gàgričavōst ž
1. črvivost, piškavost
2. skopost, stiskaštvo
3. čemernost, godrnjavost
Zadetki iskanja
- glumness [glʌ́mnis] samostalnik
čemernost, godrnjavost, nataknjenost - glumpishness [glʌ́mpišnis] samostalnik
narečno čemernost, godrnjavost - grimness [grímnis] samostalnik
jeza, srd; bridkost; nepopustljivost; čemernost, mračnost; ostudnost - grumpiness [grʌ́mpinis] samostalnik
čemernost, godrnjavost - humeur1 [ümœr] féminin razpoloženje, (zlasti slaba) volja, nevolja, zlovoljnost, čemernost; domislek, figuré muhavost
avec humeur čemerno, nevoljno
d'humeur changeante muhast
par humeur iz muhavosti
belle, joyeuse humeur veselo razpoloženje
humeur noire melanholija, otožnost
humeur querelleuse prepirljivost
avoir de l'humeur biti slabe volje
être de bonne, mauvaise humeur biti dobre, slabe volje
être en humeur de biti razpoložen, voljan za
je ne suis pas d'humeur à rire ni mi do smeha, ni me volja, da bi se smejal - ill humo(u)r [ílhju:mə] samostalnik
slaba volja, čemernost, zlovoljnost, zajedljivost - ill temper [íltémpə] samostalnik
slaba volja, zlovoljnost, čemernost - maussaderie [mosadri] féminin čemernost, puščoba, slaba volja
- miff [mif]
1. samostalnik
pogovorno majhen prepir; čemernost
2. neprehodni glagol & prehodni glagol
biti razžaljen (at s.th., with s.o.)
razžaliti, razjeziti - molestia -ae, f (molestus)
1. težava, težavnost, nadloga, nadležnost, neprijetnost, neugodnost, neprilika: Pl., Ter., Ca., Plin., Plin. iun., liberi fuerunt ab omni sumptu, molestiā, munere Ci., molestiae in facie enascentes Plin. nadležni izrastki in pege na obrazu.
2. ne(je)volja, zlovolja, zlovoljnost, slaba volja, nerazpoloženje, čemernost, jeza, sovraštvo, odpor, nenaklonjenost, mržnja: Pl., Ter., Ph., Suet., ex re molestiam capere Ci., deponere molestias Ci., aliquem molestiis liberare Ci.
3. occ. kot ret. t.ōt. prisiljenost, nepristnost, pretirana natančnost, pedantnost, pedantstvo, pikolovstvo: Latine loquendi sine molestiā diligens elegantia Ci. - moodiness [mú:dinis] samostalnik
slaba volja, čemernost; muhavost - morbus -ī, m
1. bolezen: levare alicui morbum Pl., a morbo valui, ab animo aeger fui Pl., in morbum cadere, incidere ali delabi Ci. oboleti, zboleti, morbo (od mrzlice) iactari Ci., homo miser et cum corporis morbo tum animi dolore confectus Ci., morbo opprimi Ci., vi morbi opprimi Ci., uno genere morbi affligi Ci., in morbo esse Ci., morbo laborare Ci., morbo gravi et mortifero affectum esse Ci., mortifero morbo urgeri Ci., hoc morbo mori Ci., morbum depellere Ci., morbo levari Ci., ex morbo evadere Ci., ex morbo convalescere Ci., e gravi morbo recreari Ci., nondum ex longinquitate gravissimi morbi recreatus Ci., morbum simulare Ci., alicui morbum precari Ci., implicari morbo C., morbo absumi S., morbo confici S., aeger morbo gravi ali gravi et periculoso L., diutinis morbis aegra corpora L., morbi ingruunt in agrestes L., vulgati contactu in homines morbi L., gravi morbo afflictari L., assurgere ex morbo L., defunctā civitate plurimorum morbis, paucis funeribus L., alicui morbum optare Sen. ph., in morbo consumat Sen. ph., gravi corporis morbo T., morbo affectus Gell., m. ingruunt universis populis Plin., stranguriae morbem contrahere Plin., morbum nancisci, morbo conflictari, morbo perire, morbo mori N., morbi ingruunt Cu., contrahere morbum ex dolore ali ex aegritudine Iust., m. nascitur Veg., morbo decedere Eutr., insanabilis, perniciosior, mortifer Ci., m. gravis, subitus O., periculosus, longinquus, longus, gravis et periculosus, pernicialis L., articularis Plin., inexplicabilis Plin. iun., morbi viriles Sen. ph., gravis, levis, longus Cels., regius ali arquatus Cels. zlatenica, comitialis Cels. = caducus, divinus Ap. = sacer Lucan. božjast, epilepsija, impudicus Vitr., perniciosissimus Veg.; o boleznih dreves in rastl.: infestantur et arbores morbis Plin.; pooseb. Morbus -ī, m Mórb(us) = „Boleznik“, bolezen kot božanstvo podzemlja: Sen. tr.; v pl.: Cl., Luctus et ultrices posuere cubilia Curae, pallentesque habitant Morbi tristisque Senectus et Metus et malesuada Fames ac turpis Egestas, terribiles visu formae V.
2. metaf.
a) m. caeli V. slab zrak.
b) duševna bolezen, jeza, žalost, nejevolja, jeza, čemernost: id illi morbo est Pl.; bolezenski pohlep, strast, sla, zasvojenost: aegrotationes morbique animorum Ci., ut ad meum te morbum vocem Sen. rh., morbo proditor Vell. izdajalec zaradi bolezenskega pohlepa. - moroseness [məróusnis] samostalnik
čemernost, zlovoljnost - mōrōsitās -ātis, f (mōrōsus) svojeglavost, samoglavost, trmoglavost, trma, malenkostnost, nataknjenost, dlakocepstvo, pikolovstvo, čemernost, sitnoba, slaba volja, pretirana strogost, pretirana natančnost, prevelika pedantnost: Ci., Suet., Sen.
- morosité [-rozite] féminin čemernost, nevolja
- mumps [məmps] samostalnik
medicina mumps, vnetje trebušne slinavke; kujavost, čemernost - pettishness [pétišnis] samostalnik
zamerljivost, občutljivost; čemernost, razdražljivost - petulance [pétjuləns] samostalnik
zlovoljnost, čemernost, sitnost, nestrpnost; objestnost - potmúrnōst ž mrkost, čemernost