comperiō -īre -perī -pertum (prim. perīculum, perītus) natančno spozna(va)ti, izvedeti, dognati: atqui certo comperi Ter., illi venturi erant: qui comperisti? Ci., si compertum est C. če se je dognalo; z obj. v acc.: ex quibus hominibus omnia comperi Ci., quod ex multis audivi et comperi Ci., rem gestam c. ab aliquo N.; nam. praep. sam abl.: nihil se testibus, nihil tabulis, nihil gravi aliquo argumento comperisse Ci.; v pass.: res a te ipso comperta Ci., ea sunt comperta per me Ci., quae postquam Metello (dat.) comperta sunt S. je prišlo na znanje; z odvisnim predik.: omnia falsa atque insidiose ficta comperta sunt Ci. vse se je izkazalo za napačno in …, a quo cum quaereret Pyrrhus, qualem Romam comperisset Eutr.; dopolnilo z de: de amore hoc c. Ter., nihil de hoc comperi, nihil suspicatus sum Ci., postquam de scelere filii comperit N. postquam de rebus Vagae actis comperit S.; z ACI: Ter., N., H., Q., ubi comperit Heraclium non adesse Ci., ex captivo comperit Correum milia sex peditum delegisse C., hanc gentem Clusium Romamque inde venisse comperio L.; z odvisnim vprašanjem: id pactione an casu ita evenerit, parum comperimus S., an ab ipso id genus exercitationis sit inventum, … parum comperi Q. Pogosto pt. pf. compertus 3 „izveden“
1. ki se je izvedel, dognan, (za)slišan: compertum narrare S., comperta narrare Cu., an oculis comperta haberet, quae diceret L. ali je videl na lastne oči; v absolutnem abl.: compertō ko se je (bilo) izvedelo: satis comperto Eordaeam petituros Romanos L., nondum comperto, quam regionem hostes petissent L., comperto Plautum et Sullam maxime timeri T.
2. izvesten, zanesljiv, (očitno) znan, očiten, gotov, neizpodbiten: levem auditionem pro re comperta habere C. prazno govorico imeti za gotovo resnico, non ego haec incertis iactata rumoribus affero, sed comperta et explorata L., exponam vobis … facinus manifesto compertum atque deprehensum Ci., comperta nuntiare T.; compertum est alicui aliquid S., Tib., Plin., Q., T. komu je kaj dobro znano; compertum habere (aliquid) L. kaj za gotovo imeti, desinant ultra opinari mihique, qui compertum habeo, credant C. ap. Suet., compertum ego habeo verba virtutem non addere; res indicat nihil ipsos habuisse comperti Ci. da niso vedeli nič gotovega; esse pro comperto Cu., pro comperto polliceri Suet. — Od tod adv. compertē iz dobrega (zanesljivega) vira: Gell., komp. compertius Gell.
3. z gen. criminis ali z inf. komur se je dokazal kak zločin, komur se je dokazalo, da je česa kriv, spoznan za krivega: iuvenis nullius probri compertus L., Vestales compertae stupri L., nullius flagitii compertus T., Olympiada velut stupri compertam repudio dimiserat Iust.; compertus publicam pecuniam avertisse T. — Redka, navidezno po glag. experior tvorjena soobl. comperior -īrī -pertus sum: Ter., Gell., Ap., Tert., Metellum … magnum et sapientem virum fuisse comperior S., hunc ego Lepidum … gravem et sapientem virum fuisse compe-rior T.
Zadetki iskanja
- compos -otis, sprva subst., abl. sg. compote, gen. pl. compotum (cum in potis)
1. „sogospodar“, solastnik, (so)deležnik, deležen česa, uživajoč kaj; abs.: nec multitudine compotum eius doni vulgari laudem L.; nav. z gen.: aliquem compotem facere libertatis, patriae Pl., culpae compotem esse Pl. kriv biti, qui me huius urbis compotem fecerunt Ci. ki so pripomogli k temu, da spet bivam v tem mestu, tum patriae compotem me numquam siris esse L. da bi živel v svoji domovini, omnes virtutis compotes sunt beati Ci., scientiae compotem esse Ci., c. consili(i) Enn. fr., Ci. razsoden, c. voti L., H., O., Cu., Sen. tr., Suet. ali votorum Augustus ap. Suet. ki se mu je izpolnila želja; podobno: compote voto Sen. tr.; sceleris compotem esse Q. zločin storiti; redk. z abl.: magnis compos et multis malis Acc. ap. Non., praedā ingenti compos exercitus L.
2. pren. gospodar koga ali česa, deležen česa, z oblastjo (močjo) nad čim; z gen.: vix sum compos animi Ter. komaj sem samega sebe gospodar, c. mentis O., Q., Suet., Dig., tu c. mentis? Ci., si tuae mentis compos fuisses Ci. ko bi se bil zavedal, compote mentis pectore T. pri zavesti, vix compotes mentium prae gaudio L. zaradi veselja komajda pri sebi, mentes hominum compotes sui facere L., sui c. L., Cu., Cels. sam pri sebi, pri zavesti; tudi o onemoglih in omamljenih: vix mentis suae compos Cu. skoraj brez zavesti; redk. z abl.: qui essent animo et scientiā compotes Ci., neque animo neque linguā satis compos S. ap. Don., corpore atque animo vix prae gaudio compotes L., vix mente compos Ps.-V. (Culex). - concessione f
1. dodelitev, dodeljevanje; odobritev:
concessione di un prestito odobritev posojila
2. dovoljenje, koncesija:
concessione di licenza izdaja obrtnega dovoljenja; obrtno dovoljenje
3. priznanje:
per tua concessione kot si sam priznal - condemnō -āre -āvī -ātum (cum in damnāre)
1. (o sodniku) obsoditi (obsojati), za krivega spozna(va)ti: innocens, si accusatus sit, absolvi potest, nocens, nisi accusatus fuerit, condemnari non potest Ci., hunc hominem Veneri absolvit, sibi condemnat Ci. globo prisodi sam sebi, condemnari praesentem L.; z dvojnim acc.: c. aliquem absentem Ci.; z gen. criminis: qui erant ipsi ambitūs condemnati Ci., rerum capitalium condemnati Ci., S., hominem iniuriarum condemnare Ci. zaradi krivic; z gen. pretii: civem capitis c. Ci. na smrt obsoditi, condemnari sponsionis Ci. obsoditi se na globo; tudi z abl.: condemnastis Scamandrum quo crimine? Ci. zaradi kakšne krivde?, ab adseculis tuis quadruplo condemnari Ci., c. denis milibus aeris L., capite Suet. ali capitali poenā Suet., Icti. na smrt; z de (za kaj, zaradi česa): de pecuniis repetundis, de vi Ci., de alea condemnatum … restituit Ci., c. aliquem de ambitu Suet.; z ad ali in (na kaj): ad metalla Suet. na suženjstvo v rudnikih, in antliam Suet. na suženjstvo pri samotežnem kolesu, ad bestias Icti. na boj z zvermi, ad mortem Lact., ad pecuniam, in solidum Icti.; s samim acc.: certam pecuniam, usuras usurarum Icti.; condemnari arbitrium pro socio Ci. od sodišča biti obsojen kot kupčijski družnik, illum libertum illi patrono HS X milia c. G. onega osvobojenca obsoditi, da plača onemu zavetniku …; s finalnim stavkom: condemnatus, ut pecuniam solvat Icti.
2. (o tožniku) doseči, da koga obsodijo, doseči obsodbo koga: quem per arbitrum circumvenire non posses, … hunc per iudicem condemnabis, …? Ci., ego hoc uno crimine illum condemnem necesse est Ci., si quem L. Gelli libertus furti condemnavit Ci., Cn. Pisonem accusavit condemnavitque Suet.
3. pren.
a) koga obsoditi (obsojati) = (o)kriviti, (ob)dolžiti: iam me ipse inertiae nequitiaeque condemno Ci., senatum crudelitatis c. Ci., summae se iniquitatis condemnari debere C.
b) obsoditi (obsojati) kaj, grajati, ne odobriti (odobravati) česa: Gabinii litteras insigni quādam notā atque ignominiā novā c. Ci., tuum factum non esse condemnatum iudicio amicorum Ci., c. factum aliquid C. in Ci. ep.
c) voti condemnatus Tit. fr. dolžan svojo obljubo izpolniti (ker mu je bila uslišana prošnja). - confidēnza f
1. domačnost:
essere in confidenza con qcn. biti s kom domač, v pristnih odnosih
prendere confidenza con qcn., con qcs. seznaniti se s kom, s čim; postati domač s kom, s čim
prendersi una confidenza biti predomač
2. zaupanje:
avere confidenza in se stessi zaupati sam vase
3. zaupno sporočilo, skrivnost:
fare una confidenza a qcn. komu kaj zaupati
in confidenza zaupno - congruō -ere -gruī (—) (prim. ruō)
1. steči (stekati) se, sniti se, shajati se, sesta(ja)ti se: guttae in vas aquae converruntur et ibi inter se congruunt Vitr., ut vicesimo anno ad metam eandem solis, unde orsi essent, dies congruerent L., Zenon congruere iudicat stellas et radios inter se committere Sen. ph.; o osebah: arcem nata petit, quo iam manus horrida matrum congruerat Val. Fl.
