Franja

Zadetki iskanja

  • prigušívati -gùšujēm
    1. dušiti
    2. gasiti
    3. tešiti
  • re-stinguō -ere -stīnxī -stīnctum (re in stinguere)

    1. gasiti, ugasiti (ugašati, ugaševati), pogasiti (pogašati): Pl., L., S. idr., opera flammā comprehensa C., aggerem C., ignem Ci., incendium Hirt.; abs.: ad restinguendum concurrunt C.; pass. ugasniti, pogasniti: ignes fontibus restinguuntur V., ignis in aquam coniectus restinguitur Ci.

    2. metaf.
    a) (u)gasiti, pogasiti (pogašati), (po)tešiti, (o)brzdati, (u)krotiti, pomiriti (pomirjati), (o)militi, (u)blažiti (ublaževati): flammam exortam paucarum morte restinguere Ci., ardorem cupiditatum Ci., mentes auditorum inflammatas Ci., ovium alicuius Ci., restinguere ardentis Falerni pocula lymphā H. hladiti, sitim V.
    b) (po)gasiti = dušiti, zadušiti, udušiti, uničiti (uničevati), izničiti (izničevati), zatreti (zatirati), pokonč(ev)ati (pokončavati), zavreti (zavirati): Ter., Sil. idr., studia Ci. ovirati, omnem sermunculum restinguere Ci., animos hominum sensusque morte restingui Ci. se nehajo, prenehajo, incensam cupiditatem Ci., incendium belli civilis, belli Punici Plin., morbum, ictus scorpionum, venena Plin., cimices Plin. zatreti, pobiti.
  • slack2 [slæk] prehodni glagol & neprehodni glagol
    popustiti (vrv), zrahljati (se) (o vijaku); odviti (se); opočasniti (se), postati počasen, popustiti (v prizadevanju); biti brezbrižen, zanemarjati (dolžnosti); postati medel, mlahav; zmanjšati (se), ubtažiti (se), oslabeti, onemogoči; počivati
    (= to slake) gasiti (apno)
    trgovina postati medel, slab (poslovanje, tržišče)

    to slack one's pace opočasniti svoj korak
  • slake [sléik] prehodni glagol
    tehnično gasiti (apno); pogasiti (ogenj); utešiti (žejo); utešiti, zadovoljiti (poželenje, maščevanje); ohladiti (tudi figurativno)
    (redko) ublažiti, omiliti (bolečino); potlačiti, obrzdati (jezo); (redko) zmanjšati, zdrobiti (premog)
    neprehodni glagol
    gasiti se (apno)

    slaked lime gašeno apno
  • smorzare

    A) v. tr. (pres. smōrzo)

    1. gasiti, ugašati:
    smorzare un incendio pogasiti požar
    smorzare la calce viva gasiti živo apno

    2. pren. krotiti, brzdati, blažiti:
    smorzare il desiderio brzdati željo

    3. pridušiti (glas); omehčati (barvo)

    B) smorzarsi v. rifl. (pres. mi smōrzo)

    1. ugasniti

    2. pojemati
  • spēgnere*

    A) v. tr. (pres. spēngo)

    1. gasiti; pogasiti, ugašati:
    spegnere la calce gasiti apno
    spegnere un incendio pogasiti požar

    2. elektr. ugasniti, izključiti, izklopiti (luč, televizor)

    3. izplačati:
    spegnere un debito plačati dolg

    4. brisati; udušiti; pomiriti, potešiti:
    spegnere i rumori udušiti hrup
    spegnere la sete potešiti žejo

    5. knjižno ubiti

    B) ➞ spēgnersi v. rifl. (pres. mi spēngo)

    1. ugasiti se, ugašati se; ugasniti

    2. umreti, umirati
  • stínge stíng vt.

    1. gasiti, ugasiti, pogasiti

    2.
    a stinge var (raz)redčiti barvo vr. ugašati, ugasniti
  • stinguō -ere (—) (—) (prim. īn-stīgō)

    1. bosti (prim. nem. stechen) zastar. beseda, rabljena le v sestavljenkah di-stinguō, īn-stinguō, inter-stinguo (interstinctus).

