Franja

Zadetki iskanja

  • mōns, montis, m (prim. lat. ēmineō, immineō, prōmineō, mentum, minae)

    1. gora, kolekt. gorovje, pogorje: Varr., O., H., V., Col., Cu., Plin., T. idr., m. Aetna, Vesuvius L., m. Iura, Cevenna C., mons impendens Ci., altissimus C.; preg.: parturiunt montes, nascetur ridiculus mus H. (po gr. ὤδινεν ὄρος, Ζεὺς δ' ἐφοβεῖτο, τὸ δ' ἔτεκεν μῦν) = veliko obljubljati, ničesar storiti.

    2. meton.
    a) gorsko kamenje, skalovje, skal(in)a, pečina, kamen: fertur in abruptum magno mons improbus actu V., montes Grai Stat. grški marmor.
    b) montes = gorske živali, zveri: Cl.

    3. metaf. gora = velikanska, orjaška grmada: Sil., Aur., Lamp., montes argenti, frumenti Pl., praeruptus aquae mons V. ali montes aquarum O. gora valovja, valovne gore; abstr. gora, grmada = množina, sila, velik kup = zelo veliko česa: montes mali (sc. ardentes), mali maeroris mons maximus Pl., montes tempestatis Luc. fr., montes belli Corn.; preg.: montīs auri polliceri Ter. obljubljati zlate gore, maria montīsque polliceri S. ali magnos montes promittere Pers. obljubljati hribe in doline.
  • mouvoir* [muvwar] verbe transitif premakniti, premikati, gibati; gnati, priganjati spodbosti (à k)

    se mouvoir premikati se, gibati se
    faire mouvoir premakniti, poganjati, gnati
    les moteurs sont mûs par la force hydraulique motorje žene vodna sila
    il était mû par un intérêt sordide gnal, vodil ga je umazan interes
  • mūriculus -ī, m (mūs) = mūsculus klapavica: polypus Corcyrae, calvaria pinguia acarnae, purpura, muriculi, mures, dulces quoque echini Enn. ap. Ap.
  • mūricus -ī, m (mūs) „mišnik“, „mišelovec“: poeta non musicus, sed muricus Ven.
  • mūrīnus 3 (mūs)

    1. mišji: sanguis Plin., fimus Plin. mišji iztrebek, mišjak (mišjek), pellis Plin. mišja koža, pelles murinae Iust. kunje, hermelinje, lisičje in podobne kože, hordeum Plin. mišji ječmen (vrsta divjega ječmena).

    2. mišast, mišje siv: equus Varr. miško, color Col., Pall.
  • mūs-cerda -ae, f (*mūsscerda iz mūs in scerda; prim. indoev. subst. *sk̑ṓr, gen. *sk̑nés; prim. lat. cerno, cero, gr. σκώρ, gen. σκατός blato, iztrebek, sl. srati; po tvorbi mūs-cerda „mišji izloček, iztrebek“ so nastale obl. su-cerda (Tit. fr.), ovi-cerda (Fest.)) míšjak, míšjek, mišji iztrebek = murinus fimus: Plin., muscerdas primā syllabā productā dicebant antiqui stercus murinum Fest.
  • mūs-cipula -ae, f in mūs-cipulum -ī, n (mūs in capere) mišelovka, mišnica: hic ut muscipulae tentae atque ut scorpios cauda sublata Luc. ap. Non., nec non si parit humus mures, minor fit vindemia, nisi totas vineas oppleris muscipulis, quod in insula Pandateria faciunt Varr., aliquot secutis venit et retorridus, qui saepe laqueos et muscipula effugerat Ph., sine dubio verendum est, ne quando in muscipulo syllabas capiam Sen. ph.; pren. = gr. παγίς past, zanka, nastava: muscipulam tendere Aug.
  • mūsculus -ī, m (demin. k mūs)

    1. miška, mišek: litteras a musculis tueri Plin., musculorum iecuscula Ci., m. aquatilis Plin. vodna miš, podgana plovka.

    2. metaf.
    a) (telesna) mišica, včasih moč: quodcumque musculum laesit Cels., femorum musculus (= moč) omnis liquitur Lucan.; pren.: hanc (sc. orationem) ossa, musculi, nervi, illam (sc. historiam) tori quidam decent Plin. iun.
    b) premična streha, varovalna koliba (v zaklon oblegovalcem, ki so predirali ali izpodkopavali obzidje): Veg. musculum ex materiā bipedali facere C., musculos, falces reliquaque quae eruptionis causa paraverat C.
    c) musculus marīnus „morska miš“, „kit ribjekostnik“, vrsta kita, morda vosati kit: musculus marinus, qui ballaenam antecedit Pl. ali samo musculus: amicitiae exempla sunt, praeter illa quorum diximus societatem, ballaena et musculus Plin. (morda riba pilot), ut a beluis ordiamur, arbores, physeteres, ballaenae, pistrices, Tritones, Nereides, elephanti, homines, qui marini vocantur, rotae, orcae, arietes, musculi et alii piscium forma arietes, delphini celebresque Homero vituli Plin.
    d) klapavica: Cels., conchas, marinam urticam, musculos Pl.
    e) čoln, ladjica: longae naves sunt, quas dromones vocamus, dictae eo, quod longiores sint ceteris; quibus contrarius musculus, curtum navigium Isid.
  • mūscus -ī, m (indoev. baza *meu̯s- *mus- iz kor. *meu̯- vlažen, moker; prim. sl. mah, lit. mūsaī, mùsos plesen, hr. mâh, stvnem. mos, mios, nem. Moos)

