altiore concepta consilio Cu., altiorem iracundiam alicuius vereri T.

    3. kot subst. neutr. glob(oč)ina, notranjost, dno: ex alto emergere Ci., alto se immergere, in altum praecipitare Cu., alta pelagi V. morske globočine, tranquilla per alta V. mirne globočine, soluta rate in altum (sc. Rhodani) rapi L., in altum concedere Lucr. v notranjost hiše, noter v hišo; pren.: ingentem molem irarum ex alto animi ciere L., attractus ab alto spiritus V. iz globine prsi, ex alto dissimulare O. globoko, innatans verborum facilitas in altum reducetur Ci. površnost... se bo poglobila, non ex alto venire nequitiam, sed summo, quod aiunt, animo inhaerere Sen. ph.

    III. (če se meri v daljavo)

    1. ki sega (se razteza) globoko (daleč) noter ali nazaj, daljen: portu se condidit alto V. daleč je prodrl, ex alto luco V. daleč iz loga, longe et alte petitum proëmium Ci. ali oratio alte repetita Ci., altius ordiri ac repetere memoriam Ci. ki sega bolj nazaj, bolj od kraja, bellum altius expedire T. obširneje (natančneje) popis(ov)ati, rem altius perspicere Ci. globlje premišljati, altius persequi aliquid Plin. dalje zasledovati.

    2. pren. (časovno) oddaljen, (pra)star: Claudia genus Clauso referebat ab alto O., alto a sanguine Teucri V., alta vetustas Sil. starodavni čas, starodavnost, altior memoria Ci. starejši časi, altius omnem expediam prima repetens ab origine famam V. posegajoč bolj nazaj (t.j. v davne čase).

    3. subst. altum -ī, n dalja, daljina: quid causas petis ex alto? V. od daleč, tako tudi: aliquid ex alto appetere Acc. fr. ali repetere Ci.
  • attendre* [atɑ̃dr] verbe transitif čakati, pričakovati, familier nestrpno čakati (après quelqu'un koga)

    attendre après quelque chose potrebovati kaj
    s'attendre à quelque chose nadejati se česa, računati s čim, pričakovati kaj
    attendre l'autobus sous la pluie čakati na avtobus v dežju
    attendre l'occasion favorable čakati na ugodno priliko
    aller attendre quelqu'un à la gare iti po koga na postajo
    (se) faire attendre pustiti (se) čakati
    il se fait attendre dolgo ga ni
    attendre beaucoup de quelqu'un mnogo od koga pričakovati, mnogo si od njega obljubljati
    attendez (donc)! trenutek! poslušajte (no, vendar)!
    attendez-vous-y! zanesite se na to!
    on peut s'attendre à tout vse lahko pričakujemo
    le résultat ne se fit pas attendre posledice niso izostale
    j'attends que ça soit fini čakam, da bo tega konec
    je n'attends pas après votre aide ne potrebujem vaše pomoči, ne čakam na vašo pomoč
    je m'attendais un peu à vous voir malo sem pričakoval, računal s tem, da vas bom videl
  • attollō -ere (-) (-)

    1. (po)vzdigniti (povzdigati), vzviš(ev)ati, kvišku držati: pallium Ter., ab humo amicum V., saepe attollunt humeris (regem apes) V., att. fracto crure planum (glumača) H., parvum natum O., partus suos Plin. (o živalih), pueros Q., aliquem mersum Cels., corpus... ulnis mollibus attollo O., att. caput O., Sil. in (pren.) ut caput attollere Romana plebes possit L., att. manūs Q., manūs ad caelum C., L., bracchia V., pedem Q., pedes super limen Pl., crus in urina Plin. (o psu), oculos L., Cels., vix oculos humo O., oculos ad virginem Ps.-Q. in (pren.) adversus dictatoriam vim attollere oculos non audere L. ali contra fortunam audere attollere oculos Sen. ph., att. timidum ad lumina lumen (oko) O., ocellos contra solem Pr., frontem Q., Germanos fluminibus suetos levitas armorum et proceritas corporum attollit T.; pesn.: attollit globos flammarum (Aetna) V. bruha ognjene krogle, quercūs caelo (dat.) attollunt capita V. dvigajo proti nebu, anguis attollens iras V. ali attollens minas serpens Col. srdito kvišku švigajoča; pass.: super adstantium manibus in murum attolli S. fr.; refl. se attollere in med. attolli dvigniti (dvigati) se, vzdigniti (vzdigovati) se, vzravna(va)ti se, vzkloniti (vzklanjati) se, kvišku se držati: ter sese attollens V., att. se recto trunco O. vzravnati se, venae nostrae modo summittunt se, modo attollunt Cels., subito navis coepit et regere se et attollere Sen. rh., att. se tam deformiter Val. Max., attollitur unda, nigrae attolluntur harenae V., periti imperitique nandi perinde attolluntur T.; od kod? fluvio (abl. = od reke) seattollere visus V., se a gravi casu L.; kam? (smer): attollit se in femur V. vzravna se na kolk.