    2. metaf. (prim. nem. ersticken zadušiti (se)) (u)gasiti, v pass. = (u)gasniti, ugašati: stinguens insignia caeli Ci. ap. Prisc., ardorem qui membris stinguere possit Lucr., credunt … potesse ignīs in coetu stingui Lucr., ut cernere possis evanescere … stinguique colorem Lucr.
  • túliti tûlīm
    I.
    1. gasiti: tuliti vatru
    2. pomirjevati: tješiti i tuliti tolažiti i pomirjevati
    II. tuliti se
    1. ugašati: svjetla su se tulila; vatra se uljem ne tuli; dan se tulio
    2. izginjati, umirati: gleda kao dogoreva i kako se tuli život njegove djece
  • ugášati -am
    1. gasiti: prižigati in ugašati sveče; dan ugaša zvezde; ugašati žejo
    2. gasiti se: zvezde ugašajo
    zvijezde se gase
  • гасить gasiti, ugašati; (pren.) dušiti;
    г. почтовую марку uničiti poštno znamko
  • загашать, загасить (zast.) (preh.) gasiti, ugasiti
  • тушить

    1. gasiti, utrinjati; senčiti (svetilko);

    2. dušiti (meso)
  • gásniti -em gasiti se, gasnuti: svetilka počasi gasne
  • ápno (-a) n calce:
    kuhati, žgati apno cuocere la calce
    gasiti apno spegnere la calce
    agr. gnojiti z apnom calcinare (il terreno)
    gašeno apno calce spenta, grassello
    klorovo apno latte di calce
    žgano, živo apno calce viva
  • ápno cal f

    gašeno, živo apno cal muerta, viva
    gasiti apno ahogar (ali apagar) la cal
  • cal ženski spol apno

    cal muerta gašeno apno
    cal viva živo apno
    de cal y canto kot skala trden, trajen
    una de cal y otra de arena vedno menjaje
    ahogar (ali apagar) la cal gasiti apno
  • compēscō -ere -pēscuī (—) (iz *comparcscō, prim. star. comparsit = compescuit Ter. ap. P. F., parcere, parcus)

    1. okleniti (oklepati), utesniti (utesnjevati), zadrž(ev)ati: qui (Pluto) ter amplum Geryonem Tityonque tristi compescit undā H., neque compedibus nec me compesce catenis O., equum celerem artato c. freno T.

    2. pren. zatreti (zatirati), (za)dušiti, (za)moriti, (u)krotiti, brzdati: Pr., Lucr., Suet. idr., cretam Tit. ap. Non. razteptati, hunc (animum) frenis, hunc tu compesce catenā H., c. mentem (nejevoljo) H., risum mappā H., clamorem H., curas O., timor officium cautus compescit O. zavira, sitim compescuit unda O. je pogasila, famem compescunt poma Sen. tr. utešijo, c. ignes ignibus O., incendia Plin. iun. (po)gasiti, ramos V. ali luxuriantia H. ali spatiantia (arborum) bracchia O. ali arundinem, vitem Col. obrez(ov)ati, culpam ferro V. škodo iztrebiti = bolno ovco zaklati, mores dissolutos vi Ph., alicuius furorem armis Vell., damna cantu (= solari) Stat., civem seditiosum Q., seditionem T., tumentes populos Plin. iun.; z inf.: compesce in illum dicere iniuste Pl. nehaj, nikar. Opomba: Prisc. navaja sup. compescitum, ne da bi ga izpričal.
  • dēfendō -ere -fendī -fēnsum (dē in *fendere biti, bijem)

