-
νόθος 3 1. nezakonski NT. 2. nepravi, nepristen; pokvarjen.
-
νομικός 3 (νόμος) 1. ki se tiče zakonov, zakonit, postaven, μάχαι prepiri glede postav NT. 2. izveden v zakonih; subst. ὁ pismouk NT.
-
νόμιμος 3 (νόμος) 1. običajen, navaden, zakonit, postaven. 2. pravičen, pravicoljuben, pošten, vrl ἄνθρωποι. – subst. τὸ νόμιμον in τὰ νόμιμα običaj, navada, zakoni, zakonite odredbe, dolžnosti, načela.
-
νοσηρός 3 (νοσέω) bolan, bolehen; nezdrav χωρίον.
-
νοτερός 3 (νότος) vlažen, moker; subst. τὸ νοτερόν vlaga, mokrota.
-
νότιος 3 (νότος) 1. ep. vlažen, moker. 2. ion. južen, θάλασσα Indijski ocean, κατὰ νότιον na jugu od.
-
νουθετικός 3 opominjajoč, λόγοι svareč, svarilen.
-
νυκτερευτικός 3 sposoben, spreten za nočno delo (nočni lov) κύνες.
-
νυκτερινός 3 νύκτερος 2 (νύξ) nočen, ponočen, ponoči Αἴας ἀπελωβήθη, φυλακή nočna straža.
-
νυμφεῖος 3 (νύμφη) nevestin, svatben, τὸ νυμφεῖον nevestina soba; pl. 1. svatba, ženitovanje, zakon. 2. nevesta.
-
νυμφίδιος 3 poet. νυμφικός 3 poet. (νύμφη) nevestin, zakonski, ženitovanjski, svatben.
-
νύχιος 3 (νύξ) = νυκτερινός, ἐκτέταται νύχιος leži zleknjen (ko v nočnem snu).
-
νωδός 3 brezzob.
-
νωθής 2 νωθρός 3 1. len, okoren, počasen, nemaren. 2. slaboumen, neumen, topoglav.
-
νωίτερος 3 ep. naju, najin.
-
ξανθός 3 [Et. iz k'(a)sen-, lat. canus (iz cas-nos), cascus, star (prv. pom. osivel), nem. Hase (ime po barvi), gršk. ξουθός iz k'(a)-s-ow-.] rumen(olas), plavolas, rjavkast, rdečkast.
-
ξενικός 3, ion. ξεινικός (ξένος) tuj, inostranski ἱρά; subst. τὸ ξενικόν, τὰ ξενικά najemna vojska, najemne čete, ξενικὸν ἐπικουρικόν najete pomožne čete.
-
ξένιος 3 in 2, ion. ξείνιος in ξεινήιος 3 (ξένος) gostoljuben τράπεζα, gostinski, Ζεὺς ξένιος zaščitnik gostov in tujcev; subst. τὸ ξένιον, nav. pl. dar gostu, gostinski dar, pogostitev, καλέω ἐπὶ τὰ ξένια vabim na gostijo, ἐπὶ ξείνια παραλαμβάνω τινά sprejmem koga kot gosta.
-
ξενόεις 3 (ξένος) poet. poln tujcev, mnogo obiskovan od tujcev.
-
ξένος 3, ep. ion. ξεῖνος [Et. iz ξένϝος, ghs-enwos, ghs-: sor. lat. hostis (prv. pom. tujec), slov. gost, nem. Gast] 1. adi. tuj, inostranski, inozemski, nenavaden, nov, neznan, nevešč τινός, χθών, γαῖα tujina, ἐν ξέναισι χερσί v rokah tujcev; adv. ξένως ἔχω τινός tujec sem, neizkušen sem v čem. 2. subst. ὁ ξένος a) tujec, inostranec, prišlec; b) vojak-najemnik; c) gostinski prijatelj (gost in gostitelj), prijatelj, pobratim; v nagovoru: ὦ ξεῖνε dragi moj. 3. ἡ ξένη a) tujka, inostranka; b) (sc. χώρα) tuja dežela, tujina.