    1. mah: Varr., Lucr., Col., Stat., Ap., arbor peribit et muscus ruber molestus erit Ca., mollis, turpis O., musco circumlita saxa H., stagna virentia musco V., muscum quoque innasci aquis videmus Sen. ph.

    2. mošek, mošus, pižem: Hier.
  • mussitātiō -ōnis, f (mussitāre)

    1. mrmranje, godrnjanje: Cael., Hier., Tert., immittuntur statimque sollertis disciplinae memores partitae totos praecingunt aditus tacitaque prius servata mus[s]itatione, signo sibi repentino reddito Ap.
  • mūstēla -ae, f (morda iz mūs)

    1. podlasica: Pl., Ci., H., Ph., Plin., Amm., Vulg.

    2. mustéla, neka marogasta morska in tudi jezerska riba, morda iz rodu morskih psov ali menek ali piškur: Enn. ap. Ap., Col., Plin.
  • mygalē -ēs, f (gr. μυγαλῆ) rovka (čisto lat. mus araneus): Veg., Vulg., Col.
  • parturiō -īre -īvī (desid. k pariō)

    1. hoteti (po)roditi, pripravljati se na porod, na porodu biti, biti v porodnih bolečinah: Ter., Suet. idr., nato parturientis (porodnice) ades O., canis parturiens Ph. koteča; (o kokoših) nesti: Varr.; pren.: parturit ager V. hoče roditi (sadove), zeleni, arbos V. poganja; preg.: parturiunt montes, nascetur ridiculus mus H. ali mons parturibat gemitus immanes ciens … : at ille murem peperit Ph. „tresla se je gora, rodila se je miš“ (o velikih pripravah in majhnem uspehu; prim. gr. ὤδινεν ὄρος, τὸ δ' ἔτεκε μῦν).

    2. pesn. roditi (rojevati), prinesti (prinašati): Germania parturit fetus H., Notus p. imbres H., Liberum Plin., ante colles parturiebar Vulg.

    3. metaf.
    a) kaj v mislih nositi, imeti, skrivoma snovati, kaniti, nameravati, namenjen biti, namen imeti: quod diu parturit animus vester, aliquando pariat L., dolor populi pariat, quod iam diu parturit Ci., conceptum periculum res publica parturit Ci., minas p. O.
    b) v skrbeh biti, tesno biti komu pri srcu: parturiat unus pro pluribus Ci., iam misellam puellam parturibam Ap.

    Opomba: Sinkop. impf. parturibam: Ap., parturibat: Ph., Fulg.; pf. parturivit: Ambr.
  • pontus -ī, m (tuj. gr. πόντος)

    1. morje (glede na glob(oč)ino), odprto („debelo“) morje: H., O., Lucr., Sen. tr. idr., freta ponti V., tellus quoque et aequora ponti V.

    2. morsko valovje, morski valovi: ecce, maris magnā claudit nos obice pontus V.; tudi morski val: ingens pontus in pupim ferit V. Kot nom. propr. Pontus -ī, m (Πόντος εὔξεινος) Pónt(us) = Črno morje: O., Plin., Mel., in Ponti ore Ci., ad confinia Ponti Val. Fl.; meton.
    a) Pónt(us) = pontsko (črnomorsko) primorje: Auct. b. Alx., nec quicquam ad nostras pervenit acerbius aures, ut sumus in Ponto, perveniatque precor O. (prim. njegovo delo Libri (Epistulae) ex Ponto), Medea ex eodem Ponto profugisse dicitur Ci.
    b) pokrajina Pónt, dežela v Mali Aziji ob južni obali Črnega morja med Bitinijo in Armenijo, (Mitridatovo) póntsko kraljestvo, kraljestvo Pónt: Ci., V., Vell. Od tod adj. Ponticus 3 (Ποντικός) póntski, póntiški: terra O., mare L., T. Pont = Črno morje, fauces freti Pontici Sen. tr. = Traški Bospor, nux Plin. pontski (turški) lešnik, mus Plin. velika podlasica, hermelin, serpens Iuv. zmaj, ki čuva zlato runo v Kolhidi, triumphus Vell. pontski triumf = triumf nad Mitridatom, medicamina regis vincti Iuv. strup premaganega kralja = Mitridatov strup, radix Cels. rapontika (Rhaponticum Linn.) — Gr. obl. Ponticos: Heraclides Ponticos, Heraclidem Ponticon Varr.
  • prae-lambō -ere -lambī (prae in lambī)

    1. prej oblizniti, prej obliz(ov)ati: mus praelambens omne, quod affert H., aliquid praelambere et gustare Aug.