    1. odbi(ja)ti, odvrniti (odvračati), (u)braniti (komu, čemu, kaj): hostes Enn. ap. Non., hostem huius imperii Ci., nimios solis defendit (vitis) ardores Ci., toga, quae defendere frigus queat H. braniti pred mrazom, omnes res, quibus ignis iactus et lapides defendi possunt C., tegimenta praependunt ad defendendos ictus ac repellendos C., cum alias bellum inferrent, alias illatum defenderent C. ko so zdaj napadali, zdaj odbijali napad, quod bellum non intulerit, sed defenderit C., d. vim Ci., C., iniuriam (iniurias) C., L., crimen (criminationem) Ci., L. (o zagovorniku) obdolžitev zavrniti (zavračati), hunc furorem V., inopiam Col., ignem culmo aut fronde Sen. ph., sitim fonte Sil. (u)gasiti, dedecus manu Sil., nec quisquam defendere (sc. incendium) audebat T.; z a(b): proximis a tectis ignis defenditur aegre O., d. hostem a fossa Hirt., hostes a pinnis facillime Quadr.; pesn. z dat.: iniuriam his foribus Pl., solstitium pecori V., aestatem capellis H., dominae infames noctes Pr., senium famae Stat.; s pro: vim suorum (=suis illatam) pro suo periculo C. kakor svojo lastno nevarnost.

    2. occ. (brez obj.) braniti se, v bran se postaviti (postavljati): duo adulescentes filii, qui et sentire et defendere facile possent Ci., cum iam defenderet nemo C., munitiones defendente nullo transcenderunt C., oppidum paucis defendentibus expugnare non potuit C. kljub majhnemu številu branilcev, čeprav je bilo le malo branilcev, ubi ad defendendum opes minores sunt S. kjer so obrambne sile manjše.

    3. koga ali kaj braniti, varovati, ščititi; voj.: Aeduos C., se telo Ci., se armis C., L., se manu L., se loco superiore, se opportunitatibus loci C., se moenibus (za obzidjem) N., sua moenia portusque Ci., urbem custodiis vigiliisque Ci.; v pass.: urbs sociorum defenditur Ci., Turni defendier (= defendi) armis V.; v nevojaškem smislu: libertatem, rem publicam Ci., libertas ad salutem patriae defendendam excitat Ci., quod pudicitiam liberorum, quod vitam patris famamque sororis defenderat Ci.; s praep (braniti koga ali kaj pred kom ali čem): se suaque ab iis (Helvetiis) C., Galliam … ab Ariovisti iniuria C., aliquem a periculo C., castra ab hostibus duplici fossā Hirt., deos patrios ab hoste N., vitam a telis Ci., gladio se a multitudine S., a frigore myrtūs V., haec vobis provincia … non modo a calamitate, sed etiam a metu calamitatis est defendenda Ci., legiones decreverunt senatum defendere contra Antonium Ci., Veientes d. adversus populum Romanum L., se armis adversus … socium populi Romani L.; brez obj.: ab incendio lapis, ab ariete materia defendit C., multum ab ictu lapidum viminea tegimenta defendebant C.

    4. pren. braniti (kak položaj), vzdrževati, zavze(ma)ti, na kakem (častnem) mestu se obdržati (ostati), kak nalog, zakon(e) ipd. izvesti (izvajati), kako dolžnost izvršiti (izvrševati): semper alterum in acie cornu defenderat (namreč zmagovito kot poveljnik) Cu., d. locum suum honestissime Ci., leges in iudicando Ci., vicem rhetoris atque poëtae H., actoris partīs chorus officiumque virile defendat H. kor naj nadomešča igralca in izvršuje nalogo delujoče osebe.