    2. occ. (pokonci) postaviti (postavljati), staviti, (z)graditi: molem, arcem tectis, mālos V.; refl. in med. dvigniti (dvigati) se, vzdigniti (vzdigovati) se, vznesti (vznašati) se, rasti, narasti (naraščati): att. se in auras V., O., simul visum... iuvenem in caelum... attolli T.; o vodovju: nuntiavere accolae Euphraten... sponte et immensum attolli T. da narašča, toda: mare ne ventis quidem attollitur T. ne valoví niti od...; o rastl.: a terra se non att. Plin.; o gorah in zgradbah: Taurus a Cappadocia se attollens Cu., ex mediis arenis in caelum attolli Plin., turres in LX pedes attollebantur T., columnarum ratio erat attolli super ceteros mortales Plin.; pesn. o krajih, ki se na videz dvigajo iz morja: quarto terra die primum se attollere tandem visa V., attollit se diva Lacinia contra V.

    3. pren.
    a) (telesne in duševne moči) povzdigniti (povzdigovati), poviš(ev)ati, (po)večati, prenoviti (prenavljati): vocem Q., vox attollitur Q., att. orationem Q. (toda att. clamorem Veg. hrup zagnati), supra modum sermonis attolli (o govorniku) Q. glasneje govoriti kakor v pogovoru, vires in milite att. Pr., Turnus attollit animos V. se ojunači, att. animos ad spem consulatūs L. nadejati se konzulata, animum nec attollant fortuita nec deprimant Sen. ph., attollere animos civium Plin. iun.; refl.: Punica se quantis attollet gloria rebus V. se bo tako močno povzdignila; refl. in med. (o govorniku in pesniku) vznesti (vznašati) se: modo nimis se attollit, modo nimis deprimit Sen. rh., debet orator erigi, attolli Plin. Iun., nunc attollebatur, nunc residebat Plin. iun.
    b) koga ali kaj povzdigniti (povzdigovati), poviš(ev)ati, povelič(ev)ati, odlikovati: rem publicam bello armisque, aliquem insignibus triumphi, aliquem ordinibus altis et praemiis, suum sanguinem, alicuius progeniem super cunctos T.; poseb. v govoru povzdigniti (povzdigovati), povelič(ev)ati, poudariti (poudarjati): aliquem adulationibus T., cuncta in maius T. pretiravati, res per similitudinem Q., haec tu quā miseratione, quā copiā deflebis, ornabis, attolles? Plin. iun., studio Ciceronis attolli Vell.
  • augurare

    A) v. tr. (pres. auguro) voščiti, zaželeti:
    augurare il buon giorno voščiti dober dan
    augurare la buona riuscita degli esami zaželeti uspeh pri izpitih
    augurarsi upati, nadejati se, želeti si:
    mi auguro di riuscire upam, da mi bo uspelo

    B) v. intr. napovedati, napovedovati usodo (kot avguri); napovedovati, prerokovati
  • be in neprehodni glagol
    biti znotraj, biti doma; biti v ječi; ujeti se v zanko; biti oblečen v kaj; priti pravočasno; dospeti (pošta)

    be in for pričakovati, nadejati se; vedeti; lotiti se česa; slabo naleteti
    be in love biti zaljubljen
  • cherish [čériš] prehodni glagol
    varovati, negovati; skrbeti, gojiti; ceniti; ljubkovati

    to cherish a hope upati, nadejati se
  • cōnspectus -ūs, m (cōnspicere)