    2. spredaj oblizniti, spredaj obliz(ov)ati; (o reki) teči mimo česa: arenas Prud.
  • re-torridus 3, adv. (re-torrēre)

    1. usahel, suh, posušen: prata Varr., planta Col., manus Mucii (sc. Scaevolae) Sen. ph., arbor Sen. ph., retorride nata Plin.

    2. metaf.: mus Ph. zvita, prekanjena, prevejana, lokava, navihana, qui retorridi ad litterarum disciplinas serius adeunt Gell. duševno usahli, z usahlim duhom, usahlega duha, Gallicanae mentes durae ac retorridae Lamp. nepokoren.
  • rīdiculus 3 (rīdēre)

    1. smeh vzbujajoč, smešen, šaljiv, šegav: ridiculum dictum Pl., Q., caput Ter., res Pl., ridicula et iocosa res Cat., homines ridiculi ex dolore Ci. ki so zaradi nejevolje postali šaljivci, ki jim je nejevolja izvabljala dovtipne besede, parturiunt montes, nascetur ridiculus mus H., cavillator facie magis quam facetiis ridiculus Ci., ridicule rogitas Pl., ipsorum (sc. naturis) ridicule indicandis Ci.; pesn. z inf.: (sc. Porcius) ridiculus totas simul absorbere placentas H. ki nam je s požiranjem pogač zbujal veliko smeha (salve smeha); z ACI: Ter.; abs.: ridiculum! Ter. smešno! — Od tod subst.
    a) rīdiculus -ī, m burkež, šaljivec, šalež, posmehovalec, norcepas, smešnež: Ter.
    b) rīdiculum -ī, n burka, šala, dovtip, dovtipna beseda: ridiculi causā Pl., mihi solae ridiculo fuit Ter. ker je bil smešen, quae sint genera ridiculi Ci., de absentibus aut per ridiculum aut severe maledicere dicitur Ci.; pl.: Q. idr., sententiose ridicula dicere Ci.

    2. pass. smešen, (po)smeha vreden: Lucr., Iuv., Q. idr., qui ridiculus minus illo (sc. es)? H., Verria haec turpia ac ridicula Ci., homo ridicule insanus Ci.; ridiculum est z inf.: Ter., Ci., Q.; z ACI: ridiculum est me nunc de Verre dicere Ci.
  • rūsticus 3, adv. (rūs)

    1. k podeželju (podeželskemu (selskemu) posestvu) sodeč, podeželski, kmečki, kmetski, selski, vaški, poljski (naspr. urbānus): Ter., O., V., Ph., Plin. idr., praedium N., Ci., hortus Plin. iun., rustica vita = res rusticae Ci. = res rustica Col. kmetijstvo, kmetovanje, homo rusticus Ci. poljedelec, kmet, mus rusticus et urbanus H. poljska in mestna miš, rustica gallina Varr., Col. léščarka, gozdni jereb, rdeča ali gozdna jerebica, rustice loqui Ci., Gell.; subst. rūsticus -ī, m
    a) kmet, poljedelec, dežel(j)an, podežel(j)an, pl. rūsticī -ōrum, m kmetje, poljedelci, kmetovalci, dežel(j)ani, podežel(j)ani: Pl., H. idr., at ego agricola et rusticus Ci., fortes viri sed rustici et milites Ci.
    b) poljedelec, naseljenec, obdelovalec (naspr. agricola posestnik): Ambr.

    2. meton.
    a) preprost: mores Ci., veritas Mart., simus hoc titulo rusticiore contenti Sen. ph.
    b) kmečki (kmetski) = nebogljen, neroden, robat, štorast, okoren, neokreten, neotesan, zarobljen, neuglajen, surov: Pl., Q. idr., rustica vox et agrestis Ci., querela, carmen O., homines Ci., rusticus es, Corydon V., convicia rustica O., rustica facere, urgere Ci., rusticus toga … diffluit H., Pollio amat nostram, quamvis est rustica, musam V.; tudi: rusticus pudor O. neumestna, Venus rustica O. nedostopna; subst. α) rūsticus -ī, m kmetavz(ar), surovež, surovina, neotesanec, cepec, zarobljenec, robavs, štor, teleban, butec: iste rusticus O., ex nitido fit rusticus H. β) rūstica -ae, f surova kmetica, kmetavzarka, neotesanka, zarobljenka, telebanka, robavslja: Pl., O. idr.
  • screa, n. pl. (iz *sqrēi̯ā; prim. lat. excrēmenta, mus(s)cerda, screāre) izpljunek, izmet, hrkelj: screa quae quis exscreare solet FEST.
  • silvāticus 3 (silva)

    1. gozden: falces Ca., Varr.

    2. metaf. v gozdu rastoč, v gozdu živeč, samorasel, samorašč, divji: laurus Ca., pirus Varr., sues Varr. ap. Non. divje svinje, črna divjačina, porcus Petr., mus Plin.