2. pren.
a) hkrati (obenem) primeriti se, pripetiti se, zgoditi se, nastopiti (nastopati), časovno uje(ma)ti se, strinjati se, znajti se: Q., Suet., quoi tam subito tot congruerint commoda Ter. ki me je hkrati doletelo toliko …; brezos.: forte congruerat, ut Clodii Macri et Fontei Capitonis caedes nuntiarentur T. se je bilo obenem znašlo; večinoma s praep.: tempus … ad id ipsum congruere L.; (Siculi ceterique Graeci) suos dies mensesque congruere volunt cum solis lunaeque ratione Ci.
b) po bistvu skladati se, strinjati se, ujemati se, zlagati se, prikladen (primeren) biti: Ter., Q., Plin. iun., sensus nostri ut in pace semper, sic etiam in bello congruebant Ci., de re una solum dissident, de ceteris mirifice congruunt Ci., congruere artes honestas T.; s praep.: pars legis, quae cum iudicio senatus congruebat Ci., cum virtute c. semper Ci., si aliquem nacti sumus, cuius cum moribus et natura congruamus Ci., cum … dicta cum factis congruerent L.; illi inter se congruunt concorditer Pl., ut re nos inter nos congruere sentiant Ter., nulla parte corporis inter se non congruenti Varr., in quo scelere … multae causae … inter se congruere videntur Ci., quod sermo inter omnes congruebat L., initia inter se et exitus congruant Sen. ph.; omnium in unum congruerunt sententiae L. so vsa na eno merila, Bruttii congruentes in eum morem L. ki se ujemajo v tem običaju; z dat.: non omni causae nec auditori neque personae neque tempori congruere orationis unum genus Ci. ne pristoji, animi corporis doloribus congruentes Ci. sočutne, oratio ita scripta, ut deorum videretur congruere sententiae N., ubi responsa haruspicum … tacitae religioni congruerunt L., cuius abditis adhuc vitiis per avaritiam … mire congruebat T.; brezos.: Canidius timidius decessit quam professioni ei … congruebat Vell. — Od tod adj. pt. pr. congruēns -entis, adv. congruenter,
1. ujemajoč se s čim, s kom, prikladen, primeren: oratio verbis discrepans, sententiis congruens Ci., haec duo pro congruentibus sumere tam vehementer repugnantia Ci., saturas motu congruenti peragebant L., ad aliquid apte congruenterque dicere Ci., congruenter numeros dividere Lact.; s praep.: congruens cum ea disciplina, quam colebat Ci., cum illis re congruentes, genere docendi differentes Ci.; ex prodigiis congruens ars Acc. fr.; z dat.: orationĭ vita admodum congruens Ci., actiones virtutibus congruentes Ci., mors minime congruens vitae Suet., quid congruentius deo? Lact., congruenter naturae convenienterque vivere Ci.; congruens est (videtur) z inf. primerno je (se zdi), umestno je (se zdi): congruens crediderim recensere videtur primordia eius (urbis) aperire T.; v istem pomenu tudi z ACI: Plin. iun. ali z ut: Gell., Ulp. (Dig.); tako tudi congruentius videtur z inf.: Cod. I. in congruentissimum est z ACI: Tert. Subst. congruentia -ium, n kar se ujema, ujemajoče se stvari: congruentia ad consulem referre L.; z dat.: congruentia his disserere T. Adv. v komp. congruentius: Fr., Min., v superl. congruentissimē: Eccl.
2. sam s seboj ujemajoč se, skladen, soglasen, someren, enoličen: is concentus ex dissimillimarum vocum moderatione concors tamen efficitur et congruens Ci., congruens (soglasno) clamor a Romanis, … dissonae illis voces L., vox congruentissima Ap., exta laeta et congruentia T.; o osebi: ceteris membris usque ad imos pedes aequalis et c. Suet. somerne in skladne rasti. - cōnsequor -sequī -secūtus sum
I.
1. takoj za kom iti, priti, nastopiti (nastopati), slediti, slediti koga, za petami komu biti; abs.: Pl., Ter., cui (Ptolomaeo) cum … comitibus non consecutis in casa panis cibarius datus esset Ci., pars reliqua consequens C.; z acc.: Pl., Lentulum magistratus consecuti sunt Ci. so pospremili, eum vestigiis c. Ci. biti mu za petami; pren. (o abstr.): hominem consequitur aliquando, numquam comitatur divinitas Cu. sledi mu = mu pride pozneje; occ. sovražno slediti koga, zasledovati, za petami komu biti, pregnati (preganjati) koga, dreviti se za kom; ut copias Helvetiorum consequi posset C., consequuntur equites nostri, ut erat praeceptum Hirt., fugientem c. L., consecutis strenue hostibus cecĭdit Cu.
2. pren.
a) (časovno) slediti komu ali čemu, naslediti (nasledovati) koga ali kaj, nasta(ja)ti, nastopiti (nastopati) za čim, po čem: Ter., Cels., illa videamus, quae statim sunt consecuta Ci., in eum annum, qui consequitur, omnes anni consequentes, consecuti dies pauci Ci., hi ludi quindecim dies auferent, deinde continuo (ludi) Romani consequentur Ci., haec cum Crassus dixisset, silentium est consecutum Ci., consequitur tempestas, tranquillitas C., tempus praeteritum, instans, consequens Corn.; z acc.: nox consequitur diem Ci., quia libertatem pax consequebatur Ci., has tam prosperas res consecuta est subita commutatio N., quam crudelitatem sera paenitentia consecuta est Cu.; (o osebah): hunc Cethegum consecutus est aetate (po času) Cato Ci., et consecutus Sallustium Livius Tibullusque et Naso Vell., ille me in tribunatu liberorum iure praecessit, ego illum in praetura sum consecutus Plin. iun.
b) (kot posledica česa) slediti, nasledovati, iz česa izhajati, izvirati, videti se: Lucr., Q., necesse est consilia consequi consimilia Ter., si ubertas in fructibus percipiundis fuit, consequitur vilitas in vendendis Ci., ex quo fit, ut pudorem rubor … consequatur Ci., quod dictum magna invidia consecuta est N. ta beseda je rodila veliko sovraštvo; poseb. o logičnem zaključku (sklepu): si igitur, quod primum in conexo est, necessarium est, fit etiam, quod consequitur, necessarium Ci.
c) dalje iti po izbrani poti, slediti koga ali kaj kot vzgled ali vzor, stopinje za kom pobirati, držati se koga ali česa, ravnati se po kom ali čem, posnemati koga ali kaj: mediam consilii viam consecuturus L., vostram c. sententiam Pl., sententiae (principum), quas senatus sine ulla varietate est consecutus Ci., c. eum morem, suum quoddam institutum Ci., quem (Chrysippum) … consequens Ci. —
II.
1. priti za kom = koga dohiteti, doseči: Aureliā viā profectus est; si accelerare volent, ad vesperam consequentur Ci., interim reliqui legati sunt consecuti N. so dospeli; z acc.: Varr., Cu., Mel., Sen. tr., Suet., Ariovistus profugit, reliquos consecuti equites nostri interfecerunt C. so jih dohiteli in pobili, c. Ephesi regem L., fugientem L., novissimum agmen C., agmen morarentur, dum consequeretur ipse Hirt. da pride sam za njimi, accipiter … consequitur pinnis sublimem in nube columbam V., pedibus c. aliquem O., prius quam alter, qui nec procul aberat, consequi posset L.; Scipionem litterae consecutae sunt C. je dohitelo; pren.: habeo certam viam atque rationem, quā omnes eorum conatus investigare et consequi possim Ci. zalezovati.
2. pren.
a) zaseči, doseči, (pri)dobiti, dokopati se (do) česa: Vell., Cu., exsistunt in re publica largitores et factiosi, ut opes quam maximas consequantur Ci., meus labor ex vestro iudicio fructum amplissimum est consecutus Ci., HS sexagiens honestissime consequi potuit Ci., c. quaestum Ci., multa a diis optata consecuti sumus Ci., per quem ordinem ipse gloriam sit consecutus Ci., nemo, qui fortitudinis gloriam consecutus est insidiis et malitiā, laudem est adeptus Ci., c. imperium, libertatem, commodum C., siquid in dicendo consequi possum Ci. v govorjenju = kot govornik, c. dominationem non vi, sed suorum voluntate N., multum in eo N. pri tem, gloriam in rebus bellicis Q., honorem neque ab uno neque ex hoc loco, sed … ratione vitae consequemur Ci. niti od enega, niti s tega mesta, ampak po...; s finalnim stavkom: L., Q., Suet. idr., consequebatur, ut ad istum pecunia referretur Ci., hoc consecutus est, ne quis arbitraretur Ci.; abs.: quibus ex rebus largiter erat consecutus Auct. b. Afr. iz česar (s čimer) se je bil dodobra okoristil, non quod minore numero militum consequi difficile factu putaret, sed ut … Auct. b. Alx. doseči uspeh; redk. = doseči kaj škodljivega, nakopa(va)ti si kaj: perverse dicere homines perverse dicendo facillime consequi Ci., c. vitia Q., sinisteritatis atque malignitatis famam Plin. iun., itaque consequi medicum, ut hominem crudeliter iugulet Cels.
b) (o sreči in nesreči) zade(va)ti, doleteti, dohiteti, kot del priti komu: Vell., Q., matrem ipsam … mors consecuta est Ter., tanta prosperitas Caesarem est consecuta, ut … N., quia consequuntur magni dolores eos Ci., ex victoria non fere quemquam est invidia civium consecuta Ci., qua in re summa felicitas … Fabium consequitur Hirt. je spremljala, parricidas promptum exitium consequatur Cu.
c) α) doseči (dosegati) koga (v kaki značilnosti), biti enak ali kos komu v čem, meriti se s kom v čem: Vell., Sen. ph., Q., nec maiorem consequi poterat et minori necesse erat cedere Ci., verborum prope numerum sententiarum numero c. Ci. β) z besedami doseči = popolno (dodobra) izraziti (izražati), izreči (izrekati): cum verbis consequi non possim Ci. z besedami dohajati, causas ut verbis consequi potuero Ci., c. multitudinem beneficiorum oratione Ci., omnia verbis O. našteti. γ) duševno obseči (obsegati), pojmiti, uvideti, spozna(va)ti, poznati, ume(va)ti, doume(va)ti: similitudinem veri Ci., nullo modo possum omnia istius facta memoriā consequi Ci., totam causam diligentiā c. Ci., quid copiarum haberes, cum ipse coniecturā consequi poteram, tum ex tuis litteris cognovi Ci. ep. sem mogel uganiti, quantum coniectura consequebar C. in Ci. ep.
č) kaj zamujenega dohite(va)ti, dostoriti, doseči, nadomestiti (nadomeščati): his diebus quae praeterita erant superioribus opera consequi debebit Col. — Od tod adj. pt. pr. cōnsequēns -entis
1. gram. dosleden = pravilno sestavljen, v pravilnem skladu: in coniunctis (verbis), quod non est consequens, vituperandum est Ci.
2. fil. logično sledeč, dosleden, umen, primeren: Gell., Ulp. (Dig.), Lact., Aug., hoc probato consequens est beatam vitam virtute esse contentam Ci., consequens est eos invitos non posse retineri Q., quoniam scriptum est a te de optimo rei publicae statu, consequens esse videtur, ut scribas tu idem de legibus Ci. naravno sledi iz tega, da ...; subst. cōnsequēns -entis, n nasledek, posledica, izvodilo, zaključek: Q., demonstrando id, quod conludere illi velint, non effici ex propositis nec esse consequens Ci., nec tribuere (eam rem) in partes possumus … neque cernere consequentia, repugnantia videre Ci., itaque mihi placere non solet consequentia reprehendere, cum prima (premise) concesseris Ci. Adv. cōnsequenter
1. dosledno: Ap.; v komp.: Iulian. ap. Aug.