    I. act.

    1. gledanje, pogled na kaj, zagledanje, videz, obzorje; abs. s subjektnim ali objektnim gen.: Pl., Lucr., Col., Suet. idr., ne qui conspectus fieret Ci. ep. da ne vzbudim pozornosti, conspectum perferre C., conspectum fugere O., c. oculorum Varr., Cu., conspectum alicuius fugere Ci., C. ali vitare Q., c. tanti viri (objektni gen.) Val. Max., quoad longissime oculi conspectum ferebant L. do koder se je dalo najdalje videti, do koder so nesle oči, conspectum oculorum adimere L., Cu. zakrivati razgled, nebula adimit conspectum terrae L. zakriva pogled na zemljo, densus nimbus conspectum regis contioni aufert L., c. est in Capitolium L. vidi se na Kapitolij; pogosto (v zvezi s praep.) met. = oči, navzočnost, bližina: abducere aliquem e conspectu Pl. izpred oči, amittere aliquem e conspectu suo Ter. izgubiti izpred oči, a conspectu alicuius recedere N. umakniti se komu izpred oči, ex conspectu abire C., S., Val. Max. iti izpred oči, removere ex conspectu C. spraviti izpred oči, flamma copias a conspectu texit Romanorum Hirt. je zakril očem Rimljanov, ire ad conspectum alicuius V., exercitum in conspectum hostium adducere C. pripeljati sovražnikom pred oči, venire in conspectum Ci. idr. javno se pokazati, priti na spregled, priti blizu, in conspectum alicuius venire Ci. idr. komu pred oči priti ali stopiti, cadere in conspectum Ci. v oči biti = viden biti, dare sese in conspectum Enn. ap. Ci. ali dare se (dari Ter.) in conspectum alicui Ci. pokazati se (komu), insequens dies hostem in conspectum dedit L. ali (Dareus) universas vires in conspectum dedit Cu. je postavil na ogled, dare regiam sellam in conspectum vulgi Cu. javno izpostaviti, liberos in conspectum proferre C. pred oči, ponere beneficium extra conspectum suum Sen. ph., esse in conspectu civium Ci. biti pred očmi sodržavljanov, esse in conspectu N. viden biti, ut primum rex in conspectu fuit Cu. brž ko jim je kralj pred očmi stal, brž ko so kralja zagledali, ponere poculum in conspectu L. pred oči, consistere in medio conspectu V. v krogu gledalcev, in conspectu uxoris, populi Ci. ali in conspectu patris C. pred očmi, vpričo, navem in conspectu nullam V. nobene ladje ni na obzorju; pren.: velut e conspectu tolleretur libertas T., bellum aliud erat in conspectu L. je bila na dogledu, nadejati se je bilo druge vojne; pren. celeriter e conspectu terrae ablati sunt L. izginili so z obzorja zemlje, in conspectu oppidi Varr. ali fundi villaeque Ci. ali locorum L., hae (urbes), quae procul erant a conspectu imperii Ci. ki so bile daleč izven obzorja države, in conspectu deorum penatium Ci., in conspectu legum libertatisque mori Ci. vpričo zakonov in …

    2. pren. duhovni pogled, opazovanje, motrenje: Q., conspectus et cognitio naturae Ci., haec ne in conspectu quidem relinquuntur Ci. ne prihaja nikakor v poštev, explicatis ordinibus temporum uno in conspectu omnia videre Ci. vse na en pogled pregledati, aliquid ponere paene in conspectu animi Ci. jasno pred duševne oči postaviti; konkr. = pregled v kakem spisu: Gell. —

    II. pass.

    1. pojav, prikaz: conspectu suo proelium restituit L. s tem da se je prikazal = ko se je pokazal, primo statim conspectu omnia, quam disparia essent, ostendit L. brž ko se je prvič javno pokazal, elephantorum aciem conspectu ipso debellaturum L.

    2. met. pogled na koga ali kaj: scio eis meum conspectum invisum fore hodie Ter., animi partes, quarum est conspectus illustrior Ci., vester conspectus … recreat mentem meam Ci., frequens c. vester Ci. mnogoštevilni zbor pred mojimi očmi, c. vester venerabilis Cu.
  • dēgūstō -āre -āvī -ātum

    1. pokusiti (pokušati): vinum Ca., Icti., pabulum integrum (nemešano) Mel., carnem, exta, corni florem Plin., multa Sen. ph.; inde (= te pijače) d. S., de lacu mustum Plin. iun., paulum ex singulis (cibis) Cels.; pesn.: ignes … celeri flammā degustant tigna trabesque Lucr. ogenj liže, lancea … summum degustat volnere corpus V. lahko rani (razi) kožo; pren.: litteras primis labris d. Q.; abs.: nec degustanti lotos amara fuit O., degustando cognoscere Auct. b. Alx.

