Franja

Zadetki iskanja

  • termitska država ženski spol živalstvo, zoologija der Termitenstaat
  • tranzitna država ženski spol das Transitland
  • Vatikanska mestna država stalna zveza
    (mestna država) ▸ Vatikánváros Állam
    Sopomenke: Vatikan
  • vazalna država stalna zveza
    zgodovina (o podrejenosti) ▸ csatlós állam
  • večnacionalna država ženski spol der Mehrvölkerstaat, Vielvölkerstaat
  • Anliegerstaat, der, država, ki meji na ...
  • Anrainerstaat, der, sosednja država, des Mittelmeeres: država, ki leži ob
  • Bestimmungsland, das, država, kamor je (blago) namenjeno, namembna država
  • cīvitās -ātis, gen. pl. civitatum, redk. (pri C., S., L.) -ium, f (cīvis)

    1. abstr. državljanstvo, državljanske pravice: lege Iulia civitas est socis et Latinis data, qui civitatem non haberent Ci., aliquem civitate donare Ci., aliquem in civitatem accipere, adscribere Ci. ali ascis cere L., civitatem habere, adipisci Ci. ali assequi T., civitatem amittere, adimere Ci., ius civitatis Ci. pravice, ki jih ima kdo kot državljan, iure nostro mutare civitatem nemo potest Ci., Volaterranis Sulla, comitiis centuriatis civitatem eripere non potuit Ci., civitate carere Auct. b. Afr., civitatem petere Suet.; pren.: civitate Romana donare agricolationem Col., oratio civitate donata Q., verbo civitatem dare Suet.

    2. met. konkr.
    a) državljanstvo = državljani, skupnost državljanov: moleste fert civitas et queritur Ci., c. commota est Ci., unum hominem pluris quam cunctam civitatem fuisse N., ei obviam universa civitas in Piraeum descendit N.
    b) occ. občina, država, narod: c. Helvetia C., Ubiorum C., bello civitatem persequi Ci., navem tibi dat Milesia civitas Ci., prudentissima civitas Atheniensium Ci., post civitatem a L. Bruto liberatam Ci., civitates condere novas aut conservare iam conditas Ci., civitatem instituere Ci., primus Graecae civitatis N. iz grške države, Saguntum foederata civitas N., civitates valentiores opibus L., verso civitatis statu T.; pren.: una c. communis deorum atque hominum Ci., c. Stoicorum T. skupnost.

    3. mestna občina, mesto (kot skupnost vseh meščanskih stanov); Ci. loči natančno: conventicula hominum, quae postea civitates nominatae sunt, domicilia coniuncta, quas urbes dicimus; toda poklas., redkeje predklas. je civitas = urbs mesto sploh: miserat civitas Lingonum dona T., muri civitatis T., munita c. Iust., civitatem incendere Enn. fr. ali expugnare Q., errare per totam civitatem Petr.; včasih = urbs mesto, t. j. Rim: Sen. ph., T.
  • commonwealth [kɔ́mənweltɵ] samostalnik
    splošna blaginja; republika, država; zveza držav

    British Commonwealth of Nations Britanska zveza držav
  • communauté [kɔmünote] féminin skupnost, splošnost, občestvo; država; religion red, bratovščina, samostan; skupna posest (v zakonu)

    communauté de biens skupnost imetja v zakonu
    Communauté Européenne du Charbon et de l'Acier Evropska skupnost za premog in jeklo
    communauté d'habitation hišna skupnost
    communauté scolaire šolska skupnost
    posséder quelque chose en communauté skupno kaj imeti (v posesti)
  • commūnis (st.lat. commoinis) -e (cum in mūnia; prim. lat. mūnus, st.lat. moenos menjalna storitev, mūnia povratna opravila, immūnis prost storitev, mūniceps, mūnicipium, st.lat. moinicipiis: lacijska municipia = mesta s samoupravo so imela do Rima enake dolžnosti [mūnia] kakor cives Romani; prim. še sl. mena, menjati, nem. gemein, Meineid; sem spada še lat. mūtāre, mūtuus, torej je commūnis „zavezan k povratnemu opravilu, z isto dolžnostjo“), od tod:

