νέος 3, ion. ep. fem. νέη [Et. iz νέϝος, lat. novus, slov. nov, nem. neu. – comp. νεώτερος, sup. νεώτατος, ep. poet. νέατος, ion. νείατος] 1. mlad(eniški), mladosten, v mladosti; mladoleten, nedorastel, neizkušen, neizveden, nepremišljen; subst. ὁ νέος mladenič, οἱ νέοι (νεώτεροι) mladina, mlado moštvo; τὸ νέον mladost, ἐκ, ἀπὸ νέου, ἐκ νέων iz mladega, od mladih nog (let). 2. a) nov, svež ἄλγος, σῖτος letošnje žito; b) nezaslišan, nepričakovan, nenavaden, grozen, strašen, θάλαμος novo sezidan, ἐδόκει τι νέον ἔσεσθαι zdelo se je, da bo prišlo do burnih nastopov, νεώτερον, τό, νεώτερα (πράγματα) novice, novotarstvo, prevrat, nesreča, zlo, νεωτέρων ἔργων ἐπιθυμητής εἰμι hrepenim po prevratu, νεώτερα βουλεύω περί τινος snujem, namerjam kaj slabega zoper koga; τί νεώτερον γέγονεν; kaj se je neki novega (hudega) zgodilo? νεώτερόν τι ποιῶ res novas molior, νεώτερα ἔπρησσε πρήγματα snoval je nekaj posebnega, napravljal je nemir. 3. adv. νέον, τὸ νέον a) iznova, vnovič (ion. ἐκ νέης); b) pravkar, nedavno, pred kratkim, νεώτατα zadnji čas, nedavno.
νέρτερος 3 in 2 (ἔνεροι) poet. spodnji, podzemeljski, ἡ νέρτερος θεά Prozerpina.
νεύρινος 3 (νευρά) iz kit (vlaknec) narejen.
νέ-ωρος 3 poet. = νε-ώρης.
νεωτερικός 3 (νεώτερος) mladosten NT.
νηγάτεος 3 ep. [Et. iz νῆγατ-, slov. snaga, snažen] čeden, snažen, krasen, nov.
Νηλεύς, έως, ὁ Pozejdonov sin, Nestorjev oče, ustanovitelj Pila. – adi. Νηλήιος 3. – patron. Νηληιάδης, Νηλείδης ὁ Nelejev sin Nestor.
νήπιος 3 ep. poet. νηπύτιος 2 ep. [Et. iz νη-πϝ-ιος, Hom. νη-πύ-τιος, gl. πινυτός] 1. mlad. 2. a) nedoleten, negoden, mladoleten, otročji, neumen, aboten, zaslepljen; b) slab(oten).
νησιώτης, ου, ὁ, fem. νησιῶτις, ιδος (dor. νασ-) in νησιωτικός 3 (νησίον) 1. adi. (ki je) na otoku, otoški. 2. subst. ὁ otočan.
νηφάλιος 3 in 2 (νήφω) trezen, tešč NT.
νῑκητικός 3 kar pomaga k zmagi, vodi do zmage, παρασκευή priprava za zmago.
νιφόεις 3 ep. poet. snežen, snežnat.
νοητικός 3 sposoben (zmožen) za umevanje.
νοητός 3 (νοέω) kar se more z (duhom) razumom spoznati, spoznaten, razumljiv.
νόθος 3 1. nezakonski NT. 2. nepravi, nepristen; pokvarjen.
νομικός 3 (νόμος) 1. ki se tiče zakonov, zakonit, postaven, μάχαι prepiri glede postav NT. 2. izveden v zakonih; subst. ὁ pismouk NT.
νόμιμος 3 (νόμος) 1. običajen, navaden, zakonit, postaven. 2. pravičen, pravicoljuben, pošten, vrl ἄνθρωποι. – subst. τὸ νόμιμον in τὰ νόμιμα običaj, navada, zakoni, zakonite odredbe, dolžnosti, načela.
νοσηρός 3 (νοσέω) bolan, bolehen; nezdrav χωρίον.