    2. pren. okusiti (okušati), poskusiti (poskušati), seznaniti se s kom, s čim: visne … ipse eandem (vitam) degustare … ? Ci., eorum … mentes sensusque d. Ci., istum convivam tuum degustes Ci. ep. preskusi, d. summatim ingenia maximorum virorum Sen. ph., et tu, Galba, degustabis imperium T.; s praep.: degustandum ex philosophia censet Enn. fr., d. aliquid speculae ex eius sermone Ci. malce upanja dobiti (nadejati se) iz … , vellem aliquid degustasses de fabulis Brutus in Ci. ep.; occ. površno obravnavati kaj, površno dotakniti (dotikati) se česa: d. genera, haec prooemio, plures … quasi degustatae (materiae) Q.
  • hoffen upati (auf na); hoffen auf nadejati se (česa), obetati si (kaj); hoffen wir das Beste! upajmo na najboljše!; das will ich nicht hoffen upam, da ni tako
  • in2 [in] prislov
    notri, noter, v

    to be in biti doma, biti v hiši; politika biti na vladi (stranka); biti v modi; šport biti na vrsti za udarec; sezona za kaj (oysters are in)
    to be in for a thing pričakovati kaj, nameravati kaj, nadejati se česa
    he is in for a shock to bo zanj močan pretres
    she is in for an examination čaka jo izpit
    the boy is in for a beating fant bo tepen
    to be in for it iztakniti jo, biti v kaši, ne imeti drugega izhoda
    in for a penny, in for a pound kdor reče a, mora reči tudi b
    to be (ali keep) in with s.o. dobro se s kom razumeti
    in between medtem
    in and in vedno isto, vedno znova
    the train is in vlak je prišel
    spring is in pomlad je prišla
    the ship is on the way in ladja pluje v pristanišče
    to throw in pridati
    ameriško to be all in biti čisto izčrpan
    in with it! prinesi, odnesi to noter
    to be in on s.th. sodelovati pri čem, biti poučen o čem
    to let s.o. in on s.th. pritegniti koga k čemu, poučiti koga o čem
    to be in up to the neck biti v veliki stiski
  • in-gredior -gredī -gressus sum (in, gradī)

    I. intr.

    1. stopati, hoditi, korakati, prihajati: qui in compedibus fuerunt ... tardius ingrediuntur Ci., altius ingredi V., per glaciem L., Cu., per pascua Val. Fl., Mezentius ingreditur campo V., i. solo V., in urbe mediā Gell., in arvis V., per funes Q., per publicum Plin. iun., elephanti gregatim ingrediuntur Plin., tamen ingredi aliquid eodem modo debet Cels. mora iti na prav določen način malo na sprehod; pren.: vestigiis patris i. Ci. stopinje ubirati za očetom, ubirati jo za očetom, stopati za očetom, vestigiis proelii i. Hirt. iti po sledeh boja = zmago izkoristiti (izkoriščati), per titulos tuos O. po vrsti našte(va)ti; (časovno) nastopiti, začeti se: vere ingresso Lucan.

    2. (z označeno smerjo) iti, stopiti (stopati) kam, vstopiti (vstopati): Mel., civem Romanum ingredientem in navem Ci., i. in fundum, in stadium, in vitam Ci., ingrediens intra finem eius loci Ci., i. intra munitiones C., ad deos penates Iust. domov; pesn. z dat.: castris V.; tudi brez označene smeri: ingressus sum expellere, ingredientem repellere Ci.