2. ujemaje (se), stvari primerno; abs.: Hier.; z dat.: Ap., Icti.
Opomba: Consequi v pass. pomenu doseči se (= ἀνύεσϑαι): Varr. et Orbilius ap. Prisc. - cōnsīderō -āre -āvī -ātum (iz cum in sīdus, sprva o mornarjih, poljedelcih idr., ki opazujejo zvezde; prim. lat. sīderārī sončarico dobiti, dēsīderārī: desiderare et considerare a sideribus dici certum est Fest.)
1. opazovati, skrbno (natančno) motriti, ogled(ov)ati (si): trullam gemmeam diligentius c. Ci., faciem utriusque considerate Ci., pictores suum quisque opus a vulgo considerari vult Ci., cum vos considero, milites S., c. pallium diligentius Petr. (o kupcu), caelum Val. Max., sedebamus in puppi et sidera lucentia considerabamus Gell.; z ACI: cum pampinos et folia decĭdere considerassent Col. ko so bili zaznali; z odvisnim vprašanjem: num tamen exciderit ferrum, considerat, hastae O.
2. pren. duševno opazovati = (pre)motriti, premisliti (premišljevati), preudariti (preudarjati); abs.: ille se considerare velle (ait) Ci. ep.; z obj.: cum causam ipsam considero Ci., c. civitatum iura atque officia Ci., ex ipsius Chrysogoni iudicio Rosciorum factum consideremus Ci., cum res atque pericula nostra considero S., c. tempus anni Cels., se Ph. preskušati se, simul ipse qui suadet considerandus est T.; z odvisnim vprašanjem: Corn., Cels., Cu., Q., videas … et consideres, quid agas Ci., Cretam ad Gortynios venit, ut ibi, quo se conferret, consideraret N., cum considero, quae condicio vitae futura sit S., cum se consideraturum ..., quid faciendum sibi esset, dixisset L.; redk. s finalnim stavkom: Col., considerandum est, ne … temere desperet Ci.; s praep.: cum egomet nunc mecum in animo vitam tuam considero Ter., eos casus … mecum ipse (sam pri sebi) considerans Ci., considerate cum vestris animis (v svojem srcu) vosmet ipsi, ecquem putetis … Ci., nunc de praemiis consideremus Ci., his de rebus velim cum Pomponio consideretis Ci.; brezos.: quale sit id, de quo consideretur Ci. — Od tod
1. adv. pt. pr. cōnsīderanter preudarno, premišljeno, oprezno: c. et mansuete (agere) Val. Max.; neizpričan komp. cōnsīderantius pri Fr.
2. adj. pt. pf. cōnsīderātus 3, adv. -ē
a) (o stvareh pass.) premišljen, preudarjen: Cod. Th., nihil (feci) non diu consideratum Ci., factum … paulo minus consideratum Ci., c. tarditas, ratio bene c., consideratius consilium dare Ci. ep., illud verbum consideratissimum nostrae consuetudinis ARBITROR Ci.
b) (o osebah med.) preudaren, razborit, oprezen: Auct. b. Afr., Val. Max., Plin. iun., iudex lentus et consideratus Cu., tu, homo sapiens et considerate, quid dicis? Ci., quis consideratior illo? Ci., Quinctius fuit … una in re paulo minus consideratus Ci.; adv.: Atticus in Ci. ep., Col., considerate agere Ci., consideratius aliquid facere C., consideratissime aliquid facere Ci. ep., consideratius concordiusque bellum gerere L., consideratius loqui cum aliquo Suet. - consigo s seboj, pri sebi
para consigo sam pri sebi, proti sebi
lo lleva consigo ima pri sebi, nosi s seboj
no llevarlas (no tenerlas) todas consigo biti v velikem strahu
traer consigo s seboj prinesti - cōnstituō -ere -stituī -stitūtum (cum in statuere)
A. z zunanjim obj.
I. (najprej o množinskih pojmih)
1. skupaj postaviti, obenem (hkrati) postaviti, skupaj z drugim(i) postaviti: circum bovem alias hostias Varr., quattuor … nigrantes terga iuvencos V., ingentem struxere pyram … et feralīs ante cupressos constituunt V., c. signa ante tribunal L. drugo poleg drugega postaviti, zapičiti, omnes currus triumphales Val. Max.
2. voj. postaviti (postavljati), v red postaviti, urediti (urejati); z množinskimi obj.: omnes alarios in conspectu hostium pro castris, reliquas legiones in armis expeditas contra hostem, reliquas sex legiones pro castris in acie, cohortes sub infimo colle C., octo cohortes in fronte S., impedimenta L., impedimenta cum captivis haud procul acie in edito colle Cu., naves longas ad latus apertum hostium C., naves in alto ali naves aperto et plano litore C. usidrati; s predikatnim acc.: reliquas (naves) subsidiarias (kot prihranek) in secundo ordine c. Auct. b. Alx.; s kolekt. pojmi: legionem Caesar passibus CC ab eo tumulo constituit C., intra silvas aciem ordinesque constituerant C., c. classem apud Aegos flumen ali apud Salamina adversum Athenas N.; occ. ustaviti, na pohodu z vojsko kje obstati: paulisper agmen constituit S., paulisper constituit … signa L.
II. (potem o edninskih pojmih)
1. tja postaviti, posaditi, namestiti: hominem ante pedes Q. Manlii Ci., ingentem quercum constituit tumulo V., in litore taurum constituam ante aras V., bovem in Aventino ante aram Dianae c. Val. Max.; pren.: constituitote ante oculos … huius miseri senectutem Ci. postavite si pred oči, predočite si, nihil tam alte natura constituit Cu.
2. occ. (tudi z množinskimi obj.)
a) naseliti, nastaniti, bivališče (bivališča) komu odkazati: ibi futuros Helvetios, ubi eos Caesar constituisset C., c. plebem in agris publicis Ci., reliquias praedonum … in certa sede Vell.
b) voj. kam postaviti (postavljati) = namestiti, premestiti (premeščati), preložiti (prelagati), prestaviti (prestavljati): praesidia in Rutenis … circumque Narbonem … constituit C., c. hiberna omnium legionum in Belgis C. na belgijsko ozemlje prestaviti; (o posameznem vojaku): se constituere Quadr. ap. Gell. postaviti se (v položaj za dvoboj).
c) (oblastnike, uradnike) v službo postaviti (postavljati), nastaviti (nastavljati), namestiti (nameščati); koga za kaj postaviti: Q., Q. Ci., regem, reges in civitate, aliquem sibi quaestoris in loco Ci., praefectos C., aliquem supra bibliothecam Vitr.; v pass.: princeps divinitus constitutus Plin. iun.; s predikatnim acc.: quem (Commium) ipse … regem ibi constituerat C.; v pass. s predikatnim nom.: rex (za kralja) constituitur Arbactus Iust., Alcibiades dux classi constituitur Iust.; v ACI: a quo regem et se et filium suum constitutos esse Ci.
č) koga (čemu, za kaj) postaviti (postavljati), določiti (določati), naje(ma)ti: Icti., accusatorem, testem Ci., curatores legibus agrariis, huic causae publice patronum, de ea re iudices Ci.
d) koga pri kom v kako razmerje postaviti; z in in abl.: Athenaeum in maxima apud regem auctoritate gratiaque Ci. ep. povzročiti, da ima kralj spet popolno zaupanje do Ateneja in mu dovoli neomejen vpliv.
III.
1. kaj skupno določiti (določati), dogovoriti (dogovarjati) se o čem, zastran česa, pogoditi (pogajati) se za kaj, dognati; diem nuptiis (dat. = za svatbo) Pl., quia olim in hunc (diem) sunt constitutae nuptiae Ter., ea dies, quam constituerat cum legatis C., ea re permissa diem concilio (dat.) constituerunt C. so določili dan za dogovor; s finalnim stavkom: constituimus inter nos, ut ambulationem … conficeremus in Academia Ci., constituerunt, ut omnes simul in rostra escenderent Ci., Lentulus cum ceteris … constituerant uti … L. Bestia tribunus plebis contione habita quereretur de actionibus Ciceronis S.; z ACI: constitui cum quodam hospite me esse illum conventuram Ter.; z odvisnim vprašanjem: quid agi placeat, inter se constituunt C., in primis constituendum est, quos nos esse velimus Ci.; abs.: in diem tertium constituunt S. dogovorijo se za tretji dan, sic constituunt, sic condicunt T.
2. preneseno na edninske pojme določiti (določati), dognati: de numero pastorum alii angustius, alii laxius constituunt; ego in octogenas hirtas oves singulos pastores constitui, Atticus in centenas Varr., (praetor) constituit frumento pretium Ci., c. pretium nautarum missionis Ci., vadimonium Ci., gravissimum ei rei supplicium cum cruciatu Ci., poenam alicui Ci., Q., capitis poenam iis, qui non paruerint C., Olympiada Ci., Vell., posterum diem pugnae (dat. = za boj) C., proximum diem ei negotio S., singulis fines imperii S. nakazati, odkazati, proemia C., aera militibus L., certam pecuniam proconsulibus ad mulos et tabernacula Suet.; v pass.: ut erat constitutum Cu., constituta die Ci., C. na določen dan; s finalnim stavkom: cum fides esset angustior, constituit, ut arbitri darentur C.; z ACI: et is hodie venturum ad me constituit domum Ter., bona possessa non esse constitui Ci. dognal sem, cum constituerit summum malum esse dolorem Ci. je določil, vellem non constituissem in Tusculanum me hodie venturum esse Laelio Ci.; z odvisnim vprašanjem: quid in annos singulos vectigalis Britannia penderet, constituit C., quantum pecuniae quaeque civitas daret, Aristides delectus est, qui constitueret N.
