Franja

Zadetki iskanja

  • corrusco agg. (m pl. -chi) knjižno sijajen, bleščeč
  • coruscābilis -e (coruscāre) bleščeč, lesketajoč: vestis Cass.
  • coruscante, corusco (pesniško) žareč, bleščeč, sijajen
  • coruscus 3

    1. stresajoč (se), majajoč se, majav, kolebajoč se, zibajoč se, tresoč se: silvis scaena coruscis … imminet V., coruscis cum fremit ilicibus … Appenninus V., cristis capita alta (grški acc.) corusci V. z mahajočimi perjanicami na glavah; šalj.: omni corusca prae tremore fabulor Pl. govorim zgolj trepet; pren. omahljiv, omahujoč: ἐνϑύμημα c. Gell.

    2. pren. bleščeč, blesteč, lesketajoč se, svetlikajoč se, iskreč se, spreminjast: imber Varr., sol, ensis, mucro V., ignis H. = blisk, lumina ali fulgura Lucr., lampades O., Iovis dextra H. ali dextra dei Prud. bliskajoča; enalaga: Pyrrhus … telis et luce coruscus aënā V., purpurei cristis iuvenes auroque corusci V., ferroque auroque corusci viri Stat. Kot subst. coruscus -ī, m (sc. ignis) blisk: It. (z vulg. obl. scoruscus), Ven.
  • deslumbrador bleščeč, slepilen
  • éblouissant, e [ebluisɑ̃, t] adjectif bleščeč

    blancheur féminin, neige féminin éblouissante bleščeča belina, bleščeč sneg
  • éclatant, e [eklatɑ̃, t] adjectif bleščeč, svetel, bel; bučen, odmevajoč; svež (polt); figuré očiten, očividen, jasen; sijajen, zbujajoč pozornost; odličen

    santé éclatante odlično zdravje
    succès masculin éclatant sijajen uspeh
    vérité féminin éclatante očitna, nedvomna resnica
    voix féminin éclatante bučen glas
    couleur féminin éclatante živa, kričeča barva
  • eklatàntan -tna -o (fr. éclatant) eklatanten, bleščeč, jasen, očiten: eklatantan primjer, dokaz
  • espejeante svetel, bleščeč
  • espléndido sijajen, bleščeč; radodaren
  • esplendoroso sijoč, žareč; sijajen, bleščeč
  • étincelant, e [etɛ̃slɑ̃, t] adjectif iskreč se; žareč (oči); bleščeč, lesketajoč se; sijajen (govor)

    soleil masculin étincelant bleščeče sonce
  • fastoso agg. bleščeč, razkošen, bahav
  • fastueux, euse [fastɥo, z] adjectif sijajen, razkošen, bleščeč; ki ljubi sijaj
  • fastuós -oásă (-óşi, -oáse) adj. razkošen, bleščeč, sijajen, bahav
  • fastuoso bleščeč, sijajen; bahav
  • flagrante bleščeč, iskreč se; svež; sedanji

    en flagrante pri dejanju
  • flagrō -āre -āvī -ātum (indev. kor. bhleig̑- svetiti se, plamteti; prim. gr. ϑλέγω plamtim, φλόξ plamen, lat. flamma, fulgere, fulgur, fulmen [iz *fulgmen], fraxinus, sl. blesk, bliskati se, stvnem. blic = nem. Blitz)

    I. intr.

    1. s plamenom goreti, plamteti, plapolati: Iuv., Suet., Amm., Cl., flagrantīs onerarias … videbatis Ci., flagrabat stomacho flamma Lucr., flagrabant ignes O., flagrant altaribus ignes Sil., quae (harenae) ubi flagrare coeperunt Cu. žareti, faex vini siccata per se flagrat Plin., flagrantia cernens corpora cara rogis Val. Fl., urbes igne caelesti flagrasse concesserim T.