    3. metaf. (v)stopiti (vstopati) v kaj, spustiti (spuščati) se v kaj, lotiti se česa: rebus, in quas ingressa est oratio Ci., quem iam ingressum esse in bellum videbam Ci., in accusandi denuntiationem ingredi Ci., quibus ducibus in hanc spem sententiamque ingressus sum Ci., in Sesti tribunatum i. Ci. hoteti govoriti o ..., magnā spe ingredior in reliquam orationem Ci., in sermonem C., in spem libertatis Ci. nadejati se svobode, in causam Ci., in rem publicam Auct. b. Afr. začeti služiti državi. —

    II. trans.

    1. vstopiti (vstopati) kam, nastopiti (nastopati), iti, kreniti kam: tu ingredi illam domum ausus es? Ci., ingressus est urbem Ci., viam Ci., Cu., Q. ali iter Ci., Iuv., Col., Q., Sil., Suet. pot nastopiti, kreniti po poti, napotiti se, iter viae Iuv., mare Ci. na morje iti, carpento Capitolium T., pontem Milvium legati ingredi incipiebant Ci., curru urbem Suet., vestibulum Q., curiam, senatum, forum, provinciam Suet., colles O.; o stvareh: ingreditur nostrum pelagus terras Mel., Euphrates primum Syros, tum Arabas ingressus Mel.; pren.: qui eadem pericula ingrediuntur Ci. se podvajajo v ..., vestigia patris i. L. stopinje ubirati za očetom; occ. iti na(d) koga, napasti (napadati) ga: Latinium (in iure) T.

    2. nastopiti (nastopati), priče(nja)ti, zače(nja)ti kaj: istam disputationem mecum ingressus est Ci., viam vivendi i. Ci., tibi res antiquae laudis ingredior V., consulatum i. Q., annum aetatis decimum Q., undevicesimum annum Vell., cursūs Val. Fl., eadem S. bellum Sil., Iust., Suet., diversam condicionem belli Iust., orationem Ci., rationem studiorum Ci., priusquam ingrediar hanc partem Q.; z inf.: ingredior dicere Ci., Q., scribere, describere, loqui Ci., eas res mandare monumentis i. Ci.; occ. abs. začeti govoriti, spregovoriti: sic contra est ingressa Venus V.

    Opomba: V tmezi: inque gredi Lucr. (4, 887).
  • pōno -ere, pf. stlat. po-sīvī (Pl.), klas. pŏ-suī, po-situm (iz *po-s(i)nō *po-znō (iz *po- [sorod. z-πό, prim. a, ab] in sinō)

    I. z ohranjenim pomenom prepozicije

    1.
    a) postaviti (postavljati) za kom: post eos posuerat peditem Cu.
    b) vznak (na hrbet) položiti, spustiti (spuščati), zlekniti (zlekovati): artus in litore V., corpus in ripā O., se toro O. (vznak leči), positus inter cervicalia minutissima Petr., Giton super pectus meum positus Petr.; pesn.: somno (dat.) (počivat) positae bestiae V., sic positum (sc. vitulum) in clauso linquunt V.
    c) posaditi (posajati): positus in solio Cyri Cu. je sédel vznak na prestol, se je usedel na prestol, posito (rahlo (nazaj) posajen) magis rege quam effuso Cu.
    d) položiti (polagati) na mrtvaški oder: toro componar positaeque det oscula frater O., positum corpus V.; evfem. shraniti (shranjevati) = pokopa(va)ti: corpus Lucr., Icti., aliquem patriā terrā V., ossa collecta in marmorea domo Tib., ossa collata in urnam auream in foro quod aedificavit sub columna posita sunt Eutr.
    e) položiti (polagati), da(ja)ti komu v hrambo (varstvo): testamenti tabulas in aerario C., pecuniam apud tutorem Icti.
    f) denar naložiti (nalagati): pecuniam in praedio Ci., nummos in faenore H.; metaf.: beneficium bene apud aliquem ponere Ci.
    g) postaviti (postavljati) kje kot posvetilni (zaobljub(lje)ni) dar: Delphis tripodem N., loricas in fano Ci.
    h) (za)staviti = za stavo da(ja)ti, v zastavo da(ja)ti kaj: anulum, pallium Pl., pocula V.; pesn.: caput periculo Pl. postaviti (postavljati) v nevarnost, izpostaviti (izpostavljati) nevarnosti, ogrožati.
    i) nazaj (po)gladiti, urediti (urejati), (po)česati: capillos, comas O.; pren.: ancoras V. zadaj spustiti (spuščati) = v dno zasaditi (zasajati), na dno spustiti (spuščati); metaf. (z)gladiti, zagladiti (zaglajati), pomiriti (pomirjati): Notus tollere seu ponere volt freta H.; refl. o samih vetrovih: cum venti posuere (so se polegli) omnisque repente resedit flatus V.