3. occ.
a) jur. α) (sodniško, po sodni poti) odločiti (odločati), ukreniti (ukrepati), razsoditi (razsojati): de perspicuo iure Ci., aut de religione aut de re publica Ci., fere de omnibus controversiis publicis privatisque (druides) constituunt C., de hoc (Eumene) Antigonus cum solus constituere non auderet, ad consilium retulit N., c. litem Petr.; s finalnim stavkom: c., ut debeatur Plin. iun. β) (zakonito) določiti (določati), odrediti (odrejati): disceptationem ali controversiam Ci. sporno točko, iudicium Ci. zakonito razglasiti za pravno veljavno, iudicium de rebus repetundis ali ad res repetendas Ci., c. in eum iudicium capitis Ci., iudicio damni iniuriā constituto Ci. o povračilu škode, ki jo je kdo protizakonito trpel, nuper apud C. Orchivium collegam meum (pred sodnim stolom Gaja Orhivija) locus ab iudicibus Fausto Sullae de pecuniis residuis non est constitutus Ci. sodniki niso odredili pravde zoper Favsta Sulo zastran …, lex ius melius Sullanis praediis constituit Ci. priznava.
b) α) ustvariti si trdno sodbo, dokopati se do trdne razsodbe, odločiti se: nondum satis constitui, molestiaene plus an voluptatis attulerit Trebatius noster Ci. ep., c. apud se debet, utrum … an … Plin. iun. β) (pri sebi) določiti = skleniti, sklep narediti, nameravati: sed haec melius ex re et ex tempore constitues Ci. ep., Helvetii id, quod constituerant, facere conantur C.; večinoma z inf.: Caesar … bellum cum Germanis gerere constituit C., cum mihi deliberatum ac constituum sit bellum ita gerere, ut … Ci., desciscere a rege constituit N.; z izpuščenim inf.: quā constituerat (sc. proficisci), proficiscitur N.; s finalnim stavkom: quin rus ut irem, iam heri constitueram Pl., constitueram, ut … Aquini manerem Ci. ep.
4. urediti (urejati), v red spraviti (spravljati), uravna(va)ti, ustrojiti: rem nummariam Ci., rem familiarem Ci. dobro upravljati, summa aequitate res (razmere) constituit N., his constitutis rebus C.; v političnem smislu: c. Chersonesum N., alicui regnum N., civitates Ci., civitatem Suet., bene constituta civitas Ci., c. rem publicam Ci., composita et constituta res publica Ci. mirna in dobro urejena država, tresviri rei publicae constituendae (dat.) L. epit. triumvirat za ureditev države; v pass. brezos.: non tam sinistre constitutum est, ut non … Plin. iun. nismo tako na slabem; pren. urediti (urejati), utrditi (utrjati), učvrstiti: is, cui corpus bene constitutum sit Ci. postaven mož, animus bene constitutus Ci. dobro razpoložen, ineuntis aetatis inscitia senum constituenda et regenda prudentiā est Ci., principium orationis, per quod animus auditoris constituitur ad audiendum Corn. ki nagiba … k poslušanju, iam confirmata et constituta vox Q., iam perfectis constitutisque viribus Q.; (o osebah): quotus quisque philosophorum invenitur, qui sit … ita animo ac vita constitutus, ut ratio postulat Ci. čigar mišljenje in obnašanje je tako urejeno, qui integri sunt … et bene constituti de rebus domesticis Ci. dobri gospodarji.
B. s proleptičnim obj.
1. s postavljanjem (z)graditi, postaviti (postavljati), (se)zidati, ustanoviti (ustanavljati), napraviti (napravljati): turres, castella C., vineas ac testudines N., triplex Piraei portus constitutus est N., c. urbem N., oppidum C., tectum antiquitus constitutum N., c. aedem Iovis Feretrii, sacellum N., aedem in foro geminis fratribus, templa arasque Suet., tropaea in Pyrenaeis iugis S., alicui publice statuam N., publice statuas Q., signum V., pyras curvo in litore V., sepulcrum, moenia O., in Getis Graias domos O., domos Athenis Plin., laterarias ac domum Plin., domicilium sibi Magnesiae N. nastaniti se, nidos Ci., aream Col., asylum Lact.; voj.: Romae castra c. Suet. utaboriti se; geom. načrtati: in data linea triangula aequis lateribus c. Q.; pren.: senectus, quae fundamentis adulescentiae constituta est Ci. ki sloni na …
2. pren. ustvariti, ustanoviti (ustanavljati), (o)snovati, napraviti (napravljati), utemeljiti (utemeljevati), uvesti (uvajati), pridobi(va)ti: dii primum homines humo excitatos celsos et erectos constituerunt Ci.; od tod poseb. o abstr.: novi generis imperia c. in aliquem C., quae (potestates, imperia, curationes) constituuntur ad populi fructum aliquem aut commodum Ci., c. vectigal in monte Antilibano Ci., nova portoria Vell., privatum aerarium Caesaris interfectoribus N. = denarno vsoto dati na razpolago, videte, quod ius nobis, quam condicionem vobismet ipsis, quam denique civitati legem constituere velitis Ci. uvesti, uveljaviti, si utilitas amicitiam constituet, tollet eadem Ci., c. amicitiam cum aliquo Q. Ci., concordiam Ci., pacem Ci., N., eae res, quas ipse Athenis constituisset N. kar je bil sam odredil, njegove odredbe, c. decemviralem potestatem in omnibus urbibus N., magistratus per singulas civitates, senatum centum senatorum, ex multis gentibus nationibusque unum regnum populumque Iust., tres legiones constituit C. je sestavil, legio septima constituta ex veteranis Ci. je sestavljena iz …, collegia antiquitus constituta Suet., ludos illic quinquennales c. Suet., cum magnam auctoritatem sibi pugnā illā navali … constituisset N. ko si je bil pridobil (zagotovil), c. sibi malum Ci. nakopati si; occ.
a) kako dejanje, opravilo, delo pričeti, začeti, prirediti, v roke vzeti, izpolnjevati: sermonem Varr., auctionem Ci., sponsalia Icti.; jur.: c. actionem Ci. ali actionem adversus aliquem Val. Max. ali crimen in aliquo Ci. tožbo podati, tožbo naperiti zoper koga, quaestionem Ci., Q. preiskavo sprožiti, preiskavo začeti.
b) kaj za posnemanje (zgled) postaviti: maximum exemplum iustitiae in hostem Ci., documentum more militari Auct. b. Afr. — Od tod
I. subst. pt. pf. cōnstitūtum -ī, n kar je bilo določeno,
1. dogovor, domena, pogodba: apparatus, colloquia, locus, constitutum, convivium Ci., constitutum factum esse cum servis, ut venirent ad balneas Senias Ci. da so se dogovorili s sužnji, constitutum inter eos fuisse, ut medicamentum adferret Ci., horum et timor idem fuit, qui meus, et constitutum Ci. ep., ex constituto ali samo constituto Vell. po dogovoru.
2. occ.
a) dogovor med strankama glede pravde, pred sodiščem dani rok ali dogovorjeni rok: qui ad constitutum experiundi iuris gratiā venissent Ci., numquam ne congressu quidem et constituto coepisse de tantis iniuriis experiri Ci.; šalj.: si quod constitutum cum podagra habes, fac, ut in alium diem differas Ci. ep.
b) dogovor ali obljuba, da se izplača kak tuj ali lastni dolg, prevzeto plačevanje: dies constituti Icti., constituta ex consensu facta Icti.
c) dogovorjeni čas (rok), kraj, shod, sestanek, dogovorjeno čakanje: Sen. ph., tam sero ad constitutum venire Varr., V Kalend. igitur ad constitutum Ci. na sestanek; (o stvareh): videmus enim ventos per complures dies ad constitutum redire Sen. ph.
3. določilo, odredba, odlok, ukrep; le v pl.: reperietis … haec in uno homine pecunioso tot constituta, ut … Ci. toliko uredb, sprejetih zoper …, per constituta procedere Sen. ph., Magnetes L. Scipionis et L. Sullae constitutis nitebantur T., ex more vetere et constitutis maiorum Icti. —
II. adv. pt. pf. cōnstitūtē na določen način, določno: Boet.
Opomba: Star. plpf. cōnstitīveram: Pl. (Pseudol. 549; na tem mestu se dobi tudi constitueram in mecum statueram). - cōnstō -āre -stitī -stātūrus
I.
1.
a) skupaj stati: constant, conserunt sermones inter sese Pl.; (o vojakih) ustaviti se, obstati, stati: multitudinem procul hostium constare viderunt Sis. ap. Non.
b) (o vodi) stati: in fossis sicubi aqua constat aut aliquid aquae obstat, id emittere oportet Ca.
2. pren. (posledica) stati (ker stojita posodici na tehtnici v enaki višini), veljati, vedno z določilom cene, večinoma z abl. pretii (včasih poleg dat. personae, v sl. acc. personae pri glagolu stati): Pl., Suet., unae quadrigae Romae constiterunt sestertiis quadringentis milibus Varr., si SH VI milibus D tibi constarent ea Ci., centenis milibus sibi constare servos Sen. ph., fructus …, qui quam minimo inpendio constaturus esset Plin., magno tibi constat Plin. iun., constatura fuit Megalensis purpura centum milibus Mart.; pren.: edocet, quanto detrimento et quot virorum fortium morte necesse sit constare victoriam C., ubi concipiunt, quantis sit cladibus urbi constatura fides superūm Lucan., hac mercede Fides constet delapsa per auras Sil., pretiosa odia et constantia magno O., parvo constat fames, magno fastidium Sen. Ph.; redk. z gen. pretii: Plin., Stat., (ambulatiuncula) prope dimidio minoris constabit isto loco Ci. ep., interrogare, quanti funus et pompa constet Suet., quanti subsellia constant Iuv.; pren.: ne pluris remedium quam periculum constet Sen. ph., quanti mihi constitit, ne malus filius viderer Ps.-Q., tanti constat, ut sis disertissimus Plin. iun.; z adv.: c. carius Luc. ap. Non., Sen. ph., carissime Sen. ph., vilissime Col., gratis Sen. ph., Aug., imperia quolibet pretio constant bene Sen. tr.; pren.: cave, ne gratis hic tibi constet amor O.; posamič s super in acc.: cuius (fori) area super sestertium milies constitit Suet.
3.
a) obstajati, biti; lat. pr. se da včasih sloveniti tudi s pf. glag. nastati, nastopiti: antiquissimi fere sunt, quorum quidem scripta constent, Pericles atque Alcibiades Ci., si ipsa mens constare potest vacans corpore Ci., unde omnis rerum nunc constet summa creata Lucr., severa silentia noctis undique cum constent Lucr.
b) sestavljen biti, sestajati iz česa, stati, biti v čem, iz česa: ex spiritu atque anhelitu nebula constat Pl., in eo (homine), qui ex animo constet et corpore caduco Ci., ea tanta est urbs, ut ex quattuor urbibus maximis constare dicatur Ci., quo factum est, ut Atheniensium muri ex sacellis sepulcrisque constarent N., Romana acies distinctior, ex pluribus partibus constans L., simplex (ius) e dulci constat olivo H.; o abstr.: eloquentia constat ex verbis et ex sententiis Ci., quattuor partibus constat argumentatio Ci.; redk. (le pri Lucr.) z de: semper partus duplici de semine constat Lucr.; pogosteje s samim abl.: Lucr., Q., non vides, quam multorum vocibus chorus constet? Sen. ph., quidquid auro argentoque constaret Suet., agri … constant campis, vineis, silvis Plin. iun.; occ. sestati iz česa = stati na čem, sloneti na čem, opirati se na kaj, odvisen biti od česa; z ex: quae scientia tota ex rebus fictis commenticiisque constaret Ci., virtus, quae constat ex hominibus tuendis Ci., ex spiritu vigor constat Cu. prihaja; z in in abl.: omnis eius pecuniae reditus constabat in Epiroticis et urbanis possessionibus N., monuit eius diei victoriam in earum cohortium virtute constare C., omnium ordinum partes (vedenje) in misericordia constitisse C.; s samim abl.: domūs amoenitas non aedificio, sed silvā (na gaju) constabat N., exiguo tempore magnoque casu totius exercitus salus constitit C.