    5.
    a) z besedo braniti, zagovarjati, zastopati, poseb. jur.: illud Carneadeum Ci., defendat, quod quisque sentiat Ci., d. ornate hanc sententiam Ci., ius suum Ci., S. Roscium parricidii reum Ci., ad defendendos homines me dedi Ci. posvetil sem se (kot odvetnik) zagovorništvu, ambitum accusas: non defendo Ci., d. aliquem de ambitu Ci., regem contra atrocissimum crimen Ci., se adversus populum Romanum Ci., aliquem in capitis periculo Ci., (Phocion) in iudiciis a Demosthene defensus est N., utrum impugnatis plebem an defenditis L., d. optimatium partes Suet.; occ. (z notranjim obj.) kaj v svojo obrambo (v svoj zagovor) povedati ali uveljaviti (uveljavljati), opravičevati se s čim, skušati se opravičiti s čim: haec te dicere aequum fuit et id defendere Ter., nihil habeo, quod defendam Ci., provideo enim, quid sit defensurus Hortensius Ci.; pogosto z ACI: id aliorum exemplo se fecisse defendit Ci., hunc tu igitur imperatorem esse defendis? Ci., ille nihil ex his sponte susceptum, sed principi paruisse (se) defendebat T., id solitum esse fieri d. Gell.; v pass. z NCI: cum vi quaedam reus id, quod fecerit, fecisse defenditur Ci. kadar se v zagovor obtoženca uveljavlja, da je storil …
    b) trditi, izkaz(ov)ati, dokaz(ov)ati, skušati dokazati: haec improbantur a Peripateticis, a Stoicis defenduntur Ci.; z ACI: utilitatem ex laude nasci defendet Ci., quasi vero ille (Plato) aut factum id esse aut fieri potuisse defendat Ci.; v pass.: verissime defenditur numquam aequitatem ab utilitate posse seiungi Ci.; z odvisnim vprašanjem: quae cur non cadant in sapientem, non est facile defendere Ci. dokazati.
    c) zavze(ma)ti se za kaj, potegovati se za kaj; s finalnim stavkom: me id maxime defendisse, ut ii vincerent, qui vicerunt Ci.
    č) jur. sodno lastiti si kaj: usum fructum, possessionem Icti., hereditatem ex testamento sibi Icti., aliquem in libertatem Icti. hoteti (zahtevati), da se kdo (kak suženj) razglasi za osvobojenega; včasih = tožbo začeti (pri sodniku) o čem, sodno (po sodišču) preiskovati kaj: mortem alicuius, necem alicuius Icti.
  • dēpōnō -ere -posuī -positum

    I.

    1. položiti (polagati), (na tla) postaviti (postavljati): caput Pl., O., corpora, lecticam L. fr., Suet., lecticā paulisper depositā Ci.; hanc vitulam depono H.; šalj.: aliquem d. vino Pl. koga z vinom (na tla) položiti = napiti ga; ret.: Chattos saltus suus Hercynius … deponit T. spušča v ravnino, zapušča v ravnini. Kam? in acie tertio ordine … deponi Varr. (o triarijcih), cum in gremiis mimarum mentum mentemque deponeres Ci., d. plantas (grebenice) in hortis O. ali malleolum in terram, semina sulco Col. zasaditi (zasajati), lyram in muris O., latus in harenis O., fessum militiā latus depone sub lauru mea H., d. corpora sub ramis arboris altae V. uleči se, inter genua sua caput Ap.; pesn. s samim abl.: caput strato d. O.

    2. occ.
    a) kaj (kot poverjeno blago) spraviti (spravljati), shraniti, v (s)hrambo dati (izročiti, izročati): amphoras in templo Dianae N., signa deposita apud amicos Ci., apud alium eas phaleras habuisse depositas Ci., d. impedimenta citra Rhenum C., liberos, uxores suaque omnia in silvis C., obsides apud eos C., ut ibi (Corinthi) obsides deponerentur L., ad saucios deponendos adire Apolloniam C. da bi ranjence spravil na varno, d. pecuniam apud aliquem ali in delubro Ci. ali ad (v) Phacum L., d. pignus Lucan., testamentum depositum apud virgines Vestales Suet.; od tod subst. pt. pf. dēpositum -ī, n v hrambo dano (poverjeno) blago, polog: Q. (VII, 2, 50; XI, 2, 25), nec umquam depositum tibi sospes erit Iuv., depositum reposcere Suet., in deposito habere, pro deposito esse apud aliquem Icti.
    b) denar (kot posojilo) varno naložiti: habere in Africa trecenties HS fundis nominibusque depositum Petr.; pren. komu kaj izročiti (izročati), poveriti (poverjati), zaupati: eas (pecunias) in publica fide L., communem causam populique ius in vestra fide ac religione deponit Ci., quae rimosā bene deponuntur in aure H., quidquid habes, age, depone tutis auribus H., fallere depositum pripraviti ob zaupano = ob posevek: O. (Metam. V, 480) ali = ob zaupano Deaniro: O. (Metam. IX, 120), in quo omnes sollicitudines meas deposui Sen. ph. v čigar srce sem izsul vse svoje skrbi.