    2. odložiti (odlagati): librum Ci., tunicam Ci., velamina de corpore O., arma C., L., onus uteri O. (po)roditi, ova O. (z)nesti; metaf. položiti (polagati), odložiti (odlagati), pustiti (puščati), opustiti (opuščati), popustiti (popuščati), znebi(va)ti se, izogniti (izogibati) se: vitia Ci., amores Ci., bellum S., curas L., metum O., ferocia corda V. srčne divjosti, vitam Ci. idr. pustiti življenje = izdihniti dušo, umreti, triumviri nomen T., in accusando aliquo tirocinium p. L. prestati (opraviti) preizkušnjo.

    II. pomen prepozicije je zbledel

    1. da(ja)ti, položiti (polagati), (po)staviti; s samim abl. loci: simulacrum castris V.; z abl. in praep.: anulum in sede regiā Cu., epistulam in pulvino S., Diana posita (stoječa) in basi Ci., hasta posita pro aede Ci., ponere arma sub quercu V.; pesn. in z acc.: ponere stipitem in flammas O., omnia pone feros in ignes O.; pa tudi klas.: ponere ante oculos Ci., caput alicuius ante regis pedes Cu.; z adv.: hic verbenas ponite H., sellam iuxta ponere S., ponere pedem (vestigium) Ci., O., H. stopiti (stopati) kam, genu (genua) O., Cu. idr. spustiti se na koleno (kolena), poklekniti (poklekovati), scalas C. pristaviti (pristavljati), mensam H. postaviti (postavljati), edictum, libellos T. dati nabiti = razglasiti, izdati, signa posita (ki so stali) ad villas Ci.; pesn.: oscula in labellis Pr. pritisniti (pritiskati) na ustnice; metaf.: p. calculum izračunavati, (z)računati, preračuna(va)ti (gr. τὴν ψῆφον τιϑέναι): ut diligens ratiocinator calculo posito videt Col., ponatur calculus, adsint cum tabela pueri Iuv., cum imperio calculum ponere Plin. iun. poračunati, položiti račune. occ.
    a) (po)saditi, nasaditi (nasajati), vsaditi (vsajati), zasaditi (zasajati), (za)sejati: ille nefasto te posuit die, arbos H., semina, vites in ordine V., vitem ordine Ambr.
    b) posvetiti (posvečevati): posita (posvečene, posvetilne, zaobljub(lje)ne darove) tollere C. (prim. I. 1. g), hic ponite lucida funalia H. položite kot posvečene darove, aurea ponetur mali felicis imago O., serta, sectos capillos O.
    c) v užitek na mizo postaviti, servirati, postreči s čim: pavonem H., merum in gemmā O., cum cibo venenum L.
    d) kak vojaški oddelek kje postaviti (postavljati), namestiti (nameščati), nastaniti (nastanjati), stacionirati: ibi praesidium ponit C., duas (sc. legiones) in Turonis ad fines Carnutum posuit Hirt.; metaf. koga kam prestaviti (prestavljati), premestiti (premeščati): aliquem sub curru solis H., modo me Thebis, modo ponit Athenis H.

    2. (po)staviti, (se)zidati, (z)graditi, narediti (narejati, delati), napraviti (napravljati): aras, templa V., statuam Ci., tropaeum N., opera in capite molis Cu., tabernaculum Ci., domum, urbem in montibus V., Tibur H., Byzantium posuere Graeci T., fundamenta ponere Ci. temelj(e) položiti (polagati), tako tudi prima favis fundamina V., nidum H. delati, plesti, sestavljati, graditi, skladati; poseb. kot voj. t.t. castra ponere tabor postaviti (postavljati), utaboriti se: L., S., N. idr., loco iniquo, in proximo colle C., ad amnem, sub radicibus montis Cu., in agro Faesulano Ci.; occ. (o umetnikih) postaviti (postavljati), upodobiti (upodabljati), (na)slikati: Orphea in medio posuit V., ponere aliquam marmoream H. iz marmorja, hic saxo, ille coloribus sollers nunc hominem ponere, nunc deum H., ponere qui totum nescit H. ne znati ustvariti (predstaviti, prikazati) celote.
    b) postaviti (postavljati) = ustanoviti (ustanavljati), določiti (določevati), uvesti (uvajati), da(ja)ti: leges Ci., H., praemia Ci., Ph., nomen (nomina) alicui Ci. vzde(va)ti, nade(va)ti, da(ja)ti, Liber pater ritūs posuit T.
    c) postaviti (postavljati), namestiti (nameščati) koga za kaj: aliquem super armamentarium Cu. nad orožarno = za orožarja, aliquem custodem in frumento publico Ci., custodem in hortis N., aliquem in bello principem N. postaviti na čelo, Numidis (dat.) imperatorem S., alicui custodem C. dati, erant positi, ut caperent eum Ci.
    d) metaf. (pred)postaviti ((pred)postavljati) = trditi, domnevati, reči (praviti), da je kaj: duo genera ponunt, deorum alterum, alterum hominum Ci., in oratione posuit animum advertere debere Arcadas N., pono satis in eo fuisse ingenii Ci., recte posuit rem publicam gratias agere posse Ci., pro certo ponere L., non videtur pro certo esse ponendum (z odvisnim vprašalnim stavkom) C. očitno se ne more vzeti (jemati) za gotovo, očitno se ne da priti na čisto, positum sit (z ACI) Ci. naj velja za dognano, (pred)postavimo (vzemimo, recimo), da …