II.
1. trdno stati, obsta(ja)ti, ne premakniti se, ne premikati se, nepremičen biti: priusquam totis viribus fulta constaret hostium acies L., postquam nullo loco constabat acies L. je povsod omahoval, nec pugna illis constare nec fuga explicari … potuit L. niso mogli niti vztrajati v boju niti …; pren. ostajati v kakem položaju, nespremenjen osta(ja)ti, v dobrem položaju osta(ja)ti: Auct. b. Afr., Val. Max., Plin. iun., ut usque ad alterum R litterae constarent integrae Ci., uti numerus legionum constare videretur C., adeo perturbavit ea vox regem, ut non color, non vultus ei constaret L. da je spreminjal barvo in obraz, non animus nobis, non color constat L. izgubljamo zavest in prebledevamo, constitit in nulla qui fuit ante (prejšnja) color O., Vitruvio nec sana constare mens L. Vitruvij je izgubil zavest, animo sententia constat V. sklep ostane nespremenjen, neomajen, utrimque constitit fides L., unius legionis eam seditionem (esse), ceteris exercitibus constare fidem T., postquam cuncta videt caelo constare sereno V. da ostaja vse v starem redu, neque suppletis constabat flamma lucernis Pr.; si spatia temporum, si personarum dignitates, consiliorum rationes, locorum opportunitates constabunt Corn. če se bo prav pazilo na …; occ. (poslovno) (o računu) v redu biti, ujemati se: (auri) ratio constat Ci., quibus ratio impensarum constaret Suet.; pogosto pren.: eam condicionem esse imperandi, ut non aliter ratio constet, quam si uni reddatur T., mirum est, quam singulis diebus in urbe ratio constet aut constare videatur Plin. iun., scietis constare nobis silentii nostri rationem Plin. iun. da imam dovolj vzroka za molk, mihi et tentandi aliquid et quiescendi illo auctore ratio constabit Plin. iun. prav gotovo se bom te stvari lotil ali ne lotil; z in in abl.: in te vero facile ratio (sc. liberalitati) constabit, etiamsi modum excesserit Val. Max. pri tebi ima (darežljivost) pametno osnovo, četudi …
2. trdno stati, ujemati se, zlagati se: constat idem omnibus sermo L. vsi trdijo isto, considerabit, constetne oratio aut cum re aut ipsa secum Ci., contrariam sententiam aut nullam esse … aut non constare cum superioribus et inferioribus sententiis Corn.; od tod pogosto sibi constare ali alicui rei c. zlagati se sam s seboj ali s kako stvarjo = dosleden si osta(ja)ti, dosleden biti pri čem, v čem: reliqui sibi constiterunt Ci., qui in rebus contrariis parum sibi constent Ci., ut constare in vitae perpetuitate possimus nobismet ipsis nec in ullo officio claudicare Ci., (iudices) in Oppianico sibi constare … debuerunt Ci., me constare mihi scis H., c. sibi et rei iudicatae Ci., c. humanitati suae Ci. ep., sic fit, ut aut constent sibi (testes) aut … Q.; brez dat. personae: qua in sententia si constare voluissent Ci. ep.
3. dognano biti, gotovo biti, znano biti (večinoma brezos.); abs.: Nympho, antequam plane constitit, condemnatur Ci., quid porro quaerendum est? factumne sit? at constat Ci.; s praep.: cum de Magio constet Ci. ep., de facto constat, de animo (o namenu) quaeri potest Q., ut constabat inter eos Ci.; večinoma z ACI: quem vi fugatum esse constat Ci., constat inter omnes legem Muciam perniciosam fuisse Ci., constat inter omnes, … nihil eo fuisse excellentius N., cum inter augures constet imparem numerum esse debere L., inter Hasdrubalem … et Magonem constabat beneficiis Scipionis occupatos omnium animos … esse L. Hasdrubal in Magon sta se popolnoma ujemala v mišljenju, da …, mihi multa agitanti constabat paucorum civium egregiam virtutem cuncta patravisse S., quod omnibus constabat hiemari in Gallia oportere C. ker so vsi vedeli; z odvisnim vprašanjem: mihi plane non satis constat, utrum sit melius Ci., cur … a Fidenis afuissent, parum constabat L., neque satis constabat animis, … laudarent vituperarentne … L., nec satis certum apud animum constare poterat, utrum … an … L., probarentne tantum flagitium, an decretum consulis subvorterent, parum constabat (sc. patribus) S.; redk. osebno: quod nihil nobis constat C., quae cum constent Ci.; z NCI: quae constant esse peccata Ci., quae praeiudicia de eo facta esse constarent Ci.; occ. alicui constat za trdno se je kdo odločil; z inf.: mihi quidem constat nec meam contumeliam nec meorum ferre Antonius ap. Ci.; z odvisnim vprašanjem: neque satis Bruto vel tribunis militum constabat, quid agerent C. se še niso bili odločili, še niso prav vedeli. — Od tod adj. pt. pr. cōnstāns -antis, adv. cōnstanter
1. trdno stoječ, trden, stalen, stanoviten, miren: constanti vultu graduque L. z mirnim obrazom in trdnim korakom, constanti vultu potionem veneni … accepit Val. Max., constantissimo vultu … inquit Val. Max., mellis constantior est natura Lucr., cuius in indomito constantior inguine nervus H.; pren.: constans iam aetas Ci. zrela (moška) doba, aetate nondum constanti Suet., pax c. L. stalen, nepretrgan, aequaliter constanterque ingrediens oratio Ci.
2. stalen, stanoviten = nespremenljiv, vztrajen: omnia, quae cursus certos et constantes habent Ci., stellarum conveniens constansque conversio Ci., constantissimus motus lunae Ci., nihil (mundo) ornatius aspectu motuque constantius Ci., constanter in suo manere statu Ci., stellae eosdem cursus constantissime servantes paribus inter se motibus Ci., constantius sese res humanae haberent S. bi imele več obstanka; tudi o volji in dejanju: voluntas Ci., ratio (naklep) Ci., constans et moderata vitae ratio Ci., c. animus, mens Ci., familiae gravis et constans disciplina Ci., fides H., Val. Max. neomajna, pietas O., utinam (ventus) constans contra mea vela fuisset! O., iudicium c. erga amicum Val. Max., ut eorum (sociorum) animi ad imperium Romanum tuendum constantiores essent Val. Max.; constanter et non trepide pugnare C., aequabilius et constantius provinciae regerentur T., constantissime diligere Ci., ardentius et constantius aliquam amare, constantissime retinere amicitias Suet.
3. enakomeren, sorazmeren, ujemajoč se, skladen, soglasen, dosleden, ubran: oratio, vox Ci., fama Ci., L., Suet., huius anni parum constans memoria est L., c. opinio Suet., constanter sibi dicere Ci. dosledno, constanter omnes nuntiaverunt manus cogi C.; subst. neutr. pl.: plurimum intererit, … incredibilia dixerit an inter se constantia Q.
4. (o osebah) stanoviten, nezbegan, vztrajen, dosleden, značajen: homo, amicus Ci., inimicus N. trdovraten, testis Q., senatus numquam fuit gravior, constantior Ci., virum optimum et constantissimum vi depellunt Ci., civis in rebus optimis constantissimus Ci., quanto constantior isdem in vitiis H., c. adversus metus T., ad retinendas amicitias constantissimus Aur.; z gen.: fidei constans T. stanoviten v zvestobi; constanter et sedate dolorem ferre Ci. moško in mirno, constanter acta Ci. možata predavanja, constanter exordiri carmen T. — Kot nom. propr. Cōnstāns -antis, m Konstant; poseb. znan je Flavius Iulius Constans Flavij Julij Konstant, tretji sin Konstantina Velikega: Aur., Eutr. - cōnsulō -ere -suluī -sultum (cōnsul; prim. cōnsilium) pravzaprav „skupaj sesti, skupaj stopiti v posvet“, od tod
I. intr. sniti (shajati) se k posvetovanju,
1. posvetovati se, svèt imeti, svèt sklepati, v posvet (na razgovor) vzeti (jemati) kaj, premisliti (premišlj[ev]ati), preudariti (preudarjati): nunc mihi magnae curae est …, ne quid in consulendo adversi eveniat Ca. ap. Gell., consulam Pl. premisliti hočem, etiam consulis? Pl. še pomišljaš? post consulam Ter., trepidare magis quam consulere L., quia consulendi res non dabat spatium L., brevis consulendi occasio C., consulens curia H., prius quam incipias, consulto, et ubi consulueris, mature facto opus est S. preudarjanja … ravnanja, facto, non consulto in tali periculo opus esse S., ubi facto magis quam consulto opus esset T., consulere bene, perverse S., de integro L., tamquam integrā re cum suis L., cogor vestram omnium vicem (namesto nas vseh) … unus consulere L., c. in longitudinem Ter. na bodočnost misliti, in medium V., L., Lucan., T. ali in commune Ter., L., Cu., T. ali in publicum Plin. iun. svet imeti za občno blaginjo, c. in unum T. skupno se posvetovati; z notranjim obj. (v čem, o čem, glede česa): (id), quod ad famam pertinet, consulite Ci., quae reges atque populi … male consuluerint S.; v pass.: consulta sunt consilia Pl., re consultā et exploratā Ci., neque parari neque consuli quidquam occulte potest S., nihil salutare in medium consulebatur L.; nam. notranjega obj. z de: de Capua diu consultum est Ci., c. de communibus negotiis, de Rhodiis S., omnibus de rebus T., ali z odvisnim vprašanjem: Galli, quid agant, consulunt C., si Hannibal consulat, an in Italia remaneat, an domum redeat Corn., consulite, utrum praesens deditio eorum fieri possit, an in diem differatur L.