    1. skupen, obči, občen, splošen, navaden, vsakdanji: id non proprium senectutis est vitium, sed commune, valetudinis Ci., non solum id, quod commune est, sed etiam id, quod istius praecipuum est Ci., homo vitae communis ignarus Ci. ki ne zna občevati s svetom, ki ne zna živeti med ljudmi, vitae consuetudo c. ali vita hominum consuetudoque c. Ci., c. sensus Ci. preprost ljudski razum, c. classis Graeciae N. združeno ladjevje, c. ius gentium N., locus c. (evfem.) Pl. podzemlje, pekel, locus c. Sen. rh. hotnišnica, loca communia Ci. javni trgi, javni prostori, toda loci communes Ci., Q. obča mesta = vsakdanji izreki, znane resnice, krilatice, c. mimi Ci. običajne, ki se večkrat vidijo, populus, deus V., di c. V., c. superi Val. Fl., condicio c. H., paucis ostendi gemis et communia laudas H. javnost, c. aurae O., curae c. T., c. commoda Plin. iun., communi monetā Iuv. z navadnim kovnim pečatnikom. Adv. commūniter (naspr. separatim, proprie)
    a) skupaj: N., C., Suet., c. pisunt Ca., c. pascere Varr., c. quaerere aliquid Ci., H., ut rebus c. gestis paene simul cum patre triumpharet Ci., tres populi c. bellum parant L.
    b) vobče, splošno, vprek: quae c. locutus sum Ci. Adj. v zvezi z dat.: Ter., O., mors omni aetati est communis Ci., commune vitium magnis parvisque civitatibus S.; z inter: multa sunt civibus inter se communia Ci.; s cum: quocum fuit domus et militia communis Ci., alterum nobis cum diis, alterum cum bestiis commune est S., illa communia imperatoribus cum militibus N., omnia ei cum amicis fuisse communia N.; pogosto aliquid cum aliquo commune habere: Sen. rh., Sen. ph., Q., Ap.; z gen.: hostes communes omnium Ci., amicorum esse communia omnia ali communia esse amicorum inter se omnia Ci.; occ.
    a) ret. exordium c. Ci., Corn., Q. tudi za nasprotno stranko ugoden.
    b) gram. verbum c. glagol na -or z aktivnim in pasivnim pomenom: Gell., Prisc., syllaba c. (= anceps) Don. dvojnotrajen, genus c. Char. skupni (= moški in ženski) spol.

    2. (o osebah) pristopen, dostopen, prijazen, priljuden, vljuden: Plin. iun., (amicus) simplex et communis et consentiens Ci., sic se gerebat, ut communis infimis, par principibus videretur N., quis Laelio communior? Ci., et super cenam et semper alias communissimus Suet., Cyrum minorem … communem erga Lysandrum atque humanum fuisse Ci., communis nimis circa omnes Eutr.; occ. demokratičen (kdor misli, da so vsi državljani enaki): Ci. ep. (IV, 9, 2). — Od tod subst. commūne -is, n

    1. skupna last, državna lastnina: Icti., de communi, quidquid poterat, ad se in privatam domum sevocabat Ci., quod ius statues communi dividundo Ci. ep., nescio quid in commune contulit Ci. v zadružno blagajno, ut communibus pro communibus utatur, privatis ut suis Ci., privatus illis census erat brevis, commune magnum H., modo ne communia solus occupet O.

    2. occ. občinstvo, občina, srenja, država: a communi Cretensium legati ad Pompeium venerunt Ci., commune Milyadum vexare Ci., c. gentis Pelasgae O. skupna moč. Od tod pogosto adv. in commūne
    a) za vse, za javne namene, v občo korist: in c. metuere Pl., in c. consulere Ter., Cu., T. ali consultare Mel., Plin. iun. ali deliberare Suet., in c. conferre Ci. ali congerere T., in c. disserere T., in c. laborare, prodesse Q.
    b) vobče, sploh, splošno, počez, vsevprek: Plin., Q., in publicum et in c. laudare T., haec in c. de Germanorum origine T., in c. alacres properabant T.
    c) skupno: honores in c. vocare L. vsem (= patricijem in plebejcem) omogočiti; tako tudi: libertatem in communi ponere T.; occ. na spolovino (kot vzklik): Sen. ph., eia in commune, quidquid est lucri! Ph.
  • community [kəmjú:niti] samostalnik
    skupna last; občina; skupnost; država; občestvo

    community service javna služba
    ameriško community theater amatersko gledališče
    community singing skupno petje (na odru in občinstva)
  • Einzelstaat, der, država (članica zveze), posamezna država
  • empire [émpaiə] samostalnik
    cesarstvo; država; oblast

    britanska angleščina Empire Day 24. maj (rojstni dan kraljice Viktorije)
    Empire City mesto New York
    Empire State država New York
  • Entsendeland, das, država, ki koga pošilja/delegira itd.
  • estado moški spol stanje; mirovanje, mir; država, vlada; statistična tabela, (tabelarni) pregled; ploščinska mera (49 kvadr. čevljev)

    estado civil stan, osebni podatki
    el estado de cosas dejanski stan
    estado económico premoženjsko stanje
    estado federal zvezna država
    estado de guerra vojno stanje, nagli sod
    en estado de guerra v vojnem stanju
    estado llano, estado común meščanski stan
    estado mayor polkovni štab
    estado de prosperidad blagostanje
    estado de sitio nagli sod
    el cuarto estado četrti stan, delavski stan
    empleado (funcionario) de Estado državni uradnik
    en buen estado v dobrem stanju, nepoškodovan
    en estado de merecer še neporočen
    dar estado a uno preskrbovati koga
    mudar (tomar) estado poročiti se
    poner en estado poročiti
    los Estados ABC (Am) ABC države (Argentina, Brazilija, Chile)
    los Estados Unidos de América ZDA
    siete estados debajo de tierra skrit pred vsem
  • État [eta] masculin država