    III. metaf.

    1.
    a) v mislih postaviti (postavljati): pone ante oculos laetitiam senatūs Ci., verba ante facta S., in eius potestate fortuna posita est Ci. je v njegovih rokah, rem in medio ponere Ci. povedati, na znanje dati, sporočiti, tantum in eā arte Ci. toliko staviti na … ; occ.: religionem in fide Cu. zasnovati (utemeljiti) na zvestobi, virtutem in patientia N. iskati, praesidium in fugā, omnem spem salutis in virtute, auxilium in celeritate C. upati na kaj, nadejati se česa (od česa), spem in lege Ci. up(anje) staviti za zakon, zaupati v zakon, zanašati se na zakon, spem positam habere in re C. upanje imeti osnovano na čem, upanje temeljiti na čem, ponere in spem (z ACI) upanje staviti na kaj, zanašati se na kaj; pass. positum esse in re ali in aliquo stati, temeljiti na čem ali kom, odvisen biti od koga ali česa: certamen positum in virtute C., in uno Mario spes imperii ponebatur Ci., in te positum est, ut … Ci.
    b) v kak namen porabiti (porabljati), posvetiti (posvečati) čemu: totum diem in considerandā causā Ci., sumptum nusquam melius Ci., se totum in contemplandis rebus Ci., operam diligentiamque suam in petitione Ci.

    2. v kako stanje, v kak položaj spraviti (spravljati): aliquem in culpā et suspicione Ci. koga okriviti in osumiti, aliquem in gratiā apud aliquem Ci. priljubiti, prikupiti koga komu, in illo fortunae gradu positus Cu. tako (o)srečen, eos in laude positos (slovite, sloveče, slavne) videmus Ci.

    3. postaviti (postavljati), šteti med koga, imeti (šteti) za kaj: aliquem primum N., mortem in malis Ci., saltare in vitiis ponitur N., haec infamia ponuntur N. velja za … , utrosque in eodem genere praedatorum pono Ci., aliquid consolationis loco ponere Ci., plerique in parte tertiā Africam posuere S., haud in magno discrimine ponere L. ne imeti (šteti) za posebej važno, ne pripisovati posebnega pomena (posebne važnosti), in dubio ponere, utrum an … L. podvomiti, veteres inter ponetur honeste H.

    4. našte(va)ti, navesti (navajati), omeniti (omenjati), povedati (govoriti): Plin., Suet. idr., hoc in oratione mea non pono Ci., cuius pauca exempla posui Ci., ponam in extremo, quid sentiam Ci., ut paulo ante posui Ci., hoc ipsum elegantius poni meliusque potuit Ci., cum in eis haec posuisset N., quam (sc. epistulam) ipsam melius est ponere, quam de ea plurimum dicere Vop., ponere vocabulum malā significatione Don. Pt. pf. positus (pesn. postus) 3 v vseh pomenih tega glag., poleg tega pa še nix posita H. zapadli sneg, in positus pri krajevnih določilih = situs stoječ, ležeč: Roma in montibus posita Ci., Gallia sub septemtrionibus posita Ci., Delos in Aegeo mari posita Ci.

    Opomba: Star. perf. posivi: Pl., posivimus: Pl., posiverunt: Ca., Ci., posiveris: Pl., Ca.; sinkop. pt. pf. postus: Lucr., Sil.