2. met. skleniti (sklepati), odločiti (odločati), ukreniti (ukrepati), postopati, ravnati s kom, s čim; z notranjim obj.: quid in concilio consuluistis? Pl., tun' consulis quidquam Ter., ut id consulerem, interea vita ut in tuto foret Ter.; večinoma z adv. in prepozicijskimi določili (pogosto poleg notranjega obj.): c. ab re Pl. kaj škodljivega skleniti, qui nil aliud nisi quod sibi soli placet, consulit advorsum filium, nugas agit Pl., aliter mihi de illis ac de me ipso consulendum est Ci. ep., libere c. ad summam rerum (glede na občno blaginjo) C., obsecro, ne quid gravius de salute tua … consulas C. in Ci. ep., c. de uxore honestius (dostojneje) S., bene c. decreto memoriam alicuius abolendo Val. Max., nullis certis mandatis ex re (po vsakokratnih okoliščinah) c. T., sapienter in rem c. Iust. modro ukrepati stvári v dobro, de perfugis gravius consultum quam de fugitivis L. se je ostreje sklepalo, in secundis rebus nihil in quemquam superbe ac violenter consulere decet L., in humiliores libidinose crudeliterque consulebatur L., nec in deditos gravius consultum Cu., si quid in Croesum crudelius consuluisset Iust.; s predikatnim gen. v reklu: aliquid boni consulere imeti (spoznati) kaj za dobro, vzeti (jemati) kaj za ljubo, zadovoljiti (zadovoljevati) se s čim: parva videntur, tu tamen haec, quaeso, consule missa boni O., tu quoque non melius, quam sunt mea tempora, carmen … consule, Roma, boni! O., boni consulere eum libellum Augustus ap. Suet. ali hoc munus Sen. ph. ali nostrum laborem Q.; z inf.: eane fieri bonis bono genere gnatis boni consulitis? Ca. ap. Gell., minium invenisse Plin.; z odvisnim vprašanjem: Varr., Sen. ph.; s si: Sen. ph.
3. (na)svet(e) da(ja)ti, (na)svetovati, (svetujoč) pomoči (pomagati), (po)skrbeti za koga, za kaj, gledati, misliti, paziti na koga, na kaj, včasih tudi prizanesljivo ozirati se na koga, na kaj; z dat.: dicebam, pater, tibi, ne matri consuleres male Pl., tuae rei bene consulere cupio Pl., dum illi consulas Ter., qui parti civium consulunt, partem neglegunt Ci., c. multis civibus, miseris civibus S., oratoribus parcere et consulere debuistis Ci., sibi c. Ci., S., H. zase skrbeti, na svojo rešitev misliti, reliquum est, ut egomet mihi consulam N. da si sam pomagam, eodem quo venerant receptu sibi consulebant C. pomagali so si s tem, da so se po isti poti umaknili, c. rebus suis N. rešiti se (z begom), patriae male in eo (pri tem) N., militibus L., curae patribus esse ostendit, ut consulatur plebi L., dea, consule nostris ignibus O., c. fugientibus T., non populo, non senatui, ne templis quidem ac delubris deorum c. T., voci laterique c. Plin. iun. (o govorniku) varovati glas in pljuča; z abstr. pojmi: c. concordiae L., senatūs concordiae Ci. priskočiti na pomoč, dolori potius quam fidei vestrae Ci., existimationi suae, pudori Ci., melius famae, melius pudicitiae Ci., magis irae quam famae c. S., c. libertati populi Romani L., saluti suorum Ci., suae ac militum saluti C., quod perterritus miles … timori magis quam religioni consulere consuevit C. ravnati se bolj po svojem strahu kakor po prisegi, c. vitae et fortunis suis Ci., alicuius vitae C. prizanesti komu, pustiti mu živeti, suae vitae durius c. C.(evfem.) = usmrtiti se, ite et Romanae consulite historiae Pr., securitati magis quam potentiae c. T.; z abl. (s čim) poleg dat.: rationibus alicuius providere et c. quibuscumque rebus potero Ci. ep., c. manu (z bojem) militibus S., timori alicuius cotidie singulis vel binis epistulis Plin. iun., sumptibus aliquanto rectius suā continentiā quam alienā contumeliā Plin. iun.; z notranjim obj.; v pass.: sed tamen aliquid consuli et prospici poterit Ci. ep.; s finalnim stavkom: ut urbi … satis esset praesidii, consultum atque provisum est Ci., ne qua manus se attollere nobis a tergo possit, custodi et consule longe V.; za zanikanim glag. quominus: ne pupillo tutores propinquique consulerent, quominus fortunis omnibus everteretur Ci.; s kondicionalnim stavkom v cj.: qui vomere bis in mense vult, melius consulet (sc. sibi), si biduo continuarit Cels. bo bolje storil (ravnal).
II. trans.
1. vpraš(ev)ati za svèt, svéta prositi, da(ja)ti si svetovati, povpraš(ev)ati glede česa, za kaj; z acc. personae: non iubeo, sed, si me consulis, suadeo Ci.; v pass.: neque (relegatam filiam) adiri a quopiam libero servove, nisi se consulto, permisit Suet.; z neživim obj.: speculum consulat ante suum O., in suscipiendo onere consulat suas vires Q.; za kaj? zastran česa? z notranjim obj. (poleg acc. personae): nec te id consulo Ci. ep., consulere prudentiorem coepi aetates tabularum Petr.; z de (poleg acc. personae in včasih še z notranjim obj.): consuluisti me per litteras (pismeno) de Capua tu quidem Ci. Ep. c. aliquem cotidie de se Sen. ph.; z de in neživim obj.: consule de facie corporibusque diem O.; z zavisnim vprašanjem (poleg ak. pers. in včasih tudi še z notranjim obj.): L. idr., ibo et consulam hanc rem amicos, quid faciendum censeant Pl., nunc ego, iudices, iam vos consulo, quid mihi faciendum putetis Ci.; z neživim obj.: quid se deceat, spectatas consulit undas O.; v pass.: Aristonius orsus est dicere, Alexandrum consultum, cui relinqueret regnum, voluisse optimum deligi Cu. Pogosto brez acc. personae (ki se lahko iz povezave dostavi): cum … nuntios misisset in Asiam consultum (sc. eum), utrum regnum repetitum in Macedoniam veniret N., rem nulli obscuram nostrae nec vocis egentem consulis (sc. nos) V. ne vprašaš nas ničesar, kar bi bilo dvomljivo in bi potrebovalo naš nasvet, de hoc quoque consuluit (sc. Tiberium) Suet., consulis (sc. me), an existimen te in tribunatu causas agere decere Plin. iun.
2. occ.
a) kako božanstvo, njegove svečenike ali preročišče idr. vpraš(ev)ati za svèt, povpraš(ev)ati glede česa, za kaj: Apollinem Ci., N., Suet., Hammonem, Iovem Cu., deumque consuluit auguriis, quae suscipienda essent L., numen … nunc extis, nunc per aves consultum L., c. ipsos deos O., hominum fibris deos T., ego Tiresiam … consulam, quid faciundum censeat Pl., c. haruspicem Ci., augures Iust., anum Cumaeam (= Sybillam) O., visam primum avem O. (o avguru), Phoebi oracula O., manes ut oracula Mel., oraculum dei Carmeli Suet., lucos V., spirantia exta V., trepidantia exta O.; brez objektnega acc.: id possetne fieri, consuluit Ci., miserunt Delphos consultum (sc. Apollinem) N., consuluit deinde (sc. sacerdotem), an totius orbis imperium fatis sibi destinaretur Cu., cum consuleret, quam cito HS sexcenties impleturus esset, invenisse se exta duplicia Plin. iun.; v pass. brezos.: se praesente de se ter sortibus consultum C. da so zastran njega (bogove) trikrat z žrebom povprašali; brezos. in pogosto abs.: si publice consuletur, … sin privatim T.
b) kakega oblastnika (kralja ali cesarja) vpraš(ev)ati, povpraš(ev)ati za njegovo mnenje, voljo, prositi ga za odgovor: c. regem de aliis (= de aliis rebus) L., ut te consulerem, reddendum eum poenae suae an gravius aliquid constituendum putes Plin. iun.
c) senat, ljudstvo, kako svečeništvo (uradno) vpraš(ev)ati za svèt, voljo, mnenje: consulente Cicerone frequens senatus decernit S. na Ciceronovo vprašanje, senatum consului de summa re publica, quid fieri placeret Ci., c. senatum de foedere S., de istis rebus in patria maiores natu consulemus, quo pacto ius nostrum adipiscamur L., consulit vos (= kartažansko starešinstvo), an cum eo confligere debeat Val. Max.; v pass.: senatus statim consulitur S., senatus a Bestia consultus est, placeretne legatos Iugurthae recipi moenibus S.; zastran česa? z notranjim obj.: (eam rem) delatam consulere ordine non licuit L.; v pass.: cum ea, quae consulebantur, ad exitum non pervenirent Ci. o čemer se je poizvedovalo; de imperio suo populum consuluit curiatim Ci., in omnia c. plebem L.; v pass.: nihil de eius morte populus consultus Ci., ignorare … mihi videmini. Quirites, non utrum bellum an pacem habeatis vos consuli …, sed … L.; brez obj. populum: nec plus quam de singulis rebus consulunto Ci., seniores de tribus consulendum dixerunt esse L.; senatus pontificum collegium consuli iussit, num … L., consulti per ludibrium pontifices, an concepto necdum edito partu rite nuberet T.