    3. kako poslopje podreti, porušiti: aedificium Icti., deposita arx Stat.

    II.

    1. odložiti (odlagati), stran da(ja)ti, znebiti se česa: sarcinas, gladium Ci., arma odložiti: V., Cu., Q. ali položiti: Ci., C., L., onus C., Lucr., coronam L., circum caput micantes radios O., laurum capillis (abl.) ponite! deponunt O., d. soleas Mart., comas Mart. ali crinem T. odrezati, odstriči, ungues et capillos Petr. nohte obrezati in lase odstriči, spiritum Q. sapo zadrževati, vela Sil. sneti, zviti, puerum Plin. iun. razprtati, uxorem et liberos Fl. z voza dati, homines funibus Veg. po vrveh spustiti (spuščati), legiones Auct. b. Afr. ali exercitum in terram Iust. na suho postaviti, izkrcati, aliquem per fenestram Vulg. iz sobe skoz okno spraviti. Od kod? onera iumentis C. tovorno živino razprtati, librum de manibus Ci., cadaver regis de cruce Vulg. s križa sneti. Kam? coronam in aram L.; pesn.: quam (Latonicam) mater prope Deliam deposivit (gl. opombo) olivam Cat. je rodila, d. onus naturae ali fetus in eius tugurio Ph. skotiti, povreči.

    2. pren. odložiti (odlagati), (o)pustiti, odreči se, odpovedati se čemu, slovo dati čemu, rešiti se česa, znebiti se česa, izogniti se čemu, odkloniti kaj: onere deposito officii Ci., d. accusatoris personam (krinko), amicitias, inimicitias, invidiam, insidias, molestias, audaciam, timorem, opinionem, tantam dignitatem, ineptias istas et desideria urbis Ci., memoriam alicuius rei ali aliquid ex memoria Ci. pozabiti, provinciam, aedificationem, maerorem atque luctum Ci., omnes curas doloresque Ci. ep., imperium Ci., C., N., Suet., Iust., gloriam Ci., C., consilium C., adeundae Syriae consilium Ci., simultates Ci., Suet., animam N. izdihniti (dušo), ut prius animam quam id (odium erga Romanos) deposuerit N. da je prej izdihnil kakor je (= ga) opustil, d. vitam N., bellum S., L., O., T., Iust. končati, spem C., H., Suet., pudorem H., magistratum C., dictaturam L., Q., Suet., tutelam L., triumphum L. odkloniti, nomen O., famem O. utolažiti, sitim O. (u)gasiti, reparandae classis cogitationem Auct. b. Alx., vota Iuv., honorem Suet., barbariem, tyrannidem, studia belli, metum, odia, offensam Iust. Od tod subst. pt. pr. dēpōnēns -entis, n (sc. verbum) deponentnik, gram. za glagole, ki „odlagajo“ aktivne oblike (izvzemši pt. pr., pt. fut. in inf. fut.) ter imajo v pasivnih oblikah (razen gerundija) aktivni in medialni pomen: Char., Prisc.

    III. (ker so umirajoče polagali s postelje na zemljo) met. pt. pf. dēpositus = umirajoč, ki mu ni rešitve (o bolniku, ki mu je zdravnik napovedal smrt), tudi = umrl: Acc. fr., Caecil. fr., Luc. ap. Non., ut depositi proferret fata parentis V., iam prope depositus O., depositum nec me qui fleat, ullus erit? O.; kot subst. masc.: depositus meus Petr.; pren. izgubljen: mihi videor … maxime aegram et prope depositam rei publicae partem suscepisse Ci.

    IV. drž.pr. (v pozni lat.) koga iz službe dati (spraviti), odstaviti: Aug.

    Opomba: Nenavaden pf. dēposīvī: Pl., Cat.; inf. pf. dēposīsse: V. (Catal.); sinkopirani pt. pf. dēpostus: Luc. ap. Non.