Franja

asti [asti] masculin peneče se belo vino

bȁlja ž dial.
1. bela lisa na živalskem čelu
2. oven, kozel, ovca, koza z belo liso

bȁljast -a -o, bȁljav -a -o z belo liso na čelu

bàljāš -áša m konj z belo liso na čelu

belína ž
1. bjelina, belina: perilo blešči od -e; belina snega, obraza, rjuhe; snežna belina
2. bijelo, belo: pogledal je od strani, da se je zabliskala očesna belina
3. bijelo grožđe, bijelo vino

Bēlōn, gl. Bēlō.

bianco

A) agg. (m pl. -chi)

1. bel:
pane bianco bel kruh
razza bianca bela rasa
diventare bianco per la paura prebledeti od strahu
mosca bianca pren. bela vrana
notte bianca bela noč pren. neprespana noč
carbone bianco beli premog
arma bianca hladno orožje

2. bel, čist (tudi pren.):
il camice bianco bela halja

3. osivel, siv:
fare i capelli bianchi in un lavoro veliko let posvetiti nekemu delu
far venire i capelli bianchi a qcn. pren. komu delati sive lase

4. pren.
dare carta bianca polit. dati komu neomejena pooblastila, proste roke
libro bianco polit. bela knjiga
omicidio bianco smrt pri delu (zaradi slabe varnosti)
voce bianca otroški glas

5. zimski, snežni, beli:
sport bianco beli šport, šport na snegu
settimana bianca smučarski teden

6. bel, reakcionaren:
terrore bianco beli teror

B) m

1. belina:
il bianco delle nevi snežna belina
non distinguere bianco da nero pren. ne razumeti nič
far vedere nero per bianco pren. kaj natvesti
di punto in bianco nenadoma, znenada

2.
il bianco dell'occhio pog. beločnica
il bianco dell'uovo beljak

3. belilo; belež:
bianco di zinco cinkovo belilo
dare il bianco, dare una mano di bianco pobeliti

4. belo (oblačilo):
vestire di bianco obleči se v belo

5. perilo:
cucitrice di bianco šivilja za perilo

6. belo, prazen bel list:
mettere nero su bianco zapisati črno na belo

7.
bianco e nero črno-belo:
fotografia, cinema in bianco e nero črnobela fotografija, črnobeli film

8. šah beli:
il bianco muove e matta in tre mosse beli matira v treh potezah

9. belec:
discriminazione fra bianchi e negri diskriminacija med belci in črnci
la tratta delle bianche trgovina z belim blagom

10. hist., polit. beli, protirevolucionar, belogardist

11. belo vino

12. ekon.
in bianco bianko, neizpolnjen
firmare in bianco pren. podpisati podpisati bianko
cambiale, assegno in bianco bianko menica, bianko ček

13. pren.
in bianco neizpolnjen:
matrimonio in bianco nekonzumirani zakon
andare in bianco zavoziti kaj, ne uspeti v čem

biancovestito agg. knjižno belo oblečen

bijèlac -lca m (ijek.), bélac -lca m (ek.)
1. belec, belokožec
2. konj belec
3. zool. belin: kupusni, glogov bijelac
4. beljak: bijelac u jajetu
5. bela odeja
6. predmet bele barve (denar ipd.)
7. ekspr. pravoslavni posvetni duhovnik, katoliški duhovnik, redovnik z belo kuto, dominikanec

bijèliti bȉjelīm (ijek.), béliti bêlīm (ek.)
1. beliti: bijeliti platno; godine bijele kosu; bijeliti kuću krečom; mjesec je bijelio lišće
2. dial. ličkati, kožuhati: bijeliti kukuruz
3. lupiti, beliti: bijeliti jabuku, bukvu
4. ekspr. umivati: bijeliti lice, noge
5. ne bijeliti zuba ne črhniti besedice
6. beliti, belo barvati: djevojka se bijeli da bi bila ljepša

bȉjelo (ijek.), bêlo (ek.) prisl. belo: bijelo gledati

bijèlo-cr̀ven -èna -èno (ijek.), bélo-cr̀ven -èna -èno (ek.) belo-rdeč: bijelo-crvena zastava

bijelocr̀ven -èna -o (ijek.), belocr̀ven -èna -o (ek.) belo rdeč: bijelocrvena, belocrvena boja, nijansa

bȉjelō pránje s (ijek.), bêlō pránje s (ek.) med. belo perilo

bjèlača ž (ijek.), bèlača ž (ek.) dial.
1. bel plašč
2. bela nogavica
3. žival z belo dlako

bjèlica ž (ijek.), bèlica ž (ek.)
1. bela pšenica, češnja, sliva: pšenica bjelica
2. žival z belo dlako: bjelica ovca; bjelica kuna; bjelica zmija zool. kača belica, Coluber gemonensis, zool. smokulja, Coronella austriaca, mn. bjelice, belice ribe belice
3. golica, blanket

bjèlīk -íka m (ijek.), bèlīk -íka m (ek.)
1. belo platno
2. bot. graden, Quercus sessiliflora

bjèlilo s (ijek.), bèlilo s (ek.)
1. belilo, belo lepotilo
2. prostor za beljenje platna
3. ekspr. belina, svetloba: kroz okance pomoli se slabo bjelilo dana

bjelìna ž (ijek.), belìna ž (ek.)
1. belina: bjelina kože, hartije, papira, kreča, vapna
2. svetloba: bjelina jutarnjeg neba
3. sivina, sivost: -e u kosi i bradi
4. bela obleka: ljeti se nosi bjelina
5. prazno, cenzurirano mesto v časniku: novine su pune bjelina
6. belo sadje, grozdje, jabolka, slive

bjèljār -ára m (ijek.), bèljār -ára m (ek.)
1. obrtnik, ki barva belo
2. dial. obrtnik, ki izdeluje bele odeje, gl. bijelj