č) (v pravu) vpraš(ev)ati za pravni svèt, iskati, prositi za pravni poduk, dati se poučiti v kaki pravni zadevi: cum consuleretur plurimum Ci., consuli quidem te a Caesare scribis; sed ego tibi ab illo consuli mallem (v besedni igri z I. 2.) Ci. ep., qui aut consuluntur aut defendunt Ci. ali pravoznanci ali zagovorniki; večinoma s kakim določilom: o čem? si tibi necesse putas etiam adversariis amicorum tuorum de iure consulentibus respondere Ci., qui de iure civili consuli solent Ci.; redk. v tem pomenu z acc. ius: si ius consuleres, peritissimus L.; z odvisnim vprašanjem: consulens eum, an primipilari seni iam testato rursus suaderet ordinare suprema iudicia Q.; za koga? v kaki stvari (zadevi)? pro te nunc hoc consulo, post tempus et in aliena re, quoniam tu in tua re, dum tempus erat, consulere oblitus es Ci.; čisto abs.: licet consulere? (vljudnostno besedilo, s katerim so nagovarjali pravnike, kadar so hoteli pravni poduk) Ci., ut … eodem tempore et discentibus satis facerent et consulentibus Ci., ad aliquem consulendi causā venire Val. Max. — Od tod
I. subst. pt. pr. cōnsulēns -entis, m Posvetovalec, Jupitrov vzdevek (po gr. Ζεὺς βουλαῖος ali βουληφόρος; prim. cōnsul 3): Vop. —
II. adj. pt. pf. cōnsultus 3, adv. -ē
1. (o stvareh) premišljen, preudarjen, premotren: consultum consilium Pl., Gell., Icti., omnia consulta ad nos et exquisita deferunt Ci., sapientiae via consultissima Petr., lex consultissima Icti., consulte, docte aliquid L., ferocius quam consultius rem gerere L., reciperare gloriam avidius quam consultius T.; consulte = cōnsultō (gl. spodaj): Cod. I.; consultius est z inf. pametneje je, bolje je: Icti., Ambr. — Od tod subst. cōnsultum -ī, n (po posvetovanju sprejeti) sklep, odlok, ukrep, odredba, načrt, osnova; redk. še z deležniško močjo: bene consultum inconsultum est, si inimicis sit usui Pl., civitas … ita communicatos honores pro bene aut secus consulto habitura L.; v pl.: male consulta, bene consulta Vell.; večinoma čisto subst.: consulto collegae … victoria parta est L., ex consulto factum Corn. (= cōnsultō, gl. spodaj); animi consultum Cu.; pogosteje v pl.: facta et consulta fortium et sapientium Ci., oportere quinquenni consulta et decreta omnia rescindi S. vse v (zadnjih) petih letih sprejete sklepe, adprobare collegam consulta referens L., dum consulta (sc. oraculi) petis V. poizveš po prerokbi, mala consulta T., mollia c. T. mile odredbe, Sostratus … ubi laeta … exta magnisque consultis adnuere (da odobrava) deam videt T., fervida Gracchi consulta Sil.; poseb. pogosto senatūs consultum (star. senati consultum S., kratica SC)
a) v Rimu senatski sklep, kateremu so pritrdili ljudski tribuni in ga s tem uzakonili (prim. senatus auctoritas): novissimum illud SC Suet., tudi consultum senatus Fl. ali consulta senatus Sil.; SC de Vatinio, de tributo conferendo Ci., vetus SC de rhetoribus Suet., senatus consultum (per)scribere (zapisati, sestaviti) Ci., facere Ci. ali perficere (storiti) L., senatus consultum facere de ambitu in Afranii sententiam Ci. ali contra rem publicam Ci. ali contra illum pro religione Ci. ali in aliquem L., tudi SC facere, ut neve … neve Ci. ali SC facere, ne T.; habemus senatus consultum in (zoper) te, Catilina, vehemens et grave Ci., provinciae ab iis … optineantur, quoad cuique ex (po) senatus consulto successum sit Ci., senatus consultum intercedit (nasprotuje) Ci., si quis intercedat senatus consulto L., per senatus consultum sancire, ut … Suet., senatus consulto cavere, ut … ali interdicere, ne … Suet.; redk. opisano: omnia illius ordinis (= senatūs) consulta Ci., sententiae nostrae consultaque Ci., consulta patrum H., vetus consultum patrum Plin., inde agitant consulta patres Sil.
b) sklep sicilskega starešinstva (βουλή): ne senatus consultum Siculi homines facere possent Ci. — Od tod adv. abl. cōnsultō namenoma, hoté, s premislekom, premišljeno, po (gotovi) osnovi, nalašč: H. idr., consulto hoc factum est, mihi ut insidiae fierent Pl., c. fecisse aliquid Ci., non consulto, sed casu in eorum mentionem incidi Ci., ut ea, quae gignuntur, donata consulto nobis, non fortuito nata videantur Ci., c. cedere C., c. lenius agere, bellum c. trahere S., seu consulto seu temere vulgata opinio L., c. vitare aliquid T.
2. (o osebah) „dobro posvetovan“, od tod izvéden, izkušen, spreten v čem, vešč česa, v čem, moder; z abl. respectus: nemo igitur iure consultus dicit Ci., iure consultus Gell., iuris scientiā consultissimus Aur.; z gen. relationis: iuris consultus Ci., Gell., iuris magis quam iustitiae consultus Ci., iuris atque eloquentiae c. L., consultissimus vir omnis divini et humani iuris L., consultoque fui iuris Amore vafer O.; insanientis dum sapientiae consultus erro H. učenec … modrosti, universae disciplinae c. Col.; abs.: consultiores sibimet videntur deo Tert. Kot subst. cōnsultus -ī, m pravnik, pravoznanec, jurist: consultorum alter disertissimus, disertorum alter consultissimus Ci., qui ita iustus est et bonus vir, ut naturā, non disciplinā, consultus esse videatur Ci., tu, consultus modo, rusticus (eris) H., in consultorum atrio Sen. ph., scripti et voluntatis frequentissima inter consultos quaestio est Q.; pogosto še s pristavkom iuris: Ci. idr., ali iure: Gell., peritus iuris consultus (dobi se tudi iurisconsultus) et magnus imperator N. (o starejšem Katonu), consultus iuris et actor causarum H. - corcho moški spol pluta, probkovina; skorja (zamašek, sandala, podloga) iz plute; panj
corcho aglomerado stisnjena pluta
cabeza de corcho (fig) prazna glava
plantilla de corcho vložek iz plute (za čevlje)
tapón de corcho zamašek iz plute
flotar como el corcho en agua (fig) znati si pomagati v vsakem položaju
nadar sin corchos (fig) sam si znati pomagati
¡quieto el corcho! ničesar se ne dotakniti!
hacer el corcho (Či) nenadoma ven planiti (kot zamašek iz steklenice) - cornū -ūs, n, redk. cornus -ūs, m in cornum -ī, n (indoev. kor. ker kvišku moleti, štrleti; prim. gr. κέρας = kelt. karn = got. haā̆rn = nem. Horn, gr. κραγγών neka rakovica, lat. cerebrum, cervus [iz *kerasvos])
1. rog, v pl. rogovi, rogovje: Cat., Lucr., Sen. tr., Col. idr., cornu hirci V., bubulum Plin., arietinum Plin., M., alias (animantes videmus) esse cornibus armatas, alias habere effugia pennarum Ci., cornua cervi Varr. idr., cornua tauri Varr., O. ali Tauri (ozvezdja) O., dextrā cornum (tauri) tenet O., cornua iuvencorum N., boum C., torta cornua arietis V. ali Arietis (ozvezdja) Ci. poet.; pesn.: surgens in cornua cervus V. svoje rogovje visoko držeč, irasci in cornua discit ali temptat (taurus) V. svojo besnost v rogove poganjati, armenti modo dux vires in cornua sumo O., torvi in cornua tauri Sil. (prim.: ταῦροι εἰς κέρας ϑυμούμενοι Euripid.); rečne in druge bogove (poseb. Bakha) so upodabljali z bikovo glavo (z bikovimi rogovi) v znak plodnosti in obilnosti ali moči in silovitosti: gemina auratas taurino cornua voltu Eridanus V., Achelous lacerum cornu caput abdidit undis O., cornibus aureis receptis Mart. (o Renu), Bacche, veni dulcisque tuis e cornibus uva pendeat Tib., te (sc. Bacchum) vidit insons Cerberus aureo cornu decorum H., tibi (sc. Baccho), cum sine cornibus adstas, virgineum caput est O.; cornu Copiae rog (iz)obilja, med zvezde umeščeni rog koze Amalteje, iz katerega se je baje cedil nektar, podoba plodnosti in obilnosti: Gell., nam haec allata (epistula) cornu copiae est Pl.; prim.: hic tibi copia manabit ad plenum benigno ruris honorem opulenta cornu H., divesque meo Bona Copia cornu est O.; pozneje kot ena beseda Cornūcōpia -ae, f: Lact., Amm.; isto tudi cornu copiosum: Petr. Pren.: alicui obvortere cornua Pl. ali cornua vertere in aliquem Ap. ali in aliquem tollere cornua H. rogove (zobe) komu pokazati, tu (amphora) … addis cornua pauperi H. daješ revežu srce, ga opogumiš, tum (mero) pauper cornua sumit O. se opogumi, venerunt capiti cornua sero meo O. pozno so mi zrasli rožički = pozno sem se opogumil, coeperunt mihi hinc inde cornua increscere Hier.
2. occ.
a) rog, roženina (na kljunu ali kopitu): Ca., Sil., oraque cornu indurata rigent O., solido graviter sonat ungula cornu O.
b) roženica (v očesu): Plin.
c) pl. cornua škarje (rakov): Plin.
č) cornua elephanti slonovi zobje, okli: Varr., Plin.; od tod cornu Indicum Mart. slonova kost, slonovina.
3. met. iz roženine narejene stvari,
a) roženina (rog) kot kadilo ali zdravilo: cornu cervinum incendere Varr., cornu cervinum purgat, cornu bubulum combustum Cels.
b) rog = trobilo, rožnica, lovski, pastirski rog, poseb. pa bojni rog, s katerim so vojski dajali znamenja: Varr., Lucr., O. idr., ille arma misit, cornua, tubas, fasces, signa Ci., cornuque recurvo Tartaream intendit vocem V., aereaque adsensu conspirant cornua rauco V., saeva tene cum Berecyntio cornu tympana H., minaci murmure cornuum perstringis aures H., datur cohortibus signum cornuaque ac tubae concinuere T.; bojni rog je bil sprva iz živalskega roga, okovan s srebrom, pozneje pa iz pločevine: non tuba directi, non aeris cornua flexi O.; tudi rožiček, ki se je nataknil na spodnji del frigijske piščali, da se ji je ojačal glas, potem frigijska piščal sama: adunco tibia cornu, infracto (ali inflexo) Berecyntia tibia cornu O., nullo gemit hic tibicina cornu Iuv., cum tibia lumbos incitat et cornu pariter vinoque feruntur … maenades Iuv.
c) rožén lijak (livek): Col., latices infundere cornu (abl.) V.