    État capitaliste, démocratique, socialiste, totalitaire kapitalistična, demokratična, socialistična, totalitarna država
    État populaire ljudska država
    États de l'Eglise Cerkvena država
    État fédératif, fédéral, confédéré zvezna država
    État membre država članica
    État multinational država z večnarodnostmi
    État d'origine domovinska država
    État policier policijska država
    États pontificaux papeška država
    État tampon, vassal (ali
    tributaire ) tamponska, vazalna država
    États-Unis (d'Amérique) Združene države Amerike
    affaire féminin d'État državna zadeva; familier važna stvar
    budget masculin de l'État državni proračun
    capitalisme masculin d'État državni kapitalizem
    chef masculin d'État državni poglavar
    confédération féminin, union féminin d'États zveza držav
    conseil masculin d'État državni svet
    coup masculin d'État državni udar, prevrat
    crime masculin d'État zločin proti državi
    dette féminin de l'État državni dolg
    homme masculin d'État državnik
    secret masculin d'État državna tajnost
    planification féminin par l'État državno planiranje
    secrétaire masculin d'État državni tajnik
    pouvoir masculin, puissance féminin d'État dr
  • imperio moški spol vlada(nje), gospodstvo, zapovedovalnost, oblast, cesarstvo, (cesarska) država

    bajo imperio bizantinsko cesarstvo
    Canciller (del Imperio) državni kancler
    estilo imperio empire slog
    con imperio zapovedovalno
  • imperium -iī, n (imperāre)

    1. povelje, ukaz, zapoved, nalog, odredba, predpis: V., Plin. iun., Fl., idr., hoc est insani edictum atque imperium tyranni Ci., eas statuas per vim atque imperium dederunt Ci.; z objektnim gen.: non illi imperia decumarum conquerebantur Ci., imperium accipere L. dobiti, exsequi Ter. izvršiti, abnuere L. odreči pokorščino; pren.: terra non recusat imperium agricolae Ci. mu je pokorna; prim. imperio alicuius parēre L., imperiis patris oboedientem esse Pl.

    2. meton. moč, (nad)oblast, prevlada, oblast, gospostvo: regum … in proprios greges, reges in ipsos imperium est Iovis H. gospodujejo nad … , imperi cupido S. oblastiželjnost, vladohlepnost, imperium sui Plin. oblast nad samim seboj, imperium domesticum nullum erit (si servi non oboediunt) Ci., Appius tenebat imperium in suos Ci., i. iudiciorum Ci. nad sodišči, custodiae N. nad ječami, animi imperio, corporis servitio utimur S.; poseb. politična nadoblast: de imperio in Italia certare Ci., si aeternum hoc imperium esse vultis Ci., imperium orbis terrae Ci. nad svetom; occ.
    a) vlada, (nad)vladarstvo, vladavina, oblast, gospostvo: N., S. fr., Suet., Lact. idr.. Alexander imperium suscepit Cu., totius Galliae imperio potiri C., ea instituta diuturnitas imperii comprobat Ci., urbem imperio (kot kralj) regere L., sub populi Romani imperium redigere C., sub populi Rom. imperium cadere Ci.
    b) (vrhovno) poveljstvo, poveljništvo, zapovedništvo: Plin. iun., Lact., imperium navium legato ademisti Ci., i. maritimum C., N., summum i. C., summa imperii N., L., privato quando imperium dedit senatus? Ci., imperia magistratūsque N. vojaška in civilna dostojanstva (časti), esse cum imperio Ci. imeti neomejeno oblast = biti vrhovni poveljnik (nadpoveljnik).
    c) uradna oblast, oblastništvo, (uradno) dostojanstvo, čin, služba: ex Macedonia aliquot praetorio, consulari quidem nemo rediit imperio Ci., Appius Claudius tum erat in summo imperio Ci. je opravljal najvišjo častno službo (kot decemvir), fasces ceteraque insignia huius imperii Ci.

    3. meton.
    a) uradna oseba — uradnik —, oblastnik —, častnik —, poveljnik (z višjim poveljstvom): Auct. b. Alx., Val. Max., imperia … urbe exeunto Ci., erat plena lictorum et imperiorum provincia C., vacua ab imperiis insula C.
    b) področje oblasti, vladavina, država: Carthago huic imperio inminebat Ci., duae urbes huic imperio infestissimae Ci., imperii fines propagare Ci., Thessalonicenses positi in gremio imperii nostri Ci., maius i. sibi quaerere Cu., imperium Oceano terminare V., immensum imperii corpus T., adiectis Britannis imperio H., ruentes imperi (= imperii) res H.; od tod imperium tudi = državljani, podložniki: Plin., Plin. iun.
    c) uradno leto, uradna doba, uradno poslovanje, uradovanje: tam diu in imperio suo classem praetor vidit Ci., carcer ille in istius imperio domicilium civium fuit Ci.