    2. metaf.
    a) lesketati se, iskriti se, bliščati (bleščati) se, žareti: flagrant lumina nymphae O., flagrant ac micant oculi Sen. ph., flagrantis portitor undae Lucan.; z acc.: oculi mite quiddam … flagrantes Sen. ph. nekako milo … žareče.
    b) pren. goreti, plamteti, žareti: Italia flagrans bello Ci. Italija, ki gori v vojni, cum omnia bello flagrarent L. ko je povsod plal vojni plamen, flagrante, adhuc … bello T. ker je še povsod plal vojni plamen, ker je še povsod razsajala vojna, uti cuiusque studium … flagrabat S. je plamtelo, flagrante … libertate T. ko je čut za svobodo še plamtel, bil še živ; navdušen biti za kaj, navdan biti s čim: flagrabant vitia libidinis apud illum Ci. v njem so žarele; enalaga: convivia, quae domesticis stupris flagitiisque flagrabunt Ci. pri katerih bo vse žarelo od … ; occ. α) od kake strasti ali za kaj goreti, — vnet biti, navdušen biti za kaj, navdan biti s čim: fl. desiderio, odio, studio dicendi Ci., vir flagrat cupiditate, mater flagrare coepit amentiā, invidiā flagrat ordo animus immortalitatis amore flagravit Ci., recentibus praeceptorum studiis flagrans Ci. ves goreč od vneme za nauke, ki si se jih pravkar navzel, flagrabat domus studio et cupiditate hominum Ci. je bila polna ljudi z gorečo ljubeznijo in željo, fl. pugnandi cupiditate N., cupidine O., ardore coeundi Col. eximio litterarum amore Q., amore audendi Sil., libidinibus in mulieres Suet.; pesn. z acc.: flagrans amor Heben Pr. vneta za … ; z inf. = goreče (živo) želeti: ire in aciem … flagrabant T., flagrant comitari Stat. β) (raz)srditi se: voce ducis flagrant animi Lucan. γ) nadlegovan (mučen) biti (v sl. navadno bolje z act. obratom), trpeti muke zaradi česa, trpeti kaj: fl. infamiā Ci., Suet. ali rumore malo H. na slabem glasu biti, fl. invidiā propter interitum C., Gracchi Ci. hudo osovražen biti, inopiā et cupidinibus S. fr., vitio gentisque suoque O., flagrantia levibus causis praecordia Iuv., curis flagrantia corda Sil. —

    II. trans. komu ljubezen vneti do koga: miseram patri flagrabat (po drugih flammabat) Elissam Stat. — Od tod adj. pt. pr. flagrāns -antis, adv. flagranter,

    1. goreč, plamteč, vroč: ara, domus O., flagrantem ramum eripit ab igne O., fl. telum V., Sil. blisk, strela, fulmen Varr. Atac. ap. Q., pinus V., canicula H., ruina Sil. gorečega stolpa, lacus sanguine flagrantes Sil., fax flagrantior (pren.) Vell., fax flagrantissima Amm., flagratissimus aestus (pren.) L., aestate flagrantissimā Gell., quae (pars terrae) est solis calore flagrantior Lact.

    2. metaf.
    a) svetel kot ogenj, bleščeč, žareč, žarek, žaren: Amm., Cl., oculi Ci., O., crinis O., monilia Val. Fl., vultus T., flagrantior aethere lampas Sil. (o soncu); enalaga: sidereo flagrans clipeo V., flagrans oculis T. s plamtečim pogledom.
    b) goreč, vroč, žareč: genae V., Val. Fl.; o abstr.: studium, cupiditas Ci., cupiditas flagrantissima Val. Max., cupido flagrantior T., Aur., fl. amor H., Plin. iun., amor flagrans in aliquam T., amor flagrantissimus Val. Max., fl. oscula H., adhuc flagranti crimine comprehendi Cod. I. prav pri dejanju.
    c) razburjen, razdražen, razsrjen, strasten, ognjevit, vnet, isker, živ(ahen), hud: multitudo Iudaeorum Ci., flagrans studio laudis Ci., flagrans … Lampadium fit Lucr., fl. tumultus V., comitia Plin., castra, arma, bella Sil., ingenium, pectus Val. Max., animus T. flagrantissimā eo in tempore gratiā Pallas T. v največji, ira flagrantior Ap., societatem alicuius … flagranter desiderare Aug., flagrantius percontans Aug., aviditas flagrantius adolescens Aug., tanto flagrantius amabit Fr., flagrantius exarsere Amm., (Gaium ac Lucium) destinari consules … flagrantissime cupiverat T.; enalaga: flagrantissima flagitia T. silno divje objestnosti.
  • flamboyant1 [flæmbɔ́iənt] pridevnik (flamboyantly prislov)
    sijajen, bleščeč, razkošen; živobarven, pester
  • flamboyant, e [-bwajɑ̃, t] adjectif plamteč, bleščeč, iskreč se

    gothique masculin flamboyant vrsta gotskega sloga
    épée féminin flamboyante, regard masculin flamboyant bleščeč meč, pogled