č) rožena steklenica (za olje): cornu ipse bilibri caulibus instillat H.
d) rogova, iz katerih je sestavljen lok, zato v pl., potem tudi lok sam: flexumque a cornibus arcum tendit O., viderat adducto flectentem cornua nervo O.; pa tudi v sg.: libet Partho torquere Cydonia cornu spicula, Ascanius curvo direxit spicula cornu, spicula torquebat Lycio Gortynia cornu V., flexile cornu O., crebra Cydoneo fundebat spicula cornu Sil.
e) roženina svetilke in od tod rožena svetilka sama: Vulcanum in cornu gerere Pl., lumen per cornu transit Lucr., cornu lanternae translucidum Plin.
f) rožen odmevnik pri liri; lira je bila sestavljena iz dveh odmevnih rogov, ki sta bila spojena s kobilicama (prečnicama), na katerih so bile napete strune: in fidibus testudine resonatur aut cornu Ci., cornibus iis, qui ad nervos resonant Ci.
4. pren. rogu podobne stvari,
a) rog = mesnat izrastek, velika bradavica na čelu: tua cornu ni foret exsecto frons H.; pri Kampancih so bili taki izrastki na glavi baje precej pogosti, od tod: Campanus morbus H.
b) cornua rogovi = čopi na glavah Germanov, ki so kakor rogovi moleli kvišku: Iuv. (XIII, 165).
c) cornu ali cornua (lunae) rogova (roglja) polmeseca, lunin krajec: Ci. ap. Non., Sen. tr., Lucan., Val. Fl., Stat., nunc senescentem exiguo cornu fulgere lunam non mirarentur L., lunae se cornua complent V., nec nova crescendo reparabat cornua Phoebe O., lunaria cornua O., luna nova curvata in cornua Plin., ad cornua redire Aug. (o luni).
č) cornua rogaste ali lijakaste konice na stožčastem vrhu čelade, v katerem je tičala na več čopov razdeljena perjanica, rogovi, stožci na čeladi: rubrae cornua cristae V.; v sg.: alterum cornu galeae L.
d) zakrivljen konec jadrnice (rajne) in met. jadrnica, rajna: cornua velatarum obvertimus antennarum V., torquent cornua nautae H., ardua iamdudum demittite cornua O., navita cornua locat in arbore (na jadrnik) O., iam diductis extendunt cornua proris Lucan., cum rapidum hauriret Borean et cornibus omnīs colligeret flatus Sil.
e) slonokoščen ali zlat in poslikan glavič na paličici, okrog katere so bili omotani knjižni zvitki: candida (slonokoščene) nec nigrā cornua fronte geras (sc. lĭber) O., inter geminas pingantur cornua frontes Tib., explicitum nobis usque ad sua cornua librum et quasi perlectum … refers Mart. do … glavičev = do zadnje vrstice.
f) rokav reke: Isi, Paraetonium … quae colis et septem digestum in cornua Nilum O.
g) rt(ič), ab utroque portūs cornu moles iacimus C. in Ci. ep., promunturia, quae cornibus obiectis ab alto portum faciunt L., angustis inclusum cornibus aequor O., terrae cornua trina O., quod (iugum montis) … altero cornu in diversum litus excurrit Cu., excurrit deinde in altum vasto cornu promunturium Plin., Cnidus in cornu paene insulae posita Mel., Ambracii sinūs cornua Fl.
h) vrh, sleme, vršina gore, rtina: cornua Parnassi Stat.
i) (skrajni) konec, krilo kakega kraja: in duobus velut cornibus Graeciae (na Peloponezu in v Makedoniji) L., in cornu primus sedebat Casca L. v najbolj sprednji vrsti klopi, postquam filium in cornu scribae humiliorem fortuna sua locum obtinentem conspexisset Val. Max., iudiciis adsidebat in cornu tribunalis T., in cornibus comitii positae statuae Plin., cornibus in summis ponere membra Iuv., cornibus inter se coëuntibus fecit amphitheatrum Plin. iun., iacēre cornu sinistro (stibadii) Sid.; occ. (voj.) krilo vojske: Ter., S. idr., dextrum, sinistrum c. C., ipse a dextro cornu … proelium commisit C., (Epaminondas) alterum tenuit cornu N. je poveljeval na enem krilu, je zapovedoval enemu krilu, ipse, quo cornu rem gessit, fuit superior N., circuire hostem a cornibus L., cornua facere, extendere, diducere, producere L., dextrum, laevum navium c. Vell.; pren.: cornua disputationis commovere (k umiku prisiliti) Ci.
Opomba: Nom. sg. cornum: Varr.; acc. sg. cornum: Lucr., O., Gell., Veg., Prisc.; nom. sg. cornuum ali cornuus, od koder acc. cornuum: Isid.; nom. sg. cornus: Varr. ap. Non., od tod abl. pl. cornibus s sledečim qui (gl. zgoraj) Ci. (De nat. deor. II, 59, 149); gen. sg. cornuis: M. - corro moški spol krog (ljudi); kolo, rajalni ples
en corro enoglasno
escupir en corro vmešati se v pogovor
hacer corro napraviti prostor
hacer corro aparte biti samotar(ski), biti sam zase, tvoriti posebno stranko
jugar al corro ringarajati - cosa ženski spol stvar, reč, predmet; okolnost; dogodek; dejstvo; ideja, domislek; (v nikalnih stavkih) nič
cosa de približno
cosa de ocho días okrog osem dni
veinte o cosa así približno dvajset
a cosa de las ocho proti osmi uri
cosa de comer nekaj za pod zob, jestvina
cosa y cosa uganka
cosa del otro jueves nekaj izrednega (redkega); stara (premlačena) stvar
¡brava cosa! (ironično) lepa stvar!
ninguna cosa nič
poca cosa malo
es poca cosa je čisto nepomembno
poquita cosa nepomemben človek
decir una cosa nekaj reči
decir una cosa por otra napačno se izraziti, lagati
no decir cosa nobene ne črhniti
no decir con cosa brezglavo govoriti
dejando una cosa por otra da bi drugam usmerili pogovor
no dejar cosa con cosa vse v največji nered spraviti
allí no hay cosa con cosa tam je vse na glavo postavljeno
no hacer cosa a derechas zelo nespretno ravnati
como quien hace otra cosa prikrivaje, hinavsko
era cosa de ver a... bilo je nenavadno, kako ...
no hay tal cosa temu ni tako; nikakor
la cosa marcha stvar napreduje, gre naprej
pasado en cosa juzgada ki je postal pravomočen
no se le pone cosa par delante on gre čez vse zapreke
no me queda otra cosa ne preostane mi nič drugega; ne vidim drugega izhoda
como quien no quiere la cosa s hlinjeno brezbrižnostjo, hinavsko
es cosa de nunca acabar temu ni ne konca ne kraja
ser fuerte cosa neobhodno potreben biti; biti težaven
otra cosa es con guitarra to bomo šele videli (odgovor na bahaško govorjenje)
no sea cosa que v nasprotnem primeru, sicer, drugače, sicer bi bil primoran (kot svarilo)
es cosa mía to je moja stvar, to se mene tiče
¡es cosa de él! to je prav njemu podobno!
no es cosa de reír to ni smešna stvar
no es cosa del otro mundo to ni nič nenavadnega
no tener cosa suya biti zelo reven
tomar una cosa por otra napačno nekaj razumeti, motiti se
no valer (no ser) cosa nobene vrednosti ne imeti, biti zanič
no vale gran cosa ni kaj prida, ni mnogo vredno
no es ni artista ni cosa que valga temu še mnogo manjka do umetnika
a cosa hecha z zanesljivim uspehom
como si tal cosa meni nič, tebi nič; čisto mirno
cada cosa en su tiempo, y los nabos en adviento vsaka stvar ob svojem času
cosa cumplida, sólo en la otra vida nič ni popolnega na tem svetu
no hay cosa escondida que a cabo de tiempo sea bien sabida končno pride le vsaka stvar na dan
cosa mala nunca muere kopriva ne pozebe
¿qué cosa? kaj je? kaj se je zgodilo?
¿qué es cosa y cosa? kdo ugane?
¡cosa rara! kako nenavadno! čudno!
cosas pl posli, opravki; imetje, premoženje
cosas de viento brezkoristne stvari
cosas que van y vienen nestanovitnost sveta
el curso de las cosas potek stvari (dogodkov)
corran las cosas como corrieren naj se zgodi, kar hoče
decir cosas mnogo govoriti; kramljati; pripovedovati
disponer sus cosas svoje stvari v red spraviti
son cosas del mundo tako je pač na tem svetu
no son cosas del otro jueves (ali del otro mundo) to ni nič novega, to so stare (znane) stvari
ante todas cosas predvsem
las cosas de palacio van despacio to bo dolgo trajalo, to se bo še zelo vleklo
¡muchas cosas (ali mil cosas) a su hermano! mnogo pozdravov vašemu bratu!
¡qué cosas tienes! kaj ti ne pade v glavo!
¿no serán tus cosas? si nisi tega sam izmislil?
¡las cosas que se ven! česa vsega človek ne vidi
¡ésa es la cosa! v tem grmu tiči zajec! - court2 [kɔ:t] prehodni glagol
dvoriti, snubiti, potegovati se; prilizovati se; prizadevati si; izpostavljati se; izzivati
to court disaster sam zakriviti, izzivati nesrečo - cracher [kraše] verbe transitif, verbe intransitif pljuvati, (iz)pljuniti; populaire plačati
cracher par terre pljuvati na tla
cracher blanc (familier) biti zelo žejen
cracher sur pljuvati na, zviška gledati na, prezirati
ne pas cracher sur ne prezirati
cracher ses poumons (familier) mnogo, močno kašljati
cette plume crache to pero štrca
(populaire) il a dû cracher 300 balles moral je plačati 300 frankov
l'appareil radio, de télévision crache v radijskem, v televizijskem aparatu prasketa
il crache en l'air et ça lui retombe sur le nez sam sebi v skledo pljuva - crepare v. intr. (pres. crēpo)
1. pren., pog. počiti, pokati; razpočiti se:
ho mangiato tanto da crepare toliko sem pojedel, da bom počil
crepare dalle risa pokati od smeha
crepare dalla rabbia, dall'invidia od jeze, od zavisti počiti
crepare di salute biti zdrav ko dren
2. ekst. crkniti, crkavati:
crepare solo come un cane umreti sam, od vseh zapuščen, umreti sam kot pes
crepi l'avarizia! kamor je šel bik, naj gre še štrik! - cūdō -ere (cūdī) (-) (prim. incūs -ūdis nakovalo, caudex, sl. kovati) biti (bijem), tolči, udarjati, phati: spicas fustibus Col. mlatiti, fabam Don.; preg.: istaec in me cudetur faba Ter. = to bom moral sam poplačati; occ. (s)kovati: plumbeos nummos Pl., argentum Ter., anulum Q.; abs.: qui cudebat tunc temporis Vulg.; pren.: quas tu mihi tenebras cudis? Pl.